Marmora Macarensia : aucta et illustrata

발행: 1810년

분량: 105페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

91쪽

M ead. addit. n. s. inter Marmor. Naroniensia.

92쪽

MARMORA INSCRIPTIONUM

Nunc primum edit.

Eruderatum pariter in Viddo Naxonae Marmor ho Ee Pretiosissimum, quod sic est legendum : civitati Ius Municipale. En aureum atque perelegans Romanorum Decretum, vo Naronae Municipium fuit datum. Municipes ergo Romani fuere Naronienses nostri, non C loni, ut Ptolemaeus et Plinius scripsere. Ius Municipale, ius illud praeclarum quidem ac nohilissimum i eo quippe Naroniani nostri donati, Civitatis Romanae Com-Potes facti sunt. Μos sane a Romulo ipso traditus, P Stea saepissime usurpatus. Primi omnium Municipes Caerites suisse seruntur, quos ob pie casteque custodita hello Gallico Romana sacra, Civitatis Romanae honore affectos accepimus. Hinc haud dubium putamus, quin Na Toniani nostri ob eorum praeclara in Romanos facinoraios idem suerint consequuti. In Marmoris superficie humanum visitur caput ore hianti, pilisque intortis labii superioris. Arbitror praeconis figuram indigitare. II.

93쪽

II. Nunc primum edit.

Marmor effossum anno I 8O2. in angulo australi urbis Mardonensis, eXtat ibidem. Desunt aliqua Inscriptioni verba, sed in Marmore sunt quidem omnia. Bis exemplar expostulavimus; at nullum nobis responsum datum. Marmor inspeximus, verborumque tantummodo, quae hic exscribimus, recordamur. Frustulum qualecum que in lucem edimus, ut de antiquissimae urbis Burni loco Lectorem moneamus. De eo Geographi valde sol licui digladiabantur ad invicem. Ex Plinii, Ptolemaei, et mesuini testimonio, Liburniae oppidum fuit, quod et Marmor ipsum videtur demonstrare. Sed ubi inventum, ibi Burnum omnino non extiterat, aut Mardona alio transferenda. Marmor parvum e Burni ruderibus antiquis potuerat illuc commigrare. Ergo de Burni l co praecise nihil, Cum eiusdem Marmoris translatio tam citra, quam ultra Titium amnem evenire potuerat. MAR-

94쪽

MARMORUM FRAGMENTA

QUAEDAM.

omnia hae fragmenta in Vidd. Naronae Collegimus, uno tantum excepto, de quo infra. In hoc plures desiderantur literae sigiaticae: et licet desit sigia D. M., idest Diis Manibus, tamen emortualis marmoris frustulum est, Cum in superiori Parte rosa perhelle insculpta conspicitur, quae a Romanis in funeribus actitabatur. II.

L. ANNAEVS. Inscriptionis huiusce literae, guae Lucii Annaei recenset nomen, ibidem in perpolito et magno insculptae

95쪽

marmore, sunt magnitudinis trium unciarum Cum dimidio. Annaeum Manium Harmora antiqua ξommemorant . Lucius Annaeus noster forsan erat eiusdem Familiae surculus.

III. O. ISAULICO

Interpretare, Si placet, sigia O. Ogianio. Isauria regio est Asiae minoris, proκima Ciliciae ad Taurum montem, quam Publius Servilius cognomento Isauxicus subegit, et multas piratarum munitiones, quae in ora maritima erant, vi cepit. Haec Strabo lib. I x., qui se Servilium vidisse scribit. Fuisse autem traditur sortunae adeo te nuis, ut publico funere sit elatus. Ogulnius Isaurius est dictus vel quia haeres meriti Publii Servilii, vel ex eo quod in Romano Exercitu praeclara in Isauria ediderit bellica saCinora. IV

96쪽

Fragmentum inserius marmoris sepulcralis suisse videtur. Nomen, et anni vitae desunt numerice. Unum quod certi superes, Curtiae Cognomen est.

L APROI .... PATRO Fasii Consulares anno Christi, una cum Caio Caesare Calignia Consulem recensent etiam Lucium Apr viam , cuius memoriae veluti Patrono Marmor hoc Ce -- Craverat quispiam ex servis liuertat. in Apronio donatis. VI. D. M. S.

APRILLAE

marmoris fragmenta reperta gunt penes Domum Dra-gohratorichiorum in Nivno Naronae . Nomen Aprilla defunctae hises, Lector; non sic eius vi monumentum

Posuerat.

