Decisiones miscellaneae quinque centum dubiorum nouorum ad publicam vtilitatem clericorum, religiosorum, & secularium expositorum; per ... f. Franciscum Bordonum Parmensem ..

발행: 1650년

분량: 469페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

71쪽

44 Decisionum miscestinearum

res solum Theologiae conferunt gradus alterius Do strinae , ergo neuter gradus necessarius est ad Doctorandum, si non univocus , qui videretur alias necessarius ad iudicandum de idoneitate promouendi, multo minus aequivocus, per quem non potest serri Iudicium,cu illius scientiae no sit prosessor Vicarius, seu Comes Palatinus,sed alterius tantu.Tu quia Uica.s rius Generalis aliquado no est Sacerdos, ac proinde non est Consessarius,

neque habet potestatem absoluendi

Sacramentaliter, & tamen hanc facultatem alios concedit, ut notum est in curijs Episcoporum, ergo quiS alteri potest conserre facultatem,quam non habet, consequenter Vicarius non Doctor, quod idem est,ac esse Provicarius in casu nostro , poterit

per se ipsum, vel per alium facere Doctorem. Sed dicet aliquis, quare hactenus aliquem non promouit, neque

nunc, sed per tertium a se delegatum, qui est Doctor, ergo faciens Doctorem supponitur esse Doctor. Redico, quod de omnibus non est reddenda

ratio, l. Non omnium I s. de legibus glos. v. Rationem Cap. Nabuchodonosor 22.23. q.q. & si aliquando reddi posset, non expedit, nec pluS sapere, quam oportet sapere. Vide infra Deci sqqO.642.

DECISIO XL.

An Iegata non 'luens incurrat aliquam censuram eLEgatum Pium non luens nutatam de iure communi incurrit censuram, cum in iure non repetiatur , sed tantum comminatur excommunicatio in cap. Qui oblationes s.& I o. Cap. Clerici II. I 3. q. a. ubi negligentes solutores huiusmodi vocantur necatoreS egentium, & pauperum, atque Sacrilegi dicuntur. Hscautem intelliguntur respectu Legatorum Piorum , quae & vocantur causepia, & enumerantur a Tiraquello iutract. de priuilegias causae piae. Illud autem dicitur Legatum piuna,seu ca se pia,quod relinquitur EccIesiae, monasterio, Religioso particulari intuitu pietatis, non praetextu consanguinitatis,hospitali cuilibet, ratorio,pauperibus, viduis, pupillis pauperibus, pro redemptione captiuorum , dos pro maritandis pauperibuS, pro imagine pingenda,peto studio Theologi ,

pro constructione , vel reparatione pontium, viarum ad publicam utilitatem , pro constructione sepulcri,

pro meretrice, ut conuertatur, pro restitutione incertorum, & male a latorum , pro ornamento,& utilitate

Ecclesiae, pro oleo lampadis. Adde quod pia causa,seu Legatum pium cst illud, quod relinquitur concionatori, & ideo illud non soluens Praedicator excommunicari potest . iuxta illa duo capita superius allegata. Quid, si spectet ad Superiorem

Conuentus , apud quem extat fu dus, ex quo percipiuntur fructusὸ Debet soluere secundo Monasterio, ex quo vocavit concionatorem, si tamen fructus percipiantur ex fundo

designato, aliter ad nihil tenetur; si

concionator est subditus, contentus

sit de eleemosina, quam sibi submin, strabit suus Practatus pro vestitu , &libris.

Insolutio Legatorum piorum selet

72쪽

reseruari apud diuersos Episcopos,de

quo casu reseruato vide Grassium lib. 2. cap.26. suae praxis,& illius amicum ad verbum Bellochium Part. a. qu. I. Lupum de casibus Bergom. Par. 2.casu 6. Maauchellum de casibus Mediol. disput. a. cap. 2 . De Legatis piis respectu Regularium LeZana tom. q. v. Legata Regularibus relicta.

