장음표시 사용
281쪽
aut valetudinem, aut salutem anImarum ta). Quae salus ut bene considerata atque provisa sit, praeter communem &ordinarium Consessarium, debent Μoniales bis aut ter In anno extraordinarium obtinere, cui liberius intimos anImi Sensus patefaciant 53. ia Cone ilium Trid. SOM. 25 e. 5 de Rutil. licentiam postulat
Episcopi vel Superioris, & ideo quaesitum est, num ingressuri mo nasterium Regularibus subiectum satis sit veniam regularis Superioris. Sed tum ejus, tum Episcopi veniam desiderari, ut quis h psmodi monasteria ingrediatur, nisi diuturna consuetudo unius piscopi veniam postulet, plus semel retiponsum est a Sac. Congre
traordinario Consessario, qui non solum universis Monialibus, sive toti monasterio dandui est, sed etiam singulis, quae illum exi ta causa petunt ψ praeterea Superiores Regulares lubentur saltem sem l quotannis Monialibus sibi subjectis concedere extraord narium e sareulari Clem Consessarium, vel ex altero Regulari Instituto Saeerdotem I iisque id negligent ibus, Episopus emcere debet, quod Regularis Superior praestare debuisset.
. i9. Monialium regimen, quod praesentem custodiam postulat, totum est permissum Episcopis, vel ut ordinariis, vel ut Sedis Apostolicae Delegatis, si monasteria exempta sunt, & Sedi Apostolicae immediate subjecta, nisi vel a csertis Capitulis, vel ab aliis Regularibus gubernentur si). Verum in his quoque monasteriis, quae Regularibus subsunt, Episcopo una cum Regulari Superiore quovis anno reddenda est gestae adminIstrationis ratio, & Episcopus ipse malum administratorem ab ossicio dimovet, nisi ab eo monitus superior id pridem secerit, atque etiam animadvertit fili Regulares, qui in bonorum monasterii administratione deliquerunt sa). ib Cone. Trid. D 9. 25 cap. 9 do Retul. a) Gregor. XV
β. ao. Atque haec Episcopi cura & solicitudo in MonIales non tantum sese explicat in illa, quam diximus, bon
282쪽
rum administratione, atque in clausura diligenter custo dienda, quae tota est ejus juri commissa, ordinario in monasteriis sibi subjectis, delegato in exemptis i , adeout recte puniat ipsos quoque Regulares, qui peccant in clausuram Montalium sibi subjectarum a); sod etiam in electione Abbatissarum, quae monasterio praeficiuntur. Nam Episco po nunciandus est futurae electionis dies , etiam cum monasteria subsunt Regularibus, & ipse una cum Regulari superiore interesse, ac praeesse electioni potest so).
ix J Conc. Trid. Sori. 25 e. 5 de RoguI. Vide Conuit. Granirrimo 2a Benedicti XI v i. 5 p. 57 Uut Busi ii, ubi multa habentur de iis, qui ad monasteria gecedunt, ut cum Monialibus colloquantur. a) Gregorius xv eis. Conti. Lmemtabris β. 4. Atque huc etiam spectat Conuit. Felisi 492. Alex. Vt II t. 6 par. 6 p. 24 Bum .,
qua sancitum est, ut Superior Regularis semel tantum In anno vi sitationis causa monasterii septa ingrediaturi quod 33 necessitas eun pluries ingredi cogat, id ei tantum I ra en re ripι- Aeopo, a t aliquo ecclesiastico viro, quem illiScopus Specratim 5 Cit. Conrt. Dic/titob;Γ Gretorri Xu Monet tamen Benedi- . ctus Alv do Θnoae diereor. a. n. 4, satius esse KP Scopo. selmel in Synodo declarare animum suum, quod 3pse Scilicet semper velit Abbatissarum etiam exemptarum electionibus ιnteresset quam id priestare singulis vicibus, quibus eleello iactenda est.
