R. P. Richardi Arsdekin ... Theologia tripartita universa complectens nunc bibliothecam perfestam viri ecclesiastici, ordine sequenti. Tomus primus. Controversiae heterodoxae ac scholasticae. ... Tomus secundus, pars 1. Theologia speculativa brevi me

발행: 1686년

분량: 330페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

41쪽

losis in Belgio contaederato pag. o. inae inquit Incologia nostra tot mo strolis

opinionibus adeo deturpata est . ut si Pastores de Doctores qui de nati sunt in fletilio a triginta annis, ad nos reverterenturi Riveti Polyandri, Thyias, panti emis Triglania, Demasiij, Seboiani. An est putarent lein alterum orbem tempestate delatos, cujus idio ma non assequeretur Sec vide igituri aitSecratido ex oraculo etiam tu doetiis mi a. testi, quam perdito loco tua secta, Malus consistat.

Declarantur porro pr.edicta e 1 .iri

Secrarum confisione , se verbis manifestis notas dignissimis

pro aliis etram controversi . 17. Traximum operae pretium est , ut se-IVI cutis profundius admoveatur adra.dieena hujus extrem Effugi sive Figmenti, quo moderni Sectarii millenas animas ad Catholicam securam salutis viam a pir .mtes misere seducunt, hoe fuco fallaci Nos a Catholui s. Ius sectis non disirepamus in auiculis Me su .ntialibus ad salutem equi itis. Et onon minus apud nos , quati apud illos poteris saltitem adipisci. Si igitur Sectari illi nostrae in ops' situm demo stiationi quantumvis evidenti non confidant, saltem acquiescent illis quos sectae suae Auiliores mutes agnoscunt. Lui hctus ejusque asse ιia profitentur aperiete repugnare Calvinii is de reali Christi prae . sentia in Eucharistic quod ad articulos fidei essentiales sine dubio pertinere supra ostendimus.

Iovi himus re phala Minister ut heranus cum aliis Caivinistas vulpes pellant, eo quod subdole asserant se a Luthetanis in adlaphoris tantum diffidere. Albertus rarerus Doctor in Saeonia, librum tuum inii ripsit, Absurda absurdorum absurdissima absurda Calνinistica Hoccine est in undamentalibus Per omnia convenire.

Hinrisu EcM in Praefatione illustiissimo Elector baxi,nsae Christiano , post multa de ealliditate Calvi listarum de quod titulum inanesia celesiae cireumferant, asserit illos. Lu- tbiranot .m consensum mentiri , consessionisAug icana societatem simulare cum tamen non sitrant distantia inter calam ct imam terram, quanta inter Augustonam an ejionem , o Cad vini Dium siectam. Idem in Epistola ad Electorem Joannem Georgium te pronuntiate Calvinista una cum panes vino, verὸ μυ tialiter optasenter,ibi co1pus G sanguinem Christi sum , etiam ab indignis . expresse non Urmabunt, ct errorem suum valere non jubebunt. nullam nobiscum concordiam in Fide halutant. Quomodo possunt illi magis aperte in su stantialibus discrepare , quam nullam in Fide concordiam habere Rurius Liviori tono in fine coneludit. Nugantur Calvinistri cum dicunt di sidere a nobis, sed in rebus lapioribus , non in fundamentis Rel gionis. Ex articulis enim Cardinalibus ne unum quidem nobis Theolagia Calvinistica iuriolatum reliquerit. Quaenaa

possit esse ex ore propriae Sectae conressio luculentior i 8. Gravius etiamnum idem intonat Andreas Iacobus Smidιlinus Lutheranus, contra Grina xm Calvinistam , ne non Ioannes Sιhuracius

libro o. causatum , cap. 48 qui asserunt, Calνinimum . a ianimum , Mahometismum, Iratres esse sororest, tres caligas ejus m anni. camerinam in quam multa bar .st cooluxerint; dolique sathan iram ultimam. Et erit adhuc Luttit ranus quem non pudeat fingere se cum Calvinistis in substantialibus, ut frater , aut soror aut quarta ea liga prorsus eoaleleere. Ioannes Modestus Lu her. In suis Demonis strationibus dote . Calvinistas non esse Christianos , sed Iudeos baptizatos Christianos negatis, de Fratres in substantialibus fidei atticulis agnoicitis.

Conradnsis cluso burgius in tribus Libria Theologia Calvintilicae publicis Calvi-nistarum si riptis verbis Authorum nominibus adductis pluiquam ducentos viginti duos illorum et rores quasi in viva tabella de

pingit

42쪽

ringit demorsi raris ibidem illos de nullo Fidei Chiissi arae alliculo recte sentire: denique lib. a. m. a. pionuntiat, calvinsticam dem esse aissim Sactamιniariam . Gathanicam blasthimam. Sed cibidem a firmat, a Cal Vinistis vice verta fidem de doctrinam Lutheri appellari, doctrinam Sιhismaticam

sectariam , uilicianos νινο omnes diata incantatione se excarcatus. Ergo in eo utrimque conveniunt, quod in articulis fidei subitantialibus ad salutem necessariis minimesconve

niant.