97쪽

98 VILOLYBIUS. AMEN.

L. L. IuuLVIR. Lege Olybrius Hermogenianus. Inseriptio Quadratarii vitio corrupta. L. L. Legatus regioni Sevir. Duos 'ol hrios in Fastis Consularibus mPeries, atquct utrosque Consules; Alterum anno Christi 379. una cum Decio Μagno Ausonio Poeta, alterum anno in . simul cum Flavio Rustico et neuter horum est Olybrius noster , satis clarus alioquin Legatione Legionis, et Seviratu.

VIII.

NIS. Idem Olybrius Sevir Aeceptus HIius Putri Hoena neu, et sibi, et suis in Viddo Sepulcrum. Sigia S. divinare non ausim cum desint Plures litem, quae S. antecedebant. IX. Diuilige , C fla

98쪽

C DIE. XX. P. V

. . SIBI

Lo ultima syllaba cuius sit nominis, ignoro. P. V. Iego Pusuit Vivens. Tum insanti defuncto, tum Patri Su- viro nomen abstulit vetustas. Scripsit Plutarchus i a Pr hiematis , nomina octavo , et nono die imponi solita esse infantibus apud Romanos. Sextus Pompeio ea clare ita meminit: Lustrici dies infantium appellantur, puel Iarum octavus, puerorum nonus, quia his Iustrantur, atque eis nomina imponuntur. Ergo Insans noster, de quo in hoc fragmento, nomen suum habebat, Cum die vigesima mortuus reseratur. In Romanis Municipiis moerat, ad instar Urbis Ioci rempublicam administrarΡ. Sicut igitur Romae iuri dicundo praeerat Senatus Populusque Romanus; ita incolae aliarum Civitatum Parii hantur in Decuriones, et in plehem. DECuriones Seium, Populum Plebs repraesentabat. EX Decurio numero quotannis Communi omnium suffragio elige

99쪽

lux IIViri, IVViri, aut Iulii Viri, qui pro maiori, vel minori Muniet pii, seu Coloniae amplitudine, ius dicebant

populo. Seviri ergo Naronam olim regebant, Prout ex hisce Inscriptionum fragmentis liquido apparet. Seviros nullibi sorte in Dalmatia reperies, quam Naronae, et Salonae, ut in Marmoribus Salonitanis editis ab Clariis. Francisc Antonio Tacharia est videre. Certe Romani, post Captam Salonam, Provinciam Illyricam in duos Conventus Partiti sunt, Naronianum nempe, et Sal nianum, Naronianus, Varronis aetate, qui anno ante Christum 6o. florebat, erat celeberrimus, multoque se

quentissimus ; nam idem Varro apud Plinium LXXXIX.

civitates eo ventitasse, auctor est. Nil mirum ergo, si Seviri tunc temporis Naronianam rempublicam adminio strabant. Ait Pan vinius lih. x. Cap. 86. sic : Ia coloniis etiam supremus Magistraιus erat, qui jus dicebat, ex Ordine Decurionum Iectus. Hi erant II Viri Iuri die undo in parvis cesoniis, Im. Viri in m aribus, qui consulum I cum obtinerem. Veronae ut in aliis coIoniis Transpadanis Im. Hros suisse En etiam Veronense Marmor re

100쪽

Itaque Naronian a Civitas Verona profecto maior erat, eum illius Magistratus Seviris, Veronae autem IHIViris constabat : aequabat Vero. Forum Iulii, opitergium, et Aquileiam; nam has quoque Civitates Seviros olim ha- huisse Iuri dicundo saXa docent. Ad X. usque saeculum Naroniensium, seu Narentan stum Rempublicam floruisse comperimus ex monumento, quod Clariss . Farlatus exhibet in suo Illyrico Sacrotom. s. sol. q82. , quodque Piam quamdam Narentano Tum Consuetudinem recenset, quotannis nempe suos per Legatos Sepulcrum S. Domnii Spalatensis invisendi, ac Senatus, Populique Narentani nomine non Contemnenda munera eidem Sanctissimo Praesuli humiliter offerendi . Atque eX hucusque adductis nemo sanae mentis non intelliget, quanta olim fuerit, quamque praeclara Nar nianae urbis dignitas, et amplitudo. Quantum dehent Naroniani hodierni, quantum caeteri eruditi Viri vel ipsissimis Marmorum fragmentis' hisce nostris, ex quia has nobilitas et magnitudo Naroniani Romanorum Municipii nunc primum innotescit l

SEARCH

MENU NAVIGATION