Emendationes M. Tulli Ciceronis epistolarum ...

21쪽

XIII, 2 a mihi quidam non satissaei Temodium Maii, qui post Annis Megatus erae potuisaei signum

interrogationi posuit, primum quod durior est ealpininterrogatio nulla particula indieata, praesertim omissa responsione, ad quam referretur exceptio per Nisi annexa, deindo quod coniunctivi modi v. Pol ea n nulla ost, ut eat . . in T. D. IV Is, 44, ubi hyp thesia in verbis in in eviditate ineat. Ego igitur sic seribendum opinor Herae non poιuit nisi est.

Cf. M a non an quadrat, , , qui tum non potuerat erae Q. Excidit in Μd. de Boat o Lni. edd. siletur , ut X, 4 s, non ante O ntque, ut VIII,

a 4 ante in ex aeno laetum est ensissem, at h. fortasse propter eoo ex potuit potuisae natum eae

M. etiam aduigii p. Ac. p. Is et mea Obaa. Crit in Sestian. p. q. Ibid paulo infra exmuretieoni seribendum eat in is noetebam pro oriebam iuisae. Cf. Fam. IX, , , ubi Μd scis pro neae o Ut enim uidit r. ex sqq. orbis quem, addidisuman arbitrio auo in explicando addit eonfirmans id quod seioba ' intelligitur Cie non Mim eum P atumium, de quo Atti scripserat, in x illis legatis fuisse. Scilies alius hic P. at atquo illo Albinus consularia, quem Cic. εο, ae ipsum meminias acrip- aerat quae ipsa est causa, cur h. L addat L autem eat, qui eum Lucullo uitta quibus uerbia notus hie historious eos. a. u. e. es Varr.D distinguitur ab

3 Serihendum est qui eos eum L. Lue f. Meessaria est enim . . signifieatio, et pia eum L. P. fuerit et eum reo L. non minus quam in Bruto 23, I Aead 46. Isn aut in Nepotis fragm. GHI. N. A XI, M. Supra quom post M ais in m. exeldemit ora.

22쪽

Albino illo consulari, quom ego Sp. Postumium Alia

Magnum esse existimo, eum, qui biennio ante, quam Mummius cos. cum L. Calpurnio Pisono fuit, oratorem mediocrem, sed doctum ex disciplina Stoicorum Brut 21, M ipsum quoque, etsi minus, quam alter ille P erat, 'ad illum πολιτικον συλλογον idoneam personamV. De V, 21, 2, ubi Or miro artificio nonanio impudena addi vult, ut Vironice' Cic. idem dicat, quod nunc perte simplieiterque posuit, plura disputare opus non est drin ut Fam. I S, s librarius aberrantibus, opinor, oculis ad sq. non uti ei inter aut acere et mas in praue addidit, aio Att. III, Io I post πρέπον et IX, Is a post stionem in Ald. Inculeatum est, uiroque loco uitiosa quadam litterarum geminatione nam posteriore quod Or. suspicatur: Auam . enim A. Cim, puto, scripsisset A. enim r. h., ut VI, 4, M sed XI, 22, 2, ubi Sch. u. rogatua non transponi uult, or non deIeri, ad desondendam uulg. Oct. satis est monere, es tu do una illa doliborations, utrum te Brundisii maneret an propius Roniam accederet, intelligendum esse, atque do ame

diminua et ego eo die eas a. P. coenaui, et Uulgatae huius ieet duo uitia sunt: unum, quod et omissum est, quum praesertim sequeretur et ego Oenaui, in qua coniunction u substantivum necessarium est; γ' In simili oni inctione ut Fam. UI, 4 4 et Att. X,

14, sata et Or.estpost aneerro rus et post trer res additum est, si Att. XII, 40, 2 seriuendum, est quia

23쪽

inerum, quod per e eum ita u. quibua finitur nare tio eorum, qua postridio M. in aenatu do regia ea a

exetusus es csse uulgo deest , quia uena I, Fam. IX,

sin sum post eous inseruerunt, Att. XII, 6, 2 pe vise praesentis temp. et futuri oppositionem ex e eoni. inini saetatum est et erit friatius, XVI, 14, 2 ues propter eontrarium illud non est i ιμ- alia eis tet, si non est, amen re Metur. L. I, 23, I, ubi nuno e te legitur a auter se et 'oreet, in rid autem eae ante et exeidit Fam. VIII, 6, 3 prauissime egitur ino si ναeteras uno Curia era et eadem rectis de W--riis Atroma: -- - supere sex eris Ori runt aerib merenM, non te Dua. Neque enim Com Iius dubitabat, n aequenti anno et Curio tr. futurus esset et 4, 2 mιius in tocum C. Curio petiit seri e- ea tum enim ipsum peteba ne quum ei. et aetio de proin rursus introitum et sis Me - moreruo Primum igitur ex d. pro a quod eris Post anno ponendum fuit, egendum est si oi ut frequens senatu esse non possit neque Maeceni de pro relatieseri; et superiora et , 2. Deinde, quoniam ne a neque eum C eri r te iungi potest in enim ipso anno inense Dee tribunatum initurus erae neque inde