O initio brevitatis studio alios Lutheranorum Doctores tu numeros, qui prorsus limitia in suis criptis aperiti sit ne protraneiant quorum

plurimi ex Adain Conia et in Jubilo Jubilo. rum Jubilae Evangelici de ex Gorgia T ,hi-νici in Theologia anti logica tacite pollunt

deprehendi. 9. Nunc ex parte CaIνin istarum illorum Do , ores, talem in Atticulis Fidei substantailibus Concordiam ut figmentum inane reprobantes, breviter adduco. Ioannes ipse Calvinus lectae istius Princeps, in admonitione secunda, eontra Iovi himum volphalum, ait, tales es e eum Lutheranis inimicitias, ut citius in rebus suo cum Turcis Pupistis, quam um Calpinistis pate mi comordiam sint habituri. Et in Admonitione tertia ,

rantes quod in Catbecbi iiiitraelatur Demum in Admonitione ultima, de nunciat est phalo,

nisi circa articulum de Caena Domini aliter eredat quam Lutherus Lutherani, eo lavroibatha ιndum esse , quo pertinaces areit

ιρι halebas Paulus. Si ut Haereticos pertinaces,

ergo in articulo dei substantiali a Calvini nil dissidentes , ipso teste Calvino. Aecedat proxime pro sua dignitate Iacobus

Tex anglia , qui in regni sui primordiis isto

concordiae errore a suis misei seductus , in sua pologicas detuli, Iutheranas ct Calpinistas in quibusuam tantum apicibus dissentire. At demum in suo Basilic Doro per spleatius pronun

ticos esse, mas a pates Pharicos. Idemque libros Ioannis Vor i Calviniani Lugduni Bat votum publici Professoris, decreto Regio non tantum damnavit tanquam haereticos de impios se flammis in Foro Londinensi

publice exuri jussir Ergo si ut Haeretici damnantur illi . Qui Pharisaei , non possunt cum ulla vera Ecelesia in substantialibus co venire idque ex ipsa sereniis mi Regis Definitione, quem Anglia suae Ecclesiae Caput

agnoscit.

Cato adius inter praecipuos Cal. in Athlo.

tas rotundesasserit, idιm Luiberanam sesia milem magica seri, ariolorum , c damonuim. Nee minus ille interiri in os Calvinistas magni

nominis Thecdorus se et . Lutheranorum dogma pro praesentia Christi in Eucharistia, a

pellat, Sathana excrementum , Canain verbcanum , in qua rorant furfureum umon ipsos

pio inde se antichristi nepotes , Christicidas, casenii oros de Nee dissimilia de illis pronuntiat

Bucerns, Pareas ad suam controveri iam de

Eucharistia , eujus haec aperta eonfessio est: Nonagesimus annus labitur in Hii illiu disi dii de sacra Euιharistia, quod Ecclesias ratae- Iicas Distat, debilitat, or laceret, Papa ver . 1egnum stabilit, sustiner idemque Luthera nos appellat , veterum errorum a resumque reductores. En qualis utriusque Sectae inter e. cum Papistis in substantialibus concordia leto. Denique ad Dogma hoe sum in perni et osum euivis non obcaecato stirpitus evellendum , sussiciat audire ipsos sectarum moderinnarum primo Patriarchas illud suis in se mu- tuo centuris penitus evertentes. Et Calpini quiadem in hoc de ui heranis effata nune supra exhibuimus Maii ixus porro Luttirus imaem. a. Vitemlerg. eoi cordiam istam eum Calvinianis ita exceratur, ut eontia illam indignabundus in haec verba prorumpat Maledicta

pax, eucordia cum Sacramentarἰis, per omnias tuta saculorum cui ex eerationi Calvi niani vicissim meis saepius accinerunt, ut iupra vidimus. It crum Lutheius vehementius

insurgens in uis quae scripsit Co Loquiis men-

salibus. Nou alia inquit uoto Derari concordia

43쪽

inter nos, ct Calvinistas , quam qua inter Cinisum, Iudam interi pit. Rursus in his i7.

contra articulosio vaniensnam 1 Et in Cous φηι postrema de Cana Domini aperte asserit, Hareiicos a se censeri mnes Sacramentaries , qui negant vere corpus sarguinem Christi ore carnali sumi in Eutharistia ibidemque propter articulum unde eontra Calvinistas lententiam extremam Pronuncians ait . Illos esse Sacramentorum hostes, aternumpae damnatos. Si igitur Calvinista toties a Luthero de Lu. theranis, vicissim Luiberaui a Caluinistis proscribuntur ut Haretici, ut Sacramcntorum hostes. inde ut aternum damnati quaenam

potest esse umbra Concordiae inter illos, aut lictas ab iis pros uentes , aut Catholicos Romanos , in Articulis fidei ad salutem necessa tiis, Unde manifeste eoncluditur, illum alutis aeternae acturam facere qui permittit tam palpabili errore sibi illudi, in istorum lecta detineri. Quam vero Deile sit se ab errore expedire , de ad verae Religionis notitiam devenire . in sequentibus dilucide ostendemus.

ARTICULUS QUARTUS.

