Sylloges inscriptionum Boeoticarum particula [microform]

21쪽

Tres autem tantummodo polemarchos fuisse, ex hoc titulo apertum est. Iam quum iidem homines iteram in altera inscriptione habeantur . 2 archonte Caraicho, V. I autem archon sit - ρώνως, aut Antigenidas, Caphisodorus et Timomelus per complures deinceps annos polemarchi fuerunt, quod tamen parum est credibile, aut novis alius anni comitiis iidem iterum creati sunt, aut mentio archontis ρωνδα nihil commune habet eum anno eo quo archonte Caraicho, Antigenidas eum collegis munere functus est, semel omnino illepolemarchus factus. Rebus pecuniariis oleaearchos immixtos fuisse, Boecisius docuit . p. 30. b. V ουπέρ scripsit Ahrens 1 p. 520. V. 6 nomen Antigenidae in Boeotia potissimum tibicine Dionysii filio inclaruit .metaeh. Fragm. Com. III p. 186--τ. V. ' ἱστωνος n. I IR C. I. n. 1569. b. I p. 46. b Orchom. n. IM5 10 Ili et fortassen. 15M. 3 Lebad. n. 1593 s Thesp. n. 1596, 1 Chaeron. ubi tamen novum ossi apo- graphum Ariama habet , eis. n. M ab XI Acraeph. tituli sepulcr. ined. ROSS. duo Leis. II p. 13M Coron. Curi. An d Delph. n. Boeot. V. nominia ιμομειλος n. U. 12 alteram partem esse vocem μῆλον Boeot suiλον, quod Doricum est μῆλον r. n. p. I 5. 4. Ilia Boeckhius voluerat . Ι. b, 7 5. a et post eum Ahrens. I p. IS , Frangius Elem. Epigr. r. p. Is et ripeus Lex. om. r p. 22. a. Atque

eiusdem originis videbantur esse Κυμειλος n. 15ss. a. I. 2 Orchom sivo Εὐμηλος Coron.

n. v. Stiride Σαυμειλος ib. 12 Ahr. I. 20 , Φιλομειλος infra v. 1 et I s. Φιλομηλος n. IMO. b. 32, si quidem eo loco Boeotum intelligi probabile est. Ne siena esse ego eum viris, quos laudari, opinabar: αρνων α 56s. a. Η. I Orchom. ' νοκλεῖς n. 1593 S, quam scripturam integram esse suo loco ostendam, πιυς μειλίας vel μειλίχιος

ετ, iobeck. Paralipp. p. M, φιλομήλη nomen μελος producta vocali agnoverit. Et mihi quidem de non Isis recte Vir eximius praecipere videtur Vorum vel in s quae compsSuit nominibus, quum plura posset, reperiri arinisor, de quibus ipsi Graeci veteres, si sententiam quaereres, in alias alii originationes discessuri essent. Quod vero ad Boeotia nomina attinet, oectato assentiri non dubito.

22쪽

V. -oυνδικοI de eoniectura scripsi. Quum enim, ex optima Ahrensi emendatione I p. 51s, μυτορες ρδριας . 1172.3 i. e. arbitri an μαρτυρες demum V. 12 sqq.

perscripti sint, non apparet, quae sint partes trium qui Xenoclidam sequuntur hominum, nisi . aut mecum facis, aut, quod minus probo, singularem σουνδικος ad haedimum quoque et Agesilaum et Matroclidam reserendum esse censes V. I iit Lebad Stephaniis M. Μνασιξενα. ωήδ. est pro Φαίδιμος, Mens ΙΙ. p. 520. Cum eodem p. 11 v. II scripsi πιεισέλ. vid ad n II. I . . I Z αματρίνω fortasse alicui tolerandum videatur ess. Πατερῖνος Leah. r. in h. Mor. n. s. s); sed praetuli, litteram cingerere propter n. H. a παριδα Λαματριχέω et inscriptionem Stephani ipsam quoque Orchomeniam . M

