장음표시 사용
311쪽
N cur ibid. inductione 5 syllogismo. ibid.
argument. duae riviae ibide Quo genere argumenta. tatur,rgumentat. necessariae duo ibidem. Qua methodo utatur' praecepta ς 2.2 vidcdum. thidem. Duas tantum Argumenta. non conuenit dii; agnoscit methodos . ibidcm.. finitioni si . et Sua praecepta suis exemplis coargumentat.quando Vtendum firmauit. 21. 2. vitia non sunt conscitamus ibid. dissimulanda. 2I . 2. Negat in Argumentat. cur non est finis rchus naturalib. esse principiuDialecticie G2.2 quod tantum inoueat & no moΙn Argumentis quid obseruan ueatur 23. t. Sensus ponit in dum corde ibidem. Decem facit caArgumentatio , quae vocetur tegorias. 24. V hi iudicat deI 2G. I Opere confed O di quomodo Arniment. diffinitio quae vitti et . ac Vbi salsa reprehendat go affertur fessa ibid. as. I. Quae deesse obseruatum Argument. vera diisnitio .ihi: as. 2. Quae possunt addi ex dim Caleno. 2 5. 2.Quae repetat ima Argumentat. causa ibid. tiliterahidem. ine falsa. 3 o. et Argument.partes quae ibid. In una tantum sententia sibi coargumenta. species non sunt stitit.ihidein . A quibus reprequatuor ibidem hensus & cur. to. 3 I. dc 3 a. Argumetat forma quae . ibide I nconstantia in Poste. 3 o. 2Argument. species plures esse Methodus incerta in Topicis quam.4. Aristotelici et a T. I ibidem. Quid debeatur 3 1.2. Argumenta,quae firma di quae Inconsequentia 3 et tinfirma i 23. L A quibus mutuatus sua . 3 2.2Argument . prima regula quo Non discrepat sententia a Flamodo temperanda I LO tone . Ibid. Ad conciliandu Fla Argumenta.secunda quomodo tonisbui praesidijs utendit.ihia intelligemla ibidem dem es qui de eo argumen. cri AristoteIes qui obscurauit Fhi pserint. ibide. Falso tributa senIosophia. G2. Sphinta vocatus tentia a cice. ε 3. I.NOn collo ibidem. Quinto Metaphy. quid cauit ideas di cur. q. 2. Quilis ex cet. S. . Quibus argumen bri falso ascribantur. 3 . a.ditiis utatur & qualibus iudicam ni Maor Itb.de mundo. ibidcm. . Ei N 2 S. 2. PIerud; di Sepe contrariam partem sequi sputat in cotrarias pie s. et C. i. tur eius quam confirmat. 3 c. 2Non potest intelligi nisi no: Exempla facessunt negotium tentur icci inuentionis ibid. interpretibus. 3 s. r. Similitumibus munitus copiam argu. do falsa in nictercologicis.
312쪽
Arist. 8c quid Theophra. Arist.
M. 2. I. Quo consi lio Iibros illustrauit mathematicis exemplis q. 2. Hethodum diffiniendi Platonis ubi exagitauit. s6. a.dc. 0. 2. Vbi Vtatur methodo resolum. R diuiden. ad inuesigandas diffinitiones. ς γ. I. Argum. probabilia vocat Logica. ς 3. 2. Vbi tradit praecepta
inueniendi di dispoii di ibid. Suppreso nomine Platois illius
sententiam repetit. GI. I. Primo Top. g. docet ad methodii explicandam. 6 I. a. Cur disputet de syllogismo. G2.2. Quid disputet contra Protagoram Subi. Ga. I. Cur utatur his pronunciatis necesse est esse. q. . Cur in Frioribus eIemetis utatur.ibidem. Logica cur inscribatur instrumentia instrumentorum. 2.2. Qiijd doceat S .Topico. g. 2. Vbi praecepit de officiis Dialectici. s. a. ατ G. l. Quatuor facit instrumeta Dialea cae sine ratione. T. . QuaLquaestiones vocet simvlices. s. r. Cur disputet de diuisione. s. r. Sessido poster. quid demonstrer. s. a. Octatio Topico tria tribuit Dialectico. S 2.χ.Princeps utriusque partis Dialecticae. 8 g. 2. Quidariegant fuisse autorem duarunt partium Dialecticae sine ratio , me. Ss. I. Cur primo Topico
quim de inuenti e . 85. I. Ab Arist. quae materia subiecta Dialeetico dicatur. 8 T. I. Quas
S 7. a. Tria facit geri rea argumentorum,inutilia tamen inuetioni. s s. r. Inconstantiade inuentione generaIi ibidcm. In Top.insnita genera locorum sine ratione tradit ibidem.
