장음표시 사용
41쪽
Ips Ματρων appellanti Praeterea cum fraudator iste sit Λlexandrinus, parodus Pitana oriundus a Vix commune quidquam intercedere Potest inter utrumque. Itaque misso illo ad parodum reuartamur. Oui aiapud Eustath. p. 1394 4 nominatur Μάντρων ὁ παρωδος id typographico orrori tribuo. Iam non video, qua auctoritate nisus Moser. I. I. p. 293. et aliis 1 cis scripserit,acronem, praesertim cum p. 269. idem
eundem poetam nominaverit,atronem Posses quiadem conjicere, operarum e cato natum esse istud n men, cum ipse Moser in Pro . Chol. 1m. parum emendate expressum esse istum librum quereretur; sed non se inde Iucet, quod . 293 sophistam Μa- CPOnem eundem esse parodum coniecerit. - Accedit etiam Suida auctoritas. Qui quamquam a. V. Μάτρω- νος nihil amplius addat, nisi νομα κυρι- tamen demonstrat, Vere fuisse hoc nomen apud antiquos. Ita a vero aberrare mihi non videor, si Matronem nominandum ess Parodum Contendo.
DE TENPORE, QUO VIXERIT MATRON.
i hucusque Matronis parodi mentionem secerunt, ii omnes Quotum esse dixerunt, quo tempore vixisset. Quibus Moser. I. I. p. 293. coniecturam addit, sophistam Μacronem, quem Athen. VIII. p. 342. D. Antiphanem Anaxilamque Poeta secutus maxime Oψοφαγον fuisse narret, eundem esse Parodum, quippe quem et ipsum piscium omedendorum Esse peritissimum doceat poema ab Athen servatum. At isto Athen Ioco cum Dindore ex melioribus codicibus dederit Ματων hanc conjecturam non stare RPParet.
42쪽
Id quidem facile intelligitur ex totius carminis ratione, postremo demum liberae Graeciae tempore vixisse parodiarum, quas habemus, auctorem. Ccuratius autem ejus aetas definita neque apud Athen neque apud Eustath invenitur, ut qui Matronem parodum appellasse satis habuerint. Itaque pericvium faciam definiendi ex ipsius carminibus poetae aetatem. Atqui apud uo rarius inveniuntur, quae ad id faciant, quam apud alios, quoniam Matron usus plerumque Homeri versibus ad ipsius Maeonii vatis exemphim
pauca tantum memoravit, quae ad ipsum suasque respertinerent.
Athen. V. p. 69 . . servavit fragmentum Matronis, quod totidem Verbis legitur apud Eustath. p. 1665, 33. In quo fragmento inter alios poetas recenset Auboeum Parium de qu0 s. p. 1.), quem jam mortuum esse dicit. At uboeum docet Athen. XV. p. 698 A vixisse Philippi Macedonum regis temporiabus ua ex o meo jure colligo, circa Vel paulo post Philippi tempora vixisse et ipsum Matronem. In fragmento isto praeter Euboeum nominantur etiam alii poetae, Hermogenes, Cleonicus. Sed de his nihil compertum habeo. Suidas quidem in ex retulit:
Κλεονῖκος νομα κυριον; sed non majus ea ex Te I
Crum capi potest, quam ex iis, quae ustath. p. 1665, 34 habeto Inmatronis carmin apud Athen. IV. P. 13 sqq. . . et 8 inte convivas versatur Ch Pephon parasitus, memoratus ille quidem etiam ab aliis poetis. Etenim quam Matro perstringit impo lunam voracitatem, eadem Carpitur ab Alexide pluribus locis apud Athen. IV. p. 164. F. sqq. Alexis autem cum vixerit circa 334 a Chr. n. cf. Fabrio. II. p.
43쪽
406 aptissim quadrat hoc cum iis, quae de tempora
Matronis erui ex memorat Euboeo. Iam Ver eundem Chaerephontem parasitum in odio habuerunt Niam novae comoediae Oetae, es Athen. VI p. 243. Menander autem cum floruerit circa 32 a Chr. cf. Fabrio. II. p. II., et eodem fere tempore reliqui rdenuo ad eandem aetatem deferimur. Ouamquam enim novae comoediae hoc ipsum esset, ut homines, qui Viverent, personatos non irrideret tamen haerephon, cum in istis fabulis non ipse egerit Personam, sed obiter tantum sit commemoratus, quin 'aequalis fuerit istorum poetamam, nil impedit, Opinor. Accedit alia res, quae quam is non ea sit, ex qua certum argumentum petere liceat, et ipsa tamen confrere videtur ad definiendam atronis aetatem.
