De praepositionis "ad" usu Taciteo [microform]

발행: 1870년

분량: 86페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

31쪽

paucis aliis locis hae voce usus est, qui sunt in H. IV, 13, 3: missusque ad Nemrem 24, 17 vinetosque qui filerant ad Vitatium misit 75, 9 eum, ad Domitianum misit A. I, 60, 5 ad βειmen Amisiam ΙΙ, 42 9 ad res orientis; IV, 56 5 externa

Quibus apparet in minoribus scripti et in Historiis non usurpari verba mittere ad cum loco coniuncta, sed nota nisi hac significatione ad personam mittere, et plerumque cun certo mandata. D

alio usu v. sub lit C. I, 6, a dimittere ad: Di Η ΙΙΙ, 31, 24 ad evasianum intromittere ad in A. XV, 1, 18 ad Senecam. praemittere ad: ' Verbo dignum est exemplum in II. I, 6, 2, ubi

legitur praemissosque ad claustra Caspiam an et bellum, quod in Assianos arctat; nam hoc loco praepositionem semel positam ad diversas notiones referri apparet quippe primum ad loeum, deinde ad abstractam Otionem pertinet. Quem usum etiam in aliarum Praepositionum usu nonnumquam secutus est ita similiter diciturium II 64 5 in itinere ae tabem iugulavit, quo loco verba in itinere de tempore itineris intellegenda; nos vertimus duaram praepositionum auxili et omissa particula coniunctionis an derReis in ei ne Schenke similiter etiam in Η ΙΙΙ, neque enim in recinctu et castris Mibitos. bi enim in procinet conditionem exercitus, in castris locum, ubi exercitus commoratur, iudicat in II. I, 54, 11 Miser tenebras et inseviam ceterorum occiderentur; ΙΠ, 22 6 agminis disiecti per iram ac me, naui vocem Fer tenebras accipiendam esse pro in tenebris vel pro sola voce tenebris i. q. in de Dunkelheit videre licet ex H. I, 26,

mittor inr . I, 75 3 Germaniam, urbem A. II, 4 5; Π, 28,7 - Η ΠΙ 15, 2 Cremonmsem agrum 35 5 Britanniam, Hispanias, Galbliam, Germaniam; . IV, 56 6 Α. Π, 26, 10; . V, 19, 3 Α. IV, 28, 6; Η ΙΙ, 67, 5 --. II, 7, 12 Aegyptum III, 32, 10 Asiam; . IV, 3, 6 Pontum A. Π, 66, 2 Thraeciam; P, 55, 22 Graeeiam I, 44, 14 Raetiam; Π, 44, 1 I rieum XV, 5, 11 Armeniam; I, 7, 10 Gacticam in ripam IV, 5, 3 oppidum Foroiuliense ΙΙΙ, 34, 14 prorinciam XV, 45 7 eas provineias II, 23, 2 hoemacula; Η ΙV, 71, 15 Mediomatricos, et semel translata significalion in Η ΙΙ, 40, 10 in discrimen. Cum dativo coniunctum non reperi. dimittere in Ag. 38, 10 omnem partem IV, 39, 22 hiberna.

prasmittor inr . I, 34, 2 astra; 70, 5 Aegyptum II 62, 9 et

32쪽

Itaquo legitur in . I, 63 9 ει - civitates eum magistratibus et precibus oecurrermit; Ι 88, 9 eum terrore et armatoriιmeatervis olitabunt conferri etiain possunt duo loci in II. IV, 31, 5 quis nee amor nec odium in partes, et in A. I, 55, 6 insionem et trumque persidi in nos aut de qui usus ex natura atque indole

praepositionis in evenit, quae neque OStileni nec benevolum adfectum animi sed eum tantum relationem comprehendat, quae inter duas res vel persona existit. Haec fere sunt rarioris huius usus exempla, quae in scriptis aciteis iuveniuntur. - remittere

