장음표시 사용
281쪽
εος πολλα Θρηνουσαν, και Θαρρειν παρεκαλει, πι
αδυναπον πιαι τον μέλλοντα ἀμηχανον ὐπομειναν γε- μον, τε γαρ τας συκηκας παραβησομαι τα προς Ἀβροκομην , υτ τον ἔρκον πιροψομαι. Συ τοινυν βοηθος 1μῖν γένου , φάρμακον ευρων, ποθεν ο κακῶν με απαλλαξε την καμδαίμονα Εσται αντι το των σοι πολλα - και παρὰ των ων, οἷς τε
ridens, supplicat, nemini detegat eorum, quae dictura sit, quidquam. adiuratque pers triam eam Diana' , iuvet, quibuscunque rebus opus habuerit Eudoxus se lacrimantem erigit, bonoque esse animo iubet, seque omnia facturum iureiurando promittit. Illa Abr
Comae amorem narrat. tumqtie illi iusiurari iam servanditeque pudicitiae sponsionem. Quod si milii vivae Iiceret, inquit, vivum Abrocomam recuperare, Vel
hinc clam aufugere, de hisce sane consulerem postquam vero ille occidit, neque ego fugere, vel consu- tutas in hunc diem nuptias disturbare ullo modo γέ- sum, nec promissa Abrocolinae secta transgrediar, neque iusiurandum contemnam. Tu nobis igitur adiutor esto, Venenum alicunde quaerens , quod me misei an laberet malis. Μulta tibi pro eo dona Dii dabunt,
282쪽
βουλευσαμενος πολλα, καὶ την κόρην οἰκτείρας της
pios saepius pro te ante mortem orabo, ipsaque pecuniam tibi Qviaticum parabo poterisque, antequani quis audiat quidquam, conscens navi in Ephesumi
vigare quo ubi adveneris, parentes meo Megalne deli Εvippam perquires, meum illis obitum nuntiahis, quaecunque peregre agenti evenerunt, utque Abro-
Comas periit, narrabis. His dictis eius pedibus p DV luta supplicabat, ne denegaret sibi venenum proferensque viginti argenti, inas, insuperin monilia comitia enim illi abundabant, penes quam omnes erant Perilai divitiae' Eudiri tradidit. Ille multa versans animo,
puellae inforiunium miseratus , redeundi Ephesum valde cupiduS, pecuniae munerumque avidissam lis Venenum se datii rus promittit, disceditque id allaturus. In terea illa totum os lacrimis opplet aetatem suam, inse
283쪽
μος, και 1κον οἱ επὶ τουτω τεταγμένοι την Ἀνθιαν ἐν χειρὶ κρυπτουσα το φάρμακον Κοι - πλησἁντου Θαλαμου γίνεται οἰ- οἰκεῖοι ἀνευφήμησαν τον ηαε- γουσα, προτερον γομην Ἀβρο- uela is καμπαρ
maturumque fati in deplorans, widemtidem Abrocomam, ac si adesset, invocans. Non diu moratus Eud
xus affert Venenutri nequaquam letale, sed somni cum, ut ne quid puella pateretur, ipse vero, viaticum nactus, evaderet Anthia, accepto medicamento, maximam illi gratiam habens dimittit; qui statim navim comscendens solvit. Illa idoneus, bibendo medicamento tem
pus quaerebat. Iamqtie nox erat, parabaturque thalamus, cum ii qui- ea chira mandata fuerat, veniunt ducunt An-
tbiam. Quae invita lacrimansque egreditur, Venenum manu abscondens. Et ubi thalamum accedit , necessarii, hymenaeum canentes, laeto omine prosecu i sunt Lanientabatur tamen illa, lacrimabat, Primum i
