Joannis Devoti ... episcopi olim Ananiensis ... Institutionum canonicarum libri 4 Tomus 1

271쪽

χenam simἰliter Vatuam, Acolythus ceroserarium cum tereo, & urceolos vacuos. Lector librum Epistolarum , exorcista librum exorcismorum, Ostiarius claves, & funem campanarum. In Subdiaconatu, atque in minoribus ordinibus nulla adhibetur manuum impositio, & plane mendosa est vulgata lectio in C p. I de Sacram. non iteran. , ubi Innocentius III etiam in Subdiaconatu manuum impositionem desiderare videtur. Iampridem enim observarunt viri crudi di, praesertim Antonius Augustinus,& Emanuel GonetaleZ in Not. ad dict. tap. I loco Subdiaconatus legendum esse Diaconatum . Giaci tamen manuum impositione Subdiaconos, & Lectores ordinant, uti habetur in VII Concit. oecumenico can. I 4 io m 8 col. I 218 collec . Labbai. Ritum hunc Graecorum a Latinorum ritu diversum in ordinatione Subdiaconorum, atque Lectorum Vid. in Euchologio Goarii pag. 233 π 2 Paris. 16 7, es' rn Codice titur,c. Assemanii lib. 8 par. a pag. 3 es' seq. 3) Vide Pontificale Roman. par. I tit. Or se eum. pag. 7 π seq. torn. I edit. Catalani Roma I 38. Concilium Carthagi aense IV apud Gratianum can. Is crsep dist. 23. Eugenium IV in decreto 'Concil. Florent. apud Labbarum tom. 14 col. 22.3. H. Dignus ordinatione locus est Ecclesia cathedralis, illaque certis, statisque diebus fieri debet ci). Μajores ordines die Sabbati in omnibus quatuor anni temporibus ca), & Sabbato san

cto, & Sabbato ante Dominicam Passionis 3) in

ter Missarum solemnia conseruntur. Qui extra statuta tempora sacros ordines Suscepit, eorum milis

neribus langi 4 , ct Episcopus , qui in illam le

gem peccavit, ordines Conserre prohibetur 5 . Minores autem ordines quolibet die festo de praeis

Cepto etiam extra missam, sed ante meridiem Conferuntur 6 ; tonsura autem quo umque loco, hora , die.

i) Conc. Τiidentinum sess. 23 es. 8 de Reforan. Cum ab ethnicis vexaretur Ecclesia, etiam in privatis

272쪽

aedibus ordinatIones pera ebantur S. CyprIanus Ep. st68 pag. yy 65 II e edit. Rigallii Paris. 1666. Sed postea tempora constitutum est, ut publice in Ecclesia , atque inter Missarum solemnia ferent, & ideo primum catechumeni ejiciebantur, Conc. Laodicenum can. s apud Labbaeum tom. y rol. I s3 I edit. Venet. Σ) Apostolos orantes, & jejunantes manus imposuisse scriptum est in Act. XIII 3. Apostolorum exemisplo Ecclesia jejunia instituit quatuor temporum , ut mispulus per haec poenitentiae opera Bonos Ecclesiae ministros a Deo impetrare possit. Hinc S. Carolus Boreomeus in suo Concit. Provinci II tit. I decret. χx jussit, ut dominico die , qui stata quatuor temporum jejunia , quibus ordinis sacramentum administratur , antecedit, P rochi in sua unusquisque eorum Parochiali Ecclesia su

plicationes , litaniasque pie, ac religiose vel intus habeat , vel prosequente fidelium multitudine foris Ecelesiam , sicut moris, obeat; ut Dei, Sanctorumine Ops implorata , tum Episcopus in eorum delectu, quibus ordines eonferet , Spiritus S. Iumine illustretur, tum illi , quibus conferuntur, in vita sanctitate , doctrina , religiosisque virtutibus proficiant. Idemque habetur in Concilio Mediolanensi IU. tit. Qua pertinent ad Sacram. ordin. Hinc putarunt aliqui, jejunia quatuor temporum primum a S. Carolo in Ecclesia Mediolanensi fuisse i stituta ; sed eos late refellit Iustus Fontaninius Dissert.

