장음표시 사용
251쪽
Lo Moudare ; speciale matulatum desideratri verius est. Tutium, qui domuniam loco sunt, transigere posse decidendi, non diminuendi causa, aperte i sinuat d. Liticius Titius, j. uir. & Administratores Reipublicae, L. Praeses, C. Me tit. Et hoc iure Ecclesiarum Praelati, adhibito tamen e sensu Capituli, Me titi qui vel incite praestari potest ex postfacto, argumento legis De quibus, si Dis letibus Orsenatuscos de praesertim sit iuper lite coram Iudice exequenda, habuerit Praelatus literas quae de rato, vel ratiliabitione dicuntur; quia mandato Procuratorio de lite persequenda subiicitur generalis Elausula, qua prestetur mania dator se ratum habiturum quidquid gestum erit a Pmeuratore ; ut recte glosi, iat hoc loco, & diligentius in eo. Cum diis ius, infra, δε religissis domibus.
His cognitis videamm quibus de rebus iterat transigere. Rerum ecclesiasti ea-xum summa divisio ha est, ut quaedam sint spirituales, quiddam vera tena mislati de spirimalibus, ut puta sacramentis, transgere non licet; quod de lao mento Matrimonii nominatim proditum in cap. ult..hM riti, si sententia lata adverta matrimonium, numquam transre potest in rem iudieatam , eam Latis , infra, de sentent. γ re tuleata ἰ valere quoque non potest transactio per matrimonio habita, quia rei iudicatae comparatur , d. L tili. F. Mandati . Et g 'neraliter improbatur transactio hoc iure de re facta , vel litisi a ; sae enim ex veteribus libris legendum est in ev.Super eo , Me titi id est, etiam litigiosa; eleganti sotmula. Haec enim quaestiri pro ta sulta Romano Pontifici , utrum de beneficio ecclesini eo in litigium, ut loquitur, deducto transgere Ii eat, mrasi e saltem eala, lite iam instituta, tactio vel transactio admittenda sit. Sed respondet Ponti de re sacrii , vel litigiori trans re non licere, aliquo, scilicet, dato, vel retento, vel promista: licere tamen, ut loquitur, gratis di amicabiliter ex 'pondre. Admittitur igitur e positio, non transactio; quamvis traminio ni nil aliud sit . quam compositio. Et ita divus Ambresius in epi, la38. quam in prine io Me vocavit compostionem , in fine vocat transactionem . Sed transactio p rie dici videtur, cum datur aliquit; compesitio gratuita esse potest. Sed Atran Actionem pro gratuita compositione esse accipi lana. in cap. Ex ,iae tit. recte glossa notat, si admittimus in specie d. raphuli valere transactio nem . Non vales igitur transactio super ecclesiastico boei Ao , essi h e inde fide praestita firmata sit, eap. conseisurus, He rit. quibus verbis designari vid tur. stipulatio , quae ab utraque parte iste mitur , praeter conventionem quae transactione continetur; & plerumque subii eitur trantactioni', & contracti et, firmandarum obligationum causa. quod & frequentisssimum fuit se etiam Psterio, ribuq seeulis, intermori ua mpe memoria Iuris Civilis , docem Fumn me Mara culpti, & Traditiones Fuid es . Et inde , curior, fidei obligationem diei .hi cap. I. infra, ae iureiuri ubi separatur a jurejurando, ut in tap. Ad Urer, ium1ha, de his qua vi metusque ino, de cap. remenis, infra , de fide sinibun Et si verum amamus , ipsa transactione, id est, ipso placito & pacto transactionis , obstruigitur fides utrius nec enim aliter esset pamim , vel placitum . Cum Mitur ait transactionem fuisse firmatam hiue inde fide praestita a
ovis non videt hoc esse accipiendum de fide nomitiatim p ter simplicim 'trans clionis fidem interpostae, duae scilicet adhibetur firmandae transactionis ca illa. Non valet quoque trant ita qua retento cem censu remittitur subjectri spustualis, qυm nratrici domui, id est ptri ima monasterio , inserium Mona-
252쪽
chorum ςellia de ni, cap. Praeterea , hoc tis. Cui non obi inu cap. De stro, Me fit. ubi litigantibus duobus Presbyteris M iure quodam, quod unum ratione Ecclesiae suae in alterim Eeelesia se habere contendit , valetheompositio , ex . qua Ecclesiae, de qua agi uir , censis impositus est; qui tamen non erit per . iuus, si sine Epis rori auctoritate tonstitutus dit: quia, ut recte Panormitant' non de iure spirituali, sed de iure quodam temporali compositio interposta fuit. Ratio autem quaecesscit valere non posse transiinionem de rebus i Ditualibus, manifesta est; quia cum non sit gratuita, speciem habet simoniae, cap. 4. δε-pra , De pactis , d. cap. Constitiuus , & d. cap. Supre eo. i Lm dicendum est deae, qtiae licet spiritualis non sit, rei tamen stirituali adhaeret ; ut puta de iure Patronatus , quod vendere non licet rast. De iure , infra, de ora Patronatus. & per se est extra eommercium ; quamvis cum unia
