De praecipuis parodiarum Homericarum scriptoribus apud Graecos [microform]

31쪽

vexat, sunt α. 2. cf. 60 et 69. Iam ut 1dibrio haberet Herodotum id quod hoc quidem libro spectavit Iuti , comparavit ejus descriptionem pumae Cum simili facto, quod esset in Pioetis Batrachomyom chia. Hujus autem comparationis tertium, quod dia

Cunt non possum aliud intelli gere nisi D pugna aΗ-Cujus Commissa ab aliis, aliorem inscientiam. Pluti enim verba: Ἀσπερ απραροειπομαχιίας - ἔνα λαΘωπι του aEλοους ad το ς Ελληνας reseret non possunt, quoniam ii pugnae non fuerant participes, sed pertianent ad eos, qui in Pigretis carmine parte egerunt βατρωχοτ et μνας ex Voce βατραχομπομαριι elicie dos Inde hoc elucet, quod opponuntur inter se Ελληνες et Λακεδαιμώνιοι, ruti ex sequentibus intelΙigiatur Ubi Pluti repetens ea, quae supra dixerat, Criapsi εἰ Λακεδαιμονιοι μὲν - ἐμαχοντο, τους δ' ἁλλοπς η μάχη ελαΘεν at talis pugnae commissae inscie tia, qualem fuisse in Pigretis opere demonstrat Iut., in ea Batrachomyomachia, quam nos habemus, est

prorsus nulla. Itaque patet, carminis formam saltem, quae nobis servata est non posse repeti a Pigrete

auctor Ex qua re quid amplius sequatur. Jam

videndum es Num Pigres novum carmen Consecit, an alienum poema interpolavit, quemadmodum In

Iliade fecisse eum testatur Suidas at hic ipso dia serte dicit: Ἀγρα νε Βατραχομυοεμαχίαν. Nec potuit

I Hoc si ita est, apparet, quod ex conjectura muttento insertum est ξν. id esse ejiciendum; iam μαγωνίσασθαι

pendet a voce γρανεν.

2 Plures Batrachomyomachias propter naturam textus, quem habemus, fuisse contendit etiam Hermann in Epist ad 1lgenium hymnorum editioni praemissa P. XI.

32쪽

Homia Batrachomyomaehia paucis modo versibus d

sinue o nostra, quoniam in ea et explicari debebat, quomodo factum esset, ut altera exercitus ara, araruisset pugnae ab altera cum hostibus commissae, et vero etiam indicatum, quid inde utriqR exercitus

Ita si demonstrare studui, nostram Batrachomy machiam Pigvetia nis esse quo tamen tempore nostra carminis forma nata sit, nescire me lateor Ouo R. Pay--iΚuight. Prol. ad Hom. . . d. iPs. -

morato galli callinacei cantu v. 291. couegit, non

ante textum a Chr. saeculum natum esse Carmen eo tempore hanc avem ex India in Graeciam esse appo

tatam) inde, licet fido dignum sit, non magnum I

crum capitur. Idem Britannua propter memoratus V. 3.ῖελτον negavit, carminis auctorem fuisse ex Asia oriaundum, quoniam ibi teste Herod. V. 58. pellibus usi essent ad acribendum. Sed Herod dicit: ἐν σπάνιβίβλων χρεωνvo . pΘέρησιν. Ex sammelichi autem, Aegyptiorum regis, tempore cum mάνις ista βίβλων

cessaret: ne Iones quidem amplius usi sunt vilibus. Ante Psammelichi autem tempora, ipso Payne-Κnightio judice, Batrachomyomachia non est Omposita. Itaque de auctoris patria certiores Os non fecit. Nec scimus, quid sibi voluerit is, qui eam conscripsit. Quae nonnullorum est sententia, Graecorum bella cum Persis ludicro modo descripta esse ranarum muriumque pugna quae sententia ex Plut Ioeo nata videtur ei idem potissimum obstat, quod, quominus Homericae aetati hoc carmen tribuantus , prohibet: egregiam dico Graecorum existimationem rerum ut Troicarum antiquiore tempore , cita recentiore Perab

33쪽

--m -- aeriis in libro, .ciui inscribitur NachiragΕu sSchwenc etymol. - mythol. Andeuiunge P. 333. de Batrachomyomachiae ob ilio haec coniecit umeruisicht is die Batrachomyomachi imat in Par Me ga saera ausidis Ohne Zweise id mi paterii Gisehere Gedichten bis gum ebermaas a gesputinen minen Poesie. α Sunt sane hoe in carmine multa nomina es diem formata, sed de hac re judicium, uti Helcherat, lipse perdubitanter protulit, ita disserendum vide inara Possit quispiam vel in eam sententiam ineidere,u iudicro modo descriptum ess in ea dicat eertamen in civitate Graeca exortum inter nobiles, qui tan am

