Disquisitio de L. Aelio Stilone, Ciceronis in rhetoricis magistro, rhetoricorum ad Herennium, ut videtur, auctore [microform] : Inserta sunt Aelii Stilonis et Servii Claudii fragmenta

41쪽

ham Ne hae aetate'aecipuo Deo habebat itemque mili Mneses, viilares tui et maximis semine Iavdibus Miuuati, extis diebM in m - hominum laviquentia promuntiabantur et quem morem diutissime via dentur retinuisse, quoniam Ennium ut Homerim ammeolabant f. credibile est, in. literaruincludos hae studia migrasse, utque non delectation- tantum, sed uberiorem etiam utilitatis fructum poetarum laetio afferret, in usuti se praeceptoribus, eos maxime Tensus ad scribendi imita nem discipulis proponere, qui minis Sas, sed honestum aliquid et ad vitae usum utila monentes sente

tias haberent'. aduerim eodem dicta Iarorum virorum et is smodi uel, quibus pronuntiandis memoriaeque mandandis erudirentur juvenum ingenia, animi autem ad liberiae humanitatis sensum emesIirentur. FIorentibus hisne studiis accessit aula post Tosae orationis cura et interpretino Historica opera F,bii Pictoris, Cinci ulmeis, praesertim catonis scripta et

orationes, quas hoc magis intererat Tite, gnoscere, quoad eivilem vitam propius pertinebant, in plurimorum n utidiae, assiduitate atque industria interpretinn, perνeni ban Itaque quum ex harum erae commentatione pri tina studia amplificarentur, uberiorque inde discipIina ensioresceret, Grammatica, teste Varrone ' seientia quamdam fiebat eorum, quae a poetis, historicis oratoribusque Epist. U. l. v. 68 Suet. l. ' Casaub ad Suet. I. l. Reeitatio haec annalium in emrona circumstantium morem Graecorum ma in rumin Homeritas versssius pronuntiaridis refereba Quare

ut fuere in Graecis, qu Homeri e dicebantum, sic in Italia, qui Enniantistae. Cf. Gellius XII. 5.' Quint. Inst. I. 1. in. Cf. Auct ad Her. IV. d.' Apud Victorinum do orthogr. initi /

42쪽

dicebantur. Nus praecipua oreri erant quatuor .eribere, Iegere, intenigere, probare soluta igitur finibus iis MLhus dudum contenta fuerat, non ampIius ineolio erat, sed re vera titeratura voeari poterat, quae assumtis νο earum historicorumque viribus in pleno satis alae flumbat, cum praeter rationem recte loquemia, non parematioqui copioSam, prope omnium marimarum aritum scientiam ampleaea su sensim etiam pristinum nomen, quo Merati dicebantur, qui docebant, obsoIerit inviaesiaque Graeca consuetudine Grammaticorum appenatio 3. Sed Grammaticae professio, ut ait Quintilianus ' eum brevissime duas in partes dividatur, recte Ioquendi sciemtiam et poetarum enarrationem, sepIus habet in recessu, quam fronte promittiti Nam et seribendi ratio conjuncta eum οquendo est, et enarrationem praeredit emendata Iectio, et mixtum his omnibus judicium in Itaque recte fecisse Cratetem judicamus, qui in critico omnis liberesis doctrinae, quam Graeci ἐγκυκλμωδειαν vocant, scientiam requireret ); veruntamen eum ipsum, quem ars IIa n buitavit, doctrinae copia non admirabiΙem fecisset, nisi ingenii vis eam iIIvstrasse Abhinc igitur Grammatici

mani, eruditione Iari. facestatem criticam exacuere ' Quint. II. 1. Dubito an recto dicatur Grammatica isset meme poetarum vires. Non enim probatur loco Virgilii: Mobilitate isset, viresque acquirit eundo. nequo hoc Ovidii Her. XX. 14.- sed idem tamen acrius illud Adsumsi tires auctuque flamma mora es quippe in his vires non aliunde crescunt, sed ipsae intenduntur atque exseruntur Quare Monjicio degendum esse Nam tenuis a fonte, assumtis poetarum historicorumque rivulia, pleno jam satis alveo fluit. 7 Suet. l. l. 4.δ Inst. r. I. 4.

