장음표시 사용
151쪽
CAPUT II. I 2I8t hos psalmos recita , hoc aut illud e libello praelege. Quis tam durus sit,qui hanc operam neget decumbenti Ergo, cum aeger suis ipse verbis precari non poterit, poterit alienis. Ergo dc repetor
Nunquam Deum importune adire possumus. s. 17. In doloribus, ct alias per diem quid cogitandum, quid agen
Homo Deo fretus , tametsi rerum αnis pressus , doloribus plenus non male dixerit : Dum spiro, spero, resemper meliora, quo mea scilicet fini propiora cerno. De dolore optime philosophatus Seneca r Nemo , inquit, potest valde dolere , & diu. Sic nos ἄ- 8anis
mantissima nostri natura disposuit, ut te medis dolorem aut tolerabilem , aut brevem Notum faceret. Nam summi doloris intentio istud invenit finem. Hoc itaque solatium va- poeta'sti doloris est, quod necesse est desinas βε/ρη illum sentire, si nimis senseris. Illudαῖ
autem est, quod imperitos in vexatione corporis male habet: Non assueverunt dimsolo animo esse contenti, nimis multum brevιs. negotii eis cum corpore est. Quocirca, mi aegrote, assueste paullatim animum ti corpore deducere , 8c multum Cum meliore ac divina tui parte versari ἔcum corpore, parte fragili dc querula.
152쪽
non plus qHam necesse est. Et quia r To tam assiduus dolor est, ut non subinde intermittat, subinde etiam remittar, ideo non statim omne animi exerci. tium omittendum cense, cum in morbo cubas , cum dolores sentis. Ante omnia, vide, ut si ullo modo possis, preces
matutinae, & aliquod conscientiae examen vesperi suum habeant progressum: si vox langueat, oret animus. Rei divinae interesie non potes, & Deum panis albedine velatum cernere t in lectulo tuo tempus tibi destina , quo Deum animo praesentem aspicias. Noctem vero & somnum nunquam ordire, quin Prius conscientiam per nota quinque capita discusseris. Interdiu, cum nullus
dolor, aut remissior est, pium libellum
Cape, unam alteramve periodum perlege , dc lecta expende. Quotidie , unam saltem horulam tibi selige, quam ordiaris orando , dc labentem illam piis gemitibus aut jaculatoriis precatiunculis distinguas,eamdemque oran do finias. Sic horam integram orasse censeberis in caelo. Si nec hoc potest quod vix ullus dolor coget non posse , saltem mediam tibi horulam desini, qua aliquoties ad Deum mentem erigas, d per intervalla caelum suspires , hoc enim dolorem quemcunque tandem Iae mitigabit & minuet.
Ad omnium precum tuarum principiam A finem , divinae voluntati te
153쪽
CAPUT II. 128 totum & ad omnia paratum consecra. Haec omnia tam non disscilia sunt , ut ea vel moribundus praestet taedum is qui in dolore est non adeo saevo. Quod si horum omnino nihil possis, aut reinctius, nihil velis; saltem unica illa hora, eum quem pateris dolorem, ser patientius. Noli obsecro mala tua facere tibi ipsi graviora, & te querelis onerare: levis dolor est , si nihil illi opinio adjec
rit. Contra , si exhortari te coeperis , ac dicere : Nihil est, aut certe exiguum est,ώ- remus, jam desinen levem illum, dum putas, facies. Omnia ex opinione suspensa sunt ad opinionem etiam dolemus. Tam
miser est quisque quam se esse credit. s. ra. Aliter sani, aliter sentimus
LAcides philosophus , cum plurima
rei domesticae amisisset et Nos, inquit, aliter in scholis disputamus,aliter domi vivimus i ita fani solatiorum copiam aegris suggerunt; ubinam est seis ger ille qui seipsum satis soletur Z Nimirum,tu si hic sis,aliter sentias. Ali,quam vitrea est virtus nostra,levi collisu fransituri aenei nobis videmur, cum sani sumus: dicta fundimus speciosissima, α
dolores paene provocamus:cum adsunt, fugimus , cadimus, jacemus ante ullum cum hoste congressum. Sumus homuneo , inquis, di moribunda corpuscula
154쪽
ret 4 PRO DORMIvim doloris ferre non valent. Humana corpora Pon negem stagiIia, sed non usque adeo,quin ad tolerantiam omnis adversi sat virium habitura sint, nisi multo major infirmitas esset animorum. Haec nostra mollities est, quae virtutis innumeros desertores facit, dum omne difficile tanquam intolerabile respuitur. Virtus periit, si tollatur ejus materia, difficultas. s. I9. In omni aegrimonia, pia ad Deum suistria. Hieri τ, Omine , fortitudo mea & robure. I 6. L meum , & refugIum meum in diem I9- tribulationis. 3 RU' Dominus est: quod bonum est in oeum. 12. lis suis faciat.1 b. Pater mi, probetur servus tuus us c. 34.. que ad finem; ne desinas ab hominem. 36. iniquitatis.
v. Bonum mihi, quia humiliasti me, ut λῖ- discam iustificationes tuas. b. Placeo mihi in infirmitatibus , in . . et contumeliis, in necessitatibus, in perse v. Io. curionibus, in angustiis pro Christo.
Cum enim infirmor, tunc potens sum. Tob. Nunc Domine, secundum voluntatem tuam fac mecuin,& praecipe in pace recipi spiritum meum.
