Antonii Thylesii Consentini qui saeculo 16. claruit Carmina et epistolae quae ab editione neapolitana exulant praefigitur auctoris vita a Francisco Daniele conscripta

82쪽

Ex eius Carminibus Venetiis editis is as. 8'pas. 4 I.

BENE Es SE A Rrogantiae ascribas nolim. si nulla antehac Tecum ne is

cessitudine devin tus, rude Carmen mittere non erubuerim, Teque ad scribendum provocaverim. Coegit amor, quo litteris claros vel nunquam visos religiosissime complector. Id fortasse amicitiae inter nos auspicatissimum erit exordium , meque mutuo adamabis. Metiaris, obsecro, studium erga I emeum; & quam primum cum necessariis non fastidiendis an numerabor . Vale. Psychro XIV. Calendas Augusti CiniDxxx.

Vibs Flacco Venusieta extae tumefactaque alumno; Pelignus celeber Nasonis carmine Sulmo; Et subnixa oleum gemino Cesentia ponte, Non quod diuitiis Calabras opereminet urbes , Telligerisque οιris , longis atiditur in oris ,

Atque excet a ferit sibi imi odera laude. Non quod Caesarei multo munimina castri Fortia sint plumbo , O longe muralibus hostes

Tormen ιιs abigant , factique arcana reserveat Imperii, circumeaei maneantque trecenti ;Sed quia Te stremio ovit genitoribus orsum Patriciis, O blanda alvit, ρuetumque magistris Grammatices tribuit qui caeca aenigmata norant. Pollice ut artificis formatis cera, decorus Gadis tenero sat honestis moribus aevo, Sedulus O quamquam Ausonias epoloere chartas, Vix elementa tamen graecae cognoscere linguae.

83쪽

Nullus doctor erat calabris famosat in oris, Qui doceat cupidum Sophιae Praecepta Pelasgae. Ergo quum prima mentum flutescere pube, Es lare digressus patrio , Tyberinaque laeto corde fluenta Petιs, septeno Romula monte Urbs ubi fulta otros fortes in Martia nutrit Praelia , i, in placidas Attaeae Palladιs artes . II e primae admotus classis doctoribus , hauris Omne breui Latiae linguae quoque nectar Achaeae ;Castaliique satur nee Iorbitione Diuoris,Dινite at ιngenio, o praelarae flumine venae Et naoo studio oates sis maximus, aequora pugnes priscis certamine. Vera Rudinus Eloquar, O rapιdi eedit tibi musa Lucreti. Poenus cuique ferox, O eui deseribitur Argo Pellaeis fabricata iugis , in Phasidos aurum. Praeeipiti dubium remo ascen ta Profundum . Assur ιι Maro quin etiam, mirabιle fatu est, Quam praedulce canas, quam culta Poemata nectas. Quum feribis duros subeat quot nauta labores, Iras Neptuni expertus Thetissisque videris , Non semeί insultus, tumidique pericula Ponti . ADera quum functi deploras fata pareatis, Statius inferior lugtibras earminis arte est, Quum moestum exequiis ea ea patris intulit; ambis condere si bondos elegos , nocturnaque ludis Furta puellarum , superatur eelsa Inbulli Gloria , O Vmber amans mutescit, cous O edit Gymnasio haud ullo admissus lamenta Philetas. Nobilis hine adeo facta est Cosentia , adorat mne Andes, tribuit cantus hinc Corduba palmam. Publicus eligeris praeceptor, traditur omnis Indolis egregiae gradipo na a iuventus Instituenda tibi: quia addita plurima merces Annua , nulli unquam sapienti indulta , diserti PomponI ignoscant manes, sublimior Aulo Menon maior eras Syllano nomine Romae rcιrciter hie annos hisdenos sensa recludens Discipulis abstrusa moram trahis, altar honorem

84쪽

culmine suspieeris patribus, miraela Senatas Ingenii putat esse Tui, amplectuntur, amantque Summates, carPuntque epulas , O pocula sumunt

Una Campanum spumantιa pocula νιnum . Et ticet ιnter o certarant comminus armis

Dissimιli Via Columna ; animo folum hoc tamen uno conveniunt, dum Te obseruant O munere largo Ditant. Pontιfici quia eratior omnibus , usque consilιo intereras secreti conseius alti. Vnius e Woto pendebat sacra DYLESICuria, Carrineo donatis culmine tanti Dimidium uix iuris erat; sed eorripit ardor Visendae patriae, qualis per tu ιda lassum Aequora Bulichium ductorem, cernere fumum cui patrium optare , atque Ithacam Praeponere vitae Aeternae; mira est vis, atque Potentia terrae Natalis s Oario vexantur pectora motu Dum fumus externi, peregrino O degimus Orbe . nie nobis requies tibi ereνιmus , atque ubi lucem Nausimus , γ paribus pueri foriamur amicιε. Quippe parum refert alienis omnibus oris Auctos esse opibus , potioribus usque caremus, Et sponte exilium ferimus , quo turbine damni Advena mens agitur, quo ι ellaturque tumultu, Expertus loquor: ergo arido cessisse potestas Indulta ingenti tandem est motimιne, luget bιtitas, O luget eques, queriturque mιnorum Oido virum , maenas nimium dolet atque facerdos, Turba gemit patrum . cuinam celeberrime doctor

