장음표시 사용
41쪽
Miratur humilitas, tangitur auctoritas, ut ergo seruetur in suo splendore,
An eomedere lacticinia in Quadragesimam peccatum mortale δAFfirmativa sententia est communissima,quam tenent triginta quatuor Doctores, quos citat Pa oua l. decis. 7I .de ieiunio,quibus addec rassiprax. lib. et .cap. I O. nun4.9. & I O. Portelluna v. Ieiunium in Addit. nu. 7. Compend. Rodr. reiblut.7s. num. I 3.
qui citat Silu. Angei.& Tabien. v. Ieiunium,Hieronymum Politium Capuccinum in Regulam primam S. Franci- ΩΦ cap. 3. num. 39. Duraud. lib. . dist.
Quadragesima , & alijs diebus vetitis non sobun carnes,sed etiam lacticinia ella suspectos de heresi,&Doctores ci-r a. Est igitur tenenda haec opinio de Decesitate,curn opposita habeat plus improbabilitatis, quam probabilitatis,& bene collisitur ex cap. Denique
dist, A. :l is verbis. Par autem en, ut nos, qui bis diebus d carnibus animatium abit ἐκemus , ab omnibus qηορ; qua sc- Mentina in trahunt originem carnis ieiu- nemus a Iacte, easto, o ou s. Par est ,
hoc est, abstinentia a lacticiniis purificanda est cum abstinentia a carne, quae sicut non comeditur in Quadrage uiua, ita neq; lacticinia sunt comedanda. Neque sustinenda est inte
praetatio glosae. PM cst,ide Equum, o iustum, ita sensu consilij, cum possit applicari etiam ad sensum praecepti,di legis, de cuius essentia sitnt iustitia,& aequitas. Confirmatur ex illo communi axiomate, quod consuetudo est optima legum interpres,cap.Cum dilectus s. de consuet. unde & altera lex dicitur, cap. consuetudo s. dist. I. &parem vim habet cum lege, i. De quibus E. de legib. unde licet allegata iuris dispositio non esset lex, quod nega mus,introducta tamen consuetudo illam interpretatur pro lege ,ut constat apud praecitatos,& hic in Italia comedere lacticinia in Qtradragesinia magnum scandalum est, & grauissimum peccatum in opinione omnium, quod sine dubio a superioribus,ut tale puni
Cum autem diebus Dominicis intra Quadragesimam prohibita sit de
iure caro,ut colligitur ex illo cap. Pinniq; dist-. iuncta glos. v. DominicL .LCarnis priuij, antiquitus enim in prima Dominica Quadragesimae comedebant carnes, modo abstinent a carnibus , ac proinde etiam a lacticinin, di ita firmiter tenendum, & ab omniabus obseruandum , quicquid nonnulli falso, & temerarie dicant, pro quibus nihil facit cap. Quadragesima I s. dist. s. illis verbis. Quadragesima summa ob- seruantia obstiuanda est, ut ieiunia in ea,pi per dies Domiricos, qui de abstinentia subtracti sunt. Ut enim manifestum est ex dictis verbis, sermo est de abstinentia a iciunio , quod excluditur a diebus Dominicis,de abstinentia vero a carnibus, aut lacticinias ne verbum quidem. Falsum item est,quod subiungunt non prohiberi carnes in Dominicis Quadragesimae,qui ibi sermo est. manifestus de abusu comedendi camnes prima Dominica,ut superius diximus , consequenter ex eo abusu no
possunt iesurre compstionem lacticia
42쪽
-rtim in alijs Dominicis, in quibus bas applieme. Tum quia sicut aliena-
manifesta supponitur prohibitio cam tio non dicitur,quando transfertur dentum . Nec placet , quod subdu ni aD legatam consuetudinem a Doctoribus abstinendi i lacticiniis, non fuisse introductam animo obligandi , sed ex. deuotione , & pietate populorum . Nam unde habent abstinentiam alacticini,s introductam fuisse ex deuotione tantum ,& non proprie ex consuetudine oblisante, cum ex praxi, Sccommuni consensu omnium sere fidelium , transgressores incurrant peccatum mortale ergo a posteriori infertur huiusmodi abstinentiam esse, vel liure, ve I a consuetudine proprie dicta introductam. Et ita decisuin suis , nempe negativam esse temerari am,&scandalosam resert Pasqual. de Ieiun. Decis i .in Correctis. Vide insta de- eis.6s. ubi haec consuetudo ex obligatione, de deuotione expenditur.
