장음표시 사용
181쪽
ennuenmalem posse diei Ecclesiam, cui praeesset plebanus. Sed quia non solum praelis dicitur plebi sibi commistae , sed etiam Presbyteris in minoribus titulis constitutis ; & horum relatione dicitur Archipresbyter in cap. uti.supra , de incio
h resist. recte horum Presbyterorum Conventus dicitur , vel Collegium , quorum suffragiis, adhibito coniensu plebis, Plebanus eligitur, ut in L cap. ideoque hi Archipresbyteri Decani dicti fuerunt, can. In capite M. o. a se. quia merant ceteris minoribu3 Presbyteris. Et de iis extat insignis locus apud Ua afridum Strabonem in collat. dignitatum ecclesiasticarum eum faecularib. eap. uti. Centenarii, inquit, vel mearii, qui a Comite per pagos constituri funt , Pr sisteris pl-bum, qui haptismalo Ecclesias tenent , O minisibus Presbyteriis , seu Ecclesis praesunt, conferri quetini r Decurione et sero, vel Decau , si sub imVicariis quaedam mtinera exercent, minoribus Presbνteris titulorum comparari ρυ-
sint. quia plane est quod ait d. eap. uti. Plebanos illos curam gerere Presbyterorum , qui in minoribus titulis habitant . De quibus accipiendum esse censeo cap. pen. infra, de iure Patrenat.
. Sunt autem isti riebant Archipresbyteri, diligenter separandi ab Archipresbyteris, qui ad vices agendas Epilcosorum, & Archidiaconorum, & terminandas caulas ecclesiasticas initituuntur ; hi enim illam iurisdictionem habent , quam
contentiosam vocant, id mi , cognitionem caularum ecclesiaIlicarum, cap. Ad haec, tili. Dpra, de inito Archidiaci e p. i. dc 2. infra, ice Prietari vices suas vel Ecetinos sub anntio censu concedant. & cap. Ex literis , infra , de confah
euivit. Et inniti illi vero iure. quo Ecclesias , & populum sibi eommissum
regunt, ecclesia ilicam censuram in subditos parochianos exercent i eosdemque iudiciario ordine oblemato, id est, denuntiatione, vel acculati ne praecedente, auditis & examinatis testibus, excommunicare possunt g vel eis secundum Ca- nonum praescripta poenitentias imponere , de quocumque crimine vel peccato ἔ
colligere licet . Dissere autem hae cognitio a iurisdictione eaularum ecclesiasticarum, quam Episcopi tantum, vel qui vices gemat Episcoporum, exercer polliunt, ut supra docui in cap. i. Ad Plebant censuram pertinet cadi. 3. hoc tis. In quo Plebanuq sancti Pancratii, tam in Clericos, quam in laicos sententias interdicti & excommunicationis pronuntiare dicitur; quas Episcopus inconsulto Plebano non poteth relaxare, ne lusoria snt ii a decreta Selesallica, ut loquitur L. Si Praeter, V. de iudici Hoc autem sumptum esse ex ipia lege Chritti, de qua Μatthae4-i8. &Lucaei . plusquam manifestum est: ubi post primam , & alteram admonitionem , eam nempe quae inter te & eum qui admisit, fit, & Deundam , quae adhibitis testibus, permittitur tibi denuntiare Ecclesiae r quam cum Plebanus regere dicatur, can. Presbtexi 4. 93. dist. imo Ecclesiae & plebi praeesse tanquam Praela,
tus, cap. ria nos, ἐnfra, de Cieris. aegretania potuit de hac denuntiatione e gnosiare, pronuntiare, & , ut Seneca loquitur , tandem accedere ad decret mm stilum, quo quis a communione Ecclesiae removetur.
