장음표시 사용
391쪽
1 I Tria potissimum in Monachorum obedientia desiderat S. Benedictus Regul. cap. s apud Holnenium Cod.
Regular. tom. I p. II 8 ed. August. Vindelis. an. I 71 9 scilicet ut Monachi pareant suis praepositis sine mora, Non tepide , cum bono animo .
3ὶ Paupertatis, quam Prosircatur, causa, nihil pro prium habere possunt Regulares, & si quid tale aliquidi habuerit, invito, vel inscio Praeposito, fracti voti re utriusque austragii jure biennio privabitur, & aliis etiam
pro criminis gravitate poeniS mulccabitur, moriens autem, nisi res omnes numerato dimiserit, Sepelietur extra commune coemeterium Cap. de Stat. monach. Couc. Trid.
6) Exemptionis ab Episcopi iurisdictione, quam Regularibus Summi Pontifices concesserunt, exempla Sunt apud S. Gregorium M., aliosque aaciquissimos Summos Pontifices, illaque saepe, ipsis roga ilibas Principibus attribata fuit, quae Omnia accurate desci ibunt Thomassinus Vet. , Or noυ. Eccles. disciplin. par. I lib. 3 cap. 3o , EI seq. Blanchius delP Estεrior politia della Giesa lib. 2 cap. 2 g. y tom. p. Soo, Or seq. Multa etiam habes hujusmedi exemptionum monumenta apud Du-Chemium Hist. Franc. t. P p. 662 , Uglaellium Ital. Sac. t. 4 col. 91 s ed. Venet. an. 17 I9, Mabillonium Annal. Bene l. t. I lib. I 3 num. 3. p. 3ςs , D' in Append. 3 eiusdem tom. num. II, Or I 8 pag. 63 3, π 63 ed. Luca a 39, . Ad a SS. Benedictis. in Vit. S. BeritiIsi,num. γ ιom. 2 pag. Is I ed. Venet. I 733, π de Re diplomatir. lib. I cap. 3 num. I 2. PraecipuaS vero, craque justissimas exempcionum concedendarum Causas enumerat
Pelius Blesensis Ep. 68 ad Alexandrum III p. Io3 ed. Paris. 1667. Scimus inquit, qtiod ob quietem monast riorum , Ur Episcoportim tyrannidem has exemptiones plerumque Romani Pontifices indulserunt . Earum demque latum contra Episcopos, qui Regulares vexabant, unde harum excmptionum originis repetit ipse Vm-Espe- uiuS par. 3 tit. I a cap. 2 , mentio est in Concilio Toletano IV Can. 1 I tom. 6 Concit. coli ct. Labbaei col.
a 63 , & in Conc. Toletano IX cap. et t. 7 col. 6sed. Venet. Sed ea de re sermo redibit II Libro, cum de
392쪽
Monastesis agemus, Graviter autem, & eopiose, praeter eos, quos supra descripsi, de Regularium exemptione disputant Mamachius Contra Auctor. opusc. Quid est par Ep. 3 g. Iq tom. I pag. 272, π seq., & Zacharia in Anti-Febronis par. 2 lib. s cap. I num. ν, πseq., es' in Anti-Febron. vindis. Dissert. I p. 6.
