Aeternitatis prodromus mortis nuntius quem sanis, aegrotis, moribundis, sistit

121쪽

PRODR. C A P. II. 9 Zomnes timet, & vel ad levissimam aeris commotionem tremit ac dimatur, ne tu, o D E v s, indignationis tuae vento me praecipites; cadam ultro, te etiam non impellente. An non sella sunt homines , quos morbi tanquam exuccossiores aridaque sella huc illuc vario luis dibrio impellunt Nec aliter Clemens Alexandrinus hac de re sentiens: Agite, Au inquit, obscurae vitae homines, genera- : 'tioni seliorum similes, imbecilles , cerae t

figmenta, gens instar umbrM , evanidi, si h involucres,unius tantum diei vitam h bentes . Certe lalia sumus, ad omnem aurae motum decutimur. unica quandoque febricula: quid dico tussicula, imo guttula unica ostiolo suo non illapsa, hoc tale solium pessundat, & in tumulum ari icit.

Sed nunquid sanitas bonum est,mor bus malum Non , mi homo, non est, inquit Epictetus. Quid ergo Recte sa- Epicte. nitate uti, bonum est male, malum./ ' licet ergo vel e morbo capere fructum Miserri Deo tuo. An non & e morte De moria ' ψ bo quid statues t ostendam ejus naturam , excellam in eo, tranquillus ero, bene mecum agi putabo, medico non adulabor, mortem non optabo. Quid requiris amplius Quicquid mihi dederis, id ego essiciam beatum,prosperum, honorabile, expetendum. Sed est qui innuat , dicatque : Cave ne aegrotes, mala res est. Cui denuo Epictetus: Per-

122쪽

PRODROMI inde, ait, istud est , ac si quis diceret:

Cave ne quando tibi fingas tria essequatuor;malum est. Quomodo malum Si de eo sic existimaro , ut decet: quid porro mihi nocebit, ac non potius proderit Si ergo de paupertate , de morbo, de perturbatione status publici, ita sensero , ut decet, nonne id mihisatis est, nonne profuturum 'Veritas te amet, Epictete, quam haec omnia vere , & ad amussim Christiana Iegis i Hoc fundamento posito, nos hic docebimus , in morbo mortis meminisse, & adventum ejus non expavescere. Sed quaeso te, Lector,ne haec eo scripta putes , ut solum ea legas aegrotus : tu sanus lege , ut tibi prosint aegroto.

s. 2. e 'rotus ad Amicos, ad Morbum,

ad Morbi lethalis initium, ad Mortem, ad Christum Dominume

Ad Amico S. Avite cum vano luctu intempestivi.

Non hic querelis locus aut Precibus.

At immaturus a vobis abeo. immatumsῖ videte ne erretis. Maturus ad mortem fui, quam primum natus, imo antequam natus. Quid enim querar Quid natus sim , scio : imbecillum corispus , fragile , ad omnem contumeliam projectum, morbi pabulum, mortis victima. En quisquis es,sume spes,aut res, imo cras non future aut alibi suturo.

123쪽

ys CAPUT II. Ad Morbum. ERgone jam aegrotandum Z venit

tempus quo experimentum mei cavi perem. Non in mari tantum aut in praeis

Ito vir fortis apparer. Ghibetur etiam in lectulo virtus. aegrotandum itaque Non potest istud toto saeculo fieri. Aut ego febrim relinquam , aut ipsa me:

Semper una esse non possumus. Hactenus fruebar sanitate; nunc cum morbo mihi res erit. Morbus, no nescio,primus mortis nuntius est. Gregorio id credo, qui pie ac vere: Dominus pulsat,inquit, Hem. cum per aegritudinis molestias mortem I 3.in vicinam esse designat. Cui confestim aperimus,si hunc cu amore suseipimus. Primum hunc mortis nuntium aequo animo admittere,etiam apologi me do-Cent. Senem ajunt graviter decubuisse. Cumque jam mors raptura hominem adesset, rogavit aeger, feralem manum tantisper a se abstineret, dum testamentum Conderet, ceteraque pararet quae tanto itineri forent necessaria. Cui morsi Eho silicernium , inquit, parare te non poteras tot annis , toties a me admonitus t Ad quae senex : Obsecro, ait, fidem tuam , non commemini, me

unquam a te monitum . . Cui mors iterum : Vt andio , etiam senes mentiuntur : Centies, sexcenties, millies te manui, cum non solum aequales tuos,quorum vix ullu3 superest, sed re juvenes ,2

124쪽

pueros, infantes te spectante, is ingemiscente raperem. Sed & ego tuam fidem appello , obliviose senex, non te monui, cum oculi tui hebescerent, pili Canescerent, nares stillarent, aures su desterent, ceterique sensus deficerent, Omneque Corpus tabesceret Hi nuntii mei sunt, hi tores tuas pulsarant,sed tu negaras te esse domi.Sat crebro,sat diu, monitus es : nil differo a Veni, & una mecum choreas ingredere. Ad mortem raro bene se parat,qui se parat.tam sero.

Ad Morbi lethalis initium.

Cum vitam meam cogito; cum vitiorum meorum multitudinem , raritatem virtutum considero,eheu,DeuS,

coarctor nimis, & angustiae mihi sunt undique. Sed melius est, ut incidam in

manus Domini multae enim miserico diae ejus sunt, quam ut annos augeam re simul vitia. Quis futurus essem, tu, o Deus, nosti. fortassis gratia tua excisderem, si non jam vita. Mors ades ; irrue in me : vitam promptus paratus a. mittam , modo servem Dei mei gratiam , aut illa me servet potius, quod unum toto pectore a te, Cructe I E s v,

dc per te flagito. Ad Mortem.

