Sylloges inscriptionum Boeoticarum particula [microform]

41쪽

inscriptiones Argivas pertinet C. I. n. 1122 et n. 1123, ubi est accusativus. Genitivus in eiusdem urbis titulo habetur n. 112I. G. V. Dίκωσαν corruptum videtur Ahrensio quoque I p. 86. V. S eae scriptura EVIMA suadet, puto, ut scribatur ιρc δας, quod estis 15M. 25, coli. oeckh. p. zM. , Ahr. I p. 184, quamquam is p. 194 iota subscriptum in dubium vocat vide ad tit. n. I. a. V. I malo 'Aγέλοχος ut Ἀγεδικος- IM . . N. IM minusc. Leak. I p. 32. De nomine Ἐξακεστης v. 23 et M v. Anal Epigr. p.

142. V. 3 τον νει η τὸν γωνα τῶν χολωuo : νειι suspectum mihi est de corruptela crediderim designationem aliquam temporis additam fuisse V infra ad n 15ST. 3. V. 3 Καβιριχος eis us rometh. p. 44 n. γ huius tituli memor duplicem nominis Καβειρος explicationem proposuit. Ν. 15M Welcher. I. I. p. 128 sq. V. I επὶ - γc0νοίγετο υντι et V 2 εα ρχοντι dativi exempla aetate posteriore aliquoties leguntur, tit Tithor. IV. 2 εα ποντι Ἐλλανεικεν Mus Rh. IS 3 p. 56, ἐπὶ - ἐπαρχε Αἰγυπτου Letronn. Recuelin. XVI, επὶ - χιλιαρχρο ib. n. XL, Iutarch de genio Socrat. Ἀζς επὶ IΠρω- τε βασιλευοντι γραμματικῆς. Similiter οἱ επὶ τῶν πραγιιατων et οἱ επὶ τοις πράγ3 ιασιν, inter quae quod intercedere discrimen ruegerus docet Griech.

Sprachi. I p. 304 adn. , id ad ea quae attuli referri vix potest. N. 15So minusc. p. Leah. I p. 93 eiusdem apographum ab XVΙΙΙ . So, ubi pro A est A et O pro , versum primum, omisso A priore, sic positum habet, ut sit super primo D v. 2, I V. I alterum super C . . . a in fine Leak. IDN, v. 5, ubi lineolam habet super re, omittit v. s et puncta ib. et v. 12, 21, 25. V. S addit post Μουσερωτος T v. 12), quo signo patrem filio cognominem suisse indicatur, V. Boeckh H I. I p. 613. b. V. 12 ιβάνου:idem nomen estis. II . I v. III p. I0T. V. 1 male Leah S pro . . Iae 3 idem dedit Κολων Ἀντιοχευς ut Franckius ad Richteri Inscr. p. I coli. πατρων patronus G. Dindori in Steph. hes. IV. s. 1zz Α; sed aut eum

42쪽

των τριετζρων Σωτζριων. V. πολεμου . Mithridatici ex Leae quoque sententia v. II p. 302. V. II L. - LAOram prorsus ut ex alpolio Boeckhius. Qui quod eorrexit γκωμι οJλογικφ se. ποιήματι, placuit compluribus,nt L. Dindorso in Steph. h. III. I. 119. A et elckero I. I. p. Ima, et v. osam Syll. p. 346. Sed nescio an praestet interpretari elementa tradita ἐγκωμιW λογικφ encomi prosa oratione conscripto , V. Passo . Lex et Steph. h. V. 2 351. D. V. 12 nomini Καφισοτιμος comparo Σκαμανδροτιμος C. . . 3603. V. Is Leah bene O MO . Subiungit idem I. I. n. seat harditet in the Charch of St. George , quo titulo n. 15M n. s. a continuatur.

VIII.

