장음표시 사용
151쪽
Glossiadis cineruit affingit mirabilem glossam, quod hoc procedat δεμ cto, dc noriderare, quia de jure subest Rexim peratori , at dicit Hostiensis, S isic consequenter Papae,qui est super Imperatorem. Nam ne repetam,quod palibi demonstravi, falsum esse: omnia scilicet regna subesse Imperatori, glossis
tota est contraria textui. Nam quod legibus coia ceditur,id propterea conceditur, ut de jure elle cognoscatair, in eum finem Papa id c.inter jurare-i positum voluit.
4. Superest adhuc scrupulus ille, propterquem Pontifices jus sibi in re; m ges Gallorum arrogarunt, qui est depolitio Childerici δρ substitutio Pipi.
ni, a Taharia,ut dicunt,facta.lta nimirum de ea re Canon. Alinus item Romanus Pontifex, Zachariasscilicet, regem Francorum noram pro suis ini- - aloiso m. quitatib*,quam pro eo,quod tanta potestati erat inutiis,deposuit9 P, nii Ca-ν-. reli M. Imperatoris,patrem in Uus locum sub lituit, omness Francigenas,ajura mento'delitatu,quod illi fecerant, absimi. quae verba Glollind. c. de vulgati codices Gelatio aflcribunt, cum tamen constet Gelasium ante Caroli M..tempora mortiuim,ti,,ut nec de autore quicqtiam certi habeamus, sed cog murrefugere adlvonem pari. s. c. rit. quirereri Epistolam Gregorii VII. . ex lib.8. Epist. 1ti quam dc Vercellensis.habet, unde verba haec tractata sunt, 'quae quantum roboris habeant, ex collatione reliquorum historicorum' paleia quibus tanquam publicis monumentis fident erogare temerE . possiimus. aQ.Ltiin pr/.de os quast. l. i II. deprob. 2prafl scripturus: pl. inpig. hab.ccum causam. de probat. c. ad audientiam .de praescrip. Quis enim ripae inproprie. causa testimonium sibi perhibenti tam facilὸ crederet: Erancos,quos Egnatius in prasin Caesar. Sc Aemil lib. 3,hist. Gail. naturaliteristribit odio habere externa imperia, libertatem suam voluille alienisenae tam sinecausa prodere, praesertim, cumnec ante, . nec Posticile quid sis an eriantur.
Sed quidopus es conjecturis,quandδ rerum testimonia aperta Primum igitur Monachus nobii Egolisnensis, qxein Rhegmo Abbas Prumiensis ad ann. 8s . sesiecurum ait, in vit.Carali in scites,it:.Pipinis Piin f iisti lineagenerationuelevaris es prinivi a Prancis in regem; cum consilio domitu Papa Zachariae ct nobilium Idomanorum: quomodo aut Papaintervenerae ex appendice Hiinibales discimus ad Trithem. Coacta u.Concilio priuerum cea. νηsseeosconsHu de abdicanti Childerico dicit, eo modo conelus. t CHMeri Dpinrufubstitueretur, I, recusaret regnumsuscipera assis consilio Tachariae R i mani Episc. mistise Roma, qai Asententia ejus certi se=ent. Rogationis semina; cs fuerit,infragmento dear Oniamus Pithomedito, legituri. Pipinindisa aresad Zachariam Papam dirigit interrogameum ira maneredeberent RG si . 1 Francorum cum poenassius essentpote satis solaRaemo nomissoententi. 7-ῆ. .
