장음표시 사용
161쪽
Tractariis autem in hoc tis. de vicario a plebano , vel rectore, auctoritate Epis i in Ecclesia constituto eum assignatione eertae pensionis , ut in eo. 3. - titi qui in eap. 6. de exressibus Praeiatorum , fide & sacrame to personae, id est, plebano , sive rectori , dicitur obligatus . Et hoe est quia ait tap. I. εω rre. Uicarios ps sonis & Oclesiis de mira , quod notandum riunt enim adeo addicti Ecclesiis , in quibus instituti 1 unt , ut sine causae e mitione, & auctoritate Episcopi removeri non post mi , d. cap. 3. & ea sere quae de principalibus persenis constituta iunt, in V kariis locum habent. Nullum posse plures vicariis obtinere , e N 2. Me tis. inearipe perpetuae I iunctum este lacerdotii, vel presbyteratus Ordinem, e . ulti hoc tit. Et parum ditiare videntur a rectoribus , quorum ima aliquando sibi vindieabant, ut coci
sat ex dis e p. 6. de excussi Praelat aerum.
Unde tandem sublati videntur, cap. Extirpand , 6. Quia vera, da praebend. Bisi Eces ae unitae sint Monasteriis , vel dignitatibus , & capitulis, sive muistis. Ante Concilium Lateranen se . eelebratum sub Alexandro III. ex quo sut plum est L eo. Extirpaudi , pessim admissa suit horum Vicariorum institutio, ut ci QRt ex eaρ. I. a. 3. 3e q. hoc titi quae omnia sunt Alexandri III. &-Ves sunt, qui tam 4. reserunt ad constitutionem Innocentii III. quasi Praelatis in ii. cap. prohibita sit Vicarioram institutio , quae magistratibus prohibe
Sed quis non videt' d. cap. 4. ex iure, quod tune obtinebat, esse accipi e dum de Vicario ipso, a Praelato instituto, qui non potest sibi iustituere Vi ea rium; ut Iudex datus ab ordinario Iudio, non potest Iudicem dare, L. Iu- 'dire Gad. De Ja icias. Cap. peo. ei de Vitario Romani Pontificis ex quo notandum , recessum si e a veteri . illo Jure , de quo in cap. I. & eap. 7. βμra , da incis Aresiad aconi ; ubi ex ordine Roniano traditum est , Archidiaconum esse Vicarium Episcopi . Cum enim multa sbi arrogarent Arthidiaconi eontra auctoritatem Episcoporum , ceperunt Episcopi sensim revo re summam illam potessaremve bus Archidiae mis delegatam , constituere Vicarios , & inficiales , de quibus tractatur hoc tis. in vI. Tom. L
162쪽
Αn Tim. XXIX. De ossicio or potesate
HI c titulus est de ossicio Iudicis a Principe delegati, id est, de eo
quod in Iure disceptando Iudex a Principe datus sequi , & obse v re debet. Solet enim Princeps aliquando uni, vel pluribus causas, de quibus aditus est, delegare, L. Praeripimus, j. ult. Cod. De appellation. vel, ut Ioquitur Paulus lib.,sem. m. s. extra ordia Qem Iudices date .cum scitiset ςxtraoHinario rescripto de proprio foro in ali num partes extrahm ut i q. v. i. quod non fit Iure Civili sine eerta & iusta causa, de qua dilige πω uiur apud ipsum Judicem datum, L. a. Cod. De dilati Hoc autem iure non ita callide causa advertitur; quia Summus Pinuisex Ecclesiae Prineeps, omnium iacile tuit laetem, & defensicinem suscipit, cap. Sedes, supra , A RUιν tis. Et quascumque causas indistilicte admittit , vel per appinationem, vel per modum querelae , eon. Ad Roma uam 2. g. 6. quia .u realiquando tulisse Iulices ordinarios , horum rescriptorum , quae vulga dicimus . Liariis MuibMides de 3urisdiction, e cutionem impedientes, docet ca l. hoc
B. Et in hoc regno valde notandum est, ex illis literis partes vocari non potuisse , nisi petita venia a domino , ad cuius iurisdictionem pertinebant . ex e . Sisai asibus 38. εος iit. cuius inscriptio est as Praecentorem Ambianensem . Ut merito Philippus VI. Francorum Rex Chri itianisi. nititutione sua, quae extat inter Latinas anni coris limat , rescripta haec temere non esse concedenda; sed nominatim iustam quamdam, dg. rationabilem causam ἀ- ω adjiciendam , quod Juri Civili contentaneum et , a cujus rigore Pontincis nignitas plerumque diic ere solet.
