장음표시 사용
51쪽
X. Finem faciat Martyriblogium Romanum. III. Rulend. Octobris: s. Ina-mulonis episcopi qui b. sui nubue Apostoli discipulus, in ejus locum Eccle- siue Mediolanensis et lacollus sit ce88it. I raditio ita suo de Mediolanensi Barnabae apost0latu antiqua est et ad pria 3cum aetatem pertingens, et continuata Serie m0numentis tam graecis quam latinis confirmata. Quae cum ita sint et ipsa authentica habenda est, et VeraciS-Simus censendus est Auct0r Datianae Ηist 0riae qui eam nobis transmisit.
Verumtamen contra antiquitatem et authentiam hujus traditionis multa op-
4e l. Nullum sanet0 Barnabae eullum Edelesia Mediolanensis per tot saeeula praestitit: non enim illum in Canone Missae , non in litaniis, non in calendariis, non in saera liturgia c0mmemorabat. lli e quidem Verissimum est: non tamen Modiolanensi ejusdem ap0Stolatui quie- quam ollieit. Etenim is erat mos anti quus Ecelesiarum omnium ut saerum ullus honorem solis impenderent martyribus, iisque plerumque soliS martyri-bUS, qu0rum c0rp0ra Suo in gremio possidorent l. 0uare Rillimus Mediola
1 Vide Ruinari, iacta Martyr. Selecta in Praes. qui de huc praxi ex prosesso tract3t.2 Papebr0eb. Λctu SS. XL. Iunii. 3 Sassi, Vindicive de Idv. Mediol. S. Barnabae. cap. VII . Haec M bili ini0 dicta sint qui cum rescunt, ibi excubunt. At vero Barnabae
eorpus l0nge jaeebat in insula Cypro; inutio latebat adeo ut neque Cyprii ipsi tanti pigia iris e0nseti saeti sunt nisi
quum Barnabas ipse locum divinitus re volavit anno circiter 478. Zenone Ιmperatore. Nam diseipuli occultissimo illud condiderant et, persecutione SaeVi 1 te , dispersi sunt. 0uod eum lateret, nulla Eeelesia neque latina neque gyneca, eXcepta Cypria, e ullum Sancto Apostolo
crebrescente illius revelationis suma, coepero Ecclesiae tam Orientis quam Oeeidentis sacris honoribus martyrem apostolum decorare.
Inter primas oecidentis suit Edelesia et provincia Mediolanensis judieio Pupebr ichii ipsius. Etenim liturgidos libros habemus saeculi l . et VI I. . lui Barnabau saerum e ullum deserunt. Τale est Kalendarium X eronense Biblioth0- eae Cani nidorum faustuli IX. ineuntis, ubi legitur: III. Idus Iunii Burnubuesp03l0li: tale pariter est Saeramentarium scriptum initio saue ili Vl L, B, biensis C00nobii, a Mabillonio Iusti eum I tui. editum, ubi in Caniano Missae Bu
NMbus communii ratur: Verona autem et
Bubium ad hane motropoliticam pri Vinciam aliquando pertinuerunt. Domum in Missuli saui uti l . Monastorii Clivali ine illibus Mediolanensibus fili habetur Missa de s. Barnaba δ. Adde, urbem n0stram jam ab anno 1256. ex lenubris
Eeelesinu Naborianae eduxisse cinores et caput S. Barnabae a multis saeculis recundita, et tamquam reliquias authenti-
perisset unum codicem liturgidum Mi uiolanensem saeculi XII Barnabae c0mmo morati ino destitulum subdubitare visus est do Bar ubue Merii bl uensi ap0St0lutu. Musaeum Itulic. t. I. p. 11 Observationes de Bitu Imbrosioris
52쪽
XL VI eas recognovisse L Omitto eo dices saeculi XI. et X. quorum et apud n0S co pii Sus numeruS SupereSt, caetera Sque
sequentes hujusmodi memoria S. II. Saltem in vetustis episcop0rum Mediolanensium Catalogis Barnabas inscribidosuisset: atqui, omisso Barnaba, in ei-piunt ab Anathal0n0. - Atque id quidem recte: nam Anathalo suit primus Episcopus residens: Barnabas e contra ap0Si ilum quidem et episcopum Mediolani se gessit, at cathedram hic suam non tenuit sed peregre prosectus eSt QVangeligans alias civitates et popul08. Hoc modi, et Catul0gi Ecclesiarum Orientis ilitas ex ipsis Aetis Λ post0licis e instat fundatas ab Apostolis, n0n Ap0St0lum in capite praeses erunt, sed illum di scipulum quem Apostoli epiScopum residentem abeuntes e0nstitueriint Itaque et Auet 0r Datianae hujus Hist0rinop 0Stquam Ecclesiam nostram a Barnabac0nditam diserte cap. III. dixerat, hunc situlum eapiti IV. sueti: Depositio 3uH-cli unuthulon episcopi Medio lunensisyrimi. III. At vero s. Ambrosius nullam denarnaba sui datore mentionem secit.