ad: in in A. III, 10 14 avsam ad senatum XII, 21, 4 ' non sum remissus ad te deprimer ad in A. XII, 7, 2 depressi diaetis ima e media deicere ad: in A. ΙΙ, 60 5 diversum ad mare terramque Libyam deiectus est propellere ad inm. ΙΙΙ 85, ad Gemonias, propriere agere dry in A. II, 13 8 et adralium equo; XIV, 2, 5 ad stipuelicium. - b. Deinde autem ad haec ducendi verba praepositio additur:

dueers ad: - inm. III, 4, 8 ad Vitellium IV, 25, 23 ad suppili

cium A. VI, 43, 3 risum ad Euhratis, ubi propter collocationem

introspiciendamipperde adnotatio v. in Supplemento) XIV, 7 18 ad iussa; 45 7 ad poenam deducere ad: β in D. 34 4 deducebam

remittere in H. II 66 6 Britanniam; 69, 5 Germaniam IV, 17, et II 6 eiritales 39, 24 Simam; A. II, 23, 2 hibernacula.' dolose in torram nam in hac sola sormula praepositio invadditur, v Η Ι 82, 12 voltus III, 3l, I stis. I, 34 4 deiectis in terram

' agor in Ag. 2 8 A. IV, 3 8 XII, 52, 2 XIII, 22 4 XVI, 20, ε 33 4 Gilium Ag. 39, 9 silentium; l 19 gloriam G. 6, 11 rectum; Η Ι 11 10 farorem aut odium 62, 14 et A. XIV, 22, 22 bHIrum Η Ι 83, 13 ' discordiam, id in I. II, 38 15; ΙΙΙ, 33 8 mutuam emiciem 53, 6 arma IV, 22, 11 et V, 21, 6 amnem. ducor in Ag. 38, 3 fines orestorum 45, 6 et A. III, I, 2 cameerem XIII, 28, 4 incla; . IV, 26, 5 passos 39, 25 Germanias; 79, 6 Nersios Α ΙΙΙ, 9, 3 urbem IV, 25, partem XV, 51, 18 paletes XII, 32, 2 agros XV, 26 5 Armeniam. R deducor in D. 35, 1 o A. XIV, 14, 15 scaenam scholasticorum 35,6 se Ias; Η Ι 89, 12 et II, 3, 4 aciem III, 86, 18 paternos penates A. II, 3, 10 et XII, 50 4 reonum II, 16, 1 campum XII, 5, 4 et Ιv, 3, 10 domum XII, 27, 2 oppidum Ubioriιm 32, 2 agros XV, 2, 4 po essionem

Armeniae.

33쪽

- ad eum oratorem; sed neque in Historiis ullus locus, in quo hoc verbnm cum praepositione ad coniungatur, neque in prioribus sex libris Annalium neque in libro undecimo invenitur, tum

autem in A. XII, 11, 3 deducere iuvenem ripam ad Euphratis; 51, 1 ad Tiridaten XIV, 22, 1 ad urbem; 25, 9 ad litora maris rubri, XV, 55 3 a literium Neronis Epaphroduum, mor ad Neronem. Θrducere ad: in i Η ΙΙΙ, 77, 3 ad L. Vitellium A. I, 9, 2 ad se reducor ad: in A. I 63 10 ad Amisiam; δ XI, 8, 12 legiones, veterem ad morem reduXil. trahors ad: in H. V 6, 25 ad litus Α. Ι 44, 7 vinctos trahunt ad legatum ΙV, 22, 2 ad Caesarem; Ι, , 5 ad disquisitionem;

