Sylloges inscriptionum Boeoticarum particula [microform]

31쪽

Ib. ρεφωνιου dei ob v. 2. Θεισαυρον ut στατειρος mavult Ahrens. I p. 181. In transeursu ad Pocockei OPTE v. 12 Minotare detur, in titulo Boee sin. 4 S. 1 pro Μωριωνος ad novi apographi fidem 3ωρ. scribendum esse. Tum v I nomen λσέων, per se illud bonum, incertum esse scriptura Leaei

32쪽

Dorida ID. I p. Iso severior autem Doris in adieeuris in ινος non e sed rividetur habuisse Ahr. II p. 15M. Do accentu es Lehra de Aristi stud hom. p. 2M, Lobeeh. athia. p. IS n. 1. V o teste tarietato La p. 20 n. Iste seriptus est in lapide:

mne loehagum nanciscimur eonfirmarique digamma videmus, quod a Boeeisio sagaciter restitutum Giesens Lais Is et tali impugnaverat. V. I pro πι-nnamo editor tam δJνιος fortasse recte conser tamen . 608. Los. ubi αποντος ANTVL2NOΣ etiam Leaena dedit L II p. sis. Quae si genuina est seriptura nee vera latet in lections Clarhii ΛΤΙΜΩΝΟΣ ωντιαέωνος ist . Curti Meed Delph. n. 4M nomen Ἀντθων hi quoque servandum videtur. Arbitreris autem Ἀντίγων idem ess atque Ἀντίγονος ex eorreptione irrationali, de qua egit Lobeerius atholog. p. 506. ' θων fluv. Med. Strab. VII. D. M a L ubi Mamerus κοινος dedit Leipχig. Reperi. IS 1 p. Mynum huius loe sit, nescio. V. II AAsam A in χαλωνέδας retari Anal Epigr. p. Io editor scripserat Igπολλωνίδας, cui conseras C. I. n. - ιονυσιος

'AnoλDυνέδου l αναγραῖος. Sed sive hane sive illam probas coniectaram, fatendam est, terminationem patronymieorum et mox andronymicorum in ωνίδας exeuntem

usus apud Boeotos fuisse rarissimi. Ut mittam Σαωνέδα v. 4, ni nihil tribuendum est, equidem teria exempla praeter id quod est C. I. n. in novi tantum duos in fit a Leaeo ad Thespias reperto legitur ' ριστωνίδ cre Iρ- ubi cavo

et M. Diog. Laert VII s est Φιλωνίδην τον Θηβαῖον si enim scribi debere pro Φιλον vidit Haebnerus v. II p. za eoll. I. IV. o. Aeeedit fortasse Φιλωνίδας ἱκωνος in titulo ossi ined Thebano, si quidem eum hominem civem illius urbis fuisse probabilo est. Sed infeliciter ossius in tit. Auteo Munstbl. 184 n. Is pro APIETONEI . . reoniecit 'AριστωνεMης 'Euμενέδου ἐκ θη- βων, . Anal Epim. p. 166. Nam et patria incerta est, et O melleri apographum Archaeol. Mittheil. a. GHeeh. I p. Ire habet AH --m. Ἀριστ νεικος Contra vero plurima sunt nomina in υνως, nae Ahrensius Π p. 525 eomposuit; sed pro ιαγωνδας Cic. de Legg. II. IM Wachsaeustius Heli. At Ip. os coll. p. 32 n. II ed. 2 eoniecit Iar. Addo titulum ossi inesium Thespiens. Πειθωνδας, Diod Sie. m. - Θρασωνδας ὁ Θηβαιος, ti Leis.

