장음표시 사용
21쪽
dem in ana disputatione ' prensariter et erudite ea
de re disseruit, argumentisque conatis, quae sententiam suam adjuvarent, de vero auctore mesto studio quaesiviti sed eum varia argumentatio ad varias orietturas opunandique Ieritatem adduxit, ut tandem plane nihi ve de auctore vel de aetate librorum apud ipsum constaret. Namque ademtos Ciceroni libros modo Firginio Rufo, modo Comificio, modo TimoIao, Zenobiae filio, prodidiLHaee luctuans viri ratio licet ipsa nihi maritodia heret, tamen effecit, ut ad eam rem Muratius conside Tandam viti studia eonverterenti SubIato quasi signo duae eruditorum familiae exstiterunt, quarum uera indefendenda ieeronis auctoritate, Itera in oppugnanda vires ingenii acerrima conten ne periclitabatur. Vi dum HI Regii audaei in Veneta civitate percrebuerat,
eum ejus institutum, summa usus conviciorum Iicentia, e
sibiIaret marinus Melctemus Seo ensis Publie is orationem habuit, qua tantum non diris devovit, qui tantae vitasset arro intia, ut sacrilegas manus unianis re- Iiquiis injecisse Longam et acerbam disputationem, quae superes ' et ciceronis vindicibus tanquam fund mentum singviarium disquisitionum fuit, operae pretium est Iegere, ut commotio animorum quanta esset eo tempore, quo rem tam ancipitem ausus erat Regius, perspiciatur. In Becichem autem partes viti deinde discesserunt, Frane naturanthis et lanion mancine a ', Utrum ara Rhet ad BG. Deroni falso me iniuriVonot. 1492. Scripsit etiam Problemata in Quin I LVono 149I, in quibus Timoles ad Herennianum mentiono secit. Cf. Bum. Cens P. 3 sqq. matermann* Cossoc Commonit in i do arto me libros Exstat saritor in pia Quaest e. 39. Cf. Buman. l. l. p. 3. In Rhetoricis admorem Lugd. I 513.
22쪽
et Ludovicus '. oriis Ierique singviaribus omne lationibus Ciceronis famae pitviari studuerant, a pra ter speciosa argumenta, quibus usus erat Beelahemus, nonnuuas alias non eris in oris momenti rationes ait Ierunti Si ini, qui repugnabant Regio. Iterum genus fuit eorum, qui spreto con uni errore, eo exemplum imutarentur, atque in germano auctore investigando studium ponerenti Tulit vitorum sustragia, quem eous jam auctorem suspicatus erat, comaeeius. In eo, non sine veri specie, consenserunt Angelus Decembrius' - Comment in Ci Partiti orat. 3 Commenti in libiu admor in Collecti l. y In Colloe l. '' Comp. Rhe Argentor 1134. Vulgo aceronem auctorem agnosci addit tamen alicubi istu si quis alius tris Ueτis auctor fiat. pera L . p. 127. Satis ridicule: Quidam, ait utim
ari Remus, mane esse Ciceronis, e curus m G -cii moti, quod Quintilianus horum tororum non meminerit, sed non in eo facienda via. Vetustas emmusurpavit eos pro Meonis bris, cui Trapezuntius quoque subscrifit proinde nos cum communi omnisne sentimus. Sic Quintiliantis non controvertit, an si , qui inscribuntur Theoclecti, epis sint an non sint L H. 14. de parum reluserit, sine omissolus, sive Cicero scripserit, dummodo libri sint imantes.
23쪽
eius m tamen omnes, coriusicium audantes, veIunum antiquitus hujus nominis exstitisse arbitrati sunt,ves seeus putantes, quem inis1Iigerent, non prodiderunti Fuerunt autem duo distinguentibus Gyriado ' et o sic '. ossius Cornifieis juniori libros ad Herennium
tribuendos ensuit; sed admodum haesitanter, si quideminitas a viris doctissimis rationes non mini dubio maj res existimans, exempla asci aenii vitium Tironem auctorem esse voIuit '. Naseimbaenius autem incertus
haesexat cujus verba ad exemplam ambigui, quod his tu de Inventi II. m. hae sunt: in quidam minae etiam eruditionis homines luti conjecturam ducunt,nbros ad remmium esse Ciceronis propterea quia eodem fere exemplo, perpaucis aistum advitis, auctor ipse utitur, cum non videant rem, quisquis ille fueris, in dandis rhetorieae praeeeptis ciceronem imitari Advora L V. 27. et Notia ad Quin las III. I. IX. 2. Vossius, Domin et Cons moti, 13. ' Vid. I. Minimaui Desona Adno sec.' Comm. in Catuli. Opp. via I p. 789. ' Dialos de mel adimenn inmanuc. Comm. in Cic. do Rho libros Venet. 1583. ' Disa adv. Μ. Matth- oti admor. IV. 56. aea Antum L III p. 687.
