장음표시 사용
191쪽
teriam meedem i, 8e animas eorum inextrieabili laquin niti e Ire tire . in Ad audientiam squidem nostram noveritis pervenisse , quod monachi eanonici & illi reghlares tuae provinciae. cum deberent m. tius in claustro iuxta regularia constituta divinis obsequiis vigil. de obedientiis Sc reditibus , quorum curam gesserunt pecunia cffirmiata, clauctriam abhorrentes , per eurias Prioeipum 3c potentum urrere non verentur: s si muneribus suis illorum sibi favorem Et
ratiam adquirunt, ac de ipsorum familiaritate in conventu suo talis , graves disiensiones commovent. & caeterorum humilitatem In
ritu arrogantiae contemnentes , mandatis Praelatorum Laorum
dientes α contumacea existum , & contra illorum prohibitionem sae Marium negotiorum sollieitudinibus se ingerunt. Cum igitur propraehoc ordo religionas non modicum enervetur, fraternitati tuae per Ami. stolieam sedem mandamus quatenus quoscumque tales inveneris, ius ad commonitionem tuam resipuuirit, ut proprium in manibus Praelatorum sincum sine diffisultate rebgnent . convertendum in uti intem domus secundum Abbatia eontilium, & regularem vitam obserivent di si Praelati eorum post suam commonitionem id mequi ne
genter omiserint . per suspensonem officii di beneficae,
H Ο eapiti in riscripti, notatum est esse Innoemtii III. ad Am manum
Archiepiscopum, ex illorem emis, qui taperite, ut doctissimvs Maligis docuit, Auscos, vel Auxim, Auxitanos vocant . Est autem eivitas Avxiorum metropolis Aquitaniae tertia, quae Be Nove omlorimi dicitur, in mep. men a H Aretarum Imperii Romam, quam prium demi Sig. Gelenim t sed in vera istioribus notitiis ei vitas musitium metropolis Novem poloniae dicitur, 3c primum lorem obtiner ς ultimum vero eivitas Auxiorum. Et in conet Iio Ae thensi subscripsisse reperio Clarum Elusae Me politinam, & Nicerum Auxi rum Episcopum. Sed Elnis dirata, de qua Claudiatius illo loco: . Invadit muros Εἰ a neris a ri tam
diruta, inquam Elusa quae hodie sme Discopo est , 8e in vicum redacta.
vulgoque vocatur se , mentopolitanam isdem obtimui. Discopus Auxensis. se voeatur apud Flodoardum ιιι. a. - s. Hi ri Getis. Meme s. Et ita lego in vetest. νε--iali Eissa Ram. m. Vasciniam divisam esse in Vas nixat curtam , & Vastoniam longam . Vasconiae longae eaput esse Buritigalam, vastoniae curiae Auxium. Porro extat haee Decretalis intrum in Colles. III. e. r. Meeta ex qua evia oentius intelligimus, tanquam desertores monasticae & eanonicae regulae . delatos 8c infamatos suisse Novempo idomae provinciae Monachos, & Canonicos reo lares, qui sere. Munaclumini J- -- r, - sns,
192쪽
h. de Mi s Presister. ἰn I. Colle L eap. 3. da appellat. i. Collies. II. quam. vis inter se disserant habitu & regula, eam II. infra, de vita hons. User. quia , ut D. Bemarduς scribit in Epis . se ad quo dam Canonicos regulares. alia junt inflitui i/nes B. Augustini , aliae Obse antia S. Benedisti . Hi porro Μ x.
nachi, vel Canonici regulares, contra commune institutum Monachorum, qui iut eleganter ait D. Hieronymus , in Catalogo script mm ecclesiallicorum , priamam Christo credentitim imitari debent Ecclesam , tit nihil cui qse proprium sit, nullus inter eos dietis, nuIlus pauper . Ex administrationibus prioratuum &obedientiarum , sic vocantur beneficia regularia quae Monachis assignantur , cap. 2. & eam Cum ad monacterium , infra, de flatu Monachorum , magnam pecuniae vim conficiebant; & a clauitris exeuntes , per comitatus Principum,& Magnatum obambulabant, eorumque gratiam & ravorem muneribus &sequiis aucupabantur. Et ita in lentes, inflati, ut Accius loquitur, nimia lin-bentia, & heii familiaritate Principum, graves contentiones in mon steriis e
citabant ; propriisque Praelatis, id est, Abbatibus, morem gerere detrectabant;& contra canonica instituta , de quibus in rit. infra , Ne Cleriti υA Monae.