Ast neque de Anathalone, neque de Cuj0, neque de Castriti in0, neque de M0na,
Barnabae eineres n0n corporis sed rogi, an liquitus huc translatos et tamdiu latentes in repertos fuisse in Ecclesia Mediolancnsi tempore s. Benigni non sine magna omnium admiratione. Ita in Op. Successores f. Barnabae in Eccl. Mediol. ex Bibli0th. Vaticanae 'ISStis olim Card. Sir leti. suam quidem inventionem fortasse cecinit Ennoditis Epigrammate 80 De Venerabiti Benigno Epis00p0, disticho secund0, qu0d ego Sic legerem: Cona sides hominum dum narrat, detessit artus Nil loquitur casu Pignoris attonitus larius pro sacris Reliquiis usurpat Ennodius Epigr. 20. tum etiam 130. Canus pro antiquus Epigr. 78., et 79. Fides pro credentia, Pign0ra pro Beliquiis Scri-
neque de Materno consessore, neque do illustri martyro Calimerio antecessoribus suis. Cur Vel quia scripta quae de illis loquerentur perierint, Sicut pleraque tanti D0et 0ris perierunt; Vel p0lius quia Ambrosius s0llieitus de rebus dogmaticis et moralibus, sollicitus de gloria Eeclesiae universalis parum cura erit res et glori0las istas municipales. Etenim Vera gl0ria cujusque Ecclesiae n0n in eo eSt, qu0d a Paulo vel a J0 anne fundata sue
rit, sed qu0d a Christo. 0uid enim est Apollo' quid vero Paulus 3 Ministri
Ambrosius de Ecclesia Romana deque ejus institutore Petro: ast eam ob cau
sam qu0d et Edelesiae illi et Episeopis
ejus auctoritas et jurisdietio singularis a Deo conceSSa eSt, pr0miSSic nesque speciales saetae. At vero Medi0lanensi Leelesiae nullam praeminentiam Vindicat et satis gloriosum reputat cum illam Eeelesiae universalis Christique Jesu
Verumtamen in Serm0ne De sus iliacis tradendis, commemorato re SponSo
Nabuti vineam patrum suorum Λchaboregi tradere recusantis, inquit: absit ut 09o trudum haereditatem Putrum, hoc
est haereditutem Dionysii qui in exilio
ptores omnis aetatis. Η0c modo ex versibus illis sensus elucet: nam En in odius adeo 0bscurus eSt, ut in legendo saepe plus sensui quam manuScriptis Dbsequi necesse sit. Hoc de Cineribus: de Capite vero et de translationibus Reliquiarum consule Papebr0chium ad XI. Iunii. Addo h0c unum, Bernardinum C0rium Historie Milanesi P. I. assi mare, Barnabae Reliquias in Insubria jam temp0re Erut 0rum, Scilicet saeculo VI., sui SSe. 2 Le Ouien, Oriens Christianus. Pariter Catalogus Episcoporum R0manorum quem ex Codicibus Corb ensibus edidit Mabili 0nius Inalector. l. 1l I.; tum Carmen ΙΙΙ. Τertulliani in Marcionem dicunt quidem Petrum suntlasse cathedram Romanam sed tamen Linum fuisse episeopum primum. 3 I. C0r. Ill. 4.