Et quamvis Iudex a Principe datus, diligenter separandu sit a Iudice quem Magistratus dat; hic enim simpliciter notionem habere dieitur; ille iurici isti, Mnem, quiae potest Iudicem dare, L. A Judice, Od. De udiciis r quod recto D. Cuiaeius collegit ex dicta L. A Iudice, in PMatit. Cod. Qui pro sua juri M.
Iudici dare monι. Non ideo tamen dicendum est, qua in re magna est veterum lupinitas . Iudiem a Principe datum posse iurisdietionem mandare et est enim separanda judicis datis , quae nominatim jurisdictionit esse dicitur, L. Lais. F. d. iuri dis . a mandato iurisdistionis. Jurisdictionem mandat Magistrat utiam, non coactus, valenti amico, dc ei qui parem potet fatem habet, L. 3. a' de asse. Hau cui mandata es linis iis; ui ue, ut in reliquis causis, hoc orandatum morae solvitur, L. o. si de iurisdifl. eadc inque ratione , hoc q' Ne mano datum revocari potest re integra. Magistrarus vom Iudicem θat invitus in certis causis, qua ipse iure ordinario non potest iudicare, L. 2. do pedan. Iudicib. Et contra', qui datua est Iudex, invitus hue iudieandi munus suscipere cogitur,
163쪽
I. ult f. Ii dieamdi Messitas, T. δε niunerib. re honorib. de qumr test, etiam judicio coepto . re non integra , cum Magistratus Judicem datum iudicare vetat, L. Cum Praetor a r. io princ. I. Iudicium A. de iudiciis.
Caeterum, is cui est mandata inrisdictio, iurisdictionem ha- delistam, di
per consequentias ea omnia i ne quibus non potest explicari iurisdictio, L. i. U. .e jurisdici. Ea enim, quae jure Magistratus competunt, in delegatum sicile transire possunt , L. i. ff. de osse. eitis eui mandata eli iuri d. Judex vero datus a Magistratu non iurisdictionem, sed nolim tantum habet; ideoque sententiam quam dixit, exequi non potest, vuls. L. A di is Pio, de re judie. A Judice dato appellatur is qui dedit. L. uti. F. sistis a quo appelletur. & nominatim I. uniea C. Qui πιο sua seri ies. Ab eo eui mandata est iuris ictis', nonis qui mandavit provocatur , sed is qui provocaretur ab eo qui iurisdictionem
verum est igitur, Judicem a principe datum habere iurisdictionem, quia Iudicem dare potest, quia apparitionem propriam hal et, & asses lare , L pem restituta ex Baslicis, Cod. Defractib. lit. repens de voti. Iustinia ii λα Sed non ideo sequitur posse Indicem a Principe datum iurisdicti mere,' mandare : nam &is cui a Magistram iurisdictio mandata est, potest qui ue Iudieem dare; sed iurisdictionem mandare non potest, L. Cum Praetor, , i a. deii die. L. yst . de jwrisdict. Nec quidquam iacit hae in parte summa Principis auctoritas, qui celsior
est omnibus Magistratibus , & Senatoribus, cuiuscumque gradussiat, ut quodam loco Com. Tacitus ait, quia omnes Reipublicae partes occupavit : sed tam ipsis Senatoribus adnumeratur, L. 8. Cod. De diem ratib. & Jurisconsulti nomen adfectat hi Luit. Core. De De AEt hac ratione passim iurisdictionem habere diu citur, quod tandem D. Cui acius agnovit e solet enim e oscere de causis privatorum, decernere dc iudicare tamquam Magistritus quilibet, quam As majoribus qui piciis; di tannuam Magi ib atus qui iurisdictioni marest , sudicem dare ridetur qui licet iurisdictionem habeat, non eam tamen habet iure suo , &principaliter, sed ex beneficio extradesinario Principis. Eam igi: ur ex certa luris definitione mandare non potest; quamvis hoc ei qua dam privilegio datum se, ut pessit Iudicem dare, d. f. Iudice. imo ex nο- vella 6α. a. parte , nullam litis partem assessoribus, vel e siliariis delegare potest; sed tenetur omnem c psam iptegram audire. Et tamen Magistratus quaedam potest delegare asses ribus; sulficit enim apud eum luem conteilari, & novistumam peragi lemnitionem, cum . ut ex Iuliano Antecessese Cuiae. exposuit hi se. n M. alpe attonibus de probationibu finem