Potest vera eligio a salsis dictisficile discerni, neque excusabilis est Serita

rius qui eam non investigat. i CS ex ipsa Sectatum pugna ae multitu dine plurimi hoe .ci sibi eonficiunt spe

et Olum sui erroris praetidium , aut potius de sidiae latibulum. In tanta . inquiunt, Relisi onum inter te dissidentium eo iluvies, non ego alis una Edipus, in possim eerili divinὸre quaenam prae caeteris omnibus integram fidei veritatem obtineat. Si enim id pio prio exami Me α experimento velim investigare non e tum tinctus litteratura . ut eo praeditus in s mi acumine, ur possim cuncta sectarum cinerentias ad triatinam revocate , di omnium argumentorum pugnas dirimere dii nim Prius me eum metite ira deiiceret , quam

diiPersas toto orbe Scistas convenirem,ac sii 'rs Drs et VII ITIM NI

gularum aulas originem , Qeo haerentiam sine erroris periculo compertam haberem. Si veto clis mihi non meo , sed Doctorum uindicio standum este: Neleio ego cui Doctorum concessum sit filum veritatis adeo implexum ita evolvere , ut me ex multipliei tot sectarnm labyrintho citra erroris perieulum, adapertam verae Ecclesiae lucem educat. Sunt enim in

qualibet secta plutes qui Doctores appellantur: ut ego inter hos omnes Doctorem praeeaeteris veraeem seligere pollim , Doctor ipse maximus esse deberem. Quid ergo superest quam ut ego meae sectae inhaeream , eui a te neris innutritus sum, quam parentes aut amici colunt, pro qua in dubio tam implexo stat apud me diurni temporis postillior ne veritatis incertus, dum charybdim vitare eupio , in scyllam deteriorem in eidam. Contra hunc praetextum pluribus communem , eoque salinlacio tem quo magis secata veritatis specie deinpingitur.

Dico primo , Admisia Dei providentia, vera Religio iis notis insignita esse debet, ut quovis intellictu bene disposito facit di

cernatur.

a. Probatur primo, Si Deus mundum gubernat , evidens est illum Religionem vetam instituisse , qua ab hominibus eoli debeat, ut supra initio demonstravi. Frustra autem illam instituisset, si non ordinasset signam argumenta idonea quibus facit Loeta illa Religio 1 Sectis sals discerneretur: seivolum enim i retproponere finem, de nihil certi statuere de mediis quibus ad illum pervenire oporteat. Hoe autem fieret,si pro denotanda vera Religione non extarent signa multo illustriora. quam quae possint pro quacunque falla exhibeti. Nam si signa illa ullo modo permaneis rent aequalia, nullum luperesset medium quo possit vera Religio a falsa discet ni, atque adeo hominum errores ex hae parte in ipsum Deure ferendi si ni, quod de perfeci illima, ae humanae salutis mos cratrice Dei sapientia existis

mare impium oret.

Probatur leeund . ex obligatione certa

44쪽

IN MODERNIS Inem prae falsa amplectendam Hae autem obligatio nulla prorsus foret, si vera Religio non esset prae Sectis falsis satis explorata Si eut in aliis Dei praeceptis, exempli causa ut

testimonium perhibeam veritati , nunquam teneor uramentum aliumere, dum rei veritas manet dubia aut tantum probabilis, ne facit eontingat Deum a me in lalsitatis testem adhiberi. Unde eonficitur, infinitam Dei lapientiam sibi manifest Seontradicere, si veram Religionem hominibus prςciperet, Minterea illius prae caeteris ligna satis explorata non exhiberet. Hanc autem alumniam divinae sapientiae nemo faei id importabit, qui studios E advertet tam in veteri, quam in novo Testamento, in

surgente quovis Religionum eonflictu, ut in Moyses Daniele , de Apostolis, Deum verae Ee lesiae ea signa praebuisse , quae facile omnem adversae partis probabilitatem elidere

potuerunt.

Hie proinde non admitto ex notis sive motivis tantum probabilioribus sine ulteriori investigatione , licitum esse aliquam prae extetis Religionem sulcipere aut jam susceptam in aliam commutare. Quamvis enim sola probabilitas plerumque in aliis operationibus valere possit . non ideo in suscipienda quoque nova Religione sui ieere debet. Quia in negotio fidei error etiam materialis in ordiis ne adactiones salutates gravissi τὰ nocere solet neque deest homini non oscitanti modus, quo diligenti investigatione facile ad verae Ee-eleliae notas moraliter evidentes devenire possit, qualis adipiscendae certitudinis via in aliis hominum actionibus constituta non repe

titur

Quaerunt hoc tempore aliqui An ad aia' sensum praebendum articulis fidei, requiratur evidentia etiam omnimoda revelationis divinae Respondeo, ad assensum fidei debitum, necessariam non esse cognitionem absolute

evidentem revelationis divinae. Quia evidentia omnimoda aut metaphysica te velationis ab

omnibus in hoc illi haberi nequit . er NEXCUS AB IIS

non potest illa omnibus ad assentiendum articulis nostrae fidei esse necessaria. Quod adeo certum est , respectu hominum praesertim rudiorum , ut oe de fide esse assi met Saarra. hic disp. 3. sed . 3 . . Dum enim ruatoresartieulis fidei assentum praebent . non apparet quo modo, aut medio aut horitas Dei loqui nistis illis evidenter proponatu : quin imo pauci eis doctiorum eontingit ad obsolutam revelationis evidentiam ratiocinando penetrare.