de Coron. ferrea Longob. cap. 8 num s pag. 69 π 7o. Porio in Ecclesia Romana quinto Saltem Saeculo generatim obtinuisse jejunium quatuor temporum , OStendunt se mones S. Leonis, praesertim sermo 86, D' seq. de Iejunio septimi mensis col. 34o sermo Ia I 3 I9 π ro Iejun. X. mensis eoi. 39 63 s 9 62 rom. I edie. Bali rin. Venet. I sy. Alia bene multa S. Leonis testimonia refert Card. Cozza de Iejun. par. 2 Art. 9 num. 7 pv.

xo tr seq. In jejunii mensibus, Iunio videlicet, Septembre, Decembre, eadem erat omnium Ecclesiarum ratio,

ct consuetudo, sed dissimilis erat disciplina in hebdomada designanda, uti post Simondum ad Ep. a 3 Iib. 3G rid. Vindocis. in Bibl. N. tom. 2I pag. Ios edit. Lugdun. observat Card. Bona Rer. liturg. lib. 2 cap. Iss. 4 tom. 3 pag. 3 3. Solemnis erat denunclanda jejunii sermula; aliam habet Card. Bona loc. cit., & aliam

Muratorius in Lituta. Rom. vet. tom. I p. 36s edit. Neapol. 1776.

m. I.

273쪽

tat Hallier. de Saeri eIect. Ο ordin. tit. de Tempor. sa er. ordin. art. χ num. 6. Quidam vero sunt, qui olima Romanis Pontificibus tantum mense Deeembri exactas ordinationes putant; sed eos refellunt Pagius in Breviar. sest. Pontis Roman. tom. I in vit. S. Simplic. Hallier

ro S. Leo M. apud Gratianum can. 4 π s dist. 7s tradit disertissime, vetustam esse, atque a Patribus acceptam consuetudinem, quod ordinationes non passim diebus omnibus expediantur sed die dominica resurrectionis qualis olim dicebatur quilibet dies Dominicus ) cui a vespera Sabbati initium eonstat adscribi. Primus Gelasius I apud

Gratianum ean. ult. dist. 7s constituit, ut ordinationes

fierent jejunio mensis quarti hoc est Iunii, quoniam

olim Christiani exemplo Romanorum a mense Martio annum inchoabant in septimi, hoc est Septembris, decimi hoc est Decembris, . quadragesimalis initii , hoc est

prima hebdomada quadragesima, ac mediana hebdomada , idest Sabbati ante Dominicam passionis quintam quadragesimae , quae mediana quoque Dominica dicitur; quia 3n eiusdem lectionibus commemoratur luna quartadecima,& quintadecima , quae sunt medietas periodi lunaris . Quamquam vero in hac epistola nulla sit mentio Sabbati Sancti, tamen eo quoque die a Gelasio pormissas Presbyterorum , et Diaconorum ordinationes putat Christianus Lupus in eale. Schol. ad decret. 3 Sc Leonis Iae in espon. ad 2 quast. rom. 4 pagin. 299 edit. 'net. Sed clarius deinde Alexander III ordinationis tempora constituit in eap. 3 de Tempor. ordis., cum inquit quod ad Subdiaconatum , & Ceteros majores ordines, nisi quatuor temporibus , aut Sabbato sancto, vel in sabbato ante dominicam de passione nulli Episcoporum, praeterquam Romano Pontifici, licet aliquos ordinare. ) Cap. a Ur cap. S de Tempori ordinat. Potest tamen Episcopus ordinatum ab ea poena pon actam PCenitentiam liberare , uti in eap. I 6 eod. tit. Sancitum est a Gregorio IX, emendata ea in re Decretali, quae est in cit. cap. 8, per quam haec clerici restitutio Sedi Apostolicae fuerat reservata. Et quamvis Sixtus V Constit. Sanctum π salutare I o pag. go tom. s par. I Bullarii eam rem similiter Sedi Apostolicae reservasset, tamen huiCConstitutioni derogavit recentior Constitutio Romanum Ponti cem Iai Clementis VIII pag. 97 t. 1 par. 2 bullarii.

