Jani a Costa ... In decretales Gregorii 9. PP. summaria et commentarii, in duos tomos distributa. Tomus primus secundus

발행: 1770년

분량: 324페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

151쪽

parochias esse dividendam. Fhiὶ, inquit, tua earitati melius viris viaetur em timare , ροσχην ut sequaris id quod nos in Romana Eeelesia ni eν reisse cogno. Iehuν; Gelisias susulas singulis Presburis dedimus , unicuique jus proprium habere statuimus. Nee praetermit-m, de reconciliatione poenitentis videndum esse eap. 69. lib. I. Capitulari Caroli mMni, & quod ait east. h. de poenitentia ab Archipre shyt m minis Sacerdotissim iniungenda ; omnino accipiendum esse de poenitentia , quam Aκhipresbyter ipsis Sacerdotibus ex propriis delictis indicere potest . Eieia. r. Capitulari cap. 2. Presbyter dicitur omnibus .peccata rentibus Fenitentiam iiscere. M

primum locum in ordine tenet : ni fallor , a prima cera , cui nempe primus inscriptus est, ut primas tabulaς dici a prima cera, Hugs, nus ait, in lib. De lim;tibus ainorum . Singulorum aurem ecclesialii-

eorum praduum, vel ordinum fuisse primicerim , vel primates , d et Noribu Iustin. Ia . illo loco et Cura illorum qui in singulis gradibas primates sunt . Sed eum constet in Ecclesia Romana , ad quam proprie per met Me capitu- , Ium,.multos fuisse Primicerim ; merito dubitari potest, de quo Primicerio hielocus intelligendus sit . Habuit Ecelesia Romana Primicerium Seholae Cant mam , Primicerium Actorum , itemque Primicerium , & 'cundicerium ; quos inter semem Romanae Ecclesiae ossiciales primm & nobilissimos fuisse , docet vir doctuq Onufrius in interpretatione vocum ecblesiast earum. Et quia in hoc cap. uni eo dieitur primicerius praeesse Diaconis , & omnibussere muneribus iungi , quae cap. me tim , supra , de est. 'Archidisce si . tribuit Archidiacono ; tentari potest 'hoe eaput esse accipiendum de Primicerio illo , qui primus dicitur inter septem inici 1les Ecclesiae Romanae ; ut baec cura ei delegata videatur in eadem Ecclesia , Archidiacono, ut supra docuimus, tu mam rerum obtinente , & gravioribus occupationibus districto . Primicerium enim caeterarum Ecclesiarum praeesse tantnm constat minoribus ordinibus , eam Perlesiis , ,. Ad Primicerium , as dist. Sed varia fuit , fateor , harum dignitatum constitutio ; nee reiiciendum 'esseenseo quod vulgo admittunt omnes, Primicerium hoc loco esse eum qui alias di irur praecentor, & iungitur Decano, Archipres sero, & Archidiacono, vi N. Ad aures, δε Rescriptiae , inci loco : Decani , Archidiacoui, Praecentores, velat i dignitatibus eccis,st eis praediti. Et ita in can. to. Coucit Emerite sis, finguli Episcopi Archipresbyterum , Archidiaconum & Primicelium habere de

Recte igitis in hoe libro post titulox de inicio Archidiaconi & Archipresby-

' . teri,

152쪽

teri , titur titulus de Melo Primiterii, quem hoc raph. praeesse se in Dee do Diaeonis , & caeteris Clericis . Sidonius Apoll. in Epitaphio Claudiani ep.

Ante altaria , fratre gratulante. Instructas docuit sonare classes.

