장음표시 사용
61쪽
Nω vitiis ni homo , viret. Et Psalmo r. ire ingent impii in judicio eum eo quodi
belut I ad Cor. s. onmes quidem resurgemus. Et Luc. 23. dicitur Christus citici xus hora sexta, elim tamen scribatur Marci s. v. as fuisse horam ιrtiam quando crucifixerunt eum. Denique scriptum invenies Proverb.
. v. q. Ne respondeas usto juxta stultitiam suam , eum tam et postea in eodem capite legatur, Rest iide stulto juxta stultitiam suam. Et alia
hujusmodici quae si adversario proponas, Scripturam per se non esse et aram , praesenti experimento deprehendes. Nam ad id quod clarum est cur E, de sine haesitantia respon- demus. Probatur secvngo ratione. se liber non potes esse per omnia clarus coetas materia , de modus ser bendi saepe est obscurus. In Scrip
Iura alitem tam arateria . quam modus scribendi frequenter est obscurus ergo dec Paret primo quoad materiam. Continet enitomysteria lipta naturam polita ab hominum sentibus maxime remota . ut de Deoirmo de uno, de Iocarnatione Verbi de S eramentis, eorumque invisibili operatione, gratia interna , o aeterna praedestinationeae reprobatione aliis lite Decretis divitiis maxim reconditis, de quibus vete dicitur Itidiacia Dei abyssus multa. Secundo, Modus, quo res illa rechi dirae in Scripturis proponuntur . multos habet tropos , qui solent esse disiicile , multos hebrarimos. modos loquendi Eo tempore obsoletos de oeompertos plurima etiam continet prophetarum vaticinia' apocalypses,
tantum symbolice , de quasi sub aenigmate
explicatas. Haec autem ex natura sua in quovis scripto magnam pariunt melligendi obseuritatem. Qii 2 ergo praesidentia potest quis.
quan assi mare haec prorsus omnia in tota Seriptura sibi e II certis ima, nusquam occurrere dubium , aut controversiam Probatur terito eadem obicuritas, ex tot eommentarii sanctorum Patrum de Oct
rum, qui ab exordio Ecclesiae ad nosti ut Me tempora Scripturis explicandis insud VIM FIDEI runt, quod minime opus erat, si per se sint clarae Sc apertae Certe aliud sensi s. Hieron. in epist ad Algasiam qu 8. Omnis , inquit. ιpistola ad Romanos nimiis obscuritatibus involutae l. Et candid de se fatetur D. August. ad Januarium et In ipsis sacris Scripturis nescio mulibi plura , quam scio in modo contrarium esse assit matri necesse est admittat . aut se supra Augustinina sapere aut id falso praesu mere. Idem aperi eonfirmant tot eontroversiae
Sectatio una omni tempore tam inter se mutuo, quam cum Ecclesia Romana de vero
Scripturae sensu. Quomodo de ipsa vera Christi Ecclesii, quod est punctum Fidei prim itum, e ad salutem maxime neeessarium, tot annis ex Scripturis strenue disputant inter se ipsi Sectarii, qui omnes dicunt . Uerbum Dei sibi esse clatum de apertum Quod miniam fieret, si Seripturae sensiri de vera Ecclesia
ipsis esset manifestus, eum omnes se veram Scripturam recipcres venerari profiteantur.
Proprio igitur ore, facto . scripto se ipsos
Frustra autem pro Seri arx elaritate ad se. runt Psalmum It 8. Lucerna pedibus meis erbum tuum aut Psalmum i I. Pisceptum Domini lucidum illuminans oculas. Nam neque hare de
tota penitus Scriptura dicuntur et neque aliud important quina Scripturam, quando eognita de intellecta est, esse lucernam , qua viae, de
operationes hominum recte diriguntur. Frustra etiam fingunt Scripturam elaram esse praedestinatis solis autem reprobis ob schiram. Nam se vel maxime et artis Scripturae sensus manet hominibus perpetuo obscurus: cum nulli constet quinam homines in particulari sis reprobi, quinam electi. Neque admittent , ut arbitror , reprobum esse S.
Augustinum, aut S. Hieronymum, qui Scrip tutas sibi obicuras eis profitentur, ut supra
62쪽
Trusra recurrisu ad internun Spi-pritus rivati testimonium. Um ex argumentis hactenus allatis evinis L .itur Sectarios, qui Eceleliae Romanae
auctioritatem rejiciunt, destitutos esse sussicienti regula fidei ciudice eontroversiarum eumque extra Scripturas quaerendum esse recurrere demum coguntur ad latebras Spiritus privati, eujus testimonio dicunt se interius in
anima divinitiis edoceri, ut possint singuli de vero Scripturae sensu udieare, reliquas fidei
Sed eontra, anum Ictitium esse illud spiritus privati testimonium , eertissimis argumentisinoe modo demonstrabis.