53쪽
in cui su fidei defunctus est, huereditutem Eu/lorqii confessoris, haereditutem 'stiroclis, alque omnium retro si-delium Episcoporum. Jam vero hic erat
loeus nominandi prae caeteris Apostolum Barnabam si Ecclesia Medi0lanensis Barnabae haereditas fuisset. - Λt, quaes0, ipse litulus hujus Sermonis quaestionem solvit. Agitur enim de sus ilicis I rudendis et speciatim de Busilicu Por-lu m, non autem de Ecclesia in irali, non do fide christiana. Basilicam autem P0rtianam Castritianus tertius post Barnabam condiderat, sequentes autem Epi-800pi et praecipue i Myr00les, EuStoi gius, Dionysius meliorem in Statum reduxerint; ita ut basilien illa jure ae merito huereditus puli uni appellari potuerit. Neque aliter Ambrosii verba accipi P0SSunt. Rem narrat ipse in Episti laad S0ri rem, tum in hoc Sol mi ne Desus ilicis. dustina imperatrix arianae haereS008 patrona neerrima catholistis auferre et arianis tradere v0lebat sus ilia cum Portiunum, hoc est eae trumuria Num: qua negatu, petebat basilicum nonum hoc est intriamuranum, qUM e mu-J0r e6t, nempe metropolitanam ubi nuncii Duomo. I rude bus ilicum, debeo et
eqo atrium basilicum liubere . . . petebat fel ut busilicu Portiunii cederemu3, et nihil minarum et terroris praetermisit ut voti compos fieret. Sequenti anno
iterum perseeutio renovata est. Miunt: et 'o non debet Imper itor unum basiaticum accipere ad quum Pr0cedui et plus vult umbrosius posse quam Impertitor Ambrosius restitit dicens, qu0d mei juris est libenter olfero: templum Dei non
P033um trudere quod custodiendum non tradendum accepi. . . . Iuxentius milii bus ilicum pelit cruento Oreb δ 9uiuolentis manibus absit ut ego trudum huereditutem y lirum meorum Pritis
est ut animum mihi quum sit dem anserui: fidem, nempe fidelitatem in custodiendo depositi , in servanda basilida
sueti in I ulic., licet quaSi praetereunter, 0pp0Sita, a S0xcentis renovata est quirem, ut puto, nihil ad examen VocanteS, in verbo Mabili inii restinuerunt.
l Vide caput XII. pag. 40. de standati0ne hujus Basilicae P0rtianae.
54쪽
In notis citulum reperies unum vel ulterum cupiit Dissertationis I. eaque Hon convenire cum cupitibus Dissertutionis ipsius. Cur hoc 3 0uiu Dissertutio ista munuscriptu quidem fuit unte
notu3, u3t typi3 commisἷu post notus jum impre3sus: cumque committeretur, OPPortunum vi8um est, ut fit, reddere, demere, invertere. Hoc, Lector , bonicon 8Hlu3, Precor.
57쪽
HISTORIAE ECCLESIASTICAE MEDIOLANENSIS
ET DE PRIMIS SEX EPISCOPIS MEDIOLANI
De dissicultate Scribendi, ut Par cSt,
hanc historiam. 'imos tam graecorum quam latinorum sandi copia et rerum solertia
Ptores extitisse gestorum, haud du-hium erit sicut in rimandis antiquariorum tomis agilis ingenii capacitatem, meditandique in his assiduitatem propen Sior cura Suppeditat. Chronographorum equidem, ut opinor, alii
praesentis Solum Causa emolumenti,
i Prooemium deest in antiquissimo MSS. Ambrosiano cujus primae paginae nunc periere. Illud pro sero ex apographo Michaelis Piggol- passi anno 1438 exarato. Auctor passim imitatur S. Ennodium jam mediolanensem diac0num P0Stea episcopum Papiensem qui pauc0sunte annos eloquentiae laude st0ruerat; mortuus quippe est Valerio Consule, scilicet anno Domini DXXI. In h0e autem Prooemio multa ex illius praesa iuncula ad vitam S. Epiphonii Ἀ non. Med.