versitate tranderatur, co. Cum Bistolutis, de Lenteor. σα 3tidicata, cap. Cum saeculam, infra, de Iure Patronat. Cum univerinate. inquam, non separatu . &valde mirum videri potest quod Matthaeus Paris stribit. Joannem Regem Anesiae omnia Patronatus iura , quae habebat in Eeclesiis Anisonis , pignori dedisse
Innocoeni Ii I. Romano Pontifici ; quia quod venditionem , emptionem non recipit , pignorati mem recipere non teit , L. r. E. De pignor ἰus ; sed cmnem desectum supplere potuit auctoritas Summi Pontificis . Cum talis igi. 'tur sit natura iuris Patronarus , conisauens est de jure Patronatus non valuetiam actimem, cap. Praurea v. hoc tu. Ultimo loco quaeritur, an tueat de decimis transigere a eae enim iure spiriuruali & divino percipiuntur, cap. a, isses, de decimis: huctus yamen decumalo rc o ales sunt, non spirituales, n eque sum extra commmium, cap.υα . ro, Ne Pralosi vices hos ad em km to firmam dent. Et vel agitur de de cimis remittendis, & condonandis iis qui tenemur praestare d imas ex agris quos possident, sive stit laici, sive eccloiastici: vel quaeritur de ipse iure peraeipiendarum Mimarum inter persenas ae Iesamosa vel inter laicos, dc persta n s ccclesiasticas. Primo casia, non poti valere remissio, donario, transactio, sine auctoritate Summi Pontificis, ut stilicet quis non teneatur in solidum ta- vere, sed pho parte ianium, cap. Veniens, hoc tit.-cap. stem infra , De co Nnisi oris uitii, vel inutili . Secundo casia , verius est Uriue Valere non posse . . tonsactionem sine auctoritate Summi Pontificis , etiam inter ecclesallicas m
sonas& facile revocari posse a 4 cessore , contendente non licere antiquum pari chiarum natum immutare , ean. Lieeι I6. q. 3. Et male de hoc casu in- . Icrpretes accipiunt ev. a. Me rit. nam ver speetes d. eap. quod & Ostiensis.
Iubodoratus est , est de compostione qua laici more pravo , qui lune invalu rat, occupatas Ecclesias & decimaes, meliores tandem lacti variis monitionibus Pintificum, restituere coeperunt Ecclesiae, ut in ,. iat. eap. Illud, infra de iure Patrauatus, cap. Cum apostolica, infra , de os jua m a Praelatis sta ne consensu Coit. Quia igitur ait d. cap. M inter vos , & ecclesiasticam per sinam, id est, inter vos, scilicet linos, ut in camiat. infra, da hnis. Ex Concilio Lateranensi lab Alexandro III. celebrato ς non possint laici has etiam λ uocumque iure possessas in laicos uandore, cap. Prohibemus, Gaetin deo 'Ms possunt tamen transferre in ecclesiasicas personas , adhibito conserisu
Episcopi, d. ea'. Gm apostolica; & hoe est quod ait d. cap. z. Jure quo hodie utimur in Francia, laici decimas , ante dictum Concilium
253쪽
- 13 tW Lateranensi in frudum ab Ecelata datas, iure o mo possidesit ; di qu-mepudi alienationis mere tamquam res pro as , & patrim tales , .libere ali nare possinit. Et hoc est summarimn h in tituli.
apparet aptissime cohaerere cum se oribus titulis de pacti, &transactionibus, hanc titulum de psia A, ut in AE &αὶ nam si Mita eontroversia non sit pacto , vel transactione, in iure iud/eria sua.per se , vel per Advocatos debent exponere litigantes , id est , p sulare . Hune ordinem siemus est conditor edicti miserui , proposito hoe titulo do postulando , in quo V. - ait in L. r. indium feeta Praeto ab iis qui in totum prestibentur mihilare: & in ea edicti parae aut pistiam aut casum excusare. Quod importune dictum videtur D. Cuiuio lib. H. OM. cap. 38. Praetorem diei excusare pueros & surdos, quos in totum prohibuit i qua
ratione fretus magnus vir levi mutatione, pro excusavit, reponendum esse cens 't vetus verbum exea Hatiit: ut in satura quadam Varronis . Amtumum exemνiant, ouia nihil ha-st. Sed nihil mutiradum, narii eadem plane forma scriptum est in . νειν. Isin do ex fariambus, exculari maritum, qui omnimodo prohibetur iis imis meam mulieris, i Licer, cod. eod. tit. Et, .s verum amatum , inproprie omnino hoc verbo exo lavit , uteretur inpianus e ex .