152쪽
DE TRANs LATIONE IMPERII. Atq; hoc es j m, quod intelligit Eginhart. invit.Caroli M. quando di cit: ussu Stephani Romani Ponti Pudepositum ac detonsum Childcmum. Nam Ro n. mandati verba haec sunt: Proin μου eIt, σ licet ipsis Francti Gemanus re- se
pudiato degenere monstro eligere,eum, qui bello, domi apientia conjuges, libe' ros, parentesomnium denii vitam ct fortunas tueri ac defendere queat 9 ra leat. Data pridie Nonas Novembr Imperante Domino piis mos Urer Con santino Impenuore, i νι peri, eius anno 33. Indictione quinta. Aventan. 9- : . Auual: Brevius Antoninus. 2. part hist. O . c. I. 2. Is merito debet regnare, qui Revipub sirenaegubernaresciat aposit.. Item Blond. lib. Io. Dicas: I. ex Alini ino: Is, qui Regia melius obire munera novit, habendus Rex. Atque lamiot: dem verbis Annales incerti quidem , sed tamen ut ex narratione ap paret, Germani autoris referunt, sub annum 7si. Orat, ajunt, sibi decerni, quis eorum juste Rex debeat dicio Use, is, qui securus domi sedeat, an ire, qμi --ram rotια regni, ct omnium negotiorum molestias asserat. Iidem tamen suba in Maria. addant: Zacharias Papa ex ausoritates ancIι Petra. postoli, mandat populo Francorum, ut Pipinus, qui potestate regia utebatur, nomino quoque di guttarefrueretur Mandabat vero 3 At qua potestate ρ An forte ut donatus occidentali imperio P Atqui Franci Imperium nunquam agnoveran quin potius praesectos Imperatorum vi ejecerant. An ut dominus totius
mandi i atqui paulo post Leo, ut pauperculus Episcopus, at habet, terras quasdam, beneficii loco, Pipino accipere, quas ut Dominus mundi ipsi donare debuillet. Qui hic integrum regnum donat, paulo post pauca quaedam oppidaevicissim emendicatὶ Cautius aliquantulum Glol L. in reo deposuit de itidem Hu o a d. c. alius dicitur, ait,deposuisse, quia deponentibu consensit. Et vehemens alias regiae dignitatis opprellar Rolsaeus de Reipuλ-
Iorit: ιnreg. 6.8. n. 7. Principes ct populum Gallorum, deposito veteri, novum
pii egem creasse confitettu,sed consilio pontificu. Nam & alii serE omnes historici rem explicant hac serie, hisque verbis, ut primum dicant Francos destinasse Pi pinum Regem, uno conten su& una voluntate, tum petitum conitimin Papae, quia Pipinus sinepraetextu aliquo religionis noluit tan' tum onus suscipere, de Papam rogatum respondisse: Sine specie religionis dico, quia de Hugo per ministros suos sparui rumorem . se divina revela
tione ad occupandum regnum incitatum. Meger. a. hist. Flan. Nanger: in Chran. An. 897. & Carolo M. creditum est destinatum mille divinitus imperiam, tum per visionem Constantini Copronymi, ap. Uinc. lib. 24. Spec. c. 4 cv mentitvit etiam Illyri de translat Imp: tum per baculum Petri ita: Germaniam transmillum. gl.1nc. uir descrunci. Petr. de And. lib. r. Imp. Rom. c. I . Imb, sicut Pipinus ad regnum Franciae sine opprobrio occupandum, colorem & praetextum Roma qiuisivit, ita de Caroli M. imperio' atraiciat. Vinsum aliquem titulum adepto Imperio praetendere post,CU
153쪽
I I E A i u T VII. em sect yρνη. Imper: a Pontifice, populo , Rom. designari procurarit. No menim non est, ut injuriae gravissimae pallio religionis tanquam dibaphostrumae tegi soleant. De tota vero re Almon: lib. 4. cap. 6r. Procerum sufetidis Pipinum scribit electum Regem. Ado: at. . subdisti m 7 9. Papa Zacharις, alta
restondit, inIerrogatus a legatis: Illum esse dignam, ut declaretur Rex, Irtijam gubernaret Remp: cuius constiιum secutι Damι depasurru ri Childericum 2 viterbien: 17. pari Chron. c 4. Pipinv actus fuit Rex per Electroveru Francorum is per Papam Zachariam. Sigeiart. in Chron. ann. 7s i. suci seritare spo- salica eleetione Francorum. Trithem. in compend. Annal. de org. regum regent lib. r. in s. De unanim omnium procerum consensu, Zari a quos Ro mano praestante consilium. Nec aliter rem explicant Frisingens t. s. c. 2I. 22.&ipse Fasciculus temporum. Occam. indιal. Johann. Parisiens in tr. de pote t. reg. σ Pap. c. II. Almaui. de auctori iaci. c. i. Marsit Padualite translat: Imp. c. 6. HOttoman.ιn Francogall. c. I .Lii l. Beriabur. dejur. Imper.cap. II obe. 7. P. AEmilius lib. 2. attram. Episto p Naum burg, lib. I. Apolog. con rra Episto Gregore VI I. c. a. Netruci.gener 26. in ann. τso. Sabell. En I. 8. lib. 8.
