장음표시 사용
71쪽
lis CAP. s. M ETHo Drasu, ut supra cap. 8. ostendimus, Si dicat telud, Christum aliquando articuislos fidei ex Scripturis per consequentias deduxisse, ac proinde se posse in negotio fi dei per consequentias sine erroris perieulo pro
Respondetur . consequentiam hane nullam ite, ct vel hine apparere , quam facile sit in deducenda onsequentia errare. Nam hoe ipso quo Christi infinita sapientia consequentiam aliqua deducebat, infallibile erat eam recte deduci an hanc Christi sapientia in falli bilem habet noster Ad .eriari hic Secundo,in dependenter ab omni consequentia quid qui lChristus assi inabat etiam ex ira et ipturas, hoc ipso erat fidei divinae , hio de te , uti spero , noster Advertarius praesumere non audebit eoque minus quod sibi ex professo adimit pol statem agendi per eon tequentias, sed in solo Dei verbo istendum esse profiteatur , quod nunquam legitur Christus serisse. Restat ergo ut Adversarius fateatur primo, Fidei nostiae articulos non posse ex lola Seriptura judicari aut reformari. Secundo , Sectam suam esse erroneam , quae hoe tanquam fidei puncti in profitetur. Tertio, in controversiis fi dei,' 'plius Scripturae . necessario recurrendum esse ad judicium Ecclesiae. quam testatur ipsa eii plura a Christo institutam esse juditem in rebus fidei. Audi D. Augustinum de hae re tinaitivae ecletiae senium
tibi elarissim exponente in lib. I. eontra Crescon cap. 3 . , Scripturarum a nobis tensis tur veritas, elim id saeimus, quod univer-
sae iam laevit Ecclesiae , quam ipsarum
Scripturarum commendat authoritas e ,,quoniam sancta Scriptura fallere non potest,
, , quis i iis falli metuit , hujus obscuritate quaestionis. Eeclesiam de illa eonsulat, quam se sine ulla ambiguitate sancta Scriptura demouitiat.
Possunt&alia via infringi argumenta sel ia
logisti ea quae Sectarii in quavis fidei comtroversia Catholicis opponunt si v ostendendo totum syllogismum qui proponitur ad rem non pertineri sive ungulas argumenti propositiones nefando, propter vitiuin quod patebit omnibus Sectariorum syllogismis in materia fidei esse eommune. Horum singula in ipsa disputationis praxi te breviter dedu
Hoe itaque aut simili modo argumen eabitur Sectarius, v. g. contra praesentiam Christi in Sacramento ueharisti. Si verba Chiisti. Hoe est Corpus meum, statuerent
Christum praesentem in Eucharistia , Corpus Christi uet simul in Caelo ct in tetra Sed idem Corpns non potest esse simul in caelo ct in terra Ergo verba Christi, Hoe est
Corpus meum , non statuunt Christum praesentem in Euchatistia. Item , eontra eulium imaginum. Comis
mittit idololatriam , qui facit labi sculptile,
ut adoret illud , Dem. . Sed Catholici ad rant statuas, d imagines Sanctorum. Ergo Catholici committunt idololatriam per cuia tum imaginua . Item,contra absolutionem Sacramentalem. Fides docet solum Deum peccata remitte. Sed Catholici et edunt peccata remitti per Sacer dotes in Confessione aeramentali. Ergo
Catholici id docendo vela fide aberrant. Et sie de caeteris syllogi imis qui possint in auiis controversiis ab haereticis formari. Cavebit hie Catholicu. nisi insigniter eru-dlim mole te holastico adtogulas propositiones respondere, aliti prolixa nimis disputatione se intricabit, Maeli Aduersatio aliquam elabendi viam ae linquet. Hane ut praeeludat, de adversarium breviter, citate constringat.