Frequens autem suit Faee denuntiatio apud Plebanum , quamdiu Christianis vissima prima finiexeonitumii eatis; qua nulla major, aut gravior dici potest xlibus, quibus olim in verusta Ecclesia saerosancta Eu haristia dicta suit D sideroto : viri docti observant ex illinis veterum , in quibus sic legendum
182쪽
infamia , minor visa fuit ecclesiastica censura, quam Plebanus moerrere potuit;& adire coeperunt Episcopum , vel Archidiaconum, caeterosque maiores Iudices, qui pecuniariam mulliam irrogare possunt. quam in rem elegantissima ei Petji B ensis et . in qua ad Archidiaconum Batoniensem scribit,de hospite quodam suo adultero, infami, & saepe excommunicato. Certιssimam, inquit, emendatio nem ejus xobis promitto M ablatione pecunia . Sensibilis es Via sententia , non
verbatis; nam iuxta ethnicum: Horatuν lacomis amissa pecunia veris,
Non cohibent sacra verba malum , maiore tumultu Planguntur nummi, quam funera.
Ex quo loco in leti m observa Archidiaconos habuisse mulctae dictionem , quod
eonfirmat epistola ro. Gofridi, qui floruit eodem sere tempore, lib. . Hactenus, inquit. Mouaehi solent 1udieari in Capitulo, non in Concitio ; inter Monaehis non inteν Presb3teros I ab Abbate, non ab Archidiacono ; Forati , non pecuniaria poena. Hane tamen mulcti dictionem Archidiaconis deinde denegavit Alexand. l l Lob Archidiaeonorum nimiam rapacitatem, ut colligere litet ex eap. 3. infra, deprenis. Hae igitur oceasione minus frequentatam is iste plebanorum . tanquam munorum Judieum, censuram non dubito , quae tandem in desuetudinem abiit. Ut autem redeam ad propositam quaestionem , Sacerdotis nomen in his υρλα nihil vetat aecipere de Sacerdote quolibet qui ius habet excercendae eeeleliai leaeeensuris, siue Episcopus sit, sive Archidiaconus, sive Plebanus, habita ratione temporis Alexand. III. hu/us eastis. auctoris. Nam quamvis per eminentiam Meerdotes Episcopi dicti sint, tamen hoe nomen eommune eaeteris Clericis & Presisbyteris . L. t 6. 19. & 44. C. De Dueopifer Clerie. Et nominatim Plebanus dieitue Sacerdos in d. cap. Tua nor. infra. δε Cisrie. cerotant. & in inscript one d. oι-
βου Theodulphi ad Parochos: Theodulphus fratrisus, oe eo res staris nostris
Aurelianensis parochiae Sacerdotibus id est, Plebanis, ut statim doeet initium epistolae, in quo se est : Obsecro vos, fratres ditictissimi , υt erga subditarum hi bitim emendationem vigilantissima cura laboretis. quibus adde Capitulati a Caroli Magni tib. I. cap. 72. Quod autem ait east. a. de Sacerdote qui vel ex eonfessione eerto stit delictum fuisse admissum; non est ex nova quadam Alexand. III. sententia, sed ex ipso
Coneilio Asrieano, cuius verba extant inean. Placuit. 6. q. a. quem miror dili gentissimum Glosscetraphum non adnotasse. Et hune tamen Canonem notandum est veterem interpretem Decretorum non accipere de eonfessione poenitentiali, quam nos vocamus auricularem, sed de alia qualibet. Graeci vero, ut constat ex notatis Balsamonis ad can. 23. Concilii Carthaginensis, a murre de consessione
aurieulari, & poenitentiali: quorum sententiam sequitur hoe loeo Alexand. IlI.& eleganter utitur exemplo Sospitatoris nostri, qui . ut Tertullianus ait in lib. De patientιa proditorem secum habuit, nec constanter denotavit . quamuis prois ditionem Orto sciret. Extat similis locus in epistola quae in r. volum. Concili
quia non est aer uotus, ideo non est vesius. Hoc exemplum eum omnium auctoritatem tanti auctoris eminentia. & ineffabili dignitate superet, leve est quod de Asrieano, ex M. Tullio, & Val. Maximo adnotari potest; eum, en mine sura Centurias Equitum recognosceret, lasside Caium Licuitem Sacerdotem trans. ducere
183쪽
dueere equum, & tueri aerae emisoriam notam, quem tamen dixerat se tameverbis eoneaptis peierasse, quod idem nemo alius testificabatur. Qia de re vide
Nec praetermittam haec verba Alexand. III. in d. e . a. nisi iudiciaris ordis . probare misit, sumpta esse ex Praelatione Isidori ad suam Canonum Collasionem. Plerique, inquit, boni Christiani propteνω taeent, o ponanι aliorem pereata , qua sciunt; quia documentis saepe deficiuntur, quibus ea qua ipse seiunt, Iussieibat euelesiastieis probare possim ἰ quia iiset vera sine ρuadam, non tamen audisibus eudori sunt, nisi qua certis indiciis demonstrantur , uisi qua manifesto iudicio convincuntur, nisi qua judisiario redine publicantur.
