장음표시 사용
11쪽
UNA CUM SENTEΝTu ALIQUOT ONTROVERSIA AUCTORITATEA PLISSIMI PHILOSOPHOR ORDINIS
13쪽
15쪽
. Attius ' natus est anno Urbis conditae quinge tesimo octogesimo quarto, ante Christum natum entesimo septuagesimo Hieronymus enim in Euseb. Chron. ad annum l. 160, 2. haec habet , Lucina Attius tragoediarum scriptor elarus habetur, natus Serrano et ancino Css. parentibus libertinis A. autem Attilius Serranus et A. Hostilius Mancinus consules erant a. 584. . . De Atii parentibus et patria nihil erit scimus libertinos ei fuisse parentes solus ieronymus tradit. Romae eum natum esse inde suspicari licet, quod nemo eum aliunde urbem petiisse refert cum certum vero huius rei testimonium non habeamus, nolo cum Schoellio Hist de Iacliti Rom. I. p. 116. hoc pro certo venditare. Quinquaginta annis
LPoeta nomen Attius, non Ac Ius τε Accius scribendum esse satis oeueruutiar. Victovin de orthogr. p. 2457. P. AId. Μanutius d orthogr. P. 15. Torrent in Suet. Aug. Cap. .,Μuret Varr. Lecti. 18, 9. Osann Anal cxit. P. O. WEichori. do L. Vario et Cassio Parmens p. 9. Not T. Bete in te. Oss. 3, 31, 84. Echatein in Tacit. Dial de cauεS. Cox. IOq. C.
20. Drah in Liv. I, 36. Gies in Cic. de Div. 1, 22 43. f. Baahet Histi litia Rom. p. 80. Not 2 d. ec , Staneideri Ge. Lat. I. P. 241. II. p. 444.
16쪽
- et minorem Pacuvio suisse testis est Cicero in Bruto C. 64, 229. ). Quibus magistris sit usus, plane ignoramus; sed familiariter utebatur D. Iunio Bruto '), qui consul cum P. Scipione Nasica a. 616. U. c. Cic. l. c. 22, 5 propter res prospere in Hispania ulteriore adversus Gallaecos gestas Gallaec cognomen accepit eis. Liv. Epit. lib. 55. et 56. Ex hujus aliorumque virorum nobilium eonsuetudine multos se eius ad Attium redundasse credibile est ' θ. Quod ad reliquam Attii vitam attinet, eum etiam a. 651. U. c. inter vivos fuisse pro certo affirmari potest. Testis enim est Cicero in Philipp. Ι, 15, 36. quid Apollinarium ludorum plausus vel testimonia potius et iudicia populi Romani vobis parva videbantur' o beatos illos, qui cum adesse ipsis propter vim armorum non licebat, aderant tamen et in medullis populi Romani ac visceribus haerebant, nisi forte Attio tum plaudi et sexagesimo post anno palmam dari putabatis, non Bruto, qui ludis ita earuit, ut in illo apparatissimo spectaculo studium populus Romanus tribuerit absenti, desiderium liberatoris sui perpetuo plausu et clamore lenierit. Cis ibid. II, 13, 3I. Namque cum his verbis Attii sabula, quae post Caesarem interfectum . . a. 710. . . docebatur, in scenam reducta dicatur sexagesimo post anno, manifestum est tuum a. 651. U. c. etiam sabulam docui
Cicero I. I. quamquam id quidem omnIbus usta Venir necesse fuit, quibus pauli longior vita contigit, ut et cum multo maioribus natu, quam essent ipsi, Et cum aliquanto minoribus ComPararentur. Ut Attius iisdem aedilibus ait se et Pacuvium docuisse fabulam, cum ille octoginta, ipse triginta annos natus
54. Soboliastam obiensem, qui ad orat pro Arch. I. I. varias xes confundit amendavit rellius in Onom. Tull. II. s. v. D. Brutus. Cfr. Val. Μax. 8, 15, 2. '' Dignus, qui hac de re legatur, ast Bernharhus Hist. Iiit.