n. . oeularib. fe immisci saecularia negotia tractahant. Haec omnia tum ex multorum relatione notisssima essent , innocentius lIl. mandat Archiepiscopo Auxensi , vel Augustae Austorum , sic enim haec civitas vocatur apud Ptolemaeum, ut quotcumque tales invenerit, si moniticine praemissa non resipuerint, per suspensionem ossicii & beneficii compellat regularem vitam obseri re , &abdicare se proprietate bonorum in manibus I'mlatorum suorum ; quae statim applicanda sunt cc mmuni utilitati monasterii, vel conventus : quod tamen sub hac conditione permittitur Archiepiscopo , si Praelati Monachorum vel Can nicorum regularium , poli commonitionem Archiepiscopi , in ea re exequenda negligentes sint. Et haec est perspicua sententia huius capit. ex qua vulgo recte colligitur corremonem, & emendationem Monachorum pertinere ad Abbates. Qu.d si Abba. tes negligentes sint , vel hoe exequi non praei aleant; hanc patellatem deferen, dam esse maioribuq Judicibus, id est, Episcopis, ut nominatim scriptum est in tormula immunit is mounsorii, quae extat apud Marculsum, lib. I. east. r. illo oco: Et s aliquid Nonachi ipse de reriam religione tepidi secus egerint, secundum eo rom regulam ab eortim Abbate corrigantur . Sin autem non prostiat, Ponti ex de ipsa eiu tate coercere debet : quia ni it de auctoritate eanonica comvellittir, quidquid domestris fidei pro quietis tranquillitate tribuitur Sed negotium merito facestir, quod obiici potest ex ea Pa ratis: g. . iusta, De tit. Archiepiscopum nullam potestatem liniare in subditos suffraganeorum suorum, quamvis suflraganei sint Archiepisco metropolitana lege subiecti: ex
quo quis recte essicere potest, Archiepiscopum non posse generaliter in sua pr vineta hoc Jus exercere in Monachos vel Abbates, qui mpriis . Episcopis si iiciuntur, can. Abbates 18. q. a. Et timore huius contrarii, ut interpretes t quum ur, quidam censent haee verba hujus capit. Si Praelati eorum post commoniationem tuam , c. accipienda esse non de Abbatibus; sed de Episcopis quorum neopligentiam supplere potest Metropolitanus cum Cum simus 9. q. D cap. Qua θο re, infra, de appellat. cap. Per tuas, infra, da sentent. excommunicat. Et hoc sane cyb dicendum est manifestum fuisse negligentiam Episcopori ira, qui in corrige
dis & eoercendis Monachorum delictis nauam curam adhibebant. Et in tam gr. Tom. I. Y VI
193쪽
vi semiala, qme tamdiu omnem monas irae tegulae disciplinam eorruptam &depravatam fieri patiebatur in universa provincia , permitti hanc corrmionem& emendationem Archiepiscopo, etiam inconsultis Episcopis , & omni appetulatione remota , ut in cap. Dces, infra , hoc tis. quam in rem singularis est tentia hujus evit. Prastati igitur hoc loco sunt, non Episcopi, sed Abbates; ut, quod ait, pr prium quod habent Monachi, esse resignandum in manibus praelatorum, nemo duis bitat de Abbatibus exaudiendum esse . Nee probare possum sententia in glossae, Me tantum permitti Archiepiscopo in propria dioecesii quam iure ordinario re git, non in universa provincia. Nam me valde moverint illa verba huiuet capit. υod Monachi, ct Canonici regulares tuae proυincia. quae eum generaliter de provincia sint expressa, eoarctanda & rei tringenda non videntur: nec illa, quo euo que tatis inveneris, scilicet in tua provincia . Uerius igitur exillimo Archiepiscopum hane potestatem habere non solum in sua dioecesi , sed etiam in provincia universa; quia in tam gravibus & manifestis excelsibus, major auctoriatas & potestas necessaria videtur Innocentio III.
