Disquisitio de L. Aelio Stilone, Ciceronis in rhetoricis magistro, rhetoricorum ad Herennium, ut videtur, auctore [microform] : Inserta sunt Aelii Stilonis et Servii Claudii fragmenta

121쪽

eiserem, pristinam Rem disciplinam in semendo seditis, brevius imperfectiusque Miderint ,

His, quoad potuimus, expeditis, ac dimus a postremam quaestionem, quae plurimum videatur dimessitatis habere. Quaeritur enim, quidni metorem Rhetorieorum ad Herennium diserte Quintilianus nominaveriti saepius Quintilianus Metinea ieeronis memorat. Nostra autem maxime refert ipsius de BIo opere judueium. Sunt, ait, vetissit restratae in hos commenlarios, quos adolescens de aereat, scholae et si qua est in his culpa, tradentia est ' sine manifestum est, quid universe de iis existimaverit Quintilianus nemorat alio Ioco commentario puerorum, in quo ea, quae aliis declamantibus laudata sunt, reseon ' Itaque Rhetorica

Ciceronis videtur in commentariorum numero posuisse,

qui non multum auctoritatis haberent, quippe puerilis di eipIinae fructus, non maturioris judicii preses. Quod a tem scholas memorat, satis inde evidente patet, non scriptos editosque iuras eum intenerisse, sed inaud tiuneria' ut Gellius appenat, disciplinae rhetoricae 9.

Probanda igitur haec sententiae interpretatio a libris CL and Encycl. l. I. 'rans or. III. 6. Probavimus Spaldingit mondationem,

legenti quos pro vulgari quas. s. Bumann Μonendum autem, satis impeditam Quintiliani loci rationem videri, qua sortasse transpositione corrigitur Turbatum se tentiarum ordinem si conjeci rostituondum, ut post Verba, quae o primo Ciceronis Rhetorico reseruntur, imgatur rive eum movit, quod Hermastoras, juris imterpretes. Sed quo ipsius, tradentis est. Sed Leero . Puto enim Quintilianum, memorat Ciceronis loco, reddere causata voluisse, cur negotialia loel ieero aliam interpretationem quaesivisset.

3. 21. Becichemus exceptiones scholasticas Oeat.

122쪽

nihl aliud sunt, nisi schoIae h. e. disputationes Ietoris, in Ommentarios, quos deseseens contexuit cicero, Iatae ). Addit denique et si qua est in his cripa, rem dentis est. Haec, quo respiciant, dubium videatur comuficium quidem significari tradentis nomine putant, qui Quintiliano persuasum fuisse statuunt, IIum Rhetorica ad Herennium scripsisse γ. Quorum sententiae non Reeedimus propterea, quod uno oco Quintilianus integra Rhetorica a Cornificio Iaborata esse tradit, sed eum non pauca scripsisse de arte testatur ' Insertius idem sententiam aperit, quum cominetum in eorum numeroeenset, qui discipIinam de figuris non ut partem operis transcurrerint, sed proprie huic operi libros dedicarint '. Ergo probabiIe est, Quintilianum, ubi in Ioeo de figuris versabatur, maIuisse Iaudare singviares de eo Ioco libros, quam universae artis scriptores '. Neque tamen puta dum, quae Quintilianus a comificio repetat, ea ieelaeo hujus propria inventa existimari debere. usquam enim inventionis Iaudem comificio impertit, sed ejus sente tiam si Iieiter refert quare nihil fessi inest Herennianis verbis, quibus affirmat, se primum eonvertisseis mina rerum Graeca, ac vereri, ne quoniam a consuet dine Iatina remota sint, asperiora videantur ). Exe Iaautem quod vita utrique communia videamus, non mirum

IX. . s. Bum. U. Schutg. Prooem I p. 18.. Vid. Wostem. p. l. p. I91 no II es noti 0. ubi perperam censet o locis Quintilianoi probari, ut auctori cognitum opus suisse. Hoc teneo, illud nego

123쪽

exempI seu ab aliis Iecta suisque Dei subjecta e sent, ea semare ' Quare vix adducor, ut assentia iis, qui cornifiei auctori quintilianum Rhetorica ad Here

nium vindicasse eenseant.

