De praecipuis parodiarum Homericarum scriptoribus apud Graecos [microform]

21쪽

m. p. 698. B. haec habet ευρετην που τένους παρ

Aristot Poet. II. b. hujus inventi gloriam vindicat Hegemoni Thrisio. Sed de hac re quid statuendum sit, facile intelligitui', si quo uterque vixerit tempore respicimus Hipponar enim floruit circa Ol. 60. cf.Μarm. Par. p. 43. Hegemonem vero belli Pelopo hesiaci tempore vixisse ostendit Athen. IX. p. 407. Ita cum appareat, de inventae parodiae gloria certare

non posse Hegemonem Cum ipponacter quatenus tamen ver dixerit Aristoti, postea expliCare conabor. Tortius enim accedit, qui de inventae parodiae patim in arenam descendere Videatur, Hippys Rheginus. Huic enim Suid. s. V. 'Iπυς et udoo. . 245. parodiae inventionem tribuunt. Quos se imuntur il GDrald de Poeti hist. p. II. P. 488. Fabrio. I. p. 550. F16gel. I. p. 363. At buu Iaudis Hipponacteae aem Ium conjehtura quidem, sed certa ea, si qua alia, sustulerunt sister ad Suid. l. I. et Helcher inclubro, qui inscribitur 'Hippon et Anan. Iamboge. fragm. coli. elever. Gotting. 1817, ita ut jam ipsius

Suiduo uotoritas pro Hipponaci Contendere videatur. Neque tamen Polemoni parodiarum inventionem transferenti ad Hipponacta ita fides habenda est, ut neminem unquam ante ipsum lusisse parodiis existimemus; sed non habemus, qui Hipponacte antiquior composuerit parodias. Apud Graecos autem Romanosque novi scribendi generis iuventio tribuebatur ei, qui primus quamvis pridem natum ad certas artis P

gulas revocaret Quod de Iarodiis praeserit di-

I Eadem de causa Lucilius apud Hor. I. 10, 8 dicitur

Satirae invenior, AL eine ad h. l.

22쪽

ctum velim. Nec scimus enim maia primus eas om- posuerit, et scire nos non Osse docent ea, quae s

pra de earum origine disputavi. De Hipponactis vita et scriptis .egit Elcher Iibro, quem laudaui Parodiarum ejus, quas consentaneum est me Tespicere OIM .axagmentum unum restat apud Athen. V. p. 698. B. cf. Welcher. l. 9. Hoc si Polemo apud Athen. d. 1. sumtum esses dicit ex Hipponactis hexametris, videtur discrimen fecisse inter parodias ut Consentaneum est heroico metro composita et carmina Hipponactis iambica Neque

enim praeter hoc exstat fragmentum immetricum. De natura vero et indole a diarum ex minutissimo fragmento vix poterit quidquam , colligi Haec tantum perspiciuntur et fragmentum quod servatum est suisses in initio carminis Ροβitum, et omnino hoc in poemate versibus maximam Iartem Homericis irrisum . esse heluonem quendam nomine Eurymedo iis praeditum, vel filium Eurymedontis fluctuat enim lectio , quomodo diem obierit supremum. Nuod quamis quam dictione potissimum Homerica factum est non tamen continuit se poeta a Verbis sibimet ipsi et quidem satis audacter et ridicule fictis et inter se compositis. Itaque in hoc quoque carmine moribus suis Constans Pe strinxit Hipponax non quidem Homerum, sed Homero usus heluonem voracitatis poenas dantem Ac profecto considerantes, quantopere distet Homericorum versuum sublimitas a vili rerum, suas exprimunt. humilitate, non possumus non dolere perditum nobis esse poema,

prodens illud quidem Hipponacta, qui alias tanquam

acerbissimus mordacissimusque non sine usta causa notetur, eundem valuisse hilaritate ingeniique festivitate.

23쪽

Hipponacta proxime attingit aetate Xenophanes Colophonius, physicus philosophusI) Cujus scripta philysophiani enim hic omitto, recensens Diog. La. IX. 2, 18 haec habet: γεγραφε δὲ καὶ is επεσι καὶ

ἐλεγείας καὶ ἰάμβοους καΘ' Η νόδου καὶ Oμήρου ἐμικωπτων αωτων τα περὶ Θεῶν ιρηlμενα. uorum verborum interpret'tio simplicissima haec est: scripsit et epica carmina, et elegias, et iambos adversus Homerum Hesiodumque perstringens ea, quae de diis dixerunt Ita Homeri Hesiodique cirrisio inm nisi ad iambos pertinet Quod ut ex horum verborum o structione certe demonstrari non possit, confirmatur tamen et fragmentis, et iis, quae aliunde de Xen phan comperta habemus Neque emendationibus opus videtur Primum πη carmina heroica, nophanis notissima sunt L. Κτίσις Κολο μόνος, -ποι--κισε δ εἰς 'Eλεαν τῆς 'Iταλίας Diog. a. I. I. περιφωσεω Deinde elegiarum Xenophanis fragmenta