AD reprimendam malitiam . perversorum poenae eertae sunt in Can nibus constitutae: quas sicut latas a vobis interdum in subditos vultis inviolabiliter obseruari , ita latas ab aliis debetis inviolabili treobservare. Ideoque mandamus, quatenus sententias , quas Lexoviensis
Episcopus duxerit in subditos suos canonice promulgandas , dc vos ipsi servetis, Ac a vestris subditis saetatis inviolabiliter observari. Tu vero frater Archiepiscope , cum excommunicationis sente trita per appellationis non suspendatur objectum , si quis excommunieatus ab ipso de injusta tibi fuerit excommunicatione conquestus : ad ipsum et quasi Coepiscopo deserens in absolvendum secundum Ecclesiae formam remitatas, qui si noluerit ipsum absoruere, tu recepta cautione juratoria )absolutionis munus ei poteris exhibere: ita tamen, quod nisi Iegitime tibi constiterit eum contra justitiam excommunicatum fuisse, ex debito sibi iuramenti praecipias, ut super eo , de quo fuerit excommuni.' M. no. catione innodatus, , eidem Episcopo satis iaciae competenter . Quod Iu . si facere contempserit, eum in exeommunicationis sententiam , appellatione remota , reducere non omittas.
PR M A pars huiuε eapiti est ex venastissimo iure Ecelesae, de quo in eo. II.& I3. Amsul. sententias usus Episcopi, vel Iudicis ordinatu, quibua variis
194쪽
piis Nelesasticis poenis delinquentes plectuntur , omnibus in t locis esse observandas; & hane curam suscipere debere caeteros Episcopos, ut in propriis dioec sibus ab omnibus observentur: neque excommunicatos , vel alia poena mulctatos in una civitate vel dioecesi , in altera civitate esse admittendos , vel recipiendos. Quod nominatim constitutum est in ean. . Concilii Nim i I. & quod ait dictus eanon, hoe eonstitui secundum canonem , omnino reserendum est ad .lta Canones Apostolorum. Porro Episcopum qui excommunicatum alterius, sive Clericum , sive taees1- rem, recipere post interdictum praesumpserit, can. 8. II. Arelatenses Synodi ele-santer ait, tamquam reum fraternitatis cauiam in Concilio redditurum ; id est, tamquam reum violatae societatis, & communionis quae esse debet intero res Episcopos , qui sibi ineticem mutuas operas in exequendis sententiis ecclesiasticis pra are tenentur. Ex hoc igitur iure rescribit Innoeentius III. sen tentias a Lexoviensi Episcopo latas, a Metropolitano Rothom agensi, caeterisque
Coepiscopis & suffraganeis , id est , eiusdem provinciae Episcopis qui eidem subiiciuntur, & suffragantur Archiepiscopo, inviolabiliter esse servandas. Quod
si forsitan, ut est in a. parte , aliquis excori municatus ab ordinario Lexoviens, a sententia excommunicationis appellationem interposuerit ad Archiepiseopum ;excommunicarum ab Archiepiscopo esse remittendum ad Episcopum , ut is eo qui sententiam exeommunicationis protulit , absolvatur e quia certissimum est appellationem non suspendere excommunicationem , quae statim eodemque m mento quo prolata est , reum asticit, & vim suam exercet etiam in ignorantem, eam risoralis 3 p. infra, de appellat. Excommunicatio enim secum trahit executionem, quod male glossa , & quidam interpretes Iuris Civilis calumniantur, in L. Mit. Cod. M a non comper. Iussi iudicat. esse dicatur , quorum sententiam rectissime Bariolus refellit. Quod autem ait Innocentius III. excommunicatum ad proprium Episcopum esse remittendum, secundum formam Ecclesiae ; id quoque esse ex vetustissimo jure observo, nempe ex ean. 32. An Arum , qui excommunicatum ab uno, ab altero Episcopo non posse absolvi constituit; nisi sorte is qui excommunic vit, subito mortuus fuerit . Caeterum si iniuste excommunicatus sit , ab ipsa Synodo Episcoporum olim abselvebatur, ut docet vetus scholiastes Graecus add. eam ex can. 3. Concil. Nicaeni , in Epito me eo. lib. I. Iuris μientalis.
