Aeternitatis prodromus mortis nuntius quem sanis, aegrotis, moribundis, sistit

발행: 1630년

분량: 387페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

131쪽

CAPUT II. Ios

Summum diem probus nec opta nee timet.

Quin mors habeat aliquid terribile, non negamus , sed ideo discendum qua

ratione mortem non timeamus. Nemo

discit, ut aequo animo in rosa jaceat, ut hilaris ad offertam mensam accumbat , sed in hoc duratur , ut doloribus

non cedat. Hilaris venientem mortem

excipit , qui se ad illam diu composuit. Et hoc maximum animi generosioris argumentum est, si exire non metuit. Scit enim quo exiturus fit,qui unde venerit meminit. Τheodosius Imperatortalis . de quo Ambrosius dicere 1blebat: Dilexi virum, qui cum moreretur, magis de Ecclesiarum statu, quam de suis periculis angebatur. Tu ergo mortem ut nunquam timeas, semper cogita. g. 6. Mortis contemptasse men. NI Inachetus , praetor Malacensis in Pet. India, jussus magistratu se abdica-M .re,non tulit ignominiam, veri honoris 1 α solidae virtutis ignarus. Confestim ' 'ex aloe aliisque odoratis lignis extructata pyra , quadratum juxta suggestum no- pag. bilissimis aulaeis , ceteraque pretiosa Iso. veste constravit. Ex eo suggestu ipse aurea toga gemmisque praefulgens , ad circumfusam concionem de rebus ab se gestis totoque vitae suae cursu disseruit et expositisque beneficiis , quae in captivos Lusitanos dissicillimo tempore: H 3 co

132쪽

To6 PRODROMI contulisset, nullo suo delicto , spoliari se dignitate,dolenter admodum dc acer-he conquestus est. Tum Lusitana ingenia detestatus adeo funestas humano pectori subdit faces ambitio 3 se in a dentem rogum injecit , mortis con

temptor.

IElia. De non absimili mortis contem- i. ptii JElianus: Est, inquit, & Calani finis et dignus quem laudemus , alius dixisset. - - quem admiremur. Fuit autem ejusmo-ς β' di. Calanus sophista Indus , cum Ale-Tandro, Macedonibus, insuper Sc vitae

longum vale dixisset, in pulcherrimo Babylonis suburbio pyram e lignis odoratis Cedro, Thyo, Cupressis, Myrrho ac

Lauro extruxit, obitoque consueto cum sus exercitio, pyram conscendit,medi que strue lignorum stetit coronatus, aia

fulgente,quem ipse adorabat, sole. Quo fasio signum Macedonibus dedit,ut pyram incenderent. Ardente jam rogo, si ammis involutus Calanus constitit immotus, neque ante collapsus est, quam expirasset. Alexander viri animum obstupescens dixisse fertur : a Calano potentiores hostes debellatos qua a se. Nam Alexander cum Poro, Taxi-la, Dario bellum gesserat, Calauus cum Labore dc Morte. Ergone tantum robur vanissimis hominibus fuerit in mortem, Sc Christiani Deo: adjutore freti trepident concidantque animis i Non est malum mors,

133쪽

CAPUT II. ΤΟ sed malum est, mortis metus. Obsecro

res ipsas examinemus , non umbra S rerum. Si Senecae credimus , morS Opti- sentiamum naturae inventum, malorumque Const.

Omnium remedium est. Ruid ergo ad odextrema trepidamus t Excipiet nos ma- na & immortalis paX,voluptas aeterna. Invicti esse possumus.Transeundum est. Ex ipsa igitur longioris aevi desperatio- nis ne sumendus est animus. fiat virtusqq. quod foret necessitas. Certe Christianus sapiens nihil facit invitus, necessitatem omnem essugit, quia vult quod ipsa coactura est. Ergo libenter faciamus , quod non possumus non facere raequo animo expectemus nostri aut finem , aut potius initium. Sereno semis per est animo, qui mortem scit conin

temnere.

g. 7. Mnimus ad Mortem promptus.

