Datiana historia ecclesiae Mediolanensis : ad anno christi li. ad CCCIV. vel anonymi Mediolanensis qui circa annum DXXXVI scribebat ad s. datium episcopum liber de primis episcopis Mediolani olim de situ civitatis Mediolani nuncupatus

31쪽

scilicet speciale, omnibus notum, ideoque VetuSlum. Immo prudeat in medium

Diploma Adali,haldi Regis Longobardo-Φum pr0 Monasterio B0biensi, signatum Payiae Pulatio, anno requi nostri fel citer septimo, id est anno 622. Uuod si Vocabulum Papia jam initio saeculi VlΙ. in diplomatibus, aliisque hujusmi di publicis m0numentis adhibebatur, cons qui tur jam tum publici usus Veterisque consuetudinis suisse. Re quidem Vera plerique Scriptores rerum Τicinensium, etsi diversim0de etymologiam originem-Ve nominis reserant, consentiunt tamen Pupiu voeabulum urbi inditum postquam a Gothis anno 4 6. eversa iterum aedificata est, et in meliorem formam reducta. Ego vero omissis illorum ety-m0logiis, n0n absurdum puto illud nomen Pupiu ex Epiphani 0 urbis episc0p0 derivare. Ille enim I ieini vastitute ut flammis absumptae reparat0r ac pene parens suerat, testo Ennodio qui in Ρει- ne lilii . S. Epiphuriis Ticinensis Episc0- hi: Stulus civitulis, inquit, quem multitudo bu burica succidebui, unius sol

bul uuxilio: nec tu illum ad delendum 3ulpiciebui exercitus, quia illum ad rei a

quanta Epiphanius pr0 instauratione urbis gesserat. Uriau 0mnia cum perpeΠ- dissol Gallus i seripsit: si Romano bibente imperio omnin0 deleta est urbs ista sub Odoacre; Verum cura Epiphnnii ejusdem episcopi n0n solum in pristinam gloriam restituta est, sed illu

strius nil in D.

Iam Vero ex una parte Solemne est urbibus nomen conditoris Vel reparatoris poni: ex altera voeabulum Pnpia reliquias ni minis Epiphanii servat quasi dicta suerit Epiph inuetu, Piphania, Pantia, quod quidem Voeabulum uncipi si et altero Saeculo corruptum , et male Versatum pro con Suetudine p0puli, apparet in monumentis antiquis. mexempli gratia in Chronico Monustorii

cuuiu quasi diceres pes in iv. in Annali bus Francorum ejusdem saeculi 3 diei tur Pavetu; quasi diceres Pufeiu, Vel pubeniti. Adde cum Mabillonio ster Ilulic. Τ. I. Vocabulum Ticinum transisse inn0men Palatii a Theoderico Gothorum rege pr0pe Pupium erecti, Vocabulum Papia vel Pavia urbem indicasso. Ita enim legitur in Diplomate Berengarii anni 9 3. pro Robiensi monasterio: Dalum Pul tu ciuilule, Pulutio Ticinensi.

Vido oliam Gallum citatum. Caeterum eum nos Historiae hujus Datianae non habeamus autographum Ssed tantum codices apograph08, quidni amanuensis qui exemplaria exscripsit saeculo VIII. vel IX. propri0 marte addiderit Verba, quue ultero Docubulo Pupiu dicit u 3 istiusmodi

ausus temerari08 passim reperiunt seruditi votorum exemplaria ad trutinam re-

32쪽

XXVIrum et Auet0r et Paulus illam etymologiam a M. Varrone de se Rusticu Lib. 1. cap. 32. depr0mpSiSse putandi Sunt, ut demonstratum est pagina 5, nota 3. 4 Paulo Diac0no pariter, inquit Muratorius, hausit aliam opini0nem de Ga liu Cisulpinu, de Brenno etc. Verum lue qu0que Auctor opini0nis Suae ducem

nempe Iustiuum historicum sive Pom- peum Τrogum Histor. Lib. XX. cap. 5., tum Τitum Livium Lib. V. e. 25. Consule paginam si, nota 4. Itaque invicta stant argumenta quibuS demonstratum est, Aueti rem Seripsisse saeculo VI. anno 536. sedente Mediolani episcopo Datio.

33쪽

DIS SERVAT O I .