Sed quaestio eis potest . An assensus fidei somni ex parte evidens, possit dici supranatur De hoe variae sunt, d liberae Theologorum sententiae Negant aliqui esse supernaturalem , quia actus fidei evidens non est liber, neque obscurus, sive argumentum non apparentium , ut ipsi volunt, de requirunt adactum proprium fidei divinae Probabilius ais me assent Ium illum posse esse lupernaturalem

docent eommunius Thom istae, ut reeo ter tradit Gone disp. I. au. 7. n. o I. Pro ea dem tententia Scotum ei ta Di Castillio, quos sequitur Herinx ex Scotistis Author recens e eruditus, ne non ex Carmelitis Bona spei, Sce Nostiis assues , Ariaga, Ripalia , o pilares

alii. Quia nulla ratio satis probat habitum fidei non posse influere in assensum evidentem, eum inter evidentiam ct supernaturalitatem nulla ostendatur repugnantia, ut patet in acta visionis Beatificae, qui simul evidens est desupernaturalis. Potist igitur eum assensu fidei divinae stare evidentia revelationis, sed perperam cum quodam asseritur hanc evidentiam ad fidem nostram esse necessariam. Suiscit ergo articulos fidei proponi cum notis, qta aede veritate revelationis divinae ita nos certificant, ut non possimus de ea prudenter dubitare. Ad assensum hujul modi prae- indum nulla modernarum Sectatum sussicientes rationes aut notas exhibere valet.

Dico igitur Secundo, Neque Protestantes, neque alii horum temporum Sectari possunt in tua eonscientia aut divino tribunali excusari, quamdiu et tiores verae eclesiae notas non inquirunt.

D Probatur

45쪽

. IGNO RANTI A IN FIDE Probatur, non potest aliquis excusari , aut bona fide in ea Secta permanere, in qua nequit exhibere verae Eeeleliae signa eertiora, quam habeant aliae lectis, quas ipse devias falsas esse agnoscit. Atqui neque Protestantes, neque alii Sectarii possunt in suo Cae tu ostende.

re ulla signa aut hindamenta eertiora verae Ecclesiae, quam habeant aliae se tam modernae, quam antiquae, quas pii pro falsis reprobant, a sua communione ejiciunt. Quinimo a Protestantiu in confellio ire de Prima tu

Ecclesiae in Regibus, de Hierachia de potectate Praelatorum , de pluribus fidei punctis

ofenditur ex dictis, qualis in

rantia excuset ab Haeres formali. Dico igitur primo Ignorantia inuincibialis cire articulos fidei exculat ab Haeresitor mali. Quia eum ignorantia in vincibilis sit ea quae nulla diligentia aut inquisitione hie nunc ab ignorante vinci . deponi potest non relinquit illa libertatem sussilientem ad verita setis electionem ae proinde error ex tali ignorantia ortus non est homini liberis volunta-eommuni iudicio gravissimis reliquae totius quod ad bat relim formalem requiritur. orbis Ecclesiae distentiunt. Quo igitur modo Dic tamen Secuncti, ignora c. tia ista in- poterit horum aliquis in ulteriori examine i inς bilis non suis: it in homine adulto in in sua sectasseeurus conquiescere quam faciles IJe ad justi fieationem in puncti, fide re quisii is necessitate Medii, ut est credere in De

um ut reatorem , mediatorem , remunerat O

rem Memeia fides holum mysteriorum , est fundatiuntum lima dispositio ex Dei ordinatione requisita ad actus amotis Dei, vel alios quibus possit hon o ad justificati nem pervenire juxta illud Apostoli Adi bra-

dere quia est, inquia inquirentibus se remururator

Dico tertior ulla ignorantia vincibilis sive, ex inquirendi negligentia graviter culpabilis, exeusare potest ab haeresi sor mali, hoe est. tali errore a fide qui illum apud Deum

constituat reum haeresis, Winexcusabilem. Haec est sententia communior verior apud

Valentiam de de disp. i. quast. L. Micto t.

Thomam ambea lib. 2. in decologium a T. Sst tum aud Lepcia, Ss rum Noarram , Cordubam . Canam c. contra aliquos apud Card.

mittantialem contra fidem graviter peccare negant tamen esse soli naliter haereticum. OPtobatur nostra assertio. Error hominis