26 30 C. I. n. IM5. M. Quamquam enim nomina, quae a πιλο incipiunt, rara et

partim recentiora sunt ut Kαλοξενος Drop. Leak. n. M ab XV: M. Curtii schedae A. λ αλοτυχος C. I. n. 24γ2. b. I n. 426 . II. 2 EaλINJτυχ' in tit Hypat. n. Isaap. Curi Inser. Att. MI p. 32 ubi illo αλIαὶτυχ' proposuit, Καλοκαιρος ap. et osam. Syll. p. 6 n. M C. I. n. 42 8 3, Καλοδωρος ap. Plautum, Ritschi Ind. schol. Bonn. 18 3 V, tamen καλονἱκν Aristophanis in Lysistrata usum probat etiam antiquiorem. Adderem ex Curtii Mecd Delph. 52 2 αλονικος lap. K AM OD, nisi praestare ar-trare καλIλHJνίκου editor πιλανίκου, parum credibiliter. Ceterum καλλικλῆς Θεσπιευς estis Iliso. 3, καλλικλίδας heb. n. IMS Io. V. Ili Σωκρατεις . V. V. in Lex., C. I. n. 15M, S. V. I Μεγαλέας idem est nomen quod Μεγαλέας Ρobb. IV. ST; Plutarch. Arat. - Μεγαλαίου librariorum vitio . Vocalemo Ahrensius II p. 518 ut in Μνασέας n. IM5. II ad Boeotismum refert adde is uia n. IMG s, σοισίας ap. Leak. tum II. p. 135, Πορθέας in Rossit tit Coron. Πουθίας . II. γ ἈριJστέα tamen videtur esse n. 1569. b. 5 et sunt 'Aπερ αναγραίφ n. 15 2 3, ικέρ ΘεσπιεPib. 8, δε- μέας latae. n. M. I, nec ignorat quisquam, vulgo in eiusmodi nominibus inter μέας et

23쪽

-κρατεμ n. U. 15, αδάμας . Isra scripsi, non quod certum esse crederem, Sed ut Iacunam explerem: Ἀασθένος Theban AeschyI. VII. e. Thob. Mo, Mauso. Die Gymn. u.

Agonist. d. Heli. SI. lamenta vero me T ab iis, qui titulos transcripserunt, saepe inter se confusa sunt; sic est Miamin M. Dorvist Sicul. p. a pro 'Eρισθενης. V. M OOυμαχος AD II p. 5Is novum est nomen Eurymachus Theb apud Herodotum et Thueydidem habetur, Astymaehus latae. p. huci Mnasi maehus Lebad ad C. I. n. 15 5 s, Clitomachus v. Ρ . Q. V. 1 καλλιώνδας Ahr. II p. 525 descendit a καλλίων, quod in usu fuit iuxta καλλέας ut Μνασέας Μνασίων, Ἀρχίας ' χέων, Πυφήίας αὐὐίων, Ἀριστίας Ἀριστίων. n. Μυρθω . ad n ΙΙ. Ia mkὲιχος Boeotus habetur ap. obb. XXIII. 2, 16 Boeckh. I p. ras Q, quod si idem est nomen, conferri potestrarem AEn 1gis. Contra ea Boeoti dixerunt Πυριχος ut Ross. hisp.ypro Πυὐριχος opinor, et Παρησία n. 1603. z pro Deeqσία. Vide etiam Lobeck Ρatholog. p. 222 deseriptura μῆριν et Μυριννα.

Copis hodie λ πολεια tarichs. p. 203. n. Is fragmentum catalogi militaris, quo

praeter archontem, duo polemarchos Iochagum et scribam peltastae Vm recens conscripti recensentur, Iritas. p. Iss, qui p. 2034 2 tantum versum septimum attulit:

τοὶ ἀπεγραψαντο ἐμ πελτοφορας. De praepositione ἐμ vid. Ahrens. Π p. 525, et ad nomen πελτ. confer inscript Roseuan. v.

πτεροφόραι Letronneus ibi laudavit nomen Cercidae βακτροφορας Diog. Laert. VI. 6 et, ut id debet, Lobeckium in Wolfii Litter Analee m. lis.