vel hoc iure ab Arehiepiseopo hodie absolvitur, si Episcopus eum noluerit a Blvere, ut in hoe capiti ita tamen , ut nisi liquido constet Archiepiscopo inia
quam esse excommunicationis sententiam , teneatur absolvendiri cum iuramenta
promittere se Episcopo 'super ea re , de qua excommunicatus sitis , satisfamirum : quod s non secerit, remota appellatione rursis ab Archiepiscopo exeoin
195쪽
DUO simul , eonsultationem scilicet Ze querimoniam , unica
tuae staternitatis petitio continebat, 'per quam a venerabili fratre nostro Hierosolymitano Patriarcha conquerebaris , Clericos tuos
injuste gravari, qui eos spreto judicio tuo , coram quo parati sunt de se querimoniam deponentibus justitiam exhibere . licet ad eum per appellationem causa minime deseratur , coram se respondere compet Iit, & utrum ad id possint de jure compelli , per nostras postulabas literas edoceri . Volentes igitur super gravaminibus tibi providere praedictis , in consultationi tuae taliter respondemus . quod cum sit in Canonibus definitum , Primates . vel Patriarchas nihil juris prae caeteris habere , nisi quantum sacri Canones concedunt , vel prisca illis conis sueti do contulit ab antiquo , ita ut secundum Nicaenas regulas sua privilegia serventur Ecclesiis; praeterquam si Apostolica Sedes aliquam Ecclesiam vel rectorem' ipsius quolibet speciali privilegio deere verit honorare : quamdiu Clerici tui coram te voluerint stare iuri . com. pelli non debent judicium ' Patriarchae subire , nisi causa per appellationem ad ejus audientiam perseratur: aut ei aliquid super hoc a Seo de Apostolica sit indultum. TYREN sis, vel Tyrius Archiepiscopus , qui Intea in Patriarcham Antiocheno secundam sedem obtinuit , attributus tandem fuit patriarchatui Hiemsolymitano, ut GuilleL Tyriut Archiepisco et lib. I de bello sacra cap. 12. r 3. & r4. Jae. de Vitriam in missoria Hierosol=mitana , & Marinus Sa- nutus pane semiorum fidelium S. Sepulo , scribunt. Hic est igitur Tyrenis Archiepiscopus, non rumnensis , ut male in omnibus libris lariptum est, ad quem in hoc eapiti rescribit Innocentius III. non posse Hierosolymitanum Patriarcham emere Clariem Tyrenses iudicium patriarchale subire, nisi a Tyrens Archiepiscopo appellatione ad Patriarcham inter 3sita . Primatum enim , vel Patriarcharum summa dignita & auctoritas eertu finibus circumscripta ei . Patriarchae vel primates ea tantum habent quae nominatim sacris canonibus concesti sunt , vel ex antiqua consuetudine , ut nominatim est proditum incan. 6. Concilii Nisani - Hoc autem proprio quodam latis emeessum tantum est Rom. Ecclesiae, quae omnium princeps est & magistra, ut omissis medio, & in prima instantia , ut loquuntur, de omnibus causis possit e noscere , ean. RMula a. q. 6. ut Romast vere foram omnium Christianorum, quae & olim communiς omnium Pa ia
196쪽
sed emi Patriarchae instituit dicamur in d. can. 6. ad instar & exemplum Rom. Pontificis , quem occidentis esse Patriarcham 2 ilus , & Balsamo , caeterique Graeculi scribunt ; quamvis verissmum sit universalis Ecclesiae clavum immo talis Dei beneficio ei datum suille; multa Patriarchae sibi arrogabant quae R mani Pontificis propria sunt. Extatque smilis querela Narbonensis Archiepiscopi adversus Patriarcham Bituticensim, in care. Congo esus 9. q. 3. cx quo hoc P scriptum totidem fere versis sumptum est. De Patriarchis autem, quos & Primates suisse dictos apparet ex hoc capit. &ex his quae a Graiiano collecta sunt hoc breviter adnotasse susticiat, tribus potissimum Ecclesiis, quas vere Apostolicas , utpote ab Apostolorum primcipe Petro landatas , dicere possumus , summum & praecipuum honorem ipso nascente Chri litanismo delatum suisse; Romanae scilicet, Alexandrinae & Α tiochenae. Nam & Concilium Nicaenum nominatim hoc tribuit antiquis moribus: ideoque ncn instituit, sed recentat & confirmat id quod iam invaluerat. qua in re non tam habita fuit ratio splendoris & celebritatis vrhium , ut quidam viri docti censent, quam