장음표시 사용
371쪽
quidem ejus muliere, virgine autem dicia. Quemadmodum vero clerici per laicam communionem redigebantur ad conditionem laicorum, ita per eommuuionem peregrinam cenSebantur jure clericorum peregrinorum , qui Sineliteris sormatis vagabantur, & qui Suorum ordinum muneribus fungi non poterant. Alinantur hi quidem Ecclesiaraumptibus, uti scriptum est ean. 26 Apostolorum apud telerium N. Apost. tom. I pag. 446 laudata edit. , sed neque ad communionem admittebantur, neque ordinum munera exercere poterant, eo fere modo, quo nunc extraneis , & ignotis sacerdotibus non permittitur rem divinam conficere, nisi literas suae ordinationis ostendant . Quare, ut laica communionis poena omnis in eo erat PO-
sita , ut clerici non amplius clerici, sed laic t haberentur, ita poena eommunionis peregrina in eo consistebat, ut clerici non peregrini eodem quo clerici iure censerentur. Uno Verbo peregrina communio non plena erat & perfeci a dejectio, qualis erat eommunio laica, sed temporaria Segregatio Clericorum, qui post actam poenitentiam, quae Privata esst debuit, quia publica poenitentia spem nullam Tratitutionis dabat, gradum suum repetebant. Ita Albaspineus obser . lib. I cap. 3, Sirmondus in Histor. public.
panit. cap. ult. quorum Sententiam rcfert , laudatque Card. Bona Rer. Litur,c. lib. 2 eap. I9 f. 6. p. 42 Ied. Taurinen. , Petavius Not. in Synesii misi. 67 cap. 3pag. 78 ed. Paris. 163 3, de Marca Dissert. in eap. elericus ad calcem Baltitia de emend. Gratian. pag. 369ed. Paris I 68i, Schelestr. Not. in Cone. Antioch. p.397can. 7 cap. 1 2 art. 3 , Bincinus in dissert. I de Liter.enricile. 9. 2o num. II , S eq. pag. 3o I Jo4 3o8, quibus etiam assentitur Iosephus Bingliamus origin. Ee- Iesiast. lib. 7 e. 3 9. 7 t. 8 p. 17 ed. Hala Magdrb. I 76o, ita inquam xxplicant communionem petcgrinam, licet alii minus probabiliter eam alio modo explicandam putent. Nam Binitis Not. in Cone. Ilerdense cap. 7s7 t. y conca Labbaei ed. Venetis, Bellarininus loc. eit. Gratiani Glossator in can. II cap. I 3 quast. 2 inter laicam , & peregrinam communionem nullum discrimen fuisse arbitrantur, quod revera maximum erat, Cum cleripi ad peregrinam communioncm redacti post aetain poenitentiam gradum suum& munera recuperarent, Sed clericis in laicam communionem conjectis nulla ordinaria spes esset restitutionis. Idem Gratiani Glossator loe. eis. peregrinam Communio
nem intellisi mase existimat munionem, quam hQmo
372쪽
In exItu Hiar suscἰpIt, eum rendie, vel peregrinatur de hoc mundo. . Verum vita, non mors peregrinatio eSt,& Concilium Agathense ean. 2, tom. ς col. s 2I collectis Labbai diserte statuit, quod hi cserici post actam poenitentiam gradum suum dignitatemque suseipiant f ex quo intelligitur, poenam hanc fuisse clericorum, quos Synodus bene sanos habebat, adeo ut suum gradam, & dignitatem recuperare possent. Nullo demum antiquitatis monumento nituntur opiniones Gabrielis Henao de Mer c. Missa par. 3 disp. 28 g. 49, qui peregrinam Communionem fuisse putat peregrinationes sive perpetuas, Sive temporalias, . quas clerici criminosi poenae causa suscipere cogebantur, & Gregorii Cassandri de Commun. sub utraque specie pag. Io29, atque aliorum qui communionem Peregrinam interpretantur oblationem Eucharistiae, quae extrastatos dies peregrinorum causa fiebat. Memorat hanc poenam Concilium Regense can. 3 ram. eol. V 3 4, Aga thense can. 2, π s col. s 22 tom. ς collec . Labbaei,& Canon 34 Apostolorum apud Cotelerium M. Apostol. tom. I pag. 446, ac Conc. Carthaginense I can. 7 tom. Icol. 686 colleci. Harduini praesertim explicant, quo jure peregrini vagantes si ae Episcopi literis censerentur.
