De praepositionis "ad" usu Taciteo [microform]

61쪽

ium III, 8, 2 paten tibus eis mea is ad pugnam equestrem; G. 22, 10 aut ad simplices cogitationes pateas animus aut ad mamas incalescat patescBr ad inin V, II, 15 ut latera obpugnantium ad ictus 13atescerent. In A. XVI, 11, 10 singulis nestibus rea erecu ira su et inreti, I, l noet centurionem a tutelam, non militem, nihil imperatoriae Xoris au comitatus Miti se adesse . - . I, 21, 3 a terrorem efferoruma ei verberibus. - . XV, 3, 18 nauem a me Antoniam Nomen et perietilum commodavisse. - Ι Α. XV, 2, 15 ne a IIbertatem oreretur, h. e. ne pro libertate surgeret, RusFurchi e moge sicli, Gunste de Fretheit rheben: cf. Nip-pordoti vorsionem). Locum in A. I, 23, s adhuc memorari empla, quae priscis moribus re virtutem et oIoriam Romana indoles prodiderit, ita intellego quae exempla Rom. indoles, cum prisci more essent, virtuti et gloriae suae prodiderit, exsecuta sit. Nipperdet interpretatio obscurior esse videtur

elarum fore quod non ab illo referiri credatur in o. 64 narratio caedis Octaviae his verbis ad finem perducitur dona ob haec templis

decreta quem ad finem memorabimus Qui cumque casus te orumiliorum nobis vel aliis auctoribus noscent, praeSumptum habeant, quotiens fugas et caede iussit princeps totiens rates deis actas, quaeque rerum secundarum olim tum selieae cladis insignia fuisse. Verba magna cum acerbitate dicta, quae graviter legentis animum commoveant, quod Vel potissimum illa interrogatione efferutur, quae est: d a te lis decreta quem ad finem memorassiimtis δ

Wolminus autem nihil. XXV, p. 98 primum futurum tempus

in verbo Qx sermone astite non esse contendit, cum semper si

futuro huius verbi tempore utatur, ipsa commemoratio statim aut postea sequatur Mihi quidet hoc argumentum non prorsus e spicuum est. Nam hanc regulam Tacitum Observasse ex ipsis locis, ubi memorabo aut memorabimus in narratione scriptum sit, per se patet cum ni dicat hoc vel illud suo loco commemorabo, necesse est de illa re postea dici. Sin autem dicit in excursione, in qua causam aliquam, quae ad rationem scribendi valeat, explieoteur hoc memorabo, pro choc memorare nolo , ita ut in tota reliqua parte operis Q hac re sermo non amplius sit, non ideo, cur id

62쪽

libris non osset Futum anim tompus hane sententiam exprimst: α WΘn Wir si erWahnen), u elchem ZWeck,erde Wi si dannerWinnen, quae proxime accedit ad vim coniunctivi. Nos eundem usum in exclamationibus habemus, quale sunt: cich,erde so thOrichi eis, das et inunt in quibus etiam nos non de futuro tempore sed de praesenti cogitamus h. e. ich in nicht so thoricht. Quod ad alterum argumentum Olmini attinet, quod in Annalibus acitus semper dicat: memorabo et semora i numquam plurali numero utatur, hoc concedi potest, si exceptionem in loco, de quo agimus, ut in digressione statuimuΗ iraeterea eius modi observatione utilissimae quidem sunt, me numquam, misi si alia causa accedit, tantum iis tribuendum, ut scripturam codici mutemus. Nam quod hoc loco codex memorabim exhibet, vix varialectio nominari potest. Ipse autem vir doctissimus locum ex A.