. ar. Μonialibus tempore praeeunt virgines Sacrae, quorum origo vel ab: ipsis Ecclesiae primordiis: esh repetenda 1 . Eadem pene intra domesticos parietes illarum vivendi ratio, quae postea Monialium fuit. Eas Episcopus, aut aliquis ejus mandato Sacerdos sa) praecipuo aliquo festo die 5 solemniter in Ecclesia cons rabat, eisque imponebat Vestem quae sacrarum virginum propria erat .
i, Quemadmodum fuerunt in Leelesia Aseetae, antequam
essent Monachi, ita suerunt mulieres, quae palam, ac man,ie sto virginitatem vovebant, antequam Moniales instituerentu r. Atque hae sunt virgines sacrae, quas saepe memorant d yyr an ac Tertullianus, di quas Soaomenos L η c. 23 p. ea. yab . I ao appellat virginer ecclesiarἔDasi Socrates autem, . . 7 p. 47 effusae eae Camab/j. . vietin r λα mal leuia Eccles a
scriptat, quoniam descriptae er/nt in steti ista
283쪽
baei, eum inquit Desister inconstato D scopo Virgin/ς non como ι .i quod quidem habet Fulgentius Ferrandus ureuia . Cianon. can. 9l apud Pithinum ex cuu. Dei. Eulas. Rom. p. DB Paris. IM7. 53 Devotis quoquo virginibur, inquit P. Gelasius in D cr. c. Iaapud Pithaeum loc. cit. p. l67, nisi uot in Epiphanio um die, aut
iis albis paschalibus, aut in apartolorum naIatibus, sacrum minimo velamen imponanς, nisi foνsyan, . cicut de baptismate dictum rix, g api languore correptis, ne sine soc mvire e de saeculo exeant, imploran ibur non negetur. Vide S. Ambrosium de main.
I. 5 e. i I. aos. do Lapr. virgin. e.5 eo 546 opp. r. 5 eae Venet. I75i. 43 Coneilium Carthaginense 1v Can. II coI. I 458 rom. 2 eouec .Labbaei. Atque hunc sacrarum virginum habitum memorat etiam Areadius L. 4 c. de Episcop. au. o. ubi animae, ου quae Iudibrio eoνporis quastum faciunx, prohibentur uti publico habitia eupum
siet num, qua Deo dicatae sunt. Erat huius habitus pars una saerum velamen; unde velata virgines, apud Innocentium Ep. a ad Viribie. e. i5 apud Coustantium Epist. .Roman. Ponιi P. col. 756. sunt virgines Deo consecratae.
. 22. Ut virgines, ita etiam ecclesiastica viduas si h buit Ecclesia, antequam Monachorum & Monialium institutum agnusceret. Ex his autem viduis, ut plurimum, eligebantur Diaconissae a quamquam Saepe etiam perpetuas virgines eo munere functas fuisse constat 5 . Earum origo ab ipsa Apostolorum aetate repetenda est i.
opp. t. I ed. H ona V754, Cone. Mausicanum Can. 27 t. 4 col. 7o5 coli. Labbaei, Auctor. Conuit. Apristi. I. 8 e. 25 apud Cotelerium ra. Apostol. p. 4I4 t. I M. Amsteod. Ira , ubi tantum co pia i in a adum vidualem jubetur, quae jamditi virum amisit, ercarro ου taurile vixit, ου domesticoνum diligemo curam habuis. 6 tuae interdum Diaconissae viduae dicuntur, et earum Osseium viduarum appellant Tertullianus i. I Ad tixor. e p. Ita,
que ob caus*m eas Epiphanius De. ιis., ex Concit. Laodicenum Cam II t. a eH. I 55. IIII eoli I. Labbaei πρεσβυτιδας viduas remiser vocat. Sunt tamen distinguendae Diaconissae a viduis ecclesiasticis, quarum paulo ante facta mentio est. Non enim omnes hae viduae erant Diaconissae , quamquam plerumque ex illarum corpore eligerentur, quae Diaconissarum munus exorcerent.