3) Discrimen hoc agnovit Coelestinus III. in eap. Iode Iudic.
f. XX. Simplex depositio clericum perpetuo
quidem arcet aut ab exercitio ordinum susceptorum, aut ab ossicio, ii suque ecclesiasticae jurisdictionis, aut a beneficio, aut denique ab ordinis exercitio simul, ct ossicio, & beneficio, sed non ei fori, & canonis privilegium adimit, ideoque ipse, ut antea, subest ecclesiastico imperio, non laico subjicitur . At vero degradatio non tantum Clericum . Perpetuo privat ecclesiastico ministerio, ossicio, heis nefietio, sed eum etiam obnoxium facit laicae potestati , a qua post degradationem judiratur, atque in carceres detruditur, ut laicorum more sustineat Poenas, quae Suut ejus sceleri a jure constitutae.
. XXL Duplicem degradationem distinguit Bonifacius VIII i , wrbalem, quae etiam deposi-
373쪽
tio dicitur, & rea'em, sive actualem, quae proprie de adatio appellatur. Verbalis est ipsa sententia , per quam Iudex Ecclesiasti rus clericum de gradu dimovet, ct laico foro addicit; realis autem esutristis ipse actus, seu funesta Caeremonia , qua Episcopus clerico, Contra quem est lata degradaistionis sententia, detrabit insignia ordinum singui Tam, eumque saeculari Curiae puniendum tradit ca) ;adjiinciis tamen precibuῖ, ut quam mitissime tractetur. Tum vero Clericus omnia amittit ordinis privilegia, ct quamquam ejus retineat potestatem, quae tolli non potest, eam tamen e Xercere nequit, amittie item omnia ecclesiastica officia, beneficia,
iurisdictionem, & poena plectitur, quam criminigsoriam laicus Iudex putat.
si p. x de Paenis in sc i) De clerico qui Curiae traditur, mentio sit in . L. 3 9 Cod. Theod. de Episc., or Clerie. in L. 1 3 9. P
Ex his locis evidens est, clericum Curiae tradi consuevisse , ut ei adscriberetur, fatque ut in posterum Curiast ministraret, ut loquitur Iustinianus in est. Leg. s 3 g. I, non autem ut puniretur. Eodem modo rem explicat salsa decretalis, quam Fabiano Isiddrus adscribit, quaeque extatis can. 3I cap. II quast. I. Verum antiquitatis ignoratio
fecit, ut haec sormula longe aliter inteiligeretur, atque apud Canonistas aliquem tradere Curiae sarculari ideiret esset, ae puniendum dare. Serius tamen inducta est so-kmnis illa clerici degradati traditio judici saeculari, quae
nunc adhibetur, quaeque in eo mi posita, ut gravioris criminis reus poena coerceatur, ac mihi quidem persuasum est, eam antiquiorem non esse Innocentio III, qui
eamdem diserte constituit in eap. 8 de crimis. falsi iaRegula ex t Ecclesiae, quod clericus, qui ab ecclesiastico judice propter crimen gradu motus fuerat, non aliam deinceps a saxulari Magistratu poenam toleraret, ne duplex irrogaretur Poma, secundum Canonem Apostolicum apud Gratianum can. Ia di π. 82 . Quae regula proposita eod
374쪽
In controversIIs ge eeelesIastica Immunitate, quae orta sunt Alexandro III. Pontifice, quasque sustinuit S. Th mas Cantuariensis, uti narrat Vetus Scriptor apud Barc nium ad an. II 6 num. 3 6 pag. 232, & Pagium innot. num. 2 pag. 2 I 8 tom. I9 ed. Luca . Eamdemque ipse