litigatores imposuerunt. Et observandum est d. umeliam, ex qua sumpta est Arithemtea Adhaee si arim reseratori Ced. De Ii dici a veteribus intermetibu varie fuisse vexatam ; quia tam Iudicibut ordinariis, quam Iudicibus a Lincipe delegatis, omnem delegationem generaliter dedegare videtur. Ideoque quidam existimant d. L. A J-ice, hoc nox' Jure esse ab atam ; quod salsum esse recte notat Accursus. Quidam in d. I. A Judire, Lisse delegatam iurisdictionem ei, qui iurisdictionem mpriam habet, id est, ordinario Iudici; in diEcta Authentisa, delegat atri fuisse nonninenti iurisdictionem; quod plane eommentitium esse recte veteres observant. Et placuit tandm sententia tertio loco ab Accursio relata in doluthent. quam generali Italiae consuetudine suisse receptam hominatim AZo notat, in Appara
, ad L Authenticam. Et necessario explicanda est, quia licet Romani Pontim
164쪽
am eam omnino non sequantur , ejus tamen rationem quodammodo habere
Sententia hare est Odolaedi, & AZonis , quam ex commentariis ad d. -- enti colligere licet, L non corrigere jus vetus, sed, ut loquu tur, determinare; & ex hoc novo Iure Iudicem ordinarium, reservata sibi se tentia, eaetera litis poIse committere: delegatum a Principe , si sibi reserψat
sententiam, caetera non posse committere ; posse omnia committere , si modo nihil sibi reseruet. Et ita Accursus ex hac ultima sententia veterem controversiam esse conciliandam censet, quamvis , inquit , aliud Iure Canonico obrianeat, in hane rem allato cap. Super quasio uum 27. hoc rit. --ἀSed, si verum amamus, negare non possumus salsam esse distinctionem in Ascursio probatam; nam si ex perspicua sententia d. novellae, nullam panem litis Iudex a Principe datus deles e potest, sed ipse cognoscere tenetur eum aisess ribus δc consiliariis, ut maiori auctoritate, & iuris solemnibua adhibitis erigniutio peragatur; multo minus potest nihil sibi reservans, totam cogniti inem dei gare: vel, ut dic9n explicatius, si neque ullam partem litia assesseribus, & consiliarii; potest delegare ergo neque Judicem pedaneum dare patest , qui de in ta lite cognoscat. idemque dicendum est de Masti ibatu ; obstat enim ratio allata a Iustiniano iis dia novella. quia s liceat delegare assesseribus, dc consiliarii , pr inde erit ac si pedanei Iudices suscipiam iudicium: nihil enim, ait. distantas- Ostores a pedaneis, qui non cognitionalκer, id est, actiς accurate diligenterque eonfectis, sed per annotationem & compendium de plano , non pro tribunali, brs itatis & celeritatis causa humiliores emisς disceptant , ut in nov. 82. n minatim scriptum est. E contra Iustinianus vult in d. nov. ω. Magi stratuet, R Iudices a Prinei pe datos, quos docui habere iurisdimonem , omnibus iudiciorum silemnita; rite ol,servatis causas examinare; quia, ut ait, multo melius atque perfectitio coeam ipsis adm ni ratoribus , praesentibus illis quarum interes,
causae movemur, terrore imminente, ut rectr concludere liceat , Magistratum & Judicem a principe datum non posse Iudicem dare in causa, quam unnm sutu laribuq xm consiliariis det gare. Et omnino res ita se has et, quia vulgo non observatur.. Postquam ex L. a. Cod. De pedan. Jud/c. placuit in eausis, hi quibus Magistratus, quod ipsi non possent cognoscere, antea Judices dabant, notionis suae examen adhibere; data tamen aliquando eis licentia Iudices dandi, s uegotii; publicis sorte distring rentur. Coeperunt Magistrat ut in minoribus negotiis Judices pedanem dare, dc maiora sibi reservare , ut licet colligere ex L. Mit. Cod. De pedan. Itidie. ubi nominatim proditum est pedaneos Iudices iussu Magistratus humiliora. negotia discep:are; quae Jullinianus id d. noteu. 82. laxavit usque ad summam RO . aureoru in P ei sti uis; pedaneis Iudicibum, quibus Magistratus vel Judices a Principe dasi humiliora negotia delegate tenen ur. Ea quibus apparet, exolbsa veterum distinctione , d. Authenticam custodite