33쪽

n. 23 n. XD 'Aσκών δαο, de quo in a agam, Κλεωνδας Curi. A. D. n. 40 4; Maus d. Gymn. u. Agon. p. zSI. ec prorsus me assentiri Ahrensio, qui I p. 21 rarius similia apud alios Graecos reperiri affirmat, si ificasse hic satis habeo. V. 18 ανακωνιος Lobeck. atholog. p. 52I. V. Is si lacuna accurate notata est O mo , fuerit potius παρι in quam Καλλιῆος. V. 2 Ahrensius I p. Iz mavult μδηιιων. V. 23 Ευέστιος num sanum sit dubito. V. 2 'Aμι- νέων ut n. III. 34 καλλιωνδας. V. 2 Om DP DPm Κλέων 'Aσωποδύριος, de quo nomine Boeotis non infrequenti v. ape. V. 28 --λαμβιος tueri conatus sm Anal Epigr. p. 20 coli. olyb. XVIII 3, 5 επὶ τοπιελψιβιον προςαγορευημνον τῆς Φαρσαλίας. Fortasse tamen Ιελάνθιος fuit. V. 32 μφαι ιίδας Mφ. DDPec est in titulo Curtii ined Orchom Ibid. ιανορίδαο, de quo iam Ahrensius I p. 1 3 dubitabat, in ἰανορίδα mutandum videtur. Cognominis Thebanus estis. 1652. . . o Ξενοκράτιος Ahrens. I p. IM, M. V. 3 Τολιδωρ fico mihi ut Αhrensio I p. IS suspectum est. V. M. APTO ID M MAA : Ἀντιγενίδαο Cum Ἀργουνίων conferas nomen υργυννος, quod Boeotus gessit ab Agamemnone amatus V. Stephan. ΤΕ. S. V., Plutarch Gryll. z, Athen. m. 603. D.

L. Stephani vero, qui inscriptionem editam esse ignorabat p. M, quum sarcinis iam collectis totam non posset transcribere, haec tanquam initium et finem exhibuit:

Apertum est, in Versu primo turbatum esse; nam is, quod ex aliis apographiseonstat, incipit a xαροπίνω ποκτος, desinit in αδειήοι δἐ Nee video, quomodo elementa ΗNET O eum Leahei holeri et oeiaeri ΛΕ sive Sponii Ara eonciliari queant, nisi re salso ex fine . 2 ad primum a Stephanio relatum esse censes. tu est, non possum quin lectores moneam Stephanium, quem ab archaeologis valde probari audio cuiusque itinerarium ipse non aino fructu et voluptate legi, in describendis titulis hic illic lapsum esse, scilicet

34쪽

operae molestae et taedii plenae non satis assuetum. Quod quum iam C. M. Hemmannus in libelli censura Goeti Gel. Anz ISMi Iaaz- M significasset, manifesto docet titulus illius sextus collatus cum Ulaichsi apographo p. elcher. Mus Rhen. 18 4 p. 23s, itemque titulus n. 4s, quem non duobus sed quatuor versiculis constare schedae Rossii monstrant, it n. 38 εντῶλάνου p. 9, ubi in lapide esse Ἐντιμιανο G. Mamerus p. Davidosfium n. XXVI p. XXV fidem facit, et tit. n. a quem paulo pleniorem Rossius dedit in Intellig. g. A. L. IS n. O. Sed hoc, de quo agimus, loco scriptura Stephaniana Emora conserta restituendam formam genuinam σεβαδειήοις, Ahrens. II p. 620, I p. 205. Tum fuerit Κα λλι κραJτιος, . 15 6. I. V. 3 Λιονυσόδέθρος cognominis Boeotus est ap. Diod. Sic XV. 1 cil Westem ad Voss. de Histor Gr. p. 433. Ib. Fιδρια lapis NMPLAR Boeckhius satis probabiliter, quamquam certam esse emendationem non dixerim. Potes etiam ANAPMO : Θεοδοτος Ἀνδρες est in

JΜνασιάδεις, nomst ex ανδάνο aut ηδις compositum esse statuens ut Θυμάδης n. 1601. illi ea ratio minus placet, nam in ηιάδος patronymicum agnoseo

quod andronymicum factum est, qualia sunt in Boeotis ἰολάδος Thucyd. IV DI, Eaφισιάδας n. Η. 3, 'Aλφιάδης n. ISTO. b. ω, Κλεάδας Herod. IX. 1 non 'i. v. esset. , Τελεσιάδως ind. Isthm HI sa, Φαραδας - IM6 5 Kose ρατάδας et Eoροινάδνὶς v. ad n II. D. Sed quum et ipse de Boeckhiano Μνασιάδας dubitem propterea, quod hel et Spon is non in fine praebent, videndum arbitror, num forte fuerit Μνασικλεῖς, V. ad n I. T. De r in Aeqhos