XII, 51 9 risam ad Araxis trahit; - Η Π, 57, 1 ut ad integrum bellum, vires trahebat IV, 14, 7 ad sit uerum trahctantur; A. XI 29. I ad perniciem XV, 1, 5 diversas ad curas trahebatur. De alio usu . . lit. C. II, , . retrahere ad A. IV, 45, 12 ad quaestionem XV, 7 6 id eosdem crueiatus; . IV, 56, 17 partem ad societatem nanum retraeturum; A XΙΙΙ, 26 16 ad sorvitutem XV, 73, 1 novam ad saeuitiam. Brissifro ad in Ag. 42 8 ad Domitiant m Η. II, 2 8 ad Vitellium. - o. um pertinet raepositio ad ferendi orba fores ad: β)in . 7, 13 ad matres, ad coniusses volnera ferunt; . I, 7, emistidis, quae, ad Pannonicas tessiones ferebantur, idemquct in Α. XVI, 17, 16; . II, 8, 13 deaetras, ad praetorianos ferentem 16, 20 ad Othoqiem Α Ι 8, 20 corpus ad rogum, ferendum;

Τ perducor in A. I, 71, 2 civitatem Ubiori . Prestuosro in A. I, 37 6 civitatem Ubiorum 38, 10 et II, 26 I

hibema.' Hoc loco post nomen proprium non ex coniectura Thomaei observati orith in Corn. ac Bonnae 18664. 31 reatituendum est amnem, nam

in o. 60, 5 iam de eadem Amisia explicandi causa dictum erat ad stranen Amisiam mittit.' Permissi sunt oxompla, in quibus traher in legamus, quorum pauca tantum adponimus D. 17 21 urbem Η. I, 9, 274Ioriam in se;

A. II, 8, 2 eandem sententiam: ΙΙΙ, 5, 8 partes A. I, 55, 2 bellum; Η ΙΙΙ, 56, 20 arma; 33, 5 1 dibrium ΙΙ, 52 6 deterius A. IV, 21, 4 ius.' ferro in D. 10, 20 ipsam arcem eloquentiae 13, 20 sacra, fonte3; Ag. 31, 19 libertatem, poenitentiam G. 7 8 proelium; Η ΙΙ, 29, 17 tribunal; Α. IV, 13, 11 insulam Cercinam VI, 54, 18 arcerem; ΙΙ, 2, 13 adiam in domum 51, 5 trbem Artaxata XIV, 4, 11 urbem XV, 3, 14 eastra.

34쪽

inani ferebantur. deferri ad: in A. II, 29 5 laetie delatus ad fores curiae A. Π, 63 9 hos ad portus. In his solis exemplis

concretum sensum VOX habet, do alio usu, in quo etiam significatio verbi commutetur . insertus s. l. . ΙΙ, . mire quodam modo in H. I, 33, 3 verba dicuntur: ad ignaros ἐν tu' quibuscum comparari possunt exempla, de quibus inferius commemorabo, ubi verba

sunt inrumpere ad aliquem p. 26 et 32 in adn. referre ad: 'ino XII, 54, 13 praedas ad procuratores referre D. 30, 8 animum id eam disciplinam, similiterque in A. ΙΙΙ, 6, 7 animum adfrmitudinem. De alio usu v. s. lit C. II, b, 3 et C. II, e transferrBad: ' Concreto sensu haec vox primum dicitur in formula illa simia ad aliquem transferre, quae in H. IV, 16, 12 A. II, 81, 5 deinde vor his locis A. III, 53, 20 'pecuniae, ad aeternas aut hostiles gentes transferuntur; A. VI, 22, 13 servos Lepidae transtulit ad

consudes neque per tormenta interrogari passus est, quae verba recte interpretatus est rellius ducebantur enim servi e militari eustodis ad consudes, qui carcere eos uatodiri iusserunt, nec cogitandum est ad consules ductos esse, ut eorum domibus custodirentur. - Aliter rursus comparati sunt loci, ubi fusius dicendi genere, quod ex sermone vitae cotidianae derivatur, transferre ad aliquem pro transferre alicui usurpatur, cf. s. l. C. I, 6 et C. H, 3. Itaque leginius in A. Ι, 15, 1 comitia ad patres 15, 12 ee ratio annua ad praetorem translata; MI, 42 6 regimen cohortium ad Burrum; ΙΙΙ, 28, 17 curam tabularum, ad praefectos; 48 7 ad Sorsbonianos fratres ea cur transfertur, quem igitur usum non nisi in Annalibus habet. -- notiones abstractas denique accedit praepositio hises locis inra. Ι 80 17 legiones in Suriam ad militiam opulentam, transferret A. Π, 56, 17 tum primum ad ius praetoris