24쪽

N. 1562 repetiit Leah Trav. in the orth. r. tab. XV n. is et minusculis v. II p. 45 . 3- ροθίω v. 2 Λωροθία it. Rosa Lebad Λιουσκορίδαν pro sano habet T. Graeseus, nem A. Dieterie collega mens mihi indieavit. Illo ita Dio Einhei dor Sanskritdeclination it d. grieth. n. lat. Erste Abiu St. Ρetersburg 18 3 p. 25 ,,bemerkensWert bteibi es, das ta Griecesschenaei Volistandiges ou oderico des Geni de gogena ten te oderis Declination dem a dera Beelination enl- sprechend, sic exhalten at, abren dieselbe Endun sic in erraten Deelim unorganise findet, te iovςκορίδα, . Corp. Inscr. p. 22 6 und in den Pronominibus ἐμεέως, τιους etc. Apollon. d. Ρron. p. m. De ἐμους Corinnae v. Ahr. I. p. 20T. Sed illud vitiatum esse puto sive quadratarii sive Leahet errore pro Λιοςκove. Sic Anglusis 159 dedit Una in ubi reliqui tota, quod ante sponendum videtur, omittunt et C. I. n. 66I 2 IDYMNAm. Dios euridas Athenienses composuit Papeus in lex Ad Fυκίας ,,locus in quem itur v. Gieseus Ueber d. aeol. Diat. p. 292, et idem ad ισοτελέαν V. G. p. 302. N. Ilissa a est apud Lea. p. XIV n. 60, initiis tamen versuum paulo aliter dispositis quam sunt in Corpore laser. :

E PTETAN requirit AP, quod Boeckhius dedit, rens Im--VONI p. I S nec est quidquam confusione elementorum ALANT E et is frequentius. Frustuli δ versus I non est in AETANT Leakei exempIo. In eodem v 2 littera is super EEPTEm initiati v a posita emitur. In e Leaheus prius v. 2 non habet, nec I in fine Minusculis dedit n. a et tom. II. T. N. 156 minuscul M. Leah. II p. MI. V. 2 apidis scripturam τι oraca tenendam fuisse, Ahrensius docuit II p. 11s. Idem recte, opinor, scripsit Ἀγέδικος i. e. 'φ'- σίδικος ap. I p. 182. Ad Λαφίτα cons Lud. Dindors in Steph. Thes. ar. II. 3. 19 C. N. 565 V 2 δοξε se δάμέν se Βοιωτῶν, oeckh. p. m. b tit. p. Ulaichs. p. 43 3. Melcher Mus Rhen. IS 2 p. 2I34 22 πεζοὶ ππῆες τε γερα θεσαν, ους προεηκεν δαμος ὁ Βοιωτῶν - V. 12 conieci risiosι εἱλω Anal Epigr. p. I s;

25쪽

n. A prae Boee imis Ἱππιδος propterin, quod iam non est, u litteram nominis Aria exeidisse statuatur. Nam per ae forma Ταπες a Boeotia abiudi-

ex usu verbum ἱαρειάδδειν adesseeret dativum tu Tithor. I. 2 Mus M. IS 1 p. 552 Π. 2 p. 5M IV. 1 p. silio V. 1 p. 5M, VI 2 p. 55M, quum genitivus

certe multo saepius sequi soleat V. Templa plurima in Ania. Epigr. p. m. Igitur, dum praestantior medela reperiatur, osanmanum Syllog. p. ISB- - - πολις

se ἀνέ κε amplaetor Ad ιαρειάδδοντος vero facile a retrahitur. V. ista rvid ad n m. S; ευς Μηλώσιος c. I. n. 2 IS . IL M.' Lobeta PathoL M, AM. I p. IM. Idem I p. ISI, T TOTONIA dessit - οντες Boeeis. s. et v I bene ἐι i. e. ξὶ πὰρ τὸ Lιήρ όν v. I p. IS n. a. Quod vero Giesens I. l. p. 40 Frang. El. p. 55 intertum esse dieit, utrum Deo an Ταρος Boeoti pronuntiaverint, eam dubitationem mihi tollit titulas Orctoae. Stephant

26쪽

Hieronis C. I n. Is I, et ειρογύν p. Frang. l. Sp. Gri n. I p. do, ubi forma est spiritus antiqua. Rem ipsani, quae dedicatur, nominari arbitror v. S

χροσῆν. Diphthongus ει infinitivi χρεισθη a Iapicida malo duplieata fuerit On Ilio II ; ipsum autem ει recto hilet, nam doricum est χρῆσθαι, Ahrens. Hp. Is eoll. v. I p. 182. 2. Eoha est pretiosa , Steph. Thea. IV. IID D., et cons. . . n. 2852 18 να ἔχητε σπενδειν καὶ χρασθαι - πεσταλμέν r