DECISIO XI. An abbas ad vitam locando possessionem Religioso suo subdito, qui ei ad
bune effectum exbursauit no- . tabilem summam pecunia, violauerit Extrauet. γDecretum de rebus o. Ecclesia noη ali nandis .
ABbas nullas ex hoc incurrit poe
nas, quia cassis non compraehenditur sub extrauaganti,neq;proinde sub decreto, cum liniusmodi locatio non sit species alienationis, quatenue in illis prohibita, ut probatur; Tum quia extrauagans, Ambitiosa I quitur tantum de alienatione in Laitum, seu extraneum,ibi: Profanis umfratre in sororem, dicit enim l. Unui ex familia S. E. E. de lesez. si testator prohibxit rem aliena.U, dando forari non ridetur alienare. Ita neq; quando superior locat suo subdito, & hoc a se tioti,quia interipsos non est distinctio dominu , cum omnia adhuc sint sub proprietate eiusdem monasteri3. Tum quia ex cap. Cum Apostolica 7. de in, quae fiunt a P lat.non dicitur alienatio , quando res detenta a Laico transit ad Ecclesiam, ergo neq; quando a superiore transfertur ad suum subditum,curn menes monasterium res ad huc remaneat. Tum quia alienatio ab unaEcclesia ad aliam non compre henditur sub dictis extra uaganti, ecDecreto ex opinione Riccij decis. 38.& 7 . contra Bonac. de aliena t. p. a. Mum. Iq. quam opinionem probabilem vocat Peregrin. ex Theatin irta Compend.priuileg.v.Αlienatio dub.7. probabiliorem Tambur. tom. 3. disp. II. q. a. num. I9. ubi dicit alienationem ab uno conuentu ad alium eiusdem ordinis non esse prohibitam per extra uag. ergo multo minus in casu nostro. Tum quia lex non aptatur ad ea,quae raro accidunt,ex vulgatis iuribus, huiusmodi autem contractus is ter Regulares rarissimὰ accidunt,cum ex alio iure prohibiti sint,nam cap. 2.sess. et s. de Regul. dicitur. Nee dein- ceps liceat Superioribus bona stabilia alicui Regulari coneedere, etiam ad Wum- fructum, am,administratioae m,aut commendam Casus igitur prssens prohibetur in Tridentino p raecitam loco, ibidem tamen nulla exprimitur poena contra Superiores concedentes, sed tantum contra detissentes , qui de
43쪽
P hensi tenere, aut conuicti biennio ri cap.fin.de homicid. Ita docent N priuati sunt voce activa. & passiua, qui poena incurritur solum per declarationem, & sententiam iudicis, ve cum S. Fausto lib.8. Thesauri q. r98.