quiuiis, Abrocom sponso ducta fui ad felices m ptias,
284쪽
δίψους κατειληῖθαι , κελευσεν αὐτῆ τινι των οἰκετων .Q νεγκειν , - 1 1, ομένη Καὶ ο κ μισθUντος ἐκπωματος, λαβουσα ουδενος ενδον αὐή παροντος βαλλει το σάρμακον, - δακρυσμα, Ω φιλτατου,
nos amoris fax comitata est, duxit hymenaeus. Nunc quid ages, Amilia Iniuriane fueris Ahrocomae viro, amanti, tui causa mortuo Non adeo mollis sum. --φie in malis pavida Decreta sunt haec, venenum bibbo. Abrocomam meum esse virum oportet. Illumis ortuum volo. Haec fata ducitur in thalamum, ubi sola paululum fuit , Perila adlluc cun amicis discumbente Simulans igitur se ob angore ni siti correptam ,
aliquem e famulis quam asserre iubet, velut bibit ra allatumque poculum sumens, cum nemo adesset, iniicit medicamentum, obortisque lacrimis, o cariss ma, inquit Abrocomae anima, en tibi promissa pe solvo, atque ad te iter ingredior, infelix illud quidem, sed necessarium. Recipe me lubens, mihique
285쪽
κατεῖχε, κου πιπτεν εις γρο, και ἐποιει τοπαρμα
ζετο χειρας τε και ποδας, Νυμφη, άγων, θλία,
praestes tecum istic vitam heatam agere. Hi dictis hi-bit medicamentum quo vires suas omne exercente, somno correpta subito concidit. Perilaus intrans, ut Anthiam vidit iacentem, attonitus exclamat Turba multa domi fit, commixtaque aegritudo ploratus, timor, stupor illi mortuam, quae videbatur, miserabantur, hi Perila vicem dolebant, omnesque infortunium t mentabantur. Perilaus, scissa veste super corpus pro-ctini hens, o carissima , inquit, in ilii pitella, irae ante nuptias amatorem reliquisti, paucos dies Perila sponsa. Eheu, in qualem te thalamum, in sepulcrum deducemus Fel: ille, quicunque is fuit Abrocomas. Be .
tus ille vere qui talia ab amica accepit munera Istra querebatut amplexatusque totam, manus pedesque osculabatur, dicens, O infelix sponsa, uxor infeliciori
286쪽
τοι ἐνδύων , πολυν σε περιθεις χρυσον Καιδευκετ φε- οὐσίαν τῆς πόλεως τάτους Κάνταῖθοι κατέθετο μεν απελάσας - νομψομεν ὐπὸ των μαίων εἰς την πολιν γετο Καταλειzθεῖσα λεν - τάφω
Ornavit inde illam inulta operiens Veste, multoque a cro apposito nec adspectuin diutius sustinens, ut ill xit, lacto imposuit Anthiam , quae iacebat sensias omnino expers, ad vicina iirbi sepulcra duxit, ibique in hypogaeo quodam reposuit militas adtavit hostias,
multamque vestem ornatumque alium cremavit.
Iustis peractis a domesticis e familiaribus in urbem reductus fuit Anthia, in sepulcro residui, cum ad se redisset, sensit, non suisse letale medicamentum S spirans hic imansque, o fallax, inquit, medicamentum .
quod me quo minus ad Abrocomam felix iter l)er fac rem , vetuit. At frustrata est me, ut omnia vana sunt,n oriendi cupiditas. Sed fame licet veneni Opus Iemiicere in sepulcro manenti. Nemo enim hinc me aus 1 Παντα καnk Ita in Cod. Eφiidem utruimiue scussi embla Flor luitur. In edd. in Mim macile puto.