Vid. Titulum II Sect. Ι g. XIII, seq. ubi Omnem explicavimus delegatam jurisdictionem, quam Episcopus in Regulares habet. 8) Con. Trident. Sess. as cap. II de Regul. , Gregorius XV Constit. Inserutabili , o g. tom, s p g. I nullar. Qua Tridentina lege Capellanos etiam Religionis
Hierosolymitanae curam animarum exercentes Obstrictos
declaravit S. Pius V. Const. Io , π 187 pag. 69, σ1 8o par. 3 rom. Bullar. ed. eit., & Gregorius XIII Constit. os eodem loc. p. 4s6, itemque Parochos Regulares Indiarum Orientalium, S Occidentalium Benedictus XIV Const. Quamvis I tom. 2 ejus Bullar. p. IVide etiam Constitutionem Firmandis ejusdem Benediacti XIV in ejus Bullar. tom. I pag. 263 , in qua describitur quidquid praestari potest ab Episcopo visitati nem obeunte in Ecclesiis Regularium , quibus animarum
S. XIII. Prosessio regulae facit aliquem Re
gularem ci . Ea vel tacita, vel expressa est; ta- Cita , quae ex perspicuis, Certisque actibus educitur ca), eXpressa, quae fit pa Iam, ac publice coinram Regularis familiae Moderatore; recitata sormula professionis, mihi bitis etiam aliis solemnitatibus, secundum receptos Ordinis cujusque ritus. Ut professio vim habeat, fieri debet post sextum decimum 3 , & po,t e X actum probationis annum 4 , eumque integrum , atque perpetuum , gestato habitu , actaque vita toto illo temporis Cursu intra claustra designati monasterii, in quo tyrones instituendi sunt 5 debet esse libera, non extor
ta vi, metuque gravi C, 1acia ab homine, qui
suae voluntatis habeat arbitrium , non a servo, in m. I. r
393쪽
vito domino Θ , non ab Episcopo, Ignaro sumismo Pontifice 8 ; non a viro, qui sospitem habet uxorem, ea dissentiente 9 ; denique Regularis
instituti nomine accipienda est ab eo, cu, jus est accipere, ratamque habere professionem cio .
1 in Diu viguit disciplina, quam memorant Hier
nymus Ep. Io 7 ad Latum num. 3 , Or 6 col. 674; πε78 opp. tom. I ed. Vallarsii Verona, & Salvianus A vers. avarit. lib. I g. 4 23 I ed. Pedeponti I 34, ut parentes infantes filios non modo clericatui offerrent , ut demonstratum supra est, Sed etiam monasterio: pro qua disciplina acerrime propugnarunt Petrus Damiani Ο-Ρse. Is & Rabanus Maurus singulari libello, quem composuit adversus quosdam, qui eidem disciplinae resiste- bant: idque augumentum late persequitur Gratianus caus. xo quest. I . Atque hi quidem pueri a parentibus m α. nasterio Oblati, Cum puberes evaserant, discedere non poterant ab eo vitae instixuto, cui semel addicti fuerant. Hinc illud Toletani Concilii, quod etiam memorat Cl mens III in c. I 2 de Regiaar. , monachum aut pate na devotro, aut propria professio Deit; & Conciliumwormatiense anni 868 Can. 12 apud Labbaeum tom. Iocol. 63 9 ed. Venet. , si pater, inquit, vel mater filium, filiamque intra septa monasterii in infantia annis subregulari tradiderint disciplina, non liceat eis, postquam ad pubertatis pervenerint annos , egredi , . matrim nio copulari . Et Can. 23 Monachum ergo, ait, aut paterna devotio, aut propria professio facit. Quidquid horum fuerit, alligatum tenebit. Proinde huic ad Mu dum reverti intercludimus aditum, π omnes ad seculum interdicimus regressus. Solemnis formula ejus oblationis ex S. Benedicti regula es. y9 apud Holstentum Cod. eit. Regia. tom. I pag. I 32 ed. august. Vindelis.17s 9 erat , ut manus pueri oblati in altaris palla involveretur; quae erat mappa altari Superimposita; idque testimonium erat oblationis, qua sic involutus puer Dei obsequio addicebatur. Gratian n. 6 caus. 3. quast. ΣωLambertum quemdam oblatum memorat, qui tum propter non servatam Solemnem hanc formulam oblationis, tum propter alias causas votis solutus declaratus fuit; & S. Bemardus v. I num. 8 opp. tom. 1 ed. Venet. 176s R
394쪽
bertum consanguineum suum ob neglectos solermes illastitus oblatione parentum obstrictum negat. Rothardus in
Reg. S. Bene d. Delecti actor. rol. 3I 8 tom. 2 ed. Lugdun.