adcipiendam de maioribus negotiis, in quibus Magistratus & Judices a Pri cipe dati indaneos Iudices dare non solebant , sed ipsi cognoscere tenebantur : in iis tam n permittit Justinianus Magistratibus publici eupationi adit ricctis partem quam tam litis, puta auditionem , vel examinationem testium, consiliariis delegare; quod tam n denegat Julicibus a Principe delegatis , qui Mutilitatus non stat quibα igitur cessat hax ratio publicarum occupati G-
165쪽
IN Tir. XXIX. LIB. I. Suhara. ae
Imperatore nomi=istim delegatus Humiorem ex git curam . Et hare est , ni lautor , interpretatio vera d. Authemi , ex qua interim notandum est , quaedam
esse majora negotia, quae Iure Civili bl sistratus , & Judiem a Principe dati delegare non pessunt. Et valde notandus eii hic Iuris Civilis progressus, quem
non observant veteres interpretes, ideoque nova quaedam comminiscuntur, quae merito non omnino probantur a Romanis PQui ibus , quod Accursus notat
in L Autlent. Ad haec. sed in his separandis & sistingi dis magna adhibenda est cautior nam quod attinet ad illum veterem errorem iam a me prostiUtum , qui Iudicis talionem confundit cum mandato iurisdictionis; quasi nihil aliud sit hisicem dare , quam mandare iurisdictionem, quod salsum convincunt disserentiae supra diatae a secuti sunt hae in parte Ponti Mes distinctionem qua utuntur veteres interpretes. Ves is qui iurisdictionem habet, iurisdilonem mandxvit in totum , nil sibi reservans: vel totam non delegavit, sed sibi puta sententiam, aut lente tiae executionem reservavit: & hoc casu , ea fere omnia quae in Iudice dato ab eo, qui Iudicis dandi licentiam habet, Iure Civili recepta sunt, locum limbere censent: illo vero casu, ea omnia quae pertinent ad eum cui mandata est iurisdictio, tribuunt ei cui in totum, nulla parie reservata , cognitio delegata est, ram Cum te re fui te 18. & cap. Super quaestionum 2 7. hoc iit. . Diuinctionem autem illam qua, ut dixi, utuntur veteres interp. in . d. - . Hentica inter Magistratum, id est, judicem ordinarium Iudicem x Principe delegatum , nominatim reiicit Innocentius lII. in L cap. Super quaest num. 3c generaliter constituit posse Iudicem a principe delegatum , vel totam cognitionem delegare, id est, ut loquuntur, in totum mandare iurisdictionem; vel separatim, aut conjunctim, principium, medium & finem litis delegare . Et eum ait principium litis, contestationem intelligit: cum ait finem, sente tiam omnino desgnat. Haec autem deciso , quamvis prima fronte eum Jure Civili pugnare videatur, 1umma tamen rati me nititur, & Iuris Civilis prae ceptis notest confirmari. Obserum nam autem est, non passim , & temere permittere Pontifices hane Iudicis dationem , sed ex iusta eausa , ut in eo. Si pro debilitate 3. & tam risectatis 28. Me tit. addito hoc colore, ut parcatur laboribus partium, & e ponss. Ita enim temperandum. esse censent Iuris Civilis rigorem , quia in LAuthent. Ad haer , omnem delagationem Judici a Principe delegato omnino de gare vi tur . . . . , Ettruisis, non in eanss omnibus hanc delegationem admittunt; sed graviores causas nomina; inx excipiunt, at in des cam Si pro debilitate. Ac in cap. MIL -tit. quod ex Juris Civilis tantibus haustum esse nemo non videt; quia, ut lim; do probavi, maiora negotia ab humilioribus distinguenda sunt, ex L Luli. d. De pedaneis Itidie. Cum veteribus tamen interpretibus, ut ex si perioribuς milia gere licet , non dubitant pontifices Iudicem a Principe datum iurisdictionen mandare pin. .hac ratione freti, quia Ju ficis dandi licentiam habent a lege concessam: quae ratio nesta est, ut docui : aliud enim est iurisiictionem ma dare, aliud Judicem dare. Eachamue ratione censent in doca Pastoralis, ei mp isse quemlibet mandat i iurisdictionem iii scipere , quod Iure Civili est lai-O sum ; quia voluntarium est jurisdictionis mandatum: dc omnino eogi .non por ill