43쪽

e exmIere mepe in riserebatur, autem eum in omni omnino studium genere, tum praeeipue in Murata etymoIogiae investigatione, quae Varronis aetate ac Va rone potissimum metore Romae vigui Tertius hico vera gradus fuit, quem philosophia Stoica consequebatur,pIurimumque inde emoIumenti Grammaticae studium pedioepi duo quum perducta esset Grammatica, in artis fommam omnia conveniebant, quae antea dispersa a di sipata fuerant, poetarum pertractatio, historiarum comutio, verborum iure relatio, pronuntiandi quidam sonus '. Sed de his Iuribus india, ubi philosophiae Stoicae vim attendemus nune de Rhetorieae apud Romanos fit diis sero tolerata hae a re pia Romae fuerunt, quippe moribus antiquis et institutis et vero severissimae disciplinae, qua diu stetit Roma ae ΟΙ stare posse re debatur, adversari visa Pariter atque Grammaticae, initia ejus et vera origo a Graecis uxerunti Ante Cratetis Romam adventum in discipΙinae rhetoricae vestira inveniuntur paula post tamen, Achaeis exsulibus in Dianas terras dispersis, Romanorum ingenia, diseendi a dore excitata, ad ejus artis studium incubuerunt. PoIybius, unus ex iis, qui patrium soΙum verterant, Romam devertit, ibique familiaritate principum Romanorum tutus, egregie iis consaeuit, huosophiaque eos erudivit ' Praeterea alios invitos eo tempore instituenda juventutis causa Romam eonvenisse, patet ex memorabili commorationis suae in Urbe et sermonis cum Scipione habiti deseri tione OIDiana ' ' ω δἐ κεν ἡδέως σοι συν-ιδοίην θιαπτον,

u. p. 585.' L. XXXII. s. Casaub ad Suet de Cl. Rhe 1 Lynde-nus in disp. do Panaetio p. 40 verbia Polybi Graeco-

44쪽

Fuerim uti philosophi a rhetores, fortasse ex chaeis exsulibus Romam deIati contra eo Senatusconsulium factum est, quo Praetor animadverteret euraretque, in ei e Republiea fideque sua videretur, uti Romae ne e sent ). Mansit tamen in Urbe Podbius Scipionum pra sidio et auctoritate, quorum in persequendis otterarum studiis Iaeritatem Hui Venit deinde Romam nobilis tua philosophorum Iegatio tribus schoIarum principibus composita norum doctrinae fama commovit Urbem, elaque ita incredibiti studio inflammavit. οἱ μώλπιλα- των νεα-

Tantam vim disputationis, qua tu vario dicendi genere tres illi philosophi excetiebant, admirata Romana juventus vehementi eisquentiae amore exarsi quem neque intempestiva senum auctoritas neque subitus phiIosophorum discessus exstinguere aut impedire potuit Testis estrum magistrorum reprehensionem contineri perporum videtur existimare C Ηeynius Opusce. IV. p. 426. Suot Do Q. Rhot 1. Gellius XV. 11. ubi, mistra tuento Gronovio, perperam additur de Rhetoribus at nis Retinuit etiam Clinto Fast ad a. 161. Cfrmomi l. l. p. 25. llondi Protegg. l. P. 14.

Plut Cat. H. 22. Cie de Ora II. 37. Quint. XII. 1. 35 . Gellius VII. 14.) Do Orat. I. . Ac primo incidem toti rationis mari, qui neque ea resta rus uiam viam, neque aliquod pr--

45쪽

his a Graeclus in gremio matris eluentis, praepositos Graeeo magistros videmus ae Tiberius quidem in alios exquisitos, tum Graeciae temporibus His disertissim 1 --, Diophanem muraenaemu adolescens aussirit '. Paxem Graecis titina in imisquo elamentiae studiis operam dedit, sed dissimu avit in si aetas. Nam qumuantiquiores Milti, item Rutilius Rufus, Catilus, melinus nidieusMoatii, non abhmisissent a iis, tinctus iisdem Antonius putaretur ' tum Crassinu ita imbutum reaee ram artibus institutumque constabat, ut Ioquentia ejus mula eteris summaeque a virationi esse Athenis audiri perilissimos Meendi phiIoso os, amicum habuit Iisclepiadem, postea Romae disendi magistrum, ea Im a

- Graeeam Iinguam tanquam aliam non nosset λPatet ex hisce, Go orem ereditionem, invito populo Romano, invaluisse sensis Romae et prudenter ad exe landiu principum Torum ado escentiam adhibitam esse. Sed eam, qanppe ad Mitium, minii sempe eontemerent, alii tanquam pericviosam juventuti, aspereati sinat. Θ propter ii ipsi, qui in oculis eirium, in larensi diem in causarum varietate habitabant, liberatioris instituti mis, qua inve in Graecia sive Romae foeti essent, vinionem a se Temovere tonabantur, ut non tam Meti variis artu

plum artis eas arbitrarem in tantum, quantum v nio et vita ne poterant, consequebundis. Poti autem, auditis oratoribus Graecis, comitisque eorum treis,

Cic. Bruto 26. 27. 58. Plutiam Gracch. 8. 17. 20. Strabo p. 18.' Cic. l. 1. 30. De Orat ud T. I. 18. Pro Areh. 3. Ad Att. I. 16. Q. Eneno Pro gg. -Sim. δ De Orat. l. 18. II. 12 36 Quint. XII. 9 5 .' Ciα l. l. I. 13. 20. II. 1. initatus resti a XXV. 2. XXVI. 3. Clinto Fastis Vol ΙI P. Q.