I 7o6 describit formulam, in qua Pater dicebat; volo tra Bre Ilium meum Deo omnipotenti ad serviendum sibi in hoc monasterio: tum Abbas praesentibus aiebat auditis fratres, cs' videtis quid iste dicat; hi respondebant : audimus , Cr videmus. Abbas benedictionem d bat oblato , qui ita cooptatus Censebatur in ordinem ni nachorum, in quo deinceps vitam omnem traducere deinbebat . Conser Rabanum Maurum in eamdem regul. cap. y9 opp. tom. 6 pag. 32I ed. Colon. Agrippin. isas Scconfer etiam Mabillonium Anaelet. p. Iss; ubi variae describuntur formulae Cblationis puerorum. Neque Solum filios jam natos vovcbane parentes , Sed eos etiam, qui, nondum nati in matris utero latebant, cujus rei multa collegit exempla Balutius in Not. ad Salesan. advers. avarit. lib. 2 pag. 418 ed. Pedeponti I 743. Confer MDbillonium in Pras ad saeui. VI Benedictis. num. 36 p. I 8 ed. Venet. , Or tom. 2 Anactet. p. 3 3o, Muratorium Antiquit. Italic. medii avi Dissere. 6s eol. 38o, er seq. rom. y , Calmetum in Regul. S. Benedicti eap. 19, Haestenum Disquisit, monastic. par. 2 lib. era Let disquis. s. Haec de filiis monasterio offerendis disciplina viguit usque ad aetatem Cadestini III Pontificis, qui
eam moderatius temperavit, dicta lege, ut puer monast xio oblatus, cum ad annos diseretionis pervenerit, πhabitum retinere noluerit monachalem, si ad Me induci nequiverit, non est ullatenus compellendus, uti San- Citum est cap. I de Regular. , & consentit Innocentius
III lib. I s v. II 6 ad Episcop. Lugdun. pag. 6 4 ram.
2 ed. BaIulii Paris. I 682. Licet autem Coelestinus huic disciplinae modum imposuerit, non eam .vamen sustulit, aut abroga it; quinimo nunc etiam, nisi obstent, di impediant peculiares leges, quibus Regularia Instituta reguntur, aut recentiores Pontificiar constitutiones, quae ita tantum, qui certam aetat m nati Sunt, in monasterio per. noctare sinunt, Secundum ius Decretalium vetitum non est offerre filios impuberes monasticae vitae instituto, i tegro semper jure, quod de aetate, ac tempore Tyrocia - nii, & Prosessionis a Synodo Didentina constitutum est.
Quae oblatis e scit primum, ut filius impubes a Religi ne recipi possit; deinde ut pater in ipsum patria pote state amplius uti nequeat, ut eum ad Saecularem vitam
395쪽
revocet: den ue ut etIams; filio Impuber; ante annos pu bertatis monasterii claustra deserere non liceat quod tomen ipse facere potest, cum ad eam pervenit cetatem, in qua plenum habet suae voluntatis arbitrium) potest tamen Religio proprio jure uti, ut eum dimittat etiam ante annos pubertatis, nisi forest se onere obstrinxerit eum retinendi, donec pubes evadat. Conser Benedictum XIV in literis datis ad Petrum Hieronymum Guglielmum, quae extant in eius Bullar. Const. y rom. 3 pag. 23 9 e . an. I7s , & confer etiam Petri Magagnotti dissertationem de antiquo ritu osserendi Deo pueros adhue impuberes presertim sub regula S. Benedicti apud Fleuryum
disciplina populi Dei tom. 3 dissert. 48 pag. 239 ea.
α) C p. 23 de Regul. , eap. I eod. in 6 Τacita prosessionis exemplum est in eo, qui per quinquennium tacuit, cum irritam emisisset expressam professionem , vel quia vi, metuque coactus, vel quia nondum justam aetatem attigerat. In ceteris tacita professio tantum obtinet in iis ordinibus, in quibus in habitu professorum, &non professorum nullum discrimen est.