riare enim nihil aliud est quam de euria, vel Senatu deiicere; ut ecratis dem Hare, turiae ad bere, apud M. Tullium motissimis loeis: quia imprie disinu de Senatori , v I -rionibus, non de iis qui tu iam pinulant. - . . Excusat igitur praetor quos repellit in totum, primo scilicet edictaQ secuinum, vel tertio, cinis rimas nin tonam prohibet; sed ne passim pro ὀm-hibus, ἀ r. r. g. lnisitis, A , Ait μων, is αμ lando. Quibuς edictissimile est quod in hoc tituta proponituri a postularione repellendos esse regia rure Curicre in km smulari, nil mose, vel pto Eeclesia sua, veImbilibuς persenis postulant, cap. M. & eis. uis. Me eis. ouod nimprum eri exve rasinis Iute pontificio, docent Canones collecti a Photio patriarciis Co stantinopolitano in Nomo nomo tis. S. eam I 3. Ex quibus Balsamo notat, Di torium quemdam auctoritata canonum a Dica Patriarcha Constantinopolitano pressi ni possisare, domisse non licere quidem Cleris vocatis, sta mitis, sit, Primiseriis tonstitutis.. anno q. talaria de publico Meipientibuρέ ω - cariotin esse aecipiendos eorum ait sed . Item - , supern minis, aut inliba , quales sunt omnes hodie, neque eerto dolo i aut a reiculae, aut ratam publice addicti . . . . t Ialaria autem, qua &solatia di evmur, de publico olim Advocatos. Meepisse,
254쪽
mare licet , ex L. Isti νις ex L. Petitis,iem , & L. - , C. MAdimeatis diisυ-- uduti, ἰ in qua Primates Assi Meatorum , qui iungunturos licio advocationis fisci in Dro Praeiecti Praemo, die solemni Calendarumnuarii, inter Comites sacri Consistorii , divina brincipis manu solatia c-IGquuntur , Sed merito in d. lege facessit negotium varietas istonis r quidam
enim libri habent, Ii ei, alii, puncta
lita consequi τὸ pactum, ut D. Cujacius amet lib. I in . eo. a. Ex qui a Baslieiς pro pu a Blatia, vir Mignus levi posse tentat, 'tia Blatia . autem pacta solatia, quae communi e lenis ,-Advocatorum primatibus depotata sunt, ut in L LItibe- , d. I. Perit es . Em probavi retinendam esse lectionem, quae se habes t mn lis e sequi solatia Patrones.; id est , adnotatos, & scriptos inter Comites saeri Consitorii . Et ad hune puna
adnotandi modum referendo 'esse censit hos Corippi versus, '
yretima cybiis factam tuta Ibur stulam , Roedi libus prepriis, er prim more noratis, - α. Per scholas, turmasque vocans, pia praemia gaudens Prauit, O fidos opibus dilatat amisisPra meritis, gradibtisque suis . Ex quibus tentabam, pristo mora notatos diei eos , quos punctos vocat d. L. Laudabile, quorum Rilicet nomina punna, id est, seripta, adnotata erant ut ex recitatione albi Alaria reciperent; de qua resutatione idem Corippm: . .
lmina Pretendunruerit , O prae nis fumum missistis, cy' ni ista; domini is Simile quid Tertullianus initio libri m et ois S militibus donativum P, pis accepturi r P imo finis es liere litas ρω inrissimcium Imperatorum,
expungebanitur ro eastris quae verba viri docti acti piunt
minibus militum expunctis. Sed quamvis hine inter stet aae non sit emtenuis da, Patronoe punctos, Ze adiituatos inter Consistorianos comites, solatis: accipere. Namque, ut idem Corippus ait, -- Ilibri donis eis, re tia Patribuν aequor
is Mais , mn 'disset mox. mein locum se ui a 6. lib. 8. Dissolarum. Sid. A illinaris, vir eruditissim 'Ioannes Savam , ad A. L. Lamiabiti , pertinere iam adnotavit e tamen *sora des militibus palatinis , Wisco more notatis , ex eodem Corit,po cui , non ad hane nominum adnotationem reserendum esse videtur ; sed ad priscumulum morem notandorum, & signandorum in brachiis militum , Oc. D. Fabrice φbus'. umius de feminiari lib. i. cap. 8. α tu. cap. 'in umidum est a uid coniecturae in re tamJerepera , t emer legerem in d L. Iah biis, propuncto solatia, Duria invicta et Me setisu, initio anni repraeie rari omnia stipendia Patio iis, quae alias mi Messis petilionibus accipere; mque i me dicomites' Consistoria ς divina Prineipis minu esse 'standa . D- U t ut sit, non rem hae interpretatione Diaconus ille apud Balimon m mribuam, veterum Canouum,. munis prelabentire Cresic, postularci
255쪽
eludebat e nam recta ratio haec est, quae merito praevaluit, non'debere Cleric immilcere se negotiis saecularibus, ex verbis Amisoli notissimis, 2.ad Irinistri scap. a. Qua de re Isidorus Pelusiota, in episeoia 23. & opprobrium est Clerici si i e velint peritos ostendere caularum forensium , ut recte Molla notat in cap. i.