DECISIO XL L . An testis in dubio prasumendus sit fa Ium dixisse MInime , sed immunis esse debet

ab hac imputatione,quod prinhatur Primo, quia falsitas in dubio nopraesumitur,c. In praesentia, de renunt. I. Cum praecibus C. de probat ubi Bald. Marsit. consit. I. num. 33. Cq-pola consit. civ. 3 8. nu. I 3. & ut de falso quis conuincatur, probationes de bent esse concludentes per necesse, Bald. iii l. Iuris gentium S. Quod ferest . de pact. 8e in l. Imperator st. de statu hom. nu. I. talisque requiritur probatio , quae demonstret rem aliter se habere non posse, Grammat. Const.

alios subiungit, in crimine falsi magis strictam , dc concludentem requiri probationem, quam in ali)s delictis,

specie, quod testis habeat hanc praesumptionem pro se, ut non praesuma tur,falsum deposuisse , sed veritatem abunde dixisse, probat Beria2ol. dbeto consit. 8. num. Io. post glos in cap. Accedens, de crim. falsi, Bald. in leg. De quibus col. sin. nu.qo. ff. de legio. Secundὸ, facienda est semper omnis

interpraetatio, ut a falso testis excusetur, cap. Cum tu, de testib ubi omnesspraesertim Fclin. nu.4. N II. Gram

itaui adhibenda sit exquisita,& nimia subtilitas,ut falsitas excludatur,etiam per impropriatione in verborum , &distinctionem etiam eo modo, & ratione , quibus leges concordantur, ut post omnes docet Beria2ol. cit.cons. 8. num. I 3 .immo etiam per multiplicationem actuum , M personarum, quia pluralitas actuum praesumitur,ute uitetur falsitas, Bald. in l. fin. C. de reb. cred. in fine, Surd. decisa 81. n.s. atque verba sunt improprianda , &sub diuersis conceptibus loci, te ris, & personarum interpretanda, ad euitandam falsitatem, Farin. q. I 3.d num. I92.praesertim in crimin.num. stor. Tertiδ falsitas non committitur sine dolo, l. Qui testamentum, S. DO-lo malo E ad leg. Corne l. de falsar.

1umptus non sussicit, sed requiritur

ded. consi. Ios. nu. IT. lib. I. a dolo autem in materia salsitatis excusat quaelibet causa etiam iniusta, Anges. de males v. Falsario nu. I. Uers. Et a dolo quis excusatur, Alex.lib. I. consil.73.nu. .Gratiis lib. I .cons. 39.nu. 6. Cephalus consit. 23 o. nu. Iq. uuartos falsitas sine dolo commissa nulla poena etiam extraordinaria, vel Stellionatus punitur, Corn. lib.q. cons. I 82. num. 6. quia crimen Stellio natus sine dolo non incurritur, Bec .conL78. nu. I 6. Surd. decis 282.num. I 8 .Honee

libi

73쪽

4 6 Decisionum Miscelian earum

lib. I. consis. Ios. nu. 28. nu. q. Quin

1., in dubio praesumitur potius error, simplicitas, & ignorantia, quam do lus , vel falsitas, Bald. in I. pen. C. de his, qui sibi adscr. Rotan d. consit. 3 8.

num. I 8. unde testis dictum praesumitur potius per ignorantiam falsum, quam per dolum, Cephal. consit. 2 3 o. nu. I 6.& 33S .nu. I. neq; enim errans dici potest dolum, aut falsum committere, Marsit. consil.6S I .nu. 8. Bec. consil.78. num.9. consequenter testis per errorem deponens falsum , non tenetur pena falsi,Grammata Ons. 23. nu Gq.& 33. nu. Io. nam falsum non

committitur, nisi mentiatur animus, ut ex Baldo dixit Ioan . de Amicis consit. I 3 8. nlrm. Io. quia falsum est mutatio veritatis ex certa scientia, ex Hostien. Marsil. in Rubr. adleg. Genes. de fals. Gratus consit. III. num .9. Fol. a. ac proinde testis per ignorantiam, vel errorem deponens salsum, non est in dolo, neq; falsarius

ut testis puniatur de falis, opus eii, quod falsum deponat super facto ipso

principali, in quo vertitur quaritio, non autem super extriti secis, in quo casu, neque eius dictum infringitur, Clar. q. 3. S.Scias tamen, Bossius de

