장음표시 사용
251쪽
4) Can. I diu. 57. Idcirco Cornelius P. ep. 9 ad Fab um Anti ebon. n. 4 apud Coustantium col. Ibi irregularem habuit Novati a num, quod in lecto decumbens baptismum accepisset. Hi vero Homines clinici dicebantur a graeca verbo κλινη, quod istatim asegnificat.
. 8. Pertinet etiam ad animum libertas, doctrina, leni-
as, sana mens, fama integra, vacuitas ab omni sorde, atque ab omni incontinentiae nota. Sunt haec bona animi, quaeque his adversantur, faciunt aliquem irregularem.
v. s. Itaque irregulares habentur servi si , nisi a domino libertatem fuerint consequuti, ordinati autem scientEdomino Ingenui essiciuntur ain; praeterea, qui ad servos
videntur accedere, tutores, curatores, & ceteri, qui tθ-nentur onere rationum reddUndarum, nisi eas antea reddi dorint, atque ita omnem fraudis suspicionem excusserint
3ὶ; item illiterati de indocti 4 , denique qui alienum ab
5ὶ Cap. unis. de Obluat. ad ratiocis .l J Illiteratos eodem iure ac coriore vitiatos censet GelasIus Pontis in Can. I dur. 56, ιθ iatrios literarum Synodus Toletana IV Can. 5 dist. 5I. Ex quibus evidens est, eos ab ordinibus excludi, qui prorsus ignari sunt literarum, non item eos qui medioeri scientia sunt praediti, uti respondit Innoe. III in eap. I9 do Eleri . Quantam autem in singulis ordinibus debeant Episcopi scientiam exquirere, tradit Syniatis Tridentina λοις. aa μ λ ου G11.
cap. 4, II, i5 de Reform. . . I . Nam ministros suos, exemplo Christi, lenes essEvoluit Ecclesia, atque: hinc inter Episcoporum munera non illud postremum fuit, ut pro reis crimine damnatIs inter cederent apud magistratus i . Itaque irregulares sunt, qui aliquid conserunt ad necandum aut mutilandum hominem, quamquam Is alterutra poena merIto plectatur, veluti judices, qui sententIam proferunt mortis, aut mutilationis, modo eadem sententia ad initum perducatur sa); item accusator, fisci patronus, testes in causa sanguinis, & ministri omnes, qui sententiam exequuntur I), cunctique demum, qui alienae mortIs, aut mutilationis participes fuerint 43.
252쪽
. it. Quod si clericus, qui civile habet imperium in
suos, crIminales causas alteri committat, eumque justitiae debitum exequi jubeat, irregularis non est, quamquam a judice mortis sententia proferatur i . Ne quis autem ansam habeat ad vexandos impun clericos, statuit Bonis eius Viri ta), eos irregulares non esse, cum illa s sibi alaicis injurias persequuntur, modo vere, atque ex animo d elarent, se non ultores injuriarum agere, ut sanguis effunda iura i9 Cap. vlt. Ne cleris. Dol Monaes. θ) cap. sis. δε Homlita. In 6.ia. Sunt etiam, uti dicebamus, Irrogulares ii, quorum mens sana non est, & huc vocantur amentes, furioia, ener gument, & quotquot vel natura, vel morbo mente Sunt
imbecilliores si); praeterea qui bona fama non sunt, & huc reserendi haeretici, schismatici, apostatae, atque ii, quorum pater, avusque haerotici sunt, vel haeretici decesserunt a , itemque adulters, penuri, falsi testes, lenones, & rei ceterorum criminum, quae alicui Infamiam inserunt M. Crimina haee aut nota omnibus, aut judicio probata eorum
reos ab ordinibus repellunt ).