ZEno Citticus , ut Suidas memorat, sutias schola exieus impegit, digito pedis m -- vulnerato. At ille vocari se ratus ad 8M plures , terram manu pulsavit , hac voce

adjecta : Hemo, quid me vocal p Ita nonaginta annorum senex, nunquam se

protus , decessit. Fames Zenoni amicis sima fuit, nam ea se inedia frequenter confecit, ut deficeret. Sed libenter sic aegrotabat Zeno, ne aegrotaret,& ut senectutem obtineret tranquillam atque a morbis immunem. Vtrumque assecutus

H 4 est ex

134쪽

Vido

lib. .

est ex voto. Ne miremur nos brevis aevi, dc incertae valetudinis esse ; nimirum inter mensas & pocula valetudinem ac vitam consumimus. neque enim coenasse nos credimus , nisi venter ad omnem fatietatem fartus tumeat ut

tympanum. Ridiculi, imo insani homines , quo vitam producere deberemus , eo praescindimus. Sed hoc inde est , suta persuaderi nolumuS, tantas esse vires abstinentiae ad extendendam aetatem. Sed quotidiana loquitur experientia , optime dictum esset Quantum adimes escae , tantum adjicies vitae. Sed ad lineam. Ursinus sacerdos beato Gregorio teste) in morbo caelestibus visis recreatus , saepius exclamavit : Henio, venior gratim ago. Cumque adstantibus , quos caesites videret, exposuisset, easdem voces iteravit: Ecce venio,ecce venio. Inister quae verba abiit e vita. Promptus ad mortem animus ita loquitur r Henio , ecce venio. Hic diutricari velle, serum nimis est. frustra reluctamur. Natura mater est, non no verca. Ecquid naturam accusas , mi

Theophraste, quasi minus homini quam bestiis faventem magis certe huicquam illis voluit. Quid enim melius9 cito pati quod non timeas amplius,qua diu timere quod tarde patiaris 8 Longum homini tormentum demit natura, cum vitam ei concedit brevem.

135쪽

CAPUT II. Io9- scilicet omnibus uua Expectanda dies semper Quid ergo cohorres t vita tibi eripiarur sed simul dc mortis metus, dc mala vitae plurima. In omni paene re, omnibus hic sensus est: malle cito pati, pati quod debeas, quam patienda tamdiu timere , quamdiu differre. Par- Plin. vulum disseri , ait Plinius Secundus, Spatiaris adversa , an expectes : nisi quod tantum est dolendi modus , non est timendi .doleas enim quantum scias accidisse ; timeas quantum possit a cidere. Ergo adsis , o mors, habes me tuum stipendiarium solvam quod debeo, quandocunque Deo meo visum me debere. Ergo libens volens

-- explebν numerum , reddarque tenebriue quibus tamen ad lucem eamque imis mortalem me rediturum erectissimus spero. Non mors malum est , sed post mortem poenas dare, hoc malum est.

- . . ad Ph.

g. 8. Mortem timent , qur non pra- videm.

Nil aeque terret quam inopina moriendi necessitas. Aspice, quemadmodum qui alieno imperio parent . subito jussi longum iter agere, solliciti ac tristes complicandis raptim sarcinulis inhiant : vide quam quer

ii dc indignantes abeant, quod non

136쪽

maturius moniti: dum discedunt, in tergum se vertunt, δύ nunc hoc nunc illud obliti murmurant. Atqui nulla via est longior quam Mori, nulla durior, nulla obscurior & incertior , nulla si1- spectior Sc latronibus insestior : quae ut cuncta cessarent, certe irremeabilis via est. Tanto igitur attentius providendum tae quid obliviscamur, quoniam hinc digressis,non subsistere, nec diveristere, multo minus reverti licet. Ire illo necesse est milites, riebat dux Romanus, unde redire non est necesse. Vnum. hic remedium est , ut parati animo simus semper, & vocati respondere, &jussi obtemperare, compositi' ne omnibus ad primum ducis imperium, iter illud ingredi. Heuiquam male sibi consulunt, qui praeparatione ad iter hoc inter minimas curas habent; cuticula curant,& ut sibi bene sit,cetera comittunt alea .