ex L. Repetita, C. De Episcopis σ Clericis, & L. COUulta , C. Da testamen in
omnibus tamen Clericis praecise hoc interdictum non est, sed Suhdiaeonis . Diaeonis,& Presbyteris, d. cap. I. Hi enim, ut recte glosia notat, non ordinnantur sine titulo certo, & ilipendiis sacrae militiae. hix vem qui sunt in mi noribus ordinibus e instituti, permittitur , si forte stipendia ab Ecclesia non aetaeipiant, ut recte glossa, & interpretes colligunt , ex L et r. hi enim qui nulla stipendia accipiunt, eum sinitio Ecclesiae certae addit i non sint, ex honesta hae & laudabili piscitione pessunt iubsidia vitae sibi quaerere, ut loquitur L. Si ii C. De Adriacat. Δυσν. Iudici re per consequens honoraria licita aestentulis & Hsceptis accipere . Nec obitat can. 1. I s. o. a. qui non est acci piendus cum veteribus interpretibus, de hac causidicina sub e illine permissa
quihusdam Clericis; sed de pat ciniis quae pauperibus , & oppressis Episeo,
praestare tenentur, ut supra docui ad tit. a. patiis. Solebant Advocati honoraria a clientibus , vel susceptis oblata accipere . D. Augustinus lib. 2. de ordine: Si ab sis, ut aisi, fuscum quidquam timorarii, ut fueur, acciperenti quos ideo idem auitor ait in eam Non licet i t. q. de ineam Non fane I S. tui iura patrocinium vendere. Sed si datum honorarium non sis , nem vijentur Advocati Jure Civili ordinariam , .vel extraordinariam
habere acti memt de idem de A atis dicendum est , quot de Proseitaribus
Iuris ait Ulpianus, in L. i. g. Proinde, 1. De variis o extraordinariis coetuit. Laudabile , necessarium, ae gloriosum Auυocati ossicium dehonestari, dum tu iud eis honorarium petitur. Nec Imbare possum qu H D. Cuiae tua docuit ad L. 7. U. Mandati, in ref Us Papi taui, Pmcuratori recte eonili tui salarium sine stipua laticine, quod ut dicta lex docet , iuncta L. t. Coae reae petere Procurator potest actione extraordinaria: si oeta constitutum non sit, P curatorem petere non posse. Aliud esse in Advocato, qui petere pineis salarium, quamvis constitutum non sit. Quia, in pati, Procuratoris inicium Matuitum est, Ad cati uno υ uale. Primum observo, d. L. r. In honoratiis, sim variis o extraordiu riis euuitioni bus, qua vir magnus utitur, non probare dari extra aedinariam acti nem Advocato; sed hoe tantum velle, si quod datum sit Advocatis in angedeL sum, ut in more positum fuit, ultra licitum modum; id quod excedit repetere licere, si per Advocatos steterit ne musas agant; de in modo aestimando versari
cium Iudicis: quod verissimum esse liqui&i ostendit rescriptum quo Ulpianua
utitur. Denique, non ait peracta causa, non datum salarium Advocatum repere posse, euius modum aestimare debeat Judex: sed ait debere Iudicem ha sari in honorariis, ut pm modo litis, m.Ad uocati facundia, fori consuetudine, & judicii in quo erat acturus, Mimationem adhibeat. quae verba quietisin videt periinere non ad caulam peractam , pro qua petere possit Advocatu; h norarium; sed ad causam agendam, pro qua in antecessum jam data est pec
nia r nam in s. praecedenti dixerat adversus Advocat extra ordinem ius dicere Magistratus, eum scillaet ultra modum lieitum honorarium accipiunt. Secundo, non, ut vulgus interpretum censet, L. Divus, eod. tit. De υσHis,
δρα quae ait Juris studioin, qui salaria petebant, haec petere posse di exigere,
256쪽
IWTir. XXXVII. LIB. I. SoΜM. 'Meipienda est de honorariis Ad atorum; sed de honorariis Asse tum , qui Iuria studiosi dicuntur in De Amssorum . De his enim salariis ius
diei extra ordinem Assessoribus ex d. rescripto D. Antonini, coni xt ex d. L. i.