g. i5. Vacultas ab omni sorde eo spectat, ut ordines Suscepturi nullum dedecus, nullasque sordes ex nativitate Contraxerint. Ea de causa ab ordinibus arcentur illegitimi nisi postea nuptiae inter eorum parentes rite concilientur a , aut nisi religionem professi monumento hoc piet tis natalium sordes eluerint, quia tunc recte ordinibus initiantur, licet a sui ordinis praefecturis, nisi primum ea le-
253쪽
rs soluti fueritat, absunere se debeant η. Seὁ & bona
cum venia Episcopi, aut Summi lyontificis ordines suscipe 're potDst illegitimus, atque consequi ecclesiasticos magistratus. yn minoribus, et beneficiis simpliuibus satis est ve-
hia Episcopi in ordinibus sacris, parochiis, dignitati
bus, Sum. Pontis. venia desideratur. i) Huius irregularitatis nullam antiqui e nones rationem habuisse videntur. Nam Gn. 8 Νieephori Consessoris apud Cote
qui Patres, quorum tetimonia Gratianus describit dict. 56; idque late demonstrat Christianus Lupus in ΘnM. Generat. et Prav=-υ 4 . ita Disti I Woem. p. 56 ed. Vener. iFa5. Irregularitatem sane, quae ex natalium vitio procedit, memorat Innoc. III, l. I ep. 444 r. a p. 46o M. Par/r. I 68a; di elu etiam antea meminerat decretum Urbani II ean. a diu. 56. di ea non rinodi Pictaviqnsis. in eap. I do m. netbyt. Tam ea non hic, quam illud decretum. tertinent ad exitum sere saeculi XI. et) Cop. i S 7. Osi Ν. sint lingst. Neeesse tamen est, quo b inter parentes consistere potuerit matrimonium , cum, filii concepci
unt, u postea per illud legitimi essetantur. vide literas Bonedicti xlv datas ad Archie iscopuin S. Dominiςi , quae extant in
ejus Bullario t. r pag. 276 Conrtis. Iis, ubi ea de re 'solide copioseque disputatur. Sin. Cap. t de El. orbi. Duae autem, servare oporteata ut. 3llergitim reginare insistutum recte suscipiant , explicant Gregoriu XIV conrtit. Circum p cta 5 p. 25a t. 5 ρον. I., dc Clemen ς VIIIonstit. In σπνema a68 p. 4o9 1. 5 pari a mna ii; quae constitu-υones mitigant, oc reIaxant severitatem. constatutionum. ea de re a Sixto V editarum.
4ὶ Cap. r eoae in 6. 5ὶ Cap. ult. eod cap. I Go. in 6. 34. Atque haec quidem venia, non inius explicanda, sed certos intra fines cohiberi debet, et ideo cui data c pia est suscipiendorum ordinum, non ei data etiam videtur copia obtinendi beneficii, nec cui permissum est unum beneficium, licet plura obtinere si . Decet autem huius προ-niae cupidum cuncta narraro, ac patefacere Summo Pontis: & potissimum significare oportet, num beneficim, quod illegitimus petit, situm sit in eadem. ecclesia, in qua parter ejus ministrat, vel ministravit. Dissiciliu) enim in hac ecclosia illogitimo bonoficium permittitur; cum sacri Ca'nones, ut omnis a boneficiis imago haereditariae successionis arceatur, Jc nulla sit reliqua memoria. conjugii, bene
ficio potiri illegitimos vetent, auis aliquod obire munus in
254쪽
ecclosia, in qua eorum pater dignitatem aut benficium obtinuit sa). Imo nec filius Presbyteri legitimus, scilicet ex
justo conjugio inceptus ante Ordinationem, sins venia Se .dis Apostolicae proxime succedere potest in benescio patris, nisi media persona intercesserit, in quam illud post patrem collatum fuerit S).
