장음표시 사용
51쪽
ssidem habendam esse, opinor, vel ex his frametitis intelligitur. Neque opus est monere, quantae facetiae sint in eo, quod ipse figulus dicitur Πηλείδης ).
Non , plura, quam de Euboeo, ipse Pol apud Athen tradidit de Boeoto. Dixit quidem XV. p. 698. B. τραχναι παρωδίας et ipsum, nec laudis uboeo trib tae λογίοχ)ς ἁ φησαιο, δια et παίζειν μοδεξίως
και των προγενεστερων ποιητων περεχειν expertem
eum reddidit, sed praeterea ipse quidem nihil adjecit. Unde factum est, ut Fabric. I. p. 50. nihil habeat, nisi haec: Boeotus quidam Parodiarum scriptoria Sed exstat epigramma elegiaco metro conscriptum Alexandri Aetoli, servatum apud eundem Athen. XV. p. 99. C., quod Boeoti apitaphium fuisse non sine veri specie conjecit is, qui nuper Mex Aetoli fragmenta collegit ). Quod quamquam mendis sic desommatum fuit, ut ipsi Casaubono animus deesset, eorum emendationem aggrediendi, et quae in eo mo stra essent, debellandi tamen ipsius Casauboni alia orumque doctrina et divino paene incumine factum
I Simillimus usus est in Batrach. 9 et 20 , ubi rana quaedam nominatur Πηλευς et filius ejus Πηλιέων Aliis etiam jocis ansam dat iste Peleus. Qui ubi componitur cum eneo, ips eadum significat, hic vinum ad in-
2 Alex Aetoli fragmenta collecta et illustrata ab Ioys. Capellmanno. Bonnae I830. p. 39.
52쪽
est, ut quae in eo caumine niectent ad Boeotum amodum ea haud cita magnis impedita difficultatibus
inde excorpere pos imus Etiamsi enim non omnes interpretes de singulorum Verborum emendatione eo sentiant: tamen neque hujus loci est amplius de iis disputare et sententias in universum effecerunt ea dem Fatendum quidem est, ipsum Boeoti nomen in hoc carmine mera conjectura Casauboni niti pro omωτοτ v. . degentis Βοιωτου At est ea conjectura et probata omnibus, et probabilis, si qua alia. Polemo enim in ipso de parodiarum scriptoribus opero cum post memoratus modo Euboeum Boeotumque 1a daret elegiacum carmen Alexandri Aetoli, quo etiama,ti Siculos parodos istos in dignitate fuisse demo straret: in eo non Boeotos minime huc pertinentes, sed Boeotum parodum commemorari tuo jure exspectas Ceterum contigit, ut in carmine isto, quae e tinent ad Boeoti vitam, mores, Cripta, ea omnia r
perias memorata: id quod in epitaphium optime e dit Apparet vero Boeotum ab Agathocle. Siciliae tyranno patria urbe Μracusis vel alia quadam urbe Sicula ejectum, multum diuque apud exteros vagatum, in Aegypto demum, ut suspicatur Capelim. p. 39, esse sepultum Ita confirmatur etiam illud,
quod ex ratione, qua Polemo I. I. Euboeum et o otum Commemorat, non sine Veri specie potest colligi, utrumque Srodum eodem ferae tempore vixisse.
Generis mobilitate . . hospitalitate ingenio denique
excellens Vehementer idem puerorum amori indulsit. I Praeter Athenaei interpretes entiandando interpretandoque hui carmini operam dederunt acobs. Animadvv. ad Anthol. I. II. P. 244, et CapeIlmann. l. l. p. 62 sqq.