Alexander III. cap. 4 de Iudie. Salemitano Episcopo proposuit sed non debet quemlibet depositum pro suis excessibus scum suo sit functus oscio, nee dolisi debeat ipsum contritione conterero judici tradere saeulari . Nihilotamen minus Alexandri successor Lucius III, ut graviori poena persequeretur haereses, quae tunc late grassabantur, longe aliud constituit In clericos, qui haeresim lapsi fuerant eap. 9 g. prasenti de Haret. si elericus, Inquit, est, mel cujuslibet reliseonis okumbratione fuscatus, totius ecclesiastici ordinis prarogati υa nudetur,or sie omni oscio, o beneficio spoliatus ecclesiastico, saeularis relinquatur inbitrio potestatis animadversione debita puniendus. Atque haec prima, meo quidem judbeio, ecclesiastica lex rat, qua clericus degradatus arbuttio relinquitur sarcularis Magistratus, ut poena assiciatur;& in hae ipsa Lucii constitutione animadvertendum est, quod clericus non traditur Curia, Sed tantum relinquitur saeularis arbitrio potestatis . Qua in re nihil ipsa agie Ecclesia, tantum impedimento non est quominus sarculatis Magistratus in hunc clericum animadvertere possit .
Urbanus III, qui post Lucium Ρontiscath maximo sunctus est, in eap. 3 de Crimin. falsi clericos, qui 'Lsaverunt sigillum Reg. Francor. ab Episcopo plecti v luit poena, modo per eam neque mors inserretur, neque membrum aliquod amputaretur , jussitque Praeterea, ut iisdem degradatis in signum maleficii characterem alia quem imprimi facerer ς verum eos Saeculari Curiae puniendos tradi noluit. Clemens III, sive, ut alii putant, Coelestinus III. in Cap. Io de Iudis. clericum in furto, homicidio, periurio, aliove crimine deprehensam' deponi voluit, tum excommunieari, si incorregibilis fuerit, deinde contumacio crescente, anathematis mucrone feriri,
postremo, si in profundum, inquit, malorum veniens contempserit, eum Ecclesia non habeat ultra quid faciat, ne possit esse ultri perditio plurimorum, per saeularem comprimendus est potestatem. Ex quibus manifestum est, laicos in clericos criminosos nullam exercere
jurisdictionem potuisse, etiam posteaquam hi depositi ab Episcopo fuerant , nam si post depositionem adhuc ia
375쪽
criminibus versari pergant, primum excommunicaπtur sdeinceps anathematis mucrone feriuntur; tantum Cum in profundum malorum venerit, Or Ecclesia non hδbe cultra quid faciat, tum demum per facularem potestatem comprimitur . Itaque usque ad exitum saeculi XII., qua quidem aetate Pontificatum tenuerunt Alexander, Luci , Urbanus, Clemens, Coelestinus, nullum. exemplum eScClerici degradati , qui saeculari Magistratui puniendus tradatur . Tantum Lucius clericum in haeresim lapsum facularis potestatis arbitrio relinquit, sed non eum EccleSia tradit, ut poena assiciat ut . Similiter Clemens, Seu Coelestinus clericum climinosum deponi jubet deinceps excommunicari , & anathematis mucrone feriri, postremo eum camprimi vult a Magistratu saeculari, sed non eam piaeScribit solemnem traditionem, quae nunc degradationem Sequitur ia Psimum, uti dixi, monumentum.