274쪽

s) Cap. a. de Tempor. ordinat. Quemadmodum autem Summus Pontifex extra tempora a Jure constituta sacros ordines conferre potest, ita Episcopis conferendi tribuit facultatem , quod praestat literis Apostolicis in forma Br sis , quas vulgo extra tempora appellamus. Quae facultas conceditur iustis de causis, quas numerat Congregatio particularis habita, Innocentio XII Pontifice, apud Rigantium ad Regul. 24 Cancellar. g. I uum. tsem. 2. 6) Cap. 3 de Tempor. Ordinat. Quae Decretalis noti Ita est intelligenda, ut Episcopus eadem die uni clerico plures minores Ordines conferat, nullis servatis interstitiis, quae etiam in minoribus ordinibus servari jubet Synodus Τ identina c. II sess. 23 de Reform. , nisi aliud Episcopo magis expedire videatur. Nam ea non ad unum pertinet clericum, sed ad plures qui ordines erant suscepturi, atque id sibi voluit Pontifex ut plures quidem minores Ordines eadem die, sed uni clerico unus, alteri alter recte tribueretur. Non igitur, ut quidam putant, huic Detretesiea in re a Tridentina Synodo derogatum est.

f. VII. Gradatim praeterea conserendi sunt oris dines, & qui ad majorem ordinem, neglectis mediis, ascendit , quem per saltum promotum dicimus cx , is, si dolo careat, tamatu suscepti ordinis munus exercere prohibebitur, quamdiu Iabatur temissus necessarium ad ordinem, quem omisit; & si non ministraverit, poterit cum eo Episcopus, ut

inquit Synodus Tridentina ca), ex legitima causa

dispensare. i) Vox haec per saltum promotus, quae habetur

etiam in titulo Decretalium de Marico per saltum prom to , est sane vetus apud Ecclesiasticos Scriptores, extatque yn decretis Stricii cap. 13 apud Pithoeum Codex eanon.

Eccles. Roman. pag. I9o Paris. 1687. Elegantius Alexander II in can. I di ια s 2 p posterum cursum vocat shoc eSi inversum cursum, atque ordinem ab antiquis canonibus ConStitutum, quem π -πm, hOC eSt progreSSum V eat Concilium Sardicense can. Io tom. 2 col. 66s co

Iea. Labbaἰ. Mandat autem Alexander Constantiensi Epim a

275쪽

Ecopo, ut eum, qui, omIsso org;ne subdφaeonatus neglia sentia potius, quam superbia, Diamnatum, Presbyter tumque Susceperat, ab ossicio sacerdotali prohibeat, donec proximo quatuor temporum jejunio Subdiaconatus ministerium sibi rite imponas , ly' sic deinceps ad majora officia eum redire concedas. Haec recentior disciplina ab antiqua distat, quod nunc nullus ex inserioribus ordinibus. omitti potest, antequam superiores accipiantur; sed olliri minor aliquis ordo impune omittebatur, si qui Satis probatus esset, adeo ut Superiori ordinis dignus videretur, ut ostendit Morinus de Sacri ordinat. par. 3 exercit. II cap.

3ntelligendum , ut Episcopus post Susceptum ordinem , quem omisit, facultatem tribuat ministrandi in ordine per saltum Suscepto, non est ordinatus, antequam inferiorem dinem omissum suscipiat, ad superiorem evehatur. Confer etiam Clemen. VIII est. Constitui. Romanum PontiFeem , qua Episcopis restituta est facultas ea in re dispensandi , quam uni Sedi Apostolicae reservaverat Sixtus V cit. Constitui. Sanctum π salutare.

g. VIII. Sed & certa intervalla temporum,

quae interstitia voeantur, inter unum, atque alterum ordinem debent intercedere, eaque non tantum in majoribus, sed etiam in minoribus ordini-hus Servanda sunt. Vetus in Ecclesia est lex interstitiorum ci); & licet olim aliqui interdum minores ordines impune omitterentur ca), numquam tamen recte quis poterat, nullo interjecto spatio, pluribus ordinibus initiari 3 . Hodie minorum qrdinum interstitia Episcopi arbitrio permissa sunt 4 : quod arbitrium tam late patere non debet,

ut sine justa causa nulla adhibeantur. Quod attinet ad interstitia majorum ordinum; saltem unius anni spatium inter unum, atque alterum ordinem

debet intercedere, nisi aliud Episcopo videatur ob Ecclesiae utilitatem, ac necessitatem 5 .