Ο Ι Ε s v & Maria, amor meus, sinite me pro amore vestri, dc pati & mori; hon sim meus amplius,sed vester x o-πvs. Sic
155쪽
C A P V T II. IasSic orabat bonae memoriar Alphon sus Rodriquesus.
Qui obiit AnnoI6I . ipsa nocte Sancto omnium . iam ultima hae verba pronuntiaret o Ah, IE S V. AAnum vita 87. complevit. s. 2O. e grati quadam vitia.
P Rimum. Libenter audire curiosa,
nova, nugatoria. II. Non libenter audire mortis monitas
III. Conqueri de iis, qui sui curam
gerunt. IIII. Cibos ut male paratos non probare, rejicere. V. Lectum ut male stratum expro
VI. Credere non satis se curari,ideo murmurare & indignari. VII. Rarius de Deo & divinis cogi tare & loqui. VII I.Non in omnibus Resignatu;seu diis vinae voluntati subjectu esse. I X. Quaedam cemere intolerabilia, nec omnia Christiana pati entia concoquere.
Et quaeso, quid ad te, mi aeger, quid in Gallia, Belgio, Italia aut Hispania fiat Tu potius quaere, quid fiat in caelo, quid
inter divos, quid rerum agatur apud inferos. Hoc tu Ruaere, quicquid demum alii inter se sciscitentur. Dimittet mo mitis tuos sepelire mortuos suos. Iam tibiW-3- s curae in . IM
158쪽
curre sit, cura salutis tuae unica; Vnumienim est necessarium. Quid tibi cum curiosis illis aut novis plerunque fictist Tibi his non prodes , aliis offensioni es. Et quid eos aversaris, qui vicini te periculi monent ρ agnosce illos , laciales
sunt mortis. Obsecro te , senes illos, quorum sors plures novisti, ne imiteris , quibus de morte loquentes audire, mors fuit. Et amabo te , non plus hactenus profeceris , quam sic pueriliter mortem timere Non didiceris tot
annis, libenter , tranquille, 8c imperturbate mori Quid trepidas Voluntati Dei quam integerrime te commitin te, dc negotium hoc paene omne confecisti. Si velis credere altius veritatem intuentibus, Omnis vita supplicium e t. s.ue a Romanum. sapientem hic tibi oppor- consi. tune ingero : In hoc , inquit, profun- ad PM- dum inquietumque projecti mare , al- -z8- ternis aestibus reciprocum,& modo allevans nos subitis incrementis , modo
ase' majoribus damnis deserens, assidueque jactans,nunquam stabili consistimus loco : pendemus & fiuctuamur, & alter in alterum illidimur, & aliquando naufragium facimus, semper timemur. In hoc tam procelloso , & in omnes te pestates exposito mari navigantibus , nullus portus nisi mortis est. At sua quemque credulitas seducit, re in eis quae diligit, voluntaria mortis
Oblivio. Quotidie praeter oculiis nostros
159쪽
transeunt notorum ignotorumque funera et nos tamen aliud agimus , &subitum id putamus esse, quod nobis tota vita denuntiatur futurum. Non est ista Naturae iniquitas , sed mentis humanae Pravitas , rerum omnium insatiabilis, quae indignatur inde se exire, quo ad admissa est precario. Iniquus est, qui muneris sui arbitrium danti non reli
quit : avidus, qui non lucri loco habet quod accepit, sed damni quod reddiderit. Ingratus est, qui injuriam vocat finem stoluptatis : stultus , qui nullum fructum esse putat bonorum , nisi praesentium. Nimis angustat gaudia sua,
qui eis tantummodo quae habet ac vi det, frui se putat. Cito nos omnis vo luptas relinquit , quae fluit ac transit,& paene antequam veniat , aufertur. Gaudeamus ergo omnes eo quod datur, reddamusque id cuin reposcemur. Alium alio tempore mors comprehen
det, neminem praeteribit. In excubiis stet animus , & id quod necessarium est , nunquam timeat, quod incertum est, semper expectet. Vtrumne stultius sit, nescio , legem mortalitatis ignorare , an impudentius , recusare.
Omnes , imo omnia in ultimum diem spectant. Quisquis ad vitam editur, ad mortem destinatur, ad aet nitatem
160쪽
S. II. Tres theses omnibus viribus, agruo propugnanda. Prima.
Circa Deum. NEsas contra Deum, oetimum parentem,quidquam queri,quasi mo hum aut nimis molestum aut intempestivum immiserit. Cum Iobo potius dicendum a Sicut Domino placuit, ita factum est: Sit nomen Domini benedictum.Et cum pia turba succlamandum: Bene omnia fecit. Sive enim vulneret, sive sanet Deus,semper benignissmi patris erga nos curam gerit, dc adsectum.
Orbus gravior, non longas aut asi 'Asiduas vult preces , sed longam Massiduam patientiam ; qua facile fit, quicquid dissicile censetur. Morbi condimenta sunt , crebri ad caelum gemitus , malorum 1 sanctis omnibus toleratorum memoria, iterata' & jaculatoriae precatiunculae, quibus modo fanis
elissimae aerinitati, modo soli Christo; nunc beatissimae Virgini Matri, nunc aliis Divis supplicandum pro constanti patientia, & felici ex hac vita transitu.