166쪽
ta se Hori nari potestate tonstitutur, vulg. L. Ille a quo 1 l. tm. Ad Senaitise. Tr L in datione Iudicis verum est, ut docui G I. ult. b. Itidi
ramii necessitas, s . de muneribus er honorib. ita quoque , cum quartitur utriam sescepto indicio, re non integra, mandata
inrisdictio revocari Mit, quam pos e revocari Aeto non dubitat, ex V Itiri
rium 18. F. de .udietist respmdent Pontifices in eap. I euerabilis r7. - tit. man datam imissimonem re non integra romari non posse; quia verissimam est
etiam Iure Civili, si iurisdictio mandata sit. Aliud enim obtinet in Judice dato , de quo A L Iudicium, accipienda est. Ideoque in L eam Henerabili, dicitur Judex a principe delegatus in integrum eommisisse vices suas, id est , mandasse iurisdictionem in totum, ut loquuntur: nam si pars quaedam ci nitionis tantum delegata fit, aliud videtur dicendum , argumento a eontrario tensa quia hoe ea su eum, cui pars quaedam delmata est, smilem esse eensent Iudici dato. Ut generaliter in hoe tractam dicem im sit , quod Iustinianuet dicit initio που ni 8a. de J-icibus, veterum iudiciorum ordinem nia, & interpretati me nova in aliam tantam fuisse trantiarum; quem & quotidie immutari videmus Qua ratione autem id factuin si a veteribus Iuris Civilis interpretibus, Re Pontificibus Rom. huius novi Iuris conditoribus, unicuique in melivi esse po--: iam enim mst tot rerum humanarum victi studine; ipsa reipublieae sarma
immu ara, Ius Civile, euim memoriam sere deleverat forta nationum barbaries quae Occidentem meupavit, a Lotario I s. imperatore restitutum , neque statim pristinum decus & splendorem recit re, neque. .mmi ex Irarte mores, qui jam invaluerant, omnino immutare potuit . Et cum Iuriet Civilis interetium contrariae sententiae passim pmponerentur, praevalentibus duabur veluti faetioni-biri Jurisperitorum, quarum Martinus, & uulgarus praeeipui duces lautin tur ;variae fuerunt Roni. Pontificum Constitutiones , quae summa cum aequitate &prudentia ius fecerunt cerium, quod erat controversum . . Debetur autem praecipue haee simma laur Innocentio III. cujus in his libris multas habemus disitiones: ut in his tit. nobilissimam decisionem d. cap. Sum quaestio'um , quae etiam pendet ex veteri interp. eontroversa ad 8. Autheum. G hin; quanivis edita videatur enodandae contrarietatis causa, quam Cantua
riensis Archiepiscopus intercedere existimabat inter Conisi tutionem Alexandri III. quam habemus in east. Cum te consulente, hoe tit. & Constitutionem Inn centii III. cujus verba idem Pontifex resert in d. cap. Super quaestionum. Nam n Alexander IIi. in d. eam Cum te consilente, permittit Iudici a Principe dei gato partem quamdam litis delegare , sententia sibi reseritata quod saperi distinctio ex mente d. Authenticae permittit tantum Iudici ordinario, & nom natim denegat delegam . Sed idem quoque permittendum esse IuJici delegato censet Alem III. quaesto colore, sive praetextia , ut parcas, inquit , laboribus partium o expenss. quae tamen sementia Alexandri ita audienda est , ut prima illa cognitio quae in exordio litis fit, id est, litis contestatio; & cognit
quam ultimam vocat Iulianuq Anteresses, non censeatur delegat Nam in. αεas. Cum te eo ulmte , post litis contestationem. , partem tantum litis salue delegatam recte glossa colligit in d. eo. Super quaestionum, ex Porro, v se. Unde si forsau; ut hi specie d. eo. Ctim te ransbiente , fruundum πῖulas
Jurit Civilis delegatio tacta censeatur particularis cujusdam cicaminat ab ,
loquitur noteli. do I uicibus.