Quot iocos tradat singulis libris Topicis. 8 s. i. In Rho oricis quot faciat locos. 8 9. 2. Indisserentiis causarum colligendis incerta methodus. 9e. 2. Nouem facit genera accidentiuro 3. I. Adiuncta vocat accidentia 'idem. Nihil disi truit
de contradictione multipIici. 1 O S. 2. De Arist .lib. Logicis snt nc illius dubitant. viri docti. et s. 2. Cur sylIogismos hypotheticos ruinierauit in Iocis. 13Ο. . Cur duas tantum facit methodos. 13 3. I. Diuisio in duas methodos quod vitium habet. t 3 3 2. In Aristo. Iibris legendis quem ordinem sumus secuti. et 3 G. 2. Q mipodo disputet de partibus Anima Iium. Igo. r. In libris de anima Iibus quem ordinem sequatur
ibidem. Quomodo iudicat diiunitionem scire vera esse. I s. 1 Demostratio explicata. gr. 2In T opicis S eIechis instruit ar
Arithmetica quale ingenium efficiat sq. 1 Arithmetica exempla ignorata
in Arist. 8 G. 1 Arithmetica cur cortior Harmonica Izς. 1
Arithmeticae principium ibid. Ars quibus nominibus vocetur
313쪽
Rtfis desiurio Stoica reprehen Arti methodus dedispersectIolai Peripateticis. 33. x.8c nem IbidemG0.2 Artes cur inuentae 63.2Artis diffinitio vera methodo Artis differentiae Vnde petendae conecta ex Arist. 27.1 Ars unde dicatur et s. et Ars quae cetiliatur a Stoicis Artis significationes σ8.2 . . si Artium duo genera G2.2 Artes factionis scientiae vocat Arrium tria genera Aristotel.& Aristo. G . a Quint. so. 2 Ars factionis Ars quomodo imitetur natura Ars pro methodo ibidem' ς ς. 1 Artis quae res propriae. TO. 1ani natura dedit principium Artis cognitionis & factionis ς μ α quae το. I. Artis munus quod sit Go. t Arres possessionis quae τI. IArs benedicedi unde natae ibid. Arres necessariae quae N HIani artem profectam esse a natura genera γ2. 2α nihil esse in arte quin Artes omnes quo argumento prius faerit in natura qui intelligendum ibidem In artibus ingenuis idem vias fuit ante artem qui est in arte ibidem Artem imitari naturam qui intelligendum ibidem Artis di naturae similitudo ibidem Ars quam naturam non imitetur ibidem Ars quo ordine naturam imitetur .
Ars Ordine compositionis δc diuisionis quomodo doceatur ibidem Artis ta procreationis dissimilitudo quae in ordine. ibidem. in Arte quid primum doceatur
ibidem Ars quomodo sequitur naturalem usum G I. IArti quid dedit incrementum ibidem
confusae 33. IArtium coniunctio quomodo
probanda ibide Artes suis finibus distinctae
Artes fine distinguuntur 9S.IArtium quae praecepta propria 8c quae aliena ibidem Artes quomodo inueniendae I 32.IArs potest doceri contrario ordine relaIutioni per diffinirtione,diuisionem,& exempla 13 2. Artes ad quid inuentae I . 1 Arithmeticae quod subiectum
Ars nulla demonstrat sua principia ibidem Arsi erior quando potest demonstrare principia inserioris ibidem Artea quomodo inter se distinguin s
314쪽
guantur Is O. 2Artis propriu quid sit quo rvo: do intelIigatur ibid. Artes diuersae quae dicantur ibidem Artis subaltematae L subalternantis quae dissimilitudo Assumpta argum . quae . ςΟ.I
Assumptorum duo genera. ibi Assumpta argum. iviso distinita ab oratoribus 92.2Assumptio quid so. 2Attributa duo addenda vocibus Porphy. II 0.IAttributio Accidentis de accideli quomodo fessa I 2I. 2D. Augustini iudicium de Plotino 3 o. LAXiomata quae vocentur ab Euclide dc ab Aristote. Ia I. r iomata qui differant a postularis didiffinitionibus HL
Uωμα. τ nomen male versum a Perionio ibidem
Axiomata duo quae demonstra rur a Pappo. IV. LAxiomatum diuisio. ibid. iomata comunia omniu ars xiiunoc quis illoru usus.ibid. Axiomata communia quomodo fiuntpropria Ig2.IAxiomata propria quae. ibid.