V 10 20 desumptum protulit, ubi Verba sint nos, eo eri SCur non eodem iure ibi dicere potuit ego, comperi similiter- quo in A. II, 46, 33 tit rettulimus, verba sunt. Ita etiam in loco, de quo sermo est, pergit per nobis, et in v. 16 neque tamen silebimus. - uno autem Videamus, quam Wolfflinus proponat lectiOnom. Scribebat enim dona ob haec templis decreta. Quae eum ad finem memoravi, ut quicumque et quae seq. addiditque: mi iactinestet her inschisbuno de praeposition aurischer pronomen asiectivi und substantiv. analogo , 52 quem ad finem. Sed pronomen is numquam locum habet ante praepositionem apud aureae aetatis scriptores, acitus non uis in quibusdam formulis, quae per alia praepositiones componuntur, hila collocavit, numquam autem

posuit pronomen ante praepositionem ad y de quo f. p. 713, quin

In A. VI, 18, 3 ea de re senatus consultum postulaverat; . IV, 48, ea de caede eaepediam, quae sunt sola exempla ubi de pronomini eis. postponitur in secundo scriptori formula illa: ea de re in animo erat, cuius ex analogia Vocabulum eaede pro re substituit; et etiam Α. I, 6, 3 nihil de ea re Similiter ea super re in A. I, 23, 4, cum super ea re legatur in A. VI, 1, 1 21 9; quibuscum conserenda sunt A. II, 35 2 super eo negotio; VI, 34 4 super eo miraculo XV, 36 5 super ea profectione . Nullum praetore exemplum aciteum compertum hiabeo, sed satis magnum numerum, in quibus pronomen praepositionem equitur H IV, 48 7 misso in eam

rem legato 50, 6 in eam eaedem delegerat A. XV, 5, 6 in eam legation delectus G. 29, 3 A. XVI, 51, 6 36, 13 XV, 5, 6 45 7 XVI, 5, 8

in ea tempora natus es. Exempla ex aliarum praepositionum usu augeri Possunt, sed haec iam sufficiant.

63쪽

. - 41 in Α. ΠΙ, 34, 17 dixit suae magis ad servulum, ubi, id potius dicendum erat. Accedit denique, quod si Wolfflini scripturum comprobamus, sontontia multo languidius ainus frigidius Exprimitur, minimeque convenit servori vehementiaeque doloris, quam in similibus dictis acitus prodere solet. -

'. andem significationem praepositio habet, si ex adiectivis participiisque pendet natus ad: in D. 5, 3 natus ad eloquentiam virilem et oratoriam; 6, 4 ut oluptates honestas 10, 24 ad monum Η. IV, 4 9 ad arma genitus ad inis XIII, 17, 1 familia summum ad fastigium genita. - idoneus ad in A. XII 55, 8 ad pugnam oportunus ad: in . II, 5, 11 ad insidias: IV, 1, 11 oz - aliis ad formidinem oportuna. - instabilia ad in A. I, 64 4 Deus uligine profunda, idem ad gradum instabilis. paratus ad: δ in . III, 65, 1 ' homines ad servitium aratos; V, 5, 6 ad ultio=iem exercitus ad in A. XIV, 2, 17 Merrita ad omne flagitium patrui ustiis nam Mercitus est is, qui ovo

usu alicuius rei facultatem ac peritiam narius est, ut recte interpretatur Botticherus in L. . p. 183, ubi v. exempla habilis ad in G. 6, 4 ferro - ad usum habili acer ad in . IV, 9, 5 mineta belli munia acres erant contra in . IV, 1, 16 legitur: accendendo vili bello aeres bonus ad in Α ΙΙ, 14, 6 ea os ad proelium bonos. In D. 5, 16 vel ad utilitatem reticetuositis vel ad iarbis famam PinckHu vel ad totis imperii atque --nium gentium notitiam nIMMHu eaecogitari potest, ubi semper praepositione dativi loeus Expletur. Θditatus ad in A. ΠΙ, 5, 14 ad memoriam iri is dispositus ad inra. II, 22 dis suos ad id ipsum molares, prosolvunt repositus ad in D. I, 21 ad

r. raepositio pendet ex substantivis Iocus ad in A. XII, 33, 6 ad proelium spatium ad in A. Π, 56 8 spatium am- pisaeus ad im remigii, gubemantium artes et proelio solita tempus ad in A. IV, 40, 2 ad integram eonfiata tonem A. VI, 17, 10 ad complerum sororum dies ad inra. ΙΙΙ, 60 1 ad requiem. ponto ad in A. XII, 7, 4 pedestrem ad pugnam cur ad in Α Ι 81, 7 stirim ad id curam polliritus est. - subsidium ad in