43쪽

Titullis 158 versus extremus est αφφδος, unde coniicias eius artificis nomen iam haberi, Is Σωσιμενης. Intercidisse tamen nonnulla arbitror. am inter ραφουδον et κιθαριστήν v. Izxponi solent αυλήτης et αυλενδος n. 15M. Id Ili n. IM . II, 13 n. Ilim. 1ο-II n. I s. I IM. Quare Versus quatuor lacuna hausti via

δαμω, licet Leakeus quoque r. in the n. r. n. 39 habeat , scribendum esse puto φοδαμω A. I. I. n. m. ΙΙ. 5 ιερομνημονουντων Βοιωτῶν Ηροδα- μου - Neque Ἐροδιππος sanum Videtur esse, nisi sorte statui potest, idem nomen esse atque ειδιππος sed singulari pronuntiatione ab initio vocaliis auctum. Κιθαρφδός, si recte supplevi, ιερός v. Is et culicuos ιερός v. 2 conserendividentur cum ραυλης, εροκζρυξ, ιεροσαλπιστής, 3θαρ Pδος ερονεικης n. 2813. z. Tum notabile est, nomina κιθαρ δου ρου et κωμct δουντος ρου desiderari. o indicatur, nisi falΙor, eius generis artifices illo anno de praemiis non certasse, quum alias solerent. Quodsi forte dixeris, Gorgippum v. 2 et

Diogenem V 26 binas retulisse victorias, huic opinioni vel . 28 et M obstant.

44쪽

V. 20 supplevi ad n 1584 23. Gorgippus novum drama satΠicum in certamen

dedit Welcher. I. l. p. 2 S). 1ic ut n. - drama satyricum praecedit tragoediam, prorsus ab ea emancipatum, eleher. p. 28 I. Yποκριτής autem ποιητου Σατυρc0ν, qui habetur . 1584 26, hic deest ut histriones scriptorum tragoed et comoed. Atque etiam . 15M. I solus est σατυρογραφος Nimirum hi poetae subulas suas ipsi recitabant. V. 22 et 24 de tragoedo et comoedo

Welckeri sententiam p. 127 sq. amplector, qui n. 1583 n. 15S et n. 15M. 12 τραγο δὸς παλαιας ραγονδίας actores illos interpretatur, qui agendis Veterum

sabularum partibus vel personis inter se certaverint. Ab υποκριτῆ Vero, qui ubique in his catalogis eum poeta novarum sabularum coniunctus reperitur, eo differebant, quod quum is ea quae poeta scripserat recitare et agere deberet, tragoedi contra et comoedi veterem aliquam fabulam ad suam artem ostendendam ipsi eligebant usuique suo adoptabant. Quare τραγο)δός sive τραγ ἰνδος παλαιας τραγco διας aliquant plus praestabat quam ποκριτὸν S. ποκριτζς καινῆς τρα

Mithridatis copiis relatam n 15ST. a testatum fuerit. V. 33 pro τον δίαυλον Kraus p. 45 poteram etiam τον δολιχον, d. p. a T. V. 32 ολιμπ v. adn. II. D. 'Αριστιδης he , estis. IGII. et d.

N. 1588 Leah tab. V n. 31 et minusc. I p. 132, ramer. ap. Davido T. ab XXV n. XXV. Uterque omnibus locis habet D et ram. V. I in utroque exemplo

45쪽

bene est A AMMIN, quod iam a ocockio oblatum Densius I p. 205

alteri scripturae εβαδειεων praetulerat 'Aνεθιαν v. Ahr. I p. 2II, II p. 525; sit n. X. I. b. scrib. ρε υνίοι M. I p. 194. V. 2 νικάσαντες Leah et Mamer cons. AD Up. 212. Tum genuinum I Amre ἱππασίη unus Leinens habet idem Ahrensius ex ocockii FG in exsculpserat I p. 20 not. 5, Π. p. 522. N cum reliquis Mamerus. V. a recto Leah MAAMIONTLN, Ahrens. I p. 116. Tum Leah pro mTΩΝΟΣ ΜYMNOryocock. ATTIO Μιτωνος quod Mensio sanum est visum 1 p. 52I, et habetur Μυτων eptuni M. p. Stephan Byg. Μυτιληνο Verum tamen quum praeter Sponium, helerum et KoeMerum Kramerus quoque lectionem Arianam praebeat, hic certe Lea-keum, cuius viri fides plerumque certissima est, errasse arbitror. N. 15s Unger Theb. Paradox. p. 464 ex libro Matrii. M affert v. I μελαντίκου, . ὁμολπου, quae nullius usus sunt. Tum V γ Μυρωνος pro Vulg. me. et id quidem fortasse eete. Contra v. Is Τουλιαδης spemendum mihi visum est Anal. Epigr. p. 161 adde exemplis nominis υλιάδης Ross. Inscr. Ined. n. m. a. V. 33 lib. Matr. ζ1ιητριευς πάλην. V. 21 Aπολλοδωρος Ἀπολλοδώρου E ζικηνος idem videtur esse in ossi titulo Myconio n. I li. 22 Ἀπολλοδωρος Κυζικ 'νος cognominis civis sed Aglaophontis . est C. I. n. 1 80 doscriptore A. Cyg. confer Marquardi Cyg. v. s. Gebie p. 1 3.