Boiotii trnatio qualis Ia. ΣBoinus multa miscet in inuentione 92. IBoetii diffinitio quaestionis faIsa S T. Biantis argumentum facetum inL2Bonorum diuisio confutata 3 3 . 2Bona externa dc fortunae curvo centur tis.1 Breuitatis qui finis Iza.
AIor naturalis instrumenta generale. Vs. LCanis nomen morbum significat GaIeno I 2 Castoris descrip. . . IO εἶ
Causarum disputatio ad quem artificem pertineat Laamularum naturalium explicatio ibid. N. 0ς. L. Causarum explicatio ubi doceatur 2 .r Categoris cur a Logica reiecti 2 S.I.&.sI.ICategoriae Aristot. ex Archi sumptae 3 2.2Categoriarum finis quomodo exercendae 3 G. ICategoriarum usus:duobus
in locis indicatur ab Aristo. ibidem V si Categm
315쪽
Categoriae quid doceat et 2 3.1Causa quid sis a. di s G. IS ag. 2Causarum quattuor genera
Caularum explicatio generalis falso posita ab Arist. in physeis s ς. 2Causa cur praeponitur reliquis argumentis s3 2CauIae definitio fessa tributa Aristote. ibidem Causa dicitur etsi non afferatur ad quaestionem cxpIicandam ibid. Cansarum genera sex Platoniiuduata sG. EDe Causarum numero ratio Arist. incerta. 95. 2.eπυ ratione a quibusdam octo genera causarum colIecta. ibidem Causarum numerui serto argumento demonstratus ibid.
Causa efficiens qui diiunita ab
Arist. Σ3. 2Causae efficientis non sponte diuisio go. χCausarum differentias cur requas praetermisit Aristotel. 9 S. 2. Causarum differentiae unde sumantur ibid.
Causaru diuisio in absoluta dc adiuuante Chrysippo desupta Causa adiuuans quae N ibi. absoluta 99. 2Causarum adiuuantium diuisio ibidem Causarii diuisio in absolutam dc adiurantem cur necem
Causa eade potest esse procreas Sc conseruans ibid. Causarum diuisio in efficiente sponte 8c non sponte unde
Causa quae dicitur sponte 8c nosponte ibid. Causarum efficientium tres formae ibidem In causis 8c effectis duo obser
Causae vis liabus rebus intelligitur ibid. Causa quid possit unde cognoscatur et O 2. DCausarum ordo qui in tradedis artib. ibid. In causis quaerendis unius effecti ibid.