docui Resolui. 3. lau. 83. quibus ad de Peyrin. de Subd. q.2. cap. z. S. ad finem. Rescindendus aut in omnino est huiusmodi contractus, cum sit contra dictum cap. Tridentini, &Votum paupertatis,aliter tam Abbas,
quam Religiosus conductor dicitur esse in peccato mortali. DECISIO XII. An poenitens Confessario non restituente sebi ab eo commissum , liber sita restitutione δ
Uando Poenitens deuenit in co- gnitionem , Confessarium non restituisse rem sibi commissam, sine dubio tenetur restituere. Probatur, Tum quia debitor non liberatur, nisi res persecte fiat creditoris, i. Si rem meam 2o. T de soluta maxime in casu hoc, in quo debitor est ex delicto. Tum quia in sero externo cogeretur ad restitutionem, ergo a sertiori in
illis Lessius lib. a.cap. I s. n.6 3. quam plures alios citat Diana par.I.tra αII. resolui. a. cui oppositum probabile videtur cum alias ab eo citatis ea ratione,quia Gm ipse non deberet cum infamia restituere, quantum in se est, fecit,quod potuit. Sed meo iudicio, usus non fuit ea omni diligentia, qua poterat adhibere, petendo a conseia sario schedulam conscribendam acreditore de pecunia,vel alia re accepta , ut praecitati admonent, bonum esse, & cautum reddi pamitentem, si huiusmodi syngrapham requirat per Consessarium. Dixi, Quando p istens deuenit in co- Inulanem, quia ante non tenetur,cum probabiliter ignoree hanc obligationem; immo dubitans de Confessario, sine ulla rationabili causa, ut quia ia6quam audiuit, sibi retinuisse alienum, peccat grauiter,& iudicium Oommi tit temerarium, cum de nulla praesumendum sit delictum,nisi contrarium constet, fidelis igitur habendus est Consessarius, unde Scottis, Gabriel apud Sayr.lib. Io. tract. s. cap.9.nu.3. dicunt,restitutionem factam per confessarium, etiamsi defecerit, liberare foro constientiae tenetur ; utriusque poenitentem, quia satis credi debuit, enim adem iudicium, quando abest quod per talem personam fideliter falsa praesiumptio, & aliter aliqua spe- T-. I ' ' cialis ratio non urgeat, ex cap. Ut animarum, de constiti in 6. Cap. Vir. de iure iur. in 6. cap. I. de sepult. in si
Tum quia debitum ex delicto perit
debitori antequam perueniat ad creditorem , nam creditor aliquod pati non debet ex alterius delicto,& ex casu fortuito quis tenetur ex culpa , caI.Yn. de c0mmod.Glosv.Prarii id het. Igitur quamdiu poenitenS manet in bona fide, ad nihil tenetur, quod si audiat a fide dignis certo scientibus, Consessarium huiusmodi, cui restitutionem commisit, de- . fecisse in restitutionibus, po casii tenetur, alim
44쪽
An animatio patri nil ultra rigorosum praetiumsit iniusta QStimator rogatus ab amico, ut duas domus aestimet ultra iu-ctuin pretium,nam ambae hic,& nunc, Omnibus consideratis, valent tantum rigoroso praetio libras sex milleiad effectum vero constituendi super illas patrimonium Clerici in sacris initian-clideberent ultra valere,etiam ducentum libras,ex quo ille aestimator quaerit, an tuta conscientia in iudicio coram Episcopo cum iuramento asseuerare possit illas domos valere sex mille ducentum pDico posse, quia licet hoc praetium
videatur iniustum, tamen tale non est respectu huius casus,in quo nullius laeditur iustitia, & si enim ex alio capite iniustum esset, si accederet contractus uenditionis, nihilominus in casu nostro praesenti iustum prstium est, quia Clericus ipse, cuius domus sunt, illas
locando non maiores, aut minores
fructus perciperet ex diuersitate praetia, quia in locandis domibus non attenditur aestimatio, sed concursus maior, vel minor condu ctoru, qui multis ab hinc annis pauci sunt; neq; alteri domus vendere intendit, ex quo sequeretur Icesio iustitiae, & damnum tertia. Confirmatur, quod haec aestimatio non sit iniusta, quia iniustitia est laesio iustitiae commutatiuae,aut di stributivae, hic autem nullus Ioeditur,
nam iustitia commutatii'. . prscipit seruandam esse aequalitatem rerum inter contrahentes,in hoc autem casu
nullus contrahit, sed Clericus de suis
bonis procurat sibi assignari patrimo nium; iustitia vero distributiva dicat
ossicia, beneficia, & praeima esse conferenda iuxta merita , & qualitates personarum; in casu autem nullius o fici; fit distributio,ut notum est, quare cum in hoc casu locum habere non possit iustitia ex conditione facti, nulla adesse potest praelia iniustitia.