Chiistiani eirca aliquod mysterium fidei, ortiis ex quacumque ignorantia vincibili est simpliciter voluntarius, graviter contra fidem eulpabilis, ut pars utraque admittit. Atqui talis error non pertinet ad Paganismum, vel juda

advertit, prae caeteris secti a se reprobatis. nullo speciali Dei testimonio, nullo exploratae veritatis fundamento subniti l Atque ut hoe argumentum in brevi dilem lmare sortius inhaeredit : Quaero ex quovis Protestanti ubi mistro An reliquas horum temporum Secta veras judicet, anilias Sidicat veras iam Ecclesiana suam agnos it faliam, utpote quae a caeteris Ecclesiis, quas pro veris habet ut falsa rejicicitur. Si vero reliquas sectas falsitatis arguat, suam quoque inter falsas umet et necesse est , eum nullum

prorsus exhibere possit speciale signum . aut

apertum Dei testimonium, ii Eccetiam sua in , prae aeteris a te reprobatis, melioris, eonditionis est e demonstret. Ex his quae hactenus deduximus aperte conficitur . quemlibet suae saluti prospieere volentem debere I eligionem veram in unicam sedulo in restigare, neque posse sine summa imprudentia ac temeritate hanc euram negligere in negotio totius vitae gravissimo quale est actura salutis aeternae, quae sine vera fide obtineri non potest, Ut enim a salute aberres, perinde est aliqua culsa fallam Fidem, an nullam profitearis.

46쪽

IudaIsmum: eum homo Christianus se errans

adhue retineat Religionis Christianae professi. onem. Ergo error ille pertinet ad Haeresim eum insedilitas adaequa te in tres speetes dividatur, Paganismum, sudaismum. Maeresim. Dices , Tantum ille ensetur absolui ct formaliter haereticus, qui sciemur dissentit ab Ecelesia . recedendo ab illis articulis quos ea sussicienter proponit. Atqui ab ea non eienter dissentit qui ab articulis illis recedit ex ignorantia tantum vincibili. Ergo talis non est

ablo luteis formaliter haereticus. Respondeo dist. maiorem. Censetur tantum absolute de formaliter haereticus qui siesei inter dissentit seientia formali, vel etiam aequivalenti concedo scientia praecise distincta de formali nego. Quia talis is notantia quos ibet hactenus omni loco, de tempore Haeret leos, imo de Mahometanos in suis erroribus excusaret quornm ω Imperator, de imperium , sensus maximam orbis nostri partem omplectitur : quod tamen viri illi non parum politi minin: ό admisti int, Deducitur Secundo , pari ratione ordines Paravisos, Z alios alibi aliarum Sectarum caetus, nulla in sibi ex illo praetextu erroris sui exculationem posse praetendere. His annexa sunt aliqua quastiones Thecletica, qua reperiuntur infra finem Tomi r in nos Supplementa Theologia unirerse , in Secunda s-cunda , Trae I de Fide. Ut autem vera de uni ea Religio, in qua voluit Deus salutem aeternam obtineri L ctis faliis secuiὰ discernatur Argumenta hic vinei bilis e voluntaria aquiDratur scientiae i sequentia . si politis Partium studiis, sincero formali in ordine ad effectum , sive errorem

subsecutum . de inde provenientem. Censetur enim si ignorans noluisse cire veritatem,

quando diligentiam sciendi debitam volens omisit a proinde voluisse ignorantiam

errorem inde consequentem.

Ex his demum aperte dedueitur primo, Non recte modo in Anglia viros in speciem politos pro sua in haeres persistentia hoc modo rati inari Ego paratus tum fidem Romanam amplecti, si Rex , de Par lamentum eam esse praeterendam et laret. Hoe vero quamdiu non faciunt, ego prudenter resolvo

illorum sensum communem . meo privato

iudicio praeponendum. Ergo errorem in diis vino tribunali mihi imputabilem non in-

Sed sicile demonstratur, sucum illum prorsus inanem esse in viris rerum quae in reliquo orbe geruntur non ignaris Satis enim illi norunti in hoc sui Regis ae Par lamenti sensum ab aliis Regibus ae Regnis amplissimis

toto paene orbe improbari. Neque ignoratu Notas manifestas i ii quitatis, de eonformis omni Evo unitatis verae ae Ca holicae Religionis, si velint opera non dissicili animum ad illas advenere. Quod si praetextus ille coram

divino tribunali ponderis aliquid haberet,

propriae salutis a veritatis desiderio expen

denda erunt.

Sed ad hoc debit E praestandum praemulenda suo a Curatore sive propriae , sive alterae salutis Media sequentia. De quo vide de alia in

praxi Conversationis cum Haeret Tmora. circa finem cap. 2. S. I.

PRAEPARATIO ANIMI

Ad Con erationes sequentes pro sincero verae Religionis piscipiende

desiderao. CVm vera Fides sit donum Dei singulare,

ne eesse est primo , ad illud obtinendum

eo Deo incerum ' apertum exhibere. Se- eundo, Removenda sunt impedimenta hujus divini beneficii, ut est Ais chias nimius erga commoda temporalia , honores divitias a mi eos . promotiones, humanos respcebas, ae favore sis pleruntque enim nimia cupiditas gratiae humanae , obicem in hoc ponit giariae divinae Tertio . Deponenda lunt Praeiudiaeta hausta ex dicteriis Adversantium Religioni Romanae , de animus ad aequilibrium revo eandus, quo statuat nullo alio respectu duci.

47쪽

eta C A P. 1. ART. q. DISPOciu in morivis solidae veritatis, de suae salutis. Quatio , Per rationem , de pia opera ad y Deum recurrendum , animus incerus illi offerendas, ae postulandum eum humilitate gratiae divinae adjutorium. His mediis dispositus Cornelius Centurio meruit a Deo ad veram fidem ingulariter illustrati Actorum Io In hune finem oratio sequens, te formata ut praeparationem animi praedictam , uilibet Christiano necessariam , breviter complectatur, admodum erit oportuna.