In causam enumeratione quid cauendum ibid. Causa proxima quae ibid. Causaru ordo duplex et O 2.2Causarum varius usus ibidem Causae omnibus generib . quaestionum explicaudis conueniunt ibidem Causarii locus.G. I methodo requomodo explicadus Igo. t Causae non omnes semper explicandae ibidem Causae quarum rerum explican
Causa ut fiat quibus indigeat ibide Certa res quomodo fiat dubitabilis S . LCirce pro Calypso posita falso
316쪽
Top. 3ς. 2.Cicero ubi disputet de facultate oratoria Idem Asianus digres otium studiosus. τα In partitionibus quem ordinem sequatur. S s. a. Quos locos vocet assectos. oo. I.sua Topica Miripsit ex Aristot. oo. 2 In oratore dc in partitionib. nomina tantiim Iocorum recenset. o I. L. Easdefacit causas conseruantes &procreante, gloriae Q. ICur numerauit hypothcticos syllogismos in Iocis. L 3 O. . In partitionibus quam methodum smaatur. 1 i et . In nri tala ad Fratrem de administranda prouincia quam methodum sequatur. ibide. Ciceronis Iaus ex eclida oratione Rulliana. I ς G2 Cicero. Ioci explicati in Brutos I. Pro Iege Hanilia. 07. χPro Milo. IOI. aia Primo de inuetione. G L. Σ. Pro M. Mar. . 2. Pro Milone. 97.2. R Oesar. Ion I. In Topicis et O S. L. In Lucullo. Ο0. 1. Pro HiIone. LI 2. T. Aetione tertia. I Iaia 2. In Pisonem Nin . 3 1 s. 1 Cicero reprehcsus de praeceptis Rhetoricae. 0. I. In vitio alieni praetermissis. πα. I. In dissimilitude Zenonis tribucta Aristotis 2. In inuentionis ordine. Q o. r. In genere dc forma ibidem. In loco subiectorum Praetermisso. 0 . a. In exemplo ab effectis. I o In generihus adiunctori uri. I q. . In
pugnatibus praetermissis. os. 1. sti tractatione eo tradicetitiuI CR. 2. In exemplo a maiori h In comparatis. II, In similitudine. L 13. In cNeptis a simili. 134. ita In partitio
diuisione. 1 2 Gi. In modis hypotheticis. Circuitione qu2ndo utendunt
CI. Tolomeus 3 . 2 Cochleae descriptio obscura et s. 2Coaceruatio fesso posita pro consensione esum facit effecta primarum qualitatum Σ3. LCoelii esto motu morietur atq; elementa x3.1Coesum sit ne eiusdem materiae atq; elementa Jῖ. TCognitio quid & quot eius genera. λχ zCognitio certa naturalium , ude petenda ς 1, Collocationis causae duae 3 DACollocatio causarum foresium duplex ibidem Comoediarum di tragoediaru
Comparatio qualitatis qui differat a comparatione quantitatis 11 2 Comparata cur postponamur dissentaneis sq. 2 coraxationum usus X I s. 2
317쪽
Compositionis nomine quida intelligunt I 3 2.ICompositio quae dc quid valet ibidem Compositio quomodo fiat
Coniugata quae sim 2.3c HELI Contrariorum quarta genera
ta tradicentia quae ibid. Consecutio enunciationum absolutarum duobus Theorematis continetur 27.2Consectasiorum diuisio. q. s. 2Consectaria duo ex diffinitione finis a 2.2Consequens quid O. 2Coniugata in adiunctis spectatur Qq.. 2Conseruare quid 99. x Coniectura facti ad duo capita refertur Io 2. 2Coniugata distinguit a casibus AristoteL sine ratione II Conclusionis fgnificationes
Connexio quid Quintilia. ibidem
Consequentia qua methodo em icentur I D. 2Conclusio quid Iain Cinistruistio quid , ibid. Conclusionum tria genera
Contraria quae Io S. 2Contraria vocantur a Peripateticis oppolita. I G. IContrariorum diuisio probara