5ὶ Virgines, quae niaconissae factae sunt, memorant S. Ignatius loe. eis. ibique Cotelerius, S. Epiphan. Exposιι. . n. II p. ii ed. Paris. IIIa, Auctor Const. Apostol i. 6 apud citelerium t. I p. 55oeae cat,austinianus Nopeu. 6 c. 6, Sodomenus l. 8 c. 29 p. 555 indis. M. Cantabνis., Zonaras di falsamon. aae c. 39 Nicaen. apud Beve- regium Panaee. eanon, r. I p. 82 ου bS Oxoni 167a, ac Torte ius GSuc. Copt. Vatican. pa . 2 p. 557 e . Romae i659 memorat S. Martinam virginem di Martyrem, quae Diaconis a suit. De ti. Tom. I. i8
284쪽
t4ὶ Sc Paulus ad Romam. XVI i memorat Phaben, quam δακενολmini σι ram Ecclesi e Cenchrensis appellat. Et iam Plinius Iunior L i o Ep. 97 ad Da fanum p. UT M. Oxonii I7oo loquitur de duabus Christianis seminis, quas ministras vorat ἰ qui Anagit, inquit
. II. Nonnisi viduis unius viri, quae jam erant aetata provectae si , intor Diaconissas dabatur locus. Muneraeacum erant Sacerdoti s seminas baptiganti praestare operam, ut sexus pudori consuleretur ea aetate, qua baptismus per Immersionem conserebatur sa , catechumenas ad rem
christianam domi in Stituere 3 , sceminas aegrotai invisere 4ὶ, opem serre martyribus; dc consessoribus carcere detentis, cυm ad eum Diaconis aditus non patebat 53, stare ad januas per quas mulieres Ecclesiae navem ingrodieban
neribus addicebantur Diaconissae per manuum impositionem 8), quae tamen non Sacramentum erat, sed Ecclesiae car- remonia, ad instar benedictionis, quam mulieres illae acci
ιθ De aetate Diaconissarum Apostolus T. ad Πmotb. V 9 habet
banum stibiocuta est. Ad hune Pauli locum respexit Theodosius Imper. in L. 27 C d. Geod. do Dirc. N Cώμου. , cum seripsit ;
tae Uiro. Iaut. c. 9 p. I 78 eae Veneι. Ut., & S. Ba illus M. I99 camu ad A bior. Can. a t. 5 opp. p. ed. Raru. I 75o, de S. Hiero . Comm. in Isaiam I. a. c. St. 4 col. 5 γ, et Ebρ. S ad Salo nam r. a et Troj. 495 6 5oo t. t eae Veronae ι734. Sed labentibus annis Chaleedori . Cone. Cun. i5 col. h7O7 et l7Gr. 4 coli. Labbaei sancitum est, ut Dia eonissae quadraginta annorum eligi poSsent, quam aetatem proba-' vit etiam Cone. seullanum ean. t. t . 6 eol. Mό eou. Labbaei inae. Teo. , di sustinianus Nodiolis D5 c. I 5. Ipse Iuuetinianus Ναδυ. 6 c. o in Diaconus is aetatem requirit annorum B, quam eamdem aetatem de εnit in L. 9 Coae G Epite. et Oo ic. . vi vera est lecti . qua vulgo traditur. Nam Contius legendam esse putat non B. sed , atque ita ab erroris di negligentia nota liberat Tribonianum, qui certe liberari non potest, si retineatur vulgata lectio , quae
his est concepta verbis Noua, nisi ementis Io acto. , cunaumpstisceptum AportoIi ad Diaconiteaμum eontortium trans paru . Non enim p aeceptum Apostoli anno e quinquaginta, sed sexaginta con
stituit. Contra sub Nectatio Patriare ha Constanti politano suisse Olympiadem Diaconissam quadraginta annis minorem scri bit Solomenus I. η c. 9 p. 597 .is. Vis orti tanto his I lo. Ex qui 'Di ii ipso by Co le
285쪽
bus intelligitur, non unam semper eamdemque rerutam sui se, sic multuna ea in re Episcopi arbitrio datur. uuae olim in Diaeonissis requirebantur, explicat Jacobus Gothoiredus in Comment. adcir. L. 27 C. Theod. de Epist. ει Cler. r. 6 ν. I p. 68 σου. Lipsiae IT N. aὶ Iustinianus Notieu. 6 ca'. 6, dc Auctor Comtis. Apos rol. lib. 5 cap. i6, ibique otelerius m. AposιoI. r. I p. 29 I. 5 Auctor Commentariorum in epistolas sub nomine Hiero nymi Com. in Ep. ad Rom. XVI l eol. 898 opp. Mepon m. t. II eae ron. t 7 a, Cone. Carthag. lv can. Ia rei. i49Iι. a. coli. LabbMi
6ὶ Luctor Epistolae ad Antiochenos. quae Ignatii nomine Circumsertur, n. apud Cotelerium PH. Morton r. a p. 35a, Auctor Consiit. Aponol. I. a e. θ7 p. a66, et L d e. 28 p. 416 loe. cit. Perjanuas autem intelligendae sunt portae interiores, per quas aditu patebat ad ligneos parietes, ovibus muIieres a viris in De Iesia dividebantur. Dicam ea de re late Libro lI. l7l Auctor Constit. Apostol. lib. 2 east. Si p. 27o I c. cis.
η) Diaconissas nullam manuum impositionem accepisse quidam Putant, atque ex eorum numero sunt Baronius ud an. 54 n. 28Ip. 515 t. a ed. Lucis, S Valesius Nor. in Soromen. I. 8 e. s. p. 5Μod. Cantabrig. Moventur Gn. ν' Cone. Nicaeni col. 4 2 r. a coII.