Restat igitur, ut quis fuerit Quintiliano, qui scholas

tradiderit Ciceroni, conjiciamus. Namque morasse eum Rhetoris nomen, indeque silentium repetendum esse, Fixeredibu es considerantibus autem, a Quintiniano neque operis Herenniani mentionem factam, neque auctoris men memoratum esse ' verisimillimum videtur statuere, omnem ei de iliorum Iibrorum fatis historiam bene eo nitam fuisse, nee Iatuisse eum verum auctorem Aelium Stilonem, ciceronis dicendi praeceptorem Quum ero unum maxime Ciceronem admiraretur, noIuisse hune pIagii reum facere, in cujus udam imprudens incidisseti Bine e Iicandum videtur, quare commemorandis Here nimis libris, quamvis in consimili argumento saepius e satus, abstinuerit. Verebatur enim, ne ipsa commemoratio faceret, ut quod ad Ciceronis memoriam minus honorim eum accidere posset, vigaretur. Simplicissime, ut opinor, spero item vere, hanc d

plicem de Ciceronis Rhetoricis et Quintulaneo de iuris Herennianis silentio quaestionem soIvimus. Neque his constitutis, dubium amplius erit, ad quem circiter annum' in subinde Quin exempla usurpa quae in libris ad

Herennium reperiuntur. V. e. IX. 3. Qui sunt, qui om τα saepe ruperunt Carthasimenses reli Auc ad Hor. IV. I4. - Quin Ibid. Amari nurundum est, sicinetur ne quilia insit amari Auci. IV. 14. I. Nescio, quid nobis canat Hieri Capidurus ad Herenn. I. 12. M oranslatione Oneroversia nascitur. Sed quale

judicium do his libris Ciceronis habuerit, supra retulimus a Quinto fratro submissilio dixit appellari. - quam id apud Quintilianum invenitur.

124쪽

utrimque opus rhetor eum reserri oportea mire, ut vidimus, dissenserunt eruditi, quippe in divinando Here

niano doctore in varias historiae Romanae aetates inu Iantes, nec satis curae in eo arandis rebus consuIe

daque Iatinitate ponentes. Hiciores fuere praeter Bur- mannum ), Purgo dus et Schuisius. III libros ad Herennium A. U. ω compositos arbitratur Rhetorie vero Ciceronis paucis annis post exiisse, nempe intra εγο et με'. te vero quum de Ciceronis Rhetoricis eum PurgoΙdo consentiat, avium disseri de peris Herenniani aetate, quam ad A. U. εω in tabuIa refert '. Attamen docet, obscure ac tecte sibi SuIIam tangi visum esse IV. 54, possiceturque de eo Ioco se paulo post acturum '). Fidem non praestitit vir doctissimus nonente autem Wetgeli, , illa verba cogitavit Proficiscitur in Asiam, deinde emo et hostis est dictus, post impreator, postrem Comsu . Sed erravit, ut videtur, Schinatus, hoe Ioeo SuIIae fortunam significari putans. Licet enim in ceteris quae

memorantur simi itudo sit, tamen exsulem a Marianis Sullam esse judicatum, ex historia probari posse infici mur. Itaque nihi inde ad constituendam aetatem horum Iibrorum Iucis petendum est vereor autem, ut Miunde, quoniam obscurior est rerum gestarum memoria Patet vero ieeronis rhetoricis Philonis discipuIum ea Prooem p. 45. Sehula es p. 20. Falsterus Rheti ad

Her anto aetatem Augusti scriptos non sui O Oxiatimat,

et vindicat recentiori cuidam scriptori. Vidd. ejus Amoonit Philol. III p. 286. O s. Cri l. p. 304 sqq. ' Prooem. l. p. 47 54 62. Ibid. p. 48. β Rhett. inn. II. p. l67.

125쪽

seripsisse ). De his igitur a mare neet, conscripta esse postra. s. 666, in quem ipsum Unum extremus eventus, qui Herenniano memoratur ' P. Scipiet eaedes, incidit. Quocirca non Ionge a vero aberrabimus, si utriusque operis confectionem in A. s. sis in chri Myroinamus'. Cf. Diss nost de Cie. φιλοπλατωνι P. I 50.' I. 15. IV. 22. dd. Fabrielus Ci Hist. A. U. 666. Oroll. Memor . Vita Cie A. U. 668.