Inter praecipua quae historicum commendabilem faciunt, est Chri nologia rite ad veritatem disp0sita: adeo ut siquis

liber anaehr0nismata praeSeserat, et Ochus scilicet inversas Vel perturbataS, plerumque inter commenta et sabulas limandetur. Jam Vero nostro Auctori ead0S constat; nam et epoelias singulissere passibus Signat , et eas ad optimorum histori eorum n0rmam componit.

Immo in op0ehis dubiis signandis plerumque meliorem tenet 0pinionem et quae recentioris eriti eae suffragium fert; qu0d suis locis notulum patet. Duae tamen epochae in MSS. aliquantisper la-b0rant: qu id quidem eviden 1issimo amanuensis vitio tribuendum est. Nam 4uet 0r etiam duobus his in locis ita rerum seriem disposuit. easquo e ingeSSit circumstantius, quibuS, digit0 quaSi, err0- rem iudieat et e0rrigendi rationem Suppeditat. Duo haec loca sunt in capite terti , et quinto: eaque accurate Sunt expendendη. Auctor capite tertio praemissis inc0mpendi0 praecipuis de Barnaba notitiis, narrationem exorditur ab anno φαέιὶ

fodecimo. ut notat, po3t Domini hu83i0- Neiri, quand0 I 03toli per impositionem munitum Paulum et sua nubum ad My03t0lutus fustistium extulerunt, et ud9entium mus isterium puriter destinu-

batur.

Prosequitur Auctor: Exin circumfluu-que dissus is us 'redi caepere rectione , in Aulus, provincius, verbi Dei semen Gentilium mentibus inserendo: breviterque perstringit primum eorum ap0- stolicum iter Cypri et Asiae min0ris :deinde refert dissensi0nem inter Paulum et Barnabam i)b0rtum in initio seeundi itineris, causa Joannis Marci; quae dissensio evenit a reliquot dies post Concilium Hierosolymitanum habitum anno actae Vulg. 50 δ. Bumicibus i9itur 3e

Cyprum putrium repetiit insulum J0n p0st mullum denique temPoris u-sceiulens uu im udiit Romam, cum e38et annus a constitutione ejus DCC VCI . hoc est annus Claudii I. Post vero Domini ascensionem I III. . . . Primus eae ih istolis filium Dei Romano coetui Proclum uult. Unusquisque primo statim in

tus intelligit. Nam si ann0 p0St pnSSi0i in Domini decim0quarto, Barnabas e0epit primum iter ap0stolidum, si deind0p0Si qua in 'a' annus interfuit Conditio Histrosolymitano et post Concilium Separatus a Paulo suseepit hue secundum iter;

34쪽

XXVIII

lis X. Uuae quidem numeri doeimi omissio laeta est etiam in nota numerali nnnorum ab urbe condita et annorum im- popii Claudii. Uuare evidentissimum est Auctorem Scripsisse: Burnabas . . . udiit Romum cum esset innus u constitutione ejus DCCCV. Clui dii . XI. Post Domini I3cer Siovem . . . XVIII. uae omnia optime cum historica veri tale coneordant. At Vero Amanuensis

imperitus et audax quid feeit 3 Λ umorum doeimum anni Claudii elevavit et inseruit annis Romae sie: DCCXCV; quo

illse numerus factus QSt minor annis do-dem et l0e0 305. saetus est T95.; unde cim vero anni Claudii exspoliati do fimo

numero redacti Sunt ad unum: anni autem oeti decim post Christum in eo flos regreSSUm, DX punct0 numero decimo, redueti sunt ad Octo. Adeo istud Amanuensis malum arbitrium subito patuit, ut in antiquissimi,MSS. Ambrosiano alia manus correxerit op0cham, Iddita Super octavo alia n0tadecimo. 0uam ego c0rrecti, nem magnisadio: nam manuS corrigentis et ipsa antiquissima St. Manifestum est igitur, notas Veras ab Auctore Signatas, suisse annum Urbis

mini Ascensionem XIlli. sellicet annum aeris vulgaris 3 l .: quae epoelia consit Inabitur ex postea dicendis. 4 si quorsum Amanu unsis chronologiam istam imminuit 3 Facilis et obvia

patet ratio. Sciebat, hune illum seriptorem tradere, beatum Petrum anno Claudii II. ovangelieam lucem Romam ultulisse: habebat ante ocul08 praecipue Paulum Orosium t docentem: anno ab urbe condita DCCXCL. P. Cluudius ubau9u3to quurtu6, res Hum udelitu3 PSt. Exordio resini ejus Petrus Apostolus Romum Denit. Quid sedit Amanuensis Ut Barnabae sarta tecta gloria indiaeret, eumdem primum fuisse ap08t0lum quin0mae Christum praedicaVerit, ratus Petrum Romam ingressum anno Claudii Seeundo, V. C. T96., lextum Agii graphi cibi rupit, suaeque opini0ni aptavit