Quod si dicas,Tridentinuin loques de Patrimonio ait, & de pension . Talia 6D, quae eis ad vitam DRentandam satis sint. Illud autem prstium, cui desunt ducentum,non videtur sufficere,cum longe sit minus taxa. Respondetur libras decem fructuum, e X ducentum serie pro nihilo reputari, &huiusmoda modica leges non considerant;praeterquam quod dici potest , ut supra, fructus non augeri, aut mirmi ex praetio laxato. Maior dissicultas est , quando Clericus aliam domum , nec bona habet, ex quibus sustentari possit,nam in hoc casu puto, non seruari mentem Tridentini, quia cum egeat habitatione propriae domus, illam locare non potest ad consequendos fructus, quibus se possit sustentare, ideo videat quid
An poeηs expressa in Decretis de eiectis, o Apollatis .eiot, non solum iEο-rum transgressores,sed etiam viola
tis VIII. et D Oenae in Decretis de Electis,&I Apostatis expressae his verbis. Si quis vero ipsorum aduersus ea, qua D perius praescripta suηt, vel eorum aliquid, quoquo modo facere, vel moliri praejum
45쪽
erit, ipso facto poenam incurrat priuarionis omnium liciorum , qua tunc ob
tinebit , vocisque activa, oe passiua , ac perpetua inhabilitatis ad illa in posterum obtinenda aenaque huiusmodi sit Sanctitatisua, oe Sedi postolica reseruata,
iisdem Superioribus etiam Generalibus, Protectoribus illam moderandi, seu relaxandi potestate panitus interdicta. Restringuntur ad transgressores huiusmodi decretorum de Electis,& Α-
postatis,& non extenduntur ad transgre flores decretorum Clement.VIII. in his innovatorum. Probatur, Tum quia praefatae poenae infliguntur contra facientes aduersus ea, quae sunt
praescripta in dictis decretis , ut clarum est, sed in illis non praescribuntur decreta Clementis VIII. cum alibi iam sint praescripta , sed tantum ii nouantur, sunt enim diuersa praeser, abere, & innovare, nam verbum Prescribere ex proprietate suae significationis importat definire, statuere, legem edere, & statuta; in nouare vero significat legem antiquam renouare,& reducere in pristinum , glossv.Statuimus cap. Ut litigantes s. de ossi. ordin. in o. quare cum decreta Clementis VIII. tantum in nouentur, &non praescribantur, cum iam fuerint praescripta, non extenduntur ad has poenas . Tum quia in decretis Clement.VIII. propriae exprimuntur pq
nae contra Superiores non ObseruanteS,aut non procurantes,ut Obseruentur a subditis, aut non facientes,quod in illis pra,scribitur , ergo nulla ratio suadet , sub praedictis poenis contra transgressores decretorum de Electis, comprehendi violatores decretorum Clementis, ne contra vulgata iura multiplicentur poenae, quae de iure restringendae sunt Demum non Iolum innovantur decreta Clem. sed eius illorum poenae, ibit Vt illa exacte obser uent, atque t observentur,eseiant, sub poenis statutis in eisdem decretis . Dices, sequitur ex dictis transgresi res cap. sin. do regul. quo praecipitur, ut singulis annis eiecti, & apostatae requirantur, praedictis poenis minime assici illos non requirentes , quia illud caput innovatur tantum, & non
praescribitur. Respondeo illud caput
non tantum in nouari , verum etiam de nouo pra scribi, cum statuatur recipiendos est e huiusmodi expulsos, si
a cisit euidens spes emendationis pro bandae attestatione ordinarij, quod in eo capite finali non praescribebatur. Nonnulli respondent, eas penas