ibidem Contradicentia quae I I. , Contradicetium diffinitio quos modo accipienda ibid. contradictionis quot generat C s. x C tradictio non est argumentum assumptum ibid. Contradictio simplex quae Neius tractatio ibid. Contradictio si Iex quae et o s. nContra dictio communis pro Pria, generalis, specialis αmultiplex quae ibidem Contrariae enunciationes quae vocentur ab Aristotelicis ibidem Contradimo que categorica re quae hypothetica ibid. Contradicentium vera tractatio Ios. ICotradictionis quae Vis. Im . Icontradicentium loci qui usus ibidem Conuenire rei replicandae methodum quomodo inteIIigaiatur 13 a Conuenire primo quid dicatur . Ia 8 . IConuersa propositio quae
quomodo in s. LConuertentium propositionum quae antecedens ec quae c5uersa ibidem Corporea res quid Is.Iκti iκη qua pars vocetur I. 2
318쪽
Democritus no credit sinsibus Ig ς. Demonstratori quid sibiectum. ὀτ. r.32ς . . Demostratio qui sit finis Dialecticae. 23. I. Demonstratio instrumentum praestantisii inum Diaaecticae. ς 4. . Differt ab arte demonstra. y s. i. Cuius partis sit finis ex Aristot. O 2. I. Ad ea non referuntur omnia pr cepta Logicae. o 2.2. De ea in Poste. praecipitur ibidem. Ea quando utendum sit consultamus. ibid. Cur non est finis Dialecticastibidem. Que methodus sit. et 3 2.1Hethodus illius ex quibus costet genera duo. I s. 2. Differentiae Vnde sumantur. t g 9. Σ. Vniuersata particularis. ibidem. Negans rara. ibidem. Aprincipiis quae oc quoruplex. ibidem. Quae tendit ad principia quotuplex.ibidem. Quae ducit ad incommodum quae R quotupleX. 149.2.Quo Ordine collocentur. s. a. Ab effectis quae ibidem. Constat ex causis. Iq. . a suarum rerum sit. ibidem. Cur non est substantiarum ibidem. Generum quaeis sit. I sis. a. Quam vim habeat. Ig9.2Quoiisque resoluenda. Igs. 2Propter quid quae 3c ab effectis
ς I. I .Cur mirabiliter appareat in mathematicis. ςg. . Quae in Logica fit non est propria demonstratio,& cur GS. I Demonstrator quibus Iocis utatur. 82.
Demonstratio 8c diffinitio duo modi sciendi o 3.2Detaonstrationes Dialecticae
ad opus referuntur Ss. x Ad Demonstrandum aliquid alicui conuenire quid praecognoscendum 14 LDeprecationes unde sumantur
Descriptio unde lamatur.*S. 2Descriptio a simili cur inepta
Descriptio a negatione cur inepta 8c quid in ea obseruandavi bona fit ibidem Determinatio quid ι . Ac ευτέρM Φρdum is sita os t. o I. 2
dum I s. 2Dialeeticae quatuor significationes gr. 2.&. 3. . Quo Vocetur a Platone. S. I. N. s . Quae asscios. ibidem. Quae ab Aristo. ibidem. Cur ante Philosophiam ct Rhetorica traditur *S. t. Quae significationes illius conueniant Logicae χ . 2 ante mathematicas tradeta. s . 2. Origo. 2. I.Incrementum. *Σ. Subtemiin. 2.2.8 8 I. 2. Die finitio. r. I .dc.*9: 1. Cur vocata apex a Platone. 1.2. Docens di utens quae. 19. I. Doces non est pars Philosophiς neque utens instrumentum ibidem dc 1.2. Sit ne tanquam manus compressa. 2 3 . 2. Partes quae si z. Intelligi poeest sine mathematicis. sq. 2. Cur sola vocetur scientia Platoni ibidem. Huius nomine Plato no intelligit Hetaphisicam. ς ς. t. Sine cogiutione rerum naturalium po
319쪽
eest intelligi ibidem. aeteris artibus praeponcda praeter Grammaticam. ibide. Post naathematicas cur docebatur. ς ς. 2. Eius methodo omnes artes constitutae. ς G. I. Cur vocata Pinna a
Platone.ibidem. Cur perfectis: sima pars Philosophiae a FIato
me vocata. ς G. 2. Quae vera sironiscatio Platoni. ς γ. L.Fosi et ea in interrogando respon; dendo. ς γ. 2. Ad quae utilis.s s. 1 .Circa quae versetur. σ3. a. s s . Σ.Opus illius. ς λχ.Vns desumpsit initium. σο. I. Quae accessio laeta fuerit iIli postΡjatone dc Aris G x. I. Ari. q Facit instrumeta. G 2.2. MunuS. G 3. I. Emendat vitia rationis ibi: Hem. Omnibus artibus accomodatur. Ga i a. Quid suppeditet ibid.Genus illius varium ibide. Cur virtus a Stoicis vocata. GG.