ipsus auctoris & sundatoris Petri ; ut merito Romana primum locum, & principatum, ut D. Augustinus loquitur in ep.retineat , quia propria tandem fuit Petri sedes et quamvis certissimum sit eumdem Petrum fundasse quoque Alexandrinam A. Antiochenam . . Hae sunt tritur verae primariae Christiani orbis Ecclesiae, quibus, salvo semper praecipuo Rom. Eecsesiae honore , certae provinciae assgnatae suerunt , quavsummo iure regerent. Divi lar quidcm antea suerant provinciae in Rom. Imperio, ut recte ait auctor canon. Pinvinciae . dip. Metropoles institutae, distinctae civitates; quod satis constat ex Notitia tirrinjque Imperii , & ex I. i. Cod. Jit-sin. Sed hunc Ordinem n cn lcmper observavit Ecclesia, ut , vcl ex ipsa, Al xandrina civitate apparet; quae quamvis suit celeberrima, a Praefecto tamen a
gustali, id est , ordinario Judice regebatur, & fuit in a. dioecesi Praefecti Praetorio Orientis: quo jure maior, & praestantior videri potuit Ani ictheha prima si des Orient . . Claudicabit igitur plerumque compara. Imperii & Ecclesiae , Quia, ut nominatim Celsius Pontifex Rom. scribit in Epistia 6. ad Episcenos Dardania, alia est potvias regni Dolaris. alia erelesositamm dimisatum d stria hutio. Veritanum tamen est, Constantinopolitanum Archiepiscopum dignitatis suae iplendorem accepisse, translato tandem domicilio Imperii ab antiqua Rcrria in C stantinopolim, quae & nova Roma dicta suit, & donata privilegiis ii si dem : & inde origo novi Patriaret auis Coissmininopolitani , qui & secundum locum post Romanum obtinuit , ut ex Conflantinopolitani & Calchedonensis
Concilii decretis notissmum est. & ita tandem conlii tutae sunt quatuor patria chales sedes. H.rosol, miranae sedis summa semper reverentia suit, quia iit Just. Imp. ait, in Epistola ali Hormisdam Papam , prima Christiani nominiς materfuit: ted ut docet can. 7. Concit . Nicaeni, remanebat propria metropolitanae cuvitatis, id est, Caesareae, dignitas. Et in eadem sancta & magna Synodo, Eliae
Episcopus simpliciter appellatur, ut Nicolaus I. Rom. pontifex observat in Ot- sola ad consilia Euseriistim , cap. 92. Huic tandem honos Patriarchaius partus & quaestuet est in Concilio Cauhedoneiis ; non tamen sine controversia ,
quod docent Epis. Leonis Magni Rom. Pontificis r ut viri docti recte sentire videamur , qui hane sumnam dignitatem in sancta Synodo , quae Iustiniani
197쪽
tempore eoacta suit , tandem constitutam & cinifirmatam fuisse scribunt . Eruerissimum est a Principibus Latinis , qui prostratis & victis impiis Sarracenis regnum Hierosolymitanum excitarunt, annuente Rom. Pontifice locupletatam,R auctam fuisse hujus Sedis dipnitatem & auctoritatem: tune enim subitrari suit Antiocheno Tyrenss Archiepiscopatus, ut initio docui , & ex ipse Pr .
vinciali Romano observare licet. . Quod autem attinet ad Patriarethae nomen , quo summa haec potestas designatur, nemo non videt hoc ab Oriente in Occidentem translatum fuisse ; Scvidentur Christiani hoc accepisse ab Hellenistis Hebraeis. Nam constat ex Epiphanio, in dioi tione ad inus Mimitas haeretios , & ex quibusdam Constitutionibus Cod. Theod. N. Iustiniani , Principes Synagogarum Judaicarum Patriarchas vocatos fuisse. Et nominatim Adrianus Imperator , in epise. ad Setriri tu i , apud Vopiscinna in Saturnino , meminit Patriarchae Alexandrinii, quemn in dubito suis te Patriarcham Iudaeorum, non Christianorum, ut max. Annalium Ecclesiasticorum conditor voluit: Sc. tales Presectos, vel Patriarchas, R
inae, Narbonae , & aliis in locis plurimis sibi villa , narrat Benjaminua T