Labbaei, cuius haec verba Funt : Diaconis rarum aωrem memiσimus, quae in bubitu quidem consentur, quonIam nec tinam habent mia
Quisquis tamen hunc' ea nonem paulo diligentius expendat, sa-cile deprehendet, eum non ad Omnes generatim Diaconi,sas pertinere, sed ad eas tantum, quae habitum sine ulla manuum impositione inter Paulianistas aeceperant. Ceterum ipse Ca non non obseure declarat, reliquas Diaeonissas manuu* impositionem habuisse, quod recte observarunt viri erudit ἔ, praesertim R. GasphrSvicerus Hosanμ. Διακονισσα nam In di67 Ain reis . IMa, Ar-cudius Concoνd. Delor. oceid. ω optent' l. 6 e. io, Christianus Lupus Sebol. in etimae can. Nicaen. opp. r. I p. 265 odit. Vonet. Gabriel Alba spinos Not. in euinae can. p. I9J eae Neap., . Carrat Q. Fabrotus Nox. ad Baseam. coria i eonstit. l. I ris. t apud Justellum Bibliot/. Iur. Can. t. a p. 14i7 Fa-is. imi, Gaspar. Iuen in . G Sace ordin. in commvn. qu. 5 c. i p. 5eta, Natal. Alex. IIutor. Fcries.s c. c. 5 a x. 6 n. II paν. a p. 145 t. 5 eae Venn. 1776. Rever Concilia, di Seriptores, qui de Diaconissarum ordinatione loquuntur, manuum impositionem diserte memorant. Earum ordinatio can. is Concilii Chalcedon. eol. λη r. a coli. Harduini vocatur κειρ Veνι ,& κειέ γεσια, manutim impothis ,' quo eodem vocabulo utitur Concit.
Trullanum Can. is eri. i 665t. I Utirae. collori. , & Sozomenus I. Rae. Q p. 357 ed. Cantabν., eum de Olympiae ordinatione disputat. Auctor const. Apost. l. 8 e. I9 Ia l. c. Diaeonissa, ab Episcopo ordinari iubet cum manuum impositione, certaque oratione, quae ibi describitur. Apud Latinos etiam huius manuum impositionis meminit conci
286쪽
ra consecravis maeonam. Conser Cotelerium in Constit. Aporro. De. indye. Erat tamen haee manuum impositio non sacramentum, sed Ceelesta caeremonia, quae nullum imprimebat ordinis characterem, ad quem Suscipiendum mulieres aptae, ot idoneae non sunt
eaei. cit. Quamquam vero, inquit, Diaconitra iam in Eccloiia or do ris, non tamen ad Sacerdotii functionem, avx tiliam divismoAE administνationem inllit ut tir sed υτ mulieribui sextis bono irar; consulatur, rive ut baptism; tempore adsit ἰ sine tit in pietat, ii
ris datis ad Epyseopum Silvae Candidi apud Mabillonium Muretim
Bal. Orae Roman. XI p. 356 t. a Par r. I 24. Extat etiam apud Syros Diaeonissarum ordinatio, quam una cum earum omelo de potestate accurate describit Assemanus in Disson. do Monopbritis num. 3o tom. a Biblioth. Glant. Φ Duo postremo sunt observanda, antequam hane de Diaeonis sis tractationem absolvamus. Primum est, quod non uno & eodem tempore earum usus ubique sublatus fuit, qua de re videndi sunt Bona Reν. Γιών. I. 1 c. 25 35 t. 2 p. 55η, ibique Robertus Sala in Not. p. 359. Murinus de Sac . oriunat. pari. 3 exere. IO c. 5, Thomassinus Vet. ει nov. Meser. dire N. p. l. 5 c. 5I n. , Iuen in . δε Sacram. δε σνdim in spec. Artor. 9 q. 5 e. 2, Alterum est, quod interdum Diaconissae etiam dicebantur Diamnorum uxores ante Diaconatum ducta, eodem modo, quo illae, quae uxores Presbyterorum suerant, Presbyterae, quae Upiscoporum, Episcopuvocabis tur ue atque huc spectat Concilium Τuronense II Gn. i Seri 9 eol. 557 ω 550 t. 5 collin. Labbaei, & Antisto oriense Can. 2 reol. 644 eoae loci vide Robertum Salam in Nor. ad card. Bonam
287쪽
Iussus a Reverendiss. R. Magistro Saeti palatii AmsisIIei s
gi primum tomum Institiationum canon earum Cl. Viri Joannis Devoti, olim Advocati, & antecessoris Romani, nuper ad Episeopatum Anagninum a Bo Sexto P. M. evectit quod opus, exemplaribus universis cito distractis, iterum typis evulgatur nonnullis eorrectionibus, & additamentis doctissimi Auctoris. Nihil adversum regulis fidei, aut bonis moribus invenire est in hoc primo volumine; quam vero omnia, quae in eo tradita sunt, omnigena eruditione, ut luris Getesiastici peritia redundent, adeo novit Lit tetaria Respubliea, ut meis laudationibus celebratissimi operia famam augeri vix posse credam. Romae ex AEdibus Magnae Curi
Innocentianae III Non. Iul. MDCCXCII. N. Riganti Maioris praesidentiae Abbr.