167쪽
Nee ultra progredi voluit Alexander III. sed Innocentius III. quem nominnatim Mat s Paris audacem Iurispe m vocat in Hi ria Aulorum , insimunda parte Constitutionis, cujus verba refert in L cap. per qu Anum, prumae, &ultimae cognitionis nominatim permittit delegati Gm ; ut non sesum , inquit , totum nepotium committere es Judex delegatus a Principe , quod Ius Civile non videtur denegasse Iudici delebio , quem constat posse judicem dare ; & ut non Iesum possit partem quamdam litis interi primam, & ultimam cognitionem, quod medium vocat Innocentius, delegare et sed etiam ipsam prumam omitionem separatim , vel cognitionem ultimam , ex qua finis imponiatur liti, liceat delegare, non obseante, inqivi, quia viam disi solet, Itire Citili Juaicem per se sum cognoscere in principio, medio σFue ἰ eum autequam ferat sententiam , umis a gua tu iudicis illa sint, in iore debeat diligentis. Quorum verborum sensum interpretes non videntur assecuti r & non dubito ne esse mentem Innocentii III. Iudicem delegatum non iesum eoniunctim Wincipium, medium: & finem posse dei re, ut si totum negotium commii rit e sed etiam posse iudicium Avidere in partes, & separatim posse eommitte. re vel principium, vel medium, vel finem ; non obstante quod dicitur, unum& eumjem Judicem debere cognostere in principio , medio & fine ; nee pinis separare tenorem iudicii, quod potissimum ccmstat iis tribus praecipuis crinitio. nibus: quamvis totum negotium coniunctim possis delegar in quia si principium, vel medium separatim.delegatum fuerit, Iudex, qui sibi finem reservavit, a tequam pronuntiet,.ea omnia quae acta sunt in iudicio investigare debet diligenter ; & hae investigatione facta , perinde est ae si ipse in principio , in
medio cognovisset. Si vero finem dolesavit, is a quo lis definiri debet, quamvis ner in principio , n 'ue in medio cognoverit tenetur quoque ea omnia
quae sitiat hi judicio investigare . Et ita ut aue casu , civisum delegato principio, vel tae , perinde eli ac si unus & idem Judex in principio & medio, & sine cognovis et ; quia semper is qui litem decim ten tur,. id est , iudex detreatus , cum principium tantum delegavit ; vel subdenegatus , cum delegatus. tinem subdeletavit, iant ante pronuntiationem diligenter inquirere in
Abuti autem quodammodo videtur Innocentius III. Iuris Civilis rationibus , ut eum ait in L eap. Suo quaestionum, j. Quod s detegatus , tum ouis ante Iudicem debeat conrasari , o catio per Juicem doniri.' quia haec ratio iumpta ex . . Authentica Ad hae, omnino inicit , neque principi' , neque finem
posse delegari ; quia coram Iudice inso ly' eontei lari debet, & ab ipse su
causa est definienda. Et tamen contra Innocentia; III. . tu recte gloilla notat, hae ratione probat eum eui liti; contestatio delegata est , vel eum eui causae decisio committitur esse iudicem; non auditorem, vel executorem: ideoque ab eo tamquam a Iudice pse appellari. Et ita quoque eum ait, non obstare quod
Iure Civili dicitur , Judicem per seipsum debere ςognoscere in principio , m dio & fine, cujus sententiae genuinus eii hic sensus, primam, mediam, & ulurimam cognitionem omnino non possie delegari: hane Mis Civilis rationem ira eludendam esse eenset, quas hoc inductum sit hac ratione, ut nus , & idem Iudex teneatur uno, & dein Nnore M oscere eoniunctim se enim facili Mde omni negotio p1te nuntiare, auditis di examinatis praecipuis litis partibus, id est, tribus coisti inibus, quibus necessario praeesse tenetur. Et tamen s
168쪽
ut . Me ideo Iustinianus se constituere ait, ut auspiciis , me & Mis tu, lia definiatur, tribus Blemnibus cognitimidi nominatim Maa bi hiis ita , duas poteli suis asset Ioribum , vel consiliariis' Sed non obit ante hae prima ratione, qua potissimum mimia ut unus de idem Judex facilius coeti iunctim perreniat ad lim uni in nem ' commodis lime ait innocentim posse principium a medio & finetam sis 1 iripium delegaverit , sive ni ram, aut finem, judex qui oz- iat cui u limum finem imponit, qui umque sit, sive delegatus, aut abdel uatile ratequam proferat sententiam , universa quae acta iunt in quacumque ane litis , investigare teneatur . Et ita perint res agitur separatim , ac s
imu & idem coniunctim de toto negotio cognoiceret . .
Ne dubito Innocentium III. communem hanc acuae omni casa locum habeat, sive principium, sive linem iTratim delffatavit . Nee possum admittere quod gitata notat, rationem ab locum non habere, eum Judex delegatus sedaratim cia nummi fi enim verum si q d Eusaesua docuit in poeisori uotis ad tit. i t. δενυι nullas sere ella rationes Iuris auisum , quae non ex alii' nrte ei lcent : hoc tantum tuae locum habere videtur , cum recepti & expirati Iuris rationem reddunt; tune enim contenti sint probabilibus , nec sullieiti iunt emodum in reddendiis rationibus: exaltis. At cum novum jus wpti Juris sententiam videatur introducere Innocentius . non potuit perfusoria ouadam esse contentus, ted novam Constitutionem undique praemunire voluit.