δοκέει κάλλιστον εἶμεν. Ν. 156 a quam inseriptionem Boeehesus egregie traetavit, vetii Frangius EI. Ep. r. i. 8 p. 192 sqq. et Leakeus minuscul. II p. 63 coli. p. 15 . . I de origine nominis mensis Θειλουθέω . Ahrens. I p. Ira n. s. V. 2 nomen ' χέαρος esse idem quod Ἀρχίερος moecis p. 40. a Ahrens L p. I 8 ideo pro incerto habeo, quod ipsum Ἀρχίερος probatum non video. Comparaverim potius nomina Καλλίαρος Μεμβλίαρος, saλίαρος, Lobeck Ρatholog. p. 2M Sed cave corrigas: οἰατρος V. serib παρ υφρονα typotheta malo παρ υφρ. V. 1 -- Θ εἱσας Ahrens. I p. 20 . . a Gieseus p. ara suspicatur scribendum esse αποδεδοάνθι. V. verbum πρό τ' dubium videtur Ahrensio I p. Iz et M. V. 54 εμπρακτος v. Curi Anecd. DeIph. p. G. Ibid. b. Stoeckh. ἀνθιππος, pro quo et Jάνθ ππος suisse posse Frangius censuit I. I. p. IM; idem diu est quod vidi, quamquam in lapide tam lacero mutare quidquam nolui, Specta onom. Gr. p. 44. Osannus contra: ΜωΠΠΙΟΣ, quae eadem varietas est in appellativis διι ἱππους et ἀνθίππους p. Diod. Siees. XIX. 2s, ubi v. esseling. v. V. p. 282 Lud. Dindors Ν. 56s e attigi in Spee onom. Gr. p. III sq. Do robasia vid etiam Ahrens. II p. 116, Unger Theb. Mad. p. IOI, Brandis Nitthod. eb. Griech. I p. 2 2 Stephani Reis d. e. Gog. d. n. Gr. p. 6 Leaho r. in the n. Gr. V. II p. I 2, Forthhammer Hellen. v. I p. 186. V. 8 ιμολα Ahrens. II p. 522. V. II τὸν ορον τὸν ἐν τῆ Oreram, v IN MOYM,OM Boeeis. Λιωνουσιάδος an utroque loco fuit ι σιάς i. e. Aoυσιάς AM II p. 11s , omne a verbo λουειν

27쪽

N. 11 o. Cum eo quod decretum, quo vaga Amphiaraii aera refici iubentur, communis est Boeotorum concilii, bene eonveniunt hae Diogenia Laerti II. I 2 διέτριβεν Μενεδημος ἐν φωπψ ἐν se του ' φιαρεω μρφ' εν χρυσῶν ποτηρ-ναπολομένων, καθα φησιν Ἐρμιππος δογματι, κοινέλτων Βοιαυτων ἐκελευσθη μετελθεῖν. Nam δοχμα κοι ν . . idem est quod δογ- - κοινου . . Unde patet, ommune Boeotorum vel aliquot saeculis ante quam inseripsi Iliis eomposita est, res Amphiaraii, quod prope Oropum fuit, curasse. Alterum Amphiaraium in Thebarum vicinia exstitisse, quas Muelleri, Boeetati p. 5 et Disseni est sententia, uerus negavit Theb. Parad. p. Lati a v. a proiler' i. e. Πέπης si osannum indis , Neres Tremas Imrem et eiusdem gehedas althraecia bra Iurem, unde Πυργης οniicias collatis Πυρρους, Ποργίων, memaup. Papeam. v. 4 τραπέζης Lobeck.

Aglaoph. p. 1- . V. 1 ἐπισκευῆς χρείαν χειν v. 23, Roga II n. Ias. S. cim κοδομηθήμειν τα ποτιδεομενα ἐπισκευας, uis. II. B. v I fit. Roseu. v. - προωεηιεν ἐπι σῆς προσδιωρθωσατο, . I. n. 22 s. d. 4ρίζοντα ἐπανορθώσεως ἐπεσκευασαν. . si in ενοχοι ἔστωσαν se κατὰ τὸν της οἰκονομίας νομεν Boee ius quadratarium aliquid turbasse censet nescio an emendari oratio possit seribendo: se κατα ίωJν τῆς οἰκονομίας νομου obnoxii sunt Iegi quae est de iis quae ad administrationem spectane . De praepositionis usu V. Maeger. Gr. Spraehi. II p. 2s n. 2 adn. 2 et Bemhard Syntax. . M. Lat. - pro Λέων Αἰτωλος ortasse Mucis eorrigendum est certe id nomen illi aliquoties reperitur vid. Roga. Inscr. Ined. I n. D. I. Cur M. Delph. n. 41 p. m. Si pro Λεοντισκου seribendum videtur εοντίσκου in sit.