cletici degradati, qui saeculari judici traditur, est in p. 8 dου Crimis. Dis. Nam Innocentius. III, ut severiuRanimadverteret in clericos, qui falsi crimen Commiserant, sancivit, ut ii omnibus liciis, cy' beneficiis perpetuo. sint privati, ita quod qui per se falsitatis vitium exemcuerιnt , potatquam per ecelesiasticum judicem fuerint degradati, faculari potestati tradantur, secundum constitutiones legitimas puniendi. Constitutionem hanc ipse Innocentius explicavit in Can. 27 de Verb. signi . , ut dirimeret Controversias, quae de recta ejus interpretatione ortae fuerant . Atque ita factum est, ut deinceps clerici Propter graviora crimina degradati sarculari Curiae traderentur, S clericum Curiae tradere idem haberetur, audare puniendum saeculari potestati .. Quae nunc nobis eorum vocabulorum significatio eSt, quamquam olim, uti supra demonstravimus, longe aliud iis verbis intelligeretur. Formam autem, quae adhibetur in reali degradatione Clerici , describit Bonifacius VIII. in cit. cap. 2 de Poenisin 6, & Pontificale Romanum par. 3 tit. 7 π seq. p. I 38,
6. XXII. Olim Episcopi degradatio postula
bat duodecim Episcopos, qui praesentes esSent, Presbyteri sex, Diaconi tres cr); sed hodie criminales Causae Episcoporum, quae depositione sunt, aut privatione di ae, ab uno Romano Pontifice
376쪽
clerici de gradu dejiciuntur ab Episcopo, ad Coninsilium accitis, Kpiscoporum loco, totidem Abbatibus usum mitrae, atque bazuli habentibus, sive aliis in Ecclesiastica Dignitate constitutis, qui desint aetate graves, & Iuris scientia commendentur 3). Minores autem clerici sola Episcopi sententia
degradantur. i) Can. 4s67 cap. quast. 7. Σ) Concit. Trident. Sess. 14 eap. s de Reform 3) Concit. Trident. Sess. 13 cap. 4 de Reformo ... g. XXIII. Degradatio gravissimum poenae genus est, ct ideo non infligitur ex omnibus criminibus, sed tantum ex gravioribus, quorum Causa reus saeculari curiae puniendus traditur. Hujusmodi sunt crimen haeresis, & apostasiae cum pertina
cia I ; salsationis literarum Apostolicarum ca);
assassiilii, ut vocant 3 ; aversae veneris Plus Semel exercitae O; solicitationis ad turpia in sacramentali consessione 5 , celebratae missae, auditaeque eonsessionis sine ordine sacerdotiali 6 , patrati abortus ); salsae, aut vitiatae monetae aureae, vel argenteae 8 ; 1urti sacrilegi Sanctissimae Eucharistiae, sive cum sacra pixide, sive Si ne illa quis sacram Hostiam surripiat, & apud Seretineat, aut alio transferat 9 .
i) Cap. 9, π rs de Harat. , ωρ. I , eodem an 6. Paulus IV. Constit. Cum quorumdam s tom, Ip r. I pag. 322, & Clemens VIII. Gust. Domini gregii 298 tom. s par. 3 pag. I Bullar. ed. rat. , quὶous duabus Constitutionibus speciatim degradationis poena P emetuntur negantes mysterium Sanctissimae Trinitatis,. e Christum Dominum sola Spiritus Sancti opera cone Pluma
377쪽
vel ejus mortem , vel semper Integram DeIParae rietinn
s) Pius IV. constit. cum sicut 37 t. 4 par. 2 p. 77, Gregorius XU. constit. universi 73 tom. r par. I p. s Bullarii edit. minata. citat. Benedictus XIV. consti Sacramentum 2 o t. I p. 3o ejus Bullarii ed. Roma I s . 6 Clemens VIII. constit. etsi alias 26o tori. spar. A. p. 39s, Urbanus VIII. constit. Apostolatus 219 t. spar. I pag. II 3 ed. citat. Benedictus XIV. eonstit. Sa cerdos ta aternum 97 pag. 2o8 tom. I ejus Bullarii. Cm autem usu sori vigeret opinio damnandi ad trir mes, aut ad carcerem perpetuum illos, qui In carceres conjecti statim crimen suum confitebantur, Benedictus XIV hoe beneficio frui vetuis illos, qui crimen aperiunt carceribus detenti, & coram Iudice constituti, ne Curiarsaculari tradantur, uti patet ex eo stis. divinar. 71 p.3 32