3) S. Basilius Regul. 's. tract. cap. Is p. 337
opp. t. 2 Paris. I 722, S. Ambrosius de Virgis. c. 7 n. 3 9 col. 27y opp. t. 3 ed. Venet. I 3 I , & Alexander III in eap. 8 de Regul. aetatem postulant persectar, & abs latae rationis. Capitula Τheodori Cantuariensis apud Hamiluinum tom. 3 Cone. cap. I 778 cap. II 8 in maribus annos I s, in foeminis I 6, aut I7 constituunt. Ipse Basialius Ep. ad Amphilae. Can. I 8 p. 292 opp. tom. 3 ed. indic. annum memorat a is, aut II, denique Concit. Trid. Sess. 2s cap. Is de Regul. annum I 6 exactum definivit. Vide Pallavicin. Histor. Cone. Trident. lio. 14 c. 6. Verum Τridentini Patres cum aetatem constituerunt annorum sexdecim, minime improbarunt peculiares quorumdam O dinum constitutiones, quibus major aetas requiritur, quod ,& Sac. Co gregationem Concilii declarasse, testatur Fa manus in c. Nullus de Regul. u. Is .
.) Monasterium ingressi apud Orientales in eo per
triennium manere debebant, antequam professionem emitterent, quod teStatur Iustinianus Novell. s cap. 2, idque S. Pachomio institutum fuisse scribit Palladius in Lauriae. cap. 33 p. 736 cit. ed. Antuerp. Idem jus in Oc-e idente interdum obtinuisse constat ex Cau. un. dist. y3 ,
. Cau. I cap. 17 q. 2 a Puta di non sati. explorati e sint
396쪽
8iores elas, quI professIonem emIttere debebat. Interdum
vero requirebatur biennium, uti patet ex Can. 6 cap. I sq. 3 . At S. Benedicti regula annum praefi liuit, quod pro-bvit Synodus Tridentina loc. e. s) Clemens VIII Constit. Nullus omnino 2 2 t. rpar. 2 p. 3 o, Urbanus VIII Const. Sae. Congregatio 7 7 rom. y par. s p. 27I , er Constit. Religiosis 363 tom. 6 par. I pag. 27I . Conser Pirhing Ius. can. lib. s est.
6 p. et de His qua vi metus. Et Synodus ΠΙ-
dentina Sesti as capitul. I 8 de Regul. anathemati subjicit omnes, qui invitam mulierem cogunt, praterquam in easibus in jure expressis, ad ingrediendum Monaste rium, vel ad suscipiendum habitum cujuscumque Reliasionis , vel ad emittendam professionem, quique in eo facinore opem , consilium, auctoritatem, consenSum Praebento
8) Cap. I 8 de ReguI., eap. Io de Renunc. 9ὶ Cap. I 2 de Convers. conjugat. Confer S. BasDlium Regia. fus. tract. eo. I 2 opp. rom. 2 pag. 3s4 edo Paris. I 722. S. Hieronymum Ep. I 22 ad Rusticum eato 4 opp. tom. I indic. ed. , S. Augustinum Epistol. I 27 ad Armeniar. , π Paulin. eol. 373, π Ep. 262 ad Ecdi- giam eap. I, er 2 eol. 889 opp. tom. 2 ed. citat. Venet. Hinc S. Paulinus M. ad Celantiam eap. 28 in appendis..pp. cap. 7 I M. Herona I 736 vehementer improbat mu- Iieres, quae viros sine ipsorum consensu deseruerant. Co iugum vero, qui mutuo Consensu voverunt castitatem exempla sunt apud Socratem Histor. lib. eap. 23 pag. - 236 ed. Valesii Cantabrig. I72o, Heribertum Roswey
f. XIV. Cum haec omnia servata sunt, pro hibetur quis in posterum deserere institutum, quod semel amplexus est, nisi aut arctius amplectatue
O , aut a Summo Pontifice veniam obtineat ca .r 3
397쪽
Praeterea nihil amplius aequirere sibi potest, ct amittit beneficia, si quae habet; dirimitur matris
monium' ratum, non consummatnm ; tollitur patria
potestas ca) , & vis extinguitur simplicium vot Tum s quae ante Prosessionem emissa sunt ia