CUM uos plerumque oporteat ordinationem Ecclesiarum disserare, pro eo, quod quandoque personae vobis minus idoneae praesentantur, aut inter vos & praetentatore alia de causa radix dissenissionis emerserit e s providendum nobis est , ne occasione hujus dis. sensionis & scandali interim Ductus illarum Ecclesiarum d cpereant , aut ejus parochianis in spiritualibus gravia proveniant detrimenta. Inde est quod fraternitati vestrae mandamus , quatenus si quando in vacantibus Ecclesis , in quibus ecclesiastica persona praesentati nem non hkbet, vel quia personae minus idoneae praesentantur , vel alia de causa de iure personas non potueritis in eis instituere 2 appellatione remota, ponatis oeconomos, qui debeant fructus percipere .& eos aut in Ecclesiarum utilitatem expendere , aut suturis personis fideliter reservare. SCt xv nu M est hoe se illa datum fundatoribus Eeelegarum, qui vulgo patroni dicuntur, ut ex eorum electione, concessione, vel praesentatione, teneantur Episcopi Presbyteros idoneos instituere, toto titi infra, de iure Parran. quod ius vulgus interpretum male repetere solet ex ean. Pia mentis, dc can. FrAgentius I 6. q. 7. quasi hoe Getasus I. Summus Pontifex admisisse videatur; qui hoc simpliciter vult, Ecelesiam in re Iuliana a Iulio sundatam , ex more esse d dicandam; nee tamen Iulium fundatorem in ea quidquam sibi vindicare posse, ut ter ut essionis aditum , qui omni Christiano in commune debetur. Ex quibus verbis vulgo adnotare selent ius Patronatus diei ius processionis, allatis hu ius appellationis quibusdam rationibus plane relatu indignis. Sed omissis veterum lingis . proressio in M. ueis . est publieus populi e verum, publica processio, ut loquiuis lassicianus in No. ios. quam idem Goliansi.
184쪽
mittendani Meet; sed in ii, tantum quae Halafin consecraras, micat ire sunt; ut liceu posiso procedere, eo mire , α multa pubi rem celebrare, ut is eo Lumium 18. y 2. eam Si quiretiam 3γue invisen dis . r. Et hoe se iis idem G
ventus inli. qui in tua festivitate eonvenire Met. Et nominatim auctor vita eiusdem cel si, quem quidam Lui mutilam esse exutimant. Avuit, inum, eos, ναι novas basilicas stib, iue defunct-.m ab e moeptis Sedis. μωας- - . --σην farrare φ .deo mit. μω --i eo te dire Hiem Mn nomi- insistitia infunctisum is Emanes acii eabant, aeris mores nibus sud Zo .sime γει. Sunt autem Euleis moeessiones, quaslio, retinemus, ex vetustissimo Christi rorum ritu, de qua sui inuet Martyr ia . Ora a.' Christiamsi Tertuli. lib. 2. ----, & rinno, cum ingrum, invoce πι ν, Severus viritius M. 1. De viriue. oeati Manini. Delu-ν si pias Ariara comis in ressus, admonet pro eo furandine opemis in Gethsia peputiem iuMm, ad σε a solemnia debere 'orederiri Nihil iginis dicti Canones eo uine habent eum iure Patronatum, quod tam ex Constitutionibus Pilae tit, ut ex Nineu. Iumniam 37. eae in.&. Nov. 1 ad cap. ix quam re patrum Conciliis, ut in Concit. Atausicano eam im&in Conca.
