장음표시 사용
251쪽
-- ἀποκτείνασα. σάτον σου δεησομαι,. θάψον inquit, scelus, Abrocomae dicere audes phoenicibus hisce barbarior coram Anthia mihi duim puellam memoras Servus quidem sum; at novi promissa
Vare. In corpus potestatem hahent sed liber mihi T IId animUS. In Ctur ivlBnto, si velit, gladios, Ia-queos ignem omnia , quae corpiis famuli pati potest; neque tamen mihi perluadebit, ut Anthiae iniuriam
faciam libens. Haec illo dicente Anthia, perculi in- fortimio, ore pressi obmutuit , nihil eloqui valens. Ac se vix tandem colligens Equidem Abrocoma,henevolentiam erga me tuam, perspectam habeo, amari a te probe senties; verum te dominum animae meae precor, ne te ipsiim prodas , neque barbaricae
irae obiicias Herae desiderio obtemperaci ego ero a vobis procul abeam, d me occidam. Hoc tantum se Diuitia ' Corale
252쪽
EPHESIACORUM LIB. II. 13sΤαῖτα παντα εἰς μείζονα συμφορον τον Ἀβροκόμπ
τιον προς το 'βροκομην -- τα εγγεγραμμένοι τοιο
ἀκουσης, iα γε ο μετα σου κοινωνοὶ της σης προ- posco, ut ipse sepelias, cadentem exosculeris , in titiam in memoria habeas. aec omnia in maius i fortunium Abrocomam adduxere, quid de se fieret, ignorabat. illi quidem in hoc discrimine versabantur. At a to, cui tarda nimis Rhoda videreriir, amoris Impatiens, epistolium scribit Abrocomae his verbis rAbrocomae formoso hera tu; salutem Manto te, sere amat, non amplius amorem ferre valens. Id minus fortali virginem decet, sed amanti necessitas i cumbit ne me despicias , precor, neque contumelia assicias, cui tua maxime cordi sunt. Si enim obtempe-τeS a parente ego Apsyrto impetrabo, ut tibi comi hi iungar coniugem nunc tuam submovebimus Dives eris beatus At si adverseris, qualia passuriis ipse sis, cogita, memes a te contemta supplicium de
253쪽
γεγροομμενοις, μαλιστα δε αυ- έmria ταδνθίας. οἰκείνην ραν την πινα ηα κατέχει, - - δε γραμμενα o σποινα, ο τι βούλει, ποίει, κω χηωσώματι. --μετου και ειτε οι Οὐελιν θέλεις ἐτοιμος επι βασανίζειν οπως εθίλει , βασανιζε εἰς εὐ- δε ο σο - οῦν Movia , ωτε - τοιαυταπιμσμει, κελευουση δεαβουσα ταῖτα τα γραμμοισοι ii dira, ἐν ὀργο α τασχετω γίνεται, και λαιωξα- ἐνενοει πως τιμωρησπιιτο τον περηφανουσα. ου η a Mis τουτω ερπιται --πο λυρις Aψι ος, ἄγων τινα - Θυγατρι νυμφίον ἐκε Θεν, te silmente, qualiaque sodales tui arrogantiae consiliarii. Hanc epistolam signatam ancillae cuidam barbaraedat Abrocomae reddendam mi acceptam legens, ea
omnia, isae inscripta erant, moleste fert, maxime quae Anthiam Ettinelit. Tubellain hanc retinet, aliam conscribit dat ancillae perferendam , his verbis rFacias , hera , quod lubet, dc corpore hoc utere, i ut servi. Si me vis occidere, mino sum. Si tormentis cruciare, io velis modo crucia Non ego ad te conciliatiun veniam. non haec imperanti obediam Manto,
hac epistola accepta, praecipiti ira cormpitur invidia aelotypia , 'et ore ac m*tu sima perculis cogitat, quomodo lastidientem telicatu Interea Apsy us e Syria redit, sponsum inde Mae
254쪽
λικούτων τετολμημένων εἴσπραξαι παρ αὐτάλτιρο ρία, τυ lyuαν - εἰ δίδως ἔκλω θυγατέρα - -
adducens, citi nomeni ridi Qui ut advenit, Manto, artifici in Abro comam conrpi suo capillis turbatis lacerataqtie veste patri obviava fit, ad genua procidens, Miserere . inquit, pater , filiae a famulo iniuriam passae Pudicus illa adolescens Ahrocomas virginitatem meam spoliare conatus est, tibique iniuriani
facere, mei se amore captum dicens. Tu igitur pro talithis ausis ab eo poenas pete condignas. Vel si filiam tuam famulis nuptiini dare decreveris, mortem mihi ante consciscam. Haec illam vera dicere Apsyrtus ob stimans, nihil amplius de facinore inquirit, sed arcesistum Abrocomam increpat, o audacissimum di scelestum caput i Ausus heri contumeliam facere,, servus virginem vitiares Sed non hoc tibi sic ahihil supplicium de te iumam, servisque aliis exempla edam in
255쪽
δησαντας αυτον ἐγκαθί-ξαί τινι iκηματι σκοτεινω. Κοιλο μεν σεσετο, κομ-εν M' . a ira σε α πονὰ θυμία καταλαμβανει , μιαι μάλιστα επει 'AAοίαν te. His dictis, sermonem ullium audire recusans, iubet
servos vestem eius discindere, ignemque, verbera afferre, caedere adolescentem Miserandii spectaculum plagae enim totum corpus difformabant, servetibus tormentis inassuetum, Suebat sanguis ,
oris pulchritudo marcescebat. Vincula ei formidolosa&ignem adduxit. maximeque tormentis in eum usus est, ut filiae sponso ostenderet, quam pudicam vim nem habiturus esset Anthia tum ad Apsyrti eiqua accidit,in pro Abroconia precatur ille, Immo, tui causa magis, inquit, plectetur, quod te uxorem hahens iniuria assiecerit aliam amans Iussitque vinciri,