r) Cap. I 8 de ReguL, Extram I eodem tin inter Ommunes. Ita S. Bemardus ep. 382 num. 3 opp. t. ID I 48 ed. Venet. 176s . Thomam de S Audamam a Benedictinis ad Claravallenses transire volentem non eSse prohibendum docet , quod votum parentum qui filium in monasterio obtulerant) integram manet, Er oblatis eorum non est exinanita , sed cumulata. Quid autem servari debeat, ut quis arctiorem regulam rite, ac recte suscipiat, explicat Schmal rueb. Ius. erelas. tiniver. libis 3 par. 4 rit. 3r g. 8 num. 22s, . a 26. Nunc ut ea res exitum habeat celeriorem, Regularibus, qui in arcti rem Religionem conserve se cupiunt, postquam volunta ris sua causas , ut inquit Giresdus Exposit. Iur. Pontific. pum a se L FO p. 86s tom. 3 , eorum eo erantibus λpostolica Sedis Tribunalibus exposuerint , atque proba V rint , haud agre a Romano Pontifice indulgentur onortuna facultatos in quibus derogatio super cocisensu Superioris ordinis laxioris includitur L
i) Summum Pontificem Regularibus tribuere posse acultatem deserendi institutum suum , ac redeundi aa
hominum communem vitam, Sive , ut inquiunt, ad sac Viam , inter omnes constatia Sunt tamen e Theologorum familia, qui, auctore praesertim S. Thoma 2. 2. quast. 18 art. D , negant, eum Solvere Regularem posse S
f. XV. Quod si aliquid praetermissum est eo
rum , quae Servare oportebat, irrita est proses sio, & qui eam emisit, reclamare intra quinqueno
nium potest I , elapso quinquennio non Potest,
398쪽
hisi ex justa causa fuerit a Pontifice restitutus a). Νemo autem audietur, qui Regularem habiis tum dimisit, nisi primum eum denuo susceperit, ac redierit ad monasterium unde discesserat 3 . Nam qui habitum, & Monasterium sua sponte do seruit ; tamquam Apostata habetur, ct punitur poenis, quibus puniuntur Apostatae 4 , quales sunt illi , qui prorsus retinendae Religionis animum a
jecerant . i) Conc. Trident. Sess. 2ς es. Is de ReguL- αὶ Vide Constitutionem Si datam Benedisti
XIV p. 236 tom. 2 ejus Fullar. ubi etiam accurate praescribitur judicii ratio, quam servare oportet, cum qumitur de militate professionis. 3 Conc. Trid. Ioc. eit, ta' eie. Constit. 47 Bea
4) Apostatarum poenas diligenter enumerat Lucius Ferraris Biblioth. verb. Apostata u. so, π seq.
f. XUL Et quoniam Regulares , antequam umta suscipiant, suis se Se bonis abdicare solent, eaque in alios conferre , idcirco Constitutae sunt Ce tae leges, ut eorum renunciationes recte eXpedianis tur. Nimirum eorum obligationes, aC renunCiationes non valent, nisi emittantur cum venia Episcopi , aut ejus Uicarii generalis intra duos menses proximos ante prosessionem, & tantum post eamdem editam vim, atque exitum habent, ita ut nullius momenti sint, nisi professio absolvatur ci). 13 Conc. Trid. Sess. 2s cap. Is de Regul. f. XVII. Monachorum instar sunt Moniales seu Sanctimoniales, foeminae scitisset, quae solemnibus votis emissis I sese Deo consecrarunt; &quae certa obstrictae regula vitam 'ducunt in viis r
399쪽
Regularium . Eadem tempestate , qua Monachorum, etiam Montalium coenobia instituta sunt a . Praecipua earum est clausurae lex , qua Μoniales egredi prohibentur e septis monasterii, nisi cogat exire Vis major, qtim superat legum potestatem, lut magnum incendium, vel morbus leprae , aut epidemiae; qui morbus, praeter Superiorem, Cui Monialis subest, etiam Episcopo cognitus, scripto