Ddsferro in Ag. 19, 18 remota et avia G. 3, 10 hunc Oceaniιm. Proferro in D. 21, 28 bubliotheeas A. I, 28, 25 suas in sedes IV, 67, 21 annatis.' transforas in Ag. 27, 9 Ioea tuta; , , 53, 10 translatus exercitus in Gassiam, ubi praepositio ad exspectanda ras II, 80 17 Suriam; A. I, 9 7 amnem Amum II 62, 1 hostilem in agrum VI, 15 5 cohortem; XII, 33, 5 Ordosteas XIII, 18, 15 domum XV, 26, 3 Suriam.

35쪽

translatis Commagenis , i. e. quibus tum primum ius praetoris concessum erat, cf. ipperdet adn. D. I9, 5 transfudisse se ad

iliud dioendi oenus contendo A. ΙΙΙ, 34, 18 ignaviam alia ad

Restas, ut o verbis vocandi, ciendi, invitandi dicanius. vocars ad: in A. II, 3, 5 ad se VI, 38 7 ad epulas XII, 36, 9 ad insigne spreta Ium; - . 10, 26 in forum et

ad causas et ad vera proelia voco Ag. 46, 4 ad contemptationem virtutum tuarum Oees Η, Ι i5, 6 ,re id imperium vocatiιm,

idemque ium ΙΙ, 76 8 ' et Α. ΙΙΙ, 23, 3 Η Ι, 38 7 ' non ad bellum os nec ad perietilum voco, cf. . ΙΙΙ, 56, 9 nationes socias bello vocaban0 84, 15' ad poenam A. IV, 27, 5 ad libertatem VI, 40, 2 ad pugnam: ΙΙ, 14, 3 ad proelium XVI, 6, 10 ' militiae ad labores similiter ad contionem vocare iura. IV, 32, 3 82 I; IV, 73, I A XV, 26, 10 in II. IV, 14, 3 verba

sunt iuventus ad dilectum vocabatur; Η ΙΙΙ, 70, 6 fratrem euaasiani mansisse in fide, donec ultro ad condiciones vocaretur, quae verba vertenda sunt bis er g Unterhandiunge berulan ordenset. In D. 3 12 Crispus iste et Marcellus, ad quorum Gempla me vocas A. IV, 43, 10 quod si atum annalium ad testimonia noeentur. Recte Waltherus tmnaque locum explicasse videtur, cum ad A. IV, 3 dixerit: Nam vocari est verbum iudiciale e uisite dieitur de iis, qui invitantur ad certamen, vel ut rationem reddant... eabantur Messenii ad illa testimonia h. e. invitabantur, in certarent testimoniis Germanice wurde sis su Mustnisse aus ahrbueher und Ditatern herauso orderi. - Ι Η. II, 10, 6 adcoynitionem senatus vocabat A. II, 50, 7 in se iacta noli ad my-nitionem vocari, i. e. ad Senatum vocari, qui de iis cognosceret; nos dicimus: in Sache O die Entscheidunides Spnat bringen. Itaquo stiam in A. I, 6, 20 verba sunt cuncta ad Senatum vocando. Simillime o sermone forensi formulam desumpsit pro Ozars

ad imperatorem ve ad senatum, hoc in A. t. XIV, 28, 4, illud in . VI, 11 9. revocare ad: ' in Ag. 9, 20 Fem con Mutus;

vocare in D. 3, 20 ε 10, 26 forum 36, 30 invidiam, crimen; Η. III, 13, 3 principia 68, 19 et A. ΙΙΙ, , 5 Priatium; H. IV, 14, 10 sacrum in nemus A. I, 7, I curiam XII, 1, 11 consilium. - Α Ι 11 3 in pariem curarum ab illo ocatum II, 34, 8 vocata in ius mulania. ., revocare in A. XIV, 4, 12 t amurum.