46쪽

bus eruditique viderentur, quam a reipublicae usu civilique uua prudentiam eonsecuti. Neeesse igitur erat, ut domestica disciplina instituerentur, qui ad gerendam repubIicam causasque agendas venent profi re. Tradebatur autem haec disciplina in Grammiueorum Iudis Gramin tici enim veteres etiam Rhetorieam docebant, et utramque artem seriptis exeοIue- 0. Hi erant Iudi, in quibus, edicente Crasso, majore Iiberos suos discere, in quositare esu sent ' conjungebantur ibi eum iterarum notitia, eum poeseos historiaeque Latinae expositione imstitutionum oratoriarum genera quaedam futuris oratorubus necessaria ' Sic accipimus Persium, hominem 1iter tum suaeque aetatis doctissimum, sententia nonnuliorum, orationes scripsisse Fannio c. 1io ' AureIium pi- Iium primum philosophiam, deinde Rhetoricam, novissime Grammaticam docentem, eum Rutilio Rufo exsuI Smmae consenuisse ); Metelii umidici, item exsciis, comitem

fuisse AeIium stiΙonem q). Latissime intur initio Grammaticorum munus patuit. Postea demum, diseretis prodi sionibus sui utrique arti fines sunt constituti '. Extremis scilicet crassi temporibus exstitit genus istud magisteΙΙorum, de quibus Crassus apud Ciceronem :-Rerum est nua magna, quam quum Graeci jam non tenerent, ob eamque causam juventus nostra dedisceret

' Id Do Cl. Rhot 1. Non puto probandam Ellonati opinionem, ludos illos, a Crasso significatos, literarios ad Etruscam disciplinam reserentis. Prolem P. 14.3 CL Bernhard Op. l. P. 23. ' Cic. Bruto 26. De Orat. II 6.' Suet Do Ill Gr. 6. Symmach. Epist. I. 22.h Suet. l. l. 3.7 Id. l. 4. Quint. Inst. Or. Pr em

47쪽

paene distendo etiam Latini, si Dis plaeet, hoe biennio magistri Meendi exstiterunt: quos ego tenso edicto meo

susisIeram; non quis, ut nescio quos dicere clebant

aevi ingenia adoIeseentium noInem, sed contra ingenia obtundi nodii eorroborari impudentiam. Nam apud Gra eos, qui ejusmodi essent, videbam tamen esse praeter hane exercitationem linguae doctrinam Hiquam et humanitatem dignam scientia hos vero novos magistros nihi inteIIugebam posse docere, nisi ut audere- - Ηo quum unum traderetur, et quum impudentiae rudus esset, putavi esse tensoris, ne Iongius id serperet, providere. Hine et de Graecis magistris, qui tum Romae docebant, et de Latinis Rhetoribus existimare Iiee Fuerunt hi re vera sophi tae ' emania et Miunde advenae, libertini generis homines, nina doctrina Iaude eonspicui, audaces, impude tes, lingua praesertim exercitatissimi. um e Massiliemsium scholis exstiterint, etsi probabile est, tamen non certo licet affirmare '. In censorio edicto dicuntur in eorum Iussis homines adolescentes totos dies desidere '. His verbis spectatur disciplinae genus, ab acie forensi remotuni, schoΙae solitudini eonveniens, ad Obscuranda ingenia quam ad explicanda et exercenda aptius. Quod jusmodi esset, Hiquo modo intelligitur e quintiliano, qui exposita ratione, qua Veteres dicendi facuΙtatem e

ad ensorium hujus temporis edictum referre, quam ad Scrum do philosophis et rhetoribus supra P. 28. lam

datum.

uet. De Cl. Rhe 1 Gollius XV. 11. Aue Dies de orati. 35. eynius l. l. p. 430. Traboschi p. l. III.

p. 359 sqq.