i) De solemnibus hisce votis, quorum originem ali
qui a Sancto Ambrosio repetunt, adeundus est Orsius Istoria Ecclesiastica lib. I 7 num. 8a pug. y28 seq. -
M vide Thomassinum p. I I. 3 cap. 64, est' seq.ν Muratorium Diss. 66 pag. I 6 tom. 3 par. 2 ed. Ninna , Balterinios in Zenon. dissert. 3 eup. I p. cxxv I I tom. Lνd. August. I7y8. : 3) Cap. I de Stat. Regul. in ε, S. Pius V. Conse. Circa pastoralis I 3 p. 292 t. 4 par. 1, er Constit. De cori I 39 pag. 96 tom. 4 par. 3 Bullarii. Cum autem S. Pius V tres lusce causas expresserit magnum incendium , lepram, epidemiam, hoc est morbum Contagio .aum , quo ceterae Moniales infici possunt m quaesitum est ab interpretibus Iuris canonici num alia etiam possit esse causa, propter quam Monialibus exeundi e monasterio facultas concedatur . Late ea de ro disputat Benedictus XIV. De Synod. Diaeres. . lib. I 3 cap. 12. n. 26, cir seq. , ubi ostendit, alias etiam ob causas cum venia Sedis Apostolicae Moniales exire posse e Septis monasterii, puta si qua earum gravi correpta morbo suasu medicorum loeum m tare debeat, ut convalescat. Quod autem de incendio dυcitur, id etiam pertinet ad aquarum inundationem, hostium impetum , monasterii ruinam, S similia, quae subitam fugam postaeant, eum ab omni lege extrema necessiatas sit axempla , ut inquit Pontifex in Cap. 3 g. profecto de verb. sun c. in G
g. XVIII. Ceteris vero eadem ingredi clausuis ra vetitum eat, siue venia Episcopi, regularis
400쪽
Superioris, si cui subest monasterium ci ; atque
haec venia concedenda est ex justis, & necessariis Causis, puta propter Commune servitium, aut va Ietudinem , aut salutem animarum ca). Quae salus ut bene considerata, atque provisa sit, Praeter Communem, & ordinarium Confessarium, debent Moniales bis , aut ter in anno extraordinarium obtinere, cui liberius intimos animi sensus Pate
si Concilium Tridentinum Sess. as eap. s de Re sui. licentiam postulat Episcopi, vel Superioris, & ideo
quaesitum rat, num ingressuro monasterium Regularibus Subjectum satis sit veniam regularis Superioris. Sed tum ejus, tum Episcopi veniam desiderario ut quis hujusmodi monasteria ingrediatur, nisi diuturna consuetudo unius Episcopi veniam postulet, plus Semel responsum est a Sac. Congregatione Concilii, uti patet ex lib. I 4 Decretor. p.
3oo lib. I s p. I , U' 46s , lib. I 6 p. 86, c ' seq. lib.
r) Ad hanc clausum legem diligenter custodiendam pertinent Constit. Ubi gratia 44 Gregorii XIII Bullar. t. 6 par. 3 p. 398, Constit. Facultatem III, Pauli V p.
aq6 tom. s par. 3 , eiusdem Constit. Mouialium χο 3 p. Ioz t. s par. Constit. Apostolatus I98. Clementis X p. 33o t. 7, U' Constit. Salutare o Benedicti XIV p. 64 t. I ejus Bullarii edit. Roma I7s 4. 3) Conc. Trid. Sess. 1s cap. Io de Regul. Vide Constit. Pastoralis 16 Benedicti XIV p. 28 I t. 2, ubi multa habentur de extraordinario Confessario, qui non S lum universis Monialibus, sive toti monasterio dandus est, sed etiam singulis, quae illum ex juxta causa petunt; P terea Superiores Regulares jubentur saltem semel quota nis Monialibus sibi subjectis concedere extraordinarium e Saeculari Clero Confessarium, vel ex altero Regulari I
Stituto Sacerdotem ; iisque id negligentibus, Episcopus effcere debet, quod Regularis Superior praestare debuiSSet.