276쪽

Gratianum ean. I dist. 77, jam pridem animadverterunt viri eruditi ; sed tamen interstitiorum mentio est apud SNricium, ac Zosimum dict. dist. 77 ean. 2 π 3 , in Concilio Sardicensi ean. Io eol. 666 tom. 2 eoileeZ. Labbai edit. 'net. in VIII Synodo cecumenica can. s apud eumdem Labbaeum tom. Io eol. 63 s, & in Capitular. Reg. Francor. lib. I cap. 42 apud Balutium rem. I pag. 693edit. Venet. an. I 72. Antiquam vero de interstitiorum tempore Ecclesiae disciplinam explicant diligenter Thomas- Sinus Veter. ac nov. Eccles. discipliu. par. I lib. 2 cap. 3ς'36 , Hallier de Sacr. elect. Or ordinat. tit. deT-por. sacr. ordinat. sect. 7 eap. 2 art. 7, Iumin de Sacram. Dissertat. 8 apuast. 8 cap. 3 de Sacrament. ordi

num. so, Iuenin de Sacram. loc. est. cap. 4 Moriniun de

Sarram. Ordinari par. 3 exerc. D c. 2.

3ὶ Vide Thomassinum Veter. ac Nov. Eccles. discnplin. par. I lib. a cap. 3 s. Concilium Tridentinum Sess. 13 eap. II de Re formari satis perspicue declaravit, etiam in minoribus omdinibus interstitia esse servanda, cum eos conferri iussit per temporum interstitia s verum nullum certum eorum tempus definivit, remque totam Episcopi arbitrio permisit. s) Concilium Tridentinum Sess. 23 cap. II I3 I de Reformat. Haud tamen Episcopo licet plures uno die majores ordines consene. Certum hic interstitiorum a nus , qui inter unum , atque alterum majorem ordinem debet intercedere, & annus ecclesiasticus, ideoque ordinatus Diaconus In quatuor temporibus Quadragesimae recte ordinatur Sacerdos in quatuor temporibus Quadragesimae anni consequentis, licet Pascha celerius advenerit, uti secundum sententiam Sae. Congregationis Concilii monet

Fagnanus in Cap. Lateras num. 2 de Tempor. ordinari,cte in Cap. Ad nostram num. I 8 vers. confirmatur de Regular.

S. IX. Ne autem clericus, cum dedecore sui ordinis, aut stipem quaerere , aut sordidum ali

quod munus exercere cogatur, nemo sacris est iniis

tiandus ordinibus, exceptis regularibus cr9, nisi beneficium ab habeat, ut pensionem, aut patriinm 3

277쪽

monium 3 , quod suppeditet ad cultum, & ad

victum, quodque nullis subjici oneribus, neque alienari potest, nisi clericus aliunde habeat, quod suppetat ad decentem ejus tuitionem 4 . Qui d cepto Episcopo salsum obtulit aut simulatum patrimonium , suspenditur a susceptis ordinibus, d

nec illud integrum, atque legitimum obtineat s) ;

& Episcopus, qui sciens prudens clericum sine benefieio, aut patrimonio ordinavit , cogitur ei

praestare necessaria ad vitam honeste transigendam, donec aptum, atque conveniens beneficium conse

i) Regulares paupertatis titulo ordinari rompertum est; verum eoS , qui prosessionem non emiserunt, vel exire, aut dimitti e claustro possunt, titulo hoc paupertatis ordinari vetuit S. Pius V in Const. Romanus Pontifex Ioarom. 6 par. 3 pug. 66. Σ) Nullum absoluta ordinari, inquit Concilium Chalceὸonease ean. 6 apud Labbarum rem. 4 col. 1683

edit. Veneri nec Presbyterum, nec Diaconum, nec omnia

no aliquem eorum, qui sunt in ordine ecclesiastico, nisi specialiter in Ecclesia civitatis , vel pagi, vel martyrio , mel monasterio is , qui ordinatu , designetur. Eos autem , qui absolute ordinantur, decrevit S. 9nodus irritam, ac invalidam haberi ejusmodi manuum impositionem, πnusquam exercere, ac operari posse ad ejus, qui ordina-mit, injuriam. Eadem habet Concilium Fraucosordiense n. 28 col. Ios eod. loco. Aliquem absolute ordinare idem erat atque ordinare sine titulo, hoc est nulla designata Ecclesia, cui perpetuo addictus esse , ac servire deberet . Nam titulus eatndem atque Ecclesia significationem habebat. Baronius ad avn. II 2 num. s tom. 2 pag. σου edit Luca ann. I 738 hujus nominis rationem asteri hujusmodi . Quemadmodum, inquit, Fiscus Imposito titulo, hoCest velis quibusdam , in quibus Imperatoris Imago, aut nomen , inscripta, inscriptumque erat, rem sibi addicebat , ita Christiani crucis imagine, aut Christi nomine Ecclesiae inscripto locum aliquem divino cultui addictum significabant . Sed credibile non est, Chribtianos ea tempe4tate ,

