장음표시 사용
21쪽
hibitos esse vidimus, nimirum clausulae locum non tenentes: 2 an
' Hunc versum equidem non glossema puto, ut Wilamowitzius; Sequitur enim paroemiacum cs supra annot. 11. thyphallicum post anapaestos vid etiam r. 1456. Praetuli digessionem Nauchianam cs etiam Nachr. d. Ott Ges.
22쪽
lyricis aliis metri insertos esse, qui paroemiaco non con ludebantur. Si paroemiaeus aderat, non clausula erat, sed, ut alii Versus populares in cantica recepti, qualibet sententiae sede forebatur. Iam transeamus ad dimetrum anapaesticum, quem formis ionicis permixtum verborumque fine l. e. τελεi λέξεi a membris quae circumstant seclusum invenimuS, nusquam apud Aeschylum,
perraro apud Sophoclem, Saepe apud Euripidem. io versus a noto illo anapaestorum usu eo differri, quod diasresin inter bina metra omittit. Tamen dimetrum anapaesticum idem quod duos monometros valuisse inde apparet, quod saepius dimetro strophae respondent in antistropha duo monometri. Ita res se habet Soph. ed. 466-472 - 476-482, qui est alter locus eorum, quibus hic poeta dimotros anapaesticos adhibuit; eodem sola monometrorum exempla Sophoclea exstant: 466-472 476 482: dapa vi Λελλtibinv cpoira Tot υπ' lVo
Alterum locum, quo dimetrum admisit Sophocles, inveni Trach. 953 961 - 962 970ὶ:
Multa exempla Euripides praebet, quorum in vetuStissimo, ut in cantico illo Oedipodis Sophoclei, altor dimetro antistropiss v. 306 respondent duo monometri v. 298
24쪽
non verisimilo mihi videatur infra pag. 21 demonstrabo.
M Sequor digessionem Naucrianam et Schroederimam.
25쪽
Restat, ut dimetrorum anapaesticorum originem investigemus. Sine dubio poetae tragici hac forma carminum threneticorum usum imitati sunt, in quibus bina media anapaestica in unum membrum ita contrahi licebat, ut diaeresis omitteretur. Huius licentias testimonia invenimus non quidem in Aeschyli Persis, sed in Hecuba Euripidea, quas fabula post thronum illum Persarum vetustissimum talium carminum exemplum servavit φὶ.m quoque dimetris, quos threneticos Vocemus, in antistropha non raro duo monometri respondebant, quod apparet ex cantilena lugubri Troadum y3. Hanc igitur licentiam poetae tragici etiam in aliis carminibus, si anapaestos formabant, interdum admittebant, non quidem iam Aeschylus, quippe qui, ut diximus, ne in
threnorum quidem anapaestis diaeresin neglexerit. Nequo vero hic usus ita, ut monometrorum lyricorum, ortus est, cum facile ex privoi in alia carmina translatus est; quod intellegas ex hac re gravissima. Cum nim licentia illa longa syllabae dissolvendae s parodorum anapaestis in lyricarum partium monometros transiret, non transiit in dimetros. Qui praetor spondeos alias formas non recipiebant. Usum igitur dimetrorum lyricorum e threni poetae ceperunt, anapaeStos formandi rationem aliunde sumpserunti Accedit quaestio altera. Neque enim inter Persas et Hecubam threnorum exempla habemuS, quibus appareat, quo
tempore diaeresis in anapaestis threneticis neglegi coepta sit, neque satis multas tragoedias Sophoclis et Euripidis habemus,
ut sciamus, uter prior novo usui dimetrorum lyricorum operam dederit. Quas res tamen omnes ad certum redigi posse existimo, si tertia formae anapaesticae, quae in partibus lyrici Occurrit,
naturam et radicem cognoVerimuS.
Iam igitur formas illas tractemus, quas anapaesto-iambicas supra pag. 11 Vocavimus. Unus monometer anapaesticu cum metro iambico sequenti ita coniungitur, ut unum Versum eumquo membris finitimis por diaeresin seiunctum formot ' Qua incompositione metrum anapaesticum nullam formam admittit
26쪽
laesa cretici formam prasis Horum versuum exempla neque apud Asschylum inveniuntur noquo apud Sophoclem '); Euripides in recentioribus domum fabulis os adhiboro coepiti Ac primum quidem ea exempla afferam, quae puros iambos, habent: Ion 1445 1449 ρὶ 1445 ili' lui, λαμπως αl0wpo u arrruxui,
' Trach. 497 sqq. num sorinas anapaesto-iambicas habeamus, adhuc diiudicare non audeo, cum admixta sint membra dactylo-epitritica, quaea anapaestis lyricis abhorrere credas. Tamen has formps tam diversas non plano aliena fuisse alii loci docero videntur, ut Hipp. 161 169 et Ion 1501 Qua de ro alio loco fusius disputandum erit. Secutus sum digessionem Wilamowitzii Nacta. d. G6u Ges. 1896, pag. 217. laudo Wilamowilati digessionem l α pag. 218. Cf. etiam Schroeder, Euripidis cantica, pag. 79.