Primo , Internum Spiritus Sancti testimonium non potest sibi contradicere. Sed sibi contradiceret, si illud haberent nostri temporis sectatii. Ergo Spiritus interni testimoni lum , quod praetendunt, est vanum de mei j
fictilium. Minor probatur , ut heran ex interno Spiritus testimonio dicunt Epistolam D. Ia leobi non esse veram Scripturam, sed potius inanem illi stramineam, ut loquitur Lui herus: Calvinistae autem ex eodem Spiritus instinctua Birmant eam Epistolam esse Scripturam verὰ divinam iterum, Lutheran aiunt per hae Scripturae verba, Hos est Corpus meum, significari realem Christi praetentiam maluin istae contra per eadem verba intelligunt solam figuram Corporis Christi. Hae autem est manifesta contradictio, pro qua tamen utraque pars aeque strenue allegat internum spiritus privati testimonium. Clim vero in omni eontradictiones, alterutra pars necessario debeat esse alia , sequeretur primo Spiritum Sanctum de auctorem falsitatis quod est prorsus impium Sequeretur ecundo is ullum a Christo relictum esse modum convincendi aut judicandi haere-
PRIVATUS ses, quas tamen ipse praevidit necessario merisuras. Nam quivis Haereticus non minus f ei lyassirmabit se habere internum Spiritus testimonium,quam quivis alius Sanctus de fidelis. Si interim extra Scripturam, pretier Spiritu privatum . nullum admittas udieem in controversiis fidei, nullus omnino supererit m dus haereses judieandi aut eonvincendi. tetunt enim singuli semper praetendere se habere iuernum de areanum Spiritu Sancti dictamen quod nunquam per alium Spiritum privatum qu arcanum de obleurum debilὸ refelletur, nunquam enim potest aliquid ia- certum aut ignotum , per aliud aeque ignottum refutari.
Quando itaque Sectarius articulum aliquet 3 suae fidei, aut verum Scripturae sensum probat ex Spiritu privato hoc modo Quod procedit ex interno Spiritus adisti testimonio debet est e verum. Sed mea Fides rante pretatio procedit ex interno Spiritus Sanctitcsti inonio, ergo mea Fides interpretatio debet esse vera. Contra argumentaberis in eadem forma.
Quod procedit ex intreno Spiritus Sancti
testimonio debet esse verum sed mea Fides de interpretatio proeedit ex interno Spiritus Sancti testimonio Dei go mea debet esse vera. Q iid jam restat Sectari, quo veritatem suae fidei mihi declare , aut ulli sapienti, qui de ea edoceri cupita Et tamen Scriptura . Pe tria monet Fideles quod debeant esse , a rati ad satisfaciendum omni poscenti vos rationem
de ea qua in vobis est spe. Quod si dicat, se potius quam me possidere internum Spiritus Sancti testimonium i quia scilicet est in vera Ecclesia, vel quia eupi aedestinatus, vel quia Scriptura id testatur. hespondetur. hoc ipsum nunc esse in quaesti
ne ac proinde idem probat per idem , emerum ei reulum eo inmittit. Quaeritur enim, unde constet te habere veram Ecclesiam , aut verum Scripturae sensum' Respondes te id sti- rei interno pii itus testimonio Dum autem
inquiritur, unde cognosci possit, te potiusquam me habere illud internum Spiritus 1 testi-
63쪽
testimonium Respondes, quia sum in vera Eccles a Ubi vides te circulo inextricabili bellὸ inclusum, neque per Spiritum privatum
ullum tibi, auis dei controversiis exitum reperire. His etiam argumentis manifes E convellitur nova Sicta remularum, qui sibi persuadent se interno quodam Spiritus Sancti nil, uti almo edoceri atque omnia ex areano ejus impuli operari. Quamvis his Medie magis
opus est quam argumento, ut sanato cerebro, vanescant illa emotae mentis deliria.
'enditur Tra ditiones necessario esse a triendas. EXistimant Sectarii omnem docti inam ad
salutem ne eessaliam ram quoad fidem quam quoad mores in verbo Dei scripto contineri ideo Veibum Dei non leti pium, sive Traditiones omni conatu reiiciunt. Eeonti Traditiones nece statio admitti debere, ad fidei Regulam pertinere, omnes Catholici docent , Se dena onstrant. Primo : Quia multa suo puncta fidei quae ex Scriptum cognosci non pollunt, sed ex sola Ecclesiae traditione. Ergo Traditiones suo necessaliae ut habeatur Regula iidci adae. quata Assumptum probatur, ex eo quod purctum sit fidei extare Scripturas Divinas. Hoc autem ex ipsis clipturis non potest certo constare. Quamvis enim Scriptiira asserat
se isse Divinam , non ideo certo constabit Liam esse talem, nisi prius habeatur motivum credendi Fide divina ipsam Scripturam , quae hoc a Ttnnat, esse cibum Dei quod errare non potest Sicut etiamsi in Aleorano Maho- meti sarpEasseratur, ipsum Alcorani librum a Deo coelitus missum esse, non ideo tamen illi redimus , aut tanquam a Deo missum recipia us. Ergo hocpunci qm fidei quo erea dimns extare Sacra Scripturas, non potest Seeundo Punctum fidei est etiam inter Sectatio receptum , diem Dominicum non Sabbathum eue eolendum Baptizatos abam reticis , non esse rebaptizandosci de apud Lui heranos, infantes dum baptizantur, per usum rationis, internum fidei actum elicere , α De his tamen Scriptura nihil omnino deceris nit. Ergo neeessarium est admittere aliquod Verbum Dei non eriptum quo haec eredenda
Tettio . Traditionum necessitas multiplici Scripturarum testimonio eo uaprobatur Scpraeeipuὸ ex S. Pauli Epist. a. ad Thessal.