278쪽

etia ethnicI Imperio pollebantur, signa illa In suis Ecclesiis ante omnium oculos ponere voluisse; nisi sorte dic mus , haec signa tantum Christianis nota fuisse. Rectius Μabillonius Comment. in ordin. Roman. eap. 3 , & Be

tius Histor. Eccles. Π sac. tom. 2 dissert. I num. 3 pag.

go edit. Bassani I 69. Titulos suisse observant loca Deo COISecrata, quae sacerdotes, & ministros sibi addictos habebant . Nam & lapis erectus, & Deo consecratus a Iacob 4n Bethel Titulus dicitur Genes. e. 28 v. I 8 π 22, atque arae similiter, & delubra Idolorum Levit. cap. 26 v. I, & Numer. eap. 33 v. 3 2, Tituli appellantur. Pauca haec de titulis dicenda putavi ; nunc ad rem redeo. Omnes igitur in ordinatione certae adscribebantur Ecclesiae, quam deserere non poterant, nisi ab Episcopo dimissi suissent, quo spectabant veteres litera dimissoria. Quare clericos, qui sine Episcopi venia a suis Ecclesiis discesserant, ad eas

redire cogunt, & poenis etiam coercent S. Leo M. Ep. Ecap. s col. s9o tom. I opp. ed. Balleris. Venet. 171 3 S. Gregorius M. lib. 9 Ep. 6s eol. 98I tom. 2 edit. Mas rin. Paris. I os , Concilium Arelatense can. 2I col. Iqs 3 tom. I & Francosordiense Can. 27 ejusd. Collect. Labbai. Quod idem sancitum est Novel. 3 eap. 2 S in Capitul tibus Regum Francorum apud Baiatium tom. I Cap. Ian. 789, cap. 24 eol. I 63 Capit. an. 79 cap. 26 ea. I93 Capitul. I incerti ann. cap. II eol. 3 s I CapituLCaroli M. lib. I e. 3 col. 47s edit. Veneri anu. I 772.

ordinatorum titulos populo nunciabat Archidiaconus ea sermula, quam describunt Romani Correctores in Can. rdist. 7o. Ab Ecclesiae titulo non procul aberat titulus Nonasterii. Quidam enim ordinabantur, ut Sacra Conficerent in sacellis, quibus erant addicti, ut caeteri clerici Ecclesiis suis. Non desunt tamen exempla quorumdam , quorum insignis pietas, atque doctrina, propter quam Ecclesiae universae utiles videbantur, ab Episcopis impetrare potuit, ut in ordinatione nulli certae Ecclesiae adscriberentur. Ita Paulimis v. 6 pag. 7 edit. Veron. I 736 de ordinatione, qua insignitus est a Lampio Barcinonensi , habet haec : Ea conditione in Barcinonensi Ecclesia, eonseerari adductus sum, ut ipsi Ecclesia non alligarerin Sacerdotium tantum Domini, non etiam in locum Ecclesia dedicatus. Eademque lege IIIer nymus a Paulino Episeopo Antiocheno ordinatus est. Erant tamen haeceXempla Praeter Communem Conruetudinem, a qua se recte

discedere Episcopi putabaat posse, ut morem gererent il-

279쪽

lis, quos Ecclesiae universae utiles fore prospiciebant. Verum ea disciplina, per quam nemo ordiaabatur, nisi certae adscriberetur Ecclesiae, cui perpetuo addictus esse deberet , generatim obtinuit, eaque vigebat adhuc saeculo XI, uti patet ex Concilio Placentino apud Gratianum n. 2 dist. 7o, & Claramontano Can. I 3 apud Lab baeum rem. I 2 col. 83 I. Eodem autem redibat Ecclesiae, ac Beneficii titulus; nam qui certar adscribebatur Ecclesiae, ei de ipsius Ecclesiae reditibus alimenta praestabantur , quae praestationes beneficii loco erant . Nunc, ut recte animadvertit Benedictus XIV de Synod. Haec . lib.