Respondebit ad syllogismum propositum
clusio. Sive uno vel bes, Traxseaι Mam. Quia nihil
72쪽
nihil faeIt ad rem , uspiam enim in terminis legitur in scriptura haec conclutio tui lyl logismi Verba Christi, oceli Corpus citeum, non statuunt Christum prientem ui Euchariata. Ut velo it articulus fidei, debet I aperte in Scripturaeontineri, luxta Sectarios. De hoe autem disputamus , an ille sit articulus fidei. Ergo conclutio tui syllogi lini non infert id de quo est controversia, quod tamen fieri debet in legitiva argumentatione Pari modo, nihil ad rem faei haec conclutio ieeundi syllogi limi Ergo Catholici committunt idololatriam per e ultum irrugina: n. Neque tertii syllogi sint. Ergo Catholici docentes peccata
remitti per Sacerdotem errant contra fidem. Secundo, et ponderi potest ad eundem,
vel alium quemlibet Sectarii lyllogismum
hoc Transeat tolutim Nihil ad reinde qua disputatur. Non eni in potes tuum syllogismum, live totaio ejus forinam mihi in Scriptura ex liabere, cura tamen ex integra dilegitima forma dependeat uritas tuae
conclutionis, cpiam vis eis de fide,quod non potest expresse in Scripturis ex biodii. Tettio retundi potest quodlibet Sechirii argumentum eujus singulae pari inscciptura non eontinemur, Respon dendo ui .elisnil singulas propolitiones hoc modo et Nel mayrim , secundum Scripturas . hoc est, siue h. io sit vera , sive talla parum reteri, quia illa non est veritas fidei eunx aperte in Scripturis
noli contineatur quod ad omne in veritatem
. ideire Di unt Sectarii. Eadem ratione pro-eedendo. ego minorem. Nego consessi uiuia isecundum Scripturas Quia nec minor , nee Consequens, nee legitima ejus ex Ameeedente illatio in Verbo Dei expresse revelatur. Si elam et Adversatius Maiorem, Minolem, aut e sequentiam esse elatam esse legiti mam e R.el ponde . Est elata Tibi tranteet;
Est elata Sclipturis nego : Ego autem in negotio Fidei non debco Tibi sed Scripturis fidem adhibere . cum in quaestione fidei sola
Scriptura fit judexi regula infallibilis, uti ipse profiteris. Si ferte Adversarius ulterius contendat DEI CONTROVER SI a 3 3Majorem, minorem posse ostendi, ex
lari piuti, de hoc ne litem trieata in moveas , Responde , sed quomodo probas Scripturam,ogitasse de illa onclusione inde infe- cum illa in Scripturis i ion legatur, imo ne ullus S. Patrum in terminis eam eone lolionem ex illis praemissis intulerit. Ei-go tu mihi pro arriculo fidei obtrudi, unam
conclutionem ex tuo tantum cercbro fabri
eatam, quam non scimus aut Scripturae, ait ulli Patrum unquam in mentem venisse Annon vides quam long a itio proposito se opo aberras, dum conaris tua i innia . de illationes extra Scripturam formatas, pro pii: to Dei Verbo nobis venditare Si urgeat , Conclusionem , quae infertur ex Maiori de Minori revelata , habendam tapro articulo idci. Responder Prius probandum est et ex puro Dei Verbo tuam conelii fionem ex duabus praemissis revelatis in debit forma 1 Te illatam esses; hoc autem in Scito
Secundo laero abs te Amice, an gn res hoc plum inier optimos Theologos in e emissi num esse. An conciti si quatenus de dueitur u duabus praemissis revelatis 'pri articulo fidei haberi debea . Negahe Getes
too is x alii ei in plures in Philolbphia des
Theologia versutili mi. iii in inunt, sola revelati, aut horitas divina non movet asassent atra istius conclutionis illi enim id sentimur ex parie propter forma in syllogist, cam . ive in in alcm connexi en praemissa-ru i cum conculi lone , quae lauaen forma cconnexio non ei in Scripturis revelata Hinc opinio probabilis est ii ultor uiri Theologo-ium cum C relabo. suare es , Cano Complo no e Fidem non cita diicurlivam sed iiii inediate ita simplici ait redi re .hlationem divinam de mysterium revelatum, v. g. revelaiam esse in Scriptu iis Verbi inea nationem . absque eo, in d illud eredaiue propter dilexit sum c lorivam syllogi ille am; quia hae fundatur tantum in hoc prinei pio mei naturali, Quaecunque sunt eadem uti.
73쪽
tertio sunt eadem inter es atque ita ii de no-sra , ex vi hujus motivi, non sic curtior qua is selemia iraturali. Cum igitur haec sit quaestio incerta, inter Theologos dil putata , L. Scripturi non
contenta aut decisa, debet Advertarius exhi-b e Articuluin de quo dii putatur . non in insequentia a te formata, sed in elaro 18 aper; Sclipturae iacta testimonio, de quo
nemo possit dubitare. Tale autem cstimoniis ura pro articulo de Catholicae contrario nunquam proterre poterit. Scio quidem Bellai ininum δε plures alios iura haereticos per conliquentias procedere . de in dii Iolvendis eorum Iliosiliatis sin ioulas propolitiones diffuse cxa in inare. Sed quia illa via prolixior e It is iis qui cholas non multum triverunt nimis milicata, hances aperio ite a disputandi Campendiosam 'acilem , ct iis quibus hae cribo magis aliquando accommodatam. Et hos iterum moneo, ne ullo modo permittant Adversaritim extra hanc formam divagari eum Sectarius qui extra Scit pluras nil ut in credere pro- fieitur, illam di putandi formam admittere te. neatur vel primuit illud fidei suae principi uim abiurare. Hanc vero respondendi via in si Catholicus firmiter teneat, te patiatur te ad alia perarga abduci, facile Adversario rel-rontione inexpectata pereulio, os occludet. de paucis, cibis apertam de eo victoriam re-rortabit.