I, cap. 7, ii S i 7 de Fic Dei Θι. At filius Presbyteri illegitimus, ne media quidem intercedente persona, ac numquam Omnino consequi potest beneficium, quod ejus pater obtinuit, uti de-elaravit Clemens vi in cito Const. Ad canonum. .
g. i5. Ob notam et suspicionem, quam praebuerunt, incontinentiae si), ab ordinibus arcentu e bigami, qui scilicet plures nuptias contraxerunt. Triplex autem est bigamia vera, interpretativa & similitudinaria. Vera bigamia est, quam modo descripsimus, nempe duplex conjugium; inter ipretativa, in qua non re, sed interpretatione quadam duplex matrimonium consideratur, veluti si quis ducat uxo-rom alio marito viduatam gὶ aut ab alio corruptam, antequam suo se immisceret conjugi 5 . similitudinaria est, cum quis solemni castitatis voto devinctus uxorem accipit,
cumque ea liberis dat operam ).
ci Caput hoc irregularitatis, ex nota incontinentiae repetunt
Graeci Ρatres , quibus di Latinorum quidam assentiuntur. d. Jo. Chrysost. Homit . a in ep. ad Tirtim opp. t: II p. eae Paris. I 754 explicans illa Apostoli verba , oponere Episcopum esse unius DG ris virum, habet haec: eademque ope a immicor castigal, nos μ .nens eos posι leciandas nuptias a. Ecclesiae regimen as timi. Ea-'dem dicit S: Hieron. in eiamdem ep. ad Nnum c. l col. 6 opp. AJ 'ed. Verona i757. Conser etiam Tertullianum Ad tiror. I. L ι'. 7 p. I 65 e Vener. an. i 744. Esse autem ab ordinibus tamquam biga mum repellendum eum etiam, qui ante baptismum uxorem unam accepit, alteram post baptismum, docent Innoc. I. V. IT ad μυ- Mn. Disc. c. a apud Coustantium col. d5ι, Leo M. N. 6 ad Anasta, . . Thessa on. c. Son. t. I pol. 62i eae Ven. Britierin. , Ambrosius aeo Of
. 16. Verum hoc irregularitatis genus vulgo repetimus a conjunctione Christi cum Ecclesia, quam significare non Devoti. Toni. l.
255쪽
potest bigami matrimonium si . propterea bigamus non ha betur, qui alienam viduam, s d non compressam a viro ac cepit uxorem a , nec qui plures sceminas in incestum, aut in stuprum illexit sue . .
' si 3 Primi hane irregularitatam ad essectum significationis saeraia menti retulisse videntur S. Augustinus do Bon. conjugaι. c. I 8 opp. t. 6 eol. 53 i. ed. Mati in. Venet. I Di, ac S. Leo ep. I 2 c. 5 opp. r. I col. 66o ed. Vonet. Bail νrn. Eadem sententia est Innocentii III A Cap. 5 do Blam. non oώM., & ceterorum Pontificum in decretalibus, ideo nune huiusmodi irregularitas ex hac ratione repetitur. αὶ Casi. 5 do Bigam. non frian.
. s3ὶ Cap. 6 is eoae. Gσ. 7 diri. 54. . t 7. Irregularitates quaedam Perpetuae sunt, quaedam temporariae, dc hae quidem statim, desinunt, sublata causa, unde procedunt. Ita qui caret idonea scientia, aetate, libertate, cum liber est factus, cum aetatem et scientiam adeptus est, recte ordinibus initiatur. Perpetuae irregularitates, quas induxit Jus Ecclesiasticum, tolluntur venia Sodis Apostolicae: verum in homicidio voluntario venia dari non solet, neque ei locus est, cum quis animi aut corporis vitio
non est aptus omnino ad suscipiendos ordines, atque ad obeqnda munera, quae eorum propria Sunt. In occultiς
criminibus solvit leges etiam Episcopus, excepto homicidio voluntario si ci Cone. Trid. Gis. 24 eap. 6 do Refνm.
Quibus modis Porestas Iurisdietionis et Ecclesiartiore'. . Beneficia amittantur.