. di AC. in Civilibus Locumtenens. institutIones iuris eeelesiaselei V. CI. Ioannis Devoti nune Episcopi Anagnini eum primum in lueem prodierunt typis Romanis
anno I 785, tanta omnium acclamatione exceptae fuerunt, ut aucto in dies requirentium numero, brevi exemplaria defecerisit, aliaque cudere necesse visum fuerit: id vero accidit petcommode ;eam enim occasionem arripuit Praesul praeclarissimus opus suum retractandi, pluraque sparsim adjiciendi uberior; adoleseentium in re canonica eruditione opportunissima. Quae porro in vulgatis iam exemplaribus eontinebantur, praestantissimoriam virorum iudicio probata, tum publieo testimonio celebrata, meo certe calculo non indigent ut iterum imprimanturr quae vero nova huic primo volumine aspersa sunt, mandante Reverendissimo Saeri Palatii Apostolici Magistro, eum attente perlegerim, ea ex purioris doctrinae sontibus nausta, & selectissima eruditione reserta mihi
videntur, proindeque dignissima quae publieis iuris fiant. Datum
Romae pridie Idus Septemb. anni MDCCXCII.
D. Coppola Proton. Apostolicus, de Rit. C. Secretarius.
288쪽
CAPITUM, TITULORUM, SECTIONUM TOMI I. . PRO LEGO ENA.
Caput I. De Lirclesia, eiusque natura, et charaeteribus. Pas. 7Cap. II. De Ecclesiae regimioe, et Polesyste. IuCuy. III. De Cunone Eoclesiae, et primum de Iure scripto. I et Cap. IV. De iure non scriptu. 5sCap. V De auliquis 3 iris Cnnonici eoisectionibus. 58Cap. v I. Dκ recentio, ibus Juris Canonici collectionibus. 59Cap. VII. De Iure novissimo. 6S, LIBER I. TITULUS I.
De Iure personarum, deqrae Laicis, et Cleaicis generatim. 7
De Hierarchia ordinis. 35 Sectio I. De Episcopis. 8rseet II. De Presbyteri , Diaconis, Subdiaeonis, et reliquis ordinibus. 94TITULUS III.
De Ili rarchia Iurisdicticinis. IO8 Seet. I. Do Summo Pontifieo. at PSec . II. De cardinalthus, es Legatis. 12
Seci. III. De Patriarchis, Pcimalibus, Metropolitis Ibo Seci. IV. De Coadiutoribus. ibo 'Seet. V. Da Chorepiseopis. I 5 i Seet. VI. De Praelaus inferioribus. 354 Seet. VII. De Capitulis Canonieorum. asPSeci. VIII. De Dignitatibus, Personatibus. Offitiis. 365 Seet. IX. De Vieariis. 168 Sect. X. De Paroehis, et reliquo clero. t Pa
Quibus modis potestas Ordinis aequiratur. I Seet. I. De consecratione Episcoporum. ibid.
289쪽
Seut. II. De Presbuleroi una, et aliorum Clericorum ordi
Quibus modis potestas iurisdictionis, et Dinuia Ecclesia stica Beneficia acquirantur. 19 Seet. I. De Electione. t 98Seci. II. De Postulatione. SU0Seet. III. Da Collatione. Sect. IV. De Institutione, et Jurepatronatus. 22
Quibus Ecclesiastici Magistratus et Beneficia recte tribuan
Qui promoveri non possint. 21S
Quibus modis potestas iurisdictionis, et Ecelesiastica Beneficia amittantur. , 242Secl. I De Renunciationε. aiio Sect. II. De Trauxl liono. 246 Secl. III. De Permutatione. a 47Seci. IV. De Depositione, et Degradatione. 246
De Monachis, et Regularibus. a . .
290쪽
Si victbitur Reverendus. P. Magistru Sae. Palatii ApostolieI Candidus Maνia Frastini archiepire. PFilipp. vicauemur.