videtur enim Claudianus in Ecclesia Viennensi fuisse Primicerius Scholae Ca

Hoe autem fuisse ex veteri Romanae Ecclesiae consuetudine, ut in D aconatus ordine eonstituti motulationi vocis inservirent, nominatim ait beatus Gregoriua, can. In sancta, dictines. 01. Agobardiis Lugdunenss Epileopus in Itbelio de vitrei Hiti eanendi Psalmos ih GA M. ubi de eodem Gregorio: Vir Ams I rus remo hendit eo sietud uem, qua Diaeouibus canendι ossietum initi neebatiιν; nee in is Flaudam .cem, sed ongruam vitam dUr se requireudam. Inde forsitan factum est, ut cum caeteris Clericis Diaconi in Romana Ecclesa essent sub cura dis positione Primicerii Scholae Cantorum. Et isid .mus in d em. Perlectis, Primicerium ait matriculas disponere: sic legendum ex veteribus libris variae enim fuerunt matriculae in Ecclosia, matricula Presbuterorum , matricula Diaconorum, matricula Subdiaconorum , & caeterorum Clericorum, matricula iuniorum . M'Fuit & matricula paupmm, de qua Gregorius Turcisiens. M racia loram Ii Aa, e .37. Celebrarisque vigiliis, mane paveribus, qui ad matricti iam illam era-ν,εibum potumque 'Mulit: lib. t. Miraculorum saucti Marti ii, cap. 3I. Cum ad matriculam illam , sic leg um quam sanctus 'o beneficis deuotarum eleem

duet Flotiacentis Monachus Lb. t. de Mirata sancti Benedicti, cap. 2. Cuncta quae νυνὶ fuliae bunt Ecessae Aurelianensis , matricula excepit , in propriam miniurredigere potestatem. Ex quibus intelligimus , recte veteres glossas ladori adnotasse, matricularium esse pauperem, inscriptum nemiis in matricula Ecclesiae. Dohis pauperibus , is est , matridulatiis Ecclesiae , intelligendus idem Gregorius ih. 3. Hi r. Franc. cap. 26. illo loco: Ps haec Chilpericus Rex de pauperibtis in 1unioribus Gesinae , vel Basilicae , bannos jussit exigi, pro eo quod in exercitu non ambulassent. non enim erat consuetudo, ut hi ullam exsolverent publicam functionem ; quia quamvis proprie non essent Ecclesiallici, tamen erant ex Eccle- fasticis, ut loquitur L. Σα Eo insiastici, Cod. Thod. de Episcopis Clericis. Sed verius esse existimo. tractari hoc loco noa de s rimicerio Scholae Cant rum I sed de Primicerio, de quo supra, quem constat se ita Di ac mum Cardina- Iem . Sententiam hanc nostram confirmat Luit prandus Ticinensis lib.6. Hil .cap. 6. . qui in celeberrimo Romano illo Conventu, cui Imperator Otho interiuit, inter praecipuos Ecclesiae proceres sedisse narrat Stephanuin Cardinalem Archipresbyterum, Benedictum Cardinalem Archidiaeonum, Bonolitum Cardinalem Diae num Primi emum, & Gregorium Secundicerium. Sane qui proximae, apud Lui prandum, iungitur Archidiacono & Archipresbytero, vid8tur esse hie noster quem tam anxie quaerimus i cuius coniecturae validissimum argumentum hoc sit, quod sine ulla adiectione dicitur Primicerius ; nam Primicerium Scholae Cantorum , di Primicerium Defensorum , vix simpliciter dixerit primicerium.

Hunc institutum fuisse a Gregim magno cum Yeliqui; Romanae E Iesiae

153쪽

c sis, auctor est ustius in Annotatronibus ad vitam eiusdem Gesor I, quam vide apud Platinam. Benno Cardinali et adversus Gregoritim VII. vulgo Papam Hildebrandum: Ipse Archidiaconus, ct ipse Primireritis. Auctor libelli de exilio Murim. Papae : In absentia Pout scis Archidiaeontis er Archipresister, O Primicerius, heam representant Ponti is . In veteri inistrumento anni 969. Priamtis Primicerius, Archidiaconur fandit Si phani Sedis Tιologae. Fuit igitur hie primicerim Diaconus, qui praeerat earteris Diaconis omnibus;& caetera praestabat quae in hoe tit. explicantur, longe diversa ab his quae . tribuit Isidorus Primicerio in d. ean. Perlectis, ε. Ad Primicerium,

AD Tir. XXVI. De ogkio Sacristae. φ

io Curv datae , de os . Delete Constantinopolitanae in I. ai. d. Descres Eecles sacrorum valorum custos, id est, utensilium Ecclesiae, ut in cap. r. infra, tit. proxim. & totius thesauri ecclesiastici: unde & Thesaur rius, in can. Perlectis, ε. Ad Thesaurarium, et . ssis. Matth. Parisin

nasitis necasionem Deo semiendi, ex cinodia Ecclesiae sibi commissa totiam se comu lativae dedit vitae. Quae verba innuere videntur, Thesaurario, vel Sacristae custodiam Ecclesae esto e Graissam.