qui aeolismus habetur sane in titulo Tegeat. C. I. n. 1513 confirmatus ibi etiam novo Leae apographo rav. in themor. v. III tab Cn. I. Verum tamen quumboeotismus requirat AP Ahr. I p. 1 Sis. 13, suspicor emendandam SSe, mutatione sere nulla, ἐρεις Γερης Boeotus est ap. Strabon. XIV. 33 v. II p. 163ed Taucta et ap. Pausan VII. 3, 3, ob eumque hominem malui Γέρ. quam Jερεις

35쪽

proponere. Tum: AψNIA A lmul, in prior nomino promointeri altero Sponius et heler habento , ut dubites, utrum eum Boethhi 'Aμινίας

n. 158 . 10, 254 1608. h. 36 an Asu Hντας scribas; in quo ne diphthongum

tris nomen Moλασθω Boeckhio ipsi valde dubium, ex coniectura in hoc titulo fortasse non nimis audaci refinxerim in Σαυμείλω, ut est v I Ξενοκλεῖς Σαυ- μεiaco. Conser

si haec cum iis quae praecedunt coniungantur, scribi posse annotavit Μνασίμωγέλλω του καὶ πινγα νος Praetulit tamen, o pro corrupto habere et solum

Μνηα νος ponere. Mihi id nomen, Mensio I p. 185 proptero suspectum, aeque falsum videtur esse atque Μνζω in Ulaichs tit Tithor. II. Imus Rhen. IS ap. - , ubi in lapide est NAMA. Legerim potius Κλέων πίωνος, vid. n. Ilio. 2LMωνιος, γ λέων, a Kλιωνιος. b. pro PANIAM Boeckhius Βρασίδας, quamquam dubitanter. Si corruptum est nomen, possis etiam ραχίδας Βραχας estis. IOIa 2 et n. 1626. II, cui si non multum tribuis mam homo aequalis sui Traiano, vetustius nomen Bρπυλλης εκ Βοιωτίας habetur p. Polyb. XVII. I, 2, XX. 1, 5. Et Boeotarcha p. Pausan. IX. 13 fortasse non Βακχυλίδης Schubari et Walet. sed Βραχυλλίδης dictus fuit variae lectiones sunt βαπολ λ)ἱδ ς, βραγχυλλίδης Μνασιμαχω cognominis eiusdem urbis civis est C. I. n. Isas T. V. I coniicias 'Oλυμπιχος v. ad n II. M, sed conser K βέριος ap. Leah. n. 53 s. Utrichs. p. 24s n. 24, 3ζμήτριος s. oeot. αματριος n. 15M. 20 n. 1628. I αματριον valde incertum esse, infra probare conabor , ωπολλωνιος, Ποσειδωνιος, Λιονυσιος. V. II ad Παιιπίραο cf. Ahrens. p. IM II ιπείρης Ρ . in Lex. b. et v I egregie Boeckhius dedit 'Oφευσέμω in Iap. Emsan: Eustath. p. 1 72 32 του φέλλειν εστι καὶ νοιμα παρατρ ' πιαν si φελλιμος, ο τινες καὶ ς ελσιιιον γραφα αἰολικcsτερον, Lobeck Ρatholog. p. 166. V. I pro AIO E Joecis. λιῶνα rens. I. p. III Kλιοανα fuisse posse annotavit.

