Antonii Thylesii Consentini qui saeculo 16. claruit Carmina et epistolae quae ab editione neapolitana exulant praefigitur auctoris vita a Francisco Daniele conscripta

발행: 1808년

분량: 119페이지

출처: archive.org

분류: 시와 노래

21쪽

ANTONIVS , eum exerestus Germanicus frustra a Duce Borbonio maiora stipendia deposcens , propriae inopiae ex Romana direptione provisurus , in I r-bem iamdiu oppugnatam repentina vi irrupit sa). Quid ab esse ratissimis hostibus in Romanas res, quid in homines, quid in sacras aedes, sacramque aedium supellectilem , quid in dicatas Deo virgines actum

sit, huius loci non est referre f. THYLESIVS, qui

pene divinitus tantum periculum incolumis effugerat, metu ne tumultuantium hostium impetu repetito obrueretur , alio sibi commigrandum putavit . Quare Venetias contendit ; quo studiis suis tutius tranquilliusque obsequeretur . Ibi brevi pervenit in intimam familiaritatem omnium eruditorum Vir rum , quibus urbs illa , litterarum parens altrixque , prae ceteris abundabat . Nec multo post in lucem

emisit, opera Bernardini Uitalis typographi celebe rimi , libellum de Coloribus, & Tragoediam , quae Imber Aureus inscribitur : hinc amicitiis satis , neque

minus suarum Virtutum fama commendatus abs Concilio X virum, quorum auctoritate res agebatur,

praefigitur Reipublicae Scribis erudiendis , cum ei stipendium centum aureorum publice praeberetur sc). In

riam litteris consignavit Franciis

1 cus Guicciardinius , & eost eum alii ; omnium vero diligentissimam descripsi Leonardus Antonius Sanctorius popularis meus ἐeaque nondum edita servabatur in nolira bibliotheca ; quam, ut eden dam curaret , tradidimus iuvenior tissimis moribus, litterisque non vulgaribus Michaeli Talario;

sed litium tricae, quibus ille Paene obruitur, impedimento suere, quominus huic nostro desiderio hactenus secerit satis. eὶ MARivvs SANvTus in pismeridirio, quae MStae extant tu Bibliotheca S. Marci Uenetiarum, quarum copiam nobis secit Iaco bus Moreti ius,vir humanissimus, de

Tv1L1sia electione haec habet:

22쪽

x xl II

In eoque munere, haud multos annos, ut sibi persuaserat Augustinius sa); sed duos tantum exegit AG ΤΟΝlVS; nam anno CIDOXXIX. iter in patriam sustepit: quumque de eius reditu dubitari Venetiis coeptum est, Egnatius, qui quo animo esset in THYLESIVΜ mox videbimus , Romulo Amasaeo conditionem illam fri, ut ipse loquitur, obtulit . Interim Consentiae longius eum immorantem amici eius, crebris litteris interpellabant urgebantque, ut quam citiis me ad eos rediret: quumque in aliquot menses reditum is distulisset suum , vix ac ne vix quidem illi moram patiebantur ; orta namque suspicio erat fuisse alio invitatum ad litteras profitendas; in epistola vero ad Benedictum Rhamber tum sodales ille orat obtestaturque, ne se mutatae voluntatis arguerent sc); assirmans non modo II gusinis, qui ducentum aureis eum publico decreto

bis acciverant , et Mediolanensibus , id se nega sse;

Omare votis etiam debes, Gero. In

THYLLSil nostra locum , viri fianeer egregio litterati, s certe plut boni , quam ut baec ferant tempora , cupio re Masciscere . Capies ex in

dustria tua e mena quinquagena an nua... TH FLES Ius centena rario meruit s tu quinquagena infumr referas mea commendat tine. Adi et

iam responsionem Amasaei cibi .pait. 4s De amoebeis hisce epistolis conis sulendus est Augustinius in V.uannatis, quae occurrit in Op cutis log ranis sto. XXX II l. pag. l 49. e Dist. dig. 46. huius voluin. O PQ.IN. In inore positum fuisse apud