γεωμουροι non inepte mures Possint diei, et lebem morerum nomine notatam, quoniam democratia saepenhvalio nisa sit. Sed cum poetas patriam nesci mus, langius progred non licet. Et, quis, ni hae quidem sententia r ata con erint utraehomyommchiam, ut plerasque Graecorum pavod1as, Iudibri causa et ad stantandam ingenii volubit in dexteritatems Homeri versibus esse Consutam, non magnopere equidem contradixerim. -

Sequitur is, quem invenisse apud Graecos Par dicum poeseos genus, haud exigua tradidit auctoritas, Hegemon Thasius. Aristo enim Poet. ΙΙ. . dicit:

Ἐγημων ὁ τοι παρενδια ποιησας πρωτος HOC autem non posse esse omnino Vere dictum ab Aristotele,

34쪽

Pra montia, et p. 13. , Meomo Emm s viruit tempore belli Peloponneaiaci, itaque Happonacte aliisquo multo junior in hoo di id ri Polemonem inter Aristot Iemque facile compoti potest, itemque explicari, quo modo factum it tui Mistoteles Hegemoni potissamum hanc ,γΙ-in inribueriti , Athen. enim XU. p. 699. Ah ac Ix p., 406. tradidit, Megemonem primum Par diis de scena recitatis certaas de praemio. Ita cum appareat, primi Hegemonis parodias tutas in uia .

eum editast intelligitur mao jure eum Arist. hujus generis inventorem potuerit nominaxo Hemmon Thaso insula oriunduas non multum tamen teinporta in patria versam videtur, sed ieeitandi parodiis quaestum faciens apua exter potissimum Athenis vitam egisse. Huc spectat etiam framentum, quo lquantum ego sciam, unum ex ejus modiis servatumrest apud Athen. XV. .. 698. C. n. In quo exposuit, quomodo factum ait, ut, quum hortatu Thasiorum de frequente Per Sinatione objurgantium domi manerinconstituisset, a monente tamen apsaminerva, canendii

certamina denuo iniisset Si quaeris autem, quid sibi velit ista narratio videtur ea fuisse in praefati ne peris parodici posita, sua iis, qui fortasse e

trem Hegemoneae artis magistrum dictitaverant, non invita seminerva carmina componere indicaret que obstat, quod Cham. Pont apud Athen. IX. p. 406. E. eosdem versus dicat fuisse ἔν τινι των παρωδιῶν. Inter Hegemonis parodias summum Atheniensium plausum tulit ea, quam Γιγαντομαχίαν appellavit . I Similiter rem expedivit logei. I. p. 363. 2 Athen. V. p. 698. C. 3 CL IX. p. 406. C. 4 Polemoli apud Athen. V. p. 699. E.

35쪽

2'ae eum recItaretur In beatro, cita delectati sunt Atheniense , ut plurimum eo die riderent. . interiPεam Vero recitationem, quunt frequentes in theatruassiderent auditorea et Athenienses et permni, ει clum .eβt, ut U'imno nuntius afferretur de classe Λth niens per Siculos perdita uua 1 e quamvis esse' afflicti , tamen non discesserunt ex δὲ Ieatro, ne, qui adessent socii, calamitatis magnitudine se oppressos se sentirent i . Attamen Gigautomachia comoedia non sui Athen enim XV. p. 699. A. Gigantomachiae ceterisque parodii opponit disertis verbis comoediam ab eodem Hegemone conscriptam. Itaque ne .lud quidem fragmentum, de quo supra disputavi, ad C moediam pertinuit. Deinde cum Athen. IX. p. 407. B

dicatur Hegemon, audit Cladis Simiae nuntio , σιωπῶν διεγνω κέναι - magis hoc cadit in carmen Oetae ipsi recitatum, quam in sabulam ab histrionibus actam. Ouale inter opera ejus erat convivii descriptio, teste Athen. I. p. b. B. e ea nummatronis carmini parodico convivium describenti similiter fuerit composita, definire qn audeo. Praeter parodias Hegemon composuit etiam comoediam Philinnes nomine inscriptam a , cujus fragmentum est apud Athen. III. p. 108. C. Ouare factum est, ut nonnulli eum Veteris comoediae poetis adnumerarent, Athen. Ι. . . 'maxima fama parodias ejus celebratas esse potissi-

