Aeternitatis prodromus mortis nuntius quem sanis, aegrotis, moribundis, sistit

61쪽

CAPUT I. 37.

tuas commendo spiritum meum, ardentissime te rogo, ne subito hinc tollas me. Manus tuae, o mi Redemptor, fecerunt me dc plasmaverunt me totum in circuitu, ne

quaeso sic repente praecipites me. Da, Oro , spatium poenitentiae, da felicem & in gratia tua obitum, Ut ego te tota mente diligam, laudem, & benedicam in aeternum.

Veruntamen, o bone I Ε s v, in manu tua sita sunt omnia, nec est qui tuae possit resistere voluntati. Vita mea pendet a tuo nutu i desinet illa cum tu volueris. Neque ego aliud volo,mi amantissime Deus,quam hoc ipsum tuum vel le. Quocunque loco, tempore, morbo extingui me volueris, ita fiat: haec omnia summae bonitati tuae dc divinae providentiae committo. Nullum locum, rempus ; nullii mortis genus quantumvis ignominiosum & acerbum eXcipio. Illud unicum rogo Christe Deus, ne improvisa & subitaria morte finiam.

Veruntamen non mea, sed tua voluntas

fiat. Si ita placitum est in conspectu

tuo, ut morte subita tollar, non recuso. Fiat voluntas tua in omnibus , 5 Deus. Spero enim & confido per magnam misericordiam tuam per quam hoc ipsum unice precor ὶ me tunc in gratia dc D ami-

62쪽

amicitia tua moriturum , in qua si moriar , non me mors quantumvis subita sap. e. separare a te poterit. Nam, Iustus si . v. . morte praeoccupatus fuerit, in refrigerio erit. Improvisa mors non est, cujus

vita fuit provida. Quod si ergo spatium mihi & te pus futurum non ni tibi soli , o Deus, noe notum ) quo me tibi commendemreece illud jam facio, & quam possitim submississime arie ardentissime ad te in

caelum de profundis clamo: Missmeremer Deus, securitam magnam misericordiam tuam: Fiat voluntas tua Domino , sicut in A, ct in terra : In manus tuas commendosiritum meum ; redemissime Damine Deus veritatis. Benedicant, re laudent te, Deus , creata omnia. In te, Domine' ' speravi, non confundar in aeternum.

I. 22. Diei vita pauci, o massi QVot es annorum Sexaginta. Et quot tui Septuaginta. Dic,& quotum tu agis annum t Octogesimurn. Ah , o boni, ubi sunt vestri anni λ Vbi sunt tui sexaginta 8 Vbi tu tuos septu ginta reliquisti Τ Et ubi tu octoginta tuos invenies Quid numeratis jam amissos i Eleganter Laelius ille sapiens dicenti cuidam : Sexaginta annos ha-heo: Hos, inquit, dicis sexaginta, quo non habes Nec quod praeteriit, nec

quod futurum est , tuum est. In puncto fugien-

63쪽

fugientis temporis pendemus;& magni est, modicum fuisse. AEgyptius Rex Pharao patriarcham mis, Iacob interrogans : Quot in uir, dies ... annorum vitae tuae Respondit senex : i s. Dies peregrinationis vitae meae, parvi& mali. Audite Tantali,qui sititis periturae vitae extentissimos annos : Ρeregrinos vos scitote,non incolas. Sed neque diuturni itineris peregrini estis.Via vestra dc brevis, & mala est e brevis, suta sorsitan prius finienda , quam haec ipsa, quam cum morte dividitis, hora: malam esse nescire non potest, quisquis etiamnum in illa est. Rubos saepius, . quam rosas offert calcandos. Et tamen miselli adhuc haeretis , dc immoramini his vepretis, tam immemores patriae lEgregie docet Gregorius, vitam hanc a viam esse ad caelum ; viatorum autem mρ multos vise amoenitate sic pasci, ut maia 'gis eos diu pergere, quam citiuS pervenire delectet. Heu nos deliros homulos flosculis capimur, & speciosiores lapillos Iegimus, negligimus immensas gazas. Terrae sordes recavernarum spumam corradimus , obliti quantos δί' uam veros thesauros perdamus , dum falsos quaerimus. Miseri & vanit Quid peregrino cum fosculis Sc Iapillis,si ad patriam non perveniat quid haec reliquisse oberit, si patriam contingat Laborare in hac via,lassescere, sudare,mo lestiarum quam plurimum pati, in ma-

64쪽

4o PRODROMI

ximo lucro ponendum. Tanto enImpatria placebit magis quanto displicuerit exilium. g. 23. 2ua ratione juvenis mori senex.