Smindyrides, perditissimus ille juvenis jactare solitus est, se a viginti annis

stlem nec orientem nec occidentem viis disse i assidue scilicet in lecto aut inmensa occupatus. Nescio an non illi similes reperias inter Christianos, quorum maximum negotium , mensa, lusus, otium. Nimirum,ita nos moristi paramus , sic aeternitati praeitudimus. His eveniet, quod Bruto in epistolis vere olim vaticinatus Cicero : Mihi crede, inquit, opprimemini , nisi erovideritis r sic accidet incautis omnibus qui

137쪽

CAPUT II. mfutura non provident. In cunctis quidem rebus necessaria est providentia, in iis tamen maxime, quae amplius quam semel fieri nequeunt: ubicunque pes lapsus fuerit,actum est: unus error mulinta trahit errorum millia. Haec ratio mortis est; unicus in ea error, infinitos trahet errores; hic semel errasse, aete num est periisse. O caeci mortalest Eveniet vobis , quod his qui contra hostilis ferri aciem oculos claudunt, quasi periculum quod non vident, nec sensuri sint. Feriemini, moriemini, sentietis. an caeci autem, an videntes,id in vestra manu est. Recusatis ecce mortem cogitare, quam brevi dc cogitare oportebit, & pati. Eius perpessio facilius sequeretur, si cogitatio praecessisset.

g. 9. Mortem timent, qui vitam negligunt.

Eque hic res dubia est: Illi potissi

mum mori metuunt, qui vivere nesciunt;quibus omnis felicitas.est in compore ; quibus hoc unum sapit, bene comedere , bene bibere , bene dormire;

qui caesum suum interpretantur nunquam eXtra voluptatem esse: homines certe obedientiduni, sed suo ventri,non divinς voluntati , quorum maXimum est negotium , cuticulam in bona pace curare, bc indulgere genio, dum licet. De T. bis verissime dixit Gregorius : Deside-mor

138쪽

II 2 PRODROMI

rium caelestium nesciunt,qui cor In terrenis voluptatibus defigunt. Chistianus sapiens , cui non alia corporis , quam vilis mancipii cura, mortem non aliter quam digressum matutinum e nocturno quopiam inamoeno 3c

incommodo prorsus hospitio spectat. Quisquis es, posses vitae hujus exitum non timere, si alterius ingresshm sperare posses; tuus hic timor inde oritur. Quamvis enim formidati vulgo exitus

multae tradantur caussae , Omnes tamen

spe beatioris vitae proposita evanescunt. Qui caelum serio aspirat, ad haec ludi a non trepidat Huic tali homini labor, moestitia,dolor,contemptus, ignominia, damnum, orbitas, servitus, paupertas , senium, mors ipsa nihil aliud 1unt nisi experientiae scnota , campus patientiae, gloriae palaestra.

g. IO. Tria morbi gravia . seneta TN omni fere morbo gravia sunt, Mora ust. a tu metvi , Dolor corporis, Intermissio πο- γδ luptatum. Quemadmodum vero calida frigidis, frigida calidis curantur, sic& illa suis curanda sunt antidotis. Videat hic aeger , ne erret, re aestum aestu mitiget. Adolescens suit qui medicamentis egebat frigidis, hic tamen clam medicis , domesticorum suasa, diebus

non paucis jus bene piperatum jejuno stomacho transmisit, di pectua balsamo

139쪽

CAPUT II. II 3, inunxit, aliaque calidissima fomenta suo morbo admovit, Sc seipsum paene

morti. Ergo Timorem mortis, amore curabimus , sed divino i modicum divini amoris omnem vanae formidinis fumum dispellit. Rui Christum amaverit, minus amabit vitam , Christumque

sentiet redamantem. Hoc non fit verbis r Marce , ut ameris , ama. ' . 'Dolor corporis demulcendus est con- 'scientiae tranQuillitate. Mens bene sibi conscia aegrum mirifice solatur. si quia dem pura conscientia potens est pharmacum in omnes cruciatus. Illud etiam dolorem lenit, quod Gregorius suggerit his verbis : Mitigat vim doloris, considerata aequitas serientis. Longe facilius dolores aeger tolerabit, si alte in animum admiserit hoc unum : I stissimus Deus vult me hoc pati. At voluptatum Intermissis nihil amiget eum, qui voluptates cogitaverit aeternas. Illae, quas relinquimus , vanae,

breves, re plerianque foedae sunt, & saepissime priusquam deserantur , ipsos

suos amatores deserunt: eae,quas patria pollicetur, immensae, stabiles, aeternae sunt. Facile spernit voluptatem fluxam, qui sincere sperat aeternam. g. II. Mρrbus virtutum ludus.

BEne pungeris , inquit Bernardus , res rasi compungeris. Morbus, virtutum ai. schola.

SEARCH

MENU NAVIGATION