장음표시 사용
61쪽
Qui erant illi τινες' qui tam obscuris artibus y Apollinem adiuvabant 3 - ρlphi certe nullius praeterea intererat his in rebus contra Lacedaemonios disputare. Primus quidem homo Herodotus non est, qui instituta Laconica Delphis orta ess tradidserit. Iam Tyrtaei tempore, cum Lycurgum legumlatorem duisse memodum sciret. Theopompus et lolydorus reges ab Apollino Delphico fundamenta institutorum accepisse dicebantur. aestes sunt ex Tyrtaei versus, quos Plutarchus Lyc. 7 nobis Servavit:
Abiudicavit sane . Meyer hos versus a Tyrtaeo, quod post Herodotum demum tabula de sente legum Delphico orta sit. x Maerst sit usoli' ei obiecerunt, non κί' Sedi Postseris temporibus homini alicui hoc artificium simplicius esse Videbatur, quam quod lectores non detegere possent. Finxit igitur oraculum aptius, quod legimus in Anthol. XIV. To
navit: s. Diod. VII 11. hit Lyst. 5. Stein ad I b. λε putat, ante Herodoti tempora iam mitinii, ii odori et Anthologiae versus natos esse. Qua res haec opini, fundata sit, nescio. iocus Plutarchi adv. Colotem 18. 2. non suffcit. cf. Busoli U . I ann. 2.
62쪽
minorum autum rerum institutionem hic attribui Apollini. Ego eis accedere non possum, quod, si hos VerSus recte intellego, re vera non levia continere videntur. Constituunt enim Lacedaemoniis principatum. Lex qua summae in civitate potestates definiuntur, in id, quod nos appellamus die Souveranetat gravissima totius κοσιέου est. Contra Meyerum potius dicendum est Herodotum illo, quem affert, Oe non assimare, Spartanos Delphicam legum originem plane negare, sed tantum eo Lycurgum non cum de Delphico sed cum Cretensibus coniungere. )Molesti nimirum Tyrtaei hi versus antiquis erant, qui tam obstinate Lycurgum constituisse rem publicam partanam credebant. Quomodo eos illi tractaverint, nunc vide
1 Diodori auctor VII 14 5 Tyrtaei serba ita inter
caeci TO βελτιστον επεισa δε και πιυτοι cόλιν risin TODi Ephororum absentiam nemo miretur. Qualis fuerit septimo saeculo eorum condicio nem scit. Orum potestatem magnam fuisse, eo non sequitur, quod inde ab antio b index eorum exstabat ses usoli I. p. 558. Hic magistratus, quod erat annuus, eponymo Praebebat hane ob rem nomina servabiuntur.3 Extollanici fragmentulo, cuius mentionem d. Meyer facit, non intellegi potest, utrum eum an sine de Eurysthenes et Procles res publicas ordinaverint. D. I. V. H. G. I p. 57 Strabo VIII p. 366. 'Ε - ἁνικος μὲν os Efρυσθένη καὶ Προκλέα φησὶ διατάξαι τὴν πολιτείαν. -
63쪽
culum a poeta laudatum nil velle nisi sancire rhetrae supplementum illud a δε σκοDA . . . 7 d. Meyer p. 28 et Busoli I p. 45 respondobunt quod obsequium Viris opularibus commendat. Vertunt enim: Voran gehen im Ratho sollen die Onig un Geronten, isdatin solgen die Mannerdes Volhes mirum illud folgen apud Tyrtaeum non invenitur et in vi supplori non potest a Meyer dicente:
,Zu Uiora ανδρας is au dem Orhergehenden αρχειν in Verbum te πεσθαι g Supplieren . Me quidem iudicio lutarchus putabat, roges preSSiSSeVOCem ευθεέαις. Si Delphis oraculun veniebat continens Verba ευγειαι rραις Spartani opinione Plutarchi putare debebant, deum probare rhetram cum novissimo additamento, cum censeret heira ευθείας SSe. A liter res explicari potest, si sumitur, lutarchum post
Si res ita se habent, ab αρχειν βουλης Viri populareSsexclusi sunt, quod Plutarchi auctorem ad Sententiam Suam adducere potuit, si etiam versum δν γιο δε πλζ9ει νέκλην καὶ καρτος πεσθαι ' male intellexit. Haec verba re Vera de rebus internis dicuntur respondent magnae rhetrae loco tas δε κυρια ἰs εν καὶ κρατος'. ' Si do bello externo ageretur, non diceretur oi mi. 9ει ' quod est der Maiorita et do Volhes. μSed utut antiqui locum, qui eis obscurissimu erat, VeXabant, nos, si Simpliciter eum intuemur, concedere debemuS, eum graviora continere quam existimabat auctor Plutarchi.
