장음표시 사용
211쪽
vicissim nos totos illius obcle 'Micipe mus. Si illius imperio & impiis hdus line intermissione proiibbi. nostris commodis nota es diesque serhii ser uest ut nos illi tota vita sine interstiissio a. Oviamus: praeseriim,ctim eo ipse quo creat, rae nobis seruiunt , ipsemet nobis seruiat, pro nobis assidue in creaturis &pis Eleat ra
ras laboret. Illae enim sunt iust rua in vi quae omnem vim sbam ab ipsis hab t, &sine ipsius auxilio nihil possiprincipalis. motor, director, Mautio om niu m commodorum, quae staturi proueniunt o Itaque si Deus ipseassiduo psi,
nobis laborat, ut nostris comm qua fronte nos illi seruire, Sclaborare rccusabimus 2 Detu principes regni sui nostris comat ' VVoluit; quod Mnus seruitutis , lnon debeamus 3 praesertim cum c olin eum fiiseni nobis praestiter suu m obsequium alliceret.Ita x,
tio , omnis aequitas postulat, ut consecremus, qui uniuersam iram una cu caelestibus spiritimo iis obsequiu m-conam'dum ina pat aertius titulus neralis est latio seruatonis Consseruatio rerum D est beneficium , quam prima
212쪽
nihil sit aliud quam creationis continuatio. Nam per illam operationem , qua Deus
omnia intime tenet Sc conseruat, continenter dat quod semel datum est. Non enim ita res factae sunt, ut possint per se consistere, sicut domus semel facta abeunte arti fice per se stat: sed opus est assiduo influxu, quo singulis momentis detur quod semel datum
est: alioquin omnia in nihilum evanesceret. Si ergo singulis momentis Deus confert totum illud bonum quod semel dedit: profecto singulis momentis nos obstringit adsitum obsequium. Non enim naturae neces sitate,aut coacte,sed libere dc mera benignitate nos conseruat: cum singulis momςntis, potentiς suae,qua nos sustentat, manum posunt subtrahere,& sinere nos in nostrum nihilum recidere. Itaque libera illa tanti benefi-ch continuatio singulis momentis est instar noui beneficij, nouam ac continuam seruitutis obligationem inducit. Quare ratione conseruationis no minus xoti sumus Dei, nec minus ei subiecti, dc ad eius seruitutem obstricti,quam ratione creationis. Hos tres titulos complexus est S. Bernardus serm. de
quadruplici debito,his verbis: Ecce in ranuis est,qui fecit calum o terram,qcreator tuus est, tu creatura:tu semin. iste dominus: iste guluή, tu strentum. Totum ergo quod es ict N debes,
213쪽
debes, a quo totum habes, qui se te fecit, se benefecit tibi: qui tibi ministrat merum cur
μ,aeris temperiem, fecunditatem terra, ructuum ubertatem. Huic reuera totis medusgis,
totis miribus seruiendum,ne forte indignationis oculo te rel=iciat se desticiat, o conterat
in aeternum. HaeC ille. . Quartis; titulus est ratione Incarnationis:
quod nostrae salutis causa nostram naturam ,nostrasque miserias absque tamen peccato assum piit,&triginta tres annos innostrum obsequium impendit. I .cum diues esset,pro nobis egenW factus est, ut nos istius inopia diuitesseremin. Ille pro nobis famem .& sitim, frigus & aestum, labores & fatigationes,dolores & contumelias, bc omnia vitae mortalis incommoda sustinuit, ut nobis viam aeternae salutis ostenderet, dc exem- .plum Deo seruiendi praeberet. Duplex hic occurrit ratio illi seruiendi. Primo, quod nostram naturam nostrasque miserias ac sumpserit: altera, quod tanto tempore se in nostrum commodum expenderit. Quidnam tantis beneficijs a nobis digne possit rependi Z Infinitam profecto merentur gra-titudinem, infinita obsequia, infinitam gratiarum actionem et quia utrumque infinitae aestimationis propter infinitam maiestatem benefactoris. Si Rex depolita veste regia,
214쪽
DA sΤΑΤv VITAE DELIGENDO. I9s relicta solita magnificentia assumeret habitum statum mancipij,& triginta tres an nos hoc modo in magna afflictione serui- iret, ut vilissim iam mancipium redimeret: quanto gratitudinis Vinculo mancipium
istud teneretur obstrictum ad seruiendum Regi illi' Ingratissimum plane censeretur, nisi totis viribus ei studeret famulari. At infinities pluris aestimandum quod Deus pro nobis fecit. inquit S. Ber- nardus, dirum vel durum esse poteris, cum ςerm. do recordatus fueris, quod iste in forma Dei, in die aeternitatis sua, in silendoribin Sanctorum , ante lim ferum genitus, sponsioressi tura substantiae Dei, venit ad carcerem stuum, ad limum tuum, in us usique ad cubitos si dicitur in limo profundi non Have tibi, cum tibi cosiegeris omnes amaritudines Domini tui: se rememoraberis primam quidem illarum infantilium necessitatum : deinde laborum quos pertulit in praedicando , fatigationum in discurrendo, tentationum in ieiunando , violiarum in .