Unde merito quaeri solet , in quo disserat Custas a sacrista ; quia in tis.

sequenti, cap. t. ea fere omnia quae in hoc tit. pertinere notantur ad Sacrillam,

tribuuntur euilodi. Quidam ex illimant Custodern esse adiutorem, &, ut loquuntur , ministrum Sxcristae ; quidam vero sacrillam in quibusdam Ecclesiis vocari Cullodem : & ideo in cap. 2. tit δερ. enumerantur tantum hi tres praecipui Ecclesiae officiales, Archidiaconus, Archipresbyter, & Cultos ; in quibus, vel ii in tribus Ecclesiae ccclumnis, e littere dicitur Ecclesia. Frustra igitur dantur diversi tituli de ossicio Sacrillae, & de ossicio Custiniis. - Sed animadverto Sacrillam sic posse separari a Culliae, quod st. custos in t rii, ver sacristiae , ut loquuntur, id est, e loci 'cinetae. utensilia Ecclesiae conservantur, CHaino in sb. de origin. constantinop. Custos rem est , vel aedituus, id est, eustos, non sacrarii, vel partis Ecclesiae, sed Ecclesiae universe , a qua disce tere non potest: & hoe est quod ait cap. i. dea. Custodis, Cui odem utensilia cunEta Ecclesiae indesinenter euilodire; qui & ideo dictuς Mansionarius, vel Para monarius, quia peroetuo in Ecclesia manet, ut colligere licet ex cap. 24. 8c et . lib. Dialogon sancti Gregori , ubi de Theodoro & Abundio Mansionarii et, qum nominatim ait suisse cu' lues Ecclesiae,& habuisse curam luminum . Ut merito Mansionario iungarur Oiliarius, aput auctorem isteris Chinniei, in subscriptione padiloclis Ludovici Imperatori de qua incas. Ego Ludovicus, dist. 63. aid enim hanc pactionem suilla subscripta iii a decem

hiscopis, duodecim Abbatibus, Comitibus quindecim, Bibliothecari. , Man

154쪽

Ara in quibus Mansionarius, Omarius. Habet igitur Cui os per consequentias utensilium Ecclesiae, tu lodiam caete rinum quae pertinent ad ornatum: quae tamdii omnia prinei paliter sunt iis, cu ra & administratione Sacristae, quia & ipse universam Ecclesiam cullodit. Bea tus Gregorius in d. cap. 24. ubi de TheodPro Mansionario, vel Culloder siti dam dum ei itis ad mel oranda itiata jautiam lumina' furrexisset ex mora , Iuneis a radibus postis Db lampade satat, lampadis refουebat Amen.

num, eleemosynarum, R decimarum inter Clericos, abi edte Epi stopo pertinere ad Custodem , eum conseri u tamen Archidiaeoid. lationes vocat προσφορας , vel καμοφορια , de quibus lunt loci notissmi veterum Patrum , tam Graecorum , quam Latinorum I de eonstat solemnes suisse christianorum praestationes , quas ad altare offerebant: ut hae nota potissi inum dis inguantur ab eleemosynis , quarum nomine cens horiar onmes donationes collatae in Ecclesiam , tam mobilium, quam imm Miniurii Matth. Paris in μηνira II. Sι calumnia ememerat inter Clericiam ct Lisum, vel e conmers, de illo tenemento quod Cleristis velit ad eleemnonam trahere, vel laicus ad lai m fetidum e ser recognitionem duorum legatiam h minam term nabitur, utrum tenememum sit pertinens ad eleemosnam, vel ad

Licum seudum, raram Iinitioris Angliae. Sed mirum videri potest , quod ait , Custodem absente Episcopo oblationes& eleemosynas inter fratrem dividere; hoe enim videtur proprie munus Archi-ina nur quod tandem Episcopi revocasse videntur, cum occasione huius largitionis Archidiaconi pemiciose peccarent, captantes suffragium & favorem Cloe. yicorum in necem Episcoporum , ut de Novatiano Archidiacono omelii Pa- , legimus in Eusebio cap. 43. Lb. 6. Et lia sum accipiendi Cmonoe quibus

155쪽

SUMMARIUM. VI c A R i u s in is qui vicem alicuius geris , in glosis veteri & in

a Latere.