Dispoueu ad Per Fidei notitiam, G In cutionem inceram.

D ut meu in Te recte credent

um salus aeterna emst te lucem tuam veritatem tuam ut in aeternum intepe eniam , ter veram Fidem , spem, charitarem, me quibus nulla es spes salutis, sed certa ad ignem aeternum damnasio. Scio autem evidenter sicut unus est Deus, ita unicam posse esse Fidei veritatem, unicam veram Ecclesiam , unicam viam statis Hernae. O quam essem ego nunc Ἀ-

sanus , si postea in perpetuum inflix , s

pro si illecebra hujus vitae mortalis, ab illa via unica veritatis , salutis me impediri, aut abduci pirmitterem. Protestor igitur nunc coram divinari 1esaie, hoc mihi propositum esse, hoc si missimum dicretum, illum idem o Ecclesiam unica Hamplecti , quam prae aliis eram ct a Deo constitutam esse sncero corde δε- pnhendam. Protesior insuper , me si hoc decreto uero nocte abduci sit hujus se vis vita mi solatiis, set e cupiditate 'Una, honorum , sive humana quacunaue Eretia, aut rupe L. Nihilenim mihi hu- SITI NECES SARIAjusmodi praetextus coram justissimo Dei tribunali sunt profuturi.

Scio me a veritas Dei aeterna praemonitum in suris scripturis Matthaei r . quia, Mulii Pseudopropheta surgent, O seducent multos Ei Matthaei r Cavendum nobis esse falsis Prophetis, qui veniunt ad nos in vestimentis ovium Me proinde , Non omni spiritui credendum Sidprobandos hirtius si ex Deo sunt l. i.

Ioan Non ignoro sales plurimo sedaciores omni ei a vera Christi Ecclesia defecisse , ct multos etiamnum ter tacesia unitate dei abduci: a quibus mihi omni modo cavendum est mi ime δε- cerno. O quot Mari)res chris ab exordio Ecclem, deinceps omni tempore se illis ita opposuerimi, ut non tantum fortunas omnes , sed etiam per immania tormenta sanguinem , ct vitam profuderint: nec tamen maris illis sua , quam ibi mea salus nece aria es. Hinc, mi Deus, mihi omnino decretum es, urit m nitis tuis obtemperare, viam Ialutis sicuraum sedulo inmesigare, o illam semel inventam ad extremum usique spiritum

conservare.

Tu igitur splendo Patris, O lux aeterna, quae illuminas omnem hominem venia entem in hunc Mundum, illumina tenebras meas , animumque corrobora , ne hujus mundi cupiditate, aut hominum illec bris abducar in perditionem cum impose

si is si tibi sine mera de placere, es ig

nis aeterni supplicia evadere per gratia, tuam ut Ecclesae uae unicae, quam vera deprehendero 'me aggrGatui, tibi Ormiter adhaeream in fanctitare bustitia nixibus diebus vitae me.e. Amen.

48쪽

AD NOTITIAM

CAPUT III.

Agumenta quae ea incunt, Solam Ecclesiam Romanam esse aperam

Christi Ecclesiam , in qua fulus

positi oblities i. ARGUMENTUM PRIMUMSoti ostendit si potesarem suam a

Christo derivare.

Lla sola est vera Christi Eceles , quae

ostendit se doctrinam iotestatem suam a Christo de illius Apollolis aceepiisse. de per eontinuam successionem ad nostra usque tempora perduxisse. Hae enim suceestione omnis vera legitima possessio , ae potestis imis in E probari , de line dubitatione leonstare solet. Si quis autem illa destitutus , id possessione aut iure eontendat eum eo, qui hane luccessionem exhibere potest, non miniis explodetur, quam si quis hodie compareat homo peregrinus, qui se legitimum Anglie Coronae Successbrem proclamet, contra illam Familiam quae continua successione se in legitima Regni haereditate perenna

re demonstrat.

Hane autem eontinuam a Christo Apostoli nostra usque tempora uecessionem quo pacto reperies in Sectis illic quae a centum irciter annis emerserunt, ac sibi verae Ecclesiae nomen vindiearunt Quo modo in

aliqua Ecclesia potestatem a Christo derivatam ostendes 'it seipiam per mille quingenios post Christum annos Orbi ostendere non

potuit Cum igitat hae successione aperte areant Congregationes modernae sola Lutheri Cauvini, aliorumque Recentiorum authoritate institutae carent etiam necessatio eorum Ministi tu i dictione a Christo derivata in subernanda ejus Eccletia earent ejus ordine pro administratione Sacramentorum, carent ejus

alla CCLESII alii tui pro verbi Divini praedicatione, qlaam

aperie requirit Apostolus ad Rom. Io. O modo praedicabim nisi mittantur. Nunquam enim ostendet ullus ex Sectis modo nominatis qua aut horitate , aut quo modo primum missus fuerit Lutherus , aut Calvinus ad praedicandam doctrinam oppositam Ecclesiae Romanae , qua tua tantum sponte defecerunt;

aut ubi aut quando potestatem illam a Chiis

sto acceperint.

