장음표시 사용
361쪽
g. VII. Episcopus interdum Ioco tantum reis nunciat, interdum loco, & dignitati. Qui loco tantum renunciavit, honorem retinet, & dignitatem episeopalem, licet jurisdieiiqnem exercere non Possit, quoniam nullos amplius habet subditos; sed rogatus ab alio Epi spopo recte exequitur in ejus dioezesi, quae sunt ordinis episcopalis. Qui loco simul, & dignitate se abdicavit, quamquam retineat ordinis characterem, qui deleri non potest, nihil tamen agere potest eorum , quae ejus ordini Spropria sunt 1
r p. 1 de Ordinat. Episeop. qui renuncia
f. VIII. Praelati Episcopo inseriores, qui Sacrum habent imperium, & Sedi Apostolicae immediate subjiciuntur, opus habent venia Summi Pontificis, qui eis copiam renunciandi faciat ci)- Dignitates, Caronicatus, Parochiae, & cetera beneficia, quorum collatio ad EpisCopum pertinet, C ram eo dimittuntur. Curandum tamen est, ut inistra unum mensem renunciatici rata habeatur , & s,mul ab Episcopo beneficii collatio fiat; nam nisi eo temporis spatio totum illud negoetium expedia. tur . ad Summum Pontificem jus Coniarendi trans
IX. Beneficio renunciamus alli pure , ac Sine ulla reservati ohe, aut sub Conditione, hon est cum nobis, aut aliis Certam ex beneficiis pensionem quovis anno servamus. Hujusmodi renuncia
362쪽
tiones his obstrictae legibus, ct conditionibus fieri nequeunt Coram Episcopo, sed Pontificiam aucto
1 S. Pii U. Constit. Quauta. 8o tom. par. 3pag. I o Bullarii ubi late statuitur, quae ab Episcopis resignationes admitti debea at, & Episcopi ipsi resignata
bene: icia aut suis, aut resignantium ConSanguineis, velaifinibus conferre prohibentur . De his resignationibus, quae reservata pensione fiunt, est etiam in primis observatu digna Comitutio In sublimis 3 o Benedicti XIV. p. 3 tom. I Uus Bullarii ed. Roma I 7s edita adversus resig rationes, quae fiunt reservata pensione, & arcano Pacto eam extinguendi per certam vim pecuniae, quae re- Signanti persolvitur . Hae autem reservationes extincti neSque pensionum irritae declarantur; praeterea statuitur, ne mira sex menses a capta beneficii possessione Pensiones deleri mSSint . .
f. X. Multa vero in his renunciationibus quae
alterius commodo emittuntur L Observanda sunt, ut eae vim, atque exitum obtineant. Praecipua Sunt,
ut qui beneficium resignavit non decedat infra viginti dies pos C aciam renunciationem ci)k ut si
beneficium sit jurispatronatus, Patronus assentiatur; ut beneficium non sit litigiosum, quia iuncitantum in alterum litigantem conserri Potest, ne que item sit conjunctum, vel unitum, etiam antequam unio exitum consequatur ca); denique ut beneficiorum Episcopatu inferiorum resignatio publicetur intra certum tempus , Certisque in Eccle-ε iis , cum populus magno numero ad eas confluit,
Seeundum formam, quae a Gregorio XIII constituta est 3
r) Regula XIX. Cancellariae , quae de viginti inserta
363쪽
IF tem. par. 6 pag. 4I Bullar. Quam constitutionem Confarmavit, atque ad omnes avertendas fraudes explicavit Benedictus XIV. in Const. Ecclesiastica I o pag. 3 7 t. 2υuν Bullar. T A
g. XI. Renunciamus tam per nosmetipsos, quam per procuratorem, sive clericum, Sive Iai. Cum, Sive unum, sive plures ; modo literis Coll. ignetur peculiare mandatum, quo facultas resignandi, & beneficii demonstratio contineatur cI . Facta, & probata renunciatione , frustra renun-
Ciaentem poenitet eorum , quae gessit ca) ; cum omne amiserit jus in beneficio, quo se abdicavit,st quod nonnisi nova electione aut collatione rein Cuperare potest 3 .
364쪽
De Translatione PXli. Translationis definItio. sine auctoritate summi Ponti XIII. Translationes sina justa eau- ficis fieri nequeunt. sa vetitae. XV. Iustae translationis causae . XIV. Episcoporum traaslationes μ
Translatio est modus alter , quo voluntate nostra beneficium amittimus. Definitur ecclesiastici Magistratus de una in aliam Ecclesiam saeta mutatio. f. XIII. Episcoporum translationes, quasi Spio 'rituale adulterium, improbant antiqui canones I); sed hoc ita intelligendum est, nisi justa adsit causa; & ita statutum fuit in Synodo Romana habita ab Ioanne IX, in qua vindicata est memoria Forismosi Pontificis, qui relicto Episcopatu Portu ensi Romanum acceperat. Neque enim desunt exempla Episcoporum pietate, & doctrina praestantium, qui ob utilitatem, aut necessitatem Ecclesiae Episcopatum mutarunt, & in ipsa Nicaena Synodo Eustathius Beraeae Episcopus ad Sedem Antiochenam translatus est 3 .