17쪽
summam pervenisse enectutem Cicero enim In Bra1-to C. 28 107. se cum L. Attio D. Bruti familiari, eolioqui solitum esse tradit. Hunc ac duntaxat, cum vicesimum annum ageret, eum Attio poeta de litteris Graecis et Latinis sermones iactitasse eis Melcherus
quoniam eum a. 48. U. C. natum esse constat, Attius necesse est certe usque ad annum 668. e 670. U. C. vitam egerit.
Ea veterum de Attio testimonia etsi ita sunt comparata, quibus fidem non facile deneges, haud desum mn tamen, qui omnem poetae huius historiam mis re turbarent. In eam enim opinionem discesserunt, ut duos suisse Attios poetas sibi persuaderent, quasi vero antiquorum scriptorum testimonia, si ad unum
eundemque poetam reserantur, non solum non ongruant, sed etiam prorsus sibi repugnenti Id duobus locis student probare, ieronymi in Euseb Chron. l. et Valerii aximi . . I., quorum ille haec scripsit a quo et undus Accianus iuxta Pisaurum dicitur qui illuc inter colonos suem ex urbe dedu-
Quas fabula uerit, quam sexagesimo anno ante Caesaris mortem Poeta dederit, interpretes non recte perSPExerunt. I riqu enim Atti Brutum clam esse putant, qua quidem sabuIa praetextata Bruti illius, qui xeges exegerit, Iaudes Persecuta sit; atque haec sane et aptissima rat ad Brutum, Caesaris intersecto-xem, Concelebrandum, eandemque ipse Brutus absens actam esse opinatus est cic ad Att. 16 5, 1. tuas iam 1itteras Brutus exspectabat, Cui quidem Ego non novum attuIeram do Tereo Aliti; illo Brutum putabat. Nihilominus eroum tabulam in anno in scena spectatam esse Cicero et Ioco cit testatur, et iterum ad Att. 16, 2, 3. scripsit , Bruto tuae ittera gratae erant. Fui enim apud illum mullos horas in Neside, cum Paullo ante tuas Iitteras accepissem. Delectari mihi Tereo videbatur, et habere maiorem Attio quam Antonio gratiam mihi autem quo laetiora sunt, eo plus stomachi et molestia est, Populum Romanum manus suas non in defendenda epublica, sed in plaudendo consumere. Cis. Clinto F. H. a. 651. Vol. III., P. 135.
18쪽
eius. Iam vero cum a. 570. . . duas colonias,
Pisaurum in Gallicum agrum, Potentiam in Picenum deductas esse constet ex Veli Patere. 1, 15. et Liv. 39, 44. difficile est intelligere, quomodo inter eos colonos Attius esse Potuerit, quem Hieronymus eodem loco a. 584. h. e. quartodecimo anno post coloniam deductam natum esse narrat Perspexit id iam Scaliger annot in Hieronymi locum memoria autem lapsus est, quod coloniam a. 568. Pisaurum deductam esse dicit. Vehementius etiam erravit ostius Poeti scem Lait. V., p. 156. Ol. . qui olonos Pisaurum a. 563. U. c. sive I 81. . Chr. missos esse eontendit. Etenim ex Velleio constat, quadriennio post Bononiam Pisaurum coloniam deductam esse, h. E. R. 70. . c. sive 184. . Chr. Idem vero Bothius ut contra rei fidem Attii natales anno 582. U. e. 172. . Chr. adscripsit, ita satium est, quod poetam eum post coloniam deductam undeviginti annos
Iure igitur ea ieronymi verba in L. Atilum,
quem ille a. 584. natum esse narret, convenire garunt. Cum vero Cicero se eum L. tuo poeta
saepius collocutum esse tradat, id autem in L. Attium, qui inter colonos a. 70. Pisaurum deductus sit, cadere non possit primus inde, quod sciam, Lil Gyriadus Dialog. VIII. Opp. d. Iensius p. 420. duos vixisse L. Attios poetas effecit, alterum maiorem, qui colonis illis interfuerit, minorem alterum, qui D. Bruti familiaris Ciceronis tempore floruerit. At vero si duo fuissent Attii poetae, antiqui scriptores utrumque certo quodam additamento vel cognomine distinxi sent. Atqui veteres ad unum omnes In simplici L. Attii poetae appellatione consentiunt. eque magis audiendi sunt orcellini ex Lat. s. v. et Koepheus Protegg. tu Iaut vers. Germ. p. LVI., qui duos po tacita discernendos putarunt, ut L. Attium maiorem