53쪽
Inde requitur moemdiam poeseo. descriptio. uam ut parodice retulisse Homerunt παρ' 'Oμηρειην etc. παρα vox propria est de hac re significavit. ita
circum quasnam potissimum res Versata esset, En
meravit Alexander Atque eae cerdones, fures impudentes vel si quis castratush ab Homericis alienis iasimae, Homericis versibus Hescriptae movΘndo risufiqnam aptissimae erant. Denique quae in fine carminii instituitur comparati, Boeotum inter Euboeun me: ea utri principatum tribueret, dubitatum est. Schweigh. enim ita interpretatur: qui unque Boeoia tum audiverit, ei haud parum imo multo magis placiturum esse Euboeum. Contra eum quae Cape Inia protulit, sunt ea quidem recte disputata, sed rem tamen non absolvunt Mihi quidem maxime contra Schweigh. facere videntur verborum im δ' Oλων isti collocatio debebat enim esse ν Ῥωδ' Dβesso τέρψεπας. ὁλίγον et usus Ex hoc enim verba ea non Possunt non significarer ne minimum quidem Alexander igi itur Ionge praeserendum duxit Boeotum Euboeo. unx
recte, nos quidem dijudicare non possumus, Cum Bomoti Parodiarum, quantum ego sciam, fragmentum semvatum sit nullum uod Capelim autem dixit, boeo, si ab uno Boeoto si eraretur et ipsi magnam laudem tribuit id ipsis iΙlis verbis υδ δλθον refelliartur am si tantum intervallum est inter utramque, ut audito uno alter ne minimum quidem placeat, non potest secundum praemium ita relatum magnae laudi
54쪽
χὶς. o 'ΛΘην ἐν Δειπνοσ Vides igitur apud Suid.
de duobus poetis seςmonem esse, alter comoediarum
scriptore parodiarum altero. Nam quo discrimino separati sunt Ioui disputantes de nonnullis aliis hominibus eodem Sopatri nomine insignitis, idem inter hos intercedit Quod num sit recte factum a Suida, disputatum est a U. D. Ipse quidem iister ad Suid perperam dicit diversos ab eo factos esse comia
cum et Parodum, non addens tamen Causas, cur ita
statuat Quo factum est in duas quasi partes leoni V. D. Lil. Gyrald. II. p. 389 Suidam otitus dicit sui et alter Sopater, qui parodias scripsit sc itidemque Voss. Poet. r. i. 96 Fabric. II. p. 4 92 Contra Casaub. ad Athen. ΙΙΙ. p. 119. A. comi--m putat eundem esse, qui paro dui hic illic pominatur oserua denique l. l. p. 300. etsi eo inclinet, ni et parodias et comoedias ab eodem compositas esse putet, adhuc tameo, inquit, Iis est sub judice. uascum ita sint, clam erj videndum, mum quid fortasse ex ipsius Athen locis accuratius inter se comparatis possit enucleari Evenit enim, ut cum Suidas dis putans et de comico poeta et de parod provocaverit I Idom ante Eust judicavit Stantri ad Aeschyl. Cho. 294.
55쪽
ad ipsius Asienaei, auctoritat-, num recte ab eo a ctum sit, ipsi possimus judicare. Primum Vero moneo, non magnam esse Suidae auctoritatem in ejusmodi rebus, quippe quem negligentissime versatum esse in excerpendo Athen. et aliunde constet ), et
pluribus exemplis demonstraverat ipse ille Stant. I. 1. Ut in universum luci, quibus Athen de Sopateo I
Putat, non sunt ejusmodi, ut non possint resurri ad unum poetam ita sunt nonnulli, qui unum fuissi certissime demonstrent. d. hos igitu imprimis a tendendum Athen. XIV. p. 649. A drama πωλω tribuitur τε φλυακογράφω Σωπάτρων at IV. . 175. B.
eadem fabula dicitur esse Σωπατρου του παροδεδου.
Otiam cum Suid tribuat Sopatro, comico poetae, hunc non alium esse intelligitur, atque a dum. Prorsus eodem modo Athen. VI p. 230. C. fabula φακῆ resertur. ad parodum, et M. P. 702. B. ad φλυακογρο- θρον. t et ipsa me fabula apud Suid tribuitus S patro comico. Nonnullos alios locos idem demori strantes mitto. Ita effici arbitror, ut nulla auet ritate Suidae tributa, utemus fuisse uim m Sosa trum, qui et Par odia uti φλυακας compotas uerit, quemque Suidas Viscet ismi cum poetam a . Namque Videndum est, an, quas fabulas Athon. et Suid tribuant OPatro, eae non fuerint
φλωακες potius, quam Verae comoediae, ita ut omnivino comicus Oeta non nominandus si Sopater. In quam rem Cum huc non pertineat altius inqnirerer satis habeo monuisse, apud Athen. neque Sopatrum I CL supra de Hippye et de regemone. 2 Neque id mirandum. Hegemon Thasius, parodo clarissimus, et ipse scripsit eomoedaam CL supra p. 27.