Maevium Athenis, et dicunt Athenaeus Eustathiusque ),

3 Athen. IX. p. 407. A.

36쪽

is colligi potest ex naris tuticula ab Allien trad Ita. Y tempore quo Athenientsitim socii Athenis causas agere coacti rarit, egemonein reiimo apuli quidam Thaso Athhnas. Ibi quum a Nenisset , eum caterva.ων πἐρὶ δν Διονουσον τεχ, ιτων adIR Aacibiadem, ab homi causa expbisit auxilium petii Is tanti viri HIAet1cordia calfilis pertit ad Magriae misIs templum, Et Hegemonis otii , quamvis iratis et magistratu taccusatore delet ex eorum tabula ). - Ceterum accepisse se cognomen pακῆ lens , ipse innuit Heg inon in fragmento, quod est apud Athen. V. p. 699. A. Cujus cognominis causam quidem indagavit stare. p. 1230, 29. cf. p. 1572, 55. χα- ac αἰρειν μάλιστα - τοιῶδε οππρι . sed ita ieiunam atque pistaeati,, 'ut arridere nemini, nisi ipsi auctori .ssit.

Veriorem tamen non ita facile est invenire f. 1 Athen. IX. p. 407. B. Eustath. p. I829, t. . 2 Cf. I. p. 5. B. IX. p. 406. E. XV. p. 698. c. Suida s. v.

3 Multis lusibus occasionem praebuit illa φακῆ. s. Athen. IV. p. 158 4 I60. C. Adeo et τραγικον appeIIatur, et inter Stoicorum dogmata saepe irrisa sui etiam hoet Sapientem vel entes se it esse paraturinn. m. Athen. IV. p. 158 Λ. Suo jure igitur dici potest πολυθρωλητος IV. p. I59. F. Casaub ad Atlion. IV. P. I58. D. Putat να- κίρους appellatos esse a cibi viue vilitate homines nihili et abjectos. s. Erasm. Adag. Chil. I. 623. At ne ita quidem perspicitur, quomodo phius lentis nomen apte, possit homini adjici Mihi quidem verisimillimum videtur, cognomen hoc speetar ad maculas subrubras sive nigras in cute nascentes, quas et Graeci dicunt φακους unde φακοννις et φακωδης et Latini lenticulas sive lentigines. Ad quas etiam Romanorum Lentuli possent re

ferri, nisi Plin. II. N. XVIII. 3. contenderet. Fabios,

37쪽

RODIAE VETERIS COMOEDIM SCRIPTORIBUS COMPOSITAE.

Αd Homericos versus composuerunt Parodias etiam ii, quorum comoedia Prisca es Inter Aristopliane rum quidem parodiarum magnum agmen quamquam inveniuntur, quae Homerum referant x tamen eas, cum majorem per carminis partem non pertendantur,

ex proposito meo omitto. Eadem valent de Epichammo et Cratino, quos in fabulis usos esse parodita, at ἐπ' λίγον modo, testatur Polemon apud Athen. XV. p. 98. C. Maius fragmentum parodicum servatum est Hermippi Atheniensis , quem et ipsum veteris comoediae poetis adscripserunt ). Aetas ejus certo definitur eo, quod more Poetarum Veteris comoediae, Pericli inimicissimus Aspasiam accusavit impietatis . Comoedias quidem composuit satis multas Fabric. II. p. 449. , sed eas, quatenus non parodicas, hic non curo Eundem parodias fecisse ad dramata ejus c mica non pertinentes, intelliges ex Polemone, qui apud Athen. V. p. 99. A. haec habet πεποίηκε δε παρωδίας και Eoμιππος etc. 3. Contra picharmi parodias fabulis insertas idem p. 698. . memorat ita rLentulos, Cicerones nominatos esse, ut quisque aliquod

optime genus sereret

a Velut Rae 386. ad Il. I. M. 2 Athon. V. p. 699. A. 3 Plut Porici M. 4 Eustath. p. 728, 39. memorans verba ex Hermippei fra

gmenti v. II. nominat eum παρορδον.