64쪽

A. m. 36, 9 ad flagitia suffragium ad in A. III, 19, 3 suffra

gium ad honores pollieitus. - animus ad inm. IV, 18, 12 Mantosius spei ad effugium, minorem ad resistendum animum dabant. oonstantia ad inra. II, 35 4 neque ea constantia gladiatoribus ad proelia, quae militibus, ubi non cogitandum d usu illo praepositionis, quo sit pro in Begu auf, quod ex ceteris exemplis

elucet.

b. Deinde eo locos Ouseram, in quibus vis praepositionis nullo quidem modo diversa sit a vi, quam in locis sub lit a collectis habet, ubi tamen non substantivum sed gerundium verbi ad eam

reseratur. umquan autem praepositio in apud acitum cum gerundi construitur.

α ΡοAt Verba sequitur praepositio, ad quam gerundium verbi portinet mitter ad in A. IV, 26, 7 ad satisfaetendum postilo Romano, quo in loco gerundium scribere debobat, quod dativus ex verbo satisfaciendi pendet cf. A XV, 16, 6 uos testifcando eae misisset, ad quem locum . Olmin. in hil. XXV, p. 115. venissad in A. II, 42, 12 ad preeandum XIV, 8, 18 ad visendum.

convenire ad inra II 68, 1 ad spectandum. - ΘΙigere ad in A. ΙΙΙ, 67 6 ad accusandum. - ear ad inm. ΙΙ, 9, 3 triremes ad prosequendum Α ΙΙ 85, is assint dies ad consultandum. quaerere ad in A. IV, 4, 2 Meretum ad semetrandum. satis fas ad inra. IV, 15, 15 satis virium ad arcendum erat. dossas ad in in A. XII, 20 11 m sequendum. astinerΘad: in . III, 15, 11 estionibus ad muniendum retentis; . I, 87, 13 curam naviam Moschus libertus retinebat ad obsernandam honestiorum dem. In codicibus autem post vocabulum dem legitur aut imulatus aut immutatus aut imitatus Caput enim, in quo haec verba extant, pertinet ad ea, quae ex interpolati codicibus recentioris aetatis supplenda sunt, cum,edice folium, quo capita H. I, 86 indo a verbi inomia quaestus usque ad , 2 Cisrumcontinebantur perierit. Vari homines docti locum sanare studuerunt, cum alii immutatus defenderent, alii inuitatus mallent, alia alia, qua V apud Halmium in comm erit. Quorum de sententiis hoc loco disputare non possum verbum tantum de lectione im-' CL A. ΠΙ, 56, 7 ' deesse nobis terea in vitam, potest.' Hoc exemplum, quod proprie P. 56 commemorandum erat, Rusis, quae acile intelleguntur, hoc loco recepi.