intelligendo eri assumi, aerihendum C. tr. erit et et, Att. VIII, 1, aerihendum est Sio enim arari rei οue -- eontrahantrari ut uulgo et ne ori Deus laM.

ias sit si quum deesset, Ern probanteiri addi uo-Iuin , sed istaretur fuga. Quid enim apertius quam

pendere Explieat te. eur seripserit: in trali non reιinquendo quare v. ne, res non, ut uulg. di,

24쪽

acta erant, e copulantur, quibus Ma rea exponitur, qui Cio post senatum dimissum, quum eas apud P. eoenaret, pro Lentulo fecisset. Scribendum est: d missu est ' cet. Eadem uitia Q. F. III, 2, 3 tol- enda sunt, ubi in impersonali locutione recte et cf. Att. I, , Fam. IX, D, I), praesertim v. traefatur ex aequo posito, Rique in eorum, qui domi erant, et Φatua domu opposition scribendum est Domi ecfeeat ipsa uulgo et t. domu - tractatis . inc, atque Att. XII, , , ubi pro Mugna rea: et simplex ea manere illud anceps ex dubia ipsius Orieoni Iogendum M. rea est sim lex ' nam s. cet. ἔ

ter enim inter Magna enim res atque et mulsae cautionis necessario ere addendum), Fam. XIII, a. Saepe omnino est at atque et inter e confunduntur,

eis et in eo mutandum fuit Att. I, , , ubi ego sic scribo et Od - acribis, id per milii grmum eat. Est enim ea ornamentum uulgo eat, e o Quod - scribis, id est orn. l); IV, 3, ubi ego sic: Corum-bus multa adhuc uonit . si su adhuc et Ern. uolabat sed Or atri mihi notum nomen bellua

enim et.

retur.

25쪽

fusilia demonstrare nihil opus est. Vido disputationem meam do ut ne et ut non in Adnoti ad Cic. T. D. Ui rg. M p. 224S euius maxima ex parte ibi probatao aduig. in nota ad Fin. II, 5, 15 epitomen quandam posuit et de temporum in secundarii Asnientiis eum primariis artior uinculo connexis consecutione, qua post Zuinptium aliosque ego ibid. et mali scripsi ad uindicandam opit edd. seripturam in T. D. Vias: si eurata est, ut ne, caecaretur. Cf. F. VILIS, 2 Q. F. II, 4, I, Catil. I, 4, 6 OILII, 2, 5. Fam. V, 2 Cio parum recto scripsisset existimarer neque enim tum, quum res illas os gerebat, id egerat aut prouiderat, ut postea bonum nomen existimaretur). Quod nostro Ioeo dicitur, idem 4, 2 sic iteratur: aiatis mihi rouisum eat, ut ne, possint, ubi iterum ex m. legondum est possent; cf. Att. VIII, 3, 2, ILI, R Cat. II, 12, 2s mihi ut urbi flege o SchoLGronon ut huic urbi seq utur enim coloni orbes -- --endenιJ - atio erae p. consultum atquessic praeter Or. edd. etiam idem Schol. prouisum eat. - . . I, 1, 45, ubi legitur Melea, quae fetasti, ut, a dent, ex Μd scribendum laudarent, evius frequentissimae attractionis haec exempla afferro satis ost Att. XI, Is a idem, peto, quod π.li ιeria petini), ut, moneres, VIII, 12, B Pompeii),2 te hortor id, quod non destiti etere, ut aduenires, antequam ἄγω - nos a nobis distr

Si rid. et sine uar. r. Miras Pompeii argutias l, nos a nobis distrahant' eribendum est, leui, nescio unde est in ed. Gothotr. vos ex Io ma si P. seripsisset, aut omisisset a nobis et A. 1 dis resos