27쪽
Dimetrum anapaesto-iambicum etiam in haethontis fragmento inveni 781, 65-67 Nauta ):
βασλεια tiλαει πως τ' ἔσω an iκμφαio vinuς. doehm. Qua do causa haethontem non ab Euripide adulescente confectum esse existimo, cum forma anapaesto-iambica in vetusti ribus fabulis huius poetae non Occurrati Nonnullis locis metrum iambicum, quod anapaestos Sequitur,
' Plane refellenda est Schroederi digessio v. 639- 1 Euripidis
28쪽
Pindari fragmentis invenisso mihi videor, quae e Schroederi editione novissima 1908 collegi: fm. 105:
29쪽
Nequ vero acrius intuentem fugiet, quibus rebus Euripidis ratio anapaestos cum iambis componendi differat a indaro. In eis enim formis anapaesto-iambicis, quas indarus praebet, aut diaeresis inter anapaesticum metrum et iambicum admissa est 105 2 4), aut cum metro iambico membra quae Sequuntur et re metrica et sensu artissime cohaerent 105 6 107 4. 140', 403, ita ut dimetri anapaesto-iambici compositi Vix Sentiatur. Euripides autem neque in forma anapaesto-iambica diaeresinumquam admisit, et membra quas circumstabant a dimetro anapaesto-iambico tanta diligentia seclusit, ut novam formam quasistichicam constitueret. Hunc usum dimetrorum anapaesto-iambicorum stichicum Euripidos non eodem tempor instituit, quo, indari exemplum Sequens, iambo eum anapaeStis connectere coepit. Quam compositionem notavi iam Heracl. 781 783:lvεμ6ευτ b c Ox0tu istOλολυΥμπια ravvυxioi υrro rap- 2 an 6εvvi laxia rob v poroicitu. L ityph. Hoc loco complura metra iambica cum anapaeSti connexa Sunt, ut apud Pindarum fgm. 105 4- et lam. 107R, 4, nequ monO- meter anapaesticus iambis antecedit, sed dimeter. Eodem modo
σκύφος, st diu κυαυεας ἐπεpασε timo: Tam i865 rp Torctoo πλ6Ta. dochm. Qua in tragoedia primum dimetri anapaestici exemplum Euripideum supra notavimus v. 296, 304, pag. 173. Primis igitur temporibus iambica metra cum dimetris anapaesticis Euripides copulabat me usus tertium occurrit orc. 1016-1020, ubi purum metrum iambicum sequitur dimetrum anapaesticum
30쪽
TOT μὲ πεpiσαμοτατος καὶ moro 'Eλλtibi Tam i, Tu, Δαvao0 παibui ' rub b' υπερέβαλε, παp I dochm. 1020 tbmia τὰ τοτε κακα dochm. 'EX Mae compositione dimetros anapaesto-iambicos suasisse inde apparet, quod synaphia post metrum iambicum corrupta est, quam licentiam post dimetrum illum saepius admissam vidimus. Idom stiam hac re comprobatur. Dimeter enim anapaesticus
iambis antecedit solis illis tribus locis, quos modo attuli qui
omnes in Vetustioribus fabulis exstant recontioris aetatis tr mediae, quarum prima est Ion dimetrum anapaestoriambicum praebent. Quae forma quod iam Andr. 279 supra pag. 22 occviri mireris; sed antecedit monometer an Resticus, quem compositioni anapasstoclambicae praemissum iam apud Pindarum
invenimus fgm. 107 , 3ὶ Monometer antecedit stiam Ion 1466
Ita res se habet de dimetris anapaestoriambicis. Dimetros anapaesticos utrum Sophocles inusnerit an Euripides, adhuc dubitabamus cf. supra pag. 19 . uno huius quoque formais usum ab Euripido institutum osse haec res demonstrabit Pindarum, quod scimus, Euripides primis temporibus ea re sequΘbatur, quod iambos cum anapaestis coniungebat Anapaesticum membrum, quod iambis praecedebat, dimeter ille anapaesticus erat, quem eodem tempore Euripides adhibero coepi Huius dimetri singulos pede anapaesticos aut puros formabat aut spondeos substituebat; dacolicam formam nunquam admittebat. Hac quoque re eXemplum sequebatur Pindari, quippe qui nunquam longam anapaesti syllabam in duas breves dissolvisset. Itaque, cum Euripides primus usum Undaricum in carminibus suis imitatus sit, dimetros quoquo anapaesticos ab Euripide inventos esse Verisimilo est, quippe in quibus formandis indari auctoritas non nihil valuerit ββ .
'metrum anapaesticum duobus locis antecedit dimetro anapaestO- spondeio, quam compositionem Euripides ipse invenisse videtur Merc. 1206. Phoen. 18H. Dimetrum anapaesticum spondeus aequitur Hel. 687 mon metrum, dochmiis antecedentibus, hoen. 105.
' Do origine dimetrorum anapaesticorum aliud iudicium fortasso is tacit, qui Stesichorea Geryoneidis hoe fragmentum legit sum. 5 Huler