65쪽

mutam addam, quae Et plurimum auctoritatis habere et non malo ad sensum quadrare videatur et a Halmio et a Jacobi defendatur. Si Tacitus, ut de insolenti constructione verborum sileam dixisset, Moschum fuisse inmutatum ad observandam honestiorum fidem, certe aliquid Q Oacho antea commemoratum aut explicationis causa additum ess eXspectaremus, quorum neutrum factum est. Sin autem et malam codicum fidem, et locos, quos supra p. 4 et quem modo protuli, consideramus, acquiescendum ess crediderim in emendatione Mureti, quam etiam Ritterus probavit, ut uncis includatur vocabulum imminatus. Qua ratione corruptela exorta sit, OAtrum non est, ut quueramuS. -

β. raepositio sequitur post adiectiva et participia aptus adrin D. 30 29 ad persuadendum apte dicere; Η ΙΙΙ, 41, 2 neque

ad fallendum intus numerus neque ad penetrandum. Rccomodatus

ad in A. II 66, 9 ad fallendum. - inhabiΙis ad inin I, 9, 17 ad resurgendum II, 7, 7 a Farendum. - yston ad in

Ag. 7, 15 ad cohibendum. 'τ. Praepositio sequitur post substantiva spatium ad in A.

V, 1, 8 ad enitendum. - materia, materies ad: i in D. 37, 30 ad dicendu- Η Ι, i, 2 ad fingendum eredendumque Vires ad inin IV, 56, I ad coercendum nisus ad in A. ΙΙΙ, 46, 16 ad resumendum fidos ad inra. II, 8 6 ad aliendum silentium ad inra V, 22, 8 Qq ad fallendum silentio, ita coepta

caede, cuncta clamoribus miseent, ubi ad fallendum silentio quasi unam notionem efficiat doloso silentio, et verbum primo agunt, vel similo quid supplendum sit. Qibertas ad in Α ΠΙ, 51, 1ltibertas ad pavinitendum erat. cf. andi exompla in urs. I,

c. Denique autem ad coniungitur cum gBrandis vorborem, ad qua obiectum accedit etiam hunc usum ex locali significations praepositionis exortum sae exempla, in quibus praepositio e Verbis movendi pendet, demonstrant, ita tamen, ut de prima hac significatione non iam cogitetur. In ceteris quoque exemplis finalis illa vis praepositionis ex locali originem trahit et in omnibus Praepositione, quae ita usurpatur, dativus commodi circumscribitur. Qua de causa exempla illa, ubi re vera dativus gerundivae formae do scriptura vocabuli v. Mm in Phil. XXV. p. 101.

66쪽

- 54 l intur eodem sensu, atque in aliis praepositio ad eum accusativo gerandiu posita est, propriam primariamque dicendi rationem produnt, cf. antiquissimam illam formulam triumvix agris dividundis sim. , pro qua praepositi substituitur lin. raepositio pendet ex vovis 1. undi ire adri in B. IV, 28, 15 ad scindendum a lum introire ad in A. XV, 58 7 dicendam ad causam. intraro ad in A. XIII, 8, 16 M accipiendas Via Suriam. proficiso ad tum V, 22, 1 ad visenda eastra. - dioedi ad in Ag. 6, 1 ad casessendos magistratus in urbem, cf. Olm. in Phil. XXV, p. 1143 A. IV, 73, 5 ad sua tutanda egredia in A. VI, 56, 18 ad apiend immerii primordia transgredia in . I, 3, 4 ad instigandum in arma Clodium merum.

vsh ad in A. I, 5, 4 Planasiam, ad visendum Astri am. concurrero ad in A. XVI, 22, 7 ad oereendos Silanum et Veterem. - Venire ad ζη in Η Ι 85, 9 in urben ad studia partium noscenda; Α Π, 79 5 Romam ad dicendam causam XIV, i, ad visendum eum. - Θssundi ad in A. I, 23, 6 ad quaerendum corpus XVI, 24, I ad eaecipiendum Frinessem. - prorumpererudi Η ΠΙ 80 4 ad tu dam urbem.