VTi senes non senes, sed pueros, ita

juvenes reperias non juvenes, sed aetate profectos. Barlaam eremicola, senex septuaginta annorum, Iosaphato Regi de aetate sciscitanti, annum quadragesimum quintum se agere respondit, ac miranti adjecit , tacuisse se studio viginti quinque annos; quod eos in mundi vanitates impensos , crederet omnino periisse. Ita Similius qui curis Curiae sepultus , dc potius Imperatori suo vixerat, quam sibi, sepulchro suo Vixerat, quam sibi , sepulchro suo inscribi junit : me jacet Similius vetulus sepsenis. Regum fasti de Saule Hebraeoy rege haec memoriae prodiderunt: Filius

unius anni erat Saul cum regnare coepisset,duobus autem annis regnavit super Israel. Saul regni principio, tam sceleris purus fuit, atque infans est unius anni, in hac tamen puritate vitae, unico tantum anno perstitit, licet universe viginti annis imperarit. Senium multi mature , dc ante senectutem , adipiscuntur ; plerique nunquam , qui etiam senes vitia retinent puerorum. Hinc pueri centum annorum moriun

tur.

65쪽

C A P v Τ I. si Itur. Vitae bonum non est positum in Senetit spatio ejus, sed in usu : potest fieri, imo saepe sit, ut qui diu vixit, parum vixe- ψ9 μἐrit. Quare nihil turpius est quam gran- dis natu senex , qui nullum aliud habetis.' argumentum, quo se probet diu vixisse,

quam aetatem. Eleganter sanctu S Am- n. brosius de Agnete virgine : Computa- 9O.quibatur, inquit, in annis infantia,sed erat senectus mentis immensa. Divinae Sa- GS pientiar oraculum proclamat: Senectus τὸ

venerabilis est non diuturna, nectue annorum numero computata: Cani autem

sunt sensus hominis, & aetas senectutis vita immaculata. Idcirco mores potiusquam crines venerandi. Reverentia plane uberiore dignus est , quisquis ante annos fit senex. Proba vita, senectus optima. At potuit, inquis,tam immature mortuus evadere vir magnus & Reipublicae perquam utilis. At potuit etiami quod justius timetur in fieri pluribus similis. Aspice juvenes quos luxuria in omne vitium propellit , quibus nullus dies sine aliquo insigni flagitio exit.

Ergo ille raptus est, ne malitia mutaret Sap. intellectum ejus, aut ne fictio decipe- eos. ret animam illius.Consummatus in brevi, eXplevit tempora multa. Quicunque φ δ 3 ad extremum sui fati venerit, hic moritur senex. Saepe in longissima vita mi nimii est quod vivitur. Gloriosius multo est sua virtute quam temporis dono

66쪽

g. r.

Tusc. D. t. lib. 9

e. I a. med.

42 PRODROMI senuisse. Satis diu vixit, qui bene vixit: satis diu pugnavit, qui vicit. f. 24. PARADOXUM. Sui quis voluit, diu vixit. BReve tempus aetatis , satis longum est ad bene vivendum , inquit Tullius. Nemo nimis cito moritur, qui diutius aut melius victurus , quam viXit, iron fuit. Satis annorum vel ephebus numerat, qui virtuti, qui aeternitati, ad quam natus est, vixit. An non satis locutus est, qui verbulo aut nutu persuasit Θ An non satis cucurrit, qui palmam obtinuiti An non satis navigavit,in portum feliciter pervenit i Optime enim omnium,qui citissime. Modo mors praemeditationem nostram non praeveniat; quo velocior, eo felicior erit. Verum ego ait apud Curtium Rex Macedo in qui non annos meos sed victorias numero,si munera fortuna bene computo, dia vixi. Quanto verius is,qui vitam suam omnem Deo consecrat, suoque solum

domino placere studet dc servire, fidenter dicat: Ergo, qui non annos meos, quibus Deo servio,sed desideria mea numero , si beneficia Domini mei bene computo, diu vixi. Sic est profecto: Centum, imo mille annos, imo saecula vivit, 3c Deo servit, quisquis ex animo vereque cupit Centenis vel millenis annis, aut multis saeculis

67쪽

CAPUT I. oculis Deo servire , si vivere tot annis liceret. Nam apud Deum voluntas pro facto sumitur,apud quem serio voluisse facere , saepe tantundem est , quantum fecisse. Sic & martyr esse potest, sam quinemque Christiana nobilitate proinfundere , licet sua morte in lectulo defungatur di sic& diu vivere , atque pro Christo fortiter & agere & pati potest, quisquis ardenter cupit ideo diu vivere, ut multum & agat pro Christo dc pati

tur. Nemo non suo die moritur, quisquis divinae voluntatis decreto moritur. g. 2 S. Moriendum est , moriendum. Λ Vgustus Imperator capta Perusia in suo .