Haillan. lib. 3. in Childeri. I I l. ann. 7 s o. ubi Buri bardi Episορι ad Papam pem suasoria orario inserit r. Nicol. Gin. in Pιpiv. Prolixe Michael Coccin. in lib. de translat. imp. in pri iddringi. in Apog. DAlarvi: a. o. . eqq. Barcia de potest. Pontifc.ΑΙ. Mornaeus in v Iilip in Zari . 9Stepb. Tholos de Re pubi. Iib. 2s c. s. v. i . Ex quibus omnibus patet a Papa, ad hanc rem nihil
prosectum futile, praeter consilium, & quod illud ne potuerit quidem
Alioquin non abs re miretur aliquis, quare Papa rem tam in justam sibi attribuere, quam populo maluerit, nisi fortasse nihil interelle putave rit, dummodb potet talem suam sibi stabiliret. Nam haereditatem alicui
eripere,& sne sulficienti causa ad extraneum transferre , quis non cum
si imma iniquitate coniunctum putetὸ Quin potius meminisse debuisset Zacharias, quod alibi scriptum est ad Bonifacium Moguntinum: Nimis reprehensebile esse mauifestum ect,ut te vivente tibi alium Abstitu. ω . petHii
T. q. r cui potius curator dari debui flet ex sententia Gregor. lib. ii. Di 3.7. O Ictorum Bald: c. I. 3. hoc quoq, de successuil. 2 in Auisi. hoc amplius C. de Fidesini Paulo Montan: tri deIun. Tutel. o Curat. v. 18.1r. 87. Tholos as de Flap. c f. n. I 4. II. sicut&Innocentii IV. consilio, regi Portugaliae nobilitas clerus curatorem substituerunt. Duardus Nonius in hist: regum Pori .ctis censuris deveragenea I reg. Poring. c 2. desuppl. neglig. praelat. iv c. Et Angustus Archelao Cappadociae regi tutorem addidit, quam diu mente captus erat. Dion .lib s7. Ozias, cum lepra percussi is cogeretur conversatione hominum abstinere, non poteratRemp.admininrare, nec tamen , regno
154쪽
vit. Reg. II. Nec adduci potuit Potui sex ullo modo, ut Carolo Gallo; ex morbo desipienti, regnum abrogaret & in Henricum V. Anglum transferret licet issam bonam partem Gxlli.eoccupallet,deducta in matrimon in in filia Caroli, cum ipto dc proceribus pepegulet. Monstrol. & Liv.tubis sui Quia si Episcopus mente capta, propterea non excidit Episcopatu, sed osticium facit per vicarium, T. q. I. multo minus ob vitium multi, tolerabilius ab haereditate lita potest removeri Rex, imprimis, quia agitur de pr. aejudicio tertii. vel invito desuncto succeisuci , quilion vocatura defuncto vel depolito sed a maioribus, Vel ex lege regni L s. de interd. c releg. Uid enim hoc vitii,quod iniuilitatem vocat c.alius,&gl. in veri inutilis explicat, quod designet, dissolutum cum D ulteribin resia mitratum, laam gi. sequitur Lupold. Beben biir deIur. Imp. Rom. c. III Si enim propterea fas est aliquem cum tota posteritate regno exui proli DEim, quam pauci principes stabili sedent throno. Sed contra id genus' brutos de Monarchomaclios jam alibi displuavimus: ubi Sc Bellarmini
instantias 2. de Rour. Pont. c. i7. diluamus, qui inepto argumento ex eventu, dc ministerio Bonifacit Pontificis translationem j iistam facit,quemadmo dum tu lib. se tritustat. Mnp. c. I 2. julle in Carolum tranStatum imperium scribit, quia selicuer Carolus praesenti inperio: lia ratione de latrocinia Alexandri M. de imperia injusta Romanor. S Tyrannidem Cesaris com pendio probare potuisset. Verum idem Bellaclo. c. 12. contr. Burcl. facta Pontificis exculat ex eo, qti regibus abiudicata regna, itota libi trubuar, nec illegitimis pollet ribus, sed legitimis haeredibus. An vere, Pi- 1inus Childeiici legitimus haeres erat ex lege Sa ica 3 Populta vero nollicebat in principem,lege de haereditatis jure confirmatum insargere multo minus Pontifici tantam injuriam silio calculo probare. De qui b vide. antur plura in tri de vi in princ. injus. haec Risius ab litantulit .m hic quoque diducere voluimus, quia Viterb. p. tn: .chiui .in .iu. 7 F. S. Oct. Frising Lb. s. c. 23. hoc dicunt exemplum elle, unde Pontifices traxerint consueta