orando, lacumarum in compatiendo, insidia- 'rum in colgoquendo: postremὸ periculorum, conuitiorum , sipulorum , colaphorum, sagellorum , irr sonum, subfannationum, exprobrationum,clauorum, horumque ilium,
quae in silutem nostri generis triginta se
215쪽
tribus annis operatin er passin es in medio
intus titulus est ratione redemptionis; quod ille sanguinem & vitam profuderit,ut nos e tyrannide diaboli, & aeterna morte eriperet. Duplex est hic beneficium immensae aestimationis, quorum Vtrumq; summam a nobis gratitudinem & seruitutem postulat. Primo,quia vitam suam infinities nostra praestantiorem, expendit pro nostra. Vnde etiamsi omnes huius vitae labores & dolores illius causa toleremus, paria es reddere non poterimus. Finiti enim ad infinitum nulla est proportio. Illius sanguis & vita, illius labores & dolores, illius contumeliae Z acerbitates, infinitae sunt aestimationis, propter dignitatem & maiestatem personae. Secundo, quia nos ab aeterna morte & diaboli tyrannide liberauit. Vnde nouo modo facti sumus eius serui,utpote ab illo e seruitute& morte, soluto maximo pretio, redempti. Tota igitur vita nostra omni iure ei seruire debet, quia ille S vitani suam pro nostra expendit,& per suam mortem nos ab aeterna morte liberauit.Vnde S.Bernardus serm.
de quadruplici dehito:Christo Iesu debes omnem vitam tuam: quia irae vitam suam posuit pro tua, o cruciatus amaro1sustinuit, ne tu perpetuos sustineres. O quam indebita misera .
216쪽
seratio, quam gratuita est probat dilectio, quam inopinata dignatio quam stupenda dulcedo, quam inuicta mansuetudo, Regem gloriae pro despicatismo vernaculo, imo vermiaculo,cruci is Sextus titulus est ratione adoptionis: quia 1 Σnos ex mancipijs & hostibus adoptauit in RAetio Nasilios. Quid huic beneficio possit a nobis diagne refundi Si Rex mancipia rebellia,millies mortem commerita ingratiam reciperet , & insuper in filios adoptaret, cuique unius prouinciae gubernatione attributa; , quis non obstupesceret ad tantam benignitatem' Quis illa mancipia non damnaret ingratitudinis, si non Regis obsequbs, sed su is voluptatibus & lusibus se addicerent Postulat plane tantum beneficium omnem gratitudinem, omne obsequium, Omnem
Septimus titulus est ratione donationi ui 1 3 in mysterio Eucharisiae, ubi seipsum totum RATIONE nobis dedit in cibum & potum,Vt sic in ani- ui' , i in
mam nostram suum transfunderet spiri- Eve MARitum,& in corpus immortalitatem.Si ipse totum suum corpus, & totum sanguinem una cum anima &diuinitate nobis in cibum &potum dedit, ut nos sanctificaret & beatos iefficeret: quid excusationis habebimus, nisi vicissim nos totos ipsi consecremus, Ut ani-
217쪽
re illius honori serviant Z Plus est se dare in cibum, quam in seruum; dc intim C se Vnire, . quam exterius famulari. Immensum est hoci beneficium: quia quod datur, immensi est preth:&fructus qui inde percipitur, immenius, quia spiritus diuini per hunc cibum em-cimur participeS. 174 Octauus titulus est aeternorum bonorum εξτῆR Q promisso. Promittitur ijs, qui Deo fideliter seruiunt,visio Dei,fruitio diuinorum bonoru m, participatio diuinς beatitudinis, Angelorum contubernium, habitatio caelestis,uita aeterna, omnium bonorum affluentia. Videmus innumeros qui omni industria per totam vitam seruiunt potentioribus pro rebus infimis & temporalibus : quanto magis seruie dum Deo pro sit inmis illis SI aeternis Si infima S momentanea tantam seruit tem merentur,tantisque obsequijs digna iudicantur, quantis digna sunt qterna illa, quae infinities omnibus temporalibus praestantiora' Infinitum bonum infinito labore dignum fuerat. Verum quia hic praestari non poterat,s altem aequitas postulat,ut quidquid habemus & poisumus,in illud conferamus: sic enim etiam id quod nos afferimus, quodam modo infinitum erit, si a nobis nullo fine,nullisque limitibus restrictum fuerit. Si