Antiochen. can. 2I col. 3 9 cit. t. 2, Sardicense ean. Ier 2 col. 61 8 , seq. apud Labbaeum tom. 2 mox relato ed. Venet. , & alia permulta concilia, quorum canones ex parte refert Gratianus in caus. 7 quast. I. APpOSite S. Hieronymus epist. 66 ad Oceanum num. 3 col. I stom. I opp. edit. Verona I 734. Et hoc inquit, in Nicana
Synodo a Patribua decretum i n: de alia io aliam Eeel
365쪽
ουἰam Episcopus transferatur, ne virginis paupercrata ra. eietate contempta , ditioris adultera querat amplexus . 1 Conc. Carthag. 4 can. 27 rom. 2 col. I 439 ed. Labbai. 3) Vide Pagium Critie. in Baronium ad an. 32 m. 62 tom. 4 p. 78 ed. Luca I 729. Similiter S. Grcgorius Nazianetcaus, relicto Episcopatu, quem pridem habcbat, ThLodosio M. Imperatore, ad Constantinopolitanum, &alii etiam Episcopi ad alias Ecclesias translati sunt . Ex quibus intelligitur, Epiacoporum transla iones, quae justam habebant causam , permiSSas fuisse.
q. XIV. Episcopi non nisi Summi Ponti filis auctoritate ad aliam Sedem transferuntur ci) . Et
adeo quidem pendet a Pontificis Potestate translatio, ut si quis, eo ignaro, mutet Ecclesiam, non novam modo, sed etiam Veterem, quam regebat,
amittat a); & si Pontifex Episcopum ad majo
rem Ecclesiam transferri Iermiserit, ad parem, aut ad minorem transire non possit 3 .
3) Cap. 6 eod. f. XV. Trans sertur Episcopus vel utilitati; causa, si alterius Ecclesiae regimini utilior habeatur ci); vel necessitatis, si ipse populo in odium acerbissimum venerit, si in se tum ejus loci aerem ferre non possit, si praesens Ecclesia ab hostibus eversa sit ca). Minorum beneficiorum Rectores transfert Episcopus, cujus in logo ea sita Sunt, factaque translatione vacat beneficium , cum Sacri Canones aliquem pluribus Ecclesiis adscribi vetent, qua de re alius erit agendi locus.
366쪽
XVI. Permutationis definitio. XVIII. Quae beneficia recte per. AUII. Quid in permutatione obis mutentur servandum 3
tatio, quae definitur mutua beneficiorum dimissio, seu resignatio, ut alter alterius dimittentis bene fietium Consequatur. Episcopatus sine auctoritate Summi Pontifidis, cetera benefiIta sine venia Epi' Scopi, cujus in dioecesi sunt, permutari non PQS
sunt ci). Qui secus fecit, sententia Iudicis beneficium amittit sa).
f. XVII. Episcopi esse debet, antequam per mutationem fieri sinat, cognoscere Causas, Propter quas petitur, videre, ne qua fraus lateat Ι),eXigere Cola Sensum eorum , qui jus habent conserendi, eligendi, praesentandi; Curare, ut Permutatio publicetur, eaque serventur, quae Gregoriana coustitutione praescribuntur ca). H Confer Benedictum XIV. de Synod. Diocces. I. II
eap. 26 uum. 8 , π seq., qui plura habet, quae ad permutationes beneficiorum pertinent . Quaerit autem, num et am permutationeS comprehendantur cit. Const. Quanta 8o S. ' per quam Episcopi resignata beneficia suis, aut resignantium c Sanguineis, & assinibus conserre pro-Diuitigod by Gooste
367쪽
, bibentur, & eas comprehendi negat, modo fraus omnis ab his permutationibus procul abrit.
i) Cit. Const. Humano vix judicio Gregorii XIII. g. XVIII. Dum spirituale cum temporali non permutetur, Omnia beneuzia permutari possunt i , etiam Curata cani simplicibus; exceptis beneficiis unitis, quae scilicet cedere debent in incrementum alterius E lesiae, reservatis Summo Pontifici, cujus Consensu opus est, ut eorum permutatio recte exin
pediatur, denique litigiosis cub.
m depositione, O degradatione.