Si dicant, se aceepisse Christo potesta

rem extraordinariarn ad reformandam veterem, instituendam novam Ecclesiam.

Respondeo, nulli prudenti posse sussicere,

quoed Lui herus aut Calvinus id de se assiimetromnes enim antiqui Haeresiarchae idem de se dudum testati sunt, nee ideo in is haeretici fuerunt, pro talibus etiam ho tempore damnantur. Necesse est igitur suae missionis elarum de apertum testimonium adducant: sine legitimo enim testimonio, ne qui dena domum tuam alteri resignabis, quanto minus Ecclesiam Dei, quam Christus a tot seculis aliis possidenda in is gubernandam eon signavit Nee ipsi Apostoli pro De Ministris ab

initio admissi sunt, nisi per apertum testimonium signorum ae miraculorum , quibus se 1 Christo missos esse toti orbi manifes eo probarunt. An igitur ego cum salutis aeternae discrimine sine alio signo , aut testimonio hos ut Ecelesiae antiquae reformatores . animae meae in aeternitatis itinere duces admittam , quos a Deo missos non fuisse clara alia one deprehendo Ex his rite expensi hoe neeesarium deducitur argumentum Sola illa est Christi Ecclesia , quae potest ostendere se Christo inpo-

si lis ad hire usque tempora continuo lueeesialisse. Sed sola superest ecie si Romana in qua possit illa successo ostendi ergo dee. Iam enim probatum est, alias Sectas illa luccessi ne penitus esse destitutas. At in Roma ita celesia 'resbyteri suum ordinem, ut isdictionem , ac mi istonem acci piunt immediate a luis Episcopis piaesentibus,

hi ab Epilcopo sive Pontifice Romano , qui

49쪽

per eontinuam praecedent um Pontificum riem , suam in Sede P. trioli ecessionem toti res a peti demonstrat. Hae enim in publicis basi ubique patentibus temporum Annali l

ius tam luculentὰ omni πιο consignata ex hi lbetur quam ullum iugum jure luccissionis J egni tu thronum possidere. Imo illa Pontificum successio prae eaeteris tanto maiori pollet evidentia . quanto frequentiori omnium Gentium cura a studio universalis hcclesiae historia a tot tantisque Auctoribus ae , S. I a. tribus conscripto, d ad posteritatem continuo transmissa reperitur. Nullus ita alie est eclesiae Romanae Minister, qui Fidem populo Sacramenta administrat, qui non possit potestate in ae missi ne luam continua serie ad Apostolos. ac Christum reducere tanquam ad primum autho rem a tontem a iaci illam de litavit. Sola

igitur Romana potest elle vera indubii aia

Christia eclesia.

Hoc argumento veram Eeclesiam a Siciis alienis ipsi primitivae Ecclesiae Patres discet nebant, ae imprimis S. Augustinus contra Epist. , fundamenti: ' Tenet me in hec tilia Catholi, O ab ipsa Sede Pitri Apostoli utque ad piae, sentem Episcopum successio Sacerdotum. Accedit S. Hielon epist. . ad Damalum. Hic, inter tres partes stilI Ecclesia ad te rapere , ne sesinat, ego interim lana, qui Callie s drae Petri jungitur meus est. Idem disput,

, contra Luciferiano; Brevem tibi apertum ique animi mei sensum proteram in illa permanendum csse Eccletia , quae ab Apo- , stolis sendata usque in hanc diem perdurat. Dilemmate inde consecto modernum sectarium hoc naodo premes. Atyumentum illud S. Augustini, S. Bieton' mi, de primorum Eccle iliae Parrum contra haereticos sui temporis, ex successione perpetua Praelatorum in sola he fcles Romana vel rectyprobat illos antiquos fuisse vero haereticos, vel non. Si id ion probat, errarunt ergo primi, summique Docto res primitivae Ecclesiae quod tam in ipsi Semrii non admittunt. Si cro tecte probat illos suisse haereticos, idem protius convincit

de Sectariis nostii temporis, qui non magis pos Iunt in sua secta ostendere perpetuam Piae latorum successionem, quam illi Haeretici contra quos primi Patres hoc argumen aium intorquebant.

Obiiciunt illi, ne prorsus exarmati videantur: Ut Ecelesia aliqua Christi per succ θῖ nem dieatur Apostolica , iussicit sola suceissio Doctrina Apostolicae, non velo Praelatorum live Ponti fi eum Apostolis uecedentium. Probatur,quia Eeeleia Christi dicta est Ap stolica in Symbolo anteaquam esset Pontifi-

eum successio. Reldondeo suecessionem ertam totius Doctrina Christimae non posse per tot a Christo Ecula cerio conservari cinnotescere, iii si per sui cessionem personarum quae ostendere possint se legitimam ct eertam illius tradendae potestatim a Christ derivare. Nam alias blattaeecilio doctritae, figmentis Ou ni aevo inruineris expolita uissit, uti tot exortae de ea haereses etiamnum aperie demonstrant. Ad probationem die . Feclesiam

Christi ante Ponti icti Successonem dictam fuisse Apostolicam in aetii primo, sive quae ex institutione Christi Apostolicam in Pontificibus suceimiorem requirebat. Si etiam ab initio dicta est Catholica, quain vis nondum actu per orbem distulis led postea tanti im dita

fundenda.