I de a. Potestas iurisdietionis, & eeelesiastica benestela vel plenae causa.. vel voluntate nostra amittuntur.
g. i. Amittunt saeps clerici ecclesiastica beneficia, dri amittunt jurisdictionem, quam acceperunt. Ordinis . potEstas semper in iis fixa haeret, uti haeret in animo charactor, qui semesi impressus deleri non potest licet interdum aliquis hujus potestatis usu prohibeatur. Verum potestas jurisdictionis, quae tota pendet ex imperio in subditos, planes tollitur dc exl4nguitur, cum quis non amplius habet subditos in quos illam exerceat.
256쪽
. a S . a. Simili modo otiam ecclesiast ca beneficia amitti . tur. Cum enim ea consistat in jura percipiendi fructus bonorum ecclesiasticorum, in officio, in honoris gradu, in jurisdictione, faciles intelligitur, haec omnia tolli pove; livvero sublatis beneficia amittantur necesse est. Duobus autem modis beneficia, & potestatem jurisdictionis amittimus, voluntate nostra, hoc est per renunciationem, transelationem, permutationem, atque extra voluntatem n Stram, ac poenae causa, sci Iicet per depositionem aut de-
. . Duplex renui latio; qualis tacita' s. Benesieta eoram quo dimittantur l . 2ualis expressa est f s. Renunciatio pura, ac sub condis. Auctoritas Superioris, ut renum tione elatio valeato io. Quae in renunciationiblia obter s. Iustae renunciationis eansae. - vandat t7. Discrimen in ter renunciationem lo- Ir. Renuneiatio fit etiam per procu-co tantum, ac renunciationem Ioeo ratorem.
S. Benunciatio, quae Ac resignatio dicitur, desfiniri
potest ecclesiastici magistratus, et beneficii Qx auctoritate superioris sponis ac legitimo facta abdicatio. Ea vel tacita, vel sxpressa est. Tacita oritur ex facto ipso, atquc a juruinducitur, cum beneficiatus uxorem ducit i), cum Regularis Instituti professionem emittit a), cum beneficium consequitur, quod priori repugnat, sive, ut inquiunt, incorri patibila est 5j. Tunc enim vacant beneficia, quae simul cum nuptiis, cum Regulari instituto, cum altero incompa-iibili besneficio stare non possunt. i in cap. i ου 5 doctor. eonjtigat. 2 cip. de Regul. in s. b, Cap. ab do Praeben. . 4. Expressa est, quae fit vorbis dimittendi animum declarantibus, sive Ea oro sint prolata, Sive comprehenYa literis conceptis forma, quae a jure praescribitur. De hi, Expressis renunciationibus amndum nobis est, quae olim non probatae sacris canonibus in more esse coeperunt, pq
tissimum Alexandro ΙΙΙ Pontifice, justis allatis frausis i)-
257쪽
. 5. MagIstratibus, et beneficiis se abdicare cuivis licet, etiam Pontificatu Maximo, uti Caelestinus declaravit suo exemplo, & constitutione quam probavit Bonifacius VIlI si . Sed tamen vires non habet renunciatio, neque quis abdicatione sua beneficium amittit, nisi se abdicet auctore eo, a quo illud obtinuit, excepto Summo Ρonti fice, qui supra se ex hominibus habet neminem. Hincti piscopi recte haud renunciant, nisi renunciatio Sedi Apo- . stolicae probata fuerit ta . ac nisi justas habeant ranunciandi
. 6. Causae sun imbecillitas corporis, ob quam Episcopus munera episcopalia exercere non potest imperitia, ut regere nequeat Ecclesiam; conscientia criminis, propter quod etiam post actam poenitentiam munere carere debet pet- sonat irregularitas; pervicacia plebis, quae cogi ad parend umnequeat; gravis offensio, sive scandalum, quod nonnisi dimissa Ecclesia removeri potest si .
sil omnes has eausas enumerat, atque explicat diligenter In incent. IlI in cap. lo is Renunc., unde illa tracta sunt c/rmina tDebilit, igua ut, male cos cius, i regula ir, Quem mala plebs ora, dant scandinia, cedere 'ossis.
u. . Episcopus interdum loco tantum renunciat, interdum loco & dignitati. Qui loco tantum renunciavit, honorem retinet di dignitatem spiscopalem, licet jurisdictonem exer- cerct non possit, quoniam nullos amplius habet. subditos ; sodrogatus ab alio Episcopo recte exequitur in ejus dioec si, quae sunt ordinis episcopalis. Qui loco simul μt dignitatesae abdicavit, quamquam retineat ordinis characterem, qui detori non potest, nihil tamen agere potest Borum, quae ejus ordinis propria sunt sa).