XIX. Quid degradatio sit 3 XXII. Quibiis praesentibus degra-XX. Simplex clepositio differt a datio fili degradatione. . XXIII. Quae sint crimina, quae XX u Degradatio verbalis, &realis. Iocum degradationi faciunt ρ
Pinnae causa ecclesiastica beneficia, & potesta tem jurisdietionis amittimus per depositionem, °radationem . Exemplo militaris exauctorationis, quae, detracto cingulo, quod erat insigne militiae, absolvebatur, etiam Ecclesia suorum militum, ho est Clericorum exauctorationem induxit, quam degradationem vocamus, & in qua Clerico a summo ad insimum singulorum ordinum insignia detrahun-
368쪽
tur t . Nullum olim inter depositionem, atque degradationem discrimen fuisse videtur ab; sed hodie magnum inter utramque discrimen est 3 .
i) Vetus est mox detrahendi insignia, quae ordinis
propria sunt, cum quis deponitur. Adversus I num Episcopum Nestorio addictum consi iturum est, ut ornatuque, Or nemine sacerdotii penitus extitus, privatus in patrio tantum solo vivere permitteretur, uti Scribit Baronius AEd an. 448 num. 6 tom. 7 pag. 6I6 ed. Luca . Paulum
Alexandriae Episcopum per ablationem pallii depositum , narrat Liberatus in Breviar. cap. p. 16I ed. Paris. I 67s. Similia de depositione Ignatii Patriarchar Constantinopolitani ex Nicetae testimonio describit Baronius ad an 86rnum. I p g. 33s tom. I . Qui in conciliis deponebantur Episcopi, ut impii, ut scelerati, per clamores probris
inciebantur. Socrates Histor. eccles. lib. I cap. 24 p. y8 ed. Cantabrig. I 72 o. confer Du-Cangium Glossar. med. o insim. latruit.
α) Hinc Theologi , & Canonistae eomplures degradationem cum depositione confunduri; quod quidem secundum veterem Ecclesiae disciplinam dici vere, recteque potest, Secundum disciplinam rccentiorem non potest, uti CbServat Du-Cangius Glossar. med. , er insim. latinit. merb. degradatio . Nunc enim depositio ' a degradatione distinguitur. Iam vero non una, atqae eadem Crat degradationis ratio. Nam interdum clerici omnino degίadabantur, hoc rat omnibus privabantur jutibus, 4c privilegiis clericorum, & prorsus daici habcbantur. Inicidum ex parte tantum degradabantur, quod pluribus. modis fieri solebat. Quidam enim sui ordinis honorem, & dignitatem retinebant, Sed ejus munera exercete prohibcbantur. Quae poeaaci Concilio Ancyrauo can. I , G 2 col. I 686, G seq.iom. I collec . Labbes constituta est adversus Presbyteros, di Diaconos, qui in idoletlatriam lapsi novo certamine confessorcs evaserant, & Concilio Nicaeno can. 8 I. 3 8 om. 2 ejusdim cozlis. adversus Episcopos Novatianos, qui ad catholicam communionem redierunt, quibus permissus est honor Episcopi, sed ipsi tamen ad ordinem Pre1byterorum redacti sunt; denique a Concilio Agathensi cap. I tom. y co . F2 I. Eamd que Poenam memorant Socra es lib. I cap. 9 pag. 27, Metomenus lib. I cap. 2 pag. 2 ed. Cantabrig. Irao, Basilius epist. I99 ad --
369쪽
philoch. cap. 17 pag. 194 ορρ. eom. 3 ed. Paris. I73 . Quidam ex gradu, quem habebant, ad in seriorem deii-
cicbantur. Concilium NeocaesarenSe can. Iot. I col. I FIT ibidem Diac num impudicum ad ordinem Subdiae orum detrudi jussit & Concilium Toletanum I. can. tom. Leol. I 7 eoliae . indicat. subdiaconum, qui defuncta uxore aliam acccperat, ostiarii vel lectoris gradum obtinere voluit. Interdum clericis quaedam tantum sui ordinis munera adimebantur, Cetera autem relinquebantur, uti patet ex Concilio Neocaesariensi ean. 9 eol. Is I , & Carthaginensi IV. can. 68 eol. I 42 tom. 2 ibid. , & interdum etiam ultimi inter clericos sui ordinis sedere cogebantur, quae parna erat eorum, quos ambitio, atque arrogantia rapiebat. Concit. Trullanum can. 7 tom. 7 eol. I 3so ibid. Concit. NiCaenum II. ean. s tom. 8 eol. Iaso atque hanc poenam Etiam inter monachos in regulis SS. Pachomii, & Benedicti obtinuisis constat ex regula Pachomii art. Is I apud Holitentum Cod. Reg. tom. I pag. 34, Ur Benedicti c. 43 pag. I 28 edit. August. I7s9. Clerici ex parte degradati proprie regradati dicebantur, & eorum mentio est in Conc. Toletano I. can. 4 loe. eit. Aurelianensi III. can. 27tem. y col. I 28 I. MatisconenSi I. can. Io, D' I9 som. seol. 66o, & 661 colleci. cit. Regradationis vocabulum sumptum est ex re militari L. 2 Cod. Theodos. de curs.