2. Ex verbis mitisndi, ducendi, ferendi praepositio pendet: mittor ad in Ag. 7, 10 ad dilectus vendos Η Ι 81, 8 a mitigandas militum iras; ΙΙ 85, 12 ad intemelendum Tettium δε-lianum m 5, 13 ad oecusandam ripam Aeni fluminis 54, 13 ad vires hostium vectandas IV, 3, 1 ad componendam Campaniam A. XII, 10 1 ad oepetendum, Meherdaten XIV, 9, 1 ad sectandum Britanniae statum; et olfflin in hil. XXV p. 114 et quod ad . deligere ad adnotavimus p. 553. ymΘ- mittor ad inra ΙΙ, 11, 15 ad oeeusandas Padi ripas 100, 2

ad oecupandam Cremonam ΙΠ, 14 9 ad obtinendam Cremonam; Α Ι 71, 1 ad accisi dum in deditionem Segimertim. duoer ad: δ)inm. IV, 37, 11 ad liberandum Mogontiaci obsidium A. ΙΙΙ,39 4 ad emolvendum obsidium induci ad in A. I, 7, 25 ad inre spiciendus etiam procerum voluntates indvitam dubitati em. im

Cf. H. II, 28, 5 ire in subsidium iubet. CL A XIV, 2, 1 in subsidium adrentanti.' Cf. Η ΙΙ, 23, 3 in Maevium Placentiae uectat.

67쪽

foras ad in A. XIII, 31 9 merario inlesum est ad retinendam

. I. x verbis eligendi et deligendi, do scriptura v. Wolmin, in hil. XXV, p. 108): ligere ad in Ag. 6. 18 ad dona templorum recognoscenda Η Ι 50, 6 M perdendum imperium. deligero ad in A. I, 64, 20 dueendum ad agmen ΙΙ, 43, 1 ad spes se manici coercendas IV, 48 12 augendam ad formidinem VI, 54, 13 ad o rimendum Seianum XII, 8, 2 augendam ad invidiam; XIV, 26, 7 ut apessendum immerium Wolfflinus in Phil. XXV,

p. I 14 nonnullis exemplis adhibitis, quam sunt: is deligere ad, mittere ad digredi ad . ducere ad c gerundiV. constr. . demonstrare volebat. dativum cillum finalem rarissime cim prioribus scriptis locum habere, cum in Annalibus ex regula positus et praepositio mon misi certis causis admissa sit. Moc quidem concedi potest, in Annalibus saepius acitum antiquiorem dicendi usum sibi vindicasse, quam usum praepositionis, ut etiam in aliis antiquiora in Annalibus praetulit, sed lausas, quas Wolfflinus invenisso sibi vidQtur, captiosas esse iam inde apparet, quod novem tantum in Annalibus sextant exempla, in quibus deligere cum dativo, sex autem iam . VI, 54, 13Wolminus omisit - in quibus cum praepositione coniunctum sit. Deinde accedit, quod neque

in Historiis nequa in scriptis minoribus umquam sit ariisere

a cum gerundis coniunctum. Quam ob causam quomodo dici possit, dativum gerundivi non usurpari ante locum in H. 3. 7 in Annalibus autem semper dativum poni, cum praepositi pro eo certis tantum de causis substituta sit rand iis qui legunt, hoc verbum in Historiis plerumque in scriptis minoribus semper cum prae sitione monstrui concludendum est hoc non video. Similiter causae et numeri locorum in reliquis exemplis comparati sunt, nam mittere cum dativo gerundivi quinquies in Annalibus, cum praepositione quater reperitur, omisit Onim Molminus it. A XII,

10 1 et XIV, 39, 1 - digressu ad et egredi ad in Annalibus bis

InvenIuntur in l. IV, 73, 5, quem locum Wolminus non vidit, et in . VI, 56, 19, meque saepius cum dativo, nam docum in A. IV. 19 reperire non possum Quod ad verbum ducere ad pro praepositionis usu unum, pro dativi tres loco contulit.