Iuter propcnenda. V Alde statum es Haereticis quando
cum Catholieis convcriantur, variis de fideqtiaestionibus ex improviso eos lac clissere quas ut refellere pollinc inethodum supti tradidimus. Hic Iuvat ex altera parte breves quasdam interrogationes per modum
dilammatis Catholico subministrare . quibus OX INCENDI S cra Et
intultantem adversarium facit eompescat, det quovis et polo eonstrictum teneat, eum-quc adigat, ut sine ambage affirmando besii sana praecise respondcat, hoc modo.
Dilemma I. Quaero. An tua Ecclesia v. g. Lutheran sit antiqua an novi Si respondeat est antiqua. Quaero iῖitur , ubi fuit, aut quis antiquorum ejus unquam meminit per bomaonos a Christo usque ad Lutherum trai dicat ella novam Inicr, eri non est Ecclesia Chri ili, quae antiqua eii, aute mille sexcen
Quaero. Vera Christi Ecclesia cst ne fallibilis an infallibilis respondeat, ei ia- fallibilis. Quoiuod ergo talia est Eeclesia Romana quae ab initio luit vera Christia Heua ut pii Sectam admittunt. Si di eat, esse salii bilcm. Quomodo ergo tibi eonstat tuam E lesiam Luthetanam non esse hodie fallain, si vera Ecclesia pol si essetallibilis, oca fide deficere.
Ecclesia Romana . vel non possunt Τ. Si non possunt, ergo totus mundus dam tu est a primis Ee eleuae temporibus per i Oo annos utque ad Luthetura , quo tempore nulla alia nota tui hominibus Ecelesta Christi nisi Romana Si possint in Romana salvati, cur Lutherus α ejus Sectati eam deseruerulit pileio, Religio Romana in Anglia ante Lutheruin sui vera, uel nunquam, in Anglia hii vera Christi Religio. Nam Anglia ulcepit Christi fidem ab Ecclesia Romana saec lo 6 per Augustinum Anglorunt Apostolum. vera aut cra Clitisti fides prius defeeit in edes Romana saeculo quinto, secundum a versarios ergo ostia iunquam habuit veram Christi fidem, si vera est Sectariorum doctri-
74쪽
PER DILIdoctrina. En quanto dedetore Sectarii suisam Patriam inprovido errore iliciant. Did. III. Qtuaero, celesia urbe rana, si sui in mundo ante Lutherum vel erat visibilis, vel in vili bilis. Si asseras fuisse visibilem die quae so quis eam vidit, quis de ea uoqiram scrip sit, aut mentionem fecit. Si auram dicas iu- isse invisibilem , idem eodem iure de sua Ecclesia dic ent Tureae, dieent Anabaptisti ei-eent novi rem blantes, sive te ita ut , an
ideo illis credemus Dit. v. Quaeri, Vestra Ecelesia si sui in mundo
ante ut herum, vel fuit arcta . ves non fanista Si tui sancta, assigna aliquem ex sanctis Lut be nis , ejul a te vitam , aut miracula in ulla Historia laeta , aut profana tem .pore Christi utque ad Lut lietum. Si non fuit sancta ergo non fuit Eecli si a Christi , qua sancta esse debet in semper ab initio tot habuit sanctos Apostolos, Martyres, Coi sciso -
Quaer seriptura sacra non est naia cum Lui hero sed eam accepit ab Ecclesia Romana a centiimisit citer annis quando ab ea defceit Q iaero igitur ho modo. Ecclesiamo. mana , a qua Lutherus aee epit Scriptur sa eras, vel fuit tunc temporis vera , vel falsa Ecelesia. Si dicas fuisse eram e damnandus est Lutherus omnes ejus asseesae , qui Ee-elesiam veram deseruerunt. Si autem te spondis fuisse aliam, quomodo ergo constat Lui heium 'uthera nos non habere assam Scripturam, cum illam acceperit a falsa e clesia , quae multo facilius potuit occulti Seripi uiam, quam publ3cὶ veram fidem paulatim eorrumpere. Quomodo ergo potest Lutheranus gloriari se puto Dei Verbo credere di adbarerea: Is Mara. x - Π
Quaer Riligio Lucterana qua talis on 24sistit x articulis pute negativis . Non est Pursatorium LNon est Papa Non est Missa