26쪽

fiant, ubi notabilis ea in s ιr ad sent primaria u. hortor reditus Fam. I, 1 a s Top. 2s, p. II, 22, 2s Fam. III, II, , ubi ex L. coni aeri n-dum U. ea a maiestae sin d ea ante eat Oxeldiu, ut Suli frid erat alua praer u quum bis scr3ptum essΘ ai, non mirum, si ut in et deprauatum sat uoluit, ut Ita ne eonfusione in edd. non ita rara, ut IX, IO, , ubi ego pro ne uberat' eribo ut 4., - liceret; ambitu uero ita, habet, ut demenis datur, quam eniendationem optimam Or quum emendari uellet aeribendo U. - . et sic Sulla M., ut cet. ipse deprauauit, quippe quum aio Ciceroni dicendum fuerit: m. sic S. . , -- liceat, in L. Tatione recto ι - uceret ex sententia S uoluit poent annexa pendeat. - adem opera similia nonnulla in temporum usu uitia tollam. Att. XI, 16, 4, ubior ex Corradi coni scripsi quum, orati, in edd.

notis recto est posset dieitur enim, eur genus

eiusmodi fuerit. Fam. VI, , 2 ex eodem palimns. Taur. cui fio debetur reus ut aeribendum labum rua os ex Μd uulgo legitur A. Mora; od quum hypothetico scribendum fuit . ersa aut haberes, tumno hypothesis quidem in hunc locum conuenit. demnitium Att. V IS, 2, ubi ex d. legitur poetis lioribus utimur, quam quisquam usu erare, in ed. Faerni correctum est, qui ιδ habebat. Quod Or.,

ut esset defendat, de suo assumit 4,minua quam nos nos, C, I riseroe mas et a si distrishenino aut

nos inter nos seripsasset.

' Att. I, 10, 6, ubi Hau seripsit est, in x rid male sat

27쪽

abatinens': priinum uel ala post Mamur dicendum suiι ineretur deinde Cic. eum, a quia eius Ioeo tum Ciliaetae praepositus esset, secum eo arare n. potuit, utpote quem, qualis futurus emet, ignoraret. Νihil uero apertius quam Cic. gloriari neminem priorum Cil pro- eo .aoelia fidelioribus usum emo non: aurum fuisse : unam ripam addit quibus, abstinentia'. -- Fam. IX, 2, 3, ubi Or ex m. restituit Maarent, isquod res eat certa, quam eonfitetur ps Cim', quasi uero, quum dieitur gaudebat, quod conualuinem, certum Esa non pomit, in conualuissε es de falsa hae modorum balinetisno aduig ad Fin. p. 25 , aut absurdum non futurum fuerit, si quom Cic. Illud tantum putantem Deisset, a discedere, ipso causam, cur discederet, avi didisset, quum toto doces diceret, quas discessus aui usas alios suspicaturos putaret, illo igitur loe Q, L sqq. recte scripserunt: οsa ι. Eodem uitio laborat, quod III, 6, 1 legitur quae, uidetur, ubi scribendum est, ut iam G. eorrexit, uideresur; nequo Enim Cic. ea am praeserui gaudii ab ipso gaudioeogitation divellero potuit. - Att. VI, miror neminem acripsisse V exspectare tum ut oa-sem u. Masimh relinquere. Quin etiam Fam XI, D, I o XVI, 23, 1 dubitari uix potent, qui in breuissima oratione obliqua post diceret et post scripsit Cic. orae scripserit, non, ut v legitur, ρο38it.

Ep. Io, ubi v. ita distinguitur, quasi Cic.

dixori te admoneam id, quod pae, Unoui nequo tu, disca ab admoneam pendeat, oppositio ipsa docet sic distinguendum esse: t. α ., quod o ut, quod Φι - cognoui, tu id iv - discas,

28쪽

Ep. 4 2I, quod in uar legitur Nunquam

enim praeuantibus in re p. gubernanda Dia laudata est in una ent. p. permansti , sententiam nullam h bot. Credo editores uisio dativum putalla participio laudata subiectum, ut saetis . - uiris. Sed primum Cic. iusque aetati scriptores hoc mihi laud tum eatisimplieiter sic pro a me non dicunt. Dei do uo ex aequenti eum natium gubernatoribu comparatione facile intelligitur Cic. dicere, non quid apr. rei p. gubernatoribus in aliis nescio quibus, sed quid in illis ipsis a ciuibus suis seriptoribusue numquam laudatum sit. Scribendum igitur x enim in pr. et Excidit Impropter contiguum Μ, ut saepia-