24쪽
luisse C ediderim autem ego, ut mereonis Avam, ata ejus Itherium Lauream, qui e Cicero victus eri, eorum ἐδνorum auctorem fuisse Pus cum animadvertisset, mereonem de Inventum tantum exseripsisse, ut Herhetorices praerepta scribendo absolveret, de omnitibus partibus tibi scriben minutavi 0. Porro Mus Pius manutius dubitanter confidente Fem, eum secutus, J. Caesar Malum ' GaIlionem rhetorem auctorem ad Herennium habuit, erius nomen exoletis fere literis titu- Ius antiquissimi horum hetorieorum exen I in JIiotheca Matina indieare videbatur. Sed hoe quanti sit habendum, prorsus incertum est, quum ignoretur, quis primus uvium inspexerit, atque fieri possit, ut fraus
fuerit inventoris. Virginium autem Rufum, tuus memtionem Regius jam fecerat, Antoniimus Pinus auctorem probat ' putatque eum esse, qui ad Herennium Sen elonem scripsi Nusdem sententiae particeps traditur
Christ. Propost Dico Ex Floridi Sabin ram,ut
passim. s. Burman. I. l. P. 39.
25쪽
tione u patet, fuisse etiam, qui cometium ceIsum au torem conjicerent quam conjecturam repudians ipse S binus, inter Gallion- et Comificium ita Metuat, ut temtium quendam simili probabilitate eommendari posse, non
Atque hi quidem doctorum virorum labores, in eruditissimos plerique commentarios relati, optato eventu e ruerem Iurimis enim aequalium industria et studium non satisfecit; qui, quum e maxima sententiarum varietate et ingenti doctrinae apparatu certi quid confici posse desperarent, controversiam de incerto doctore Herenniano
nondum probabiliter soIutam pronunciarun Ex his digni sunt, qui memorentur, Moseuanus', meensius , Fiet
ii Remo, Domitiano G dunque non pus essere rimyirio Rufo. Innostre Mario ne luno Homo, tae fa ingues uom Moroso I. p. I. stadia momo e Osrieli ne die in Dde, non a iacia moti di euctre ne dicit i. in se Viminio Rufo avesse veram leo utique libri Plirio, che avena in Mimn yremo si stud adirebbelo est dissimulato me mi a Viminio, in inparia icintiliano sis Autor de Misi ad Erennco, nonni ha rasione es basti, a maris, maris. AdscripΗimus haec, quoniam recte disputata videbantur.' Loet Succis. I. 4.
Apud Sinib. Anton in Dialogo laud. mis critio Ascensiam exstat in Rheu ad Her Lugd. 1513. ' Vati Loestra. XXII. 24. ' Quaestur p. 255. si Nou. ad lib. II ad Her. 16.5 Disput qua me libb. - μα scriptos ad Cicem nihil
omnino pertinere declaria. Flor. 1550. Adnot in varios aucti. . . et Libb. Opinionum p. 457. sqq. s. Buman. l. l. p. 32.