Septimo, ut quis de falso puniatur, necesse est, quod eius dictum noceat, vel nocere possit alicui, l. I. C. ad leg. Cornel. de falis Bossius tit. de desens. Or. num.7O. Anges. in l. Qui veluti C. eod. Alex. lib. r. consit. q. num. 8.Vulpeli. consiL6.nua. de communi,& consit. Ia9. ROland. cons38.nu. 12. Surd. decis 2 8a. Honded. consit. Ios. num .q9. quod locum habet etiam in statuto poenam imponente, Berta ZOI. consit. 8. nu. 1 o. & quod falsitas inno-eibilis non possit puniri, dictus Uul-peli. consil.6. num. I. Hon ded. lib. r. cit. consit. Io9. mrm. I a.& sis. Neque poena extraordinaria cessante dolo,& nocibilitate , Uulpeli. consit. I 29. num. 8.ec I . HOnded. lib. i.cons ros. num. sq. Farin. q. I O. num. 36O. Vbi reprobat Baiardum contrarium asserentem. Oct auo falsitas nunquam praesumitur commissa sine causa , unde

ubi cellat causa falsitatis , ibi cessare

debet et iam eius praesumptio, Crata. consit .a S. nu. Iq. ROland . lib. i.consiL3 8. nu. 3 9. Menoch. consil. 22 I. nu. 8. Gabriel confit. i59. quapropter ubi cessat lucrum, commodum, seu utit, eas, cessat quoque falsitatis praesum

nu. s. lib. 3. neque sufficit modicum lucrum ad praesumendum falsitatent, glos. in cap. Accedens, de crim. falsi, Natta consit. II a M. IO. Cephalus consilia 3 o. uum. I9. Berta Zol. consit. II 6. nu. S. Nonὸ poena falsi quis puniendus non est, nisi trib. concurrentibus, mutatione veritatis, dolo vero, dc nocumento ex falsitate , Honded. lib. I. consil. ros. nu .s .dc 36. Bertag. consit. Tl.num. 3 I. ad sq. Decimo non suificiunt qua ius coniecturae, εἰ pra sirinptioncs etiam plureS ad condemnaudum aliquem in poeitam falsi etiam extraordinariam , ut pluribus comprobat Surd. consit. I 3 1.num .78.& So. sed requiruntur vehementissimae, dc tales, quae Iuaicem reddant certis-

74쪽

certissi mi,& sectum m chirum, veindubitanter ppareat verum . nec aliud credi possiti ex eodem Surd. a nu.

iusmodi prssumptioneε , Menoeta lib.

An simonia sit proeurare alicui pensio-

QVidam Clericus minoribus tantum initiatus ,& beneficiarius , ut valeat ducere uxorem, nuntiat suo beneficio , conueniendo cum resignatario de pensione super beneficio rem gnato constituenda de licentia Papae , quam intendit procurare, ut detur a

Sede Apostolica illi qui procurabit sibi talem mulierem in uxorem,& super hac re ineunt pactum, & mutuo se in bliganti Cericus ad procurandum cueffecta pensionem,& Laicus procura-di illi cum erectu uxorem. Difficu tas dii an illis It ita sit huiusmodi comventio sine peccato simoniae 3 Vide tur,quod sic,quia resignatio est legitima , eum Byponatur facta coram S periore, di ex eausa ducendi uxorem, ex lxs, quae habetne Canoni , in eap. Super hocide renunt.Parislib. I.de resignat ames ina.& q.3. ubi de reserua ta pensione,& in resignatione fit mentio de persona, in eurus fauorem pen sio petitur i Papa,ergo tollitur omnistaspicio sim iae; nam auctoritas Papsinteruenietis, tollipomnem simonia miure prohibita alocv.Illicitae pacti nes,cap. m pridem de pact.de communi apud Pariclib.6. de Resignat. q. a. num.7O. pensio autem constitui po test super beneficio resignato tam pro ipse resignante, ut commodo vivere possit, ibidem mun.7. quam pro alio tertio,Mandos de pens col. 3. Dico, quod hic interuenit simonia, quia pactum inter rem spiritualem, Se temporalem inducit sisnoniam, qua secundum glosam in sunt. causiae I .q. I.