I Diog. a. IX. 2, 20 ηκροζε κατα τὴν ἐξηκοστην 'Ολυμπιάδα. axime longaevus fuit, ef ipsius fragm. apud Diog. I. I. Censor de . n. 5. Quae de anno ejus natali dig- putata sunt apud Fabric. II p. 613 sq. ea nihil ad me Pertinent, eum floruisse eum, quo dixi tempore erium sit. 2 Cujus fragmenta collegit Fulleborn. ei trage Eu Gesch. de Phi Ios VII. - escio, utrum fragmentum Xenoph., quod habent schol. Vill ad Hom. II. XI 27. et Eustalli. P. 27 60. περὶ της Ἱριδος ἐν ρωικοῖς ἔπεσι pertinuerit

24쪽

servata sunt et magna et Pulcra apud Athen. IX. 368. . X. 13. ...et oliis Iocis I s' non irrident

Homerum atque Hesiodum. Sequuntur iambi, quales Xenophani a nemine praeterea tribuuntur. Sed omisit Diog. aliud Xenophaneorum scriptorum genus, sillos memoratos ab auctoribus non minus gravibus. Ouos utrum composuerit necne, multum jam disputatum est, L. Fabric. II p. 616 sqq. illos Xenophani Iaudantra Strabo XIV. 1. p. 43. B. Casaub. III. p. 179. Tauchn. schol. Villois admota. II. I. 212. Eustath. p. 204 21. d. Om schol ad Aristoph. g. 466 ubi Ξενοφάνης pro 'Eενοφαντης legendum esse alii iam monuerunt, s. Diud ad schol. Eudoc. p. 8T; aliis affert Casaub de Sat. o. p. 224 ). -

Fabric quidem II. P. 17. illos a Xenophane Compositos esse negans, ubi citentur, Timonianos contendit esse intelligendos. Sed sententiam arγ- mentis non misit. iiii quidem contra tot auctorem consensum moVere liqui temerarium videtur. At de illorum Xenophanis argumento cum altum apud veteres scriptores sit silentium, nec colligere quidquam possimus ex uno fragmento eoque minutissimo apud schol Arist. I. I. conjectura ea res Videtur esse expedienda. Primum Vero moneo, illorum propriam esse irrisionem et reprehensionem, os infra. Jam

cum nec Praeter Diog. a. quisquam laudet enophania iambog, neque ipse Diog. Xenophanis scripta recensent facile iraetermiseri sillos quippe suos

ad armen de rerum natura, in ad integrum de Iride

1 Conjeetura illos Xenophanis restituit Dindors apud Herod. περὶ μον λόξ. P. I, II.

25쪽

Insignia misse, et teli nistath. p. 204, 21, et colligi p6ssit ex trahone, qui Xenophanen ' si niscaturus

praeter epitheton του φυσικου addat bot σίλλοους

soιήσας)r facile est ad conjectandum, in iambis apud Diog latere illos, propter mordacem indolem apti sim dictos αμβοος. Deinde carmen iambicum, quod Diogo dicit illusisse Homero atque Hesiodo, perscriptum fuisse metro non iambico, sed heroico perspicitur ex ejus fragmento apud Sext. Emp. admmth. IX. p. 593. Fabrio μεν καὶ Eενοφάνης διελεγ-

ρον οὐ περὶ Ομηρον καὶ Ησίοδον φησι, πάντα Θεοῖς ἀνέΘηκεν ' Ομηρος ' Ησίοδος τε, O ὰσα παρ' ανΘρωποισιν νείδεα καὶ ψογος ἐστὶ κλεπτειν μοιχευειν τε ci ἀλλήλους ἀπατευειν. Ieroicum Vero metrum fuit etiam imonianorum sillorum. Denique dogmatum mytholoticorum arrisionem cadere quam maxime in sillos, demonstrant

eiusdem Timonis illi dogmata philosophorum ilIi quidem irridentes Sed accedit etiam hoc, quod si

I Jambi a voce απτειν significant quodvis armen irriso rium, sive quod nos dicimus, satiricum, metri respecta. habito nullo unde factum est, ut ἰαμβίζειν in universum significet conviciari. Ita apud Arist. Rhet. III. II. d. Bubi laudantur Archilochi trochaei ita οἱ o Ἀρχιλοχος νεγει ἐν λιαμβεν. Quod iebel. p. l02. Suspicatur, memoria lapsum esse Aristotelem, id patet quam careat ve- speeio. Apud Ath n. X. P. 445. . citantur Asopodora Phliasii ἰ καταλο αδην αμβοι unde Perspicitur, vel Prosa orationis scriptum ita nominari, modo argumentum ejus sit irrisorium. 2 CL infra. Do illorum notione inis agam , quoniam ex fragmeniorum Timonis multitudine Commodius eorum imago adumbratur.