Ausoniam linquis prolem p uiduosque fidelim liolos monitu quιs Palladis instruet alte pGymnasii quis Rector erit 8 palatia Musae Romula destituent, O tectus arundine Tybris

Occultusque vadis numeros lugebit ademptos. Interea Tu earpis iter, paucisque diebus Et Calabram fines , O Brutia conisicis ama,

Ante oculosque Tua est Cinentia denique, quisque

obuius it eιὐιs , Superum laudatque tonantem, talo adventu laetus, coatingere dextram

85쪽

Certatim gestit, blandasque evromere uoces . nae circum stipante manu deduceris intra Moenia , principio Diuos , patriamque tot ann s Defertam miti facitis sermone fatusas , Tacu asque Tuos abitus, mox laetus aυita Tecta obis, Raudesque aula requιescere cara . Inque dies patrii satis bona multa recessus . Debilιtant tamen ingenit non ocia vires, i alta orsa evis Phoebea ope proelia terris

Gest a canis Ligurum c perhibent ceu faepius agri Commoda laudasti fidiosus idonea IIIois .

Inde nemus , rurisque petis secreta , Iub umbra Tum Sol ὐolvetur, victuraque carmina Paagis.

IDEM CAS OPERUS

Ibidem pag. . In Electa subiuncta Epistolae Camillo Turri Neapolitano data ex Psychro v. id. Ian. CIDI DXXXII.

I Oemata no0isti primo Cieeronis ab aevo, Quicquid 6 in Latiis scribitur historiis. Iure queas licet O doctos numerarier inter, Socraticus fusi disere scire nihil: Atque ita faetiari sequeris praecepta DII LESI,

Ocnaeo Pati quem reor esse Parem . que adeo magno diffvndιt carmine nomen , Ut f in Eois notus , O Heoeriis, Qui modo Iulaeo Pompeio proximus haeret, Et itisti atque pii eommonet imperii. Hunc colis, arrecta documentaque percipis aure , Atque adyto mentis interiore foues . Sed quum audιre υirum sit copia nulla, tenentem Mitia lon inquae litora Parthenopes ;Illustri Parere ducι , O uigilanter Obite

Docte dieque hilarem grandia iussa libet.

86쪽

Ex eius Cammimbus Neapoli editis IIII. q.

cta lex, non ratio, Fortunae suadet honestum; Sed evncta temere calcat impotens dea :

ADieit iniustos propius, petulaurque , P ocaque , Ut quae retrorsa semper improbaque fuit. Ne te igitur erueia, IraraasI , si ιιbi iniqua U illa; te aaimi disitem hιne intellige .

Inter Iani Anysi Satyras , ut inter Carmina Nicolai Salerni occurrunt Versus ANTONIO THYLLSIO inscripti; cum vero nulla de eo honorifica in illis mentio fiat, consulto nos illos praetermisimus. ΑLOLDiuitiaco by Corale

87쪽

S . D

ANTONII TRYLEsII , viri praestantis Ingenii, suaque aetate eruditionis minime vulgaris , opuscula , cum ligata numeris , tum soluta oratione delitescerent sane, non sine eruditorum damno ; eaque Mnquam deperdita , nos doleremus , ni Tibi Aemilius Ianutius auctor fuisset , ut illa sedulo a Te conquisita, proque dignitate ornata in vulgus emitteres; quod Tu quidem, humanissime Danieli, egregie praestitisti ; quantamque cogitationem studiumque in id Iosueris , nitor libelli satis ostendit . Me vero puerum ad uc ab avo meo Valerio Thylesio saepius sciscitasse memini quisnam hic esset Franciscus Danielius Thylesorum gloriae tantopere studiosus p & ille mihi Te hominem sibi necessitudine ossiciisque coniunctissimum, praeterea mira suavitatdelegantiaque morum praedicabat. Et re quidem vera id expertus sum ego ipse cum primum Neapolim adventarim; nam, vel solo nomine Tibi commendatum, me statim , quae tua est humanitas , amare coepisti ἔ omnique porro ossiciorum genere devincire nunquam destitisti. Quae cum ita se habeant, ubi rescivi Te in eo esse ut carmina non nulla & Epistolas ANTON ii nostri, quae in sylloge illa Tua desiderantur ad editionem parares ; Te rogare obtestarique duxi ut Marci Antonii Thylest italicam interpretationem Horatianae Odes, necnon Laelii Capitu pii Versus ad Bernardinum Thylesium ANTONII ex fratre nepotem novae huic Tuae collectioni , quasi mantissam , adiungere

velis; quod si feceris; neque a Te pro singulari qua me

proseis

88쪽

prosequeris benevolantia facturum despero I gratum mihi erit quam quod gratissimum. Da operam, Danieli optime, ut valeAs; & litteras apud nos paene intermortuas & ope& consilio, exemplo denique Tuo, quemadmodum quidem facis, excitare perge; nosque ama, amore illo Tuo singulari. Vale aedibus Neapolitani oratorii prid. kal. Iunias

89쪽

Ex libro inscripto : Odi diυerse di oratio vulgarietetata daaleiant noMissmi inregni, raecoste per Gloυanni Narducci da Peruata. Venetiis Ibos. 4

cha dolaemente mormorando corra.