Tractatur autem dii hoc tis. de Vicario a plebano , vel rectore, auctoritate Epu i in Ecclesia construto , cum assignatione eerne pensionis , ut in eap. 3. riti qui in eap. 6. de exressibus Praecinum , fide & sacramen to personae, id est, plebano , sive rectori , dicitur obligatus . Et hoe est quoa ait tap. a. hoe ih. V karios personis & Eeclessiis deservim , quod notandum rsunt enim adeo addicti Feclesiis , in quibus insti=mi sunt , ut sine causae e mitione, & auctoritate Episcopi removeri non poseu , d. cap. 3. & ea sere quae de pri ipalibus per nis constituta stat, in Vieariis locum habent. Nullum posse plures vicarias' obtinere , cap. 2. Me tis. vita perωtuae t iunctum este 1 acerdotii, vel presbyteratus ordinem, e . uiri hoc tit. Et parum diit ire videntur a rectoribus , quorum iura aliquando sibi vindicabant, ut eo

stat ex dis eo. 6. Ae excessi Praelatctrum.

Unde tandem iublati videmur, em Extima ae, Quia vera, de mariud. ii si Ecclesiae unitae sint Monasteriis , vel dignitatibus , & capitulis , live cotiugiis. Ante Concilium Lateranense . eele atum sub Alexandro III. ex quo sun ptum est d. eo. Extirpavdi , passim admissa fuit horum vicariorum institutio. ut Umstat ex ev. t. a. 3. & hoc tis. quae omnia sol Alexandri III. &-Ves sunt, qui tap. 4. referunt ad constitutionem Innocentii IV. quasi Prae- ιη is in ii. cap. prohibita sit Viearioriam institutio , quae magistratibus prohibetur in v. M JUtiniani. Sed quis non videt' d. cap. q. ex iure, quod tune obtinebat, esse accipie dum de Vicario ipso, a Praelato instituto, qui non potest sibi sustititem Vie rium ut Iudex dat, ab ordinario Iudice, non potest Judieam dare, L. A Ju- udire Cod. De J Iiciis. p. pen. ei λ Vitario Romani Pontificis ex quo notandum , recessiims e a veteri illo Iure , de quo in caρ. r. & ωρ. 7. supra , da oviis Arct d aconi ; ubi ex ordine Romano traditum est , Archidiaconum esse Vicarium Episcopi . Cum enim multa sibi arrogarent Archidiaconi eontra auctoritatem Episcopi mina , coeperunt Epistopl sensim revo re summam illam potestatem veteribus Archidiaconis delinatam , de constituere Vicarios , quibus tractatur hoc tis. in v .& Officiales , de

156쪽

Constituitur igitur Archipresbyter, vel in urbe, vel in vicis. De Archiprein

rem urbis tractatur in cap. 1. 2. &--rit. Quartum vulgo notant pertinere ad Archipresbyterum ruralem . Archipresibyter de urbe , ut loquitur cap. 3. debet super omnes Presbyteros in ordine positos curam agere ; sic legendum. in eap. t. ut apud Valafridum Strabonem de rebur eccles. east. ub. .

