Marmora Macarensia : aucta et illustrata

발행: 1810년

분량: 105페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

61쪽

εxxum domo Conspicere gavisi sumus. Intrepidantis est latina dictio sane Pulcherrima, atque in haec tempora Prorsus ignota, quam ne Forcellinus quidem refert. En Lapidariae studium etiam Latinae linguae valde utile. v I.

D. M. S.

Marmor etiamnum Perstat In AEdibus Martich in Μetcovichio Naronae oppido. Duplex haec sula PVLCMET. ex testimonio Aurelii Victoris legenda omnino est e Piavia Cretur. Adjuncta diphthongus puto, quod adratarii vitio irrepserit. Privis Cretus idem sonat ac

Criuratus, seu purgatus. Hinc Patri Uiperinum nohi-lium Romanorum more sepultum ἔ horum namque Ossa, a Cremato cadavere, Colligehantur, Cineresque Cri-hrabantur, ne scilicet ossium frustula una simul Cum

62쪽

c rhon us confusa sepelirentur. Si a D. M. f. Iegantur et Diis manibus Saerum. POS. Bae. interpretare: P suit Benemerentι. . VII. Ex prima additi ann. 2 9s. . C

REM.

63쪽

Marmor hoem, Pulcherrimum sane, dehes, Lector, eum et sollicitudini Presbyteri Iacobi Ban ichii C chiae incolae primum loci Basha - da dicti, nunc Curati in Rivno Naroniensi, mihique consuetudine et sis

miliaritate coniunctissimi. Hic votis meis obsecundans idem Marmor in Maa - e terra fortuito erutum ad me mittendum curavit, prout superioribus annis P ri sollertia se gessit, cum alia duo inter Marmora Mamrensia mea sol. 26. Tecensita Macars am transmisit. Utinam unum aliquando, quod antiquum loci nomen ostendat, detegaturi Detegeretur illud quidem, sicut et alia etiam illustriora Romanae Antiguitatis monumenta, si Dalmatiae nostrae sors obtigisset, plures inter incolasmos Iacobo Banovichio praelato similes habere viros, qui, ut ipse assolet, Conquirerent istiusmodi omni auro Pretiosiores vetustatis memorias, servarentque. V Tum quis hucusque torpor i Quae incuria i Quinimo, quanta unquam aversatiot Μemini me in Mam ribus Macarensibus meis scripsisse sol. 27., locum irsum misium, seu senaroniam antiquitus fuisse appellatum. Fateor quidem me velut manu tentasse, quoties de loci huius vetusta appellatione scribendum tu userit. Sed si in tenebris constituto facem praeserre potest Peutingeriana Tabula, oneum Potius quam Innaronia Easha - da nuncupanda videtur, gnia memoratae ΑuctoT. i ousle

64쪽

ctor Tabulae Peguntium inter, seu Alminium t vulgo Αἰ-

missa , et Mazarscam , Oneum collocatum exhibet; Innaroniam autem supra Civitatem hanC meam orientem versus constituit. Iam vero ad Marmor nostrum considerandum revertamur. Quot unguam in eo pulcherrimae sigiatice scribendi notae t In eius lectione nihil profecto est, quod obscurum occurrat. Litera P. O. consepulta planctum forsitan indicare dicenda est Hexametro Versu quasi ciauditur Inscriptio : Hota, Nomen, Ttulus praestat, suisque dolorem. Marcus allius ex Allia gente Roman 1, plebeia ante tempora Augusti Caesaris, consulari illa quidem. Alliam gentem eandem esse Cum aElia, sive Ailia, ex Capitolinis monumentis aperte Satis intelligitur, ut est apud Graevium tom. 7. Thesauri Antiquit. Romanarum e et licet Plebeia suerit,' antiqua tamen maximisque gestis Magistratibus nobilis: nam consularibus viris, et duobus censoriis, ac duobus, qui Μagistri Multum suere, floruit. Ex eadem postea Imperatores extitere P. AElius Hadrianus, T. AElius Antoninus Pius, L. AElius Aurelius Commodus, Caesar ver tantum L. AElius Hadriani filius, L. Aurelii Imperatoris Pater.

65쪽

VIII. Ex secunda additione anxia I7ys. in Ana. D. Μ.ΛLLIΛ, Μ, Λ. P. E NIΛ- C- TIB - P. Anno 1796. Harmor hocce erutum ex pervetusto RO-manae antiquitatis Sarcophago, in Oneo Peutingeriano, seu rariata Porphyrogeniti reperto, caeteris hisce Μarmorihus superaddere putavi, ne depereat. Habes in eo quo lacilius, Lector, ALLIΑΜ gentem vetustissimam nobilissi inamque cognoscas. De Marco Allio Firmino Paulo Ruperius breviter sermonem iacimus. Perspicis inhoe Marmore ALLIΑΜ filiam Marci Allii, sororem vero Septimii Carpopori, eidem Marco Allio Patri titulum positisse. Etiam nomen deprehendis TECONIAE Marci Allii Coniugis, quae sorte senectutis, vel aegritudinis pavore perculsa timehat, ne Citius quam cupie-hat, marito mortuo COPularetur. IX.