Scribens, Barnabam ad VenisSe anno Intecedenti, selli 'et U. C. 795. Claudii l. p0st Domini Ascensionem 3.

4l vero optimi auctores et recens crilleo salis favent opinioni, Petrum R0mam Veni SSe Sero, Scilie et non sub Τib.

Claudio, sed sub Neri,ne Claudio sui

notat Balugius ad sequentem Laetantii locum), et tunc demum api stolidam ibi enthedram statuisse. Pribseeto antiquissimus Catuli gus Ponlisi eum editus Secundo ludo ali uens henio in Ict. SS. ante Τ0m. l. Maii inter vetustiores Catulogos Pontisi eum Romanorum, sie Petri adventum refert: Hic Petrus ingressus urbem sonium Aerone Cueaure, ibique sedit cui hedrum episcopulus. Item Origenes apud Eusebium Histor. Eeel.

L. Hl. c. l. commem0rans pro Vincias

quas exangeli0 Apost0li illustrarunt nil:

Thomus quidem . . . undre ιδ . . . Petru8

per Pontum. Galutium, Bithynium, Cuρ-pudocium utque astum Iudaeis pruedia

casse existimatur. 0ui ad extremum ovium veniens cruci 3us aeus est. Haec

I Pu ubi Orosii Histor ad Iurelium Iugustinum Lib. VI. c. 6.

35쪽

XXIX

0, Henes in tertio Volumine Expositionis in Genesim disretis verbi3 commemorat. Laetantius Vero cap. 2. De Morte Persecutorum, manifeste dieit:

Cum jum 'ero imperuret. Petrus BO-mum Milo enit, Deoque templum fideleuc siti bile collocus ii, id est religionem et cathedram apostolicam Hoc modi l0quitur et ipsemet Auetor Datianae hujus Hist0riae eap. V. : Sub idem seretemhu 3 i. e. circa annum 64. , anno Neronis dedimi in apostolorum Princeps te ii Romulaue Ecclesiue ueternute sun

dumenti m.

Ac re quidem Vera, quaenam fuit p0tior causa quae Petrum impulit ut Romam veniret 3 Fuit, juxta Eusubium distor. Ecel. 2. 4. perversitas Simonis Magi qui ab Oriente digressus Romanos suis artibus sallebat. Atqui pra0- stantissimi historidi et seriptores Voleres Sulpilius, Philastrius, Maximus, Augustinus tradiderunt, Simonem Venisse Romam sub Nerone. Asser0 imum Philustrium Brixiensein Epise0pum 2: Cum Simon MuIus beulum Petrum ut os t. de Hierosolumi unu eiullule fugeret, Bomu inque veniret, ibique Pugnuret cumbeulo ut 0stolo upud 'eronem Bellem, depictus undique ortilione beuli Petri utque Percu 38u3 ub un9elo sic meruit inferire, ut, etc. Quare Ambrosius noster, Norm. De sus ilicis trud. , breve tempus p 0nit inter xietoriam de Simon dei mortem Petri, die0ns: Petrus, victo Simoiae, cum Pruece tu Dei Pol imo A minui et, doceret cia limonium, excitu nil unimos infidelium: quibu3 eum quae

honorificu it Dominum I uni. uae

l Vido Bal ulli n0las ad hunc locum. 2 Philas r. l e Ileresib. c. 29.