Sunt α Archipresbyteri qui in Episcopiis Canonicorum curam gerundi; &, ut est in cap. a. desset providere ministerium Sacerdorm Cacinalium ; quos recto olla ait esse principales parochiarum Sacerdotes, qui in urbe Roma, at quam proprie pertinet Helum cap. titulos cardinales, & municipales regunt. Hi omne certis diebus, ordine certo minutore debent Episcopo in principali Ecelesia, ut ei veteri Ordivi Romam observatum est. Et generaliter Archipresbyter absente Epistopo ea omnia gerere debet, quae ad sacerdotale' ordinem pertinent; his tamen exceptis quae tolus Epi ςopus execui potest, de quibus in cau. suamvis, dis . oia Quaedm tamen' ex eis, in quibusdam Ecclesiis, absento Episcopo AN chipr byteri sibi vindi abarit; auctor qu.estionum ex utroqMe Te mento , quod opus inter opera D. Augustini: nam in Alexandria , & per totam 'g tum, si desit Epi u ,. consecrat Pres ter ; quod & in Ecclesia Constantinopolitana obtinuisse videtur, cap. sima, de conoetud. Quod autem in dictum cap. a. de menitente infirmo, constitio Episcopo reconciliando, accipientam omnino eli de publico poenitente, ex d. eam si amυ s. sed satis probare non possum scripturam veteris Iuni manu exarati , . qui penes mu'cit, A continet quatues Collectiones antiquas, ubi reste Deli τὸ ius umquod inepte restitum fuit ex praecedentibus is i s. integrio Decretalis , in si mum oleo perungere si enim publicus poenitis visimus sit absente 'Episci po , ut iunx necessitas poenitentis, di ciliationem permittit cuilibet Presbytero, camvit. 26. q. 6. Potuit i3itur Ar i presbyter prenitentem consulto Episcopo reconciliaret infirmum etiam in cisalto Epist o. Velina quae sequuntur in L cap. z. glossa non intellexit; Paenite ut in cunctis aliis Sacerdotibus inluvere ; vel , ut hibEt integra Decretalis , Cuntiis aliis Sacer oribus, quae ad purgationem animarrem pertiuent istiugere; csic lege duM ex M.S. & intelligendum de poenitentia privata, quae fit consessione, & confirmatione corporis & sanguini; Domini nostri J E s U CHRisTa, ut loquiatur caρ. . 3. hanc enim debet caueris Sacerdotibus ini stere, id est , curve debet ut caeteri Sacerdotes audiam consessiones; & caetera adlinbeant , quae pertinent ad purgationem animariam.

Archipresbyter vero rurali et certae plebis sollicitudinem gerit , & o Plobatius dicitur, cap. R. de incio Iud. ordinarii. De hoc Arelli presbytero vulgo accipiemdum esse censent cap. xli. 6κ tit. quod sumptum est ex Synodo Ravennae celebrata sub Joanne LX. male enim vulgo praesert nomen Leonis Papae male quoque confundit Raymundus lemma, sive titulum capitis , cum verbis ipsius capitis sse enim titulus conceptus suit: in si uia plebes Archi presbνteros habeam. Et sequuntur verba capiti; se rei linienda . Prepter assiduam populi Dei oram, singulista ibus praeere volumus eor ArchipresbFieres, non sum M. hi sunt qui .Hei dicuntur, quos vatasti dux stralx, in collatione dignitatum ecclesias ierrum cum fotitaribus, cap. Mis. conserre videtur cum Centenariis, vel Vicariis, qui a Cornite per pagos constituti sunt ut euarii, inquit, vel Ricari , qui par mos innuit uti sunt, Pribteris plebium, qui baptismates Ecclesas levent, ominoribus. R et Pr

157쪽

riis quaedam minora exerrea it . minorιns Presisteris tiιuiorum comparari possuQ. Hoc enim est quod ait cap. uti. eos curam gerere Presbyterorima qui per munores titulos habitanti .

Ab his tamen plebanis Archipresbyteris, diligenter separandi sunt Archipre byteri, sive Decani Metiles, qui ad agendas vices Episcoporum, seu Archidiae norum, & terminandas causas ecclesiallicas ad tempus eoinit vitur di hi enim iurisiictionem habent, & cognitionem, sive notionem causanam, east. I. & 2. Ne Prae ι vices suas , vel Delesias sub annuo censu eoaeced. & .uod ait east. Ex literis, de confans. oeafinitate, Archipresbyterum cognovisse de causa matrim i ais; vel est accipiendum de Archipresbytero iuri idictionis exercendx causa ad tempus constituto; vel de Archip ytero qui potestatem eamdem exercet cum Armi diacono; &, ut de Decanis ruralibus ait eo. Ad hie, 6. uti. de esse. Midiaconi, instituenduς est ex coniensu, & electione Archidiaconir ut docet elegans epist D Aruulphi Lρου ensis Epistori, ad Alixandru- Pastim III. Caetericis , inquit, si eo inυι to in Archidiaconatu eius Archiyresbνter fueris Irestitutus, pluriamum utilitati eius, ct houori constabit esse Distractum, eam ei in Archidiae