26쪽
Hane autem a renatis inde ueris et omni deineeps tempore magna contentione notatam quaestionem -- maxinus, quoad ejus fieri potuit, diligentissime explar vit D. Breviter sententias singviorum, qui aliquid ea de re prodiderunt, contraxit eu enumerationi si quorundam haud spemenda memoria desit, viro in tanta supeneetne
occupato faedem veniam damus. Varias autem Variorum
sententias non solam Iaudavit, sed adhibito judicio a eurate perpendit, ipse tamen nihi statuit, sed cohibuitassensionem . Neque magis in divinando auctoreor feeit valdi ius, in eo vero Iaudandus, quod in ado nanda Quintilianearum Institutionum editione Ioea eo troversa diligenter attendit, quibus respici auctorem ad
Herennium satis vitis persuasum era Ex eorum Ioc
Tum comparatione demonstrare conatus est ' Quintiliano quidem praeceptionis Herennianae auctorem certissimum visum esse cornificium juniorem, Ciceronis in auguratucoHegam, quem ossius significavera Pu Oldus autem, qui in comparando incerti auctoris p cvio cum hetoricis de Inventione accurate versatus est, nihil de ipso auctore certi affirmare ausus est '.' Onomas Vid. o. Minoidus. PraeLXX. do libris Apocryphis vol. I. p. 166.
27쪽
. Se ut isonjectura. Quodsi reeentiore aetate a nostris temporibus quaerimus, quae Huerit sententia de theerto auctore ad Herennium, improbatam videmus veterum Grammaticorum aliorumque auctoritatem, qui sine judicio resatilium NTorem secuti, Ciceronem auctorem statuerunt ' Sed haee quidem ommunis jamdudum fuerat acutius justieantium sintentia. Novae sententiae auctor exstitit Setiarius. me recedens a variis variorum conjecturis atque opini nibus, M. Antonium Gniphonem, nobilem Ciceronis aetate rhetorem, ipsius Ciceronis dicendi magistrum, auctorem salatavit ' Primum autem, quoniam nondum satis eo stare videbatur, posterioresne libri de Inventione, an antiquiores Rhetoricis ad Herennium essent, hane sibi quaestionem tractandam sumsit, Meurateque, quoad ejus fieri poterat, aetatem operis Herenniani constituere si duit deinde, missa eterarum opinionum erutatione, quippe quas et alii inviti et studiosissime Bumannus o pugnasset, errorem de Graificiis, quorum probe aetatem distinxit, re Here aggressus, nee patrem nee filium au torem habendum esse, e temporum, qcibus uterque florint, ratione ita probabiniter demonstravit, ut dubitationi nuIIuin Deum reliquerit '. Tandem suam sententiam de auctore proposuit, diversasque, quae eam firmarent et comprobarent, rationes indicavi duae quidem quatri sint habitaeque fuerint, nunc juvat e Iorare. γ δ Wolaol. p. I. Prolegg. mr p. I. p. 370. Handin rach. Encye L XVII. p. 208. Bernhard R m. Lic
28쪽
Universe quidem meritissimam sesertiae Iaudem aetaei ve apud dissentientes uita est Etiam probabilitate ita nonnvitis Iacuit, ut tantum non iacvium sentemtiae adjicerent, a fere inviti unctarentur. Neque tamen ab omni parte satisfecit vitis, aliis etiam verbo totam rationem suere conantibus. Quod enim Schutrius commendandae sententiae ausa posuerat, Gniphonem ingenuum, in Gania natum, sed expositum, deinde a nutritore suo manumissum, in cognatis habere potuisse Herennium, Civem Romanum, negandum visum est oreIIio. Unum hoc,
ait ' voeabutim cognatio funditus evertit speciosam cetreoqui Sehuisti opinionEm, de M. Antoni Gniphone, horum ἀσοα- scriptore Etenim qua tandem is, in GaIlia tenui Ioe natus, expositus et a nutritore postea manumissus, cognatione altiserit C. Herennium nobilem hominem Romanum Idem alio oco ' Gnipho certe non fuit incertus Rhetor, qui ad Herennium scripsit is