o ero Hemerentur et 5, 3 nnuum tempus emeritum habebamus Att. XIII, 5, 2 hi tibi dies ἐς nemiis consumntur; non recte est Att. VIII, 8, Mesisne Musto eo crotam, ubi, quoniam . nota sibi sed Pompeio eam conseripserat, ex Nan eoni serihendum Iesioneu A F. e. cf. 12 D, 1 onscripti sunt re coss., tibi rid. iteminis omittit, ut VII, 7, 4 3 II, M.); Fam. XII, 3, 4 ω - eleriter frid mala geminatione addit iter, unde ron non improbante in it -- έ - - qnobis experiri, ubi ex . eoni legendum A NOBIS, dativum enim eoinmodi refutat quum contrarium subiectum ins, tum additum illud 'ro nostro parte, quae eius solum signifieationem Postulant, res v. e pediri potuerit De Leta. II g 62, ubi ex Gebb eoni. Iegitur quo uoc etiam Gruecis, nomtarentur, quoniam in omnibus edd. est meehos aut Griaeeos, ego legendum suspieor uua Graecos vel potius apud Graios; L. N. D. III, 21, 53,

29쪽

I, ubi ex uariorum eoni legendum eat tum, in quo; neque enim eum Or quo ita explicare licet, ut ait, in nomine'; nam re aliqua aliqωem male ac pers Latino nihil significat nisi re a. quaa castrumenis R. male tractare, amoere Uerr. I, 14, 14I uerbia, T. D.

ouisa rei sis ne quia malo accipiatur, ablativo dici non polost, nisi addito in es T. D. V 6 24 uexatur ab omnibus rimrem in eo libro. Do in oce aionem ignificante L adu ad in I Iu

s M.

Ib Dra, ubi legitur: sese -- or aurum cum uega proaeiaciam ri , miror neminem seripsissis prouinciae. Quid omni apertius quam Appium dixisse socum couega sortiturum, non uter unam quandam prouinciam, sed uter utram duarum, quae tum erant, prouinetarum consularium habereti am ortiri non, ut

Uerr. I, Ia, 4, Q. F. I, I, 2 ubi ex cortissima Orollii oni. de qua tamen ipse dubitabat, pro Mem

y Fam. I, 9, 26, ubi legitur neem tum lateras de να- διίerenia quεbus nequaretem tuam non potui non probrere, Geon , qui sententiam uulg. I tionis Cie Laeere non potuisse quin publicanis de Lentuli aequitate persuaderet prauam esse uideret, alterum non toni uiauit; sed in ea seraptura duo uitia remanent, primum quod de ubι est ad prouinetralibus Publ.η, quibus autem rer- .anis, deinde quod Cie epistola Lent tum ipsum, quum hane ep. scribebat, accepta nondum potuerat ne eonaei quidem hominibus illis L aequitatem probare Seribe: publiennis in rectus ' in quorum Asianis ontrouersiis iudieandis non . non probrare is approbare . CL Q. F. I, 1, 17 Att. VI, I, 6.

30쪽

posse, moner uix opus est. Ex mutata a saeus prouincia si fieri 'tuit. Quam non raro terminati

ne amist as, um et mo Et inter a confundantur,

Criticis notum est CL Fam. III, , I, II, Q. F. III, I, 24 Att. XII, 23 si XIII, Is I md

em pro is ante eq. . Fam. VIII, 8 SQ ubi Or ex Μd in prouinciam pre ocerea,tur, pleraequo edd. recte prouinciso, sicut de eadem o supra quinquies, in-sea bis est. Att. V, 2, I x Ura. in ed. iv coni. Iegendum prorogari nobis o mihi prouinciam, unde quum anto an laetum cia esset, in Μd male aeriptum sat eius cuius lectioniamanutianarum Explicationum altera, Ciceronis plurea prouincia fuisse, praetor Ciliciam Cyprum et rea diosceae Asiat. , hau da est Cilicia enim eum adiunctis illi regionibus una sola cia fuit Fam. I, , corruptamd Iactio nunc mendata est , neque uero unquam Civi nisi douna p. sua loquitur. ΝΘ altera quidem Man expL, nobis esse , n. quotquot prouinciis praesumus , sati laeti. s. enim de eadem roa , 5 de porvanda n atra prouinoia atque si per omnea piatiam do auasola P. non proroganda scribit, ut II, 1 Ne peia πο-

ain uar legitur m ιθ eaoum nauigandi quaa non semper plures casus navigatio et pericula habeat. Scrib. cagus De pluribus magistratibus antiquos L tinos singulari numero non usoa dubitaro innumerabiles loci uetant quare Fam V, 4, 2, ubi uix Lentulua solus, de quo Cic. potius scripsisset olimam tuum, significatur, sed omnes agg., qui Ciceroni fauerent

of Sest. 33, 2 sqq. Pis. e. IM, ex artyniinagunaeconi scribendum est inviumιua tu de L. Agr. II,