38쪽

κέχρηται - ἔν τινι τῶν δραι ἐάτων. t harum par diarum, quantum scio, aerista est nulla. Exstat tamen parodicum Hermippi fragmentum apud Athen. I. p. 27. E et .s 'od ex fabula ρορμοφόροι petitum esse demonstrat Hesych. s. V. Δώδ βωλανοι. Ouam fabulam ipse Athen. V. p. 700. D. memora Persequitur autem in isto fragmento poeta implorat Μusarum auxilio, quot et qualia bona undique navibus apportentur. Inter ea plurimae quidem et cupediae sunt, et res ad vitam necessariae. Sed inveniuntur etiam , quae minime iis , quibus asseruntur , accepta esse soleant. Haec autem non Athenm sed ad hostes Lacedaemonios Pervenire, asseverat Hermippus pro veteris comoediae indole. Idem de rebus ad gubemnandam rempublicam spectantibus disputans dissuadet, ne societati cum Perdiccamacedone perfidiae pleno initae fidem habeant. Neque omittit, Corcyraeos exsecrari, quos belli Peloponnesiaci auctores in odio habent, quotquot sunt poetae comici veteres. In universum hoc fragmentuni notatu dignissinium est, quippe in quo enumerentur, quibuscum Atheniensibus tum fuerit commerCium, regiones pleraeque. Compositio parodica plerumque quidem satis libera est, cum multae res commemorentur Homerone notae quidem, interdum eadem maxime festiva.

Ita amygdala vocat σιγαλοεντα. seuod adjectivum cum apud Homerum significet splendidum atque nitidum Hermippus tamen respiciens ad verbum σιτώω, ita usurpavit de amygdalis, ut molle earum putamen sine strepitu frangi posse notaret Denique qua r

I mane vocis ambiguitatem aperuit Eustath. p. 542, 23. Ceterum es Schweigh ad Athen. I. M. A.

39쪽

.tione hoc ramentum ad φορμοφύρων fabulam pertia inuerit, quaestio ea difficillima , quum reliqua ejus ramenta nec Prodico sint composita, et minora, quam ex quibus colligere aliquid possis. ihi quidem verisimillimum videtur, parabaseo hos versus inse particulam.

Inter omnia parodita poeseos exempla nobis servata matronis descriptio convivii Attici cum vera nm servatorum multitudine, tum ipsius compositionis festivitato et elegantia locum facile principem obtiane De quo poeta eum nemo adhuc disputaverit, nisi obiter initium disputationis capessendum videt, ab indagatione veri eius nominis nam ne id quidem satis apud omnes certum est deinde agam de ejus aetate, tum de patria, quibus absolutis nonnulla doratione carminis ab eo compositi subiiciam.

DE MATRONIS NOUINE.' atronem nominans parodum eum, quem Eustath. p. 1053 9. τὸν περιπvo o dicit, secutus sum plerorumque recentiorum, qui de eo egem nt, Consuet dinem Nam, ut alios omittam, Fabric. I. p. b50. dicit Μatronem, itidemque Scholl. Groddech. Alii autem cum aliter eundem vocarint, ut acronem Μoserus I. I. p. 293, miream Athen. I. p. b. A. secvn-

40쪽

dum editiones iam dispiciendum est, quo id rure sareum sit. . Praetor Athenaeum ex antiqui acriptoriis bus, quot emestigare potuerim, unus ustath et rissimi parodi mentionem feci Apud Athen igitux septem locis constans optimorum coodieum lectioii est Μάτρων. Tantum Ι. p. b. A. Athenaeus recensens eos, qui conviviorum conaposuerint escriptiones, asserte Ματρεας ὁ Ιιταναῖος ὁ παρερδος tam cum et Athen. ipse IV. p. 134. Μάτρωνος που παρωδου servaverit carmen, quo Atticui Xenoclis rhetoris convivium multo sale describitur, et apud Athen atque stath. I Ματρων ὁ πωρωδος Omstans sit ejus nomen ejure videtur posse coulgi, eundem hic esse Mos πρέαν, plerumque qui Matro dicatur, intelligendum. Ita recte videtur Schweigh fecisse, etiam apud Athen. I. p. b. A. scribens Μάτρων, adden ille quidem et vSitne vero a librario corruptum nomen, an utroque nomiuo Perinde appellatus fuerit, haud definiam. Μihi, bium non Videtur esse, quiu Ματρεας natum sit errore librarii parodum confundentis cum alio, de quo jam dicam. Oui . I. Ματρεας retinendum esse censuerunt ut Diodori in edit. ii nituntur alio Ath. Ioco I p. 10. D. At qui ibi memoratur atreas, praestigiator fallacissimus, eundem esse Parodum nostrum, omni caret Veri specie. R et Suid. a. v. et E stath. p. 1382, 40. eandem, quam Athen de ejus eulua semet ipsam morante historiolam narrantes, i et 1 Ut p. 26I, 42 3I0, 29. Ist53 s. 382 6I. 665, 3 1700 4.

2 Athon verba a Suida lexico inserta sunt s. v. ιμαχίδας, et ibi leguntur Μαστρέας ὁ Πααναιος Sed hoc nomen

verum monstrum.