natu suo alius quodammodo Archιῶ4 ouus a nascatur . . . ae omnia valde notanda sunt, ut intelligamuς, verum quidem esse quod ad cap. xli. Panormitanus notar, omnem plebanum, quid plebem nempe, & minores

Precbytem regit, esse Archip yterum; sed non ideo sequi omnem plebanum, va Archipresbyterum habere jurisdictionem, id est, notionem eausarum. Et, quod pauci animaeve t , vel Archipresbyter pr est ipso cardinalibuet Presbuteris, qui in maioribus. dc principalibus titulis instituti sunt ς & Archia es te, tantum. dicitur ratione minorum Pres terorum ; & est veluti primas A presbyterorum, ut Archiepi pus primas ueropolitanoriam, quos & AN chippiicopos dictos suisse constat. Vel est simpliciter plenanus Archipresbyter, qui praeest plebi, & Presbytersi qui per minores titulos habitant ; ut haec sit secunda divisio Archipresbyterorum, tam urbanorum, quam ruralium : nam &dictum cap. vlt. nihil vetat accipere de Archipresbyteris urbanis , si ut Roma urbium domina, civitas episemiis sit sorte. distributa in plures titudos principalo. Nam & in veteri Rescripto Eutenti IIh quod-dedit ex Vaticano illustris. simus Cardinaliut Bamnius in sitis Aunalib. Eeclinast eis , Presbyteri Cardina las, Arch; yteri dicuntur. Qui , inquit, Capeliani Cardinati s , atque Archipresisteris fuis obedientiam, is revirentiam exhibere j o ρmmittere det hὶriis. Est autem lemma Rescripti se conceptum : in Capellani reverentiam premittant Refloribus titulorum . Et de eadem re Alexander III. apud eumdem Baronium C ellae , quae iuribus propriis titulorum a sanctis Patri socribuntur, omni ratione suo sunt Dbiugandae capiti ; adeo ut m ue Cardianalis Mi d Heus aliquid in his, quae suo sunt subditae ritu. in Hyat, ae νώ cer, quam Discopi tu suo Discopis facere cognoscuntur. quod mitifice congruitiis quae de Aviri presbytero ait d. ea ult. ut sicut Episcopus praeest matrui EGelesiae, se &.Archipre byteri praestat sebibus . , Hoc tamen constat sic intelligendum csse, ut omnia ex decretoi & iussu Episcopi ordinare debeant: &s verum amamus , videtur Joanne; IX. recentasse veterem Cotistinationem Dionysi Papae, quae extat in epistola ad Severam serae .pum, decreto remis, parte 3. cap.47. dlaeetam ab Epist hi varias plebia

158쪽

CU ostiat esse divulendiaria Nihil, inquit, tua earitati melius nobis viaetvr . . timare , ρα-r ut sequaras id quod nos in Romana Eeelesia nuper egisse eos--δε iuν; Ecelesias si vatis singulis Presisteris dedimus , o unicuique ius m prium habere flatuimus. Nee praetermit-m, de reconciliatione poenitentis videndum esse eap.69. lib. I. o Capitulari Grai mami, & quod ait east. 2. de poenitentia ab Archipreshyt ' . ro cunctis Sacerdotibus iniungenda ; omnino accipiendum esse de poenitentia , ouam Archipresbyter ipsis Sacerdotibus ex propriis delictis indicere sintest . Sic

lib. 1. Capitulae. eap a. Presbyter dicitur omnibus peccata. confitentibus pcentia tentiam indicere.