Toletano lX. eam rem inis 26. e. . tandem receptum fuisse constat.
Sel quare dictum svir ius Patronatii r Respondeo olim Patronos , sive Ad. voeatos, ab ipsis tundatiuitas pletumque Histe di itinctos r fundatores enim, elatis ii ata, aedificata, dotata, δι eontatuta ; nt in illo venantii Foriunati Pictaviensis Episcopi versurF-davis, si is, data t, deis δου dicavis r silebant plerumeue in Ecclesiae patiocinitim de de sim)tri' advocare potentia. es, vi eccii fastico , vel Leculares; ut o vare licet ex verbis Reginae Rad pundis in theniico tindarini. movis lifanctis uis ictavisum, apud Gre Tumnensesn ΓΑ ρs eo. Regina fit atrix his vertim Pictaviensem Episcopum alimnitur r oove, leate Pontifex , fueras que vestras, em μι ηοs iis ea in Dei duimire adniso, si . odissi, extiterit qui contra ho σοφώώ molisi te voveών, πιο repeliando is eoilutamia Dei hoste, πων piseatis
-ssantur Ecclesiis. Inde aliquatio Ecclesiae ipsis quanivis ex ipsa tandat ne i
berae, advocare solebant auxilium , & patractivum magnatum, ut colligere liuet a. de reb. Dilesia noM Hiem in v l. Constimendo, vel recumfrenis , se .
185쪽
LewΛι M, C. De MAM'. u. Um Iadic. vacantibus Ecclesias exo ni . H rura enim o ione moti Marum saepe in longum tempus minatio Eccle
Finge, iatrum minus idoneos Cleri M aesentiae hoc casu Iure G. ili ex Nov. ia so, iR. quod dc glos bo norat, penni tutor Episci pila, re tectis indignis, digio instituere Cleri s. . d. tanta fuit erga uiuos Patrono qui maioribus proniis invit i erant ad insificati inem Ecclesiarum, Epistos rum indulgentia, ut iactis an varum penniserint, admissa novae praestruatione, ut glaita rem ruiniscat lacu. Plo unque tamen evomebat, ut qum minusese idoneos Episcopi pro huis ni , Patroni contra contenderent His idoneos ἔ&, interposita appellatione, vel ad superlinem , ver ad Sedem ipsam Apidici,cam e ut in ev. Po-alis , 'fra, is bare Pavorius . Migianuar. .
186쪽
& generalistr Hir eonstitutum, s in
presentaveriant , reeletastiei vem ctra sex, fuisse, inducta ad hune casum sententiariis c d ai in
xum M se . definitum. Et eomis
in Hula a Bonifacis Ulli. Me enim dis re antea nulluς erat dic indet i
praeiretat haberes tu; Patmnatus, vel
li, sed tante in Urapum, insit per habito tine Patmnatur .