omnia Pagius cum perpendisset in notis

Neque quis putet Supremo Sedis Romanae primatui detrimentum aliquod creare illum qui ali 0s discipul0s ante Pol rum Romae evangelium praedicasse doceat. Non enim Roma sedes Petri est eo quod illo primus illi e evangelium attulerit, sed p0tius qu0d Petrus Ap0St il0rum princeps et Ecelesiae univerSae caput Sedom ibi doli0eaverit sibi et suecessoribus suis 3. Fraus sive error Amanuensi8, de quo hactenus egimus, redundavit in alium errorem ei rea ni tam chr0n0logicam, quae sequebatur, deSignantem annos Sedis Anatulonis. Cum enim tetigisset primum illum, conssequenS erat ut ut liniae Sequentem tangeret, ne Sua fraus illi opstteret. Itaque ut in primo lo eo abstulit annos dedem ex numeris Λuel oris ita in hibe sueundo ali tu intulum immi

perita, reliquit fraudis Suae vestigia. Seripsit igitur, Λnatal0nem SediSSe annos tre- dedim: idque Verissime, Ianna e0neordat eum serie historida et eum vetustissimis Catalogis. Ast dum hos annos tredoeilii suis isti minis in eludere nititur, Auet, ristextum manifesta fraude corrupit. Posuit

enim Λ inlatonem fuisse in pus loruli curti ut, anno VlI. Claudii usque ud VIII. Neronis. Qui sieri h00 p0luit' Claudius

regnavit annos quatuordecim. Igitur Λna talon sedisset sub Claudi0 per ann0s00 0, qui eum annis octo Nur0nis e0nstarent numerum X l. At vero, posito illo

36쪽

nos tredecim, sed ab anni, Claudii XII. usque ad X. Ner0nis. Quae quidem fuit procul dubio sententia Auctoris. Is enim seribit Anatalonem depositum fuisse VIII. kalendus octobris Seu 25. Sept. 3 cum

Neroni inu tempe3lus christianorum incrementa uiroci8sime de 'ohularetur, deleuatis Per unum tuumque Pro Dincitim diri operis executoribu3: quare saetum esse, ut Inutulonis seu uus occultae se-Ρulturae munduretur. Atqui Neroniana ista persecuti0 irrupit post mensem su-lium anni 64. uti apud omnes certum est. Ab hibe igitur anno regrediendo pertredoeim annos habes annum 52. aerae

vulguris qui suis Claudii duodecimus. Nu- mori igitur ab Auetore signati fuerunt: ub tinno Claudii XII. usque ad Neronis X. Amanuensis autem mutavit scribens ub unno Clui dii VII. usque ud Neronis III., selli det octavum 1. Caetera chronologiae puncta, toto libro optimo cohaerent Sive cum rebus ipsis sive eum hist0riis probatissimis, quae breviter exponam. Anatalonem sequitur Cujus sive Gaius qui heres it in episcopuli ministerio duo et viginti un-

3copulit iisque ud quintum Domitiani Caesaris urinum: trunsiit pridie Culendurum Iuniiuriarum i i d est ultimodio Deeembris). Iam Vero annus Domitiani quintus coepit di0 13 Sept. anni aerae Vulg. 85.: Cujus erg0 transiit o dem anno 85., ultima die Decembris. Computa mi do annos 22. regrediend0 : assequeris sinem anni 63. vol initium inni 64., quo anno die 25. Septembris

de hoc saeculo recesserat Anatal0. Quo posito calculo, CriuS episcopalem ordinationem suscepit n0Vem menses ante decessum Anatalonis. Ita sane. Resertonim Agi0graphus : unululo ordinavit sibi successores duos, alterum Mediolanensis, alterum Briaeiensis cisilutis episc0yum: con 3tituitque ante 8uum decessum um rom tuum mediolu-nensi urbi tinti8litem .... 0uem idcirco 3. Iuutulon, dum adDiveret, ad sacerdotule Prouexerat culineu, ne forte, se transeunte ad Dominum, tum rudis Ecclesiue status, Pustore Proyris destitulus vacillare inciperet; imitulus in hoc . . . IPostolor. Princiyis exemplurqui Clementem suo loco stuluit et sibi subroqudit Dicurium. Omnia rite congruunt.