esse tantum contra facientes, vel mOlientes aliquid aduersus ea decreta, ac proinde incurri solummodo peractionem positivam, no. autem OmiLsionis, qualis est non requirere eiectos, &apostatas, Ita resert Tam bur. tom. 3. disp. 8. qu. 3. quos impugnat num .9. quia, inquit, intentio S.C.videtur esse, ut puniantur Superiores praefata dec reta non exequenteS,seu non obseruantes ex illis verbis. In supradictis decretis , ct ordinationibus exequendis, & infra et Iniungit, serioq; mandat, ut illa diligenter observent, at- qae obseruari procurent; Superior autem non reuocans eiectos, & fligiti uos non obseruat decretum Congregationis Concilij. Deinde probat, quia licet omissio non sit actio physiaca, est tamen moralis , qua positinc
vult non obseruare praeceptum. Demum ait tolli omnem difficultatem, quia in praefato decreto infliguntur poenae transgressoribus iuxta formam a Clem
46쪽
a Clem.VIII. praescriptam circa admittendos ad Religionem , in illa a tem constitutione infliguntur poenaeios, qui non obseruant, ctiam si hoc contingat per puram omissionem. Hae rationes nullam inducunt probabilitatem , non prima ex textu adducta, quia priora verba reseruntur qu, dem ad obseruationem in ordine ad lectionem singulis annis. Posteriora vero loquuntur de decretis Clementis VII I. innovatis ; S: Iicet eiectos
non reuocantes non dicantur obse
uare illa decreta, non ideo tamen dicuntur proprie facere, aut moliri albquid contra illa, ex quo poenae incurruntur , verba enim proprie accipie
da sunt maxime in poenalibus. Non secunda, quia licet omissio supponat
actum positiuum volendi non reuocare, illae pcenae non incurruntur exactu positivo voluntatis, sed ex opere externo prohibito . Tertia demum
ratio nihil prodest, quia illae poenae in
aliis decretis ali)s verbis exprimuntur, per quae comprehenditur omissio. Puto tamen transgressores h
rum decretorum, siue positiue , siue omissiue praedictis affici poenis ex intentione legislatoris , quia videmus puniri dictis poenis omittentes illo. rum lectionem singulis annis, & ve bum moliri significare potest: virum que commissionem , & omissionem. Instabis, ex obliuione omittentes
legere ea decreta non videntur facere, vel moliri prassumptiue aduersus illa, quia piaesumptio non contingit sine dolo, & temeritate, qtiae arguunt 3 commissionem tantum . Uerum in hoc casu dicerem illorum lectionem
omittentem eas poenas non incurrere etiam in foro externo, ob dictam. rationem. Utique vero, fi constaret
Superiorem admonitum nolle, ut legerentur , quia tunc temerarius dic retur spernens eam monitionem verbo, & facto.
An angustia euiuslibet isti sit causa legitima di pensandi super imped mentis matrimonis e
V Na ex causis dispensandi super
impedimentis matrimoni) ratione consanguinitatis, aut affinitatis in tertio, & quarto gradu iuxta cap. I. sesset q. est loci angustia, quate. nus in eo masculus sibi non consanguineam, vel affinem paris conditionis, cui nubere possit, inuenire ne
quit, & ideo haec est sufficiens causa dispensandi, ut licite, & valide contrahere valeant ; alias vide apud Sanch. lib. 8. disp. I s. breuiter recen set Naidus v. Dispensatio nu. I 9.Bar hola ad praecitatum caput ἀCausa praedicta intelligitur respectu loci insignis , ut docent omne&apud p citatos cum Uega tom. Σ-