36쪽

A XV, 2, 7 ad Frmur dinem invitar ad in A. XIV, 4, 11 α estvit . esses ad in II. II, 29, 10 quo miles ad belli munia eietur exciri ad inra. IV, 21, 12 Mita nuntiis Germania ad

Fraedam famamque. Postremo monendum est locum inra. ΙΙΙ, 50 1 solum esse, ubi ad cum verbo, quod est adsciscere, coniunctum sit Verba sunt: ad has copias, optimus quisque adsciti. Omnibus nim reliquis locis praepositio in vel inter pro ad posita est.' - ΙΙ. Sed non solum ex verbis, verum etiam cadisotivis η stantivisque praepositio ad pendet, cum noti verbali8, quae his nominibus inest, eandem praepositionem desiderasset. Ad

nomina autem accedat praepositi neceSSe est, ut notio eorum

suppleatur. Qua in re iterum cavendum ne participium supplendum Sse putetur, quo praepositio excusetur sola vi significationis, suam nomen labet, efficitur, mi praepositi adponi possit. 1. disclivorum solum est exemplum in A. I, 57 8, ubi legitur Sacerdos, creatus ruperat vittas, profugus ad rebelles. )2. Quod ad substantiva, do simili usu iam supra p. 7 et 8 vidimus. Huc referenda sunt iter ad: G H. ΙΙ, 5, 17 susceptum ad Vessasianum iter; 95, 11 tintim ad solentiam iter Sc. erat); A XI, 1, 10 parare iter ad Germanicos Mercitus. Viis dsimilito dieitur iura ΙΙΙ, 49 6 iam sibi ad potentiam struere. aditus ad: ' inin V, 8, 4 ad fores tantum δε eo adit- Α ΙΙ, 28, 2 aditum ad principem postulat IV, 68 8 ad quem non nisi per Seianum aditus transitus ad Ι Η Ι 76 9 facili transitu ad prooeimos et Oalidiores concursus ad in A. I, 9, 9 concursu

Dadaeiaeero ius adaeire in Η Ι 15 4 ' penates 22, 14 imperium; 25 7 conscientiam; ΙΙ, 53, 5 senatum III, 5 5 et A. I, 60 10 ommilitium; H. IV, 27, 7 societatem A. I, 31, 22 et ΙΙ, 60, 8 cognomentum III, 30, 7 nomen; XI, 1l 11 imperium et eognomentum 24, 3 civitatem Romanam et in familias patriciorum 25 5 numerum patriciorum; - interrog. 9, 2 patricios; A. I, 73 7 inter cultores. Itaque ad res abstractas raspositio in , ad personas latera pertinere videtur.' Similiter in H. III, 1, 8 in castra refugi cs A. XIV, 4, 6 obvius in litora. ' A. II, 81, 11 tutum in urbem iter concemum St. - aditu in Α ΙΙ, 20 4 ilsam cs. ΙΙΙ, 64, 2 festinati in urbem' mites; Η Ι, 6, 7 intro iram in urbem A. IV, 41, 3 adsiduos in domum metus; . IV, 18, 23 effugium, in castra; Α. XIV, 5, 15 lenioris in mare iactus Η. I, 22, 11 in Hispaniam comes Η. IV, 4 9 in Sarmatas expeditio.

