Aeternitatis prodromus mortis nuntius quem sanis, aegrotis, moribundis, sistit

91쪽

CAPUT I. 6 g. 37. Maxima vita labes praerastinatio. Obinia differimus, excepta nequitia, quae plerunque hodiernum diem

occupat,non crastinum. In ceteris semper promissores sumus. Sc dicimus e Cras hoc fiet, altera hebdomade nulla erit mora, sequenti anno istud expedietur. Ita dies,ita menses, Sc anni labuntur, dum procrastinamus, dum promittimus , dc nunquam promissis stamus. optime Seneca : Audies , inquit, ple- serosque dicentes: Aquinquagesimo otium secedam : sexagesimus annuS ab . officiis me dimittet. Et quem tandem a lectu longioris vitae praedem accipis quis ista sicuti disponis, ire patietur Non lis. te pudet reliquias fecemque vitae reser vare Deo, 3c id solum tempus bonae menti destinare, quod in nullam rem conferri possit Quam serum est, tunc vivere incipere, cum desinendum est tquae tam stulta mortalitatis oblivio, in quinquagesimum & sexagesimum annum differre sana consilia; & inde velle vitam inchoare , quo pauci eam per

duxerunt.

Sigismundus ΙΙ. Rex Poloniae, ob

perpetuam cunctationem ac segnitiem in gravissimis negotiis, Rex crastinus -- cibatur, Tales certe nos sumus, homines

crastini : Omnia disserimus , omnium liben-

92쪽

εs PRODROMI libentissime, si liceret, dilaturi etiam

mortem. Sed moriendi negotium moram non fert, dilationes non admittit rCum mors pulsat , illico trahendum est pessulum. Ergo, quod veteri verbo dicitur : Si diu senex esse velis, maturesias senex , quod esse potes , nihil diseferendo. Rex Macedo ad tantum victoriarum numerum pervenit hac una re , nihil differendo. Nos , optima quaeque disserendo , omnia per- Sem. dimus. Vere dixit Chrysologus Sem- J- per homo bona facere tunc cupit,quando mors faciendi tempus ademit. Ad mortem his plerumque gradibus, velut qui ambulando dormiunt, pervenimus. Primo salubria differre quotidie ac procrastinare incipimus , dein aliquanto lentius agere, postremo penitus oblivisci δc omittere facienda , ita suaviter obdormire & perire. O mortales, sera nimis vita est crastina , vivire hodie: stipem hodie date, de peccatis hodie dolete e quis enim vobis spopondit crastinum t quod hodie fieri potest , cur in alios sors nunquam secuturos dies differturi Differre honesta,

semper serum ac noxium fuit. Iactura vita maxima, est dilatis:

Noluisse visus interim est, quit distulis. Properemus ergo & cogitemus, quantum celeritati addituri essemus, si a te go instaret hostis, si equitem adventare suspicaremur , ac fugientium premere vesti-

93쪽

vestigia. Fit hoc. premimur. accelere mus dc evadamus. PerducamuS nos ita tutum, & subinde consideremus, quam pulchra res sit consummare vitam ante mortem. Maximum mortis latarium est, NIHIL DISTULISSE.

I. 38. Henatus mortis.

BasLGVilielmus III. Dux Bavariae , P ter pauperum,homnumque religio- serum omnium tutor , quem vita iunctum, etsi omnium uoces siluissent, pro 14 r. funere satis laudassent tot comploran ctiar. tium voces δc lacrimae. Hic , inquam, a n. laudatissimus princeps , ubi e Concilio a L. Basileensi, cui Caesaris Ioco praeerat, ἔφ' 'Monachium rediit, somnium tale habuit. Videbatur sibi videre eminentissi- F mae staturae cervum , qui altero quidem e. 3. qu, cornu campanulas , altero accens S cem qua reos praeserret. Fugientem hanc feram narrat, Venator & canes certatim insequeban- Πῖ qtur. Interclusis omnibus evadendi viis' ''territum animal in coemeterium Divae Virginis profugit. Hic sepulchrum in- maxhumando homini apertu, praecipiti cursu irruens cervus, captus Sc occisus est.

Evigilavit his visis princeps, 3c quid sibi hoc somnii vellet; secum ipse cisquisi- vir. Altero die, quid somniasses , suis etiam proceribus narravita Varias habuit interpretationes hoc somnium, Quibus auditis Dux Guillelmus: Ego, F inquit,

94쪽

inquit, sum cervus iste, mortalem hanc vitam brevi finiturus ; in illo ipso beatae Virginis templo humari volo. Omnia ordine facta, & praesagia eventum habuerunt. Brevi morbus & mors Guillelmi principis coreus in sepulchri latebras coegerunt, auimo utique in caeruleas illas oras evolante. Bona mors initium est aeternitatis beatissimae g. 39. Cur quotidiana spectant funera,

mortem non cogitemus.