Ratio est, quia si intelligeretur de quouis loco infimo, ignobili, & villa ,
sequeretur inconueniens,quod quam- plura matrimonia contraherentur inter consanguingos; praeterquam quoaratio diitantiae,quae reperitur inter loca insignia , multum ivllificat hanc
causam, ex quo mulie res aegresserunt extra patriam nubere, & cum magna
difficultate parentes relinquunt, quae rationes locum non habent in locis. C a. infi-
47쪽
pravius causa respicit loca tantum insignia. Paris autem conditionis dicuntur esse , non solum ex aequalitate generis, aut diuitiarum, sed etiam ex pari aetate, moribus, & affabilitate. Locus insignis dicitur ciuitas, Oppi. dum,& similia loca,in quibus ciuiliter vivitur cum personis peritis, ut colligitur ex cap. statutum II. de refer. in o. ibi: Vel locis insignibus,ubi post commord eopia peritorum haberi . Quantum autem ad praesentem casum, non puto requiri copiam peritorum actu, sed unum, vel alterum, nam ea copia requiritur in eo capite, in ordine ad iudicia,& causas in ciuitatibus, & Io-ε is insignibus, in quibus huiusmodi
causiae expediri non possitiat sine peritis, doctoribus, aduocatis, notarijs, &procuratoribus. In ordine autem ad dispensationem matrimonialem ex angustia loci, lassicit, quod locus sit, aut ciuitas,aut oppidum ,vel alius t eus unitus,& populatus, in quo urbane,& ciuiliter vitia tur cum paucis p
. a census minori pratio emi possint, quam primo creati fuerunt ζCEnsus emi non possimi minori Praelio, quam primo constituti fuerunt, qua udo sunt liquidi, exigibi-lm , de manutenentur. Probatur ex
Bulla Pij V. incipien . Cum onus. eX- tenta apud Nauar. in Comment. de Usar sub num. 24. illis verbis. Declarantes pratium semel censui e Ititutum nanquam posse ob temporum, aut contrabentium qualitatem, seu Haud accidens, nec quoad ultimo contrahentes minus, vel augeri . Rario est,quia iura census non sunt dereriorata , nec minoris sunt valoris in secunda emptione a suam in prima creationis, cum ea-em iura remaneant invariabilia ex
ijsdem circumstantijs in utraq; venditione, ergo iustum est,quod remaneat idem omnino praetium in utroq; casitu Confirmatur; Tum quia ius exigendi hic Parmae septem cum dimidio pro quolibet centenario seinper est idem, respectu cuiuslibet emptoris, nam secundus emptor exigit septem cum dimidio pro quolibet centenario, sicut soluuntur primo emptori, ergo idem semper debet esse praetium. Tum quia praetium censuum est laxatum,&inuariabile , sicut & ius percipiendi fructus , ergo nulla ratione est minuendum. Dixi, quando concurrunt ea tria,
quod census sit liquidus, exigibilis,
manu tenibilis, tunc enim ius manet invariabile; census autem non dicitur liquidus,quando est dubius, & Iitigiosus,ut si sundus illius alijs sit obligatus, aut sub Iudice lis mota fuerit. Quando venditor morosus est, in solutionibus dicitur census difficilis exactionis. Item quando venditor non vult ma- nutenere census, sed sua iura vendit talia, qualia sunt, tunc deteriora dicuntur iura census; & ideo in his cambus aliquid de praetio minui potest,
iuxta aestimationem periculi , quod subiturus est emptor, & reuera eXperitur non leue,quia processu temporis fundi censuum probantur esse adulteri,& alieni, & anterioribus creditoribus obligati, de ideo si non manulenentur , licitum est emptoribus min xis illos emere. Uide Nauar.de Usur.