64쪽
- 57 Nos versus docent, iam Tyrtaei temporibus Apollinem civitatis compositorem praedicatum esse. Auctorem Herodoti philodelphum videmus non novum honorem quaesivisse Apollini commento suo, sed recuperare tantum studuisse illum, quom fabulae Lycurgeae inventores deo detraxerant.
Quinto saeculo Graeci duas historiolas narrabant, quae minime idoneas orant ad gloriam oraculi Delphici divulgandam. Etiam has Herodotus nobis tradit Alcmeonidas pecunia Pythiam impulisse, ut Spartanos contra isistratidas accenderet V 63), Cleomenem, ut non esse Demaratum Aristonis filium, caneret. VI 66 Delphorum nimirum has narrationes propagari nihil intererat Suiit tamen indicia, quae laciunt, ut credam, Herodotum etiam his de rebus cum auctore suo philodelpho
collocutum esse crimen Pythiae temere accusatae a se amoliri studet, testes invocans Athenienses ευς ὐ δη οἱ θ ΘηνaIοι λεγουσι, o τοι οἱ νδρες ἐν Λελφοῖσι κατ seενοι νεπειθον ΓνΠυθέην ea μασιμ et cautissime dicit ἡ λκμεωνίδα δε εμφανεως
οι πνὶ Πυθέην ἀναπείσαντες προσημαένειν Λακεδαιμονίοισι λευ- θ ερ- τας Αθηνας. μ' Nonne timida haec verba fortasse signum sunt, denegasse philodelphum totam rem. - Exstat etiam locus apud Herodotum, qui demonstrat, de Demarato non nisi vera protulisse Pythiam cum diceret si χριστcυνος εἶναι Aq ιaρητον naida. Sermone enim inserto V 68 sq.), quem cum matre Demaratus contulerit, comperimuS, re vera non Aristona sed Astrabacum heroa procreasse Demaratum Hero-
65쪽
dotus Spartae hanc narrationem non audivisSe videtur, nam auctor indigena vix tam prave de relatione intercedente inter Astrabacum et , υνοφορβόν μ' iudicasset. Etiam traditiones Demarateas haec narratio, cuius primam Originem Laconicam non nego, non redolet, quod legitimum ius regnandi a Demarato abiudicat. Mihi verisimile videtur, philodelphum conces8i8Se, Pythiam pecunia corruptam esse, nam quae dicuntur de Obone,
Aristophanti filio, et de orialia Pythia punita Delphis orta
esse videntur. Narratione autem de Astrabaco Demarati patro adiecta fortasse demonstrare voluit, Lacedaemoniorum fidemne pessima quidem Ρythia destitutam esse, quod invita optime vaticinata esset, Demaratum Aristonis filium non esse.
Oraculum, quod Delphis praescripsit, Aesopi mortem esse luendam, in tran Scursu Onimemoratum II 134, nil habet, quod fontis apologetici Suspicionem moveat. Optasse Herodotus hanc narratiunculam Sami audivit, cuius civis admon, Aesopi dominus, suerat, fortasse Delphis, ubi perlegetae ei Rhodopidis, cuius conservus Aesopus fuerat, anathema monstraverunt, ortasse alibi Inanis labor est quaerere, quo X sonte haustum sit oraculium, quod cum narrationibus vulgaribus cohaeret, quae illo aevo de septem sapientibus, de celebribus poetis, de famosis meretricibus etc. etc. serebantur. Mittamus igitur huius rei investigationem. Etiam de fonte narrationis moralis, quam subiicit Herodotus VI 86 sotychidae, regi Lacedaemoniorum, contionanti apud Athenienses, nil dicere possemus, nisi Herodotus ipse tum expressis verbis affirmaret, sontem Spartanorum sermones esse, ut ei vix fidem denegare possimus is λεγos ιεν ημεἷς οἱ
66쪽