caput'. Itaque fratres tenere Traditiones, quu
nostram. Ubi clare indicat Apostolus, se multa tradidisse per selum sermonem, quae a fidelibus non minus observari velit, quam quae per epistolam seriptam exposuit Solo autem larinone ea se tradidisse ostendit, eum sermonem suum ab epistola scripta distinguat, aperte dicensfre per sermonem. ν per Epistolam. x hoc loco manifest probati Ecclesiae Traditiones fide reeipiendas docet S. Chrysost in eundem Apostoli locum. Iuc patet oinquit quod non omnia per epistolas tradiderint , sed multa etiam me litteris, eadem
νιro dedigna sunt tam ista, quam illa. Quid
elarius ' odem prorsus modo de mente Apostoli loquitur S. Baslius , Oecumenius, Theophil actus , Damascenus. Quari , Idem est de Traditionum eiseessitate caeterorum attum ab ipso Ecclesiae εxordio onsensus. S. Dionysius Areopagita, Pauli Apostoli Discipulus, Ecelisiasticae Nicrar. cap. I. Primi, inquit, illi Sacerdotalis muneris Duces summa illa di substantialia partim seriptis , partim non scriptis institutionibus nobis tradiderunt. S. Basilius cognomento Magnus anno post
Christum 369. doctrinam hane apertistim qixponit lib. de Spiritu Sancto cap. 9 mPniata, inquit, qua in Ecclesia si tu ac pra- Διantur, partim ex constipta doctrina habemus.
haberi absque perpetua Ecclesiae traditione , t partim ex Apostolorum raditione is, steris ad quae te satur hos libros ab initio a Dco aspi nos dilata, qua atraque eandem ad putarem vim talos dictatos suisse.
64쪽
halent. ληιm his contradicit qui vi mediocrem saltem Ecce allicorum jurium expertim iam 1 lucet. Ae plures ibidem iraclitiones non cri Placeontinuo subjungit , ut Symbolum esse Apostoloruin , octionem in Sacramento Confirmationis adhibendam , aliaque quae in
S. Cyprianus, qui in Ecelesia Latina vixit secundo post Christum saeculo lib. 2. epist. 3.
Admonitos, inquit, nos sivi ut in Calici gerendo Dominica traditia βονιι nempe ut mixtus αἰ a eratur. De aqua in Calice miscenda cere uulpiam in Scripturis admonemur. s. Hieronymus traditiones aperie agnoicit in epist ad Marcellam de et roribus Montani Nos, inquit, unam Quadragesimam ex apostolica Tradition tempore nobis congruo IrIusamus. Alios Patres eandem doctrinam uno ore profitentes brevitatis studio praetermitto, quidum Decialiaque ex traditione agenda propo nunt, hoc ipsis requirunt ut credamus ita agen dum esse.
Augustinum tamen qui suo tempore Ecclesiae primitiva Conciliis interfuit, plurimasque haereses debellavit, pro indubitata Traditionum auctoritate sententiam ferentem audiamus in epist. ii 8. Illa, inquit non scripta si
tradita custodimus qua quidem toto terrarum Orbe esserrantur, dantur intelligi ait ab ipsi apsa iis re plenariis Conciliis , quorum est in Ecclesia saluberrim auctoris , commendata atque statuta letineri. 'ut quia Dominica P ιο θ Resurrectio, cst sensio in Calum. Ad renitis Spiritus sancti
anni resaria Solemnitare celebrantur. Et ne quishoe loco dicat hane traditionem non esse le-ecm necessariam, postea distinguit illam eon
tra observationes quasdam particulares de non necessarias, dum subjungit Alia vero quae per loca terrarum Regionumque variantur liberas habent observationes.
Ex hoe Augustini loco eolligitur Traditiones in Ecclesia alias esse Apostolicra , quae ab Apostolis cum Spi litus uncti assiiuntia insti-
tutae iunt de alias immediate a Christo per Apostolos traditas. ideo Diνina nuncupan
i de auctoritate Ecclesiae in Conciliis aut aliter vim legi obtinuerunt: nam in omni repub. rictὸ instituta non minorem vim habent eo ri suetudines legitium approbatae, quam lege conscriptae. De harum auctoritate ibidem siel pronuntiat Augustinus. Ins lint ima insania est disputare , an faciendum sit, quod tota n orbem setqueniat Ecclesia. Ad eognoscendum autem quaenam Aposto licae Traditionis vim obtineant, hane Regulana tradit idem August. lib. . de Bapti simo cap. a Quod inquit iniversa tenet Eeclesia, nee in Conciliis institutum, sed semper retentum est, non nisi auctoritate Apostolica traditum rectissin e creditur.