66쪽

IX. Ex prima additi ann. I79 s. n. s. D. M.

DELI TO QVΑΜVNILIO INFELICISSIMO IUVENI. D. ANN IIIIIIDVNC DOLUM HABERET. Q VENDEMIA DE MARITO VALERIO ET SOCERO. PRUTVLVM POSUIT

Etiam hoc Marmor fuit in B ιμα - Roda effossum anno a 793. Quadratarii oscitantia putandum videtur irrepsisse in hoc Μarmore QUAM pro CUI, et D Cyro CVM. DOLUM per syncopem scriptum , lege DOLORUM. Habes hic numerum X. hoc I. signo in-sCulptum, quod mihi novum omnino. Primo quidem intuitu sensus dictionis inordinatus apparet, qui tamen planus profecto fiet, cuin lector animadverterit, tempus Ε 1 de-Diuiti by Corale

67쪽

Caiae Verae, secernendum esse abs tempore, quo Caia Vendemia Valerio Delicato marito, et Valerio Maximos ero Perpetuum titulum Posuit. Vita enim fruebatur Valerius Maximus cum Contigerat mors infelicissimo filio suo Valerio Delicato, quem uxor huius C. Vend nita sepulcrali hac memoria non prius dignum iudicavit, quam socerum Valerium etiam defunctum marito suo superposuit. Delicatum, ut in praeCedenti Marmore n.' 7., hic iterum repetitum habes. SCripseram anno I 793. sic in rem et is Variam haec vox apud Antiri quos obtinet acceptionem. Nam delicatus idem so- is nat ac Plenus deliciis, lenis, et amoenus. Insuper Deri licati, et Delicatae olim dicebantur Concubini , et is Concubinae velut nimirum in deliciis habiti . Veteis res tamen, Festo teste, delicatus, Pro dedicatus diis Cebant, more tunc recepto l. Pro d. usurpandi. In

is utroque igitur Marmore delicatum, pro laneris relio gioni obstrictum accipe, si sic placuerit. Hinc Pa-- tet, in id maxime operam dedisse Vetores, ut sibi is suisque de sepultura Providerent , nec aliud mor-ἡ tis genus magis eXhorruisse , quam ex naufragio , is vel poenae loco, sePultura Carere; maximumque hiis adhuc ipsi reputaVere Piaculum, inhumata, quae ad-- spexissent CadaVera, Vel lapidibus, vel glebis saltem

68쪽

69 non tegere : gno de ritu Virgilius aeneid. VI. 36 . - Horatius Od. x. Petronius C. II . aliique dixere. Si si Lycurgi lex Romanos tenuisset, non liCeret quidem se eis mortuorum nomini lapidibus consignare, nisi autri virorum, qui bellantes in gladio cecidissent, aut muri lierum, quae sanctimonia Praesulgentes ex hac luce si migrassent. Nunc vero abdita ipsa Antiquitatis paulo ulterius Pervadens, Delicatum Cognomen esse samiliae arbitror vel ex eo, quod extare Comperi apud Graevium in Thes. Rom. Aniiq. tom. s. Pag. 6s Marmor relatum ab Iusto Lipsio de Vesta et Vestalibus sic: D. M.

Ex prima additione ann. I79 . n. q.

69쪽

In Video Naronae effossum hoc Marmor accipe hic exscriptum, Lector humanissime. Habes in Sigia V, Aet V simul compactum, et in 'E, E ac T perbelle

coniunctum. Hoc habere me in votis quam maxime sateor, ut deperditae scribendi compendiose artis scientia pristino antiquo splendori tandem aliquando restituatur. Hominem literarum more Captum nihil magis excruciat, quam dum scriptioni vacat, velocissimos suae mentis conceptus et Verba, uno, ut ita dicam, actu et

signo non posse simul eXPrimere. Scripsimus iam ad Lectorem paulo superius in eadem hac opella nostra Ciceronem suisse, qui primus Sigiaticae artis auctor ex-inerit. Rem uberiori narratione hic t i eloquamur. Itaque Cicerone Consulatum agente Contigit, ut Cum

Cato Uticensis in Senatu dicere in Silanum, et in Caesarem statuisset, navos Cicero emunctaeque naris viros

quosdam seligeret, qui ab eo nonnullis receptis si glis, vim plurimarum literarum habentibus, Catonis omnia et singula verba tabulis Pari, qua dicebantur, celeritate mandarent et quod fulici quidem eventu peractum, artis tam sublimi partae ingenio ad summam poster rum utilitatem initia sacrata reliquit. Tam multi pariter Christianornm primis Ecclesiae saeculis callebant, ut ex quihusdam sinceris SS. Martyrum Actibus ad nos usque artis huius adiutorio transmissis fit satis perspi-ι cuum.

70쪽

Treuum. En igitur hanc ipsam scribendi rationem etiam in Christianae Reipublicae utilitatem derivatam. in Plura sane huius eximiae artis mysteria erudito Lectori nostro haec ipsa opella suppeditat. XI.

. . . . IUSSIT. H. S.

Lapis effossus est in Imothensis agri perpulchra planitie penes fluvium RerItham in loco, quo nunc Beatissimae Virgini Mariae extat dicata Ecclesia. Μodo adservatur Imothae in Vupem illovichia domo. Habes hic nobilioris Romanae familiae Floriniae cognomen; dolendum tamen Praenomen, nomenque suisse vetustati ipsa-met vetustate sublatum. Μarmor legendum arbitror: Horinius Reteranus Legionis XII., aut XIII, vel XIIII. E - T

SEARCH

MENU NAVIGATION