In Matronis carmine, quod est apud Athen. IV. p. 134. v. 30 et 122 memoratur Stratocles quidam, priore loco certans cum ipso Matrone de muli capite, adducens meretriculas altero. atronem igitur cum circa Philippi et Alexandri tempora vixisse demonstraverim ex memoratis Euboeo et Chaerephonte: non absurda videtur esse conjectura, StratOClem esse eum oratorem et sophistam, quem Lycurgo Demosthenique aequalem turpiter adulatum esse Antigono atque Demetrio tradat Plutarch. Demetr. 11. ). Non potest vir amatrone significatus ipso nomine apud cives ignotus fuisse. Sed accedit etiam aliud. Ex Ruhnk. disputatione apparet, Stratoclem rei Venereae magnopere deditum fuisse, Cum amorum ejus testes satis multi ab eo asserantur Atque etiam apud Μatronem
44쪽
ipse ille Stratocles est is, qui finito convivio meretriaces adducat. Consuetudinem vero habuisse cum iis Stratoclem, simul innuit verbis a Στρατοκλῆς qλαυνε , quae . qua Sunt ambiguitate, eum cum his concumbere solere significanti f. Schweigh ad h. I. Restat, quem Matron apud Athen. IV. p. 134. . . nominat, Xenocles rhetor Atheniensis. t de eo nia hi novi, cum duos poetas tragicos hujus nominis huc non pertinere appareati Fortasse amo schol ad Aristoph. an. 86. de his agens rhetora significavit, cum addidit: τριτος δὲ ἐστὶ τουτοις μωνυμος, στολι- τιγιδοῦ, φαυλου με πατρὁ , τῶ δὲ ill εω ολαργεως.
Sed ne ex his quidem colligi quidquam potest. Quae
cum ita sint, atronem circa exitum quarti a Chrisaeculi, sis circum l. 110- 115. Vixisse statuo. Ceterum de parodi vita nil scimus. Be ameti familiari fuisse eum parum larga, COIligitur ex eo,
quod dicit apud Athen. IV. l. 136. D. V. 1 sqq.
DE MATRONIS PATRIA. Recte historiae iterariae scriptores recentiores, ut Scholl. II. p. 106. Groddech. II. p. 23, atronem dixerunt Pitana fuisse oriundum. Apud Athen atque
Eustath. quamquam plerumque ad attonis nomen
patria non sit adjecta, tamen apud Athen. I. p. 5. A. et Suid dicitur Pitanaeus. Ubi cum vulgo legatur Ματρεας, tamen conjecturae Schweigh. Μάτρων comrigentis supra studui veri similitudinem concilia . Pitana autem est oppidum in Mysia situm, eole sium adscriptum civitatibus. f. Herod. I. 149. Quominus de Pitana Laconica cogitemus, prohibet imum
45쪽
nomen. Hujus enim oppidi sive vici civis nominatur Πιτανάτης, cf. Strabo V. p. 250. B. Herodi IX. 3. Thuc. 1. 20 Aeolicae vero urbis Πιταναεος ). Etiam Arcesilaus philosophus, Pitana ortus, quamquam nominatur apud Diog. a. V. 6, 28. Πιταναῖος τῆς Λἰολίδος fuerunt tamen, qui ad Laconicam Pitanam ferrent , cf. mnag. ad Diog. I. I. Aeolicam Pitanam intelligit etiam Schweigh ad Athen. I. p. b. A. Sed ne ita quidem mirum, quod nominis forma videatur Dorica Nam quod Strabo VΙΙΙ. p. 333. A. dicit, eandem fuisse Doricam Aeolensiumque dialectum id de magna utriusque similitudine accipere nihil vetat. Athenis idem atroci commoratus est. Namque et Athen. IV. p. 134. D. convivium, cui interfuit iste, nominat Ἀττικb δειπνον , et ipse atron V. 2. ἐν ΛΘηναις coenam a Xenocle paratam esse diserte
Et poematum Μatronis nomen ferentium, quae supersunt, fragmenta, et sempiternum ejus epitheton: παρωδος perspicue demonstrant, poesi ejus si non totam , maxima tamen ex parte Versatam esse in eo genere, quod Veteres nominaverunt παρωδίαν. Quo in genere eum fuisse principem, una est Vox cum Athenae Eustathiique , tum recentiorum , qui de eo egerunt, scriptorum ). Ouod in capite primo dixi,
magnificorum verborum rerumque ilium iis express I Steph. FZ de urb. Πιτανη, πολις Αἰολίδος, ὁ πολίτης Πι
46쪽
rum oppositione contineri Potissimum vim parodiae comicam id quam maximo vaIet dematrone ΘΙ-bus enim verbis apud Homerum dii describuntur eorumque facta et munera, vel heroea Cerrime decem tantes iisdem usus es Matron ad depingendum coenae Cupedias , officia servorum , Omnarum denique
de cibis certamina ). Cujus rei exempla libet haec afferre V. 12, 33, 50 96. Deinde etsi parodia ignotum quendam scriptorem referens vix digna sit qucte nominetur parodia est tamen aliquid, Ioci ob pra stantiam ab omnibus summa laude elati sublimitatem tollere parodica mutatione. Atqui parodia praedicatis-Simum quemque Iocum referens maximum Tisum moVet.