Itaque hanc quam voluit regulam constituere non POSS-uS,

sed dicendum potius est, utrumque usum in Annalibus promiscue inveniri, tamen ut magis inclinet scriptor ad antiquiorem usum,

68쪽

qui sit dativi, in Historiis autem dativum raro praepositionis locum explere, in scriptis minoribus numquam; cf. Draeger Ueber Syntaxundrati dos aditu p. 68 st 69 et exempla qua Botticherus p. 142 et 14 contulit. 4. Praepositio squitur post verba dandi dare ad inra. I, 25 5 data pecunia ad pertemptandos plurium animos HI, 55, 6 ad tuendam urbem tradere ad inm. IV, 1 11 ad reliqua delii semetranda praΘbΘr ad in A. XIV, 5, 2 noctem, quietam quasi e vino dum ad selus dii praebuere. mere, mΘrcari ad: in A. XIII, 5 2 ad causam orandam mercede emeretur XVI, 32, e tu ad os rimendum amieum XII, 14 4 eaeuendam ad sidem

hostes emercari. His exemplis perspicuum est, quam arte cohaereat significatio praepositionis, quae est Eu et . ebrachi , cum finali eius vi. .

5. Os nonnulla alia verba, quae significatione diversa sunt: vocare ad in A. III, 56, 15 ad capessendum hoc munus. - Θ- linquere ad inra. III, 32 8 ad aestruendum amphitheatrum. obstinare ad in H. II, 84, 8 ad ostinendas iniquitates uti ad: in D. 40 4 ad incessendos princise viros, plausibus XIV, 23, 2 terrore ad isce and Tigranocerta. - usui Ss in . XVI, 19, 15 id facienda perieula supΘress ad in . I, 4, 1 ad tolerandas necessitates opus ess in D. 31, 1 ad hoc emciendum; Η Ι 77, 2 ad capessendam principatus fortunam indigere di A. VI, 52, 2 ad internoscenda, utilia mutuari ad in D. 31, 26 ad hos permovendos mutuabimur, Deos. - figer ad in A. III, 63, 15 gere aera sacrandam ad memoriam. rapere ad inm. ΙΙΙ, 6, 1 sariem equitum ad invadendam Italiam a expedire ad in A. XIV, 36, 12 ita se ad intorquenda pila e edierat. - comniti ad in A. XV, 66 8 a convincendum eum. - certar Rd ii Α Ι, 1, 5 ad su lenda eaeercitus damna, os de hoc loco Hand. urs. I, p. 1l et inserius p. 4). - conquirere ad in A. XV, 56 8 omnes ad eum gyprimendum artes. - Volgar R in

H. I, 34 9 ad poeundum Galbam laeta. - eomitari ad in A. XV 53, 15 comitante Antonia, ad eliciendum volgi favorem. - . XIV, 38, 2 sub pellibus habitus est a reiaet in DeἰIi erῬetrmina. . XIII, 8, 1 in planitiem porrigebatur a G/Iicanacta equitum turmas. Ἀ Ι, 41, 11 a conciaia Mἔa

Cf. H. II, 42 I in sentum totius belli certilant.

69쪽

τήν usum eo tegmine pedum inductatur. A. I, 76, 1 non crediderim rea Oufentrenarem a vitio- ----que --ssi omissio in concessam fui materiem. - '. raepositio, quam gerundivum verbi sequitur, ex partieipsis adiectivisque pondet oportimus ad ino II 6 12 transmittendum ad bellum inlustris ad in D. 8, 14 eo clariora et ad demo trandam oratoriae eloquentiae utilitatem inlustriora Mempla sunt in sIgnis ad inra. I, 35 12 Mimi animo ad coercendam militarem licentiam ingens ad ino. hastae ingentes ad ulnera facienda; hoc enim loco adisclivum ingentes magna cum brevitute dicitur, cum et longas gravesque fuisse hastas indicet si eodem vocabulo aptas fuisse propter ipsam gravitatem ad vulnera facienda contineatur. Similiter acitus in . XVI, 4, 10 scripsit ηγesque eius ν-eci re ad eliciendam cupidinem, esse . . OPES eius abundantes ideoque aptas ad elic cup. - Sic etiam intellego locum iura ΙΙ, 99 8 quantuinque Retie ad sustin dum latorem, ita ut adiectivum breviter positum sit pro hebes et propter hanc causam inutilis ad sust laborem, nam aestum saepius vocabulis plus tribuisse constat, quam proprie insit exercitus ad in A. XVI, 32, 10 u e rimendam imaginem honesti cf. p. 13. m. Ι, 9, 13 AaIuberrimum est ad istinendam militarem idem. Ag. 28, 3 qui sc militos ad tradendam diseiplinam ninlini manipulis Memplum et rectores habebantur. H. I, 90, 13 erans qui senus issum orandi noscerent, crebro fori usu celebre et ad im-stmndas populi aures atum et O in δ' ubi v. Heraei interpre