f. S a s Comites. Et ita quoque d. riem esse accipiendam O. Cui acius doce ad Let. q. E. De o is Messorum, in re mos P ρiuia ui . Qua tamen de rem rito dubitari potuit, quia & ipsi Iuris peritiam profitentur,& praeliare tenentur, L. i. U. Euod isque juris in alium patuerit; in his enim obitabat ratioqvie Piose res suris excindit . in d. Proinde. Sed D. Antoninus rei et ipsit dandam
esse petitionem,& actionem adversus fiscum, vel rempublicam ; publica enim , non privata suerunt salaria Alsellorum. Et ..ita Luci amas in sologia de meraedaeemAdiis. quod ait is accipere talarium de publico, male quidam censent limsalarium accepisse Lucianum tamquam Procuratorem Caesaris, quem non dubito
fuisse Asbitorem Praefecti Augustalis: hoc enim ostendit satis, cum ait, se magnae poteitatis esse parilat m, & portionem Iudicis: quibus verbis deseribitur 'sessor, L. Omias , Cod. The . De iis quae incium publicum gerenti s Dei a imiis stravi bus data sint. Seneca loco notissimo. Philoliratus de vita Apollovii
lib. I. eap. i 3. Gregorius Thaumari us in Pane Meo ad O ilenem. Et rudiis eum lubucit Lucianus, quod interpres non intellexit, se actiones vel eausas introducere, eisque competentem ordinem & finem imponere, τάς δίκας ώσάγω &e. Assessurae essicium describit aperte, de quo Ulpianus in L I. r. F. De os fimo Assessorum. D. Augullinus tractatu'. in Joannem: Cum ergo Herent applicare Amytoli non ininnirent quomodo adhent Imperatorem Deum, d xerunt Christo, Doce nos orare; hoc est, Iurisperite victo , - .r mi , imo consene, eo Oue nobis preces ; ρο docuit Domiuus δε tibis Itiris eAessis , Pato noster, &e. Concladamus igitur male colligi ex dictis loeis, tam a D Cui acio, quam a veteribus interpretitas, dari Advocatis extraordinariam persecutionem . Imo eum nulla suppeteret', solebant clientes fraudare Advocatos honorariis , ut in veteribus glo rus Viremi, sub nomine Servii editis, adnotatum est in iulum locum :- D fraus innexa client; . Urbano Re diolicet, oe dicit raram esse; mas; que cuntrarium contivere; eumma is Patronos freque nro decipiant elientes; nihil scilicet eis porrigentes, ut de Diodoro Martiὰis ait notissimo Epigrammate eLitisat, O podagra Diodorus, Flacce, laborat, i Sed nit Patrono porris ι , hae chirura es.
Et definti reos. sed gratia rara elient;3. Quamobrem susceptas lites sepe deseres,ant, ob non praestita honoraria, cui i commodo ut obviam iret Iustinianus, in L. 'rorirandum, j. uls preeut dubio, C. De judiciis, conitituit honoraria ossicio Iudiciis in executores statim esse exigenda, ne per huiusmodi machinationem causae merita protrahantur. Sesebant igitur dare honoraria Patronis initio litis: & ita in veteribus colu liis Latin Gracis, editis eum istoribus glossariis a B aventura.Vuleanio: Q, s. f. ad
litem accingit, primum euhar ει merviati preMuia Adureatis, vel Patronis . eamus nos au nMmmularium , eviemus ab eo deorrios centum , demus ea indico ho
257쪽
onia dieitur Advoeato ad litem defendendam, Lult. C. De ob eam sam, L. Qui operas, f. i. F. Locari, d. L. t. Divus, & f. ia m, rariis. De variis cir extraordinariis cognit. Qui praesentem muniam non habebant , fictione brevi; matius se accepisse fingebant, & ex causa mutui Ninnittebant de- here, L. a. C. Me tit. & in L. 3. C. de condis Ione ob ea am . me obtinuit Senatusconsultum , de quo Plinius in episeola uir. peractis tantum negotiis licere pecuniam exigere. Hoe recentasse, & in usum revorasse Eusenium III. Romanum Pontificem, docet inseriptio Terracinae: Quorumdam vitium in modum M statis redegit , nequid a quo am peterent, ume quid a Moquam aute deei m eausam acciperent; post decisam, oblatum quid verecun - , O eκm gratiarum afliove aec serent. Veteris tamen Senatui consulti vestigia deprehendere licet in cautione repromissione honorarii. ex d. Si qui cautum, M. De variis , &α ubi post causam actam, cautam honorariam