56쪽
noniniari usquam C-leum poetam, nequa fabulas ejus comoedias, sed dramata, quod nomen in φλυακας non minus adit, quam in comoedias. Ouae si vera sunt, etiam quo tempore vixerit Sopater, apertum esti Athen enim II. p. TI. B. dicit, Sopatrum Papho insula oriundum vixisse aetate Alexandri incedonis, eundem tamen Ptolemae Philadelphi tempora attigisse. In qua re eo major fides habenda est Athenaeo, quod ipsius Sopatri συγγραμμα laudat ad id probandum ofer vero I. I. p. 326. adeo dubia. tat, ' num Sopater, quem Paphium Athen Alexandri temporibus Virisse tradat, sit idem parodus At ea dubitatio tollitur. Athen. III. p. 119. - si contuleris cum IV. p. 175. C. In altero enim Ioco fabula tribuia itur Paphio Sopatro, in altero eadem parodo. Ceterum de Sopatri vita satis longa eg quidem nihil habeo eognitam. Nam quem Athen locum MVI. P. 244. F. moseri laudat, quo fuisse eum inter Antiochi reagia parasitos demonstret in eo Schws h. et Dind.
158. D. prorsus simile isti quod Hegemoni Thasio
inditum esse supra monui, cf. p. 28 Cujus rei causa quamquam posita esse potest vel in eo, quod Sopater eonscripsit Tabulam Ἀρακῆ inscriptam ) vel 4m eo, quod, reum oriundus esset Papho insula, facilis erat commutatio Paphii in Phacium L tamen necesse est, ut fatearis, misi apud Graecos erat in ipso lenticulae
I Sostratus, legatus ad Antiochum regem missus, est etiam apud Sext. Emp. adv. ath. I. 2 6 293.2 Inde repetiit nominis originem Schweigh ad Athen. IV. 158. . et Capelim. I. I. P. 3I.
57쪽
nomine acuta quaedam is nobis ignota satis fruia dum fuisse nominibus ludendi modum. Sopatri scripta, phlyaces et parodiae de como diis dubitandum esse supra monui magna ferebantur
samara nec minus παρωδος nominatur apud Athen.,
quam φλυακογράφος. De phlocum ratione egit C pelim. l. l. p. 22 sqq. f. Militer. Dor. II. P. 364 sqq. Μatter Essa fur recole χ'Alex. I. p. 103. omerum vero eos referre parodice, nec fragmenta testantur ), nec Veterum scriptorum de iis loci Athen. V. p. 621. F., quem exscripsit ustath. p. 884, 26. et Steph. Byz de urbb. s. v. αρας 'PίνΘων Ταραντῖνος φλυαξ τα ρατικα μεταρρουΘμιέων εἰς τι γελοῖον. D inde parodias fuisse et multas et insignes inde intellia gitur, quod Sopater eodem modo, quo Matron, apud Athen pluribus locis nominatur ὁ παρωδος. At e
Tum fragmenta magnopere doleo seri ata esse sque apud Eustath. neque apud Athen. Ceterφrum par diarum largam apothecam. I Earum fabularum fragmenta dico, quas Athen Sopatri
δραματα vocat. Neque enim e Stat, quod ex phlyaeibus esse certo sciamus. Sann. quidem Anal rei scen. p. 73.
conjecli, Sopatri fragmentum apud Athen. XIV. p. 656. F. fuiss hexametrum quam conjecturam probavit Mulier. Dor. II. p. 365. At ea conjectura quamvis sit probabilis, nihil amen ad me atthiet Neque enim momeri ea a. par odi e speciem habet versus iste, et, si esset, raro tantum trimetri iambicis, quod solitarium metrum est phlyaeum, hexametri admixti sunt concedente etiam Muller 1. I.
58쪽
Ο τοτ ιόμωνος σίλλοι βιβλία μδνα παιδευειτους τε ἐπιΘυμουλα των καλων. Athen. IV. p. 169. F. Inter Pyrritonis discipillos philosophiam ad magistri exemplum sceptice exercentes Iocum non infimmum obtinuit Timon Phliasius h vivens Antioni Gonatas Ptolemaeique Philadelphi temporibus h. e. circa 270 a Chr. 3 cf. Diog. a. IX. 12, 110. At de in philosophia disputare non magis attinet, quam de scriptis ejus quaerere, quorum non exiguus -- merus apud Veteres exsistebat n. Hoc autem Ioco eum de illis tantum Timonis ore constituerim rquid sibi velit in universum illorum nomen, explicandum est. Sed quoniam de hujus verbi etymologia gravis Ita est inter . D. cf. Scholl. his Iit. Ge. II. p. 105. Paul de Sili. Gr. p. 7 sqq. tutius videtur esse, ea prorsus omissa quaerere ' quae illo-I o προφητη των Πυρρωνος λογων, Sext. Emp. adv. Math. I. 53, ubi f. Fabric annot.2 Non eonfundendum esse hune Cum Timone πισανθρωπευ II Peloponnesiaci temporibus vivente jam monuit Diog. La. I. 1.3 Diog. a. IX. I2 II0. Qeonse LX tragoedias , XXX comoedias ceterum f. Fabric III p. 623. 43 Hihi quidem maxime probata est ea etFmoIogia, quam Paul de illis r. i. II. amplexus est ducens vocem ab λινς.