dic in aeto igitur An articuli illi continentur oracliptura , an non Si ossi amas ostende mihi locum ubi Scriptura dieat, non datur Purgatorium c. Si negas posti in Scriptura assignari. Ergo Lutheranismus qua talis cona ex articulis in Scriptura contentis et ergo non nititur Verbo Dei. Si rei pondeas illos non esse Lutheran Umi articulos e si .nitales, sed tani una aecident les. Quaero iterum, An illi articuli, quos vorcas accidentales, contineamur in Scriptura. an non ' Si contineantur in Scriptura, non in in iis essentialiter sunt articuli a Deo revel ii, quam quivis alius in Scriptura contentus: omnia enim quae divinaveruas in Seriptura proponit, aeque lunt Verbum Dei, aequa-li: c participant infinitam Dei revelaviis aut holitatem , ac proinde nece salium est aequaliter isse credenda. Si autem dicas, in Seriptura non rc petiti ergo iam operis admittereari tutos iu fidei isse extram de in , hoe es, extra Scripturaua, in a sola profitetis tuam fidem contineti Ergo ortuit tota fabri ea
Lui hera nil mi in illis fidei a ticulis quos sibi de novo fabricavit, de in quibus dissidet ab
Quaer Asseris Ecclesiam Romanam de se is eisse a vera fide circa annum Christi quingentesimum , hoc enim docentri viarii. Quaero, . an defecerit illa tota simul inii successive per partes. Non tota mul. Quia hoc tantundem. esset aeri omnes qui toto cribe sunt in e-elelia Romao hodie decumberent Romani de cras surgerentiu heiani. O figmentum . dic quaeso, quartiam hi faria rem tam prodi: giosum commemorat l
75쪽
C AP. o. METΠODU CONVINCENDI SECTAR Neque diei potest quod Ecclesia Romana a defecit succe ixe, hoc est , una pals aperitDςgare aliquem articulum dei que in Ecclesiae at citus firmavit. Na: onmes qui id i eerunt a reliquo celenae orpore a quana haeretici te tu per separati sue urit. Ergo non
potuit pium Corpus Ecclesiae Roma vae a vera fide successive desieetς Exemplum it in
Berengario quando circa annum Chri itimi e uirium eae pit negare in Eucharistia reali in Christi praesentiam , statim reliqua Eccl. si te in opposuit , illumque uti haereticum damnavit uti fuse tradit Historia Ecclesiastica , quae omnia Ecclesia dissidia ae schismata
empe accurai commemorat. Ante Berengarium autem nullus omnino in ulla historia reperitur publice in Euchai isti reale Chiisti praei entia negalse. Ergo tota semper Ecclesia utque ad Berengariuria illam a Trinavit ad ch-que manifeste ostenditur primitivam Eec si-am realem Christi praesentiam credidille. ab ea fide nunquam successive defecisse Hujus dilemmatis evidentia eonvictus traditur
in Gallia Comes Turrenius generalis armorum celeberr: mus, iri maria olim Sectariorum columna , qui non ita pridem tot betali ea trophaea publica Romanae dc profes
Quaero. Donum iraculorum vel in certum lignum verae Eectistae , vel non est certum elus tignum. Si dicas non ei te corum
signum verae Ecclesiae jam accusas Christum
fraudis 3 imposurae , qui iracula pro iis-27 no certo indubitato verae Eeeles propositit Matthaei ii Caeci vident, laudi ambulant c, Marci 6. Signa autem eos qui erediderint haec equentur 'in nomine meo
demonia esieient dcc de per haec signa Judaeos
as Gentiles ad suam Eeensiam adduxit. Si autem admittas donum iraculorum
esse eetium signum .er EcclesS; Iam clarum est heel Ham Roma am esse veram , in qua soli , etiam hoc ψ . miraeula priscis
Dil. X. Quaero , ex modern Sectari, An g,
noleat antiquos haeres arcnas verbi gratia, Alium se vel haereticum tite eondem natum, an vexo id neget. Si negat Arium
vel E est haeretitum jam condcirna prim vam Eec taliam quae Arium ut haercti cum proscii piit. Si vero agnoscat Alium verὸ esseliaereticum . idem de Luthero ' moderno quovis Sichario , admittere debet. Vterque enim eodem modo ab universa Ecclesia Romana damnatus de separatus bit de ideo toto orbe pro haereticis habiti. Nam sicut hoc tempore dicit Lutherus Ecclesiam Romanam errare, ita in primis saeculis idem asseruit Arius, de tamen apud omnes est haereticus. Si- cui Lutherus citat pro se Scripturas , ita multo inagis urgentes pro suo errore eitavit Arius, ut probai et Filium in divinis esse Patre in inorem et Pater major me est. Ioan IA. Et ubi Scripturae dicunt Patrem Aesilium unum esse , Arius explicat de metaphorices morali: untiate voluntaris. Denique quidquid prole praetendet Lutherus, eodem jure pro sedicet aut olim dixit Arius. Ergo necesse est Luthera ne dee. ut vel Arium haereticum este neges, vel te haereticum admittas.