diosa voluntas emendi, vel vendundi aliquid spirituale pro temporali; sed in prssenti casu Clericus procurando

pensionem eo pacto, ut alter, cui illa pensio conferretur, procuret sibi esticaciter talem mulierem in uxorem, Vendit illam,& loco preti , & pecuniae acquirit obligationem asterius,qui recepta pensione, tenetur ciuilitur illi Uxorem procurare , ergo simoniam committit . Confirmatur,quia secundum Nauar.consit. 7. si ego rogo aulicum, ut mihi impetret beneficium, super quo consentiamurnponi pensi nem pro ipso , simoniam committo, ergo pari ratione ego sum simoniacus,si volenti impetrare mihi uxorem promitto pensionem super meo beneficio resignato. Nec iustificatur hoc pactum , nec tollitur vitium simonia per expressi nem eius in narrativa resignationis benefici , & nouae pensonis conserendat tertio, & amico resignantis, nisi interminis exprimatur huiusmodi pactum , in quo casu Papa non adm histpensionem, eum non adsit sufficiens causa constituendae pensionis, quae adesset, si iam uxorem obtinuisset, de vellet

75쪽

vellet in signum gratitudinis nullo Pr cedente pacto, postulare gratiam

illius fauore. Intuitu autem suturi matrimonij Papa non concedet, neq; coseret pensione, quia collatio bene-Mijin accessoriae pensionis debet esse absolutamon conditionalis,quia actus legitimi , cuiusmodi est collatio bene sicij,de pensionis, non recipiunt diem, neque conditionem, reg. so. in 6. sed statim producunt suum effectum.

DECISIO XLIII. An simonia sit dare alicui pecuniam, νιybi procuret uxorem e NEquaquam, quia contractus iste

versatur inter res temporales, nam matrimonium in ratione contractus quid temporale est, cum in traditione corporum consistat, & st

biliri potest persecte matrimonium in

Tatione contractus,antequam fiat Sacramentum , ergo nullatenus illi accidere potest vitium simoniar. Ita Padi norm. in cap. Cum in Ecclesia , de si-mon. Sylv. b. quos citat Suar.lib.ε.

Ca p. 3 .alios citat Bonac.q.ε. de simon. s. i. in fine primae proposit.

DECISIO . XLIV. An obligetur vise fideiussoris, qui interroganti,an talis sit bonus fideι Dr respondet asmatiae lSOlent nonnulli homines propriae

conscientiae immemores, qui in negotiis mundi modicam habent fi dem , in suis contractibus adhibere fideiussores, ut alio, cum qMOuS contrahunt,securi, & tuti remaneant, & ρος- terea interrogare quosdam homines vulgares,rudes,& simplices,qui ut plurimum cassi reperiuntur in loco, ubi conficitur instrumentum contractus.

an talis persona sit bonus fideiussor, qui si respondeant assirmative, ut fere omnes solent respondere ob diagnum respectum praesentiae fideiussoris ) Notarius illorum assertum exprimit talibus verbis, quibus significat, illum obligatum esse vice fideiussoris, ac si ipse respondens sermalitEr se obligasset in eo contractu, & hunc solent vocare collaudatorem fideiussi

Nulli dubium est,hunc hominem in foro conscientiae non esse obligatum, ut de se constat,quia nemo intendit se obligare ad aliquid, ad quod non tenetur, nisi ad illud habeat animum; certum autem est in casu praesenti sic respondens, non habere animum Gobligandi, quia ea responsio est actus iudicij, & intellectus, atq; mera asser tio habilitatis ,& sussicientiae fideiussoris , non autem voluntatis, quia per illud affertum nihil intendit velle , sed tantum narrare hominem, de quo interrogatur, esse bonum fideiussorem. Confrmatur, quia in hoc casu habet se potius per modum testis, quam per modum gerentis vicem fideiussoris. Neque obligatur in foro externo, nisi si obliget verbis sor tib .ctuat quivalentibus,probatur; Tum quia obligatio non contrahitur, nisi precedat scientiad.De his Ede transact. nemo enim,ut dixi,obligatur,nisi habeat intentionem se obligandi, l. 3. de act.& obligat. sed per illam simplicem interrogationem , & nudam responsi nem etiam vir prudens, dc doctus non Veniet