II eap. 2 num. 8 Σ seq. cum instituta sint beneficia 1 plicia, quorum Rectores residentiae onere non obstri guntur, cum item patrimonia. ordinationis titulum praebeant, non ea potest retineri generatim Chalcedoneiasis

Concilii lex,' ut scilicet nullius ordinatio habeatur, nisi

mancipetur certar alicujus Ecclesiae ministerio, quod ipse deserere nusquam possit. Verum nunc etiam eo iure utimur , ut omnes clerici in ordinatione certar Ecclesiae ad

scribantur, quod quidem jus est constitutum , a Concilio Τ identino Sess. a 3 eap. I 6 de Reform. ab Innocentio XIII Constit. Apostadici mi isterii 3 g. 3 Bullar. Roman. Mit. edit. tom. II pag. 2sy, a Benedicto XIII Constit. In supremo militantis 3I g. 2 loe. ein pag. aso, & tu Conrit. Roman. tit. 6 eap. 2 de AEtat. .

quaIi t. prociend. Atque haec ad scriptio non ea quidem omnia efficit, quae a Concilio Chalcedonensi, velutisque

canonibus sancita erant, sed tamen Clericus servire debet Ecclesiae, cui in ordinatione adscriptus est, praesertim si ea Parochialis sit. Nam clericus Susceptos ordines in ea debet exercere, tum Suam Parocho operam praebere, cum pueros rem christianam docet, cum sacris in Ecclesia mu- ne ibus iungitur, cum ad aegrotos defert sanctissimum Eucharistiae sacramentum . Omnis clericus qui non hae sese praestitisse demonstraverit, non cit ad Superiores or dines traducendus.

3) Patrimonii titulo occasionem dedisse videtur Alexander III in Cap. 4 de Haben. , cum Episcopum , qui

clericum sine beneficio ordinaverat, liberat a poena eidem εuppeditandi necessaria, donec ecclesiasticum beneficium obtinuerit, quo sese alere honeste possit; nisi forte talis qui ordinatur extiterit, qui de sua, vel paterna hareditate subsidium vita possit habere. Si recte Alexandri me

tem inspiciamus, non hic prosecto ipse Patrimonii titulum

280쪽

InstituIt, sed tantum proponit casum, quo Episcopus ab ea poena liberetur. Verumtamen Canoninae hoc fieti decreto Alexandri indiscriminatim ordinari putarunt clericos, vel beneficii, vel patrimonii titulo; sed Concilium obdent. Sess. 2 I cap. 2 de Reform. statuit: Ne quis etiHeus facularis ad sacros ordines promoveatur, nisi prius Ita time constet , eum beneficium ecclesiasticum, quod sibi ad Uerum honeste sussciat, pacifice possidere.... Pa- . rrimonium vero , vel pensionem obtinentes ordinari pose hae nou possint, niti illos, quos Episcopus judicaυerit assumendos pro necessitate, vel commoditate ecclesiarum suarum. Quibus ex verbis manifestum est, recte definitum a Sac. Congregatione Concilii apud Fagnanum in p. 4 de Haben. num. 24 ex sententia Synodi Tridentinae beneficium titulum legitimum, atque ordinarium esse, titulum vero patrimonii, ac pensionis extraordinarium, ac veluti ex dispensatione admitti, cum nimirum Episcopus pro Eccesiae utilitate, aut necessitate aliquem ordinandum esse iudicaverit. o Synodus Tridentina loe. ein tantum in maioribus. ordinibus titulum postulat beneficii, pensionis, aut patrimonii; sed in locis compluribus, sive lege, quam multi cum Glossa repetunt ex cap. 2 de Praeben. , ubi ea in re nullum inter maiores, minoresque ordines discrimen constituitur, sive consuetudine receptum est, ut etiam iaminoribus ordinibus titulus requiratur. Confer Giraldum Expositi jur. Pontis par. I lib. 3 tit. s section. 36o tit. 1 p. 2so.

s) Cit. Constit. Romanus Pontifex S. PII V.

6 p. Cum secundum de Prabo. Haec autem Pinna, Per quam Episcopus clerico sine titulo ordinato alimenta praestare cogitur, eum tantum liberari, si ipsie Clericus obtineat beneficium, non item si ex bonis patrimonialibus obtineat unde vivere honeste possit, Secu dum ius novissimum Conc. Tridentini, ostendit Rigant. ad Regul, a 4 g. r num. I92.

g. X. Utque ordo clericalis turpitudine omni careat, & idonea seientia sit praeditus, necesse est inquirere in vitam, mores, scientiam singulorum X , antequam ordines suscipiant, quod examen qui subterfugerit, prohibebitur obire munus Ordi-