. 8. Praelati Episcopo inferiores, qui sacrum habent Imperium, & Sodi Apostolicae immediate subjiciuntur, mpus habent venia Summi Pontificis, qui eis copiam renunciandi faciat i . Dignitates, Canonicatus, Parochiae, et cetera beneficia, quorum collactio ad Episcopum pertinet, coram
258쪽
εο ὁImit fiuntur. Curandum taliaeti est, ut intra unum medusem renunciatio rata habeatur, et simul ab Episcopo bono ficii collatio fiat; nam nisi eo temporis spatio totum illus negotium expediatur, ad Summum Pontificem jus coriis-rendi transfertur a .
. s. Beneficio renunciamus aut pure, ac sine ulla reservationes, aut sub conditione, hosi est cum nobis, aut aliis certam ex beneficio pensionem quoVis anno servamus. Hujus
modi renunciation&s his obstrictae legibus & conditionibus fiet; nequeunt coram Episcopo, sed Pontificiam auctoritatem postulant si . s. Pii v Consili. Quanta Mi. 4 par. 5 A ro Busi ii ubi Iate
statuitur, quae ab Episcopis resignationes admitti debeant, de Dpiseopi ipsi resisnata beneficia aut suis, aut resignantium consanguineis, vel amnibus conferre prohibentur. De his resignationibus, quae reservata pansione fiunt, est etiam in primis observata
digna Colastitutio se rubiimii 5o Benedicti XIV p. 45ε r. r o σBolustii od. Romae 37M edita adversus resignationes, quae fiunt: cservata punsione , di arcano pacto eam extinguendi per certam vim mouniae, quae resignanti persolvitur. Hae autem reservationes extinctionesque pensionum irritae declarantur 3 praeterea statuitur. te ntra sex menses a capta beneficit possessione pensiones delery
. io. Multa stero in his xenu lationibus quae alterius eommodo emittuntur, observandR Sunt, ut eae vim atque Exitum obtineant. Praecipua sunt, ut qui beneficium resia gnavit; non decedat infra viginti dies post factam renunciationem i);. ut si beneficium sit jurispatronatus, patronus assentiatur ut beneficium non sit litigiosum, quia tunc tantum in alterum litigantem conferri potest, neque item sit conjunctum vel unitum, etiam antequam unio exitum consequatur say; deniquo ut beneficiorum Episeopatu Inferiorum resignatio publicetur intra Certum tempus, ceretisque in Ecclesiis, cuin poIulus magno numero ad eas con- fuit secundum sermam, quae a Gregorio XIII constituta
οὐ Regulae XIX Caneellariae, quae de nisisti inseribiturisa Cone. Trid. Sere. ai cap. 5,'Sess. 2o c. I 8 de Res m.