Ragus nos , ut advocarent erudi

tos homines , qui publice insti

tuerent iuventutem suam , man

davit litteris nuperus Historiae Reipublicae illius scriptor cl. vir

23쪽

gasse; verum etiam patriae ipsi, et urbi huic florentissimae Neapoli sa); testaturque eo animo V

netias se remigraturum ; ut reliquum omne Vitae suae tempus cum amicis ibi transigeret. Sed verba

dare THYLESIUM magnificis hisce pollicitationibus,

illorumque expectationem fallere, quos homine d eto reputamus prorsus indignum , abunde nos docent litterae, quas dederat Galeatio Capellae, sive Caprae δ , quibus eum aliosque necessarios maiorem in modum rogat; ut omnem operam impendant suam , ut ipse Mediolanum honesta conditi ne revocaretur ; etsi ab Consilio X virali tune au

ctum stipendium illi fuisset ad centum et sexaginta flore nos d. Sed omnia frustra fuere, propter in-

con Franciscus Maria Appendimus ;qui ex publico Tabulario depromptum , recitat to. II. eaρ. vis. με. 2 4. Ragus. 18or. 4 Senatus Decretum, quo invitatus fuerat Demetrius Chalcondules, huc transferendum in gratiam vetustatis : Die iv.' Angusti Μ CCCCXC. COU Rog. Prima pars est de eou--cendo pro magisto Sebolarum ad docendum litteras Graecas ct Latiis nas faminum virum Demetrium ad praesens babitantem Florentiae pro annιr duobus , incipien/is cie , qua intrabit saream naυigaturus Ru sum , eum salario immerorram aureorum ςtiingentorum tu anno. SAMaLAs Ius t. c. pag. 2 o.

addit TR YLL si v Μ fuisse arcessitum a Carolo V. in Caesaream aulam, ut Philippum filium optimis quibusque artibus erudiret; sed cum

de ea re nullam usquam vir ambitiosissmus faciat me itionem ἔnietito sublestae fidei scriptorem illum arquit Spiriteus . e. pag. 4o. Praeterquam quod Philippus

sub id temporis in ea erat aetatula, natus quippe est anno Ciorax xv H. Druυ. H . Germ. to. II. pag. a .ienae 17s 3. 4'ὶ , qua praeceptore nondum indigeret.

ι Id erat illi nomen , quod sugit M. Masseium Veron. illustri pag. ai 6. Fuit Galeatius vir doctus, scripsique, praeter ceteras Commentanotam de bella Mediolam seorsim saepius editum, & novissi me in Tris. Grami Burmaun. to. II. par. lv. pag. iast. γ . Idem non solum italice, sed etiam germanice versum cum praefatione Mar

24쪽

eonstantiam hominis; tanciemque provincia illa docendi Seribas Venetos obtigit Iovitae Rapicio Brixiano sa). Prae ceteris auditoribus , quos Venetiis habuit THYLESIVS , a nobis est perhibendus Benedictus Rhambertus, cum propter Viri eruditionem minime vulgarem H, tum propter amorem adversus praeceptorem profecto singularem. Quam quidem benevolentiam & absens ille summa fide perpetuo servavit: quum enim Carolus V. conventum, Dietam appellant, per ea tempora Augustae coegerit; illuc pro

ficiscendum Rhamberto fuit d cum Nicolao Theu-

polo Venetorum Reipublicae Legato, cui tunc erata Secretis; verum is in tanta locorum intercapedine, in eaque negotiorum, quibus distinebazur, magnitudine gravitateque, ΑΝ ΝΙΙ cogitationem nunquam abiecit; illiusque revocationem urgere minime destitit ; namque in litteris ad Franciscum Otthob num H, unum ex suis collegis in Ducali Cancellaria , qui postea Magnus Reipublicae Cancellarius evasit, subirascitur Scribarum maximo, is erat Αn-d dreas