Ex fonte Atheniensi hausta esse videntur, quae narrantur VI 34 sq. 0 Doloneorum regibus, qui oraculo Delphico iubent Miltiadem arcessiverunt. Haec et alia multa, quae apud Herodotum de Philaidis narrantur, traditionem familiarem redolent. Item oracula, quae isamenis Elei IX 33 et Euonii Apolloniatae IX 93 divinationem praedicunt, ab horum vatum gentibus pervulgatae esse identur. Ex V 8 et 86 ossicitur, oraculum Epidauriis datum V 2 depromptum esse ex Atheniensium et Aeginetarum narrationibus Athenis inventum est etiam oraculum, quod V 139 Lemni expugnationem excusare vult. Τ)Parii Herodoto tosis erant oraculi I 135 laudati, quo deus Delphicus eos vetuerat supplicium de imone sacerdote perfida sumere.')Do trimotris iambicis Cnidiis datis I 174 Herodotus ipse
dicit: ἡ ως αυτοὶ Κνίδιοι λεγουσι. ' I 165 167 narrat Herodotus, hocaeos missos a Pythia coloniam deduxisse Corsicam viginti annis post, cum Phocaea
PerSi capta esset, omnes cives periuris tantum relictis emigrasse illam in coloniam inde eos post cruentam pugnam navalem cum Carthaginiensibus et Etruscis commissam decessisse Veliamque condidisse προς ἀνδρος Dσειδωνιν τε s ita- θοντες ὐ τον Κυρνον σφι γ Πυθέη χρ σε κτίσαι λ ρcu ἐοντα, aλλου /ν λ σον. Tota narrati colorem habet valde Phocaeensem: hocae navium longarum iuventores praedicantur
c. 163); libertatis studium, quod praestiterunt valde laudatur e 164); eorum, qui eos perfide desseruerunt, periurium illu- Stratur c. 165); clades, quam acceperunt, Victoria appellatur, perniciosa quidem, de hostibus multitudine navium abundantibus reportata c. 166) intorpretatio oraculi mira illa c. 167)ad eorum contumaciam excusandam inventa Esse videtur, nam Pythia certe eos re vera iusserat, Corsicae urbem condere Issa enim regi Phocaeorum, qui Massaliam condiderant, paene provincia erRt.
67쪽
Fonti hocaeensi, ex quo haec hausit Herodotus, non asSignanda Sunt ea, quae narrantur . 167 de Agyllaeis, qui Graecos captivos lapidibus necaverint et propter hoc immane tactum a deo Delphico sacere iussi sint τα και νυν οἱ 'AγυU χio ἔτι επιτε/άουσι ' καὶ γαρ εναγίζουσί σφι necatis)
ditamentum Herodotus fortasse comperit ludos Agyllaeos ipse spectans. x eodem sonte ac antecedentia haustum non est, quod non narrari poterat nisi ab homine, qui non victoriam, ne Cadmeam quidem, Sed cladem Graecos accepisse putabat. Apud antiquos nim qui naufragis natantibus potiri potest, victor pugnae navalis haberi solebat Verisimile est Oraculum Sse genuinum, quod saepe ythia ludos in heroum honorem edi iubebat. )Ita Herodoti historia hocaeensis duo praebet oracula genuina hausta tamen ex diversis fontibus. Metapontinos Herodotus IV 15 ipse narrasse dicit de oraculo, quod Aristeae Signum eos statuere iubebat. Sybaritas oraculum V 43 commemorasse Doriei concludere possumus ex V 45.
Exhausimus narrationum Chresmologicarum theSaurum.
i es. E. Rhode Psyche p. 141. 3 Aristoteles undisine I p. 28 sq.
68쪽
volikomme kennilich. Ρriusquam exponam, quae mihi cum Wilamowitgi non conveniant, cuius ipsius monitu ad totam hanc quaestionem tractandam me accessisse grato, quo debeo, animo fateor, brevi quadam, quae infra sequetur, tabula, complectar, URe
69쪽
Quae habet Herodotus a philo delpho.
Apollo praedixit, quintae Gygis progeni ei crimen atavi 13 luendum esse.
Apollo Alyattem oraculo coegit ut pacem cum Graecis saceret. 19 sq.
Apollo oraculo sis οἶδα δ' ἐγω ράμμου . . . 9 Stendit, Oraculum 47 Delphicum solum esse VerRX.
Apollo Oraculo GAυδὲ γένος . . . I praedixit, filium Croesi die I 8, notasto loquendi facultatem recuperaturum S SE.