vel inanis philosophiae studiis in i
tati, magnanimorum facta seu dicta Virorum, platonicis quodammodo bullis attenuando magis quam ampliando, faventis sibi temporis pro VocaSSerum OrUS, atque Vulgacis memoriae titulos posteris reliquisse gavisi Sunt. Alii autem non solius tantum POSt ritatis intuitu id sibi operis extorsisse patenter indicarunt, dum se clarorum ingenia meritorum quorum non mediocre soret, Si latui SSent Praeconia, detrimentum in schedulis saltem
Picinensis decerpsit, nec sententias S0lum Sed et plura Veri,n. 2 Veterum nostrorum gestorum. ΛSSerit plurimos fuisse qui seripserunt gesta Velerum no- Strorum, nempe Ligurum, Mediolanensium. Supplevi nostrorum ex S. Epiphanii loco citato ubi legitur: res bene gestis Velerum noStrorum, inde enim phrasis evidenter deprompta est. Ali 0quin sensus esset nimis V3gus et incon
58쪽
2vilibus 1 indidisse ac victuris deinceps Seculis aemulBnda proposuisse professi sunt. Hinc factum est, ut re Smirabiles ac non sine maximo cumulo laudis geStae, Proserentium a CCC Peresacultate virtutem. Si qua nempe, de sexcellentioribus ad explicandum gesta, in OpS Verborum vena PraeSumpsit emanare, delituere; aut in totum pl-luvione temporum abolita deperiere notitiae, aut vilibus dedecora soloecismis, deformiora quam decuit ad
postero S de Venere. Fit vero nonnunquam ut si de carens Cum ulu S Praerogativam dissipet laudum, et eis tantum decerpat gloriae quantum plus
Quorsum ista Τ quandoquidem amplitudinis vestrue, O beatissime Prae SVl δ, . . . . religioSiSSimo jussu solicitor, et evidentis imperii catenaconStringor, ut de Viris Apostolicis, et omni laude dignissimis Italorum 4 Metropolitanae Sedis Antistitibus, quam Deo nil Spice, BC non Sine
1 Sthedulis vilibus. I l quidem de se humiliter seriptores suisSe praefatos nutumandum. 2 Fit vero nonnumquam. Hae Sententia, ut et pleraeque antecedentes, ex S. Epiphanii loco cit. desumptR eSt.
δ Praesul. Hunc Praesulem fuisse S. Datium Episcopum medi0lanensem Salis, ut Opinor, demonstratum est in Dissertatione Ι. Fortasse hieerat inscriptum hujus Praesulis nomen; sed vel amanuensium incuria Vel temporum vitio ita corruptum suit, ut Michael Pi ZZol passus spatium litteris vacuum reliquerit; Murat Orius autem legerit quidem An italonis, sed vocabulum depravatum judicaverit atque nihili secerit. 4 Italorum Metropolitanae seclis. Ut in re ei vili ita et in declesiastica Mediolanum suit metropolis Italiae, id est Italiae Superioris, usque ad saeculum septimum. Auctor itaque ante I II.
maXima Suae gratiae dispensatione in praesenti turbine . Pastor probaris insidere, quo sacile sit ac per-
Spicuum, ad culturam ecclesiasticae disciplinae et suisse egenitum et CSSU provectum, ab exordio, quo christia nitatis nomen eo loci Saturn CSt usque
ad id temporis, in quo per veStri praesentiam, Christi Domini gratia ad ma
gnum Ecclesiae Suae incrementum
propitiata resplenduit, Libellum, vestri praecepti instigante Studio, cudere debeam. Sed ego in tam eno Γ-mis molem ponderis qua fronte nu- sim vel oculos impudens injicere, qui
non solum Viribus ex sum cunctis imbecillior, verum etiam adeo exilis ingenii paupertate coarctor, ut torpenti gravatus Socordia vix ad ipsa scholasticorum primordia caliginosum quiverim attollere supercilium P Etiam si aliqua sorte ex eorum studiis praelibaveram, diuturni memet temporis desuetudine confiteor amisisse l. Cum sit ergo mihi sermo incultior, adeo
saeculum scribebat. Consule Disq. Ι. e. VII. n. II. In praesenti turbine. 4nno DXXXVI. impius rex Gothorum Τheodahatus, Oecisa MXOre malus unia, in delicta praeceps, et circum Ventus a Graecorum armis, surere coepit in catholicos, episc0pos praecipue. H Scholasticorum. Usquedum latina lingua floruit, haec Vox significavit, sicut in hoc loco, homines litteratos, rhetores, oratoreS, Saepe etiam discipulos qui eloquentiae in scholis dabant operam. Λt Vero a medio ae VO, Blio senSu eos indieavit qui philosophiae aristotelicae p0tissime obsequebantur. 7 Aliqua ex his uetudiis praelibat eram . . . diuturni temporis desuetudine. Prima verba auctorem hominem doctum declarant, et idcirco ob Archiepiscopo ad has scribendas Vitas excitatum, altera iam Senes stentem.