19쪽
eomico apud Latinos serviores altissimium silentium. Nihilominus Attium comicum fuisse statuere deberemus, si ab Attio omoedias esse scriptas constaret; namque etsi apud priores Romanorum scenicos poetas usu
venisse repperimus, quod Socrates in Plat Symp. extr. dicit ἡτου euros ανδρος εἶναι κωμωδίαν καὶ τριγορδίαν ἐπίστασθαι moιειν καὶ of τυννὶ τραγωδοποιον οντα κωριωδοποι ειναι. , Attium tamen, summus veteris Romanae tragoediae poeta, priorum tragicorum morem reliquit utrumque rei scenicae genus simul colentium, et primus soli tragicae arti operam navabat ) Verum enim vero quae adscribuntur Attio comoediae, sunt aut . Attii Iauti an T. Quinctii Attae, atque inde tantum, quod L. Attius consusus est cum lauto, qui saepius solo nomine gentilicio dicitur Attius, aut cum Atta togat rum sabularum poeta error manavit L. Attium etiam comoedias docuisse dicentium. Verum ut duos Attios nonnulli statuerent, actum est, ni salior, ex solis Hieronymi verbis perperam intellectis Hieronymus enim in
-Pacuvius, inquit, Brundusinus, tragoediarum scriptor, clarus habetur, vixitque Romae quoad picturam exercuit ac
Digna sunt, quae adscribantve, verba e chori I. I. p. 1343.
Eo t Pacuvium nullus omnino Romanorum poeta tragoedias idemque comoedias scripsit. Altilius enim Doeta et Omicus et taeagicus,
aut ipsa Attii aetato floruit, aut quo credor malim, Pacuvii aequalis luit eis in ea p. 28. Not. . Ab Atlio nullas Prorsus uomoedias eas conscriptas, intra P. 14. accuratius exPonemus,
20쪽
pe nonagenarius obliti' His ex verbis collegisse videntur, Pacuvium a. 600. U. e. mortuum esse, Attium vero, quem quinquaginta annis minorem suisse Cicero testatur, a. 650. . QVerum in eo Hieronymi loco verba quidem, acuvius Brundusinus, tragoediarum scriptor, Haruch betur, vixitque Romae quoad picturam exercuit ac fabulas vendidie aperte ad praefixum annum 600. U. α spectant, neque vero quae sequuntur rideinde Tarentum transgressus prope nonagenarius obiiti Id non tam ex verbo deinde μquam ex totius sententiae conformatione acile perspicitur. Diei enim Hieronymus a. 600. . in aeu-vium Romae floruisse, postea vero, h. e. aetate iam Provectiorem, enm neque sabulis componendis neque pieturae exercendae operam daret, Tarentum petiisse. Idem nobis tradit Gellius octi. Att. 13, 2. Meum Pacuvius . . . . . grandi iam aetate et morbo eo ris diutino affectus Tarentum ex urbe Roma concessiset. Eam In sententiam, ut Pacuvii mortem . 600. Meidisse putarent, nunquam abiissent, si de Hieronymi verbis paullo considerauus secum reputassent. Omnem vero dubitationem non potuissent quin seponerent, si ieeroniani loci de amicit 7 24 meminissent, ubi Laelius qui clamores tota cavea nuper in hospitis et amici mei . Pacuvii nova sabula. am eum hic de amIesua sermo paucis diebus post Africani mortem
vid. Cap. 1, 30 habitus fingatur, et Scipionem Africanum minorem an Aquilio C. Sempronio As. a. 625. U. e. obiisse eonstet, Pacuvium statuamus necesse est aut eo etiam anno inter vivos suisse aut paullo ante e vita decessisse. Quibuscum si contendis imronΥm verba prope nonagenarius obiit' et Gellii, quem supra attulimus, locum, facile tibi persuadebis, Pacuvium circiter annum 624 vel 25. mortuum e se, pro certo vero habebis, vitam suam eum, ut minimum dicam usque ad annum 20. . . traxisse,