tationem.

r. raepositio pondst x substantivis aditus ad in A. III 30, 8 quamquam prompto ad capessendos honores aditu con Θntus

ad in Ag. 12 6 rarus id promtilsandum commune periculum com

ventus. Θmpus ad in II. IV, 34, 1 ad ordinandam aciem V, 21, 12 ad aesequenda imperia. - audacia ad in A. XV, 4, 10 ad Mequendas obsidiones auctoritas ad inra. I, 45, 1 ad F hibendum seelus vis ad ino XI, 9 3 ni militis Romani ad G-

cindenda castellorum ardua, simul Hibero Mercitu campos permutante. Hunc locum non bene illustrass mihi videtur rellius, qui Doderieini auctoritatem secutus adnotavit: ad Ecindenda pendent eae rarisso e militis Romanis Fitheto c. idonei, nam non min

ibi praepositionsm loco dativi omniodi esse crediderim, quam in exemplo ex Hist. Ι 85, 1 a Doderieini adscripto oratio ad per-

70쪽

dos tot inlustres vir .

H. Praepositio ad foranslaticia vi de perveniendo u8que ad finem usurpatur.

a. ranslato igitur sensu exprimit praepositio, per Θntum esse ad finem aliquem, sicut eandem significationem iam in concretis rebus tractavimus. Itaque

1 legimus in . II, 46, 13 timidos et ignavos Uerati lem formidine riserare erumpere ad in in . Ι 81, 12 eruptur ad infensius servitium XI, 35, 6 id minas. prorumper ad: in A. III, 2, 3 ad cuncta, quis pecunia prodigitur. - revolvi ad inm. III, 26 8 ad inritum A. IV, 9, 3 ad vana et totiens inrisa XI, 34 2 ad memoriam coniugii et infantium liberorum XVI, 18, 9 ad vitia; cf. A. XIV, 2, 16uAque a libita alantis γοDOIuta. - prolabi ad ' in Α ΙΙ,10 7 ad iurgia IV, 18 8 ad seditiones XI, 17, 10 ad superbiam; ΙΙ, 53, Z ignaro domino ad id prolapsae deIab ad 3 in . II, 38, 27 pudendam ad inopiam XV, 3, 16 id impatientiam. Tum autem cun quibusdam verbis ad coniungitur ita, ut id ipsum exprimat, quod verbi actione efficitur. Qua de causa

saepe ad breviter pro tota sententia consecutiva esse videtur, Pori per in A. I, 28, 1 noctem in scelus erupturam 36, 4 in direptionem Galliarum XII, 5 5 in malum publicum; 41 9 eruptura in publicam perniciem; Η ΙΙ, 68, 2 in perniciem auaeiliorum. promi per inr . II, 3 7 externos mores; . VI, 57, 7 scelera simul ae dedecora XIII, 12, 11 stupra feminarum alustrium XII, 54 16

necem militum.

' prolabi in A. Ι, 3l 1 rabiem III, 34, 11 ambitionem aut ηα-ritiam; sin V, 22, 19 in somnum lapsos A. V 6 6 in adussationem