76쪽
docentis, quam supra stabiliavimus, exire soli in actum e dr-fuitiones Pontiscum, ac conciborum,
neces rium ei dissicιltates modernas quae de his molaer Iolent latius expla
nare, ut iurato es animarum in qua
particulari qui aestione suam Ecclesiae doctrinam diserti re , ac tueri
An authoritas Concilii generalissit supra authorit tem Pontificis 'AFfirmativam partem sustinuerunt aliqui
Doctores Catholi ei, qui ieet eo rahaereticos agnoscant Pontificem esse lupremum in tetris Caput universae Eeclesiae . id tamen intelligunt de Eccletia ut est singilla tim ae sparsim sumpta . non vero ut collecta, de in unum Corpus legitime congregata. Ita docuit Gerson lib. de potestate Papae, Alma-jnus de aut hor. Ecclesiae Tostatus defensorii parr. . cap. a. de aliqui ex orbonicis
Dicendum est, Pontifici ompetere authoritatem Concilio generali majorem. Est hae commuitis Theologoruin doctrina, quam plures dicunt fidei proximam, oppositam sententiam erroneam appellant, a fas eam oppugnant eum deli armino de Concit. lib. 2 p. is Caletano, aliisque. Utelarius hoe breviusque probetur, assumo id primo , quod adversarii ultro oncedunt. Pontifex Romanus est Caput a pastor universalis singulatum celesiarum ut sunt spatiae a sejuuctae Ergo est etiam Caput ac Pastor omnium Ecclesiarui ut sunt in unum eonjunctae a congregatae in Concilio generali Patet onsequentia, quia ex collectionem in unum gregem, sive in Corpus Concilii Ecclesiae particulares non desinunt eis oves Claristi, quas diserte ae sine exceptione Christus ipse suo in terris vicario
lubieeit, dum dixit Petro . Pasce evis meas: Con iratia Frines tuos. Non enim desinunt esse oves, aut degenerant , natura fratrum et mutuam conjunctionem inter se, de eum suo Capite in Concilio generali. Ex quo ulterius patet. Concilio nullam immedia ea Christo ollatam esse aut horitatem sed illam quam habet potestatem a Pontifice derivate, cum Chri stus nulli praeter Petrum reperiatur gubernandae Ecclesiae aut horitatem eo iacessisse.
Probatur secundo hae doctrina , ex ipsa
Conciliorum Generalium solemni ae legiti a. ma declaratione, ita uin mi Pastoris auth ritatem Concilio majorem agnoiciant. Atque imprimis Contilium Florentinum , ex Patribus tam Graeeis quam Latinis conflatum. fiammo eonsensi sic decernit P. 2. Collat. 22. Difinimus sanctam Apostolic Sedem Romani in Ponti cem successorem es B. Petri Volicis A fleurum, O tiam Christi Vicarium, ET TO-Tivs Eccissi CapvT, σὰ iam Christianorum Patrem ac DocTOREM exi irae , in universium orbem tenere primatum , in s. Petro pascelidi regendi, gubertiandi universalim
Euissem a Domin nostro usu Christo linam ρο-
testatem traditam esse. En deeretum legitimi Concilii a Pontifice confirmati, declarat Christi vicarium totius Ecclesiae Caputri ci universum cubem tenere Primatum: ais autem orbis est Ecclesia in Concilio eongregata : non poterit ergo Pontificis authoritatis subducere, nisi forte ultra universum Orbein adipalia snota se recipiati Accer
77쪽
s. QUAEST. . DE AVTII Aeeedit altera definitio generalis Concilii
Lateranensis ultimi, sub Leone X. elvii. ubi postquam declaratum est decreta Coneilii Basileensis contra Pontificis aut horitatem nullius esse roboris, ita subjungitur Solam Romanum Ponti iam pro tempore existentem, tamquam Au THORITATEM suPRA OMNIA CON-Si LiA HABENTEM, Conciliorum indicendorum
transferendorum, ac dissolpendorum plenum jus ac pote latem habere, nedum ex sacra Scriptura totimonii, diictis Sanctorum Patrum, ac aliorum Romanorum Ponti eum et lain praedecessorum nostrorum , sacrorumque in onum decretis, Ied propria etiam eorundem Conciliorum conseinione maleti est. constat. Facit horum Conciliorum in propria ea uia tam luculenta eo nisi sio, ut supervacaneum putem prolixiora eam in rem argumenta coacervare, quibus facile est tractatus integros implere.
Opponunt aliqui primo , Deereta Conei
3 lii Coii stantiensis Seg. q. Mone. alii ensis Sess. 2 qtiae videntur Concilio generali asserere aut horitatem Pontifice majorem. Respondeo , Concilia ista quoad hoc confirmata non fuisse , ideoque in o nullum robur obtineres ut constat ex ulla Leonis N in Concilio generali Lateranen si , in qua declaratur utrumque Concilium in hocneis solio errasse, ipsumque Concilium Basileense Conciliabulum appellatur, quod fusius ostendit hie Bellar minus ac Turreeremata qui tunc vixit aliique.
Oppones secundo, In primo Concilio ab Apostolis Hierosolymis elebrato, non Petrus, sed totum Concilium dixit a sum ιβ
Spiritu Sancto, ct nobisic. Et decreta istius Concilii authoritate Eeelesiae propria, non Petri nomine, ad fideles Antiochiam transmissa suere.