287쪽
mois ἐπιγενομένης λησταί τινες, μαθοκας, ἔτι κορον κατα-ειται γυναι- , πολυς αργυρος κα χρυσος sηλθον επὶ τον τάφον, κα αν ρ ξαντες του τάφου ται Ἐνθίαν ζωσαν ρωσι. Ιεγοι καὶ τουτο κέρδος ηγο- μενοι, - ων, - , και αγειν ἐβουλοm M Aτων ποδωνώπων προκυλιο ' πολλα ἐοειτο, νἀρες, οδινες ἐστε, λέγουσα τον με κόσρον τουτον απαν--τα, σπις ἐπιι, και απαντα τοι συνταφέντα λαμοντες
θ εοῖς, ' Ερωτι καὶ Θανάτω τούτοις ἐαυ τε χρολά
με μερα δείξητε , την ἄξιοι νυκτος κα σκοτους δυστυ-ret nec solem adspiciani, neque in lucem veniam. His φctis, mortem constanter niter operiebatur. Intere sub nocteiis cum latrones quidam sepultam fuisse ina gnifice puellam rescivissent, multumque muliebris cuiatiis aurique, argenti coniectum, ad tumultim veniunt, diffractisque foribus intrant, ornatumque auferunt, de Anthiam vivam videntes, magnum Z id Iucrum eximinanies, exigunt, abducere volunt cum illa pedibus ipsorum provoluta obsecrat, Viri, qui seque estis, inquiens, cultum hunc omnem, omniaque hiccinecum comem sumte, auferte, at corpori parcite. Duobus sacra summiis, Amori morti his mo
de votam permittite Per patrios vestros Deos adiuro,
ne me diei reddite, passim infortiuria nocte, tene-
288쪽
σαν την Ἀνθίαν, μι αγνωσαν - του πλῶ παρα- hos celanda. Haec illa. Neces tronibus persuasit, quintumulo extractim ad mare ducerent, impositamque m vigio Alexandriam auferrent. In navi curarunt eam , bonoque esse animo iusseriint. Illa cogitans, quibus in
malis iterii verearetur, gemens moestaque, En ite riam, inquit, latrone mare iterum capta ego, sed hoc nunc infortunatius, quod absque Abrocoma. Quae me terra excipiet, quos homines adspiciam O utinam nemoerin terrum, ne innio, ne Perilaum, Cil
ciam; sed illic veniam, ubi rumillium Abrocomae saltem videam. Isiste crebro illacriniabat; cumque ipse nec potum nec cibum caperet, latrones vi miseriint. Non paucis diebus navigatione per&Etii, Alexandriam pervenere, Ibique eductMI Anthiam statim mercatoria
289쪽
μος , και αυτον ἐπι της ευνη ρίψας ἔκλαιε, καιεμειτο οὐδε προσιεμανος 'ahοσιοῖσι δε του τοπου ο κυ- ριος τοῖς περὶ τον Ἱπποθοον , παρῶσα καί τις πρεσβατις αρχεται διηγηματος , η νομα ρυσιον 'Aκουσα -
bus quibusdam tradere decreverunt Perilaus, ut persossum tumulum ablatumque corpus animadvertit, maximo in moerore fuit Abroc naas Vero sedulo quaere-hat, si quis puellam peregrinam, captivam a latron
hiis ductam nosset. Cumque nihil inveniret, fessus pervenit in eorum diversorium Coenam ipsis Hippothoi sodales paraverant, ceteri quidem coenabant. Abr comas omiuno moestus, in lectum procumbens flebat, nec quid cibi cepit. Supervenit vero Hippotho sociisque dominus cum alui iladam, nomine Clarysioli, quae hanc narrationem Ort litur. Audite, inquit, hospites , quid non ita pridem in rhe acciderit Perilaus quidam e principibur paci servandae in Cilicia praefectus, ad inquis
290쪽
προς το γαμον ἐκτετέλεσπο υ ἡ εἰς τον Θάλαμον φάρμακον ποθεν αποθνησκει οὐτος γα 4 του Θοι- νατο τρόπος αὐτης λεγετο Ἀκούσας ὀ πποθοος ,
nuberet. Iam consectae erant nuptiae, cum ipsa thal mum ingressa sive demens, sive alium deperiens potomericamento morarilr. Ita enim naorti eius modus narratur. Haec audiens Hippothous, Haec, inquit, est pilella, quam quaerit Ahrocomas. Abrocolnas narratiotiem quidem audiverat, sed moerore confectus neglexerat.
Ad Hippothoi verba tandem exsiliens, Eheu, minc se occidit Anthia, eius ortasse tumulus illic est, compusque servatur Inci vetulam Chiγsion obsecrat, adispulcrum ducat, ostendatque corpus Illa suspirans, Hoc, inquit, infelici puellae maximum infortunium. Perilatis enun .sepeliit splendide, ornavit; sed cum audissent latrones, quae simul sepulta fuerant, estossori Longus. S