26쪽

alium automun librum intelligeres, de aromento es

nihil apud vetereat traditum esse jure mirareris. Ita non immerito statuere videor, ipsia illis Xenophanem irridere Homerem Hesiodumque et eosdem esse,

Quanta acerbitate Xenophanes utrumque poetam impugnaverit, satis perspicitur ex fragmentis apud Sext. Emp., tum eo, quod supra laudavi, tumeo, quod est apud eundem M. Gramm. I. 280 cf. Fabri L p. 562. Neque irrita ab eo acta esse tela Timon certe judia cavit, ut qui vocaret eum 'Oμηραπάτης ἐπικοππην, fraudis Homericae rescissorem , es Diog. a. m. 2, 18. Sext. Emp. Pyrrh. Hyp. 4 58. De externa siIIorum compositione nihil fere scimus. Parodia a tem Homeri Hesiodique iis immixta fuisse docent fragmenta, cum quae modo laudari, tum id, quod est apud schol Aristoph. g. 406. Neque haec negaveris poetas epicos referre, modo ne Iudicram et iocosam omnium parodiarum fuisse rationem existia mea. Xenophania parodiae irrisoriarum generi, quod supra posui, adnumerandae sunt, quamquam e hae Homeri non tam verba, quam sententias Vitupero

run Fuisse vero parodias sillorum proprias, vel iamonianorum illorum comparatio docet et . Paul de silIis r. p. 15-21. praecepta, ut videtur, opinione studuit demonstrare, sillos Xenophanis integrum carmen non fuisse, sed hic illic cetera

I Ita statuunt etiam Casaub Poes Sat. P. 223. et Paul de Sillis Graec. merol. 182I P. I sq. 2 Sillos parodiis ut plurimum resertos suisse, monent etiam Menag. ad Diog. a. IX. 2, 18. Paul. I. I. p. 35. Scholi Hist. lit. Gr. II. p. 105.

27쪽

per seripis objurgationes Homeri estodique fuissa

sparsas. Eassei sententia invenitur apud Fabrio. II. p. 61T; sed quod dixit hic, partes operis tanquam peculiaria opera saepe excitari id sit nomine tantum singulari, non eo, quod totum genus significe Nemo unquam Homeri Versus Il. ΙΙ. 212. Iaudavit: Oμηρος

ἐν σιλλω, quamquam inde ab Alexandrinorum tempore non defuerunt, qui Homerum isto loco σιλλαίνειν contenderent. Deinde in Xenophanis aetatem ea,

quam volunt, diversarum rerum in unum Camen Coagmentatio minime cadit. Ita Xenophaneos illos tota scriptoribus laudatos integrum opus effecisse arbia tror. uamquam definire non audeo, utrum illi continua oratione usi sint, an pluribus carminibus constiterint conjunctis vinculo nullo, nisi quod ea dem rem tractaverint. Saltem quos Dind. ad schol. Arist. q. 406. effecit quatuor illorum libros, nimium ii infirmis talis nituntur. Paul. igitur omnes fere, quos p. 16 laudavi locos pressit ac torsit, ut sententiam suam iis fulciret Risum paene movet, quod p. 20. contendit, non posse eos, quos ustath.

παλαιοους vocat, quique interpretando Homero summam operam naviserint, eosdem famam illorum Xenophanis praedicare is οἷς ευδοκίuηκεν Εnstath. . Nec maiorem speciem habet ratio, qua tum huic loco, tum

ceteris 'mederi conatur, ut μεμνηται, λενο λανης ἐνσέVλοις minus plane dictum esse contendat pro μέμνηται Ξενοφανης ν Τίμωνος σίλλοις. Is error non

cadit saltem in schol. Hom. HIIois. quamquam Vel hujus auctoritatem negligere videtur p. 20. . Adeo autem servet studio illorum opus tonendi, ut p. 19. dicat schol Arist. non respicere sillos hos diserte 2.