In Caii vita alia occurrit elironologica nota. Duetus desiderio Cujus visendi Petrum et Paulum, caeterOSque ap0St0licias viros Romam petiit, uuno e i5cO- huius 8ui quiuio, qui erui Neronis ultimus. Cum Cujus assecutus sit episcopalem gradum anno 63. desinente vel 64. ineunte, c0nSequitur, ejuSilem annum quintum c00pisse eum initio anni

68., quo eodem anno 68., die 9. Junii Nero Se vita privavit, Consulibus Silio Italido et Galerio Τraehalo. At vero Λuctor tradit, hoc eodem anno Ap0stol0s Petrum et Paulum a Nerone fui330 yeremptos martyrio; qu0d ab omnibus

dioi 29. Iunii assignatur. 0u0m0d0 haee conditiari vel explieari piissunt 3 Vide quae dixi pag. 2 l. nota 4. Desunet0 C o, Mediolanensis sedes

Vadavit annis XI. causa perseeutionis Domitiant: huc igitur cu usu Per Sequ-

graphiae Rati0, pag. 354. Hac nati0ne illa fraus minus patuit.

37쪽

XXXI

tionis p03t obitum beatae memoriae confess0ris et episcopi Culi, longu intercu 'edine temporis ... ΡM3lori3 Proprii cura rem insit destitutu . . . donec Nersu in imperitim sill stiluto, ... Atriati inu/ post duorum menSium luelam Su-cerdotuli benedictione meruit cumulari. ut ehron0l0giei charaeteres Signant annum 96. desinentem: nam hoe anno die 4 8. Septembris Domitianus occisus suit, et eodem diu Nerva susseelus. Addo aliquos dies antequam nuncius de novo imperat ire pervenerit et christiani o latebris ad conventum sese recipere potuerint; adde duos menses humilitatis re-

luetantis Castris iani: jam tangis initium anni 97.

Una igitur eum novo anno 1 T. Custritianus enthedram mediolanensem ase 1 dit suosque hine numerat annos. Λl Ca- Sirilianus per annos circiter quMdrust intutinum luxit in episcopuli cunde ubi O ...usque ad tinnum Idriurii vicesimum primum hoc est ultimum . . . Obiit die

utendis Decembris. Itaque Castritianus6bili diu l. Doeombris anni 13T. post

lini OS 4s.; SeX Vero menses et dies decem ante mortem Adriani Imperatoris

vita sun eti anno 138. dio 10. Iulii, cum

annum ageret Vicesimum primum imperii sui coepti die Jl. Aug., anni christiani l l T.

Castrifian0 sueeedit Calimerus, Vivente adhuc Hadriano. Nam Auctor ait tunc Calimorum electum quum II id, iuniveae ilione Dei Ecclesia quutiel, itur. El0- eius est igitur initio anni l 38. quo anno

Hadrianus die 10. Julii interiit. Fuit temporibus Hadriani, Antoniani, item Inlonini et Commodi. I lebe ili Rulimeri cursus in stadio hujus

vitae, hoc certumen fuit, quod Per urinorum circiter quinquaginta trium cui ricula perestit. Dies Pussioni8 ejus Prid. Kulendur. Iustusti. Si calculum ineas ab Oxordio anni 38., et computeS nn-nos 53. habes annum 490., qui erat undedimus Commodi Imp. Sedit itaque annos 53. iueompletos scilicet annos 52. menses T. usque ad 3l. Iulii anni 190. Cessu Dit episcopulus tinno et medio:

id est a 31. Iulii anni 190. usque ad finem Januarii anni 492.

Obiit VIII. Kul. Aprilis. Fuit temporibus Seperi, antonini, Mucrini, ui relii, uleae in dri, uuaeimini, Gordiunt et Ρhilippi: ad unitum usque Philippi septimum, qui et ultimus, suit reser

Itaque Monas e00pit initio anni 192. et sedit pur annus 59. usque ad annum 250. et dioni 25. Martii. Philip

pus autem SoeundUm recentes erilleos mortuus est medio Oetobro anni 149. post annos V. menses VIII.: ast Eusebius ut Ilieronymus in Chronico, tum Paulus Orosius et Zonariis, tribuunt illi ann0s V I. ineomplet08, ita ut vixeritusque ad annum 450. Scilicet usque ad Aprili in anni 15 ., ut sint anni VI. 0 laliquis mensis. Vide pag. 6 T. nol. 2.