Hujus suecissionis des eius a lita Mini. fros gravissime remordet, qui saepius possulati de legitima ordinatione Par et , qui primus post haercsim tanquam rebit piscopus

Cantuariens ei Sedem occupavit; nee testes, nee tabulas ne ullum derivati a Christo Ordinis , aut potetialis jndidium legitii numin- quam proferre potueriti t. Quorum unus haud ita pridem quasi ecli ab inti Ecclesiae humeros suppoli luius, non antiquas tabulas. sed novas tabulas evulgavit de Parho in quadam taberna per aliquos Romaciae Eccle-heth piscopos in laetulem consecrato. Sed non desest author Catholicus. Dublinensis nuper Praesul illustrissimus , qui calamo suae iuditione digno commentum illud aperi

50쪽

ET NICAM CHRISTI ECCLESIAM

dissoluit, de ad vivum resecuit, uti attingemus insta tra. 3. c. ult.

ARGUMENTUM II.

Eorissia Christi est Iiqu.t, omnes modernae Secia sint novae Celesia Christi est antiqua, quia ab annis II, plusquam mille extentis a Christo

fundata est, site in omne tempus uti rumstabilita , ut pronii serit portas infer eontra eam nunquam praevalituras. Sed Eeclesia Lu-ibet de Calvini est nova Ergo haec non potest illa uera Christi EcclesiD. M: nor arcprobatur. Qui possumus Isignare plum locum, tempus, quo recei ter uxoria est haeresis Lutheran , alite centum circitc anno ,

tempore Caroli V. Iniperatoris ix Leonis X. Pontilicis δε ostendere primum ius au thorem Martinum Luilietum qui post qui: decim saecula a constiti ita hosti eclesiaeomparuir. ab antiqua Ecclesii poni desecit, QSectim Lui heranam, denu unquam antea auditum bit , io Germania inchoavit. Sed hae ibat manifesta novitatis indicia, quae apertesdemonstrant Sectam Lu- therana in sede idem est de aliis novis non posse dici veram Christi Ecclesiiam. Re Pugnat enim illam Sedram , quae est nova , cile Ecclesiam Christi quae est antiqua Dorisinem habui si alui hero postremo saeculo , Qtamen ante . nos mille sexcentos a Christo institutam nisse. Si dicas Ee lesiam Lui hera nam olim quidem extitisse , sed hac cniis per i soO. annos ante Lutherum ocιuliam I invisibilam latuist Responsio illa per se fri. ola hoc ilemmat Eelai refutatur. Religio Lui herana vel extitit ante Lui herum , vel non extitit. Si ante Lutherum exitii occulta, ut assii mas, non PO

iuit esse utra Christi Ecclesia, Quae debuit semper esse visibilis de conspicua, sicut civitas

supra non tem polita , sicut lucerna , sicut

pub icum vibunal ad quod jubemur conliise

re Matib. 8. Si autem noluerit te audire, dic Eίι lora his enim Chri lius hecletiam suam similem esse declarauit. Si vel duas ante Lutherum non extitisse, ergo est Religio novitia , ae proinde non potest elle Religio Chrisii, quam constat esse aluiquam.

Sola itaque supercii citi a Romana, quae in ilium circae sumpsit ab ipso Petro cujus

Sedem pei suos Succei sores continuo possidet, cuius recens institutio, aut novus author nurulo umquam loco , aut tempore post Petrum alligo ali potest, quae sunt antiqua de very Christi Ecclesiae manifesta argumenta. Hoc argumentum approbare coactus est ipse Lutheius , dum Zuinglianos recenter emersenic oppugnaret in Epist ad Ducem Borussae, de habetur in ejus tom. a. in pressa iniiunbosasol. 6 r. ' Psriculosum , inquit, tu te iribile ea audire aliquid aut eredere con- , ita concors testi inonium , fidem , de doctri, nam totius sanctae Chiisti Ecclesiae, que jam supta mille quin ginios annos per uni, verium orbe ui concorditer statuit . c. Telum hoc ab antiquitate desum pium , quod forti illium agnoscit, quis non videt contra ipli in Lutherum. alio que horum te . mporum S cctarios validissime retorqueti Q io modo igitur ego saliatem aeternam , quae olim in antiqua Christi Ecclesia obtineri potest, inter novos horum temporum sectatio sperare potet, Hoc si expcndas benὸ non poteris

male concludere.

ARGV MEN TUM III.

Alta omnes Se Iae docent Areses inprimitiet'. Ecclesia da natas. O Mnii, a Religio falsa est quae continet

haereses a Catholica de primitiva Ecclesia olim damnatas. Atqui modernae cistae Lutheri, Calvinia c. continent haereses a Catholica de primitiva Ecclesia olim damnatas. Ergo eorum Religio debet esse falla, deprimitivae Ecc ita contraria. Minor

SEARCH

MENU NAVIGATION