59쪽
rum notio emi possit e fragmentis, quae supersunt, praesertim cum et ex innnibus radicibus eadem vocis significatio exsistat, et eodem Od verbum explicuerint omne veteres exicographi Sillographoram nomen tribuit Paul. p. 14. hisce poetis: Homero X nophani, Timoni, Didymo Chalcentem. Atqui H mero aut nimium tribuit honoris, inter ipsos sill
graphos recenseri eum ab Eustath dicens. Is enim p. 204, 22. haec habet et o μονον ενοφάνης τμποίηκε σίλλους, ἐν οἷς ευδοκίμηκεν, ἀλλὰ καὶ τουτουτου rδους πρωτος κατῆρξεν ομηρος, ἐν οἶς αττος τεουδν Θερσίτην σίλλαίνει, καὶ ὁ Θερσίτης που βασιλεῖς γ. Itaque spero fore, ut ignoscatur mihi, a desiΙlorum notione agens II. II. 212. omitto De en phanis illis supra dixi p. 16 sqq. At ne oram quidem multa fragmenta servata sunt. Deinde Paul. 1. I. Didymum Chalcenterem quartum ponit sillographum, sed nisus ille quidem uno Amm. Marc. loco XXII. 16, quo is sillog aphos imitatus vituperasse quaedam ducitur in Ciceronis libris de republica, cf. uester ad Suid Τράγκυλλος. s quatenus sillographos imitari
dicatur, postea explicare conabor. Patet igitur, a lum Timonem esse relictum , ex quo, nonnunquam Xenophane in auxilium vocato, aliquam saltem ill rum imaginem possis adumbrare, Cum fragmentorum
post Stephan et Branch. collegerit aut multitudinem satis amplam. Atqui is, quamvis diligenter
perlustraverit radices etymologicas , a quibus illorum momen ducere illi quam in mentem Vene-1 Nee Ius dicit schol. Villois. ad Hom. II. II. II ἐδη
60쪽
rit )r tamen distinctam huius oeseos definitionem non proposui Ouam si sonnulli cf. Casaub Sat. Po. p. 219. Ramb. Voluerant definire hoc modo, ut
sillos esse dicerent maledicta cum risu specimeruntii modo res illis tractatas quamquam ne a quidem Omni ex parte , negligentes omnino compositionis rationem, quae ad efficiendos illos accesserit necesse est ). Oui enim factum est, ut cum multi poetae in hominum vitia erroresque acerbis carminibus invecti essent, duo tantum vel tres sillographoram nomine insitnirentur 3 Itaque non in omnia carmina ridendo castigantia cadit illorum nomen: ed ea modo, quae in hominum dogmata sive mythologica sive philos phica invehantur, ita nominari, docent Xenophantia Timonisque illi ). Deinde horum compositio est ea, ut dictione utantur, si non omnino, magnam tamen partem parodice ex aliis poetis, imprimis Homero, expressa ). Atque de parodica illorum compositione, si quis dubitat, ei profer pro multis aliis frag-I Ouibus animi causa addo id, quod Lil. Gyrald. II. p. 46. refert, suisse, qui vocem mo a Psyllis, populo Asricano, duci xistimarent. 2 Idem adit in definitiones, quas et alter Essa etc. II. p. I8. et Lil. Gyr. II. P. 46. Proposuerunt. 3 Suid Tlμων ὁ γραννας τους καχορομένους ἰλλους, - Ο-γους τῶν φιλοσόφων βιβλία in vel illud explicandum est, quod Did Chalc. Ciceronis placita da spublica reprehendens si lographos potissimum imitari dicitur apud
4 CL aliter. Discour etc. P. 406. Paul. P. 28 sq. unum Exemplum assori, quod ex Hippone Athe sumserit, tragicos poetas imitatum eum esse recte negans P. 29 sqq. eollegit locos parodia ex Homero XPressos.