59쪽
illustrium aspectus Virorum amplius ad cachinnum, quam pro Vocat ad legendum. E contra autem si tanti Viri non paream jus Sis, obstinatae inobedientiae absque dubio naevum
turbellat, qui pavor invaserit. Nam cum metior pusillitatem meam, in tantum sit impositi mihi operis materies altior, ut Poene 3 qu Ble videatur ita hanc me POSSe Sub Vehere, sicut digito coelum tangor .
Fecit quidem hujuscemodi textum de Episcopali Urbis Romanae Catalogo famosissimus Papa Damasus a ejusdem Ecclesiae, hortante ac flagitante peritissimo sacrae Scripturae interprete Hieronymo, quulem ipse pridem de Viris Illustribus naviter
ediderat. Verum sicut nos tempori S Se-jungit disparilitas, Sic quoque meis, et illorum longe dissimilis habetur conditio. Illi sed enim ex ingentibus gene-
' Pti, bella. Vox Plautina. 2 Fecit quidem .... Papa Damasu 3. 1llu dit ad Vitus Ponlisit cum Romanorum quae sub Damasi nomine circumseruntur. Prima harum Vitarum editio quae desinit in Liberio, saeta est circa annum 366, et probabiliter ab ipso Damaso Liberii successore. Altera editio quae desinit in S. Felice IV. 1 acta est anno 530, nempe ei rea tempora nostri Auctoris; istaque c0mple eritur primam editionem eamque auget et amplificat Haec secunda, ut refert Franc. Blunestilius Praesus. in Vitas Pontilis Rom. N. 9: et N. 4 5 prodiit eum duabus Epistolis, una quidem S. Hieronymi hortantis Damasum ut gesta Pontificum brevi compendio collecta ad se mitteret, altera vero Damasi respondentis mittere Se 9esta P0ntilicum quac p0tuit reperire. De quarum authentia c0nsule Blanchin. op. cit. et Ciam pinum in Mamine Libri Pontilicatis. Equidem antiquis- Simae sunt; quippe quae, te Sle L0mbecio, Com-
rosae linguae fluentis ingente S protulor uni salutiferis imbribus amnes. At ego, cui de pauperrimo stillicidio ViX una tamdem aliquando stilla do-CUrrit, qua temeritate post ingentia
profundorum gurgitum flumina, hoc est Nilum B. ieronymi, Tiberimque
dero ' Quia letitur nec virium mihi
tantarum mensuram ad S SQ video
nec in lati praecepti obsequium Suh-
cundiae nubilo, quia consultius suerat
talia mirari, quam loqui , aggrediar quidquid, propitia divinitate, vestra
praeceperat Sanctitudo, illorum C Ontinuos expostulans interventu S, Pro quorum illud devotione scribendum mandastis δ. Et licet vobis cum mei
discrimine pudoris obedientiam, illisque, de quibus digne fari nequeo, impendam tantillus injuriam; quia
tamen flagrantis vestri ardoris nutu
mentarior. L. 2. jam a medio seculo VIII. passim receptae erant. Evidenter patet, Agiographum nostrum ab Archiepiscopo Mediolanensi ad Vitas istas conseribendus impulsum fuisse eXemplo Damasi, cujus tune Visae Pontisi cum Romanorum in vulgus prodierant, anno selli et D XXX una cum duabus illis epistolis. Consule Dissert. I. e. IX. n. Vii.
nes episcopi mediolanenses usque ad 4uctoris tempora in Sanctorum numero censi erant. Requidem Vera usque ad S. Datium omnes, jam a priscis temporibus, solemni cultu et in voeatione decorati sunt. Datium sequitur Vitalis nulla ecclesiasti ea commemoratione nobilis; pu stea Episc0pus gravibus Pelagii II. censuris perculsus, Epist. V. ad Narsetem Patricium: inuet. Concilior. Hausi: deinde Fronto facinoribus et mala morte samosus. I ide quae dicta sunt in Dissertati0ne l. e. ΙΙΙ.