quaeritur ad χ' tineat culi ni si, armabant,& hoe iure custodiae de Dei α,---Meles meie disponere solebant, e . In etiam Vis permissum sividati me ex antiqua' su-id
187쪽
sessionem & usum rem' mesessassi amni. qme tapicio vix eadem Mis latronos ecclesiastion, ad quas passe Quoque periinere custodiam Ecclesiarum h tissimum est , ex eap. Cum ace ibent , infra , de insiluilam in quia facilius cogi possunt , & in ordinem re sigi per iiispensionem , vel beneficii substractv nem . QMd Alanus , qui glossas stripsit in I. Calesionem , quas habeo missi
videtiis intellexisse . Et observandum est in omni bin libris , so sitan ex e re m. Papientis , qui huius Collectimus Gregorianae glesus concinnavit , mala hane Alani glosum adnotari ad ver in per Ni , ante glossam ad illa verba , minus hisnea, quam tamen ad illum locum pertinere constat, reelinastica peri. a ι reddit enim rationem huius diversitatis , quare minime videatur nec. aria oeconomi institutis in Ecclesia , cuius Patmnaiux pertinet ad Patronum e etesiasticum. . Haee est igitur providentia, vel cautio Alexand. III. posse Episcom in se He proposita, quamvis custodia Ecclesiarum ad Patamnatos laicos pertineat , ex concessione canonica instituere incommos , qui interim Mactus percipiant , de eos aut in Ecclesarum utilitatem expendant, aut futuris perionis, is est, Roctoribuς Ecclesiarum , reservent ; sic enim passim vocantur in his libris. ς denominatio originem trahit a Gallia nostra , in qua Rectores in Eeclesiis i stitutos vulgo vocari Ursonas, nominatim scriptum est in ea . Uttim t. q. r.ex Concilio Arvemens cella ato iub Urbam II. Ivo Carnotenss Episcopus uiuola I a. ta risti ad eundem Urbanum II. scribens: Ah tria, inquit, id Ah, beneficia , a me. Nd mere volum sub nomine perso . Quod nomen etiam
die retinere audio Britone .Aremori S . . Hos autem re a mos esse debere viros ecclesiasticos, non laicos, ex mulsis
Canonibus conitat, quos respicit Ambardus Lugunensis Eri pus in I Io δε in μηδεύου rertim recti A cum ita scribit: Ex uiris dem a non suum possessiores es farrarum rerum , seu nec dios fatoris fierι permittunt quin ρ rius orto mos da postris clero esui praticipiant.
Ex parte tua nobis est e stanti assertione propositum , quod in
terdum quidam pro certis causis excommunicati Sedem Apost licam visitant , 8c reticentes causas pro quibus sunt vinculo excom- micationis astricti , de absolutione sua literas deserunt , continenistra eos ad Sedem Apostolicam accessisse, & auditis consessionibus suis absolutionis, beneficium meruisse . Unde in quia nos consulere volutusli , utrum illorum abiblutio teneat , qui a cultatis excessibus , pro quibus excommunicati fuerant absiluti se beneficium.per seis . dem Apostolicam meruerunt , suae excommunicationis ea am aliam praetendentes: taliter respondemus , quod si ita tibi eoastiterit . de. bes eos ecclesiastica censura compellere eum literis tuis rei veritatem continentibus, ad Sedem Apostolicam redire. Si vero id tibi non e .stiterit , & eos suspectos habueris , quod consessi non fuerint verita.
188쪽
rem . ipses tompellere debes exinde coram te e quod si veritatem consessi fuerint, purgationem praestare .