Docti inam hactenus raditam tenuit semper universa Christi Ecelesia in Conciliis Oeae uiPenicis ongregata, contraria expreta anathemate damnatur in Coneilio Niccno r. r. . . arr. 7 Si quis Traditionem Eiclesia firιs1 sire consu tudine valentι non curaverit, auathema sit. Et rident. primitivae Ecclesiae doctrinae insistens Seis. 4. post deeretum de Scripturis Canonicis te de elarat Traditiones, inquit, iam ad fidem quam ad mores pertineres, tanquam vel ore tenus a Christo, vel a Spiritu
sancto per Apostolos dictatas, pari pietatis a Nfectu ac reverentia lancha Synodus teneraturi
His opponunt Sectari aliqua Scripturae
loea , ut italae 29. In vanum colunt me docentes
mandata orisecti inra hominum. Et Matth. I .lrritum Ieci tis mandatum Dei propter Traditiamin vestram. Denique i. Petrici. Redempti estis de vana conresatione e tra paterna Traditionis. Sed haec omnia frustra adducuntur .cum nullo modo agant e. traditionibus novi Testamenti quae nondum in mundo erant, dum ista scriberentur. Ad solos autem Iudaeos illa verba
diriguntur, quod ipsi praeter Traditiones Divinas per Moysem acceptas alias inducerent Legi Divinae eontrarias Malesinde eonclisedes Id feceri in Iudaei ergo idem sacit Eecle ssia Christiana. Ex his puer, semper Ecclesiam Christi praeter Scripturas etiam veras Tra sitiones ad x
65쪽
nequidem constare posset aliquas Scripturas a Deo dictatas elle; aut has quae in aras ibus versantur di non alias esse Divinas, alit plura alia Fidei dogmata in sola Traditione fundata. Non sussiciunt tamen ad Regulam Fidei adaequatam Traditiones Scriptura saera sine ulteriori Judice controversiarum , quem in Ecclesia Romana infallibilem esse in cap. sequenti demonstrabitur.
0seuditur Ecclesiam Romanam cum sis Capite esse R Iutim animatam,
Iudicem infallibilem controd 'erissarum Fidei.
Eram Chi isti ecli sirim quam solam esse Romanam supra ostendi naus non posse subsistere sine Regula Iudice visibilico iuro versiarum fidei, quo Sectari omnes destituuntur, probatum ei c. l. de deinceps. Nunc in eadem Ecclesia eum suo Capite reperiri Judicem controversiarum stile infallibilem paucis argumentis ostea demus.
I Lla debet esse infallibilis fidei Regula, cui
Christus suam assistentiam promisit, ne possit in rebus fidei detiniendis errare. Sed sua: Eccletiae in Petro ejusque Successoribus talem assistentiam promisit. Ergo eclesia tam in Petro quam in ei iis Succelloribus debet esse
Probatur minor ex verbis Christi Matth. is. Tu es Petriui supra hanc Hra in adi ab Ec- classam meam. Promittit igitur Christus . aedificaturum Ecclesiam supra fundamentum omnino fit missimum, quod labi de deficere non potesta deliceret aute in si diuiniendo re fidei aliquando erraret, tota enim Ecclesiae integri lias in intezra fidei vcl. late consistit: hac, HINAE A L IIII LI state senae deficiente ipsam Eeelesiam deficere necesse est. Promissionem hane pergit urgen
tissimis verbis iter uin confirmare Et porta iu- seri non prevalebunt adrem Meam. Praevaleret autem potestas inferorum adversus Eeclesiam, si ullo unquam tempore in de eernendis fidei controveritis in hae te sim incideret, quod nunquam eventurum Christus aperi 'pollicetur.
Ex quid us manifeste si quitur, vel Christum in promittendo fallacem fuisse, quod impossibile est, vel Eeelesiam ab eo vili biliter fundatam nunquam in fide defecturam. Promisit enim fundamentum Eceleliae futurum stabile, tamen fuisset labiles, promisit portas inferi
contra eam non praevalituras, de tamen de ea in errorem haeresim prolapsa infernus triumpharet.
Hane Ecclesiae visibilis infallibilitatem ex his Christi promissis clare intellexit, de declaravit Apostolus I. ad Timoth. 3. Visiraquο- niodo re oporteat conversari in domo Dei qua est Ecclesia Dei viri, columiui Immentum veritatis. Si Eeclesia in qua oportet conversari estis. lamna firma, imo ipsum firmamentum veritaris, quomodo potest in docendo a veritate fidei deflectere Si enim errori semel succumberet, hoc ipso lapsa irostrata iaceret;quam tamen ipsa Velitas, Petram fidei ab inferis in vincibilem, ipsam columnam, ipsum firmamentum veritatis appellat. Ex his pari evidentia eonficitur Ecclesiam
Christi semper fuisse risibilem. Nam eadem
Eeclesia contra quam portae in feti nunquam praevalebunt, disertὰ dicitur Petra, olumna, firmamentum , quae rem maximὸ visibilem aesensibilem designant. Eadem a Christo comparatur Sagenae pisces tam bonos .quam maloseongreganti: ac Lucerna super eandelabrum, de Civitati supra montem potitae, Mat. S. quibus nihil potest esse magis visibile lia intellexit, ita sensit, ita loquitur primaevae doctrinae testis August. de unit. Ecc s. cap. 6. Non i est inquit, Ecclesia operta quia non est sub, in odio, sed super eandelabrum ut luceatomonibus qui in domo sunt: sed Donatistis velut , , operta est qui audiunt tam lucida testimonia.