Respondeo, hae quidem gessi suisse authoritate totius Concilii, sed non excluso Petro eius Capit , quo decreta illa vim de robur accepere, sicut dum modo decreta Conis cilii Tridentini proponuntur fidelibus nomiisne Concilii, id omnes intelligunt de Concilio prout in eo Pontifex includit tao RIT A TE MONTIFICII
Oppotae tertio. Mati Lissi Christus di it ipsi Petro , Si peccauerit in te frater tuus, die Ecclesiae. Ergo ipsa Ecclesia in Concilioeongregata , pote itatem ludicandi immediatE Christo accepit. Respondeo , praeceptum illud non intelligendum de celeia in universali Concilio congregata, alias enim impleri non posset trecentis annis post Christum quo tempore nullum in E leua fuit Concilium generale. Per Eeclesiam igitur Christus hie aliud noti designat, quam quemlibet Superiorem, aut Congregationem, quae in Ecclesia legitimuin iudicium exercet rectyenim dicitur fieri ab Eeclesia, quod fit a perlona publicam in ea
Postremo , hie extorquendum est telum quibusdam , qui hoe tempore in Partibus haereticorum e voeant Missonarios Apostolicos, ne dubitant tamen , ut evehant potestatera
Principum saecularium in postplicae sedis au thoritatem intra Concilin deprimere ae eonfidenter asserere . hane esse Ecclesiae Gallieanae certam, d indubitatam doctrina in. Verum in hoc produnt etallam rerum Gallicarum ignorantiam, dum suam , . sau
eorum labem, omnibus Galliae Theologi sathicare nituntur Testatur id celebris se holae Sorbonicae Doctor Andraeasin vallius agens de ea sententia quae allelit Pontifice esse supra Concilium generale. Trach. de Rom. Pont. potestate P. q. q. T. Totus Cinquit orbis, excepti pauculis Docto)ibus eam Sententiam amplectitur , o rarionibus validi imis, cum ex
Scriptura . Conciliis G Patribus, tam ex principiis Theologia petitis constrinatur. Atque idem Doctor luculenter ostendit in Ante loquio quo pacto Concilium Basileense , in hoc puncto Pontificiae aut horitati inimicui . ab uni versa Eeclesia explosum semper ejectumque fuisse, nec aliam in hoe esse fidem Galliae, quam universalis Ecelesiae. Hujus rei praeclarum praebuere argumentum Episeopi Galliae a Doctores Sorbonae quando Parisiis anno 16r I. prodiit libellu Adonimus de Eccletiastica de Politica potestat ea
78쪽
S V PRA CONCILI Mstate, qui eum in hac quaestione videretur isti pratres tuos. Et Ioad. r. Petr mas me Pontificis authoritati adversari , Cardinalis Petronius, una eum Episcopis Provinciaeas non ensis. . postea quensis Provinciae Antistites, gravi eensura libellum notarunt, ac suo decreto condemnarunt. Quorum sentenistiam ipse Author libelli postea amplexus est,
suumque errorem debite retractavit. Desinat ergo talium Missionariorum inanis illa eredulitas, qui ut inter heterodoxos eu-pi litatibus suis aliquando velificentur, nimis facile ad tales persuasiones animum conver
Anioni cis desinitiones sint infallibiles AHque assensu Concilii generesis.
R Esipondeo, dico, Pontificem Romanum in Lili bilem habere aut horitatem in definiendis rebus fidei pro universa Ecelesia, etiam absque Cone illo generali. Haec Doctrina communis est pallim inter Theologos: Contra Gersbnem Almainum in Pasce eris meas. Et Matth. Io. Tu es Pttrus super hoc petram adisi E. Ecclesiam meam, Sed ne quis ulterius dicat, soli quidem Peatro suecessoribus collatam fuisse potestatem immediatam docendi universam Eetlesiam; potuisse tamen Christum requirere assensum Concilii generalis, tanquam conditionem sine qua spiritus Sanctus Pontificis definitioni non assisteret. Contrarium evist eunt verba Christi superius allata, quae eum sint absoluta, non patiuntur ullam hujusmodi eonditionem Opponi praesertim cum illa gratiam ac Privilegium eonistineant, quod nunquam ultra Pt incipis verba restringendum judicatur. Et vero parum Ecelesiae usibus consentanea fuisset in Pontifice haee docendiis definiendi aut horitas, si non esset ab erroris periculo libera absque Concilio generali, quod nunquam sine ingenii l boreae molimine, imo aliquando obsistentibus Principum dissidiis, ex toto orbe Christiano nullo modo cogi potest , Hunc igitur Ecelesiae universae Caelum requirere ad dein lib. de potestate Ecelesiae, Alphon sum des eidendum quamlibet fidei controversiam, ne Castro Tostatum defensorii p. a. 3O. Adrianum VI antequam esset Pontifex,quast. ult de Confirmatione, quodlib. 2. q. I. cum qui biis sensisse videtur Baius uti patet ex ejus Epist ad Do a Gravium data an Is 72. aliqui Sotboni ei, qui tamen non negant definitioni Pontificis et fallibili obtemperandum esse. Sed istorum sententia ab aliis Theologis varia ensura notatur, adeo ut Bellarminus hanc etiam dicat erroneam, haeresi proximam, plures recentiores a soluieshaereticam. Probatur haec doctrina primo, illis argu mentis quibus supra ostendi Pontificem esse supra Cone ilium, is ulli omnino a Christo, praeterquam Petro, immediat Seollatam esse aut horitatem in fallibilem regendi, docendi universam Eeelesiam, dum soli Petro cum successoribus determinate. in singulari dixit Lucia r. Ego rogavi pro Te ut non δε-