enim, utpote Iiberiimus homo, nullo modo C. Herennium, nobilem civem Romanaem cognatione alti re νουσα. Brevius Vereor, quam verius isse. am diserte Suetonius Gniphonem insenuum, non libertinum appenin Ingenui autem quum sint, qui ex matre libera sunt nati fieri potuit, ut mater Gniphonis Romana esset et conjuncta eum Herenniorum familia. Res ita se habere potuit. Filius, expositus a parentibus, in servitute educabatur, deinde a nutritore, qui eum susceperat, manumittebatur nesciscens Wolaol, Rhet Minn. Vol. I. Prologg. p. 17. Fuhmann.Handb. d. lasa. Liter Vol. II. p. 88. Buhr p. l. p. 370 mn l. l. Bernhard Op. l. n. 23 not. eater-
29쪽
autem die veram riginem, professimque eam, Rimvis
in clientela ejus, a quo manumissus erat, maneret, et
gentilitium nomen Antonia vero nomini Gniphonis adderet, jura sua re perabat, et in libertatem vindieahatur similia habem re exempla apud Suetonium, quibus Me tior res eri Herius Cato ', item Ganus, qui a nomnunis urseni eujusdam libertus habitus fuerat, ipse Lheus, quem seripsit, ingenuum se natae declaravit, et, pupinum relictum, Iicentia sussani temporis exutum p trimonio. Miud exemplam, quippe em nostro oriunctius, manifestius es Traditur C. Nelissus ' ingenuus, in obliseordiam parentum expositus, deinde ab educatore imstitutus, Maecenati muneri datus cui quum se gratum videret, quamquam adserente matre, permansit tamen in statu servitutis, praesentemus conditionem verae ornmni anteposuit, donec manumissus est a benefactore suo. NHIa autem ausa est, cur putemus Gniphonem verae origini libertini eonditionem praetulisse, meo aruisse,
Romam nexandria deIatum, ea existimatione laui, quaelibero homini eontingebat ' Quapropter nihl sane impedit, ne dicamus, Gniphonem, quum in libertatem esset assertus, scribere potuisse ad Herennium, cognatum suum, civem Romanum. Quod si non negandum videatur, hae Ex regula iuris: Massibus non oci mam cssio. Eod. l. 11. od. l. 21. ' Plinius do illa qua tion dubitabati Roseripsit autem ei Trajanus Q estis, qua pertinet ad eos, qui liberi
nati, ex Oriti, deinde sublati a quibusdam et in aere tute educa sunt, saepe tractata est nec hi quam im Benitur in commentariis eorum Principum, qui ante me fuerunt, quod ad omnes pronincias sit constitutum-Ideo nec aster nem Mnestandam iis, qui ea ejusmodi causa
in libertatem indicabuntur, puto neque ipsam libeτω- tem redimendam prino alimentorum Epis l. X. 2.
30쪽
qindem ratione ne toni nee Iabefactari Sehutrianae se tentiae fidem palati Praeterea, quae de Gniphonis ingenio, doctrina, memoria, moribus a natura a Sehuisio disputantur, in do torem Herennianum scite conveniunti sed visus est sibi idem dimessitatem superasse, quae ton emnmode nono
tes Verba sunt Suetoni ' Mum scholam οὐ rimos quoque viros stequentasse, in his M. Ciser em etiam eum praetuTa fungeretur. Abutitur his Metor, quum inde eonstare enseat, disciplina Gnustionis vitium non solum
praetorem usum esse, sed etiam Mesescentem. In quo
merito evipatur ' quandoquidem voeabula etiam si P sit haec vis non inest, ut ad superius quoddam tempus simu specte VerisimiIe mihi videtur, Ioeum Suetonii mutata interpunctione adjuvandum esse: in his M. Dceron m etiam, cum praetuo fungeretur. Fateor, pu nare eum Grammaticae Ierbus etiam hoc sensu pro usutatiore quoque positum; verum, quum praecessisset haec vox, ne iterata dispIiceret, Hieram invito sermone in ejus 1οeum successisse existimo. Perpetua autem haec est auctoris consuetudo, ut ista voeabvia hac positione usumpe Itaque retinuit usum vulgarem in his praeemisse autem multis et elaris juvenibus in quibus Appi qumque et victro Claudiis statribus ' nihil enim, ur Do Il Gri T. ' s. an in Erech. Encyc. l. l. p. 207. Perperam mmon illo sontentiam suam dosendit verbis Suetonii Cl. Rhet. I. Cicero id praetinam usque Graece decim mavit, Latine vero mor quoque quibus verbis quam via affirmet auctor, Ciceronem Graece, a quo temporo Praetor factus esse non declamavisse, minime tamen negat, Latine declamandi usum ei ante praeturam ambliarem fuisse. Quod diserte Cicero testatur Bruto M.' L. I. c. 10.