CLASSIM TERTIA

Λ Tituli qui non sunt in cor p. Ius ori

Copis, magna tabula lapidea in ecclesia proph. Eliae. AEdidit Uritas. I. I. p. 203

46쪽

Litterarum sormas paulo antiquiores in lapide conspici credibile est pro δ' pro Mete.

Ad Aera ephiam in ruderibus oraculi Apollinis tot supra sentem, qui Περδικο-

βρυσις Vocatur, marmor quadratum, cuius singula latera ternorum sunt pedum crassitudinem

47쪽

Tripus κατα μαντείαν v. dedicatus fuisse videtur cons. n. 1593. Ita Boeoti Dodonam quoque tripoda quotannis donarii loco mittebant, Meier de theor. p. XXIII Halis IMM,

D. Muesser. Orchom p. 381 et in Boettigeri Amalth. v. I. p. 12 sq. 131. Nomina 'Aντι γενεuos, ErraFάλτιος et Γρυλλίωνος non prorsus conspicua esse, annotavit editor . 2 τ, qui titulum a communi Boeotorum brevi post Thebas restitutas DI. 116. I scriptum esse censuit p. 23S. De dialecti ratione cons. hrens. II p. 52I. idem patronymica, quae exeunt in εἰιος V. I et 2 admodum dubia videntur esse . 52z, nec minus diphthongus in στυμειδοντιω. Sed quum trichsium summa diligentia titulos transcribere solitum fuisse, multis exemplis constet, equidem aegre crediderim, virum egregium, licet inscriptio difficilis

fuerit Iectu nec nomen Ἀντιγενεμω satis certum esse dicatur, ter tota temere intrudendo peccavisse. Cum Ἀντιγενεμω et συτos ειδει os conser n. 1593 2 ιαντεμαν, quod Ahrensius I p. 1m ab inaudito μαντευς repetit; et videudum puto, num forte in tanta Verborum μεδομαι et ιλὶδοι ιαι assiuitate iuxta 'Aστομεδων in usu fuerit 'Aστυι ιλὶδων sive boeotice

'Aστυμείδων, quemadmodum habentur 'Aνδροι εδ' ap. Thucyd. V. M APΙΣ ΜΕΛΗΣ C. I. n. 260I. I v I p. 35 NIKOm V n. 22is 3 ex apo . oumesorti, Ἀλκιμέδης V., quum multo frequentiora sint nomina in ι δνὶς terminata. V. I de archonte V ad n ΙΙ. I. b. Θεισπιεῖος v. M legitur etiam n 1593 s teste Urichsio p. IS n. 6 cons Anal Epigr. p. 93 3 p. 2 M ubi tamen iam male formam ERME Ora C. I. n. 1460 tuitus esse mihi videor, quum Lebasius quoque fasc. I p. 124 3 ELIE K. praebeat. V. 2 αφεδριατευοντες ex more sunt septem, ut n. 1593.5 Boeckh. p. z2 a b. V. 2 'Aθανοκριτίω : Diog. Laert. IX. ' Ἀθηνοκριτος pat. Democriti. b. αναγρῆυ Ahr. I p. 2s. V. Ἱπποτίων typothetae est vitium; noli formam Daeo afferre: ΠΠΙΠAGLA n. 1642. Ad 'Eπιαλτιος v. hrens. I p. 16, Gies. p. 49 sqq. V. Nc0νος n. 15 5 s Lebad. , ausan. IX. 40, 1 Acraeph. Σα- ευνδα n. IM . 4 Cop. Sed homo lataeensis, rerum scriptor Φάων nominatus suit, non Σάων v. estermann ad oss. de Histor. r. p. 93 n. 2. Fit vero Nos a clo ut