delensis, in Itinerario suo. In Occidente primates dicti fuerunt primarum sedium , vel civitatum Epi scopi quo nomine Africana Ecclesia passim omnes Metropolitanos indigitat , ut constat ex Nomocauone Photii east. 3. ubi ex Cod. Graeco sic emendandus est titulus, de Patriarchis, & Metropolitanis, δciis qui dicuntur tu Africa Primates; male Gentian. Hervetus, & sine ullo sensu legebat, Privati. 1pud Africanos igitur omnis Metropolitanus Primas est; & ita. quod ean. . Guellii Nicaeni ait, Episcopos confirmandos est e a Metropolitanis, id Concilium Carthagine se IIL tribuit Primatibus. De iis Asricanis Canonibus exaudiendum est id quodHincmarus Episcopuς Remensis scribit , v. 6. cap. s. Metropolitanos multoties in Canonibus dici Primates, scilicet, unius tantum provinciae Episcoporum Primates . Sed Primates proprie sunt qui plures provincias regunt , & Primates sunt multorum Archiepiscoporum, vel Metropolitanorum, ut in Gallia Lu3d nensis Archiepiscopus , sui divisa Lugdunens in provincias qualudi , primae Lugdunensis sedem tenet, ut colligere licet ex epist. ira. & 23ς. Douis CammDUs Episcopi in I. Edit. Hunc aliquando ex speciali, ut opinor, concessis ne Rom. Pont. primatum universae Galliat obtinuisse constat. Vetus auctor vitae S. Maioli Abbatis Cluniacens : Delude apis hane usiem , scilicet Lugdunum Philosephiae nutricem o matrem , quae totius Galliae ex antiquo more σecclesiastico iure arcem retinet, G. Guillelmus Brito Aremoricus in Philippide ἀμEt Lusdunensis, quo Gallia tota fovebat, i fama est , Primate regi. Sic Bituricensis Primas Aquitaniae dicitur: divisa enim Aquitania in primam,s undam & tertiam , primam primae Aquitaniae sedem obtinet . Et ita demnienda videtur vetus controversa inter Bituri censem , & Burdegalensem , de qua in cap. tili. de maioritate o Med. & cap. titi. de doti contumacia. Sed mei ito mirum videri potest quod scriptiam est in d. can. Conques m 9. g. 3. Bituricensi subiectum esse Narbonensem Archiepiscopum. Quod ut intelligamus, observandum est, quosdam existimasse Aquitaniae nomine , cuius Primarum esse Bituri censem non dubitamus , Narbonensem quoque provinciam contineri
Otho Frigi senta Epis pus lib. o. cap. V. Transalpinam, δε comatam Galliam,
198쪽
In rem partes, Belgicam, Lugdunensem, Celticam, & Aquitaniam, Celtieae partem facientes, dividum: alii aeque tres constituentes; Celticam in Belgica ponunt, & Aquitaniam per se constituunt. Unde etiam tribus his Galliis tres Priamates esse volunt, Belgicae Trevirensem, Aquitaniae Bituricensem , tertiae Lugdunensem. Sane Severus Suisitius , in hac civitate Tolosana constitutus, ut eonstat ex epimia ad Bassulam Sorarum in Diaum I. cap. Io. de Divo Marintino verba sa&rus eoram Tolosanis , ait se ab Aquitanis rusticiori; sermonis veniam petere. Et in actis m . Vita S. Theia Mi sueeemmis Sigeridi Narbonens Arc/ iepiscopi, de quo loquitur d. eam Conquestus , Tolosa nominatim esse dicitur civitas Aquitaniae provinciae, in qua Ricardus Aquitaniae Dux , iussis Cam-li Magni Synodum Episcoporum Aquitaniae & Septimaniae congregavit . Rege bat igitur utramque provinciam, Aquitaniam & Narbonensem , id est. Septum an iam vel Gottiam, idem Ricardus; ut & postea Guillelmus, qui vulgo dicitur Aquitaniae Dux , fundator celeberrimi monasterii Cluniacensis , ut nominatim scribit auctor vitae S. Odonis Abbatis ejusdem monalteriit & Guillelmus in ipsa civitate Biturica , tamquam in ipsa sede suae administiationis degere
solitum, colligere licet ex testamento, ut loquuntur, fundationis Cluniacensis, cui primuς subseripsit Madalbertus Bituricensis Archiepistopus . Hoc jure, opinor , exemplo militaris & saecularis administrationis, Narbonensis Bituricensi fasces summittebat ; ut & paulo antea Toletano , quam 3 iu Narbonensis mansit in testate Gottorum, a quibus Gottiae nomen accepit. quod ex multis , quae in nane rem adnotata habeo, delibasse susticiat ad d. ean. Conquestus, de Primatu Bituricensis Archiepiscopi , qui etiam Patriarcha dicitur in eodem ean. Et lonae antea a Desiderio Cadurcensi Epistopo in D. ad Bituricen naArchiepiscopum Sulpitium, in antiquis Iestionibus Canisii. - An igitur omnis Primu Patriarcha est hoc quidem necessario colligendum videtur ex hoe cap. & ex d can. Pr inciae. Sed animadverto variatas suisse a pellationes dignitatum ecclesiasticarum , & habendam esse ratinnem temporis &loeorum. Epist i omnes passim olim dicebantur pontifices Maximi, Apostolici,