36쪽

vocalis et offendit infra v. o est φακλείδα a nominativo Ηρακλεlδας. ενο- κλεῖς n. 15 5 12 n. 15D. b. aa -εοo. V. 3 Σιφιώνιος nescio an corruptum sit conieceris ibid υνιος Iutarch. Amat. 2 υσάνδρα suoνος Thesp., Polyb. XXIII. 2, 15. V. 4 Σπερχιυνιος recte, puto, Boethhius; Σπερχυλος C. I. n. I o. 15, Σπερχίδας tit. Lamiens. n. ap. Curi. An Delph. p. 15 Sive n. 23 p. Stephan. l. I. Πολυσπερχων, quod nomen male in codicibus et editionibus haud raro sigma omisit. V. 6 Καλλιχαριος Ahr. I p. 190, 285. V. Hypat odorus Erlanthis l. qui a Iutarcho eommemoratur de genio Socratis z, ipse quoque Thebas videtur patriam habuisse. V. 10 roxenos

Boeotos diligenter Meierus composuit, de proxen. p. 30 not. 282 Προξενα it. Ross. hisp. N. 15 8 Thebis in ecclesiae S. Georgii descripsit Leaeus ab X n. o. sinistra nominus plura legi possent, columella circularis lapidi imposita obstititi

V. I habetur in C. J. n. M Aυσιππος Παλλίωνος, bi laenna interis et

ista cernitur nulla patris tamen nomen iam est dubium V 2 Yπατοδωρος

37쪽

genuinum esse ot utroque Ioco arbitror Philostratus Thebanus es n. 1583.

Λ si inli. qui non sani in Cors, Insor.

Thespiis in colle antiquae urbi imminente aedes est S. Charalampi mea. II. p. 81 . Ibi limini portulae ex ecclesia ipsa in adytum ducentis titulus inscriptus legitur, quem ex suis schedis . Curtius editi Mas Rhen. 18 1 p. 106-26 n. s. -

39쪽

3IVI.

. ..

Aera ephiae marsteta in eccloiam georgii, M. Leat . ab XII. n. l. .mmemoravit Ulaichs. p. 2 3.

ΣΥΑΛΙΟ σμιον. De totis inueckh. I p. et92 b in sane est verisiihile, quamquin Acraephise etiam πηρια acta esse ex titulo n. 15M. 0gnoseitur. Sed incertissima lalchsi est con- laetura, ut inde, quod in hoc nostro titula tantum Ἀκραιφλιεῖς et Θζβαιος victores recensentum praeter ipsius urbis ' cives solis Thebanis in Iulia de praemiis eartare licuisso

V. 3 Aκραιπιευς ut n. 15M. II 'Aκρηφιem savius in titulo tarichsit p. 25 sq. quem v. p. 253 n. γ Lea L II p. 30 noti, Lobeck iatholog. p. res o ἐπινίκιον v. a n. VIII. 29. V. si et S supplementa dedi ad aliorum titulorum exemplum, . IsisI. b. a. - V. I ausus sum τον παλαιον --γῶνα mxχζης idem fortasso latet n. 1625 12 ἐπιτελῶν τον λεγομενον IA ..... qui titulus eiusdem urbis Acraephiae est. I. II poteram etiam δαμίππου, . Anal Epigr. p. 151.

Ad Lebad eam in pariete easae. Edidit Stephani n. et recte ad victores gymnicos retulit.

40쪽

ni Polybius v. e. v. L. s.' V. Gestitus ad n Iliso. 26 n. 1591. 35. De Trophonii

s. Basiliis Lebadeae celebratis omnia nota sunt.

N. IM minusculis repetiit Leahens t. II p. II. Tum Davidomus in Itinero suo Petropoli IMM T. R. n. XXII n. XXI ex novo . rameri apographo, quod

quetque potnia de histoire de Par che Ies anciens, aris IS 3, ess inieri. Jahrb. f. . Kr. 18 4 n. 13 p. 103. Ν. 1583 minusc. Leak. I p. 631. Exposuit de hae inscriptione et de titulo n. 58

Welcher. Die griecti Tragoed. III p. 12I sq. V. I - ἀγcoνοθετιοντος τῶν ριτεισι θν genitivus festi ex mure positus est cum verbo ἀγ. conser, ut Boeotica tantum asseram, . 5M. 2 n. 1586 2 n. 15ST. I. Quodsi ossius in Intelligbl. . . . IS n. - . 53 ad tit Argiv iuedit. V. γ ἀγωνοθετη- σαντα Σεβαστείων structuram genitivi minus usitatam esse scribit. id ad solas