Ex quo genere sunt Matronis versus 1, 36, 41, 5, 119. Denique ne id quidem fugere nos potest, quis Parod a propius ad referendum exemplar e literarum sonitu ACCedit, videri eam eo elegantiorem Ouod imprimis
efficitur mutatione in finem Versus reservata, quoniam ita lecto velut suspensus tenetur. Ouare longe Praestare semper mihi visi sunt versus Matronis , et qui sunt apud Athen ΙΙΙ. p. 73. E. Homerici enim Ioci, quos parodiae istae imitantur, Odyss. H. 164, Lb76 pauci tantum iteris ab ipsa parodia distant. Atqui quam ridicule sententia est mutata lDe rebus quaerenti, quas parodiis tractaverit Matron, solum id carmen respiciendum est, quod apud Athen. IV. p. 134. legitur. Hujus enim unius servati sunt versus satis multi. Est autem in eo descripta coena Xenoclis rhetoris Atheniensis opipara, cui ipse interfuit Cujus cum major pars Contineretur
I In carmine parodico apud Athen. IV. P. I34.
47쪽
piscibus uinium generem appositis: etiam carminis plus quam dimidium .consumitur in iis enumerandia usque ad versum am. In qua parte etsi invenia tu etiam alia fercular tamen ad coenoscendam illorum temporum Iautitiam pomultum faciti Lucule tissime enim perspicitur, ' et fuisse tum Athenis ψοφαγίαν istam, quam, qui priscam morum simplicit
tem sectarentur, vehementer improbabant, et quaenam
piscium genera potissimum appetierint istius temporis homines In ipso autem convivio haud ita modeste
versatos esse docent . 28 - 32. Inde a v. 111. --quitur mensa secunda; qua peracta meretrices inise saltatrices adducuntur uae si contemplamur, monPotest non oriri quaestio, utrum quos nobis servarit Athen versus effecerint integrum carmen, quaΘPIerorumque est sententia hiabendi sint pro majoris carminis fragmento Atque Athen quidem cum Iutarchum fecit dicentem: 'Λ-κb δεῖπνον διαγρά λει
αποεινημονευσαι significare videtur, integrum atronis carmen jam sequi Deinde cum quae sunt aliorum carminum componendorum leges, eae in parodiam, quae est natura ejus, vix cadant ne finem quidem mirari possumum post absolutam , coenam Praerupte
impositum. Habet adeo comicam quandam vim, quod cum carminii initium moliri videatur amplum opus aliquod . ipsum tamen carmen arctis finibus Circumscriptum est At sunt apud then. alia fragmenta, uae hoc in carmine videntur fuisse posita, XIV. l. 656. II. p. 62. uorum alterum ips Atheno ex Μatronis Convivio petitum esse dicit Ita cum in hac convivii descriptione . excidisse tonnulla negari mon
48쪽
possit Mos. v. 24, 2.yr etiam alterum isagmentum, quod appositos cibo recenset, ad eam pertinuisse ambitror, quamquam, quo loco inserenda sint, non, sinio. Quae sunt praeter haec atronearum aD diarum fragmenta apud Athen , ut IV. P. 183. A. XV. p. 69T. F., ea et ipsa ad convivium pertinui edemonstrari non potest. Ita etsi non omne hvina
carminia versus ervati sint, tamen ultra terminum, quem habemus, moti productum suisse arbitror.