dinem transferendi regna, quodq; Gregorius VII. de Adrianiis iv. in suis Epitiolis Imperatoribus ubiq; obiiciunt, ut constet, ex qtiam furili principio potestatem suam auspicati suerint. Nec enim solis Gallis hoc exemplo perluadere voluetunt sibi in ci
ens competere lummum jus, sed etiam Germanis, propterea quod Inno' mre cent. III in c. venerab. de flect. scribat jus 2 potestire meligemdν ι imperatorem P fε
ad primopes ab Apostolicasede perveni se, qua Romanum Imperium in perfossam Linu si Carolti a Graecis transtulit in Germanos, ibid: Bernardus 2 gr. in Gisis
Wri tu Gernia n. c. Romani tu Clem. de jurejur. ex quo gl. in c. in apibrum
ti. infert: q0Od, dicat Imπratorem fans icitanem habere sine Papa,
155쪽
dicat nos Imperatore carere. Et Bellarm. his juribus& domesticis testimo niis confisus, necessarid scribit Imperatorem obligari ad fidelitatem Papae praestandam, quia hanc conditionem potuit Pontifex adjicere. lib. s. Rom. Pont. c. 3. quod&Bodin.&Tholoc concedunt, Immemores, quod illi juri sive potius injuriae subjiciant Imperatorem, cui suos Reges nolentes vo.
lentes coguntur implicare. Bellarm. n. de transi. Imp. potestatem constitu endiimperatorem non aliunde deducit,quam ex potellatePapae in directa. Athaec non magis extenditur ad Imperatorem, quam Ileges Christianos quoscunque, quibus easdem conditiones adjungere ex eadem providentia deblamet, ne vid. cosingeret haereticos rei bomaticos creari, ut ipse ait, aut admitti. Iam ante Innoc. II. Imperatorem Lotharium curaverat ad
pedestuos prostratum pingi, asscriptis his versibus:
Rex νemtantefores, urans prius urbis honorea
Post homo fit Papa,sumit, quo dante, coronam. Chron. Hirsaug: in νit'. Abbat: Hartuingi de quibus picturis ait Radeo.
lib. I. c. Iis. conquestus est Fridericus i. coram legatis Pontificis : Apictura inquiens, cepit Ad sicripturam pictura processi: Scriptura in autoritatem prodire conatur. Non patiemur, non sustinebimus : coronam anteponemm, qua is Impe' coronam una nobiscumsc deponι consentiamus. Picturae deleantunsim plura retractentur, ut inter Regnum ct Sacerdotium eterna inimicitiarum an numenta non remaneant. Gregorius VII. Rudolpho misit coronam cum hac ioscriptione: Petra dedit Petro. Petrus diadema Rutilpho. - Avent. lib. s. Annal. Adrianus scripsit ad Frideri eum primum: Romanam imperium a Graecis translatum ell, ad Alemannos, ut Rex Theutonicorum nomantequam ab Aposolico coronaretur, Imperator vocaretur. Ante consecrationem Rex post imperator. Vnde igitur habet nipe1ium. visi a nobum ExElectione primcipum seuorum habet nomen Regis, ex consecratione nostra habet nomen Imper toruo Augusti Calais. Erga per nos Imperat. Roma nostrasedes ess. Impe)ὶ roris est Agau in Arduenna, qua S lva Galliae. Imperator quod habet, rotam ha betanObs. Sicut Zιcharias transtulit imperium a Gram ad TheutonicoH. itanos possumus ab Alemannu transferre ad Graecos. Ecce in potestate nostra est, ut demus illud, cui volumus propterea constituti a Deo supergentes cir regna, utri fruamus, evellamus, adocemus o plantemus. Avent. lib. 6. Anna Bois
Hinc exscripta videri posset Iota annis XXII. Epistola de Friderico de Lu-