37쪽

Wolminus in hilol. XXV, p. 115 disputavit, vitetur; IV, 3, 1

concursus ad Xanimos sc esse . aegressus ad cinis. IV. 11, 4 nullo ad faenitendum regressu 'i

Quo etiam reserendus est locus in H. III, 80, 5 - ocalo senatu deliguntur lassati ad Mercitus, ad quem, ne quis Putet, quadrare, quod Handius in ursellino I, p. 121 disseruit. Nam de eo usu praepositionis ibi agit, quo negotia hominum servorumque officia nominentur, qualia dicuntur in inscriptionibus ad unguenta,

ad vestem, ad argentum et quae sint similia. Quo similem usum pertinere, cum dicatur comparare ad aliquid, quod ego minime concedendum 88 arbitror, cum postea contendat esAe, qua dictionis originem monstrent diserte expressam in notione loci, quem homines negotii causa obtineant. Quamquam hoc negari non potest, tamen certe huc non pertinet aliamque originem trahit ille usus vocis comparare ad aliquid, de quo V. s. l. C. I, 6, a. Inter exempla

quibus sententiam confirmaret, etiam Livianum locum attulit exl. VII, 5, 9 cum, placuisset tribunos militum ad legiones suffragis fieri, quem ita, et meo quidem iudicio recte, interpretatus

est, ut ad pro apud positum esse adseveraret. Qui locus, quamvis ei, de quo sermo est, Simillimus esse videtur, prorSUS aliter comparatu est. Inoacite enim loco, quo minus ad pro capud accipiatur, duabus causis non obscuris prohibetur, quarum

prior est, ut facile intellegitur, quod contra Sensum esset, nam legati non sunt legati legionis sed ad exercitum missi), altera,

quod omnino usus ille raro tantum apud Tacitum et certa plerumque in formula iuvenitur, de quo v. inserius p. 30. Ita potius EX- planandum, ex notione mittendi, quae vocabulo legatus contineatur, praepositionem pendere, ut ne de Zeugmatis quidem genere cogitandum sit. Similiter nos verba Abgeordnete an da Heer, Sur

ΙΙΙ. Sunt quaedam exempla, in quibus ad pro conir vel ad ersus usurpatuu esse videatur, quamquana, Si accuratius verba considerantur, idem praepositionen valere apertum St, quod in Ouinibus locis, de quibus supra vidimus. Hoc iam eo apparet, quod pleruntque non alia sunt verba, OS quae praepositio sequitur, quani verba iam supra nobis tractata Praepositionis vis cum non mutetur, in eo solum positum est, ut pro contra dici videatur,

38쪽

- 26 quod vocabulis, quae ex praepositione pendent, hostilis notio inest aut quod propter nexum sententiarum do hostili impetu cogitari potest, numquam autem in ipsa praepositione hostili notio posita est. Non Separassem hae exempla a superioribus, nisi a vetustioribus

grammaticis, quos iaminandius in urs. I, p. 84 rosellit, hanc

vim praepogitionem ad habere adseveratum esset. δ pergerBad in B. IV, 26, 12 nee ausi ad hostem pergere idemque in A. IV, 7, 4 contendere ad inra. IV, 7, 1 Vocula, ad hostem contendit ruere ad in . III, 79 6 incautum et tamquam ad victos ruentem Vitelliani aecepere inrumpere ad in A. XI, 17, 2 non enim inrupisse ad invitos in H. I, 9, 3, ubi codicia

scriptura est ad Moesiam inrtuerant, recte Halmius praepositione I ad eiecisse videtur, cum acitus, si de inrumpendo in terrani sive locum dieeret, Semper solo accusativo ex verbo pendentiusu sit, et non nisi si de personi loqueretur, praepositione cadu loco modo iudato et in posuerit. De his accurate disputavit

Wolfflinus in hilol. XXVII. p. 138, qui in enumerandis locis

A. II, 11, 12 densissimos inrumpens, fortasse consulto, misit, ubi de personis quidem sermo st, sed potius de loco cogitatur, quasi verba essent ubi densissime hoste coartati eratis.