Sixtus V. constit. σrennium I 3 t. s par. I pag. 23 . Sed eum Sixtus sua hac constitutione animati,& non animati partus abortum eodem jure censeret, Gregorius XIV. eonstit. Sedes Apostolica a tom s par. Pp. 27 sia Sixtinam illam legem tantum ad abortum partus animati pertinere voluitia 8 Urbanus VIII. constita in suprema 249 tomis spar. 2 p. 9s, qua constitutione Comprehenduntur omnes qui in Italiae dumtaxat provinciis aureas , vel argenteas monet s tondere, fabricare, colorare, vel alias adulterare, seu etiam quomodolibet adulteratas scienter er gare, AEur exponere prasumpserint. Atque hanc degradationis poenam ab Urdiano indictam Benedictus XIV. constitia ad curam 6s pag. 3Io tom. ejus Bullar. ampliavit ad eos, qui idem falsi crimen admittunt in syngraphis, vulgo te dole, Sac. Montis Pietatis Uibis, aut mensae nummariae S. Spiritus, quique eo in crimine suam dolose
9 Alexander VIII. eonstit. eum altas 37 tom. spes. 97 qua Confirmata est vetustior constitutio Innocenti XI, & utraque γεtea confirmavit Benedictus XIV. constitia ub Augustissimo 93 pag. I9o tom. I ejus Pullar. Intex
graviora crimina , Propter quae claticus degradationis Poe
378쪽
nam pendere debet, quidam recensent etiam contumeliam gravem, vel calumniam adversus Episcopum vel conspirationem in ejus necem. Scriptum id quidem est in eam IS c p. II quast. I eX sententia S. Pii Pontificis, sed hie canon eductus est ex falsis Decretalibus Isidori Mercatoris . EO vero excepto canone, cujus nulla certa fides, M a ctoritas est, alius non extat Iuris Pontificii locus, quo adversus reum hujus criminis degradationis poena constituatur. Quidam etiam maleficium, seu Sortilegium, cujus
Causa mors hominum evenerit, degradationem secumferre arbitrantur, idque Se colligere posse censent ex constitui.
Omnipotentis Dei Io I Gregorii XV. tom. ς par. y p. 97 verum haec constitutio nullum de clericorum degradatione verbum habet, uti observat Cardinalis Albitius de Ineon-itan. in Ad. par. I eap. 3 2 num. I so. Quidam denique etiam polygamiam degradationis poena puniendam existi
mant, cum quis videlicet simulato nomine, viva uxore sua, aliam ducit: quoniam hujus criminis reos sarculari Curiae tradi iussit Urbanus VIII. in const. Maguum s 37rom. 6 par. 2 pag. Io7. Sed haec Constitutio non pertinet ad clericos, neque ulla degradationis mentio in ea est. Sola igitur crimina speciatim expressa degradationis poena plectuntur ; cetera graviora crimina eidem poenae subjici Possunt, cum eorum rei plane emendari nequeunt, &Postquam alias gradatim Sustinuerunt poenas, Per quas moniti tesipiscere, & aliud sequi vitae institutum possent quae communis est Sententia omnium, qui hanc materiam scriptis illustrarunt.
379쪽
XU. Quemadmodum adversus imritam profes ionem reclamarae liceat . XVI. Renunciationes ante professionem faciendae .XvH. & XVIII. Moniales, &earum clausura . XIX. & XM Monialium regimem, Episcopo commissum .XXς. Virgines sacrae Monialibus antiquiores. XXII. & XXIII. Viduae ecclesiavsiice, di Diaconissae .