v vico imp. posteaquam a decessoribus noshu, res Romana, a Graecis ad Germanos translata, Carolo M. in dem ali tutelam commista ensummus issetinorben sciam pantiscis Max. 4sester. Decretu quidem eB, ut cum Germani prisci
156쪽
se gis principatu designato Reti, madministrandi, nefregi, tituli usurpani jus est quam primarius saιerdosDei opt.Max. legati uo numinefarearctasti ret. Avent. libr. 7. Annal Et hac potestate compluresImperatores imperio iussi sunt abire per varios Pontilices inter quos Henricus IV. primus fuit, de quo Trithem: in Chron. His aug. c. 4. s Gregorio VII. excommunicatin stabin periοSynodaltiviscoporum decreto fuit deportu quam ru non curaret Ipse autem primita en inter Imperatores per Papain depositus, imb, si Frilingensi credimus libri liue omnes Imperatores, pro Anathemate habendum ducat quod Philippus ad breve tempus a Romano Episcopo inter paenitentes collocarru, ct Theodosus a B. Ambrosio, propter cruentum cadem a liminibus scilesia sequesratus est. Nam quod Bellarm. lib. s. de Rom. Pontis. c. 8. objicit Theodosium&Leonem Isaurium imperatoresOrientis, in quos Ambrosium de Gregorium II. ait exercuisse jurisdictionem &imperium, jam dudum resutatum est a Barcies: de poten: Papa c. 39. dc a V viaringi: in Apsti. n. p. o AO2. Nam quod attinet exemplum Ambrosii, propter caedem injustam Thessaloni censium prohibuit Theodosium a limine Ecclesiae, ut loquitur Otto Fri
sing. lib. 6. c. I 8 ex Niceph: lib. I h. c. I.quod sic interpretaturGregor. VII. in Epis. ad Metens Episc. B. smbrosas licet sanctin, non tamen universalis Eccle-sa spiscopus, pro culpa, quae altu sacerdotibus non adeogravis videbatur, Theodosum M. Imperatorem, exconim unicans ab Ecclesia exclusit. Rustinus verbnon obscure innuit heodosium ultrδ abstinuisse. Rust: l. 2.c. I 8. Uvaremund .
ab Eren b. c. 2. desubfreg. n. 3s. Sed ne de Zelo Ambrosii disputemus, de ut non ultrd, sed juilii Episcopi Imperatorem a conventu Ecclesiae abstinuisse credamus, & hanc a limine templi sequestrationem interpretemur cum Hildebrando& Bella ino pro Anathemate: nihil tamen hinc ausus fuit inferre directe Hildebrandus, nisi, quod fuerit Imperator seclusus ab Eccisa: Bellarminus verbilabilite inde nititur etiam jurisdictionem temporalem, duplici argumento. i. Ga non potuit Ambra vi de criminali causa cognoscere, qua ad forum externum pertinet, nisi inforo externo legitimus judex Theodo-sufuisset Duo verb absurda ex hac ratiocinatione liquidb pullulant, ipsius etiam bellarmini thesibus& opinioni contraria. Nam judex,qui sedet in foro externo, iurisiictionem exercet fori externi seu tem Poralem. Quid enim per forum externu intelligere potest Bellarm. nili forum li, cui opponitur forum internum, poli, seu conscientiae. Nam si de soro aliquo in Ecclesia id acceptum velit, nihil pro sua opinione concludit,quia nemo negat, quin in foro Ecclesiae cognoscantur crimina & puniantur,sed quaestio est de poena non Ecclesiastica, sed abdicatione a regno temporali. Iam verb Ambrosus sedet Imperatoris judex in foro externo. Ergo exercet juris lictionem temporalem,quod est adversum ipsi Beliarmini decretis,
157쪽
CA pux VII.iqui principem in temporalibus negat habere superiorem, A potestatem
Pontificis astruit quidem versari in temporalibus, sed non este tempora. lem. c d ii porro causarum civilium & criminalium cognitio, quae fit
ab Eccletiasticis, arguit juris dictionem in foro externo, omnium rerum .