48쪽

vehementer dis lactant, et stetitiae plenumma vid

versari variis locis honoribus, in gerenda curandaque Tep Hiem eo e Menti, mimis to erabile esse poterat, quam didos aperiri ab istis, qui quaestus ausa juUent tem Romanain corrumperent, remm 'peciem Gramque inani deciamatione persequerentur, decantarentque foeΙlas discipulis, quum in ipsin rerem lacrimen, in publieae vitae veritatem eos protrahere nuΙΙo modo possent. ino Mearii rhetoris appinatis repetenda, quam latio a caelis tributam seimus, quod tanquam hordeo pastus et insatus esset '. Iotius primus Romae Iustum aperuit, et inagna audientium corona floruit lares brevi exemplam ejus imitati; omnes vero edicto Crassi Masorio prohibiti sunt artem suam exemere quam tamen post Inst. r. II. 4.' Suet. l. l. 2. Optimo ad h. I. Camis. - Ita innarchoeognome sui Λημοσθένης ὁ κρίθινος. AEnh. OP ec. I. p. 348. lai autem Iotius a Suetonio in illustribus

rhetoricae professoribus ovatur, tamen aequalium existimatione floruisse, Eo Crassi, nec Varronis verba Probant. s. Varr. r. p. 286. Bip. Vinicius meris, quod apud Hotium metorem bubulcitaret, alteri in dolore non defuit. s. p. 289. Bubulcitare est, bubula magis more, quam oratoris, declamare vociferari.' Senec. Controv. II. Prooem Cc mendi rotegg. l. p. 15. 6.

49쪽

pitio .in Rutem eam profitehantur, nurio honore ac tim

certe erant in Aristotelis eriptis ' Deinde Augusto

regnante Iandus Rhetor primus eques Romanus fuit, qui Romae doceret '. Ante tuum intra libertinos pra ceptores ars continebatur, et turpe erat docere quod nestum erat discere ' Exinde tuis honestaque apparuit, tantoque magis crevit gratia ac dignitate, quanto desperatior imperii Romani fortuna fiebat. Etenim prolapsis moribus, abolita discipΙina, exstincta Iibertate, deserto foro, in schoΙarum obscuritatem tota recessit atque in vanam Iudicramque abiit declamationem '.

De utriusque aetate rum vita non prorsus constat.

quamvis equites Romani et satis lonesto genere AEN Me Dies de Orati. 35. Hoynius . l. p. 430.' Ge. Oss. I. 37. Quin II I. . voLmo CL Rho 1.

- Cic. op. 1. Quum est te, rebati, non tam vitandi latoris mei causa, quam quod id tua interesse arbur rer, ne ut eos Aristotelis de Topicis libros per talpae meres, vel ut totam rationem a doctissimo quodam rhetore acciperes, Mistus esSem: utrumque, ut ex te avduebam, es e Gius. Sed a libris te obscuritas resecit Rheto autem ille munus, haec ut opinor Aristotelica se ignorare respondit. ' Sonem Controv. II. Prooem ess Ulend Protogg. p. 15.

50쪽

ti ' rempublieam tamen non attigerunt, neque in foro aera e populi versati sunt, sed docendis Mendisque bonarum artium studiis aetatem eonsumserunti Incidit autem haec in ea tempora, quibus doctrinae et eruditi ni existimatio exiguam quandam Iaudem viris repuhIleagerenda Iaris, munera autem publica detreetantibus vix HIam afferebati Quamobrem non mirum est, etsi optime meritisse de Iiterarum studiis videantur, parem his merutis storiam ac ceIebritatem non tonsecutos esse omnem autem de utriusque rebus scriptisque notitiam Varronis a Ciceronis potissimum diligentiae debemus, e quorum fontibus, quicunque postea eorum mentionem fecerunt, sua

videntur hausisse '. Lucius ' Aelius Lanuvinus fuit, ae duplici cognomine, Praeconinus et Stuo. Praeconinus ab eo dieebatur, quod pater ejus praeconium fecerat Honestum eo tempore Suo Dorall. r. I. De utraquo gento Aelia si Claudiacssimoines. p. admota et Rup. p. 48. Ruper ad Pompon. Enchir IlI. 4. Spanhem dom et P. N. F. II. p. 48. Orghesius Giornato Arcadico I 8254. I0 sqq.

' Praeterea Ex r centioribus qui do utroque viro scripam

run nominandus est Carrio Lect An I. . Gratori Fax Ar Liber L I). s. Hadr. Iunius Animadv. VI. I. Ceteros passim laudabimus. ire autem allitur Funceius Do Vir. Aet L. L. P. II p. 150. Aelium Stilonem eum Aelio Gallo eonfundens. s. P. I. p. 313. 314.

3 Meia praenomen ei fuisse, eum universe ex alii locis intelligitur, tum evidentissimo e Varrone de L. L. VIII. 81. Muli. Quodsi Marcus Perperna virile est nomen et analogia sequenda, Lucius Aelia et Quintus Nutiatirilia nomina esse ebebunt.

distinxere alterum ordinem equestrem a plebe, ut semel coeperant esse celebres, sicut tunica ab annulis Senatum tantum quamquam et hoc ero: Istoque pum pura latiore dimicae usos invenimus etiam praecones,