L. Cur pars Philosoph. ab Aisdevocata. ibid. Qui possit esse
G. 2. Non est scientia illius Renus. σει ά Non est scientia Amistote. GT. I. Qui possit esse scictia. GS. 1 Ela Verti genus. os. 2. Quomodo sit ars aut nolit. G Q. h. Tota est rationis. ibidem. Non est actionis. ibidem. Eu cognitionis. Regula instruiuentoriin . 2. 2A Cuius generi, artium. a. r. Eius diffinitio vera' ibide. Dimnitiones sili e. ibidem. Inistrumentum
S o. et .Partes tres Aristo. g o. EEius ae rhetorice dissinitIitudost 3. Circa quae versetur iudicio Aristot. ibidem. Eius ae Rhetoricae vera disiimilitudo. 8 g. Diale elici officium obscure explicatu a Peripateticis di unde possit explicari. 24. I. Officia
quot di quae.*3. I. a. I. Triplex materia subiecta. ς T. 2. In
Topicis quae illi subiecta ibid.
Subiecta esse ei res oes ex sua gulis partibus Dialecticae proahatur. σα. I. Quae ab illo praefanda ubi docet Aristot. a. Σ. Ossicia eius que sint Ciceroni ecquid in his peccauit. a. i. Officia tria Logicis recentioribus confutata ibidem. Hunus. q. a.Otacia duabus tantum rebus praestantur. 7 942. Quibus locis Utatur. 8 2. Dialectici qui faciunt finem differere probabilitcr. Io S. L. Quae ad Diesectici personam pertinent cur cu praeceptis artis coniuncta. 1 s L
Ad DiaIectici personam quae pertineant ibidem Dialeetica propositio qui dii rat 1 demonstrante ς s. TDiesis quid Rς. zDifferetia ad. x Q. 2. κα . 2Disseretia in quo differat a specie LLP. x Differentiae quae propriae sintvnde sumantur Tam. Differentia superior non intelligitur in inferiori Σαα LDisserentia nulla participat fuit superius Σα2. x Differentiae qua ratione ex quihus Iocis colligendae L 39 α Differant
320쪽
Disseram res quandb indicandum in mithodo Isio. 2Differentiae quae vocentur a Ci
Differentiae dissinitio quae de multis differentibus dicitur Sc. non couenit differenti j sultimis formarum 1 s GaDifficuI.nctata qd efficiat. I. zDiffinitionis nomina maDiffinctiois nome Vnde. 1 22 ΣDe diffinitione ubi disputent Plato dc Aristot .ibidem. I rix Vt est methodus ubi disputet Aristote. ibidem. Qusmodo in Fosterior.Topicis re Metaph. disputet Aristote. ibid. Et quid S. T. Tria genera Aristote. 1 23.1 .Que habeat medium e careat medio .ibide. Diffinitio quae perfecta. ibidem. Quomodo colligatur ex Platone.ibid. In dissiniendo quid cauendum ibidem. Notionis quid valeat 23. 2. Qui finis. 1aa. i. Nagis perspicua quam breuis. ibid. Tria praecepta. Oct. 2 13
Rei corporeae unde sumntur in s. 2.Cuae breuis. g9. a. uando utendum. et L c ur vocetur ab Aristotele terminus sinisa mi stiliano. I T. a. invocee
ratio di quod quid erat es F. ibidem. Persectior est diuisione. 5 1. I. Dupleχ. ibid. Cur sit alius modus Medi. 6τI.Nctionis quem ordinem teneat ex Calero. 13 7 2. Duplex methodus Aristote.ad inuesiigandam. Ea 8 Insitumentu generale de sententia Latinorum. 79 1
α 2.2. Conuersa quae dicatus ibidem. Et usus eius in Euclide ibidem. Quae vocentur primae, seriindoe,tertiae ab Euclide.ibidem.Cur. s. generib argumpto rumposponenda. eig. . Quando praecedat alteram. I IS. 2.
Dissinitiones artium unde su Dantur in ηDiffiniendi praecepta tradere Miud in atq; rem methodo
Diiuniendi rationem tradere conuenit Hetaphy. iudicio
Digressiones unde sumantur indicandum. 13 s. a.dc occasio indicanda ibid. Dilcmnia quid ς .m
Dioge. dissiario Dialecticae re
Falso anteponitur inuentionis QENon est facilior lauctione. iddDispositio demonstratoris pseudographisoplissis qουae S ubi doceatur 22. Disi sitiones quatuor ad una referuntur ibidem Dispositio partium orationis ad logicam pertisti s r. x