directi judices erunt Ecclesiastici, quia inlacrimina, quibus peccatur in Decalogum, subsuiu cognitioni Ecclesiasticorum judicum. Deinde Ambrosius, licet Episcopus particularis Meseliae, ut ait Hildebri fuit legitimus , judex Imperatoris in foro externo: Ergo quilibet. Episcopus poterit ira: Resem de Imperatorem jurisdictionem fori extet ni usurpare, quod quasi iabsurdum rejecit Bellarm. Iur: s. Roman. Pontifc.. 3 Fallaciter autem & So- 'phisticZconcludit argumentum, quia de causa fori externi, non tantum iacognoscit judex forte uerni sed&interni, quatenus eadem causa perti
net ad forum Ecclesiae. Sacrilegos nuptiarum, homicidas, Latrones pie. Eiit secularis judex gladio seculari: non tamen praeripit supplicia, quae Im- poenitentibus imponit Ecclesia, secundum illud : Qui non fecerit omnia, . quascriptasunt in libro lagu, morte morietur. Theodosius, quam Imperator, secularem gladium non horrebat, quiapotestatem supra te non habebat: sed virituali tamen nolebat cervicem subtrahere, quo solo feriebat Ambrosius, quando non Republ. Et Ecclesia tantum arcebatImperatorem, . ideoq; non cognoscebat, tanquam judex in foro exterito quia non puniebat poena externa, sed Ecclesiastica. x. Cogere imperatorem: inquit, ad legem politicam ferendam, ct prasi uere ei formam legis: nonne manifeste omnest, 1 posse Episcopum interdum temporali potestate uti,etiam in eos, qui torestatem; super alios acceperunt. Manifeste vetδBellarm. hoc argumento ponitTem - pqralem potestatem, supra Imperatoriam dc Regiam, quod vi restons adesa clarum ubiq; iaegat, δc Tertulliani, otionis Frisingensis&aliorum a verba, qui nulli potellati subjectam confitentur Regiam, non aliter eludit, curant quod Pontificis potestatem viper principes neget este tempora tem : Nunc verbeam vel ipsi Eoiscopotribuit in Imperatorem, & calli- ,
dedicu: Etiam super ros, qui potestatem super atios acceperunt, ne apertae r
contradictioni se implicallet si, quod res est, tribuisset Episcopo potestta tem temporalem in Imperatorem, qui est stipra omnem potestatem tem poralem, vel ip Bellarmino arbitro. At quam qilaeso sutili argumento quia scilicet ιοι si Zmbrosius Imperatorem ad legem perferendam, ne siementiae 3 Iata de caede vel bonore publicatιone,rata essem,nispo t triginta dies a si urentia νpronunctationeι Qua erbui putas Ambrosium cogendo risiim suille, sic. . quia nolebat admittere imperatorem ad Ecclesiam, seu metu poemaespiri. tualis: Estne veta hoc, uti potestate temporali P Ergo, ocii sic seripsit in
testamento Marracemum ex legatstnon habeat, nisi nubat Semp/onio, potestatem publicam sibi asscribit cogetidi Maeviam: qiii metu aliquem deia
158쪽
' Π g TRANsLATrONE IMPE tr. 'I I terret, aut inducit, juiis dictionem sibi sumit in eum, quem deterret, aut inducit. Quid ni igitur eodem argumento trans fel re licet principi ad se iurisdictione in Ecclesialticam, quando metu supplicii corporis aut jacturae bonorum adigit haereticos ad externam conversationem Ecclesiae pMultiJudaei,quod sperententigere manum lictoris,aut ad minimum acer
bitatem suppliciorum, fidem Christianum profitentur. An hos, quia coguntur ad Ecclesiae fidem sulcipiendam, pittas cogi potestate Ecclesiasticis Eadem se. virisimilitudine, qua Ambrosius metu Ecclesiastici supplicii,
coegit imperatorem mittate legem civilem. An verb etiam mutare cO
git 3 Certe post receptionem demum injunctam futile mutationem legis, non tan. quam poemam, sed tanquam cautelam, ne iterum in eundem vel ipse, vel l ucces lorum aut magistratuum quisquam impingat, ap ud The doretum legimus.
Quod de abdicatione Leonis Itanti objicit Bellarm. pari facilitate
redarguitur, qua II altramus lib. 1. . pol c. is. redarguit exemplum Philippi, a Constantino damnati, & allegati , Gregor. 7. in Ε'ILad Met. una cum Arcadioexcommunicato ab Innocentio. Nam quanquam Magdeburg. in Centu. dc Mornae. In in1st. Iniquit' Gregorium I I. perfidiae accusent Agraviter insecten uir, quod, ut Onuphrius confiteturm Annot. Putta in Conissant. Constanti io majora auso Italicum Imperium, quod de Longobardu sup rerat, Leoni III. eripuerit, id quod Zonar. Tom. 3.Cedren. & Sigon. M..bis. Ital affirmant: Contrarium tamen aperes asterit Platin. tu Greg. 2. cujus narrationi subscribunt Paul. Diacon. lib. 6. deges. Longob: c., 9. Blond.dec.