genter, id est, more suo, agit Av-GusTINivs ibid. D. II. pag. 336. I q. Nec est praetereunda Praeiatio Paulli Manutii, numero septi. ma in editione omnium locuntellia sima Krausiana illius Epistolaruin ρ .i os .Lipsi χo.8.' , uua libros M.Tullii do mi Rhamberto inis scripserat; laudum & meritorum eius plenissima. Alias Rhamberto dedit Manutius litteras , quae in eadem editione prostant lib. II. numero undecimo s. pag. 89. e AvavsTiNIVs c. dig. ad. in dὶ Huius ex fratre nepoς fuit Marcus Antonius; ab eoque natus est Alexander VIII. Summus Pontifex.

25쪽

dreas Franciscius, quique etiam Μ agnus Reipublicae Cancellarius deinceps fuit, quod non ita vehementer incumberet, ut vir ille Venetias remigraret a); ali

que epistola eidem data THYLESIVM ipsum omni studio excusare nititur de eius reditus dilatione μ);

heminem uri invitiam , ad redurem nou modo non muriatae vestinia is

26쪽

tertioque, Otthobonum ipsum alloquens , acerbius insectatur nescio quem Consentinum , qui in vulgus sparserat, THYLEMVΜ operam suum patriae locavisse a i illum denique eo amore, eaque Voluntate prae quovis alio prolequebatur Rhambertus; ut aliad a quan

rem , at certe non mutia minorem in errarienda Venera i ventute ref

tes nos multum a d hominem itiis vare ἔ quem etiam meo nomine ad

27쪽

YXVIII

quando ob id iratum sibi fecerit Ioli. Baptistam Egnatium sa), hominem, ut libere dicam, parvi ac pravi animi ; quales grammatici plerumque sunt . Sed ut ad THYLESIVII redeat, unde digressa est oratio, anno exeunte CIDI XXXI. Neapolim excur

rerat ,

uso Aniola is , repente in sextiti

relinquar. Nam s sutis furtasse aismara bomiuem mutendat , rem re

28쪽

xx lx

rerat , ubi inter alios bene litteratos Viros, quorum aetate illa seges magna in hac urbe erat, famili rissime usus est Coriolano, et Bernardino Martyra

nis fratribus, popularibus suis sa), Scipione item Capycio, qui in iuris civilis scientia, et in latina poesi

primas apud nos tunc temporis serebat ; cuiusque nuptias cum Iunia Caracciola epita lamico carmine

celebravit si ) r quumque per illos dies parabatur editio Carminum Petri Gravinae , ex Academia magni Pontani unius, Capycio ipso adnitente sc),ΤH YLESIVS versiculos sane quam elegantissimos in editionem illam, et in laudem auctoris scripsit Q. Eo ipso tempore gratiam iniisse videtur a Pompeio

fines riυ ιδε. Sed ut feritis. m. A ugu-sae idibus Novembris c Di XXX. Rhambertianarum epistolarum capita in hisce notationes derivata ex codice M Sto saeculi XVI. , qui fuerat Iacobi Faeciolati, nunc vero extat in Bibliotheca Seminarii Patavini, parat io el. Morellio, in usus nostros exscripsit Iohannes Pieta 1-tus Bibliotherae illi praesectus, vir doctuq idemque humanissimus. αὶ auων. ρV. 38. carmen hoc nuptiale rictis bis non licuit esse tam beatis, ut videremus . Eius meminit unus Chi occarei lius ae ML seri'. to. I. er unici V. Ti. Neae r 8o. 4' ;aitque prodiisse Ne.i noli ci i xxv t. Sed quum notae chronologicae a tuid auctorem illum ludibrio , ut ita dicam, si tu habitae, sive sua, sive typotheta ruin culpa; de anno editionis illius nil certi ausim affirmare, qui, si coniecturaedandus sit locus , ad tempus νquo Ne poli inorabiatur THYLE. Slus, esset reserendus: ab iis vero , qui de Capycio verba fecere lux nulla nobis allui sit; nec de nomine uxoris huius bene constat: nam quae Chi occarellio est Iunia, a Phili bello Campanilio Infetu. δε' M ML pag. 3s. Nap. l6i8. solo appellatur Iohanna ; ni dicere velis, poetico more, a Io hinni factam esse luniam . Ainmiratus Fam. N. O . to. II. V. apa. Fir. 16s t. s.)innuit Scipionem matrimonio si-hi adiunxisse seminam ex familia Caracciola; feminae vero eiusdem

nomen eum latuit.