PRx Vice Rivs est primas incit, id est, scκolae , vel ordinis ; qui

primum locum in ordine tenet : ni fallor , a prima cera , cui nempe primus inscriptus est , ut primas tabulas dici a prima cera, Huns, num ait, in lib. De limitibus a risti m . Singulorum autem ecclesiailitarum praduum, vel ordinum ruisse Primicerim , vel primates, docet Mi. Iusin. ias. illo loco et Cura illorum qui in svulis gradibus primates

Sed eum e stet in Ecclesia Romana , ad quam proprie peri et Me capitu- ..um,. multos suis e Primicerim ; merito dubitari potest, de quo Primicerio hie. Heus intelligendus sit . Habuit Ecclesia Rc,mana Primicerium Seholae Cant 'um , Primicerium Actorum , itemque Primicerium , & dicerium I quos inter semem Romanae Eeclesiae inciales primm & nobilissimos fuisse , diaet vir doctus Onuseius in tuterpretat/one vocum ecessasti earum. Et quia in hoc cap. vnteo dieitur Primicerius praeesse Diaconis , & omnibussere muneribus fungi , quae cap. me tim , fuma, de est. Archidiserri. tribuit Archidiacono ; tentari potest 'hoe caput esse accipiendum de Primicerio ilIo qui primus dicitur inter septem Metiles Ecclesiae Romanae ; ut haec cura ei delegata videatur in eadem Ecclesia. , Archidiacono, ut supra docuimus, si1mmam rerum obtinente , & gravioribus occupationibus dii tricto . Primicerium enim caeterarum Ecclesiarum praeesse tantum constat minoribus ordinibus , eat, Prelictis , Ad Primiceritim . as dist. Sed varia fuit , sarme , harum dignitatum constitutio; nec reiiciendum 'eta censeo quod vulgo admittunt omnes, Primicerium hoc loco esse eum qui alias dicitur Praecentor, & iungitur Decano, Archipresbytero, & Archidiacono, in V. Ad aures, de Rescriptis , illo loco: Decani , Archidiareui, Praecentoris, vetam dignitatibus eccisisse eis praediti. Et ita in can. lo. Coucit. Emerit μη , finsuli Episcopi Archipresbyterum , Archidiaconum & Primicelium habere de

teri,

159쪽

inietis, auctor est onufrius in Amiotationibus ad vitam erusdem Gregor; , qua vide apud Platinam. Benno Cardinalis adversus Gregoritim VII. vula γ' Papam Hildebrandum: Ipse Archidiacontis , ct ipse Primicerius. Auctor libelli de exilio Martini ripae o D absentia Aut scis ArchidIaconus o Archipresister, Primicerius, sicum representant Pontificis. In veteri instrumento anni 969. Priamus Primiceritis, Archidiaconus fansit St/phani Sed s Thol a. Fuit igitur hic primicerim Diaconus, qui praeerat carteris Diaconis omnibus;& caetera praestabat quae in hoc rit. explicantur, longe diversa ab his quae uiubuit Isidorin Primicerio in d. can. Perlectis, Ad Primicerium A