76쪽

veniet in cognitionem , δέ notitiam alicuius obligationis, cum de se illai non significent ex proprietate verborum, & secundum communem usum

loquendi, cum se habeant tantum per modum simplicis assertionis,ergo nubiam inducunt obligationem . Tum squia hic nulla apparet promissio,cum nullus adsit voluntatis actus illam im dicans, ergo neque ulla obligatio:ubi enim nulla reperitur causa, neque iblius effectus, cum hic ab illa depe deat,obligatio autem est effectus prinmissionis, ergo non extante hac, ne ue illa. Demum iste homo responens per hoc non fit persona contrahens, neque de numero illarum, quae concurrunt ad contractum, cum ut plurimum multi interueniant ad praeparationem contractus, & tamen postea non exprimuntur in instrumento contractus, aut si exprimuntur tamquam componentes partes ad inubcem,vel ut con satiarij, seu proxenetae, ergo neque exprimendus est, qui asserit fideiussorem esse bonum; κ. haec

interrogatio est mera. astutia alterius intendentis decipere proximum, vel Ienim scit fideiussorem esse bonum, ae proinde, aut inutilis est interrogatio, aut dolosa in damnum respondentis; vel scit esse malum ,& decoctum, &iniuste per dolum intendit obliga

tertium ignorantem; vel demum e

bitat de lassicientia fideiussoris, & pari ratione vult supponere alium loco illius, ut seruet se indemnem in damnum tertii, qui per talem responsi nem nunquam cogitauit, se teneri vice fideiutaris. Itaque non solum i terrogans, sed etiam Notarius, & alij interesse habentes in negotio, tene

pur ad damna illius respondentia, binnum esse fideiussorem. In his casibus Omagis culpandi sunt Notari j, quam balij, quia priuident huiusmodi deceditiones , & non obstant, & quod peius

est, formalibus verbis , & clausulas eri primunt huiusmodi responsionem, ex quibus deducitur clare, talem perso nam idiotam apparere in instrume tis secundos fideiussores, & collaudatores fideiussorum. Neque puto imris peritos concludere huiusmodi ve

ba . Et N. interrogauit Petrum,an Paulus esset bonus fideiussor, respondit T

trus asserens, Paulum esse bonum fideiuρsorem. Inducere obligationem in Petro fideiussionis, aut collaudationis,

quia huiusmodi obligationes habent

speciales clausulas, per qua S exprimuntur, per quasque obligati clare deueniunt in notitiam suae obli alionis.

An delegatio facta a Vicario expiret ista delegato, eo remoto ab vicio e

tia,quod re integra delegatio e piret, amoto ab officio deleganto, quia delegatus non habet maiorem

facultatem, seu iurisdictionem, quam habeat ipsemet delegans, ex Reg. 79. in s. quae dicit. Nemo potest plus iuris transferre in alium, quam sibi competere dignoscatur, ergo facultas delegata non potest prolongari in dele gato ,quando remanet destructa in delegante. Confirma tur, quia dele-

satus operatur virtute delegantis,h Ius enim vices gerit, cap. Sane II. deos deleg. ibi glosa v.vices nostras,alijs iuribus allegatis, delegatus enim non

77쪽

so diuisionum Miscemnearum

propria , sed aliena utitur iurisdicti ne, i. I. g. Qui mandatam is de offic.

eius glos. v. impendant extr. 2. com .

de sepult. unde & repraesentat pers nam delegantis, ex cap. sia. dist.93. cap. I. dist. sq. ac proinde non habet plus iurisdictionis, quam delegans, ut ibidem dicit glosa v. Auctoritas. Ita

cap. Relatum I9. c. Gratum I9.cap.