summam petere potest Advocanus . usque ad probabilem quantitatem: Et si, inquit, nomiue palmarii eautum sit ;ut recte Plorentini libri, ut in De proxeneticis: Etsi nomine philanthir pit quid acceperint. Quorum verborutri hie est elegans senius: finge , peracta caula ab Advocato, nondum tamen iudicata , mmisit cliens Advocato certam pecuniam, hoc perhonorifico nomine palmarii ; sed causa cecidit et quaeritur. an ex cautione agere possit Advocatus, qua promissum est aliquid pro palmario , quod nomen victoriam des at, vivi amissionem causae. palmas enim pro soribus Advoeatorum appensas fuisse, quae victoriam in foro partam tellarii lebant, notissimum est ex Iuvenale: Fingantών virides s alarum gloria palma. Lucanu; , in Panerario ad Pisonem e Altaque visi Ices inrount limina palmae. Et inde palmares Advocati, apud Cassiodorum lib. 6. varἰM. in semula C mitis Archiatrorum, dans tor Let tres da Prince des Medecius . Et si agitur nomine palmarii quid eautum sit, peti tamen omnimodo potest etiam amilia e
se, euius exitus non est imputandus Advocato. Amm. Marcellinus lib. P. ad extremum . .ia habet eausidicina eum eateias metuendum oe rarae , quod Meingenitum est pene titilantibus ranctis, ut eum jurgia mille ensibus cadant, a ridentia fretis in mustate H ex JHment Patronorum , Ο omulum . certaminum
itum iisdem soleant assi suare e Cr non thiis reum, aut iniquitati, sed folia
Summa superioris dissertationi haee sit.' Ad ear a clientibus aecepisse hi noraria in antecessum e G non mellita, nullam actionem ordinariam, vel extraordinaritim habuisse. Procuratori recte constitui salarium quocumaue te re, etiam ante peractum n gotium t Advocato vero constitui pera9a caula . Et ratio disserentiae inter Advocatum δt Procuratorem , repetenda est ex qua
litate & dignitate personarum. Advocatus quos defendendos suscipit, recepit in fidem & clientelam ; exemplo sumpto a veteri iure clientelae , de quo Dionysius Halicamassaeus lib. 2. Et ut recte ait Cornelius Fronto , vetus Grammariacus, in Γιλ de disrentiis et mo Cliens submisse implorat fidem eius cui se
συιieat, o euius im rio submiti a se. Iuxta illud Ausonii:
vo cliens, gratis Imperii parsema Patroni. Ex his apparet Patroni nomen esse nomis honoris & dignitatur ideoque turpe
258쪽
A o T 1 r. X X X V III. De Procuratoribus
sUM MARIUM. EX his qnae ad praecedentem titulum adnotata sint, apparet disseremiam
eis conitituendam inter Advocatos, & Procuratore de quibus Me tit. Hi enim ex dominorum mandato, nomine alieno litem pers mdam suscipiunt. Et eleganter in L. ali. C. Threae dicuntur sitis ministri p& in L. pen. C. eod. tit. allieni ruetii fusaestores, qui vice domin rum e stituuntur. 8, ut ea quae domini in hiis persecutione praestare tenentur , ipsi praeitent, AE adimpleant , quasi domini praesentes essent . . ideoque Vicaria recte diuuntur in eo. Petitio , hoe tit. & in epistolis Nicolai I. De d post ne Gratii Suessionenses Episcopi. Et responsiles, cuia pro aliis respondent, meap. Olim , sayra, de re piis. ωρ. Diatim 22. Iupra , de electione. cap. V meus , fama , de renuntiarione. & cap. Cum olim, supra , de inicio G ρου state Iudic. dedegatio cap. Cum feea Gm , infra , de να--dis . Gregorius I. in epistola quacum e Cum in urbe re a responsa Sedis Uyolicae sacerem p idost, ut Franeiscus Pithoeus vir doctissimus recte exposuit , eum negotia Sedis Apostolicae ex mmdato gererem , & procurarem constat enim Gregorium .suisse apud Constantinopolitatui in Imperatorem Apocrisiarium I id , reipo salem , vel P euratorem. quo sensu eleganter Macarius in m 5a 37. a,t , omnes homines esse Apocrisarim dis litionis , vel ordinationis dominicae ,