48쪽
An vero id probandui a sit perunicam
vel duas matronas in arte expertas Quamvis dictu ipsorum regulariter sussicienter probet, quia nullus in hactionem emptorem illum, cui non exi- causa potest esse melior testis,qua ipsi genti vendestor Iibere venderet cen- complices;nihilominus quado constatium minori praetio, quia volenti, & partes nimis affectare matrimonium, consentienti non fit iniuria. ex noua causa initio non adducta,neque expressa, dubitari potest per ina ri. Megal. i. L lib. 2. cap. 7. anum.&l. Dubius etiam censetur, si lcommunitate QIuatur,quia quandoq; Principes ad illos longas admouent manus. Non damnarem ad restitu-
XVII. dicem de falsitate causae allegatae prε-cise, ut inde sequatur matrimonium , suffcienter por ipsos consanguineos , quia sunt testes ineLΡ Etrus petijt a Sede Apostolica di- ficaces, ac nulli in causia propria,asse spensationem contrahendi ma- ctandi Matrimonium,ideo prudenter se gerat, separatim partes interrogando cum iuramento,& si vacillent, illos dimittat. Neque per matrona Sprobari potest stactura claustri, cum aliunde possit esse ea fractio. Dictuin ligenter examinata ordinarius inue- . Confessarij in hoc casu nihil probat, Vnit locum, in quo oratores nati sunt, cum non interfuerit copulae; nec per
proprium dictum probat, sed per dictum poenitentis, quod non suffcit, quia per seipsum probaret in propria caula,quod nulli permittitur, nec che- Etrus petijt a Sede Apostoliea diaspensationem contrahendi matrimonium cum consanguinea sibi in quarto gradu, allegata causadoci angustia non inueniri in eodem loco vi- .rum sibi non consanguineum paris conditionis,cui nubere possit. Re di-
An Religiosus rem habens eum meretri te habitante intra elaustra cum Ino milite, inciderit in aliquas censuras enon esse insignem, iuxta dicta sub Decis. IS. ac proinde petitam dispensa- ionem nullius esse virtutis,sed subrepatiam,& nullam. Quia autem ex animo cupit cum illa contrahere expO- nil ordinario, secum illa rem habuisse, ac proinde ex hac causa nouam DECISIO XV1id procurat dispelationem expressa cau- Δ, quod mulier infamata remaneret 's ex carnali copula,ac sine spe coniugis,& inde scandala orirentur, si consanguineo non nuberet. Communimina opinio est, dispensationem petitam, copula tacita,esse inualidain,& subreptitiam,vi multis allegatis refert Barbosa ad cap. s. sese. 26. num. IT.
Difficultas igitur est , quomodo probanda sit copula,an nimirum iussi.
qua in incidit censuram, aut alianam iuris,quia poenae inflictae in Pontifici,s contra vel
49쪽
ram violantes, sunt contra eos , qui introducunt, seu admittunt, aut fociunt ingredi mulieres intra sua cla stra, ut videre est in Bulla Pij U. incip. Regularium personarum , ubi Religiosistite superiores siue subditi praestimentes introducere, aut admittere illas, incurrunt ipso facto suspensionem adiuinis, cum priuatione ossiciorum, di inhabilitate ad illa, & alia in futurum; nulla tamen exprimitur reseruatio; & licet Bulla loquatur dein- . troductis praetextu licentiarum , t men se postea declarauit in alia lucipiente . Decet Romanum . Locutum suisse etiam de illis mulieribus, quae sine licentia lutroducuntur. Ex Bulla vero Gregori) XIII. incip. Vbi grati Religiosi admittentes, vel. facien tes ingredi mulieres intra sua claustra P textu licentiarum , cum illae sint
reuocatae ibidem, incurrunt excomi municationem, & priuationem ossiciorum cum inhabilitate, neutrum puto reseruatum, quia clausula reseruationis superius expressa contra m lieres, non repetitur contra Religiosos, quare,ut odiosa censetur omissa,& casus relictus dispositioni iuris communis , l. Commodissime ff. deliber. & posth. l. Si extraneus 6. de
condit. causa data; ius autem commune cap. Nuper 29. de sent. excom
iuuia. disponit, quod quando conditor Canonis absolutionem sibi specialiter non retinuit, eo ipso conces arsisse videtur facultatem alijs relaxandi a Scio Sancti. lib. s. cap. I 6. nu. 83. alijs tenere esse reseruatam; num. 8q. a poenis Gregoria excludix. . subditos,compraehendendo solum superistres . Praedicta, inserviant pro
maiori; sed iste Religiosus mulierem militis non introduxit, neque admissex tenore Bullarum Pij V., neque inest superior admisit illam , aut secie
ingredi praetextu licentiarum , ergo nullas incurrit poenas; probatur mi nor, quia mulier comitata suit suum militem, cui a Ministris Principis designatum fuit hospitium intra claustra Religio serum aegre ferentiun militum hospitalitatem cum graui eorum in commodo. Neque introductam dicuntur Religiosi admittere, quia admittere est inuitare ad ingressum, & illum non impedire,quando ex ossicio incumbit impedire ingressum; sed Religiosi similem ingressum impedire non possunt, obstantibbus Ministris militiae. Certum igitur
est, rem habentem cum muliere ficintroducta, licet esset superior , non incurrere poenam aliquam, nisi illam introducat in propriam cellam,& e. tra locum militibus deputatum, si l cus adest separatus a loco, ubi Rellagiosi degunt.