Impat. n. Is M. Curti Inser. Att. XII p. 22. V. Is Μελανος προσευπιον de donariis Amphiarao propter medicationem Matis es praeter Boecisium p. 12 bellam Boettiger Id. x Mnst in I p. 8s notis, Bero M. Melaeh. r. Com. p. sis Iaeob. -- Deutaehe 'stoI. p. II1I. Μέλανος Lobeckio aralip.

p. Ias est nominativus sed quum statim aequatur Baσκου προσευπιον et Φιλέας τιτθος, et quum V 24 sit Κλεονοης - ΜΠ πος - 'Aντιμαχον, pro genitivo no

28쪽

Προσοδ v. o utrum descendatis Προσοδος -- Προσοδον, nemo facile dixerit. Mulieris nomen ex lapide Hymettio E. Curtius probavit Inseripi Att. XII p. 21. Alia quae hue pertinent, sunt Kθανον in sit Rossi ined. Συνφορον C. I. n. Iω ex novo eiusdem apographo et fortasse n. 857 Ἐπαφροδειτον

Ν. IMI est M. Leineum n. 12 ab. VII coli tom. u. p. IM. Eius apographum quum et ipsam multia. Iocis vitiatum ait, integrum hi reperare malai, quam novum ex eo et

29쪽

Trophonio v. Bergk. Comm. de reliq. . . A. p. 21 sq. V. ex ambobus Mographis iam prodit δέκα δραχμαιον εἰλυτας, et id noque nomen θ s edito selieiter restituerat. V. 1 in KATABEBAIN, Poeoek. AIA in , ubi Boeetatus καταψυχον eoniecit, potest Lebadeae mentio Ialere. Tum ἀνέθεικε

30쪽

Hie ' ιδαιον ego praetuli, quod oeoehei littera addicere videbantur. De Amynta autem V Clinton. Fast Hellen p. 24 - 1 Mueg. Flathe Gesch. Maeed. p. 24, ruectare. Κ5nig hilip S. d. Amynt. p. z. V. 9 πἐρ αυτος αυτ γανέθεικε et Ahrens. Π p. 2M, Curi. An Delph. I. Iz, Iacobs ad Philostr. Imag. p. 62. 12 Heraeam ad Soph. Electr. v. 1 8S, Wam ad Virg. Aen. IV. 2M: Ne super ipse sua molitur Iaude laborem, quem iam SehneideWinus ontulit in Alig. Lit Z IS p. m. V. I et II Poeoch.

Ab initio suspicor ἱκατι v. n. Ilios. 9 n. IM . . Tum Boockhius aera

ναυωας, probavique eum Ahrensio I p. Ira Anal Epigr. p. III. Non nego tamen, in hominis Achaei nomina diphthongum iam suspectam mihi videri. Quodsi in alterutro apographo ' χεδαμίδας Λαμέα esset, libenter reciperem. Ceterum idem homo est, opinor, . Is et Mας αμέω, a quidem ex oeoekeimmo o mea. -- fingi sies m Amra vid infra ad C. I. n. lim. 11. Formam vero Λαμέα pro έαο in homine peregrino serendam esse Ahrensius monuit I p. 203 Λιοσκουρίδαο Ἀλεξανδρεῖα tamen eatis. I. . V. II κατ αυτω νέθεικε αργυρίω νέρῖς μνας, editor αυτον, sed genitivus Bemhard Synt. p. 23s spatio commendatur angustiore in Leahel apographo. V. IT 1:

TE V. Ia ἐκ dabinae visum Ahrensio I p. 21 iam dupliet anetoritate aennitum est; ne cum illo II p. 16 δεκάπεμπε requiro. Πέντε ap. Leaeum est v I exu.