66쪽
, quae illam toto orbe demonstrant, maluntis clausis oeulis offendere in montem,quam in
Eadem in illibilitas Ratione mani.
H Te ratio imprimis independenter a
Scripturis, hoe modo formatur. Ex miraculis ius gnis , quae in Apostolis apparuerunt, eerto constabat doctrinam quam proponebant suisse eertam cin fallibilem is ab Oa
nibus merito recipiendam, ut ipsi Sectari ad
Sed in nullo Apostolorum apparuerunt igna plura aut illustriora quam ea , quae fit pra
ap. 3. demonstravimus de continuis miraculis, antiquitate, amplitudine, unitate, perpetua siletes ione Ecelesiae Catholicae Romanae. Ergo ex his ignis ac testimoniis erio constat, ctrinam , quam Ecclesia illa credendam proponit, certam ct infallibilem. Ae proindE in materia fidei ejus doctrinam ae lententiam deeisivam non posse sine scelere tepudiari. Idem si ulterius demonstro, Deus non tantum verbis, sed etiam aliis signis ae miraculis hominibus loquitur, ac tuam mentem manifestat uti patet ex illis signis ae prodigiis qui-biu Apostolos in novo, Moysem in veteri Testamento verae fidei praecones esse de elara vit Jam vero Deuς vult, aut permittit sciens de prudens Ecclesiam Romanam suo nomine hominibus proponi, ut veram desii rebus fidei infallibilem cum iis notis, miraculis, ae signis Perpetuis, ex quibus homines debeant prudenter iudicare, illam a Deo, tanquam veram in fallibilem ui. Nam illa lignai: ODivino testim a Gmmuni judicio vii prudentesin probi toto orbe omni arito admisere, ex illis se obligati ad recipiendam Christi Ecclesiam tanquam in fallibilem agnovere. Debet autem illud judicari tu dens motivum
ex quo homines pii ac prudentes passi a judieant se debere assensum praestare. Atqui non potest Deus Ecclesiam illam proponere sub illis signis, quibus homines debeant ad cre-IARUM. FIDEI. 47dendum prudenter induet , nisi perbae e velit
mentem suam pro ea vere manifestare. Quo
enim modo potest de re aliqua mentem suam hominibus declarare, nisi exhibendo signa ex quibus homines prudenter intelligant, rem ita iam a Deo sibi proponi, de revelati Nam talia signa miracula, quibus solitus est Deus res veras declarare, apponere rei fati, aliud non esset quam homines ultro in et rorem inducere, quod in Deum eadere non potest. Deeuratur vis hujus argumenti in simili. Si Rex aliquis sciensis prudens permitteret mandatum aliquod aut diploma suo nomine, de sigillo conlueto muniri et coram suis lubditis, se praesente de inspectante, publice pro mulgati sine dubiota berent omnes pruden ter judicare hoc est mandatum Regis, eumque velle id subditis significare. Quod mulio magis in Deo locum liabet, qui semper pol se simpedire miracula, aliasque notas, ex quibus tanquam proprio D sigillo iudicant homines Ecclesiam Romanam tanquam in fallibilem Dei nomines, de divina auctoritate proponi in ossi Eccleuarie propolita esset falside fallibilis, ulteritis sequeretur Deum sibi esseeontrarium vellet enim per talia ligna homines obligari ad eam recipiendam , ut jam ostensum est,in nollet eos obligari, si Ecclesi, illi sit falsa. Deni litis, si Ecclesia illa visibilis non es et
insallibilis, nihil omnino in fide aut nostra. aut vi hiram esset in filii bile. Unde enim nobis eonstaret, ipsis Script tuas ex quibus fidei articulosi bemus vere esse divinas, de ab errore immii nec aut Euangelium Matthaei esse ei bum Dei, non Euangelium Nico Ide Di qiiod olim conscripsit 8 Hoc ceri non aliunde quam ex Ecclesia testimonio accipiamus, ut ipsi Lutheran fateri debent, qui ipsas Scripturas non aliunde quam ab Ecclesia Romana accepzrunt. Ergo i Ecclesia auctoritas. esset obnoxia errori, incerta plan Sc dubia esset oinnis nostra fides, utpote fallibili nixa testimonio.
67쪽
3. Ulterius infertur contra Sectarios Pontifris Rom. in Uci controversiis suprema ct irrefragasilis aut horitas.
DE monstrata tam evidentibus argumenii Ecclis hujus in lallibilitates, ne ΠΕ
declaratur Pontificis Romani aut horitas irre-sragabilis in definiendis fidei eontroversiis, sic
Ecclesii Christi visibilis in articulis fidei non potest errare , ut jam ostensiim est. Sed illa pro articulo fidei scin per agnoscit de docet , Pontificem Romanum esse Vicarium Christi indefiniendis fidei eontroversis habet infallibile. Ergo de fide est Pontificem Romanum esse vicarium Chiil in definiendis fidei controversiis falli non posse.