eὶ Considenda est Epistola Cain pycii ad Ioh. Franciscum a C

pua Pilenensium Comitem, quae praemittitur Gravinae Carminibus Neapoli editis apud Iohannem Sul trachium Ct Pi xxx M. In nostra editione Carm. tib. II. Pre. 12ῖ.

29쪽

Columna Cardinale , qui rerum pro Rege potiebatur ; a cuius benevolentia omnia sibi pollicebatur ANTONIVS noster; cuique ut rem gratum faceret, nemus si ve viridarium eius, illud fortasse ad plagam Olympicam, quos postea cessit in usu.n Marchioriis Villaestanchae sa), describere et ornare vertibus est aggressus H: sed praepropera nec opina Cardinalis mors ; obiit enim ineunte mense sextili anno

CIBI DXXXII. 0; omnes THYLESII spes praecidit.

Post mortem Cardinalis Columnae is in patrios laresse recepit ; Consentiamque petiit , ut ibidem loci, aetatis si quid superesset, tranquille cum amicis ageret . At non ita multo post , sequenti nempe anno CIDIDXXXIII. vel potius XXXIV. morte functus est; nam Ioh. Franciscus Pandosius , et ipse Consentinus M) , qui probe cognitum perspectumque eum habebat , in epistola nuncupatoria ad Petrum Antonium Sanseverinium Kalendis Iuniis eo ipso anno CIDOXXXIV. scripta , quae praemissa est operi illius de Coena Domini H, quum complures conterraneos suos non sine laude numeraret, subdit O ex oculis nostiis nuper ablatum THNESIUM: falliturque

dubio procul Spiriteus si ), qui auctorem nostrum vitam produxisse suam ad annum usque CIDIDXLII. seribit. Vixit ANTONIVS THYLESIVS annos duos supra quinquaginta, quod est Paullo Iovio υ) non plane senem, & Pandosio h) immatura morte decessi s se.

reus; lilentio praeterit opus hoc Romae vulgatum an. Cl PIPAXX l . sola D L. e. pv. 4 .

30쪽

xxx Isepultus est, .ut domestica produnt monumenta, ingentilitio conditorio ad Cathedralem Ecclesiam. Vitam tamen diuturniorem, nullisque unquam temporis iniuriis obnoxiam vivent eius i cripta elegantissima; pauca quidem , si spectentur numero; sed quorum paucitatem apud aequos iudices candor , puritas, ceteraeque dicendi virtutes abunde compensare possint. Quid enim omni ex parte persectius eius Trais meia Z in ea se ipsa sermonis elegantia, dicendique puritas , sic passim servata gravitas, sententiarumque splendor ubique elucent ; ut cum antiquitate ipsa certare videatur. Quid porro eius Carmianibus limatius, vel argumenti novitate amabilius PQuid eius libellis de Coronis, & de Coloribus aut C piosius, aut elegantius 3 Ceteras ΑΝΤΟΝΙΙ ΤΗYLESII laudes vere immortales, consulto praetermittam; eo quod illas innumera pene doctorum virorum testimonia su) alias a nobis collecta, abunde praedicabunt .

0, Iiς testimoniis luculentissismum illud Paulii Iovii addere nunc licet, postea quam, cura &studio equitis Hieronymi Tir holehii viti clariis mi , mihique cum viveret amicissimi, in lucem sit editus illius Dialopus de Viris illustrabus, in quo legere est: AN

illius Reticia um , ετ fahefactam

novillimae edition. Mutiuens.

SEARCH

MENU NAVIGATION