nia quae dominus ordinavit, & disposuit, gerere & administrare , tamquam ex ipso domini mandat Hos autem Procuratores, titis persequendae causa olim constituere permisti non fuit, ut docet 'tit. Inuit. Per quas personas agere possumus. nemo enitri alieno nomine lege agere mest, L. Nemo a 23. F. De reae. Iur. Omnes enim actiones olim fuisse legis actiones , nemo est qui nesciat, ex notissima I. a.d. De Mis. Jur. Quia vetuistissimum jus Franeos nostin diu retinuisse observare licet, ex lib. r. Formularum Mar Iphi cap. ar. cuius tituIus ita conceptus est, Δ σσusis alloius νeeipiendis. Et ex eo eonstat, eum Pi per i 'rocuratorem litigare volebat, selitum hane gratiam impetrare a Principe, quam scilicet Princeps ex iusta cauta concedebat ut in d. cap. χε. datur ei qui pmpter simplicitatem rebus suis superesse non poterat. Et in veteri instrum ruta anni Domini 129.. quod penes me est , mulier quaedam nobilis , bona quaedam in Cadurcino donat Philippo Regi, sub hae eon θitione: in φmιutis niseo Rex, inquit, promer paupertatem teneatur mihi gratiam facere sitigandi per Procura- νον- in fartamento Parisius . Et hoc est quod nominatim docet auctor ist
ris S li Partimanti Parsensis , Regem sacere gratiam litigandi Per procuratorem . Summa ruralis , a viro docto vernacule scripta r Lae Nost more Sire Mille grace is Haider par μοιareur. quod ius etiam usque ad in ora Frau'
259쪽
cisci I. peremiisse reperio, in veteri Solo Cancellaria resἰae. Ex hoc autem iure iamliu in Francia observato , iamdudum docui esse ex licandum eap. Quia in causis 7. hoe nostro tit. ubi Universitae Parisiensi et petit gratiam liti pandi per Procuratorem , ab Innocentio Ill. Pontifice maximo .
Causam huius petitionis neque ipse Pontifex percipere videtur, neque interpretes assequi unquam potuerunt: hanc ego primus indicavi. Has literas tenebantur in Gallia impetrare, qui per procuratorem litigare volebant, ut iam praemunivi ; quas Universitas Parisiensis , quae tota oum pendebat ab auctaritate Summi Pontificis , a Cancellaria Papae , non a Cancellaria Regis impetra das esse censait. Petebat igitur Universitas quod Iure quidem communi , tam Civili, quam Pontificio lice it , sed non Iure vetuitii sim quo Gallia tuebatur e & hoe eis quod Ponti sex ait, Licet δε Iure communi hoc facere υaleatis,
instituendi tamen Proeuratorem vobis concedimus facultatem . Aliam causam ex
alio Francico iure, de quo Ioannes Faber in j. Uni Uitatis, Instit. de re mdita vi , Antonius L tellus vir doctus . in aflione quaciam forensi Lutetiae edita , adserre tentavit ; sed admonitus a me vir doctii simus . tententiae meae lubentissime subseripsit, quam viri docti hodie certatim sequuntur. Quod igitur apud Romanos usus induxisse dicitur, γ,sse homines litigare per
Procuratorem ; apud nos moribus receptum quoque fuit , unumquemque posse libere Procuratorem constituere, nulla petita venia a Principe: non quia.
dem quemlibes, smi unum ex his qui in uno quoque sero, vel . iudicio, auctoritate publica constituti sunt, ut iis solis causas committere liueat litigantibus. Quod & tandem Iure Romano obtinuilla D. Cui acius observat , ex Constitutione Graeca quam ex Nasticis in tit. C. De Procuratori s , lib. t 3. Obseret
cap. I. desuinpiit. Et ut olim Advocatorum, ita quoque Procuratorum certum& determinatum in uno quoque sero fuisse numerum. Imo Iure qim utimur, illis Procuratoribus. causaς nostias eommittere cogimur, sublata veteri libertate.
de qua L. In pecuniariis, C. hoe tit. In pecuu artis, inquit, contraversis, etsi oecialiter hoc praecepti, vel sentemiae minime is uot auctoritas, Missim unic-que si tamen ita maluerit pre Procuratorem respoudendi tribuimus factiliarem ; nis forte quosdam, iustiores nonnumquam a causas, vehementio, maximi
Ididicis secabit auctoritas ; sic enim d. lex legenda , & interpungenda , cuius elegantiam conspurcarunt ii qui ita legunt, sc interpungunt e Nis forte quosdam , russiores nonnumquam ob causas vehementiores. Et ex corrupta lectione,3c interpunctuatione , conficiunt interpretationes nescio quas, rela:u plane i dignas .