Vid lenta me tabe necas, morasavar paratu

125쪽

Io Icur in me pharetram sic vis consumere ivita

Ferre potest spolium sila vel aura mea. Quid enim est homo Navis quassa dcrimosa , quae sola jactatione vehementiore solvitur . non magna tempestate Opus est; ubicunque arietaveris, dissipatur. Humanum corpus ex infirmis sui-di sque contextum, lineamentis eXterioribus nitidum, frigoris , aestus , laboris impatiens, ipso rursus situ & otio, iturum in tabem , alimenta metuens sua, quorum modo inopia , modo copia rumpitur, soli semper sibi nutrimentum vitiosum inutile, anxie tuendum reservandum , precarii spiritus , & male haerentis,morbis innumeris obnoxium.& absint morbi, a seipso paullatim de-Dascitur, & ad mortem defluit.Miramur noc semel mori, in quo mille reperias mortis latibula Nunquid enim ut concidat, res magni molimenti est odor

illi saporque I lassitudo, & vigilia, &

humor, & cibus , & sine quibus vivere non potest, mortisera sunt

Ad Christum Deum.

i nolo , sed visere. Risero Christe tuo qui, quis quaris amore mori. Non sane sum in metu eorum , quae eta decreto, o D A v s, immittis. Sequor te,benigne parens,sequor. Et quidni faciam,cum propiva ad te vocast Dissolvi

128쪽

Τo2 PRODROMI Philip. 8c esse cum Christo , multo magis m ς-I- lius. Et hoc ipsum desidero. Mihi enim v 3 vivere Christus est, & mori lucrum.

g. 3. Maroris Antadotum.

QVid turbaris, aut quid angeris In

manu Dei es; & ipsi de te cura est. Atqui male assiceris & aegrotas Quid hoc tandem mali , cum sit a summo Bono Deus te suum esse vult, Scideo quibusdam quasi morbi cancellis 1epit & coercet, ne abeas in diversa, dca via aberres, quae ad caelum. Avicula caveam quidem indignatur, libertatem quaerit, & reluctatur et atdum in cavea capta est , ab hero suo dc amatur , & alitur. Quis libere errantem ab aucupis seu visto seu laqueo securam dicat Ita mihi crede, magnum quid est, Domini Dei captivum esse , uti est aegrotus. Maximi beneficii loco censendum, exiguo tempore, Vin ciri , uri Sc secari ab eo, qui vult rete num parcere.

I. q. Non streper musm. DE v s tibi, mi aeger , calices mine ingerit amariotes ; mulsiim hiberas , dum sanus eras r iam bibendum est abstultiiuin. Quid os torques , & aversaris hoc poculum t a- hiarum est, fateor , sed salubre. Illud

a ob li

129쪽

C A P U T II. . IP3Iobi cogita i Si bona suscepimus de Iob.

manu Dei, mala quare non suscipia- e. z. must Ingrati mortales, bona nostra vix V I aliter cognoscimus quam perdendo et amissae valetudinis bonus aestimator eris imposterum. Et meministi utique,quod dum valeres, saepius te plusculum invitaveris , subinde etiam sobrietatis meistas egressiis. Nunc ergo , me suasore, amarulentum hoc poculum latus capies, dc comessationibus anteactis honorariam hanc mulctam irrogabis. Olim Latinarum seriis teste Plinio) cum I et 6. quadrigar certarent in Capitolio, ab syn- nat

inium bibit, qui vicit; tu jam bibe, urthis-

vincas.

Dulcia non meruit , qui non gustavit

amara.

g. S. Christiana generositas, mortis

contemptin.

NEmo vitam bene rexit,nisi qui con- Sonora tempsit. Tam imperiti non sumus, epist. ut nesciamus nobis quandoque morien- 77. dum esse, tamen cum propius mors ac cesserit, tergiversamur, tremimuS, ploramus. Sed nonne tibi stultissimus videbitur, quifleverit, quod ante annos mille non vixerit8 seque stultus est qui fer, quod post annos mille victurus non sit. Haec paria sunt et non fuisti , nec eris. Vtrumque tempus alienum est. In istud, quo vivis, punctum conjectus es, quedH a ut e -

130쪽

ut CXtenda S, quousque extendest Quid ses t quid optas perdis operam. Eo ibis, quo eunt omnia. Quid tibi novum est i ad hanc legem natus es t hoc patri tuo accidit, hoc majoribus, hoc omnibus ante te, hoc omnibus post te. Ratum & fixum est ; Mors grassatur

in omnes. In hoc nascimur ut defunga- Senem mur. Cerne animo longam praeeun-ορs. tium , longamque sequentium te , dc pr. hac ipsa hora tecum obeuntium catervam. Multa millia hominum Sc animalium , hoc ipio momento , quo tu mori trepidas, animam variis lethi generia

hus emittunt. Pulchra haec contemplatio est 3c vera. Totum Orbem vide, motum, ignotum e multa millia omni-hus momentis nasci, mori, certum est; dc quosdam eodem mortis genere. Tu autem fortasse non putabas te aliquando perventurum ad id, ad quod semperibas Nullum sine exitu iter est. Mors ad quietem perpetem tutum est iter; nec in morte aliquid mali est, nisi timor

mortis. Proinde si volumus tranquille degere, anima in expedito est habenda. Ego mei finem timeam, cum sciam me sine fine non esse , imo cum sciam Omnia esse finita 8 Ego ultimum suspirium, quod finem dabit omnibus suspiriis, r-midem8Eccur reddere dubitem,quod ea lege accepi ut reddam At dissicile est,

inquis,animum perducere ad contemptu animae. Est facile,sed scitaui vivere.