- plurimos animadvertit. Orare venti inAusam vel excusare se conantibus, hac una as. Occurrit voce : Moriendum est. Ita tre- Dio ait centos ad aram Iulio Caesari extructam, goo.

hostiarum more mactari jussit. Iustinus & Irenaeus e priscis nobilis. simi scriptores , acute observant, post latam mortis sententiam in Protopla- 'stum, mortalium omnino neminem, secundum Dei Calendaritim , diem integrum contra

vixisse. Nam Prophetis & Aeostolis te- haras stibus , Vnus dies apud Dominum sicut nari mille anni , & mille anni sicut unus m. . ct

dies di Atqui nullus hominum mille an- 2. Pet. nis Vixit, ergo nec diem totum ullus. c 3. Moriendum est, etsi ad nongentos 3c am- 'V-8. Plius annos aetatem produxeris, Morien-

68쪽

dum est. Hoc ab oraculis divinis, humana ratione, & experientia certissimum. Oracula divina sexcenties proclamant, Moriendum. Ratio seipsam demonstrationibus evidentissimis convincit, reme contrariis composita , interitui obnoxiam , adeoque Moriendum e se. Experientia, stultorum ac sapientum magistra , digitum in immensos mortuorum cumulos intendens, vel oculis persuadet, hactenus neminem unum ex omni numero, mortis impetum elusisse .riendum H e. Sole ipso clarius estriendum esse. Sed an ullum caeli tonitrutam valide aures omnium percellit, atque hoc ipsuint Moriendum et'. Hic ne mini licet esse surdo. Velis nolis, admittere cogeris has voces; vel invitas aures penetrat hoc tonitru : Moriendum

est, irato Deo propitioque. IEschylus olim : Sola, inquit,Dearum

mors munera non amat, non admittit

dulcis partem spei. Quare sapienter Se-

neca r Hoc , inquit, assigamus animo, 'si' hoc nobis subinde dicamusa Moriendum s. Quando melius hoc nescies. Mors naturae lex, mors ossicium tributumque mortalium est, tunc dandum , cum exigitur. Quapropter omnibus omissis,

hoc unum meditare, ne mortis nomen

resormides: essice illam tibi cogitatione multa familiarem: ut si ita tulerit, possisis illi vel obviam exire.

69쪽

g. 26. Mortis memoria varie refricanda. I. cranium in furno areDoctum, dc pistillo in farinam

edactum, admixto oleo , gangraenae ac arcinomati felicissime mederi. Calvase mortuorum ossa seria contemplatio-ie Velut commolere, dc unguenti locodhibere,omnem animi pestem persanat. . a. Plato tanto aliquem evadere se 'me fientiorum censebat, quanto Vivacius hoῖι onsideraret mortem. Ideo discipulis inmis. iis philosephiae studiosis hanc legem ine. Iolixit , ut iter ingressi pedes nunquam Matti perirent. voluit vir sapiens hoc ritu ignificare , extremum vitae assidue co-Μandum.

3. Nicolaus Christophorus Radgivi-- ltius, Princeps Polonus assirmat, in AE- ζ ἡ . .

ypto eos qui prudentia & aetate cete is pa- is antistarent, oblonga mortuorum Os- --.a, ebore aut ligno emota,aut etiam ve- mihia hodieque circumgestare , mutuo sibi pag. aonstrare, & ad meditandum obitum a 3 . ohortari. Mensis etiam memoriam nortis inserunt AEgyptii, conviviaque laudunt tristi hoc acromate: Μemen

ote mori.

. Calipha Rex Tartarorum in urbe agdad, cie festo, quem ipsi nam adam

Scant, conspiciendum se populo datuus, mula vehens,& vestibuS ex auro Scirgento contextis conspicuus .fulgenti-

70쪽

greditur. Supra cidarim vero nigram calanticam gestat; quo quidem ritu,

omnem corporis ornatum,mortis tenebris occulendum significat. Βεηρ - s. Iustiniano Imperatori mortuo,instra ta vestis stragula,in qua opere Phrygio, victarum umium , 8c barbarorum Reingum, quos ipse debellarat, emgies textae. Ecce tibi inter pugnas, triumphos, victorias , mortis simulacrum. Ludit certe mors in imperiis , dc sequo pulsat pede pauperum tabernas , regumque o Q turres. Martinus V. summus Pontifex, c. aruis hoc habuit symbolum loquentis pictu dictus. , seu tacentis poeseos: In pyra jam accensia jacebant , brevi etiam arsura, Pontificis tiara, Cardinalium galerus, Antistitum infulae, Imperatoris diadema , Regum coronae, Ducum pileus Scgladius. adscriptum lemma : Sic omnus

Frauca Petrari

cujus

opera sapius

6. Nautae,nescio cujus responsionem probo , quem cum quidam interrogasset: Vbinam pater ejus obiisset in mari, dixit. Cumque ille idem de avo reproavo,atque atavo nominatim quaesitiset ex ordine , responsumque idem de singulis accepisset, subjecit Et nunquid tu , ait, mare ingredi non times t Responsum nauta diuimulans, Et ubinam, inquit, tuus obiit pater i Suo, ait,

iste, in lectulo. Sed ubi avus, ubi prO-