Apollo Oraculo ..cla ' ra ημίονος . . . ), sat intellegibili 55 Croesum a bello deterrebat. corinthiaca
Apollo Oraculo ἡ αἰετος ἐν πετρησι . .. μὶ Corinthum a tyrannide V 2 3. Servare Volebat.
Apollo Oraculo ἡδ βιος ὐro . . . παίδων γε μὲν ουκέτι παιδεςμὶ V 924 praedixit, Cypselum eum filiis non nepotibus felicem sore. cyrenensia.
Apollo Arcesilao dixit, quattuor Battis et quattuor Arcesilais IV 16'3. destinatum esse regnum, et Ommendavit elementiam. Sicyonia. 10. Apollo Clisthenem tyrannum appellavit se ευστῆρα, bituΡerans V 67 eum offendentem heroem Adrastuna. siphniaca. 1 l. Apollo Siphnios imprudentes oraculo ista ' ταν ἐν Σίφνω III 57. monuit, ut Perieulum caverent. Aeginetica. 12.Apollo anno 48 Athenienses bellum inferre Aeginetis vetuit et, V 89 prospere rem eventurani esse dixit, si 30 anuis os itiserrent. Atheniensia. 13. Apollo Athenarum interitum praedixit oraculo ἡ ἶ μέλεοι . . . μ); adiunxit tamen etiam versus hos δυναται, ... - συνιου τὶς μ). qui manifesto classem apud Salamina saluti fore Promiserunt.
Arcadica. 14. Apollo iacedaemoniis Arcadiam negavit edi cladem aegeaticam 66 praedixit oraculo. , 'Αρκαδίην μ'αἰτεῖ . . . μ)Lycursea. 15. Apollo oraculo Lyeurgo dato ἡῆκεις ω υκύοργε . . .' adiuuXit 65 consilium, quomodo civitas instituenda esset.
yecunia 16. Non verum est, Pythiam ab Alcmeonidis peeunia corruptam esse. 63. corrupta. 17. Pythia pecunia corrupta et postea punita, quae Demaratum Aris-VI 66 69. tonis filium esse negaverat. invita eruna locuta erat.
70쪽
Quae obscurare Vult hilo delphus.
Apollo erimen Gygis sanxit et donaria ab eo accepit. 14. Testos erant donaria Delphica amicitiae Apollinis et Alyattis, 25 hostis Graecorum.
Oraculum Delphicum a Croeso non magis cultum est quam alia 92 Ormula.
in Apollo praedixit versibus ἡμ η os ου . το δέ σοι πολυ λάγιον dμφίς' Ita filium Croesi numquam loquendi facultatem recuperaturum esse.
Apollo Oraculo de Halyis transgressione vel simili prolato et deI 53 sociis iungendis Croesum perdidit.
Erat fabula vulgaris Cypselidarum rumicis inventa, apollinem patri Cypseli honorem, Corintho iudicem promisisse Oraculo Vis p si 'πιτίων ἴτις σε τίει . . . μ).
m Apollo Cypselum beatum esse praedicavit prioribus duobus versibus V 924. Oraculi ἡδ βιος ἔτος κῆρ . . . 3.
Fabula vetus a regibus propagitta erat, Apollinem Battum Cyrenas condere iussisse, regnumque ipsi et posteris promisisse. Pindarus et Diodorus. γra
Arcesilaus III serebatur regnum recuperavisse pollinis Delphici L 163. oraculo niSus
Apollo Delphicus optimus Clisthenis amicus erat.
Siphnii, Apollinis liberales amici, vi maris divitias amiserunt. Apollo anno 48 fortasse Athenienses excitavit ad bellum contra Aeginetas gerendum quod infelicem exitum habuit. Apollo Athenarum interitum praedixit Oraculo s.ci μώεο . . . φὶ, adiunxit versus ἡου δυναται ... a σὲ τέκνα 'δνησει. D valde ambiguos, sui defensionem arcis, pugnam navalem, emigrationem V 140, 141. significare poterant. Apollo Lacedaemoniis Arcadiam non negavit et egeatarum agros eos Mugnaturos esse praedixit ultimis duobus versibus oraculi 166. ἡδύ σοὶ τοι εγέην ... μ). Lacedaem magnam cladem Recepere. Fabula Lycurgea surgens Apollinem honore legislationis
Alcmeonidae pecunia gratiam Apollinis sibi conciliaverunt. v 63. Cleomenes Pythiam erialiam pecunia corrupuit.