48쪽

PO- oti Titulum pugna Leuctrica recentiorem esse, vel mentio τῶν Βασιλείων docet, quae post illam instituta sunt, Diod. Sic XV. M. De dialecto in universum . Ahrens. II p. 52I. V. 'εων est, non ιων, Ahr. p. GIS. Eum Lebadensem fuisse, recte inde colligere mihi videor, quod patria non est addita. λέων έωνος eiusdem urbis civis e mea coniectura habetur . 575. S. Tum Ff σκωνος cum Leakeo Mensius scripsit V p. 516. Mihi supplementum placuit amplius, non propterea quod nomen 'Aσκωνδας aliquoties legitur Aristoph. Vesp. 11sI, Iam c. schol. Kρατ' 'Aσκωνdo Θοβαῖος Diog. Laert M. SM, nomini. σκων exemplum desidero - eo enim argumento nihil efficitur - sed quod 'Aσκων-δας καὶ Mco οἱ Βραχυλλου προγονοι, p. olyb. XX. 5 5 aliqua cognatione cum eone agonotheta videntur coniuncti fuisse. Ex his hominibus, qui σαν οἱ μαλιστα τότε ιιακεδονίζοντες, manifesto pater filii 'Aσκωνως, filius μων, Boeotorum aliquando ππαρχος Folyb. . S), nepos Βραχυλληὶς, post proelium ad Selasiam commissum ab Antigono Lacedaemoni praesectus Fol. g. 12 . Eosdem postea a rege Philippo quoque omni modo adiutos esse, scriptor tradit . 13, unde κατογωνίσαντο τους ἐν ταις Θήβαις αυτο7 αντιπολιτευομένους καὶ πάντας νάγκασαν μακεδονίζειν, πλὴν τελέως λέγων τινων. Quodsi vel ex his verbis non sine probabilitate conieceris, Thebanos illos suisse, eadem patria altero quoque argumento omprobatur. Nam qui eo a Romanis securi percussus esse narratur, quod eo auctore Boeoti societatem cum erseo iunxissent Liv. XLV. I, Polyb. XXVII. I et ), is, et ipse Macedonum partes secutus more a maioribus tradito Ρolyb. XX. 5, 4 τὰ κατὰ τὴν οἰκίαν την μωνος τοιαυτην λαβε την αρχὴν καὶ τῆς προς Μακεδονας συστάσεως καὶ τῆς κατὰ τὴν ουσίαν επιδοσεως), proavum videtur habuisse eonem, avum Brachyllen, patrem Aseondam V, qui silium ex suo avo Neone I nominavisset: Aσκωνδας

Ascondas

Is a. h. μων Polyb Liv. Iam vero quum eo ille iunior a Livio Thebanus appelletur, quid de antiquiore eiusque patre et filio statuendum sit, apertum est At, inquit, Neonem agonothetam videri

49쪽

Lebadensem fuisse, supra ipso concessisti. Nimiram non affirmo, eum eundem esse atque Neonem Aseondae si Polybianum; sed cognatione tantum aliqua agonothetam ad Thebaianam familiam pertinuisa suspieor. Addo, Neonem aliquem Thebanum haberi etiam n Ie 2. , copensem n. 15M. I.