Licet undique 3 o. de off. de leg. ibi gl. v. Re integra, & si sermo sit de morte delegantis,tamen intelligitur de qualibet alia cestatione, & remotione ab officio , ea enim clausula non solum verificatur in morte naturali, verum etiam in quacumque alia vacatione, siue per renuntiationem, siue per terminationem , depositionem, aut alio modo, glos in cap.Vn. Ne sede vac. in 6. v. mortuo Praelato, per iura ibidem allegata. Dixi, re integra expirare delegationem i. quia nondum delegatus cspituti iurisdictione sibi communicata a delegante, quia eam perfecte transi ς se in delegatum non est dicendum, ut habetur cap. Quamuis 6. de ossi c. de- Ieg. iii 5. ibi: Cum iurisdicto, ex quo ipse

sus non extitit, non censeatur in eum

escaciter transite. Tunc igitur delegatus dicitur persecte , complete, &essicaciter obtinere iurisdictionem sibi communicatam, cum cepit uti illa in negotio sibi commisso. Quando

autem res dicatur integra , aut cepta bene tradit Sanchea lib. 8 .disp. et S. l. I. In casu autem nostro res non dicitur integra, cum cςptum fiterit negotium , nam doctorando puncta secreta assignata suerunt coram delegato, & post duos, aut tres dies circumfertur cassatio Provicari j Episcopalis, cui cani facultatem delegauerat, e

go delegatus potest prosequi causam

cspiam, consequenter assistere recrutationi punctorum publicorum coram collegio , & promotum creare Doctorem, non obstante reuocati ne veteris Vicarij, & noui, ac suturi pendentia, de quo nondum authent, ce constat. Sed aliquis respondere posset,lianc non esse formalem delegationem, cum non proueniat ab Ordinario, nam Provicarius non est proprie Vicarius Ceneralis de iure, & a iure habens iurisdictionem, sed tantum Pro-

uicarius Episcopalis ab ipso Episcopo

ad hoc onus electus , consequenter

non potest dici eiusdem commissio simpliciter delegatio, quae est tantum ab Ordinario, cum sit actus iurisdictionis, cap. Super quaestionum a T. S. Porro, de off. dele g. cap. I. de offordin .in 6.qualis non est Provicarius,

sed tantum subdelegatio, ac proinde cum sit inferioris conditionis non est aequiparanda delegationi . Responderi tamen potest , hunc Pro uicarium aequiparari Vicario ordinario, & dici ordinarium , quia habet omnem potestatem, quam habent Vicarij Generales, nam deputatus ad uniuersitatem causarum dicitur ομdinarius , ex dictis decis39. num .3. quamuis ibi aliquid corrigendum est, nimirum Pro uicarium hunc non dicit Generalem, & talem, qui unicum faciat cum Episcopo tribunal, quia ab Episcopo non est designatus, seu nominatus tamquam a iure habens iurisdictionem, cum non habeat requisita, sed proprie dicitur ab Episcopo

eligi, ac proinde communicari, ac delegari eidem facultas tanta, quantam haberet, si nominaretur habiturus a

78쪽

E. P. Francisi Porrint . 1 2

iure eamdem iurisdictionem, ex quo tamen non tollitur nostra responsio, sed corroboratur in eo, quod Proui- carius tantam potestatem habet,qua tam Vicarius, cum ea solum differentia , quod potestas Vicaria dicitur esse a iure eiusdem designatione facta per Episcopum , Potestas vero Provicari dicitur esse ab homine per delegationem factam ab Episcopo, & cum in utroq: sit eiusdem amplitudinis,uterque vocandus est Ordinarius ille a iure, hic ex uniuersitate causarum sibi

commissarum.