I aetenus db elaricis, quos saeculares di Cimus ,
nunc agemus de Regularibus, qui nimirum, Solemnibus emissis votis, Regulare institutum amplexi Sunt. Fuere seinper inter Christianos, qui durius quo idam, & asperius vitae genus sequerentur va- CanteS jejunio, precibus, & meditationi rerum di-Vinarum . Hi ab hac exercitatione Asceta 1 dic ESunt; quos sempex habuit Ecclesia , & qui cum Monachis Consundi non debentia
i) Ascetae nomen traditam est a g eo verbo αυ=is ιν quod exercitationem significatia Quisquis durioribus abstinentiae, ac virtutis regulis sese exercebat, Asceta dicebarur . Quare Asceta erat, qui se a carnibus, & vino abstinebat, ut corpus vexaret. Origines contr. Cels. l. s 9 om tom. I p. si s ed. Paris. I 733, Cania Ap St. 43 apud Cotelerium ra. Apostol. tom. I pag. 6 9 ed. --
πeiadami i vh; qui in Divino cultu, atque in assiduis Precibus tempus impendebat, & Hac Crtillas Hierosoli-
I. Aseetae a Monachis dioersi. II. & IV. Monachor mo rigo. V. Monachi Orientales, di occidentales. V. R Us. Quae initio , quae tractu temporis fuerit Monachorum regula VII. Canonici Regulares, Dominicam , Franciscant. VIII. Reliqui ordines Regulares deinceps instituti. IX. Monachi initio talei erant. X. Privilegia , & iura. Regulam rium a XI. & XII. Eorum regula. XIII. Professio regulae tacita, vel Diuitigod by Cooste
380쪽
metanus Catech. Io num Is pag. I s ed. Paris. I 72GAnnam ProphetiSSam ασὰ ριαν a sceιrium vocat, qui dariorem agebat vitam voluntariam amplexa paupeI atem s& caduca despiciens, ae hinc Hieronymus de Vit. illustro
cap. 76 opp. rom. 2 tat. 9o 2 ed. Verma I 3 , Pierium ascetum, ετ anatisorem paupertatis dicit; & Athanasius Si vere est auctOL Synopseos Sceipiti ra n. 77 tom. 2 opp. p. I ed. H tav. s 777, Lucianum martyrem ασκητην anaguum ascetam appellat propter duritiem , cui sese iacarcere adsuefecerat. Quidam ex his ascetis duos, tresve
dies j junii agebant nihil prorsus ibi sumentes, & horuraeXempla Surit pra sertim in Irenaeo , apud Eusebium lib. scap. 26 p. 236 ed. Cantabrig. I7ro, Dionysio Alexandrino'. ad Basilidem vise. Apud Bcvercg. Pand. can. t. pag. 3 Oxonii i67Σ, & Epiphanio Advern hares. in ex posit. fid. num- 22.lom. I opp. p. IIo ed. Paris. I 622ωΜemorant etiam Ascetas Apostolicae Constitutiones tibi. Dcap. I 3 p. 4o9 apud Cotelerium M. Apostol. tom. I eae. in dic. , atque iis ad sacram mensam accedentibus locum tribuunt Statim post Leetores, & Cantores : most hac, Inquit, sumat, . communicet viscopus; deinde Presbyteri , Diaconi, Subdiaconi, Linores, Cant-es, cy' Asceta Erat autem hoc vitae institutum proprium, & matum, &sceminarum, illi Asceta hae vero Ascetria dicebantur,
Illudque omnium ordinum hominibus libere permittebatur. Non igitur cum Scriptores, qui tribus priotibus Eocleotae saeculis floruerunt, Ascetas memorant, intelligendi sunzMonaci, qui serius institui coeperunt, sed intelligendIsunt omnium ordinum homines, qui in ipsis civiratibus, atque ita media hominum societate austeram illam vi arrationem in Iermi,. quod recte observarunt Valesius m in Euseb. de Martyr. Patistis. cap. II pag. 432 edit. Cantabrig. I ao, Cotelerius Noe. in Comtit. Apostocloe. cit. pag. 6o8, Pagius Critis. in Baron. an. 3 I 8 n. χη, ω seq. tom. 3 pag. 6 s edit. Luca I738, Holotentum Praefat. ad Regul. veter. Monach. eap. I, Papebrochius
Com. in acta Pachomii Malli I t. 3 μί . Sanctor. p. 29s.
f. II. Selius instituti sunt Μonachi, & pria
ma eorum initia reterenda ad aetatem Decii Iimperatoris IJ . Nam ea tempestate multi hominum, ut declinarent impetus eorum, quos ethnica Super