28쪽

nomina schol. , sed versus bis mentum amarum sillis similes. Nec potuit tanto ardori non succedere, ut vel Diog. a. verba, quae supra P. 1d. laudavi, ex sua sententia explicare Ouae ita interpretatus este scripsit inter poeniata tum 1egias tum iambos.a Sed επη non signisCant in universum poemata, sed heroica modo carmina quae ut recte possint amplecti ἰάμβους carmina irrisoria r tamen ἐλεγειαι, ἐνεπεσι nequaquam recte possunt dici. Nam cum πη significent heroicum metrum, ἐλεγε αι elegiacum: 'iparet idem carmen non posse esse ἐλεγείαν, et recenseri inter πη ). Restat Strabonis locus, Ξενοφάνης

τους σίλλους ποι σας δια ποιημάτων , quem Paul.

p. 18. interpretatur: qui sillos fecit per collectionem carminum sparsos. At ne potest quidem ita explic ri. Debebat enim articulus adjectus esse ad ποιημα-

των Simplicissima Strabonis interpretatio haec id tu esse: qui illos fecit versibus inclusosa, ut Diopia. IX. 3, 22. φιλοσοφεῖ δια ποιημάτων. Ita vel C sa . qui illos morda Poema scripsit. Neque hoc Ianguet, uti aut opinatur. Erat enim, quod Strabo populares doceret, sitIos posteriore tempore non ita muΙtis compositos, legibus metricis adstrictos fuisse. Imo solutae Orationis operibus irrisoriis postea sillorum nomen inditum esse, colligi potest ex Ammian. Μarc. XXII. 16., de quo loco disputat aui. p. 22. '.

1 Passom. quidem s. v. ἐλεγειον contendens Pigrammata, ut quae plerumque distichis composita sint, λεγεια dici, quamvis sint hexametrica, asso Demosth. C. Neaer. p.

1378. Sed ibi justum distichon est, quod ελεγεῖον vocatur. Exempla igitur hujus rei desidero. 2 Possis soriasse Strabonia loeum vel ita explicares qui

29쪽

' Detiique servatum est Xenophanea parodiae rapnientuni apud Athen. II. p. 4 Ε, cujus partem Iam ttis desisthi Eustath. p. 048, 40. Hoc Hartes ad Fabric ΙL p. 617. suspicatur siΙlorum fuisse particulam. Sedra eo cum nihil sit, nisi quomodo hiemis tempore quispim ' igni adjacens corpus cibo potuque C Petr vix potin pertinere ad id carmen, quo Homeri H.siodique narrationes de diis vituperasse dicitur Xenophanes; sed ex chrmine quodam Petitum videtur, 'od quid albi voluerit nescimus.

Batrachomyomachiam in Parodiam Homericarum mero esse labendam neminem Digere potest, qui ab Homeri lectione recens non occupata opiniotieeam leσerit Onibns enim Verbis apud Homerum describuntur heroes de Troia aut capienda aut defendenda certati es t iisdem perulum mutatis sns est Batrachomyomachiae auctor ad depingenda arma, pro Iii; occasus denique niurium. Ouod carmen quae Homerica aetate non 'iiadignum esse iridi Veront cf.

Fabric. I. p. 33M , ii non cogitarunt, Opinor, in idem

sillos socii carmine heroico a Ut enim Homerus saepe ποιητης, ita ποιν ματα videntur Certe hexametros pot=ssi,num signifieare, es Dion Hal. de comp. verb. III. I9. XVIII. 52. Sehaes. Diog. a. IX. 3, 22. δια ποιwματων φιλοσοφεν, νωθάπερ m&M τε ἐαὶ Ξενοφου νης etc.

30쪽

tempus non cadere heroum rerumque iis gestarum et praedicationem, qualis est apud Homerem, et irrisionem , qualam apparet esse in Batrachomystana chia Quare ut nostro quidem tempore inem sere esti, qui hoc Carmen Homero tribuat ita jam plexique non dubitant, secuti auctoritates, ut identur. non contemnendas, adscribere Pigreti, circa bini Persici tempora viventi ). Suidas quidem tradix, suis eum fratrem Artemisiae minoris , quae N Polo marito mortuo accepit regnum Cariae circa. I. so6, Sed hi eius gente cum non inveniatur Pigres statuendum est, Suidam falsum esse, et quod Iut dicit Πίγρης 'Αρτεμισιας, id ad n ajorem Artemisiam esse referendum, de qua multa verba fecit Herod. VII. 99. VIII 87. in ad Plut verba: ὁ Ἀρτeμισέας sive πιος intelligis, sive δελφός, sive ανηρ utique circunx

bella Persica vixisse Pigreta appare Nanc quodHutinuis ad Plata vult, intellecta ad ὁ Δρτεμισέας ivoce τωλίτης, Pigreta facere civem Artemisiae, id omnicaret veri specie et analogia.

Sed ex Plut loco diligentius ρrpenso colligi possunt, quae a nemine adhuc inde sumta esse non possum non mirari Collati enim Herodoti Iocis, ad quos Pluti respexit, vecta ejus, ut sunt in codicibus, ita interpretanda videntur. Plut vituperavit Herod tum, quod Pugnam. Plataeensem Commissam esse dixisset a Laced emoniis , ceteris si rapcis , qui in fugam se dedissent, nescientibus. ioci Herod. ad quos P