DIabolus , pictor peritissimus , ita pingit ad ' Optices legem, ut quod

ante nos,pro imum nobis est, putemus remotissimum. Hinc quasi mille annis Victuri , longissimam nobis securitatem a morte pollicemur. Hinc funera spectamus & ridemus quasi nos nunquam futuri funus. Quotidie morimu tamen

nos es e aeternoS credimus.

Thomas Morus , illud Angliae sidus, ne ulla cuiquam aetas liberalius vivendi spatium promitteret, hac hypotyposisubmonens:Sicut qui e carcere, ait, ducitur ad patibulum, etsi longiore ducatur via non tamen ideo patibulum metuit minus ,quia eo perventurus est tardius i & licet firmis sit pedibus, vegetis oculis, valido pectore , cibus potusque etiamnum ei sapiat, hoc tamen illum extreme angit, Iaz,n via esse: Et nos

95쪽

CAPUT I. Oromnes ducimur ad mortis patibulum, in via jam sumus omnes, dc intervallis exiguis disjungimur. Non deserunt nos morientes, sed antecedunt. At dicas: Santisimus sum, nec quidquam mortis sentio. Quicquid dixeris: In via es; SCnos una tecum in via sumus,jam imus. At ego , ais , annum tricessimum nondum excessi. Ira via jam era S anno vicesimo, imo decimo,imo & primo anno, primaque hora; perge tantum , brevieris in termino. At somnus , cibus, po tusque adhuc mire sapiunt. O delire, hax mors non curat: Iam in via sumus, respice , jam tibi minatur patibulum. duceris, exiguum superest temporis, dc expirasti, tecumque Omnis tua pompa, aut luxuria. Omnis nostra vita,ad mortem est via. s. qo. Compendiosis a re optima mortis

p meditatio.

TIT tibi mors felix contingat visere disicerV Vt felix positi vivere, disce mori.

Haec summa rerum; haec ars artium est. Bene vivere , tota vita discendum Sen. de

est ,& quod magis fortasse quis mire- . tur, tota vita discendum est mori. Tot πmaximi viri, relictis omnibus impedimentis, cum divitiis, voluptatibus, officiis renuntiassent , hoc unum in extremam usque aetatem aegerunt, ut vivere

scirent: plures tamen eX his, nondum

96쪽

xa PRODROMI se scire consessi, e vita abierunt. Et qua ratione hoc illi scient, qui nunquam id

discere conati sunt Plurimi mortalium non curant, quam bene vivant, sed quam diu; cum omnibus possit contingere, ut bene vivant; ut diu, nulli. Quidam tunc vivere incipiunt,cum desinendum est. Hinc inanes omnium bonorum sumus, quorum desiderio , in mne vitae laboramus, timidi mortis,inscii vitae. Quisquis igitur discere cupit artem vivendi, discat prius moriendi. Supervacuum forsitan putat quis illud di-lcere , quo semel tantum est utendun, Hoc ipsum est, quare omni studio in hanc curam incumbere debeamus. Semper enim discendum est, quod an sciamus , experiri non possumus. Res magna non est vivere, res magna est mori. g. 4I. Hodie mihi , eras tibi. FRanciscus Rex Galliarum a Cato,n. 2 - rolo V. captus , cum Madriti in pa- mihi riete legisset Caroli Symbolum i Plus pag. ultra, adscripsit r Hodie mihi, eras tibi. s76. Non succensuit victor , sed intellexisse se testatus , subscripsit. Homo sum , mani nihil a me alienum puto. Eleganter Gregorius Nazianzenus r. an caput, inquit, jam canescit, prope este ira aestas vitae; in nos sorte falx acuitur, rebaptis timeo ne nobis dormientibus, dc in una Giata. spe occupatis, repente accedat messor

97쪽

CAPUT I. 73 terribilis .sed dices. Senes metuant,ego juvenis sum:Noli decipi. non definitur

mors certo tempore aetatis.Ιde feretrum hodie senem cras elegantem adolescentem, perendie virum robustum,dein virginem aut .vetulam effert. Ad rem Annaeus Philosophus : Mors, inquit, tam λη' juveni ante oculos debet esse quam se ''ni. non enim citamur e tabulis censualibus , in quibus iuniores senioresque notati, & cujusque adeo aevum. Talis autem citatio in militia & dilectu obtinebat; at non in morte. Omnium morientium suprema salutatio & monitum est : Hodie mihi, eras tibi. Sed Scmortuorum hoc carmen est , qui e tumulis acclamant: Mihi heri, tibi hodie. Memento mortis, memento aeternitatis, quam ego hesterna, tu luce hodierna incipies aut crastina , uterque nulla finiturus. s. 42. Ergo dum vivis, vise :Non Genio , non corpori, non Voluptati , sed virtuti, sed caelo , sed Deo. Vive & age , tam patiendo pro Deo , quam faciendo & laborando. Nescis enim quadiu subsistas , dc si post '' . .