. miam uti ave liberim exercet Judex deiugatus , qui quamcumque partemn 'ti est delegare . Deinde docet non obstam rationem qua vulgo ulilitis iii N p- . e qui, is qui Fonuntiat , ω finem ς Mi tinni m it , ea quae in principio , ct m io agrJunt, sedulo reeente: ii, Meit, licet divessi iudices sim, eamdem tamen rem, & Idem
iudicium esse, ut loquitur 1. P ρ - - , Is G a L .' Summa autem sup rioris disquisitionis haec est. Jure Civili , id est, i. De pedaneis Iutalia teneri Magiitratus in causis , in quietinessem e mosecre, antea Iudices dabant , notionis tuae examen adbim , di Oblici et Trinoantur occupationibus, vel obruantur caularum multitudine, time im L su' Tiuit, eluia dare ludi aes : quod tamen eis non permittitur iniit catile, in quibuς ex ossicio tuo cogntacere tenebantur , puta , in eriminesse . , cael misque causis quae cognitionis , non ordinarii iurri esse. - ait L La. usque ades in Praesdum cognitione retinendum est, in eorum ziuria non diminuta videsuturi que verba veteres interies m Alciatus docet lib. 2. Paradox. cap. 2. nec tamen apse quidquam adferre po-
dbi ire do ex ossicio cognostera lebant; mu tamen ora mitione, ut: fi Lusitan agatur de rebus paruta, ae humiliore nepotiis ut ita te L 8. Coae Thressi de iuris . praecise non 6Ct ' iis iis nix cognosceret si enim coguntur is notionem de iis adbi et tum plane imminuitur Magistratuum digni , M, meia eorum imminuta videatur . Quare elegantra ait d. L. . I
169쪽
πω potestatis, de rebus D is ae mi0Imu iussi re. Licet igitnr ex hae Conlli tutione Magistratibus humiliora negotia delegare ἱ etiam ea quae cognitionis sunt, & multo magis ea quae ante delegare potuerunt dum tamen, inquit d. L. a. sese semper eosuosaut δε lusenuitate , ct libertinitate. Has enim causas, quae majores Iudices nominatim di euntur desiderare , in L. Non diui uimus, . De liberas, F. de ree pris, hodie Magistratus non post ni delegare. Delegabit igitur Magistratuet causae in easibus supra notatis; quam delegati nem non denegat d. --II. G. Sed hoe simpliciter vult, ut si forte Magisse tus ipse susceperis cognitionem , possit tamen particulares examinationes assae ribus delmare, sibi reservatis selemnibus illis tribus e n tionibus . Cum enimi ple suscipit e nitionem, eausam esse centet altioris indaginis, quae non sit immere pedaneis Judieitan Lleganda ; ideoque hoc casu partes quasdam liti et delegare tantum potest assessoribus, idque ex iusta causa, si torte publicis di hi sa ur occupationibu . Eodemque exemplo Iudex d legatus a Principe, s Iudiacem non dederit, sed suam notionem censeat esse adhibendam, tenetur omnia,& in quacumque parte litis e noscere ; neque potest quidquam delegare eonruliariis, quia cum homo privatus sit, eseisit ratio publicarum occupationum. Ius vero Pontificium primum permisit Judici det Fato, quod Ius Civile permisit Magistratui in d. -υ. 6o. Deinde permittit separare illas solemnes cognititiones , id est, principium a fine, & finem a trincipio . utrumque propria ratione, de quae iam satis superque dictum est. se ne non dixerim Jus Pontificium , ut interpretes vesunt , derogare Iuri Civili ; sed subrogare potiu , desuperadiicere quaedam, usu & neces litate exigente, vel, ut Tertullianus loquiatur in Amtiget iro , ouotidian s experimentis 1ltam nautibus. Ut caetera quae ad hune titulum pertinent, absolvam. Si duo, vel tres, pluresve Iudices sorte dati sunt, ut plerumque fit, L. Duo ex tribus , U. . de re iudic. I. Praecipimus , 3. μου. Cod. de appeIIat. ωρ. Pastoralis , hoc rit. pote lumas ex delegatis vices suas committere, vel uni ex collegia, vel alii cui voluerit, ea Quamvis 6. cap. Super quae1 ion im, Si viro, hoc tit. Sed observandum est, ea sa pluribus delegata, variam esse fremam literarum, ac cognitionis, ut loquun-mr: aliquando enim eausa committitur simpliciter, id est, nulla alia clausula adiecta; aliquando adjicitur haee clausula . quod si omnes interesse nequiverim, crireri neTot iam exequantur; vel ut omne , aut duo , vel unus eorum mandatum exequatur, cap. Cum plures 8. hoc titi in vi. Eademque forina in veteri Sen