Id porro ex declaratione Ecclesiae probant superius allata Seripturae Sacrae testimonia, Matth. I 6. Tu es Petrusi super tam Peuam a discata EccIesiam meam e. Quod ne eessatio intelligendum est de Petro eum suis Successoribus, cum noluerit Christus Ecclesiam cum Petri vita extingui , sed per sue cessionem Monare hi ea micrpetuo gubernari in ea forma, qua illam ab initio fundavit. Quod autem Christus Petro eum Succe
libuit supra in vita promisit id teperitis
verbi post Resurrectionem suam eo rari uniis vel so Apostoloriam Collegio confirmavit Joan uti P se agnos meos pase me meas. Ubi sine exceptione to: us Christi Petro, ejusque Successoribus verae Doctrinae pabulo nutriendus traditur, omniumque Pastor universalis iistituitur. 3 Denique i perpetua Ecclesiae etiam primitivae praxi de eonlueti id in apeii tot stat plurimas Haeretis a Romano Pontifice etiam line Concilio generali , damnatas isse, ut Pelagii, Plisti. liani. Joviniani. Vigi antii, alio uinque multorum. Has vero hoe pi proeetiissimis Haeresibus tota cch sa r iecit, quod a Romano Pontifice damnatae euent.
T cstauri dilerte S. Augustinus de Haeresi CONTRO FIDEI. Pelagiana scribens Serm. a. de verbis Apostoli iam, inquit, de hac causa M C filia particularia' mi sun ad Sedem Apostolicam, is inde etiam res ripta vemrunt causa finis s.
utinam aliqua do niretur error. Concilia autem eo tempore alia habita non suisse quam particularia, notat eum eae telis Sinniιhius in cyliatis aio ea p. i. Audiatur quoque coaevus
Augustino S. Cyprianus lib. 2. epist. . Non aliunde ΗM se orta, aut naua sint ιbismata, quam inde quod Sacerdoti Dei non Hiemperatia. nec nus in Ecitissa ad tempus Sacerdos, ct ad tempus Iudex ue Christi uitatur.
6. . Objectiones aliqua breviter dissolvuntur. Oziiciunt Sectarii primo: Homines pos
sunt errare uti dicitur ad Rom. Omnis homo mendax Sed Pontifex est homo. Et-go Pontifex in rebus fidei potest errare. Respondeo pii md retorquendo in adversarios argumentum Homines possunt errare: Sed Lui herus est homo et ergo Lutherus potuit errare, deserendo Romanam Ecclesiam in qua baptizatus professus fuit, novam sibi Sectam fabricando. Imo eodem modo
probarent Apostolosis Evangelisias . cum
essent homines, in radenda Ecclesiae docti ira erit oti obnoxios suisses atque ita advers i ii ii caule illam pii imitivae Ecclas navem perforant, in qua ipsi se nau gare gloriantur. Respondeo igitur secundo , disting. conquens. Pontifex in rebus fidei potist errare, sine assistentia divina, eoncedo cum assistentia divina, ego ι hane autem in gubernanda Feci si a Christus illi promisit, ut ostensum est supra , 3.
Obile secund5. Aliqui Pontifices de fa δοaliquando errarunt ergo non sunt ab
Res p. disting. antecedens : Errarunt aliquando a quam pellonae privatae A in rebus quas Cathedra non dis niverunt , concedo. Errarunt tanduam Pontifices sue
68쪽
OPIECTIONES SOLUTE MChristi Vicarii aliquis Cathedra doeendo cessores aedificari. aut definiendo pro universa Ecclesia , Nego. Resp. Solam Christi personam esse funda
Christus enim nee ipsi Petro, ne Apostolis' mentum celisiae primarium , personamve a 3eaeteris tanquam personis privatis immunita bio Petticisse fundamentum Ecclesiae secundatem ab omni errore promisit, sed tantum in i tum , cum potestate vicaria a Chi isto tan- Actibus, quibus tanquam Apostoli Meleliam inuam primo it incipali fundamenio deriva- docebant i a. Huic enim innititur firma illa de infallibi- Objie tertio Summus olim Pontifex eum l lis aut horitas, quam in Petro ejusque Suceese Synagoga Iudaeorum a vera fide aberravit. otibus stabilitam, ab ipso Eceleuae exordio quando Cht istum ejusque doctrinam repudi 4 tota temper antiquitas agnovit. avit. Ergo Pontite Romanus eum sua eclesia a vera fide aberrare potest.