II p. 11s. V. meakeus: a ἐληοπι πήριον s. χριστον η - χρέστιον. In primum ipse statim incideram, diphthongum tamen pro a posui. Nam quum Dorienses V. t. δικασαριον - ἐπικρητήριον dixerint Ahrens. II p. 45 , Boeotos in similibus ει habuisse, consentaneum est ' Conser autem praeter nomina χριστήριον Suid. , ποτηριον μιατηριον, πΟὐήαν - ριον Pausaniam IX. 3s, Ἀλαίφ χρίουσι et Ρollucem ΙΙΙ. 15 Ἀλαἱ χρίσασθαι, quamquam Ne quidem codex χρήσασθαι habere dicitur locum vero Diogenis Laert. V. TI, ubi Budaei co

iectura est ἐλαιοχριστίαν, pro manuscriptorum Iectione ἐλαιοχρηστίαν, commemorasse hiegatis habeo. De oleo in gymnasiis dari solito v. Krause Die GDnn. u. Agonis d. Hellen. I p. IS ata. Ili, D. Isin ad Porsium p. 22 , Anal Epigr. p. 96. V. OPAG ut n. Ili AM. I p. ITI, non ι ι, τοὶ Βασιλεῖ Boeckh. I p. - . b, p. 779. b. Deus ut Lebadea sic Pari colobatis, C. I. n. ram. oz: Ahrens. I p. 12'

- Thebis in ara marmorea sub cymatio. Debeo E. Curtio.

De nomine eius quae dedicat dubites coniicias εοκλώ, ut sunt Μεγακλω M. Clementi Alex. p. Is Sytb., αρικλω schol. aris Apoll. Rhod. I. - , υκλω C. I. n. Is Certo nomina Λικκcis . Iis i v. II p. 8a a, Μίκκος, Μίκκνὶ Μίκκων, Ποκκας Stephani n. 4 , eliner. Mus Rhen. 18 2 p. 211, Φιλοκκας n. 15, 15 Cist. n. De h. p. 6 et Μολυκκος Curi. n. ad probandum Θεοκκώ nullius sunt usns. Tum notabilia est diphthongus in 'μαίω servata, quum v. 2 habeatur ΜΠYAHO; vid ad n n. s. F. 2 Ποτειδώ ωJνι τ pro, veteris est Boeotismi cons. Ahrens. I p. Ira n. 5 et p. ISRa quo formam Ποτιδάων contra Herodiani scripturam περὶ μονζρ λέξ. II, 8 ει Corinnae bene restitutam esse, noli propter hanc inscriptionem negare. 'Eμπυλ of fuerit an

50쪽

sqq. ita precatur chorus virginum Iππιος ποντομέδων να ἰχθυβόλιν μαχα Ποσειδαν πέλυσιν φόβων, ἐπίλυσιν διδου, in quo memineris Theb, fuisse quadi ματους v. interpr. ad Pindari Olymp. R. m.

Lebadeae in sepulcro titulus a. Ima repertus est. Edidit Stephantis. Meli puri, qui a Naum aeceperat.

γαρο αῖνος, 'Eμπεδοττω, 5 'Eχεσθενεις 'μῆ. Stephani v si seribendum esse ratus 'μαι, titulum iis issustrari arbitratur nae Pansanias retulit LX M, eum qui descensum est in Trophonii specum αγουσιν ἐπὶ τον ποταμὸν τὴν 'κ-αν αγαγοντες δῶ ἐλαίφ χρέουσι καὶ λουουσι δυο παῖδες των στωνον τρία που καὶ δεκα γεγονότες, Ους 'μας ἐπονομάζουσιν. robavit eam interpretationem . Curtius in ellachr. L. Alterth. IS 54. D. At si quinque haberem eamissos, quum de duobus tantum perlegetes Ioquatur. Et quid iam de mulieribus alteri olumnas inscriptis statuamus, de quibus editor nihil pronuntiavit Sed non dubito, quin dedicatoriussit titulus, eiusdemque generis atque is quem delaeeps n. XIV. edam. V. I Παραμονος vid ad n V. G. V. 3 ausus sum se inserere Archiae, praeter polemarchum Thebanum e Xenophonte et lutarcho notum, non pauci inter Boeotos habentur C. I. n. 1570. s. IOrop. n. 1574 10 Cop. n. 60 . I Leuctr. n. 902. I ll. n. 15 2 3 Tanagr. tit Ross. Coron Minus eredibile mihi est, in lapide filisse: A Jίας, euius nominis Chaeronen-