quidem prudentiae est humanae, mulio minus providentiae divinae. Sed age, si lubeat Ecclesiam universam tot itineribus toties fatigare. Demus jam granda vos illos Concilii Patres per mille viarum dis erimina ab extremis oris in unum caelum i eumque eum suo Capite convenisse. Proponitur congregatis nova quaepiam fidei controversi , itur in suffragia Sed ecce , ut saepe factum , aliud sentiunt Patres , aliud Pontifex Cujus hic sententiae standum et ita Non solius Concilii, cum fateatis hujus assensum tantum requiri per modum conditionis, ut
Pontificis definitio sit in fallibilis. Neque admittas standum esse sententiae definitivae soluus Pontificis. Quid ergo Ecclesiae in hoc Concilio consilii et ita Si tuae innitatur sententiae, re infecta iter remetiendum , 5 de eontroversiis fidei decidendis desiperandum 3
At ne id unquae eventurum formidemus rhmi Probatur
79쪽
Probatur secundo nostra assertio, ex testimonio Conciliorum generalium , quae in Pontifice res fidei per se de finiente hane aut horitatem erroris expertem ultro agnoscunt illam in Leone l. lubens admisit Synodus Calcedo nensisa V. Nam priuiquam Syncritus illa Caleedone congregata uillet , Leo Pontifex da naverat Eutichete Epistola Flaviano Consta-i inopolitano inscripta, quae verius encyclica sive univer talis fuit. Hae cum Cone illo le-
esset actione a Patres eclamat unt Iarbema qui ita non ci edit Petrus per Leonem locu
tus est. Hane itaque Leonis Epistolam ae sententiam definiti vana , tanq9am certissimam
fidei tegulam acceperunt, eique Actione quarta in Concilio subscript erunt. Quinimo
postquam aliqui Epit copi gyptii, qui prius
in reprobana Eutiel, et e tergiversati sutiunt, tandei dixissent , Anathema Euticheti , ct credentibus ei, non dum acquievere Patres, sed judicantes reui ex lola Pontis eis sententia decernendam denuo inclamarunt, Substribant
Epistola Lemis qui non ei subscribit haereticus e II.
Ulqite adco , ex sola Pontificis immobili lententia , iam iudicatum empronunciarunt ita ut quemlibet ei obsistentem pro haereti eo ha-btrent. Denique tota Synodus communibus votis Actione 6 a Leone postulavit, ut sua confirmatione decretis Concilii firmum robur adiiceret latis in hoc aperie professa, inconctissam Decretorum firmitatem a sola Pontificis aut boritate dependere. Neque alia caeterorum Conciliorum mens
sententia fuit patuit ea in Conltantino lpolitano li Achione . erga Pon fificem
xapetum in ea usa Anthimi nee minus in Sy-ondo I actione a 3 erga Agathon eua, de eo jus ibi liti cristina Synodus ait. Quos asummo Ap. 8.larum virtice divinitus conscriptas, Gnosimus. De in Synodo IlI erga Adrianum H ac Nicolaum I. ubi actione . de sententia Photii si de nunciatur : Neque nos sane nexam de illo judiι ii Sontentiam ferimus, sed jam elim a Sanctismo Papa Nicolao, o successorei Erus adtio pronuntiatam, quam nequaqu/m
tentiam immutare non potuit, ergo agnoscit eam immutabilis esse veritatis. Sed ne in pro ei edis aliorum Conciliorum monum et is sim prolixior, tantum adjungo brevem Conei l.
Tridentini confessionem de Baptismo seis'.
can. 3. Ecclesia Rom.ina aut non nisi ratione
Politi ici est Magistra caterarum. Quid vero aliud hoc est , quana soli Pontifici compet re infallibile in docenda Eeelesia magisterium, At, inquies , quaedam Ponii ficu in definitiisones inter se pugnare videntur. Repono reviter, non pauciores in Conciliis, imo in Sa
eris litteris anti logias in speciem apparere an ideo his, aut illis sua concidit authoritas solvit illas facile Bellar .s Amicus tona. q. disp. 7. fecit. 2. Postremo vim habet insuperabilem onstans Eeclesiae toto orbe diffusa consensus inace eptandis omni aevo Pontificum decretis, quibus graviores quaedam a lese profligatae fuerunt, etsi ea nullius fuerint generalis Concilii assensu corroborata Constat enim pri- md iam inde a tempore Apostolorum , oullum in Ecclesia coaetum fuisse Concilium generale usque ad Nicaenum I. sub Sylvestro Papa , quatio demum post Christum satu loci tamen primi Pontifices ante Sylvestrum
eontra emergentes haereses plurimas dei. motumque eontrove fas irrefragabili aut horitate definiverunt. Damnarunt enim illi haereticos declaram in Cataphrygas , Montanistas Marcioni stas, Novarianos ac Sabcllianos , eosque ab Ecclesiae corpore lepa
Pi, tempora Concilii Nicaeni quis ignorat quam graves in Ecclesia haereses sulcitariint Pelagian . Semipelagiani, Plistilliani stet Berengarius, Petrus Oxoniensis aliique , quorum errores soli Pontifices ablque Concilio generali proscripserunt, atque horum decreta
omnes toto orbe fideles in .iolabili fide sibi suscipienda esse non dubitarunt. Ae in Pelagiana quidem aer si profliganda suum , suique ae . sensum a sententiam aperte de pro
mi GHasus Papa Epistola . iii , inquit,
tendimus ultra definita majorum p aut eur
80쪽
SINE CONCILIO nobis non lassiciunt an sorte nescitis hanc haeresim de sua loquimur, ab Apostolica dudum sede per beatae memoriae innocentium ae deinde oesmum, Bonifacium . Caelesti. num, Sixtum, continuis ae inceIlabilibus lantentiis fuisse prostrata: n. His superiori saeculo successere Leonis X.