bj Gregorius XIII Constit. Humano pix judipio ibo ν. 4 pari s
259쪽
pag. 4i BώIων. Quam eonstitutionem eonfirmavit, atque ad ci- innes avertendas fraudes explicavit Benedictus XIV in Const. Dclesiastica Io pag. OP t. a ejus Buuar. I. D. Renunciamus tam per nosmetipsos, quam per proin curatorem, sive clericum, Sive laicum, sive unum, si v plures
modo literis consignetur peculiare mandatum, quo facultas resignandi,& beneficii demonstratio contineantur i). Facta &probata renunciatione, frustra renunciantem poenitet eorum,
quae gessit et); cum omne amiserit jus in beneficio, quo se abdicavit, & quod non nisi nova electione aut collatione re
Translationis definitio. auetoritate Summi Pontineis fieri
ar. Translatio I sine iusta e Ia ve-l nequeunt. titae. ' i s. Iu4tae translationis taurae.14. Episcoporum translationeo sine
, g. 12. Translatio est modus alter, quo voluntate nostra beneficium amittimus. Definitur ecclesiasties Magistratus de una in aliam Ecclesiam facta mutatio. . i5. Episcoporum translationes, quasi spirituale adult xium, improbant antiqui canones si); sed hoc ita intelligendum est, nisi justa adsit causa sa); dc ita statutum fuit in Synodo Romana habita ab Ioanne IX, in qua vindicata est memoria Formosi Pontificis, qui rolicto Episcopatu Porluensi Romanum acceperat. Neque enim desunt oxompla Episcoporum pietate & doctrina praestantium, qui ob utilitatem laut necessitatem Ecclesiae Episcopatum mutarunt, & in ipsa Nicaena Synodo Eustathius Berarae Episcopus ad Sedem Antiochenam translatus est S .ci Concilium Nieaenum can. i5 eol. 39 t. 2, Antiochen. ean. alcol. 59 cit. r. a, Sardi cense can. I oe a col. 65' er seq. apud Labbaeum
t. a mox re to eis. Venet., di alia permulta concilia, quorum canones ex parte refert Gratianus in caur. 7 qu. I. Apposite S. Hier nymus ep. 66 ad se num n. 5eoi. 4r5 t. I opp. ea. Veronae I b4. Oboe, inquit, in Nicaena Sonori a Patribus daepetiam, no do alia in aliam EceIesiam Episcopus transferatu , - νitarnis pauper is stom lsrais contempta, ditioris adultera quaeras amplou . Distii od by Co l
260쪽
a Cone. Carthag. 4 ean. 27 rom. 2 eol. I 459 ed. Labbaἱ.. S vide Pagium cohie. in Baron iam ad an. 5a4 n. 6a t. . p. meae Luca I729. Similiter S. Gregoritu Naziantenus, relicto Episeopatu, quem pridem habebat, Theodosio M. Imperatore, ad Con- g tantinopolitanum, & alii etiam Episcopi ad alias Eeelesias transelati sunt. Ex quibus intelligitur, Episcoporum translationes, quae justam habebant causam, permissas suisse. u. 34. Episcopi nonnisi Summi Pontis auctoritates ad aliam Sedem transferuntur si . Et adeo quidem pendet a Pontificis potestate translatio, ut si quis, eo ignaro, mutet Ecclesiam, non novam modo, Sed etiam veterem, quam regebat, amittat aὶ ; & si Pontifex Episcoporum ad majorem
Ecclesiam traqsferri permiserit, ad parem, aut ad minorem trausire non possit M. . . . . ty Cap. a de Translat. Episc. a A 5 is Damian Ephe.
I; cap. 4 eod. . 35. Transfertur Episcopus vel utilitatis causa, si altorius Ecclesiae regimini utilior habeatur rὶ; vel necessitatis, si ipse populo in odium amrbissimum venerit, si infestum ejus .loci aerem serre non possit, si praesent Εeclesia ab hostibus eversa sit a . Minorum beneficiorum Rectores transfert Episcopus, cujus in loco ea sita sunt, factaque translatione vacat beneficium, cum Sacri Canones aliquem pluribus Ecclesiis adscribi vetent; qua de re alius erit agendi locus ... Irin Cari. 54 cap. 7 1. ain can. O S 44 e. Tq.
g. i6. Bonunciationi di translationi assinis est permutatio, quae definitur mutua beneficiorum dimissio seu rQ-sIgnatio, ut alter alterius dimittentis beneficium consequa- ur. Episcopatus sine auctoritate Summi Pontificis, cetera beneficia sine venia Episcopi, cujus in dioecesi sunt, permutari non possunt i . Qui secus facit, sententia Iudicis. .heneficium amittit a . .