REpκτENDA est ex antiqua Collectione consultatio Cantuariensli Archim piscopi, quam meo iudicio praetermittere non debuit conditor huim libri. Quaerebatur de literis ab lutionis, a Sede Apostolica impetratis ab excomm . nicatis propter gravis lana delicta , sub hac forma : Auditis confessionibus res absolutiωiis benis um meruisse; nulla addita certa causa, ex qua constaret ex-m am sui se rei veritatem. Unde merito dubitabatur, utrum ex persiiseria haenarratione , tales literas a Sede Apostolica reportantes pro vere amblutis essent reputandi , & utrum ordinarius, cui compertum est dolo malo excommunicati ni salsam causam fuisse si es tam , & per obstitionem ab lutionem imp tratam , eam omnino, & sine ulla cunctatione admittere debeat: Ratio dubitandi repetenda est ex reverentia, quae ab ordinariis debetur literis apostolicis; sacrolanctae enim Sedis , quae omnium princeps est, mandata reverenter adimplenda sunt , east. Si quando, supra , de Reseristis . Cuius verba uanςscripta habemus in Basilicis Gallicis, ex conliitutione Philippi Peseri; ad quam Rebussim recte notat , Rescriptum Principis ab eo , ad quem mittitur , reverenter esse recipiendum, id est , inquit , eum salutatione debito houere: . quod & olim observatum fuisse observo ex his Verbis literarum Amulint Pr
cons. Asrieat , ad Honorium Imperatorem , quae recitatae fuerunt in 3. Collat. at Martim . Scripta eamma Mai statis vestra Merata , at γε adorata . Caci liano , his qui ob eodem agunt , quique Clerici appellantur , d vitio mea apud acta parvitatis meae insinuanda curoti . Fit autem haec adoratio, vel f lutatio , manu labiis admota , ut loquitur Minutiva Feelix in Oct io , tactit deinde Principi; literis. Sic adorari principis purpura dicitur in L. 4. C. Deci tilib. I. r. C. De paritori L Praef. Praetor. L. t. C. De Appa, tori Praef. A. mire adoratio, salutatio nominatim dieitur in I. t. C. De mons seri bis. Grave autem delictum suis eontemnere principis literas , ut in Capitulari Cares Masmi lib. 4. cap. 13. Qui missolam nostram quocumque modo despexerit , iussis uiso ad palatium veniat 3uxta voluntatem no stram coneruam βώItiariae suae casti ationem arci ρῖati se in Iure civili sacrilegii instar eis, indulgenti it & bene iis principis obviare, L. . C. De LNU. Refer t. Quae & ignissime interpretari debemus, & latissime, L. Mu V. de Constitutiou. PrincHaerebat igitur aqua in hac dubitatione Cantuarieusi Archie, po , cui m. spondet Alexand. III. debere ordinarium , si hoe ei eonstiterit . quod constare posse variis modis Panormiti notat, fruta ει testimonio, vel relatione eorum qui praesenteς fuerunt cum abstautio impetrata est; vel quia ipse qui impetravit, ingenue coram testibuς hoc consessus est : debere , inquam , t marium hoc casicompellere impetrantem redire ad Sedem Apostolicam , mi a plena relatitarat, ut loquitur L. 6. U. dι intera. γ νευε. quae rei pestae veritatem eontineat. Idemquo in re siniti observatum reperia in eap. 2. ιn s . supra, de Raescrist. si Relcriptum impetratum si quo prohibetur causae e itio, quia saltan praesumitur a & is , qui utitur , tanquam salsariue remittitur ad sedem Avo i eam, ut recte iocta notat in L e p. 2. & hae quoque casia lauuius ere , qui salia causa si elia absolutionem impetravit.
189쪽
Si .veto Kκ luiuiuo nan eonstat Urdinario, sed ex quibusdam indit Se e uia tecturii suspicauir non suisse expressam veritatem , forte ex comparatione dessecti , & 0tisfactionis , vel poenitentiae indicta: ; huie absoluto dctet iniungere
purgarionem canonicam . Cujus sarma praescribitur in cap. duoties , infra , GH eat. mea. hanc autem purgati mem praestat non de delim propter quod excommunicatio est , sed de veritate suppressa Summa Ponti Mi. iurat enim cum coniuratoribus te veram excommunicationis caulam non tacesila coram Summo Pontifice. C m haec dubitatio hodie procedere non potest , quia talis sarma abs lationis mutata est ab Iunocentio III. & exprimitur nominatim , ea Gm pro & cap. QPicii, de sentem excommunιcat.