l. lib. I . adeo, ut veritas exempli prorsiis in dubio sit & incerta, quod tamen etiamsi pro vero acceptemus, proposito Bellarmini nihil inserviet, quoniam & quia Gregorio dicunt ereptam Italiam Imperatori, non asse
runt procellii maliquem judiciarium, quo per lententiam tbbditi jussi sint
abire ab obediemia Leonis, sed iactu vel colini ventia Gregorii tradunt subditos ipsos insurrexilia. Sigon. lib. 3. Otto Frising. lib. s. cap. I 8. Suasus verb non arguit potentiam, cum Petrus Eremita& Bern hardus concionibus sitis proluserint homines agminatim in terram Sanctam, nec tamen potentiam ullam aut jurisdictionem sibi arrogarunt. Salvanorola, qui divinis credebatur frui revelationibus, maximam partem Florentinorum traduxit ad partes Gallorum,quos venturos brevi in Italia praenuntiabat. Comin. l. 4 9 s .best. Neap. & quotidiana experientia testatur vulgum conscionibus Ecclesiasticoru non aliter qua tubis agi,& in quacunq. parte impelli,quippe,qui minus malὸ vel posse vel velle luadere putatum Sed i quis ex hac causa cocionatoribus potestate assignare velit,nae is nescius sit,quid intersit inter suasum & praeceptu: inter consiliu&coactionem. Versi ne sic
159쪽
r 8 CApuT VII ouidem quicquam pro se obtinebit Bellarm. ut saltem potestas fiat ponti- ncibus, persuadendi subditis rebellionem, quia non, quid factum sit Romae, spectandu in est, sed quid fieri debeat: Factiim quippe Pontificum noni
facit rides articillum.& factis non regitur Ecclesia, sed Legibus. Imperator ad leges-non ad facta remittit iudices, o illud 'ectarι vult, non quod, maximus qui , magistratuumfecerit,sed veritatem, I Legem ct justitia vesti gia. l. nemo judex. Is ..desent. θ interi. . Propterea primus Henricus IT expertus est Tyrannidem Pontificiam, sitae, ut semel viam sibi facere ausa fuit instar rapidi torrentis, in succello res quoscunq; grallari perrexit, alios ad templis saltem demergens, alios prorsus voragine infida absorbens. Ita enim tractati & excepti iant, Fridericus I. ab Adria. IV. & Alexandro III. Henricus. U. a Paschali. 2... Philippus Fridericus I. filius ab Innocentio III. Ottho..IV. . ab eode in Frideric. I l. 1 Gregorio lX. & Innoc. 4. Conradus I V. ab eodem. Ludovvi- cus IV. 1 Clemente S Johanne XXII. In quibus abdicandis cum Papae viderent sitam potestatem contem tui futuram ille, nisi terrorem. religio
nis admiscuulent,ita segellerunt, ut sub specie religionis,non vi potestatis politicae, regno spoliati viderentur, quo Sophismate sic enim hoc genus
vocat Aristoteles; non tantum contrae Imperatores, in quos peculiare
quoddam jus sibi vendicarunt: sed de caeteros Monarchas usi sani contra Guillelmum AngliaeRegem,&J'hannem, qui tum temporis sedem Apostolicam pro Domino nondum agnoscebant. Philippum 6 Carolum VI. Gallos 2 Boleslaum Polonum, quem it, regio nomine privavit Gre-gorius VII. ut longo tempore post Regis nomen in Polonia non audire
dista um Ungarum, quem Alexander V. in Concilio Pisano regno priva vit, Plat. in Alexcid quod Innoc. III. c licet devoto. etiam filio regis Vngariae minatur : Georgium Bohemiae regem, Bonfin. Dec. 4. lib. I. Ο contra plures alios, quos metu religionis, imperiis, honoribus, nec non vita ipsa saepius privaverunt Sed in Imperatoriam dignitatem peculiariter grallati simi, ut pote, in eam plus sibi licentiae dederunt, propterea,quod . . sita manu illam accipi dicebant. A quo enim h.ibet,sa Papa non habet sen- perium, dicierunt legati Adriani, cum Fridericus cum iis expostulasset,
Ra devic. lib. I. c. 9. θ' io. quali imperium non proflueret ab eodem princi pio, unde oritur Pontificatus. c. Duosunt. dist. 96. c. cum ad Perum. dist. 6ς. de concepi βψ I. No Pell. 6. in pn Novesi. 7s. ibi, Quia Deus de caelo imperium constaturi, Nov. SI. cap 2. ibi imperiosequente Deum,c. quo jura.dist. 8. cs imperatori. dist. 96. c. quaesitum 23. q. 6: Cum autem duorum idem per se est principium, ueuitam ab alterd dependere potest . Hieron. Balb. in Itib. decoro .