Exceptionis his verbis propositae, nis forte, &c. haec est perspicua sententia, Istere unicuique, si ita maluerit, in phcuniariis causis per Procuratorem respondere; nisi sorte quosdam , non remissa quaedam , & levis minoris Iudicis, sed vehementior, id est, acrior, diligentior, maior maximi Judicis potestas eum verit , in gravioribus , puta , cain, de quibus maximi Judices e olore si iret, non de minimis & parvis. Nam, ut eleganter ait L. 8. C. The L Pej ν dictione, iniuria summae. potestatis est, de rebus parvi ς ae minimis iudicare.
De maioribus enim in s maiores Magistratus cognoris se eonstar , tam Ueteri
Jure, quam novo. se de minori quantitate fideicommiisi , eognotabat Prael in fideicommissarius: de maiore vero, C sui , ut Quintilianus docet i AR. rationum craιον loco a D. Cui acio primum indicato. Sie Magistratus municia
260쪽
pales de maiore sui una non potuisse cognoscere, notissimum est ex Paulo lib. . Sementia M. qua de re vide adnotata a D. iacio ad L. ii. g. Da iuris T i. inpollamis operibus. Sed in d. L. D pecuniariis, maximus Judex dicitur quilibet Magi tralua, vel provinciae Rector; ad differentiam piamei Julicis , qui de minoribus causis itidicabat, L. a. dc L. ti t. C. de pedaueis Iudicibus. Coa- firmat hanc interpretationem L. yen. quae sequitur in d. tit. C. De Procurat σι ιιιs, ubi mλximum auditorium, eli auditorium Praesidis, ad diuisentiam auditorii pedaneorum Iudicum. Eleganter autem ait A L. Iu pecuniariis, iustiores ob causas p ut innumeris
locis, quos adnotare piget, iussas ob causas, iustiores , iustissimas , quid fieri
dicitur , de imperite veteres, iussiores, reserunt ad Procuratores , vel dominosi . . Elegans quoque eit quod ait: Rehementior Iudicis aufctoritas maximi, quae iei licet ex iustis causis moveri dicitur. & inde.motus Iudicis, in I.2 UCommuni diuidum M. commuto Iudicis, in Nom I. Martiori . motus iudicialis, in Collatione Donati rem . Sumuntur autem justae causae ex qualitate negotii, ut loquitur L. Interpositas, C. De tra actionibus, id est , ex facto ipse, ex re sellii. Quod si forsitan aegre feres me duas in L L. literas expungere, sine ulla s re mutatione; pro veheme aliores, lege vehememtoris , scilicet maximi Iudiciis , eodem sere sensu. Ex Julicibus quidam sunt vehementiores & acriores ; quidam remissiores oc verecundiores, qui, ut est in L. t. C. Theod. De aneliar ibus, superfluas appellationes admittere solent. Evocare non minor Iudex misit; sed maximus tantum, qui vehementer, acriter dc severe in ossicio ve sari solet: vehementer, inquam, non iracunde , ut eleganter M. Tulliva I quitur in epistola quadam . Hoc est igitur quod vult d. I. In peeuu artis, ex qua minus intellecta sumptum esse non dubito eap. a. hoc tit. ubi Alexanaer li I. ait , non posse quem cogi, nisi velit, in 'avibus causis Procuratorem constituere; alio & novo omnino sensa. R. xisse tam in Pontificem ad L Iegem veteres glosse M S. ILColis i. eruditissime observant. Sed, quod notandum, in veteri libro M s. deest verbum vetit. quo sublato, adumbratur una ex sententiis glossae ad d. legem ,
in verbo forte, & in verbo iustiores; posse quemlibet per se litigare qui iniit, nisi sorte iustiores seipsis, in vehementioribus eausis procuratores Iudicis auctoritate constituere cogatur: quae filii interpretatio moliedi, una litura delenda
Sed verior & eoncinnior est recepta lectio. in d. cap. 2, nisi velit; & in Lueteri libro, verbum, velit, quod deest in contextu , in ora libri adnotatum est:. ut intelligamus Alexandrum III. novum intellectuin afferre d. L. In ρ cuniariis, in gravibu , Sc maioribus eausis , quae domini ni aestatim maxime agitare videntur, neminem cogi posse procuratorem conlii tuere, si iustas ab semiae causas habeat: in parvis ac minimia cogi posse, ut lis suo marte procedat. & existimasse ad L tisis sententiam collimasse Alexandrum III .. praeter
veteres glossas; Bem ardus Papiensis . diligentissimus hujus Collectionis gloss
Ut ut si, haec est perspicua Alexandri menς, vocatum a quocumque Iudice necesse ara re respondere per se, vel per Procuratorem : quam tamen sententiam ita lustiaminandam esse censet, ut si sorte morbo sontico distringatur, vel alias
absentiae caulas habeat, ut in L LPMων, in . st . De vitietis, dc Lubistum