DECISIO XLVI. An puncta pro Doctorando assignata disserri possint, vel mutari e

NVlli dubium est, legitima subsi

stente causa, uti si Vicarius, vel ille , ad quem spectat conferre gradum Doctoratus eo die maefixo abese set, vel simpliciter non esset, causa

mortis , aut eiusdem reuocatione ,

laureando posse differri punctorum recitationem in alium diem eiusdem

hebdomadae , non tamen mutanda

sunt ptincta, alijs ei dehouo assignatis, cum ultra quam par sit grauari non debeat, quia per eum non stat, quin illa recitet tempore praefixo . Quod si tempus diu differatur ultra hebdomadam, alia puncta a Collegio assignari poterunt eidem laureando. An autem illa recitare possit die priefixo, non obstante absentia vica-ru, qui illum Doctorare debet Θ Respondetur negatiue , quia statutum habet, quod recitentur coram Vicario,& toto Collegio,ergo aliter agen

duin non est, & illud est de forma, &solemnitate substantiali, quo omissio, res gesta subsistere non potest, immo nec recipere esse, quia forma est illa, quae dat esse rei, l.Iulianus S. Si quis rem E ad exhibend. & omissa etiam ex parte, vel in minimo vitiat actum,l. cum hi S. Si praetor E. de transact. alijs allegatis, & Doctoribus Barbosa

AXio m. IOO.nu. I S. Praeterquam quod inconueniens est , laureandum prae-

sentare Uicario, coram quo seipsam immediate probare non debeat recitatione lectionis , & responsione ad argumenta . Deinde absitardum est , quod causa efiiciens inducat sormam in materiam,neque a se,neque coram se saltem ultimo dispositam. Demum sicut vanum est, & ridiculum prasset tare poenitentem iam consessum viri, sed non absolutum, tertio, ut abso uatur, coram quo tamen non est comsessus; ita incongruum est, & inutile offerre laureandum Vicario, coram quo non se ore proprio ostendit dignitor laurea.

DECISIO XLVII. en Episcopus possit concedere sperialem

Confissarium moniali laboranti in extremis l

SI Monialis petat ex sua speciali

indigentia poterit Episcopus mittere petitum ab ilia Cosessarium,& quia in tali articulo, quantum fieri potest, subueniendum est,& occurrendum omnibus vijs, de modis possibiliabus, dilicitis saluti proximi; & quia talis ingressus est rationabilis, iuxta

exigentiam cap. Un- de statu regular. in 6.& necessarius iuxta Tridentinum cap. .sessas.

E a Quid

79쪽

s α Decisionum miscestanearum

Quid si Monialis non indigeret, nisi pro quadam animae suae consolatione, an tunc Episcopus posset hanc licentiam concedere ρ Crederem,quod sic;Tum quia articulus mortis est causa sussiciens, eo enim in casu maxime

indiget consolatione spirituali; Tum quia nullibi id prohibetur; Tum quia

id probo Resolui. s. num. II.

DECISIO XLVIII.

na, professionem emittere possit e

Sacerdoti1: extensum apud Consect.pag.21 9. nouissime ex parte relatum per Franciscum PeliZZarium Societatis Iesu in suo erudito Tract. de Monialibus cap.9.num. I 8.quo Noui-tijs Monialibus,& per communicationem masculis indulgetur professio insta annum probationis, si tamen excesserint annum decimum sextum ;quandoque autem causa infirmitatis de licentia suorum Superiorum tam masculi, quam taminat reperiuntur in domo parentum , quod Iegitime fieri posse docent omnes, an ibidem profiteri possint iuxta dictum priuilegium, an vero introducendi sint in sua Monasteria ad effectum legitime pro sesesionem emittetuli.

Rite,& valide profitentur in domo parentum, quia hici vel ille locus non est de essentia professionis, neque i dicto priuilegio prohibetur professi nem fieri extra,neq; exprimitur,quod fiat in Monasterio,sed ubique facta,&extra Monasterium valida est,Nauaro COGI.ΑΟ.num. .ex caprin. Qui Cler. cap. Porrectum , de regular. Nec o,

stat, quod in eo priuilegio dicatur , quod professio fiat in manibus Abb tissae, seu Priorissae, quia ibidem subditur: Uel alterius superioris Novitiarum

ipsius monasterii; prsterquam quod in eo casu Abbatissa potest, & debet delegare hanc facultatem alteri viroReligioso,ut id prestet,iae Nouitia suo re. maneat destituta priuilegio. Neque obstat Breue Urbani VIII. selic. record . incip. Religiosos viros; super prosessionibus per Regulares emissis non facto in locis designatis Novitia. tu, quod super casibus specialibus nihil determinat, sed tantum disponit, quod prosessiones omisse,ex Nouitia. tu non prsmisso in loco designato ,

sint nullius momenti.