modicum tollat te factor tuus. Salu- . di, herrime monet sapientissimuS concio Tteles natorum : Quodcunque facere potest est. manus tua, instanter operare : quia nec opus,nec ratio,nec sapientia, nec scien-

98쪽

tia erunt apud inferos, quo tu prope-Gal. raS. Bonum ergo facientes non deficia- c. 6. mus, i hortatur Apostolus in tempore e- π 9, nim suo, metemus non deficientes. Ergo φλψ dum tempus habemus , operemur bo num ad omnes. Coepisti laborare laborem coeptum industria urge continua : nunquam quiesce , nunquam nec

interrumpe quidem laborem illum qui

caelum potest mereri. Nam vitae tuae momentum nullum est quo non possis lucrari, dc caelestem tibi ines aurum augere. Hoc igitur modo sine cessatione labora; veniet tempus quietis, quam Iob. 7. labor nullus unquam interrumpet. Mi v. I. litia est vita hominis super terram , dc sicut dies mercenarii dies ejus. Merce

narius , inquit Gregorius , quod grave perpendit ex labore , leve aestimat ex

remuneratione.Mercenarius, ne dies ab opere vacuus transeat tollicite curat,na

noctem quieti,diem vero labori scit esse destinatum. Tu ergo labora dum dies Ioan. est, dumque licet laborare ; Uenit nox .9. clamat Veritas in quando nemo potest operari. Ergo, dum operi sol favet, operare. Est qui recidat labori tuo praemium. Habes operis tui perpetuum &attentissimum inspectorem Deum , qui uti capillos tui capitis habet numeratos, ita dc minimas noxas tuas , ita SC minima opera tua, quae ipsius honori ἔρρ' facis i ne dubita, cunctos gressus tuos dinumerat. Vno saltu, imo passu unico

99쪽

CAPUT 1. 7ς peregisti totum iter ad aeternitatem. Sed vide ut pedem bene ponas. Talis eris in omne aevum , qualem te in morte gesseris. S. 63. Si cras , quare non hodiet VNa est, sed ponderosissima catena quae nos alligatos tenet, AMOR VITAE, qui ut non est abjiciendus , ita semper minuendus est : ut siquando res exiget, nihil nos detineat, nec impediat, quo minus parati simus, quod quandoque faciendum est , statim facere. Vita non est imperfecta, sinonesta est. Ubicunque desines, si bene desinis, tota est.

Hipponensis praesul Augustinus, ad P ρ alium sibi familiarissimum Praesulem in

extremis fati scentem revisebat,cumque aeger elata manu ad superos se migraturum significaret,i ubjecit Augustinus; e.27. Eum Ecclesiae necessarium, vita longiore dignum. Ad haec respondit aeger : Si nunquam , bene et si autem aliquando, quare

non modo ZMors omnes seque vocat. Eodem citius tardiusve veniendum est. Hoc sciis mus i nec de re, sed de die querimur. Quid ergo Τ Non tibi timidissimus omnium videtur & insipientisiimus, qui magno ambitu rogat moram mortis Nonne indignareris illi, qui inter perituros constitutus , beneficii loco pere-

100쪽

ret, ut ultimus praeberet cervicem' Hoc ipsum nos facimus. Magno aestim mus, mori tardius. In omnes constitutum est capitale supplicium, & quidem

constitutione justinima. Nam , quod maximum solet esse s Iatium extrema passuris , omnium caussa eadem est. Quid jam interest , priores aliis an posteriores e vita, tanquam e theatro, eXeamuS: exeundum est. Si ergo aliquando , quare non modo ξ Hodie forsan mors parcit Non effugisti: cras irruet. Petet te gladius, petet lapis, petes febris. Nunquam & nullo loco tutus es. Exeundum est. Si ergo cras, quare non hodie t si aliquando , quare non modo Zg. qq. . Cur mors horribilis'm Ors quidem omnium par est,ea ta-a amen per quae venit, diversa sunt. Alius inter coenandum expirat, alterius mors somno continuatur,aliquis in ipso flagitio extinguitur : hic ferro transis foditur , ille aquis praefocatur, iste inflammis finiti aliqui serpentum morsu

CXanimantur, aut ruina franguntur aliis per lon8am nervorum contractionem minutatim extorquetur anima et aliorum vita in medio flore praescinditur,aliorum interrumpuntur principiar alter adolescens decedit, alter senex, alius

praeter hos insans , cui nihil amplius