An mulier eum suo milite hospitans intra Aaustra incurrat excommuni cationem l
INcurrit excommunicationem rc- seruatam Bullae Pij V. de qua in P cedenti sectione, Ratio est, quia Ministri Principis, neque ipset Princeps facultatem habet cerreandi priuilegio cl au serar,ut notorium est,ergo mulier ingrediens violat clausuram, ac proinde incurrit excommunicationem. Confirmatur quia non posilant militibus hospitium assignare claustra Religiosorum, id enim pro
50쪽
hibuit Pius U. Bulla incip. Dum ad
uberes, apud Consect. pag. 2oi.& sic respondit S. C. apud Dianam in calce Part. .num. I 3. Ergo si milites viri lcgitime non hospitantur etiam ex imperio Principis intra claustra, multo minus mulieres, licet essent uxore S legitimae ipsiorum militum; experientia enim constat, destrui , & labefactari disciplinam Regularem ex huiusmodi hospitalitate. Neque Principum intentio est, ut mulieres habitent intra claustra , undo Ministri id negligentes, & loca profana non assignantes mulieribus , grauiter peccant; & inflatu Ecclesiastico vidi PraelatoS Circere e claustris non solum mulieres, sed etiam milites, qui eas introduxerant ausu temerario . Ea autem mulier non incidit in excommunicationem latam in Bulla Gregori), de qua in praecedenti decisione, quia ea incurritur praetextu licentiarum, quae olim concestae erant mulieribus per. Plae latos illas concedere valentes; licentia autem Ministri, seu potius imperium , & a sit gnatio facta non est j centia, de qua in Bulla Gregorio,
unicam ergo mulier incurrit excommunicationem . Ab ea absoluere potest Confestarius Regularis virtute priuilegiorum, ut alibi docui , quia licet Pius V. illam sibi
quin potuerint confirmare : &in nouare priuilegia absoluendi a reseruatis, ut
De quodam Legato debito Audenti
dem operam danti, quamuis linuiter Grammaticat, debetur hoc sequens legatum e testatore conceptum his verbis. Di piis ordina 4sa testatore,oec. Sι debano pagare studι quat troil meleaci cun Iuliolo, O discendente maschio di tulti li Iuranominati,cbe vorra studiare , andar Dori inquassiuritia studio publico a studiar in qua UiAtalia professione , i quali scudi
quattro de bano havere, mem re starannottiori della Citta di IIo dona in studio, o vera mente studιaranno.Quamuis certum sit prae tum legatum deberi N. studenti vere in Se minario Parmen si , & propterea, id non egeat probatione, cap. De manifesta II. a. q. I. l. Si vero, S. I. is quIsatisd. ac proinde locus non sit coniecturis, ex vulgatis iuribus, nihilominus id demonstrandinia est nonnuIlis de hac re dubitantibus. Primo, de mente expressa testat ris, qxue in omni eius dispositionc attendenda est, Rolaiad. a Valle lib. 3.
quia illa persona debet lucrari hoc lcgatum , quae de dicta semissa extra Mutinam manet in aliq'o loco studi j publici, & itidem vere studet; sed manifestum cst, hunc iuuenem multis abhinc annis hab: rare Parmae, ubi viget studium publicum, di hic vere studet ex fide authetica sui Magistri exhibita, ergo debet lucrari legatum, quia conditiones adimpleuit, conditionibus namque purificatis debetur lega-C AE tum,