Sed alia quaestio mota est, ne illa quidem sile tio mihi praetereunda Osannus enim Anal Crit. p. 4. haec habet: Athen. II p. 64. C. si consera cum IV. P. 134. . aliisque ouatis, duplicem vides olim
exstitissematronis a diae δεῖπνον dictae reCensionem. Quibus addi potest IV. p. 135. . et III p. 73. D. In utroque enim oco iidem fere versus leguntur. Sed priusquam carminis, qualia est parodia, duplicem
recensionem fuisse statuam omni modo videndum est, an non possit ea alio modo expediri Fabula quidem scenica iterum agenda ab auctore denuo tractatur; at carmen parodicum in lucem eme editum praebetur nulla retractandi ansa. Parodia autem componendi cum ait maxima libertas, Poetae versus non una, sed innumeris parodiis referri potest. Ita etiam'atron versum iam antea parodia expressum denuo usurpare potuit ad componendam aliam parodiam fortasse simillimam. Sed duplex ejusdem eam minis recensio statuenda non est ideo. Restat, ut dicam de natura quadam Matrone camminis propria. Videtur enim auctor de industria I gisse ex Homero eos versus, in quibus memorentur
dii et heroes, ve res ad eos pertinentes Namue ad
49쪽
parte vocantur tum Zetis, Poseidon, Apollo, H Phaestus Demeter, Dionysiis, Thetis, Iris, alii tum Tityus, Astyanax, Antenor, Ajax. Ut tanta Coelicolam muItitudo vix fortuito in unum carmen idque satis axioum coacta est ita disinarum rerum irrisio talis, qualis toto poemate profertur, non adit nisi in aetatem a prisca religione Iongissime abhorrentem.
Philippimacedonum regis aetate inter parodos maxime floruit Euboeus Parius. f. Athen. V. p. 698. A. At vita ejus prorsus ignota Lil quidem Gyra1d. do Poeti his II. p. 488. tradit historiolam huc sp otantem, quam germanice reddidit Moser. I. l. p. 301. Euboeum, quum risi Athenarum maledixisset, et in eum ideo Athenienses essent animadversuri, nulla aliare Iiberatum esse, nisi recitati quatuor parodiarum Iibris, qui adeo probati essent omnibus, ut Athenienses ipsi indignum duxissent, talium Poematum auot rem perdere. Sed cum neque Gyraldus hujus narrationis auctor em asserat, neque ipse inVenerim nata mihi est suspicio, num forte tota haec historiola com posita sit a Gyraldo Mosero enim ipsum Lilium esse pro sonte apparet, quamquam ipse Athenaeum laudat ex iis verbis, quae sunt apud Athen. V. p. 698. B. ).
Ix Ουτος ἐστιν - καὶ Ἀθηναίοις λοιδορησαμενος, καὶ σωζεται αὐτο των παρενδιιών βιβλία τέσσαρα. In quibus Athenarum
quidem objurgatio est, sed ni de Iiberato poeta Conje-
50쪽
Haec putem tuti sunt, admodum. iinsigne fuisse ei Paxodias, Polemo apud Athen. I. I. aiγificat, et ἐν-δαοτατον eum dicens, et λογιον δι-τ παίζειν ἄμφιδεξίως καὶ τῶν προγενεσπέρων ποιητῶν περέχειν. Sed non defuerunt inter ipsos Euboei aequaIes, qui aliter de eo judicarent. Namque Matron apud Athen. XV. . 697. . quamquam inter optimos eum refert, laudasse modo videtur, ut, pro parodiae indole ipsa laude acrius eum rideat. Deinde Alexander Aetolus in carmine elegiaco, quod est apud Athen. V. p. 99.
C., Comparans Euboeum cum Boeoto aequali dicere non veritus est , qui Boeotum audivisset, eum Euboeone minimum quidem iri delectatum. Composuit autem Euboeus parodiarum opus satis amplum, Cum exstare ejus libros quatuor Polemo memoret unde fuisse etiam plures suspiceris tum jam perditos. . Nobis vero, quantum sciam, nihil earum servatum est, nisi duo fragmenta, eaque Valde exigua, apud Athen. V. p. 99. B. Quorum prius boum agat de tumultu tonstrinarum ipsorum quo tonsorum certaminibus, alterum describat rixam tonsoris cum figulo de uxore exortam non iuepte ex his co jicias, descriptam esse carmine ab Euboeo tonsorum pugnam Versibus Homeri parodice redditis, praese tim cum Boeotum, parodum et ipsum, Cerdones tr duxisse parodiis Homericis tradat Alex Aetol. apud
Athen. V. p. 699. C. uod vero Polemo dicit, Oboeum πολλα εἰρηκενα εν τοῖς ποιήμασι χαρίεντα, eicturam autem meae savent et orbi σώζεσθαι ambiguitas, et quod ipsis quatuor libris recitatis Euboeum poena Ii