Similiter tuo. I, 51 1 novissimos incurrere, cf. Sall. Jug. 7, 4 in nostros incurrunt 10 1, 8 muris incurritin ferre ad iura. ΙΙΙ, 27 8 tertiadeci manos ad Briaeianam portam impetus idit, tibi de loco solii agitur ducere ad inra. IV, 58 25 ' si ad moenia urbis Germani Gallique umerint; A Q. 60. 13 erum

y Μulto saepius praepositio in verbis, quae hostilem notionem aut per se ipsa aut nexu ceterorum verborum habeant, adiungitur, cuius usus exempla ex scriptis agitet hic proferre longum esset, nam numor sere sexcenta sunt Paucos tantum locos, qui insolentius dicuntur, adscribero liceat: H. Iv, 3l 5 quis nec avior nec odium in partes quoium loco conserΗ ΙΙ, 48 6 studio erga se aut in Vitellitιm contumeliis; . I, 20, 15 nee remedium in ceteros fuit A. Ι, 52, 2 futuri in Agrippinam eritii VI, 15, literae in Ser. Vistilium, et saepius 15 19 datis quibusdam in Scaurum tristibus notis 24, T in Pompeiam MFrinam exilivm statuitur XII, 22, 14 in Lolliam mittitur tribunus, et saepius XV, 10, 8 sed sapor et arma in stem data XVI, 8 6 qui in Lepidam Cassii uxorem, Silani amitam, incestum confinsterent, et saepius 16 8 ira tua numinaιm in res Romanas fuit 21, 4 aecedentibus causis in Thraseam A. IV, 10 9 veneni in patremamuens; 28, 9 mortem in se festinavit; Η Ι, 2, 19 conrupti in dominos servi,

in patronos liberet

39쪽

inde agnim ad Qtimos Bructerorum II, 52, 15 ad hostem duri Semel etiam in oratione Obliqua in A. I, 44, 2 invenimus:

dueeret in hostem.

IV. Similitor do iis locis iudica1idum, quibus ad pro usquis ad positum esse existimatur. Alio enim loco iam vidimus proprie

cogitando adverbium usque supplendum sempΘ esse, si ad de

perveniendo ad finem dieitur, cum haec significatio in praepositione

posita non sit. Multis autem locis non amplius de ea re cogitamus, cum simillimo nobis praepositio egus ex Au sit. Sunt autem nonnulla verba, post quae nos bis u desideramus, Latinis non magis iam adverbio usque Opus esse videbatur, quam OS ea Verba, quae Supra commemoravinius. Igitur diversitas inter haecarius illa sola in nostra lingua sita est penetrars ad: in A. I, 70, 20, penetratumque ad amnem ' Visurgin, cf. A XV, 20, 33 eontra ire ad in A. XI, 10 5 contra utim ad amnem Erin-den promoveri ad: η in II. II, 39 7 ad quartum - castra; A XI, 24,9 ' omni Italia in senatum accitos, postremo ipsam ad Alpes Fr motam prooedi ad inm. ΙΙΙ, 15 I ad octonum a Bedriaco 35 2 ad tertium lapidem perferas ad: ' in A. XVI, 13 4 pertulitque vi lentiam ad icina urbi subiger ad in A. XI, 10, 7 medias nationes subegi ad flumen Sinden. . XII, 24, Halteriecti lapides

ad aram ConSi mo curias veteres, tum ad sacelium arundae.