oh scitia cella includi. inctus ergo in carcere asservabatur. Tum animus
ipsius cecidit, maxime ubi Anthiam non amplius V
256쪽
ευρισκεν ου να , πολλών των φρουρουντ- όλων Ἀδε Aψυμος ἐποίει της Θυγατρος τους γάμους, 'ταψον πολλαῖς ἡμέραις ' Ἀνθία δὲ παντα πενθος- ,
κα ποτε δυνηθείη πεισα του tir τοῖ δεσμωτηρίου, i τ ει προς 'Aβροκόμην λανθανουσα , και κατωδυρετο απιεναι, προεπιμψεν ου ρτος τρο θυγατέρα ιατα δώρων πολλων, ἐσθητάς τε τας Βαβυλωνιους , κοῖλ
ρον, Δέσποτα, πειν iis Συρίαν - αγομαι δῶρον ὁ
deret. Mortis plures modo quaesivit, neque tamen invenit, cum nulti adessent custode S. Interea Apsyrtus filiae nuptias celebravit naultosque festos dies agitarunt Anthia vero doloris plena, si quando carceris custodes fleetere liceret, clam ad Abrocomam ingrediebatur, deflebatque infortunium. Cum vero iam in Syriam abire pararent, Apsyrtus filiam plurimis muneribus prosecutus dimisit Vestes Babylonias auri copiam argenti largitus est Filiae amo Anthiam quoque Rhodam, Leuconem dono dedit. Cum novisset Anthia, se in Syriam cum Manto abductum iri ut primum licuit carcerem ingreditur , Abrocomam amplexata, Heu donii ne inquit, it Syriam ducor, donor Ἀνθία ὁ πανρα πέ, θι ην ἄγομαι Negligentior oratio in 'Aνθia corr. Abresch recepitque repetito α νομαι. Priore deleto Loe Ego affestatius hoc loquen Genius a Gres de Di d. p. q. di Mnus Xenophonti eripere non locum se constitvit ἐγὼ - οDiuitia ' Corale
257쪽
data Manto aemulae tu vero in vinculis manens ni rieris misere, neque habes, qui corpus curet. Sed tibi sancte iuro per utriusque genium , tua manebo, seu
vivam, seu mori oporteat. Haec dicens Osculatur, amplexaturque, incula prelis anS, GlVitur fusa ante pedes. Tandem illa carcere exit. Hic, quo erat dolore percitiis , humi se abiiciens, ingemit ploratqtie, o pater carissime, inquiens, o mater Themiliora hi illa,
quaeritiondam videbatur Ephesi, felicitas tibi praeci ri illiin spectatissinat Anthia, Abrocomas, egregia forma adolescentes ta illa longe abit in longinquam terram captiva mihi unicum aufertur solatium , moriar miser in vinculis holus. Haec dicentem corripit. somnus, instatque ei somnium. Videre sibi visus est
258쪽
patrem Lycomedem , indutum nigra Veste, terras cim cum omne de maria Vagari , inde ad custodiam pervenire, solvere se vinculis, de emittere carcere. Ipse vero in equum mutarias feni per multas terras, quam eonfestans, eamque tandem assecutus ad humanam so
mam reverti. Haec videre sibi visus surrexit, pei l quid concipiens. Dum ille in vinculis custodiebatur, Anthia cum Leuco me Rhoda ducebatur in Syriam Manto iam cum comitatu Antiochiam venerat, Moeridis patriam infenso in Rhoda in iniit hiani II imo Rhodam statim cum Leucois. ne iubet imposito navigio , 8 lGllgissime a Syriorum finibus ah d lictos, venurnda i. At illi iam mancipio cuidam despicati ibim iungere parabar agresti caprario, hoc modo
259쪽
se Abrocomam ulturam existimans Arcessito igitur caprario, Lamponi erat ei nomen tradit Anthiam, tu hetisque uxoris loco habeat, eique, si abnuat coniugium,
vim inferat. Illa in agrum abducitur caprario nupturii, ad locum perveniens, ubi Lampo capras pascebat, eius genibus procumbit, oratque, ut misereatur. servet. Quae sit, narrat, ingenuitatem, virum, servis tutem. His auditis Lampo puellam mise atur, iubetque bono esse animo, se castam servaturum iureiura
do promittens. Illa quidem in agro apud caprarium Erut per Omne templis, absentia Ahro comae illacrimans Ahlyrtus velo carcerem perscrutariis, lihi Ahrocomas ante attigati
nem degerat , incidit in epi'olam a Manto Abrocomae
Και τηροῦσαι Vera est Hem voe. ἁγνὴν usu loquendi Nostro steriiuili suspicio, excississe l. fimiliari, is ipsa stiolante Diuitiae by
260쪽
scriptam literas dignoscit, & Abrocomam a se iniuste puniri didicit Statim istitur, solvi ilibet, in conspectum adduci. Ille mala miseranda pastus, procumbit
0rii genibus; qui erigens eum, Bono sis, inquit, animo adolescens iniuste te male habui filiae verbis credens. At nunc te liberum pro servo faciam, teque domui meae praeficiam, uxoremque o civis alicu ius filiam. Ne sis praeteritae iniuriae menior, quam non mea sponte smai. Haec dixit Apsyrtus Abrocomas,
Gratiam thi habeo , tris ut here, quod verum didicisti. pudicitiam naea in remuneraris. Laetati OiIanc si domo si in Ahro coma caiisa is gratias pro illo habiterunt domino. Ipse Verois axinae a lixius ob Anthiam