Resp. negando sequelam. uspiam enim aperi reperitur ea promissio facta Ponti fiet de Synapos Iudaeorum . quam Christus Petro ejusque Successoribus confirmavit Matth. I 6. v. 18. Tu es Petruso super hanc Petram
adis ba Ecclesiam meam. porta inseri non
Obi je. 4. Q iando Christus dixit, Tu es Petrus super hanc tiram adisicia a cclammmeam . non intellexit Ecclesiam stabiliendam supra Petri personam , sed tantum supra Fidem quam profitebatur. Ergo Christus per illa uerba , Petro , ejusque Suceessoribus in- fallibilem in definiendo aut horitatem non promisit. Resp. negando anteeedens. Quia se Christus , promissis tam amplis, nullam praero sativam dedisset Petro , magis quam euivis Apostolorum fidelium , quibus Fides Petri communis erat. Negari autem non potest quin per illa verba ad solam Petri personam directa , concedatur illi in stabilienda Ecclesia peculiari potestas, aliis non communicata Soli cnim Petro. non ejus Fidei cum caeteris eommuni, dici potuit Tu es Petru3: Tibi dabo Claves regni coelorum: Quodcum que solveris super terram erit soluium mineoelis c. Cum autem Petrus esset mortalis, Ecclesia semper duratura debuit potestas illi eoncessa , ad Pontifices ejus Successores derivari. Obi je. s. Sola Christi persona est verum Ecclesiae fundamentum. Ergo non potuit Eec ςsia infallibilitas supra Petrum ejusque Suc-Haeeisitur est Via regia quam tenuerunt Patres nostri, hae Petra immobilis tui in omni controversia firmiter adhaeserunt, haec Regula certissima cui nunquam se, moresque suos eonformare dubitarunt. Quid ergo mirum, horum temporum iactarios per tot error mlabyrinthos conti ruo elicum asia Respuunt Fidei Regulam , deserunt firmam P
tram . iam regiam deelinant devias ingrediuntur semitas , quas non noverunt Patres eorum . quarum novissi tria ad interituna dueunt sempiternum.
Methodus Prima Nprimo Disputationis ingressu, standus est Adversarius , qui se
gandus eri 'avertarius , qui te profitetur
esse Refot marcer eligionis, perquam Regulam lotinam insallibilem velit meam itidem in aliquo uncto reformare, .merroneam
Respondere eri debet, se velle meum errorem reformare per purum Dei Verbum in Scripturis Sacris contentum. Est enim articulus primarius Religionis Reformati, blam Scripturam esse Regulam fidei ci judicem eontroversiarum , seponendo aut horitatem Eeclefiae Traditiones, Concilia, ac proinde praeter
69쪽
CAP. . METHODUS REFUTANDI SECTA Rr praeter purum Dei verbum nihil omnino esses pro tua docti in illi eontraria. audiendum. Ergo ut tuam mentem sequar, reiecta E Sed contra oppone hoe modo. Si meum etesia Romana tam ampla de antiqua , debes
errorem velis reformare per purum Dei Ver
buma Quaero abs te primo in qua Editione Scripi litae contineatur purum di incorruptum Dei Verbum et An in Anglicana, aut Geneven si, quam amplectitur tua Eeesesia Reformata, an veto in Editione vulgata quam admittit Eeelesia Romana, nam illae Scri' iurae in multis disserunt. Respondebir, in Anglicana aut Genevens, non vero in Romana. At contia, Peto mihi ostendi, ubinam habeatur in Scriptura , Editionem Aniglicanam esse putum incorruptum Dei Verbum,poti iis quam Romanam Sidicat, id declaratum sit a 'at lamet Anglicano, vel a Statibus Hollandiae, vel quid simile. Peto iter uin ubinam legatur in Scriptura Editionem , quae decla latur a Par lamento
Anglicano vel Siatibus illis esse purum Dei vel bum liete cum in Scriptu iis osten.
dere prorsus nequeas, nullo modo potes me. um errorem ex lolo duro Dei Verbo reformare . quod jam uiceriai prastare
teneris Q iod ni feceris tua Religio refcr mala, quae id prosi crur, convinciiυ i se cr-ronea. Hae pri tua methodo, si recte ursea. tur,neces arid constrictust coetu Aducis asiussitque ulteriori progressu.dic da Ueἰξε M.
SEd ut ultirius procedamus, per me lamni.
cet, ex Editiones vertione v. g. Angli
eana elare ostendatur me errare credendo cum
Ecclesia Romana verbi caula Realem Chiisti praesentiam, iei severantiam in Eucharistia aut Conscisionem Sacramentalem, aut alium quem euoque fidei Romanae articulum. Qtiando adversatius aliquem Scriptivae textum contra protulerit, hoc modo urgendus erit Seripturae textum a Te prolatum aliter hiis
tellisunt oplicant Calliolici Romani pro sua a de qua ira a re intellis turin exponatur mihi ostendere, ubinam dieatur in Scriptura, tuo sensuit explicationi esse adhaerendum eamque praeeaeteris tanquam in fallibilem eligi debere. Hoe enim est punctum fidei quod
jam disputamus v. g. an tua explicatio de reali praesentia sit vera . nostra autem salsa --nia autem puncta fidei debent ex sola crimtura constare, uti ipse doees de profiteris. At nuspiam in tota Scriptura dictum reperies quod tua, aut tuae Sectae explicatio sit in tallibilis, Romanae autem Ecclesiae, de omnis Sectae tibi contrariae explicatio sit erronea. Ergo ex tua eonfessione habeo, me non debere, nee lalva fide posse tuae doctrinae aut Sectae adhaerete cum tua Eles doleat nullum fidei articulum esse reeipiendum , qui in puro Dei verbo scriptus non reperitur. Quo ii dicat, se allatum Scripturit ea
tum non per tuam interpretationem , te per
alium Scripturae ocum explieare. De illa Scriptura redibit eadem quaestio, Widem argumentii in quod jam de primo textu attuliamus cum illam adversarius pro sit dodit in , alii pro lita illi contra ita stare intelligant. Quod si extra Scripturae et ba . aliquam Glussam opponat,aut spiritum suum privatum praetendat. Contra hae omnia pari ratione valebit idem argumentum. Nihil credendum quod in Stiis iura expressu: non continctur. Sed tuam glossam , aut tuum pisit uiri fiedivinum , aliorum veto erroneum in uspiam in Scriptura eontineti ostendis. Ergo non licet iux glosae , aut spiritui fidem adhibere.