P0si Philippum imperat Decius, qui

non lotis duobus tinnis in nude Prae-reylo hi incipulit exusti3, cum idio puriter enecutus est. Decium in imperio suo non implevisse duos ann0s tradii Elisubius in Hist. L. Vii. c. l. et in Chronido. Vide paginam 69. notam. 5. Succi3o Decio ... quum G ulus r0muni imperii dis uitulem suscepi68et, Pt ciuS est Maternus pasti r plebis diutinuul 3eutri pus toris viduatue. Itaque a mul

38쪽

XXXII

te Monae et Philippi imp. usque ad Galli

imperium sedes Vacmit anno uno et in I sibus novem. Nam Decius mortuus est

in bello adversus Gothos sub sinum Ν0vembris anni 251. Initio anni 252. indipit Gallus et dirca Martium Maternu S, qui sedit annos 52. et menses SeX, USque ad 304., quo depositus est ΛV. Iridendus Iuliustus sub Maximi ino In P., qui sequente anno 305. Kal. Maii purpuram imperiumque deposuit Mediolani. Materno succedit Miroeses. Omnia recte cone ii dant eum historia sive Oeelesiastica sive et ili, et cum monum lati8, memoriisque sive domestieis sive externi S.

Chri ti

brino Ioanne Mareo petit Cyprum insulam; dein do initio annidi. 5l, post Pussionem Domini un-no 8., Claudii l . post urbem conditum 805. udiit sonium et M

diolanum.

52. S. ΛΛΑΤΛLO post discessum Barnabae, sedit annos l3., a primis mensibus anni 52., usque ad 25. Sept. anni 64. initio Persecutionis Ne

ronianae.

64. Initio ejusdem anni ei epit S. G1-IVS seditque menses 9. una cum Anatali ne: sedit annos 22. usque 85. ad 3l. Decembris anni 85., qui erat quintus D imitiani Imp. Sedes vaeavit annis undedim ob persecutionem Domitiani imperat.,

Anno Christi.

sedit annos 53., id est 52. completos et menses T. usque ad diem 31. 90. dulii anni 90. Sedes vaeavit anno uno et mensibus sex, id est usque ad suum Januarii anni 192. 92. Mense Februario electus S. MONAS sodit annos 59. id est 58. completos et menses 2. usque ad 25. 250. Martii anni 250. Ol, persecutionem Dedit Imp. sedes Vaca it anno uno et mensibus undecim, id eSt usque ad Martium anni 252. 252. S. MΛΤΕR S eleetus circa uar-lium sedit anu is 52. et men Ses 304. sere a. usque ad l8. Iulii anni 304. sel Vente persecutione Diocletiani o iunximiani Hereulei.

304. S. Miroeses electus, sedit annos 12. usque ad diem 30. Novembris an-315. iii 3 5. 3l6. S. Eustor9ius electus sedit annos 332. T. usque ad 48. Sept. anni 332. 332. S. Prolusius eleetus sedit annos 22.353. usque ad 24. Novembris anni 353. 354. S. Dion is ius electus sedit annos

14. piorum unum et aliquot menses egit Medi blani, duodecim Vero in exilio, usque ad diem 25. Maii anni 367. Vacavit sedes sere octo

374. Mense Decembri electus est S. Im

39쪽

DISSERTATIO III.

Barnabam apostolum Mediolani roligionem christianam Sedemque epiScopalem sundasse, Auctor pro re certissima tradit, et Medi0lanenses ab antiquis tem-p0ribus traditum religiose tenent. Verum tamen his postremis saeeulis multi illam traditi0nem parvi sacere, et tamquam auct0ritale destitutam se rejicere declararunt. Operae igitur pretium erit hane traditionem examini subjidere, et quidquid ad rem conserat, proferre Di illustrare.

Mediolanum tempore uhoatolico ad fidem

Is orat apostolis m08, eaque specialis divinae providentiae ratio ut ubi magnitudo urbium majora vitia et Superstiti0nes deteriores congesserat, ibi prim0 evangelii Veritas et sanctitas diffunderetur. Itaque subito vidimus Christi fido instruetas Antiochiam, Alexandriana, Α-thenas, Corinthum, Carthaginem, caete-

αυτην οι τηδε Κ το Galli Cisalpini J νουίζουσιν. Ibi de Rege eorum sermo est qui armis ex auro 3Γ-gentoque fabrefactis et variis picturis ornamentisque sulgidus velut fulgur apparebat. I non. Med.