τ' c sulto, quod extat apud Frontinum lib. t. . de aquaedus i. L. AElius, F bis , Consules ambo, alteris, s iit iidebitiιν , adhibitis Praetor bus qui aer trio prae sint. Simpliciter ea a delegata pluribu , ncin possunt uno absente caeteri in causa procedere, d. L. Duo ex tritas, rap. Causam i . Me tit. Qu Hs adiecta sit haec elausula, quod si nos omnes, postquam ea teris eonstiterit per nuntium lit ratorie destinatum, unum ex iis causae interesse non posse, libere in eausa pri Cedunt, cap. Pνα tiam, i. Metit. Ubi serva quod ait, literatorier nec enim siniicit nuntim, sed seriptura desdematurr quod F in arii et Rhemensis Archi pistopus in Concilia habito apud S. Me Hum , generale esse ait in causis ecci Minicis. Rerum, invii, Gebsinicartim au iisitas talis est, ut in causis gestis δε- ν' scripturam requirat. γω latiuet confirmatur omnibus sere actis ecclesiastic enumeratis apud Ivonem Camotensem in Decreto, es parte, cap. 269. Si vero uti
170쪽
. Sed anxie quaerinidi, adiecta clausuli, fucia si non omiss , si unus ex iis . vim causae non potest inte esse . vices alteri commiserit , an caeteri si eleg tum.admittere teneantur . . Et breviter res deo , si legatum a delegato, quem ex eausa delimare posse, constat, omnino admittendum esse; nee o ua . vexatuin cap. Causans, hoc titi quia in specie d. rapit. Episcopus Femrarim ius o caulas halaiit recusandi, ut ex antiqua Decretali colligere litet . in μα literae seeundo loco impetratae , quibus Bononiensis Canonicus Epi 2 Ferrariensi adiunctus fuerat, fuerant tacita veritate impetratae, & ideo recto luet potuit Epileopus in causa procedere et vel quia delegatus voluit malitiose se exonerare, ut loquitur . eap. Pa ratis, hoe ιit. Cum enim sententiam Epi- pi Ferrariensis confirmandam in e censeat Pontifex Max. necesse est ut dic mus, subdelegatum non fuisse ex iusta causa admissum. Caeterum. Iudieam a Principe datum ex justa causa posse recusari, aperiistimi Iuris esse ait L. Loia, Apotissmi , Cis. De judiciis . quω & hoc Iure meeptum fuit , ea Causam, cap. Insi ante a I. cv. Sus cronis Me fit. Est autem haec rec satio , dilatoria exceptio ante litis contestationem opponenda, d. L. Apertissimi, cap. Inter monasterium , infra , de senteur. o re iudie. Imo & post litis co testationem . si nova quaedam suspieionis causa superveneris r quod nominatim Me Iure est definitum , ea ' P uralis , m east. Insinuant. , hoe tἰt. nec hoc ιbhorrere a Iure Civili, ait Cujacius lib. 6. O . cap. 13. sorte quia in specie L. Non disti semus, Cum quidam, A vi reem. aris. arbitur qui inimicus apparuit, ante sententiam recusatur: ut quod de arbitro aionar . idem femodum de Iudicibus summa aequitas suadeat . Et si Iudex a Prinei pe delegatus recusari potest, multo magis is qui a Magistratu datus est , ut in L L. Aperipssimi, de L. uti. Cod. De iudiciis. Sed vetus controversa est inter Martinum & Bultarum, utrum Μagistratus, id est, Iulex ordinarius, recusari possit: veris stilum est, quod D. Cui acius vinis uic vir ex misit. 96. posse recusari. . ad & hoc Jure nominatim constii sum cst, eap. s quis in. eap. Licει io. de foro compet. caρ. Cum speciali 6 I. Avpellation. oblato autem libello. quo continentur recusationis causae.
Differentia est inter Ius Civile. & Jus pontificium ; quia isto coguntur statim litigatores optare arbitros . apud quos examinentur recusationum c uis,
p. Sectindo ulta , d. eo. Cum speciali 6 i. de appellat. quo Jure hodie iure Civili electi arbitri de ipse negotio cognoIcunt; q int si iis recusati; & a principe dati, si Iudicem recusatum Pria- .eem dederiti vel a Magistratu, si Magistratus dederit : ideciaue ab his albitris appellatur Princeps, Magistratusve qui recusatum dedit. & subditum eommuni consensu paritum dedisse intelligitur, d. L. Apertissimi, & d. L. tili. Cod. Da iudiciis. Jure vero Pontificio, probatis ab arbitris recusationum causis, si seris, Hex ordinarius si , dare potest Iudices ex e sensu partium , vel remi partes ad sit per-eni si vero delegatus sit , quia cessat omnino hoc os MI gw ossicium, remittere temtur paries ad eum a quo est delegatus. Et ita a mi diim est si e . , ramis squiris. Nec enim delegato biduum datur, quo
tantum ordinario est concessum, L ev. Cum speciali . - - . .
- finitur autem officium judicit deruisti a Principe, post efficacem sententiae