Postquam Sectarius coactus is fateri
Scripturas nulli bicin terminis asstrere su sam mentem .explicationem cuivis alteri esse praeferendam oesia tantiam ut dicat sibi constare ex ipsis verbis Scriptiirae per curam consequentiam tuum ei istam e ite verum , ali
rumissum. Exempli gratia, conira Realem
70쪽
praesentiam sie argumentabitur Christus ae-eipiens panem benedixit, ac fregit dicens, Noces Cypas meam. Sed non potest illi est e Corpus Christi realiter, inquit Calvinus, ne
que extra actualem ommunionem , inquit Lutherus. Ergo Seriptura dicit Corpus Christi ibi tantum esse figit rati.ὸ vel ut inseri Lutherus tantum in actuali sumptione item in alio exemplo,Seriptura diei Ido. 6. Nili mandueaveritis Carnem Filii hominis, de bibetitis ejus anguinem , non habebitis vitam in vobis. Ergo communio lub utraque specie est necessaria , per legitimam consequentiam. Sed quaero ex Adversario an non sciat, multas consequentias deduci ex Seripti ra, quae videntur in speciem apertae , sed re ipsa sunt fallie, ex hae eonsequentia in speciem aperta Pater maior me est e Ergo Verbum divinum est minia Patre, in haereti in indu citias est cum multis millibus Arius , ae eodem modo per malas eonsequentias ex Scriptura pererrorem deductas inciderunt plures alii inhaeretes innumeras.
Peto igitur ut ostendat mihi in Seripi uris diei. Omnem consequentium quam ipse ex Scrip tuus deducet esse in allibilam, dirinam Alas
enim vellet ne eredere aliquid errori obnoxi iam , is in Scripturis non contentum , quod ipse tamen nefas esse eontendit Manifestum autem est hoc nunquam ostcnsutum, cum
nulli privato homini in Scriptura promissumst omnes ejus consequentias fore infallibiles.
Itaque Adversiri fidem non esse divinam
sed metὸ humanam, Lambiguae veritatis sieostendo. Nullus articulus innixus motivo fallibili, vel aut horitati humanae est artieulus fidei divinae. Sed omnis articulus quem Αdversarius per solas eonsequentias deducit ex Scriptura, nititur motivo fallibili . vel aut ho-aitati humanae. Ergo nullus articulus quem sie deducit ex Scriptura est articulus fidei divi- na . e proinde non divinam Seripturam, sed suam Diali cticam, non verbum Dei sed verbum Aristotelis Regulam fidei ultima tam constituit. Nullibi enim Scriptura definito m
nem iversarii ex Seri pruris armarentationem lare legitimam,in ab omni erroris peticulo immunem.
Si dicat primo, saepe consequentiam esse bonam de certam, et ii id in Scripturis non
Sed eontra , saep etiam eontingit esse in
lamin incertam , dc autem omnino eertatisse debet. Et ut contingeret veram esse de legitimam. aliud prorsiis est, coulequentiam esse legitimam, aliud esIe Verbum Dei multa enim
sunt vera' erta ex ratione naturali, v. g.
me esse hominen , non ideo lunt Virbum Dei. Atqui nihil est deride, nisi quod creditur propis solum Dei verbum nihil autem est vel bum Dei, nisi quod in Scriptura continetur , secundum adversarium: sed jam habimus nusquam in Scriptura eontineri quod illa consequentia , quam adversarius deducit. si bona Minfallibilis. Ergo ista onsequentia , de doctrina quae illi innititur . non eoastituit attieulum fidei divinae. Si dieat secundo , multa apud Catholicos esse fidei, quae tantum deducunt ex Verbo Dei per legitimam eonsiquentiam . . . me esse eonceptum in peccato originali, vel hune hominem esse verum Pontificem. Ergoi test etiam Adversarius fidei articulos per consequentias ex Scripturis declarare. Respondetur, negando consequentiam. Quamvis enim Catholicus sic procederet. pe hoe suae fidei non contradiceret, prouteontradicit Adversarius. Non enim habent
Catholici pro fidei suae articulo , quod sola
Seripi ut a sit tota Regiala fidei, cum admittant traditiones , de definitiones Ecclesiae, ad cum ius infallibile judicium te ferunt suas conseiscuentias, ne a veritate abessen . neque bla earum bonitate in credendo nituntur Se ctari autem docent, istendum esse in tota Scriptura in tamen ulterius pergunt ad eonsequentias a se formatas, errori ob noxias. Neque eonseque tias a se fabii catas referunt ad limam et lesiae, eui