Papae, ut ex Athanasio, Epiphanio, Eusebio, Sidonio ApDllinari, & aliis seriptoribus notissimum est; quae tamen omnia proprie tantum Rom. Pontifici tributa sunt, qui solus tandem Pontifex Max. Armstolicu , Papa dictus fuit. Idem quoque dicendum est de appellationibus patri arenarum & Archiepiscoporum. Patriarchae M Archiepiscopi in oriente dicti sunt , qui integras dioecesse id est, tractuet multas provincias in se continentes, regebant, ut Antiochenuet, & Alexandrinus: hie enim iure ecclesastico administrabat totam dioecesim IEgypti, quae sex provincii qeonstabat; & fuit in Imperio sub cura & dispositione Pnrserit Augustalis , qui respinu majoris Magistratus Praesecti P etorio orientiet, dicitur Vicarius in L. 2. Cod. De his qui prop. metum Iudici non appell. Ille vero , id est , Anti clienus , dioecesim Orientis, quae efficitur quindecim provinciis , in utraque notitia Imperii enumeratis. sic in L. 29. Cod. De Di . utidienti Patriarchae dic eeseos separantur a Metropolitanis , qui singulas provincias regunt , & inferiores sunt Archiepiscopis . Hoc enim quoque nomine Patriare has dictos suisse in Iure orientali, recte Cui actuet observat ad Nov. 6. Iure enim illo , prim
rum sedium Episcopi , Archiepiscopi & Patriarchae dicuntur , quasi patrum 8e Episcoporum Irincipes , ut docet Balsamo : quos tamen timim modestia Afri-- non admisit, quae fuit in Occidente tertia dioecesis Prasem Praelatio Ita
199쪽
tum, aut 1 ummos Sacerdotes; sed tantum primos Episcopos , id eli, Primates dici potis, can. 23. Concil. III. Carthag. Ideoque in toto incidente initia P triarchae nomen datum fuit tantum Rom. Pontifici, cui Occidens totus, qui sex dioecesibus constabat, iure patriarchali assignatris videtur : caeteri vero, quibus i provinciarum multitudo as lignata fuit, Primates dicti sunt , qui multos regebant Metropolitanos. & hae ratione , & similitudine Patriarcharum orientalium , quoniam a Metropolitanis subiectarum provinciarum ad Primates inte ponebantur appellationes, dicti quoque Patriarchae; quia eodem iure uti videntur, eodemque fungi officio, quo Patriarchae in oriente langebantur, quia primam sedem multarum provinciarum tenent. Et hoc sensu Desiderius Cadu censis Episcopus in d. v se. M Sulpitium Patriarcham: Cum primam Sedem , inquit, teneres . Sic Nicetius Lugdunensis Episcopus a Gregorio Turonensi Patriarcha Vocatur lib. I. eap. 2or Histor. Frane. Et Priscus ejusdem Ecclesiae Episeopus, in Concilio Matisconmsi II. celebrato fiab Goutrans Reae r quod n mea quoque Aquiliensi datum fuisse reperio , apud Paulum Diaconum lib. a.
de gestis Longobardorum caρ. I 2.
Sed ii omnes hac ratione tantum Patriarchae dim sunt, quia sunt principes& Judices multorum Μetrocilitanorum ; non tamen ut omnibus privilegiis utantur quae certis. Maecipuis Patriarchis concessa sunt, de quibus in eam Autiqua, infra, de priuilesiis : hi enim proprie & vere patriarchae, taeteri improprie ; quia, ut dicam explicatiuς, Patriarchae tantum proprie dicuntur ii , quibus hie summus honos in Ecclesia universa Dei ex auctaritate cucumenicorum Conciliorum concessus, ut post Rom. Pontificem praeseramur omnibuς Chri iliani orbis Episrupis. Inno Nieolaus I. qui in d. eam Conquestis , Bituricentem P triarcham vocala in ad consilia Bulgarorum cap. 92. veraciter tantum
tres Patriaretas eiis scribit, qui Apostolicas Sede; tenent, Romanum, Alexandrinum, & Anthiochenum ; quos trium sedium Praesules vocare videtur Ualafri-du; Strabo, qui vixit eodem tempore, in lib. de rebus ecclesiasticis cap. ult. cuiuς verba subjicere debeo: Comparetur, inquit, Papa .Romanus Augustis rifaribuse, Patriarcha vero Paltriciis, qui primi post Caesares in Imperiis suis υidentur: ita o Vii, qui fatis pauci sunt , primi post trium fedium Praesules habemur:
deinde Archiepiscopos, qui ipsis Metropolitanis mae Inent, Regibus conferamus: Metropositanos autem Ducibus comparemus , qui scuti Duces sunt livularum prisinciaram, ita Ο ui in singulis provinciis snsuti ponuntur. Ex quo loco o serva , Primates vocari Archiepiscopos, & majores esse Metropolitanis, paucosique retinuisse nomen & dignitatem Patriarcharum t retinuit in Imperio Ge manico Aquileiensis, de quo hoc adnotatum lego in Indice , quem Fridericus m. Impeti ex antiquis tabulis , in Comitiis Ratis nensibuς anno I TI.. taminscribi mandavit : Arehiepiscopus Aquileiensis Patriaνcha solus ; Archiepiscostus Magdiaueteusis Primas Germaniae; Arthis feotis Lugdunensis Primas Galliae. Ex his observare licet , varium suisse istum harum appellationum tam in oriente, quam in Occidente: quamvis enim in Oriente , ut supra docui, pr nuscue omnes Archiepiscopi, quoς probavi maiores fuisse Metropolitanis , i' triarchae diai sunt, quo iure privilegium Patriarehicum separatur a privilegi Metropolitano, L. 16. C. De sacrofanesis Ecclesiis e tamen non omnes Archim
scopi Orientis, qui similes sunt Primatibus occidentis, quia non unam , sed
200쪽
mitas provincias nt , Patriarchariam nomen retinent e verbi gratia, Arichiepiscopus Ephesimis , quein constat fuisse Primatem Ariar ; Archi , limpus
Caes iretis ; Archiviscopus Thessalonicensis; & si qui alii sunt in Oriente Primates. Tandem igitur poli tantam nominum & rerum varietatem, & vicis itu. dinem in Oriente, ita constituti sunt harum dignita ri gradus, ut Metri si ianus , qui & Arctat episcopus tandem dictus eli , praeesse censeatur Epii piet uniuet provinciae e Primas vero Arsiiepiscopis , vel M tropolitanis multarum provinciarum. Patriarchae, qui & Primates sunt, nullus enim Patriarcha est qui plures provincias non regat , & sub potestate ilia multos Archiepiscopos nuci habeat; & ita omnis Patriarcha Primas est , sed non contra; Patriarchar, i ouam, majores & digniores caeteris cunnibus Primatibus habeantur ; ut in assidena' & procedendo praesesamur omni hus ; & hoc iure Patriarchieo quaedam aura habeant, de quibus in L cap. . Primas igitur, qui quoque Patriarcha est , iure Patriarchico quaedam habee quae ceteris Frimatibus d bgantur . Denique Primas , vel patriarcha est , qui multos sub sua ditione habet Archiepistopos: nec tamen omnis Primas Patria cha est. Et ita accipiendum est quod hoc Ioco Inn entius in I. ait; & D. M nardui in lib. De e deratisse ad Evenium Papam : .Subtrahimtur, hiquit,hates Epis pis, Discopi Archiepiscopis , Archiems i Patriarchis, sive Primatibus. Varia autem esse possunt Ecclesivum' privilegia , ex speciali eo ession R mani Pontificis; vel ratione personae ; ut cuae D. Remigio Rhemensi Archis
data suisse lemmus a Pana Hormisda; & Evagrio Au sodunensi Epi
precibus Reginae Bria nechil dis a Gregorio I. & aliis plerisque t vel ratione Eeclesiae. haee perpetua sunt; illa personam non transgrediuntur. Et o serva interim, tres modos in He capit. adnotari , quibus acquiri potest iurisdictio, dignitas, & potestas. Lm, id est, Conciliis Generalibus : longa, antia qua, & indubitata consuetudine: & speciali concesssione Summi Pontificis. quam in rem vulgo adnotari solet hiae capit. Quod autem ait in fine : Quamatu Cierkἰ tu; coram te proposuerint stare it n. quibus verbis tae permitti videtur Clericis , ut detrectare libere possint i dicium ordinarii , contra id quod nominatim eonstitutum est in cap. Signi di si , lina, de foro: competenti. Ita exaudiendum est, si nullam recusationis ca sim adversus ordinarium proponentes parati sint, uti loquitur Antiqua, in proprio soro litigare . Eademque est sententia L. 2'. C. De Episcop. audient. hinane rem elegantissima. Si vero iustas recusationis eausas proponant, debet o dinarius remittere ad superiorem , cap. Cum Apeciale, lina , de anellat. F eessant igitur Me loco nugae hiterpretum, qui veram sententiam horum verba
in o P Sedem Apostὀlieam consulis super his quae tibi dubia
. exulunt, gratum gerimus & acceptum , & tua exinde fraterniu, tas merito videt commendanda , cum lex civ e constituti