DECISIO XLIX. An Nonialibus diserri possit Iubilsume Ε Piscopus Monialibus suae Ciuitatis publicauit Iubilsum post quindecim dies a promulgatione facta pro

Ecclesiasticis viris, & Laicis utriusque sexus, ad eum finem, Ut Regularcs, &alia Consessarij, qui Monialibus solent deputari, cum minori dispendio, &maiori commoditate possint suis inseruire Ecclesiis,&deinde etiam Monialibus . Nulla est dissicultas, quin Episcopus rite, & prudenter id

fecerit, tum ob allatum inotiuum, tum ob alias rationeS Rme adductas

ne 29.

80쪽

DECISIO L.

An Praelatus ius 8 ingressus monasterium

Nonialium, vagandopoenas aliquas incurrat'

EPiscopus, seu Prgiatus, aut Supe

rior,hilito negotio,propter quod ingressus fuit clausuram Montalium ,, debet statim egredi,& non vagari per officinas,vel alia loca Monasteri, Minnialium,cum non habet necessitatem, alias non excusarem saltem a peccato veniali , praecisa turpi intentione , nullas tamen incurreret poenas, quia hae infliguntur contra ingredientes sine legitima cause,non vero contra Vogantes . SancheΣ lib. 6. cap. I 6ianum.

69. Excuset etiam a veniali, quando mora est breuis, cum multis alijs cita

dum loqnitur de omnibus ingredien- 'tibus,& finito negotio vagantibus at, quantisper, quia videtur, sic usu receptum esse, ut testatur, inquit Bona Mollesius.

An Nonialis transiens a suo Nonanerio ad aliud,plures incurrat censuras lNEgatiua est responsio, nisi transeat ad Monasterium virorum , nam constitutio incip. Decori, hone- nati. Pij V. extensa apud Constet. Pag. 23 o. afficit excommunicatione Moniales egredientes illicite , nulla

mentione facta alterius loci, ad quem accedunt, ibi Nonanerjs pr atis exire, sed nee in prsdictis casibus extra illa , nisi ad neeessarium tempus stare.

Confirmatur,quia ad ea,quae raro ac cidunt, lex non adaptatur, l. Nam ad ea,ffde legib. nam Monialis non egreditur,ut aliam clausuram ingrediatur, sed ut vagetur. Quod si Conuentum virorum ingrediatur, incurrit aliam . excommunicationem, pariter reseruatam, per Bullam inci p. Regularium personarum. Apud dictum Consect. pag. 2Iq. Pi V. iuncta alia eiusdem . incip. Decet Romanum. Apud eumdem pag.2I8. Quamvis alioqui stando in rigore termini, Mulieres, qui bus interdicitur ingressus in ausura virorum, significantis tantum mulie- , res Laicas, dici posset, Monialem ii gredientem claustra virorum non i

currere eam excommunicationem,

sed quonia ratio est magis metaphysicalis,quam moralis, ideo ingrediens non cXcusatur, non enim desinit esse mulier, quo ad conditionem fragilis sexus, & periculi.

DECISIO I. ΙΙ. An incisio arborum, lignorum venditio sit alienatio e

EPiscopus N. habet vineam diue

sis arboribus vetustis ita occu-Patam, ut potius cedant illi in dam- . num,quam utilitatem, & ex illis, si incidantur pretium quinquaginta ducatorum recipietur venditis . Qvq-rit duo, an possit committere dictarum arborum cssionem;& pro suo usu licito consumere pretium acceptum

ex lignis venditis,sine illius pretij implicatione P

Potest utrumque, & praecipere e sionem arborum, & pretium distrahere, nulla obstante alienationis prohibitione a

SEARCH

MENU NAVIGATION