218쪽
vita perpetua pretio comparari posset, nullum pretium videretur nimium: & si quis totius mundi aurum Ac gemmas possideret, 'libenter offerret. modo hoc bonum ve- νHes, sinquit S. Augustinus serm. 6 . de Verbis Domini) emes vis. Non multum exaestues de re magna propter preti, magnitudinem. Tantum valet,quantum habestinosi quaerere quid habeas ,sed qualis M. Resina tanti valet,quantum es tu : da te, o habebis iliam. Sed malus sum, inquies, dr forte non accipiet
me. Dando te illi, bonus eris. Itaque ut hoc bonum comparetur, nihil aliud requiritur, iquam ut nos Deo in obsequium tradamus. Si in hoc tempore vitae nostrae illi fideliter seruierimus, ille in sua aeternitate liberalissime compensabit. Nonus titulus est ratione professonis Chri- 17ssianimi, quam in Baptis o fecimus. Hic RATIO Narenuntiauimus diabolo-operibus eius; re' s no N t snuntiauimus saeculo Voluptatibus eiuS. CHMsTIA Hanc renuntiationem valde ponderant
sancti Patres, inter quos S. Ambrosius lib. I. de Sacramentis cap. 2. ita scribit: tau ndo te interrogauit, i renuntias diabolo operi bus eius, quid responditii' renuntio. Ab- renuntia seculo or voluptatibus eius' Abrenuntio. UMemor esto sermonis tui, numquam tibi excidat tuae series cautionis, &c.
219쪽
Similia habet S. Augustinus L .de Symbolo
ad Catechum. cap.-Cyprianus epist. γItaque ex vi nostrae professionis obstricti si1-mus, ut Voluptates, diuitias, honores non amemus,non sectemur, iuxta illud Apostmii 1. ad Corinth. 7. Hoc itaque dico, fratres, . tempus breue est: reliquum es, ut qui habem uxores, tamquam non habent sint: se quisent, tamquam non'mes: er qui gaudent, tamquam non gaudentes: se qui emunt, tamquam non possedentes: se qui utuntur hoc
mundo, tamquam non utantur.praeterit enim
Aura huius mundi. Ecce quanta perfectio exigatur ab omnibus Christianis, si suae professioni sativicere velint: nimirum ut Lamparum afficiantur rebus huius mundi, ac si eas non haberent, ac si eas a se abdicassent. Idem confirmatur ex eo, quod in Bapti- ad Gai 3. smo profiteamur nos exuere veterem homi- - induere nouum. Vita veteris hominis est amor saeculi, vita secularis. Vita noui hominis est amor Dei , de imitatio Christi. Ex quibus patet,eum Christianum, qui amore diuitiarum, honorum, Voluptatum tenetur, non satisfacere suae vocationi:, quia neque veterem hominem exuit,neque
nouum induiti sed iisdem affectibus vivit quibus Ethnici. γε Decimus titulus est ex beneficiispriuatim
220쪽
comtis, quae multiplicia sunt: ut quod tempore gratiar nati;quod a Claristianis parenti- b xiv ris bus progeniti, & Christiane educati: quod ab haeresi S infinitis peccatorum periculis praeseruati: quod etsi Deum toties offende rimus,ab ipso, prout merebamur, non simus condemnati,nec daemonis potestati traditi, sed benigne tolerati, S ad poenitentiam adducti,quod toties peccantibus, toties peccata condonarit, SI ex inimicis filios effecerit M alia huiusmodi. Singula horum benefi- , Ciorum perpetuam merentur seruitutem. Et vi cetera omittam, quisque secum cogitet , quoties Deum mortifere offenderit,& qternos cruciatus meruerit , & quoties item in eisit reconciliatus, & ex inferno ereptus, & ex inimico amicus S filius effectus. Singulae peccatorum condonationes,& singulς adoptiones infinitam postulant gratitudinem, quia singulae bonum infinitum. Ex quibus perspicuum est,si omnes isti ti- 1
tuli,omniaque debitorum nomina in unum IMMENfA Conferantur,immensam quamdam debitorum summam confectum iri, cuius ne milia
lesimae quidem parti umquana pares esse possimuS. Vt enim breuiter omnia colligamus: sumus illi debitores, Primo, quia eius figmentum.Secundo,quia eius imago. Tertio,quia