ras lust imperii R0mani urbsts nobilitate et peccati8 praecipuas. 0uid Romam com- momi rem bi, inquit Eusebius i, ora

tum quum in emiuenti Aede mutauu Dirtus illubolica, nimirum 0mnia religionum et turpitudinum monstra. 0uare ipse 1p0stolorum princeps Petrus Romam adit, erudit, et Verbo Ut Sanguine Suo Sanctam reddit. Jam vero Mediolanum inter elarissimas Italiae urbes jam a tempore Au

gusti numerabatur; ut fastile quisquis discere p0terit ex Plutarch0 in Mar- collo 2, ex Strab0ne δ, ex Polybio L Cur

ergo non crediderim ab Apostolis visitatam et ad Christum adduetam seu id e0njiciendo argumentabar id sexm0numentis historidis evidenter constat. Nam vetustissimi catalogi saeculo ei reiter VI. exarati et omni sido digni, item Datiana haee Historia Ee elusiae Mediolanensis ita seriem episcoporum Mediu lanensium et anni rum quibus Sederunt, digerunt, ut Saeculum ipsum apostolicum tangat. Ecce tibi ex hac Historia Datiana series usque ad Imperium Constantini :

3 Strabo G00graph. Lib. V. in Descript. Italiae:

4 Polybius Ilisl0r. Libro II. Mediolanum praeeipuam Insubrum ciΓitatum κυριωτατος τοπος της σῶν Durbem frumento et omni qenere c0mmeatus rebertissimam.

40쪽

XXXIV

Analhul in sedit 12.

interstitium

l. 6.

interstitium

252.

Jam vero Maternus obiit die XVIII. Julii anni 304., Dio elotiano et Maximiano Augustis, uti pag. 88. in notis demonstratur. Ab hoc anno Si regrederis per dies os annos 252. et menses T. , habes annum aerae VulgariS 51., et tempora ap0stolica. Eadem res testimoniis Patrum confirmatur. S. Ambrosius loquens de saeris saneti Gervasti set Protasii 0ssibus divinitus 1 oportis ait: In Denimus duos mirae muInitudinis viros quules illa priscuuetus ferebat. Λ Si quid tandem indicassu redamus phraSi illa prisca aetas, nisi primo suoculo Mediolani illus secisse martyrium 3 Valde enim longus temporum lapsus intercessisse putanduS QSt, ut Sic imminuta, Ambrosii tempore, Videretur corp0rum pr0ceritaS quae tanta apparebat in illis ossibus. Eadem opinio S. Paulini, stetit. Canens enim de iisdem sanetis Martyribus, dixit:

Post loris v, nempe multa, Saltem p08t tria fauetita, id est a tempore apOStOlieo. Clarius s. Enn0dius in Carmino dus. Nagario tempus Neronis signat: er0ne felix principe

Vides igitur saeculi, apostolido, immo temp0re Neronis, Mediolanum florere christianis, et triumphali 00rum sanguine redundare.

S. Petrus apostolus de Medio uno ad fidem vocundu cui iam 9e88it. Plura nec contemnenda suppetunt auctoritatum momenta quibus adduci quis p 0lerit ut credat, ipsum Apostolorum principem Petrum hanc urbem adiisse, sideique christianae sacramentis imbuis- SQ. Graeeus auctor Vitae s. Petri apud

Bollaudistas 29. Iunii tradit: Petrum Medio lunum et Lucum sisοκην urbes

mediterraneas venisse, ibique episcopos et pre/byteros constititisse. Et fortasses. Gaudentius Episcopus Brixiensis Sermone in die Ordinulionis suae hoc do Petro opinatus est, dum s. Λmbrosium prae caeteris episcopis praesentibus invitans ad sermonem saetendum inquit :Loquetur ambrosiu3 . . . et lianiquum Petri postoli successor ipse erit os

universorum circumstuntium sacerdo-ltim, seu et i3 collorum. Cur, qudeSO, Ambr0sius succe3sor Petri, non autem

et alii qui epise0patus comparticipeS praesentes aderant Τ Omitto reliqua: neque senim expedit in his plus aequo imm0- rari quae nimis incerta sunt. Illud quidem certum est, Petrum de Modiolan , ad sidem vocanda sollieitum fuisse, ipsumque nuncius evangelidos ad nos misisse. Nam, inquit S. Inn00entius I. Pontifex Epist. Decretali ad Doeentium Episcopum Eugubinum anno 416., munifestum est, in omnem Italium . . . nullum instituisse Ecclesius nisi eos quos venertibilis apostolus Petrus aut