160쪽
Dε TRANs LATIONE IMPERII. I 'Nec enim,quod Petro de Andio. lib. r. dissicultatem facit,aut quod Oldrad.cons i So. Cardin. in c. quoniam cum gl. io. dis. Hippolyt.in I. u.na. i. 8 fAGurbd.omdud. incelotib. IX. I. 2 prode- sensione potestatis politifici. ae adducunt, quicquam continet pr. aeter scopas diliolutas Se confusionem Eccleli. e& politiae. Quod enim Leechiel. c. 37 de uno rege, Ioh.c. Io. de uno ovili dicitur, de unitate Ecclesiae manifest , is is insis explicatur, nec magis inde licet inferre ad unitatem omnium regnorum, unum re- quae jure gentium distincta sunt, Lex Mjuress dejus. ur Petrus de An cna. consis sit. 9 3 I. quam ex eo, quod Monarchia inter Resp. est optima, . sequitur,quod eadem praestet in Ecclesia,uta: gumentatur Beliarm .lib i. de
Pont. Rom. c. I 2.9. Sicut ex contrario Couva r.ee rest para. 2 3 9 nu.6. negatioqui: Oinnes tenentur obedire uni soli Pontifici. Egὸ θ uni impcratori, tanquam 31o ribae tot mundi. Nec quod regna transferantur gente in gentem, Dan. 2s D Morias. propter iniquitates, c. Fcit i.iistiG. c. de rebus. 23. I.7. ex eo seqi Iitur, Papam ferirer t. nabere potestatem ea transferendi, Gillei in Pipiv. ut argumentatur Belia πο larim in. c 8.cti 2 de transi. Imp. 2c 2I contr. Paril. quia, ut Occam objicit in
Dial. in punisp. Si Papa eam potestatem habet. quam Deus in regnis trans-- ferendis, poterit quemlibet nostrum suis exuere bonis sine causa, quia negari non potest,quin Deus id possit. Deus autem transfert regna & impellit reges occulto consilio, quod quamdiu revelatum non habet Pontifex, tam diu participem potestatis transferendi sese facere non potest. Nec quod Saul unctiis fuit, Samuele, I. Reg. mo. propterea ab eo accepit regnum, quia elegit eum dominus 2 unxit ιn regem, puncipemqtie populiIui, ut descit ipse Samuel. Ceremonia autem externa non facit regem, sed potestas, quamSaul habebat ex postulatione populi & concessione Dei:
ProindE Otto Comes, cum ab Adrianosccipium intelligeret, Impe- II. ratorem acceptile imperium manu Pap ae,tanquam beneficium vix seco. Imper μm 'tinuit, quin Legato in oculos in volaret, & Fridericus audacter respondit: se coronam nemini acceptam referre, praeter Deum, ct principes Germania. Ra- 'devvic lib. I. c. io.Sigon. lib.9.hs.Ital. Fridericiis I. cum audi flet coronam sibi ab Innocentio in Concilio Lugdunensi detractam, coronam afferri jussit, eaque casuli imposita Nondunt,ait,eans vel Pontificu vel conciti, decreto amisi πιι vero principem,cui non est par,de culmine imperiatu dignitatis Pontifex detu)babit8 Atqui multo meliore nunc,quam ante,conitione sum. Nam ante in 'aliqua re6ἰtem tenebaricli obtemperare,nunc Perὸ omni obedientiae, venerati nis pacusolutus vinculosumIigon libr. i8. hist. Ita I. Ludovvici Bavari de hac re extat declaratio, quod Imperiatu dignitas non sit a Papa, nec ejus appro-
.utione eo marineinatoritate,consensare indigeat, sed quo sub flui ex sola ε