decreta contra Lutheri errores sancita, ct ante eoactum ti dentinum ui agno omnium praeterquam ut heranorum , Ontentuo cepta Subierunt de nostro aevo . contra lan-
seni dogmata , Urbani ulli aliorumque cretiam Concilio inerali aut horitatem indubitant in Falliritiςstione eoncedendam. Hi neu quando de alicujus Perlonae erroribus de sensu Libri de mente Aut horis . aliis hujusmodi eontroversia nova oboritur, ut sententiam sibi metuendam declinent, liberum pandunt ad Facti quaesiones fiugium, hoc se clypeo contra Pontificum a Conciliorum
decreta, lanathemata tutos arbitrant nr.
Sed levius ferendum seret, si hujus docti iis nae lues ita tantum quibus nata est finibus 5 tineretur. Laiὸ nimium illa serpit, dum tran- Pontificum innocenti X. 'lixandri Wil ut oeeanum. ad Apostoli eos quoqtie Missinoia salis orbi Chiilii alio δεῖ iplomata .
de quibus tamen eos inarar, si boni hcc ita: filii isse vellinus ut Gelatius . pronunciarcet Quid tendimus ultra denti ira Major uina aut cur nobis non sussi iunt ' an turte ne stitis onarios penetravit, quorum aliqui suis etiam Seripiis hoc contagio uin virus insperserunt. Nec dubitarunt , in alio genere causae ac con- troversiae . eontra Ponii fi eum decreta aeuen-
suras , hanc Facti quaestionem obtendere de hane haereum de qua loquin tur 9 ab Apostolica dudum ede per beatae memor: a Vibanum ac deinde Innocentium , de alexaa rum coiHinuis ae incinabilibus sententii, villa prostratam. Haec illius primae. .purei saeculi, aurea vox, de doctrina fuit nescio quid ei rei im, a piis cis incognitum subinde nil natur nostra aetas quoties eontra sit premi Pastoris vocem obdurescit. Dificere non potuit in Romanis Pontificibos pristina illa, de a Deo pro inissa in docendo aut holitas, ait ei sone it in obluctantibus pri in aeva observantia' Ad Mittunt igitur mole vatoria in pal- sin Doctores Catholici. Potiti scis et iam abs spondeo a dico, Nullum errorem ea
ini. - -- ἰ l . . .... doctrinam quam Pontifex
aut horitate smina definit a proponit univeriae .cci liae, sive illa Iuris, sive Facti quaesti
Nolo probare hane asser: ionem argumeniis piolixioribus. Ex unico principio a in sta- Theologi, qui huic amplitudii, Pontificiae iiiiiii rem bane dilucide breuiterque eonficia. ipliis etiam Si talios, hoc praetexu Pontificia pol stati in multis lubducere. Ne igitiarali hoc nix medio apud ignaros aditum ibi ulterior en aperiant, hic brevit hujus eonir vertiae expolitio illis oportune objicitur.
Poni cis in definiendo horitas im- sal bilis extendat sed ad omnrs tam Iuris, quam Taciti quaesiones st
que Concilio aut horitatem tri. iis ex ptrie in
supra asserta in t de hane extenditur ad deci a. onem indubitata in omni sui contro. tiliarum . in quibus e Ca hedra alterutram partem pro univerta Ecclesia dcticui. Emerierunt tamen ricinit Ores. qitidam potestatis novos limites apponrre moliuntur. Quamvis enim admittant Pontificem in dissinienda Iutis quaestione errare non posse oolunt amen in Quaestione facti, etia in quando Eccletiam univer lamὰ Cathedra do. et errori obnoxium esse. Et ut securi tot ne ab haedocti in validiori fraeno cohibean Iur, ni Sani Cirtum est fide divina omnibus Catholicis, Ecclιsiam universam, cujus caput est Roma iiii Potuit ex , non posIe in credendo errare quo supra contra Sectatio firmavi. Atqui