SIO Nivic Avir nobis tua fraternitas, quod quidam de par clanis tuis ς cum pro illicita consanguinitatis & affinitatis copuli excommunicationς notantur , ad Iudices remolsores ab Amstolica M. literas impetrant : per quas cum ab excommunicatione suerint absoluti , quia dicti, delegati ad locum , ubi . testes mduci valeant ,
non ac unt , nec aliquos pro eorum receptione transmittunt , in praenominata nefariae eonjunctionis copula remanent : & eausa debi
tum non sortitiir effectum. Unde postulasti a nobis quia sit tibi in tali armulo faciendum . in 'Cum itaque dolus suus alicui patrocinari
non debeat, nec etiam quis 'per malitiam vel desidiam Iudicis deis 'gati debeat ad remanendum in copula eonjunctionis iniquae sinfretium invenire : tale damus tuae fraternitati responsum , quod quotiens ea , quae praediximus , in tua dioecesi evenire eontigerit , licite potes taliter absolutos in pristinam excommunicationis sentemtiam revocare , ipsosque tandiu eadem sententia tenere ligatos , do. nec causa in receptione testium & in aliis legitimum incipiat habe.re.progressim. IT I x. 5M ennitit glossa in ponenda specie hujus rapἰt. quae dum rasus fingi
O .. qm,ix aptari posse censet hanc Constitutionem Celestini ii l. Dd iis omissis , icongruens verbis , & i nitentiae species mihi videtur, si ita d Camus ex eap. . Me titi in I. Corus solem ordinarii, etiam nullis exissentirui adiatoribus , n uitione praemissa , sententias exeommunicationis pretare aduerim eos, constat nefarias, & incestas nuptias contraxisse, cum; ut loqui-- L e . . Parenteia minis. AEa, oe publica exi t. Parentelam vocat emi Hllui talem, & assinitatem ; quia rustico, & militari verbo , ut D. Hieranymis ait
190쪽
it em tos & affines parentes quidam vocabant, ut hodie in idioti lino Gallico. Et ita loquuntur, Capitolinus in M. Milouis Philosopho, AM.tamino Iuniore Lampridius in Alixambo Smero ; Vopisius in Aureliano& in Probo ; D. Am sus in frem de Obitu fratris p Zeno Veronens in I. . d. maro refuseitato, passim Grem rius Turonensis in Hist. Frone.
Hac autem mommunicatione notati myter illicitam, ut nominatim Me. l mi; miae V 'iuciatu male fingere glossam excommunicatos
minere, vel per appellationem , vel per modum querelae, ean. ad Romaisanra n s. Et impetraris Iliteris ad remotior sudices , quitiis haec eognitio deleg -ur , addita clauiuia abiblutionis , ex qua pendente e nitione sitavebantis ad Mutelam; ut in cap. Ad WHeu iam, infra. de app. t. eam ctam dinu res, a. ωρ. Per. tuas , coρ- Het rasili, i a , de sementi ex munici scilicet excomi nunicatus beneficio absolutionis istimam personam babeat fundi ia dicio; ut in eo. Venians q8. infra, de ros b. testes excommunicati as caua telam abini intur, ne tat intestabiles, ut libere possint vocati ad te immiunt pro utraque parte testari. Ita igitur. abibluti, Micibus ad loeum , ubi testis ducendi.suat, non accedentibus ἐ nec delegantibus receptionem tellium , qui e casti, quo capit. Me ait lituras fuisse ad remotiores Judium impetratas, per uni iter temere evocandi on sent, I. . f. pen. V. de tesib. impune -LGerabant in illicita coniunctione , & eccsesiasticam ordinarii censuram facile contemnebant. Qua de re consultus Cesellinus III. respondet , nemini Dium situm patrocinari debere, ut eli in a M'. Coueci. fraudulenter enim videnturem itionis protelandae gratia, ad remotiores Judices literas impetrasse , nee peν m. intiam, et M.t iam Dulicis Mogati,sic legendum ex vet. lib. M s. ol 'Me πιο n alitia , S . a debere quem is remanencium tu. Hla conicin imuisivi a Do oram tumuire phi liuenter leverem suffugium , ut aptu Do Ber. namoin lib. 3. m c fide simo. ρ. a. ad maenium Pa m Benefacis lac, quod an uatisreMn negata I nast , ima fusi mo , s sic legendo multa n εο- remus f - su centes. Ideoque permittitur ordinario hoc casu supplere defectum delegati , & revuine istentiam excommunicationis ; qua teneantur adit icti, donec cognitio legitimi incipiat habere progressum, & lis. 3 ma te decurrat, ut loquitur L e 'πndum , Ma prι αἰio, C. da judie. Est igitur casus singularis, ut Elim Aeete notat, in quo stippi et deiectum a tibi coni missa major sit delegat ordinatio. legati ordinarius, quamvis in tau
QUANTO devotio religiosprum. virorum muliosus mandatis divinis inhaeret, dc creatori suo' placere per omnia opera sanc te versationis intemsit : lapis humani generis inimicus ad seducti nem filae seaudis malignitate laborat, .& variis modia vis.ptaestat ma