public., atque erat reiectio militis in inferiorem militiam. Qui omnino degradabantur , ii proprie degradari , &omnino deponi, & omnino de proprio g adu dejici, γ'
deordinari, γ' ab ordine eleri amoveri , . a clero cessare, O ad Micam communionem redigi dicebantur. Concilium Cathaginense IV. ean. 3 49 FO t. 2 col. I 64 sAntiochenum ean. y col. s 87, Ephesi aum ean. s col. I 327rom. 3, Arelatense I. ean. I 3 col. I s 2 tom. I, Nicaenum can. 2 coli. 34 ram. 2, TarraconenSe cun. Io col. 699 t. scoli ci. Labbai. De clerico, qui ad laicam communionem redigcbatur, Synodus Agathensis can. so tom. s col. 3 29 Iaudata coli Ef. habet haec: ab osseti honore depositus in monasteritim detrudatiar, π ibi quamdiu vixerit, Ialeam tantummodo communionem accipiat. Erat autem
laica Communio ge aus poenae, qua picctcbantur Clerici degradati, & qua ipsi in conditionem laicorum redigebantur, quod patet ex Concilio Aurelianensi III. ean. 7 ,π 8 t. s vol. I 2I6 eollect. Labbai ex Liartino Bracarensi collec t. can. 26 apud Iustellum Biblioth. Iur. can. tom. Iin append. p. 2o ed. Paris. , ex Gratiam ran. y2 dist. 6O,
370쪽
apud Balutium ad Dialog. Anton. August, de Emend. Gratian. , D Cangius in Glossar. verb. Communio latea, Rigaltius in Cyprian. epist. sa pug. 69 M. Paris. I 666 , Albaspineus obserυ. lib. I cap. 4 per tot. Cardin. Bona Rer. liturgie. lib. 2 cap. 29 g. 3 tom. 3 p g. 4i 6 ed. August. Taurin. I 71 3, GraVeSOn. Histor. Eccles. IV saeuia collor. 6, Bellot. Obsorv. ad rit. Eceles, LaAdun. p. 63 9, Franc. de Beriendis de Oblation. com. g. 3 no Dis. edit..pv. 77, π seq. Neque vera eSSe potest opinio Balatmini de Euchar. lib. 4 capit. 24 opp. tom. 3 par. 33 7 edit. Venet. I 72I putantio, laicam communionem fuisse communionem sub una panis Specie, cum certum sit, olim laicos sub utraque specie Eucharistiam accepisse. Similia. ter Lindanus Panopi. lib. c. s S, Durant. de Rit. Eccles. dib. 2 cap. ss n. 6 , VossiuS Thes. Neolog. disp. 23 tit. s , Pithoeus Glossar. ad lib. capitul. verb. eo. Anio perearina apud B latiuui Capixul M. R g. Franc. t. 2 p. 9 VEnet. I77s , qui laicam communionem explicate communionem, quam laici extra Ea ictaariana accipiebant, non Scitis clare ejas vim, naturamque declarant. Erat &id propitum laicae communionis, ut clerici ad eam redacti exrra sanctuarium una Ciam laici, E acharistiam acciperent; ' verum in isto Solum reqamaam posita era It omnia. Nam si laicae communio iis vocabulum in uum aestit nemus ex loco, quo Euchalistia dabatur; etiam Presbyteri aegrota ites, Cum ad eos in lacto decumbentes Eucharistia de ferebatur , laicam communionem accepisse viderentur . . Eum in hanc renam memorant Caa. I s Apostolorum apud Cotelerium PP. Apostol. rom. I p. ubi Presbyter , atque Diaconus, qui ab Episcopo vocatus ad suam Ecclesium redire noluerit, tamquam laicus communieara iubetur, & S. Gregorius apud Gratiarium can. Io dist. 3 Ο, ubi agitur de clerico criminoso damnato ad recipiisndam intor laicos communi-- . Hinc al,quem laica etiam Communione privare idem erat, ac excommunicare, Sa Crisque interdicere, & degradare . Quare S. Athanasius Histor. Arianor. au Monach. cap. ab pri. 286 π' tom. l. par. I Pataviι 1777 de Leontio primum Presbytero , mox α Episcopo Antiocheno, homi te Ariano inquit rLeo ιtius ille castratus, qui ne laici qu.dem nomine ad communionem admittendus erat, quod se ipse castrasset, ut ubere cum quadam Eustolia dormiret, revera