AD TIT. XXVI. De oscio Sacristae. φ

SAc RisTA Graecis est, τα σκων ἡ ἐκκλησίας, in sile

u Ckνυ datae , de Q. Ecclesiae Conseantinopolitana in L. 2 i. d. Descres. Eccles facinum vasorum cullos, id est, utensilium Ecclesiae, ut in cap. r. infra, tit. proxim. & totiuς thesauri ecclesiailici: unde & Thesaura rius, in can. Periatiis, 3. Ad In aurarium, Sse. Matth. Paris in mulltilino II. Ob flert om eccles sis; incit Thesaurarias assi suaιαν; deiisdenafitis oecos nem Deo serviandi, ex custodia Ecclesiae sbi commissa totum se compe latio dedit vitae. Quae verba innuere videntur, Thesaurario, vel Sacristae euilodiam Ecclesiae esse commissam. Unde merito quaeri selet , in quo differat Custus a Sacrissa ; quia in tis. sequenti, cap. l. ea sere omnia quae in hoc tit. Jertinere notantur ad Sacrillam, tribuuntur euilodi. Quidam exii imant Cul odem esse adiutorem, &, ut batiuum rur, ministrum Sacrisiae ; quidam vero Sacristam in quibusdam Ecclesiis vocari Culfodem et & ideo in cap. 2. tit seq. enumerantur tantum hi res praecipui Ecclesiae ossiciales, Archidiaconuς, Archipresbyter, & Cullos ; in quibus, vel li in tribus Ecclesiae columnis, consistere dicitur Ecclesia. Frustra igitur dantur diversi tituli de vilicio Sacrista, & de ossicio Cullodis. Sed animadverto Sacris ani sic pruse separari a Custode, quod sit custos sacrarii, vel sacri iliae , ut liquuntur, id est, ceni loci, certae partis Ecclesiae , in qua utensilia Ecclesiae conservantur, σκίε υοφυλακιου Codino in lib. de origin. Constantianu. Custos uero est νεοκσιπις, vel aedituuς, id est, custoς, non sacrarii, vel partis Ecclesiae. sed Ecclesiae universae, a qua disce tere non poteti: & hoc est quod ait eo. i. de Q. Custodis, Custodem utensilia cuncta Ecclesiae indesinenter custodire; qui & ideo di s Mansionarius, vel Para monarius, quia perpetuo in Ecclesia manet, ut colligere licet ex cap. 24. dc 23. lib. Dialogor. fonsi Gretorii, ubi de Theodoro & Abundio Manlionarii , quos nominatim ait suisse culiare Ecclesiae,& habuisse curam luminum. Ut merito Mansionario iungatur Oiliarius, apud auctorem veteris Chronici, in subscriptione pastiouis Ludovici Imperatori de qua in ca η. Ego Ludmicus, dis . 63. ait enim hane pactionem suilla subscripta iri a decem

Episcopis, duodecim Abbatibus, Comitibus quindecim, Bibliothecario , Man

160쪽

sionario, & Ostiario inio; quorum tamen ossicia confundere videntur alii ν Imaori, in qu ns Monsonarius, Ostiarius. - Habet igitur Custos per consequentias utensilium Ecclesiae, custodiam caete rorum quae pertinent ad omatum: quae tamen omnia principaliter sunt sub cu ra & administratione Sacristae, quia & ipse univertam Ecclesiam cullodit. Beaia fius Gregorius in L cap. 24. ubi de I hoodψho Mansionario, vel Culliae: Quoia idam nodie diam citius ad melioranda iuxta jauuam lumina furrexisset eu mora , aeneis a adibus postis Db lampade Rasat, lampadis refoυebat lumen.

num, eleemosynarum, is decimarum inter Clericos, abieote Em, istopo pertinere Custodem , cum consciuu tamen Archidiaconi. mlationes vocat προσρυής , vel γυαρ'πορίας, de quibus sunt loci notissmi veterum Patrum , tam Graecorum , quam Latinorum ; Ac eonstat solemnes fuisse christianorum praestationes , quas ad altare inerebant: ut hae nota potissimum distinguamur ab eleemosynis , quarum ni mine eensiabantur omnes donationes collatae in Eeclesiam , tam mobilium, quam imm talium. Matim Paris in Henrico II. St ealumnia emes erat inter Clericum oeuirum, vel e converso, de illo tenemento quod Clericus velit ad eleemosinnam trahere, vel laicus ad lai m seudum : see recognitionem duorum legatiam h nrinam term nablor, utram tenementum sit pertinens ad eleem ynam, vel ad

Licum seudum , eoram Iustitiaris Angliae. Sed mirum videri potest , quod ait , Custodem alisente Episcopo oblationes& eleemosynas inter Datum dividere; hoe enim videtur proprie munus Archi diaconi: quod tandem Episcopi revocasse videntur, cum occasi me huiuet largitionis Archidiaconi peraiciose precarent, captantes suffragium & savorem Ct vicinum in necem Episcoporum , ut de Novatiano Archidiacono L omelii Pa- ἀPae, legimus in Eusebio cap. 43. Lb. 6. Et ha sunt accipiendi Canonet qustrasalota notat constitutum suis Ie, ad Episcopum periinere divisonem oblati ium - D 'iam by

SEARCH

MENU NAVIGATION