60쪽
4 non autem adverSuS illos proprie ducor industriae si Stu, mihi Spero Concedent veniam. Ob quam cauSamin tota hujus materiae fabrica titulum frontis eradam, ut muta sit pagina, nec loquatur Auetorem, Γ teXens rei geStae tenorem. Haec in Prooemio, velut ad ingres Sum Carinae,
navigationis insolitae ancipitem sormidans eventum, idcirco praemisi, ut
mihi si sorte in abrupta Sirtium Pu P-pim impegero, facilior adsit indul
Navigationis coeptae CUI SUS, JUOS,
ut credo, Spiritu Sancto gubernante ac impellente, adorior, eo dirigere Cogor, ut primo de Urbis, ad quam Vela tendere proposui, Si tu, qualitate1 De situ et de aedisi alione. Prior vox li-lulum sedit luite Libro apud plerosque Scriptores: altera Capiti huic primo apud editores opp. S. Ambrosii qui Mediolani anno 1491. illud caput lypis publica luee donarunt inter Sermones S. Doctoris. Ι oe caput in MSS. Λmbr. de periit.
2 L furia . . . prolensa eSt. Liguriae nomen jam a temp0re Λugusti huic nostrae medio la
nensi provinciae adhaesit quoadusque saeeulo VII. Langobardi, rerum potiti, proprio Lang0bardiae nomine illud commutarunt. Oltro stellius Histor. Ligust. Ecclesiae Mediol., Lib. 3. e. I . N. X. inquit: Exinde ab anno sei licet 6 3 quo It ex Langobardor. Biatharis leges suas promulgavit mihi videor certissime aspirmare, Venetiam, L qui iam, et musinam A iliae partem in unum Lan iobardiae litulum coulnis e . In Prooemio autem ejusdem operis asserit : Vocabulum L Iuritie VIII saeculo inclinante, penitus oblite-rolum. Vide Dissertationem I. c. XII. N. III. Λt-
loci, causa vocabuli ac dignitate . quidquid ubique repererim, pro modulo meo elucubrare debeam. Si tus igitur Civitatis Metropolitanae, de qUI OC-
currit ratio, uberrimus est i Oecundae Matris Italiae sinus. In ea dum
taxat provinciae ipsius plaga, quae Li
guriae nomen a veteribus Sortita CSt,
per quam a Septentrionali ad orient Blem Versus partem Abdua, et Γicinum ingentia flumina, Padani gurgitis medium influunt gremium. Porro Liguriae prae satae quantitas a jam dicto Abdua fluvio ad Alpes uSque quibus Rhetiarum limites ab Itali is
linens in sinu medio florentissimam assinium urbium Mediolanum, quae ex priscis temporibus, ut in vera i S-simis reperitur annalibus , altera pOStinclytam Romam magni imperii dignitate ac ditione potita est. Et eX eo Ecclesiae ipsius Antistites super Ceto
qui Λuctor nomen Liguriae usurpat tamquam praesenti S usu S. 3 In veracissimis reperitur anualibus. Pro
Λnnalibus intelligendum pulo Λusonii, poetae saeculi quarti, Carmen XI. De Claris Urbibu SEt Mediolani mira omnia copia rerum, Innumerae cultaeque domus, facunda virorum Ingenia, antiqui mores, tum duplice muro Impti sicata l0ei species, p0pulique τ0luptas Circus et inelusi moles cuneata theatri, Templa, Palatinaeque arces, opulerisque moneta. Et regio Herculei celebris sub h0n0re lavacri, Cunctaque marm0reis ornata peristyla signis, Maeniaque in valli formam circumdata limbo. Omnia quae magnis operum velut aemula formis Eaecellunt nec juncta premit vicinia Romae.