porrio ad: in Α ΙΙ, 56, 3 penitus ad Medos porrigitur. atΘScitast: β in A. ΙΙ, 61 9 rubrum ad mare Mescit. Quo etiam Pertineto. II, 60 16 quasque terras Suri colunt, inde Bithynum, hine Lyeium ad mare immerio tenuime. Sed sunt etiam loci, ubi ipsum usque ad locali sensu Scriptum sit in Ag. 22, 2 vastatis que ad Tanaum - nationibus G. 34 4 utraeque nationes usqtte ad Oceanum Rheno praet uritur; Η ΙΙ, 12, 2 possessa - maiore Italiae parte semittis usque ad initium maritimarum Alpium; ΙΙΙ, 71 4 erigunt aciem - usque ad prim Cupitolmae arcis fores; Α ΙΙ, 8, 5 usque ad Amisiam pervehitur,

cf. H. II, 4, 8 V, 16, 17); 41, 8 usque ad tam colunt IV

Cf. . IV. 7 8 tit in cuiusqtι vitam famamque penetrarent. CL Ag 14 9 castellis in ulteriora promoti3. CL A. VI, 34, 23 inque Solis aram perferre. M CL A. ΙΙΙ. 38, 14 pars in planitiem porrissebatur.' Cf. . II, 81 9 quantum introrsus in Armeniam patescit; - G. 30, 3 eterae civitates, in quas Germania patescit.

40쪽

5, s que ad flume= mythraten, quantum, ambitur; 47, 10 -- tinuum usque ad Hozimum castelium XIII, 40, 14 adsultare rum ut ue ad ictum teli XV, 42 8 fossam usque ad ostia Tiberi=ια

depremuros promiserant. - Α quae accedunt xenipla, ubi ad a, stractas notiones usque ad pertineat, cum autea prorsus eadem ratione simplici praepositione usum esse acitum cognoverimus: Τ

progredi usque ad in . ΙΙ, 23 7 sqtι α - seditionem prostremam Fenir usque ad in A. XIV, 2, 7 usque ad seditionem v it m est penetrar usqu ad in A. XV, 20, 3 usque ad

contumeliam senatus penetraverat per entris D usquB, servata

antiqua collocatione cf. s. l. B. b in D. 8, 9 ad quam usque fortunam innines, pervenerint.

V. Paulo aliter usus ille comparatus est, si directionis minus ratione habita in vicinitate loci et in romauendo in vicinitate eius Summum momentun positum est, tamen ut faciles sit intellectu, inesse directionis vini, cum in iis locis, ubi ad praepositionis .apud vice fungitur de significatione directionis omnino non amplius cogitatur. Quem ordinem exemplorum Handius in urs. I, p. 89 ita comprehendit significare ad coniunctionem rerum, quae anneXae vel appositae essent vel admotae viderentur. Itaque si exempli causa in A. XV, 7, 9 legimus vinclo in modum q- ad arcum sellae restricto, non tam interest, nun vinculum usque ad arcum sellae referatur, e num in arcu religatum sit

maneatque similiter in G. 3 8 obiectis ad os scutis A. XV, 58,15 iam manum ad capulam referentis similiter etiam illud incumbere ad aliquid intellegendunt in II. III, 32 6 etere odio ad eidium Cremonensium incubuit, et in . ΙΙΙ, 33, 13 incedere

inter milites, habere ad manum centuriones, nam quae qui ad

y His exempla uniero patica addo, in quibus in, usquo de loco dicatur, nam altera collocatione, ut vocabula usque in se excipiant, non nisi translato sensu Tacitus utitur, cf. Olminum in hilol. XXVII, p. 139):Αg. 28, 15 donec in Chattos usque sinuetur, quo cum loco es 44 6, civitates sitae in Oceanum Η. I, 9, 2 vocibus in urbem usque regonantibus Semel quoque in D. 17 27, ut in prinio libro in temporali praepositionis usu eandem collocationem retinuit in medium usque Austusti principatum Aliter in duobus reliquis exemplis, quae sunt in H. I, 45 7 3que in aetremas res amicum ΙΙΙ, 56, 14 usque in extrema obstinatum Duobus denique locis triang- late verba usurpantur, i Η ΙΙΙ, 80 14 usque in aettium temerasset, et in A. II 62, 3 solo omnino loco Annalium, in quo usque praepositioni in additum sit verba sunt utque, usque in aettium in8i8teretur.

SEARCH

MENU NAVIGATION