장음표시 사용
21쪽
DE PRAEFECTURA σκεπτειν το σωμα ἐκραντικὰ , ἀλλὰ προυβ σαν
μεν γαρ ουδ- αρμῖν διαφερνιν, τῶν δε ἐκπερ
22쪽
satis detectata . nMque eontenta operibus et consiliis ad vitam humanam nece sariis. multo eu er Me ornatu ne e ipsa rireumdodit, videlie et naturae eornitione et oratio is aeriinficio. Uri nimirnm domns ant andronem et enhiculum habet vestibula et ostium et pieturas et statuas r quas quidem ad usum
non eonferunt, sed rerum usui necessariarum ornamentum et decus sunt.
V. propterea antiquus illa Socrates quem excivisitioris sapientias parentem ae pri Cipem rure reppellaveris . reliqua prorsus non iudieabat se vestiganda . quia nimirum vel nobis nihil prosunt. vel nostram cognitionem atqne intefligentiam eneedunt. Totam vero in virtutibus et vitiis mentem defigebat, atque in qnaerendo qua rationae homo et domira et ei vitas beati serent: Iaiidabatque Homerum qui in primis rurandum censet Quid bene qui e secus patria Peragatur
23쪽
24쪽
Hisce finibus se continuit germanus illo Socratis chorus Cebes Phaedo Aristippus Eschines. Unus autem divinus Plato eximio ingenio et verbor iam magni seentia praeditus Primus philosophiam pluribus ornamentis decoravit: addiditquct artes artihmeticam musicam astronomiam. Ulterius autem provectus in ipsum quoque caelum conscendit. scrutarique ausus est , numquid et ipsa natura esset sublimius. Cum enim ad civilem vitam haec eruditionis copia nihil non consert, tum Pla tonica sollertia id maxime spectat, ut divina bona connectat humanis, et ad uniVersale regimen, quatenus fieri potest, bumanum Consormet. Hoc enim sibi volunt Respublicae et famigeratast illae Leges et Phaedri et Gorgiae et ea scripta, quibus se ipse Plato su Perat , nempe cum ostendit iustitiam Per se ipsam colendam vel nullo praemio proposito , malitiam item per se ipsam fugiendam etiamsi nulla punitio secutura sit.
Atque genus Platonicae philosophiae hoc
25쪽
26쪽
VI. Aliam viam ingressus est Aristoteles. Etsi autem hir multis subtilihusque quaestionibus gemet implicat. tamen eius omnis tractatio et longa eirmi mitio e sinthus humanae felicitatis non exe edit. immo in hanc collineat eique adhaeret. Fx eius enim sententia selieitas summa in usu virtutis roris istit Per omnem Vitam , et in animae actione ad virtutis normam praeeipuis in rebias. Νeque ut seiamus inquit. quod aequum est philosophamur. sed ut id ipsum pro viribus exequamur. AtDr ab illo bonum tribuitur in animam. Corpus, et externa : diciturque m secta illa felieitas qnae ex horum trium temperatnra existit. Ae praecIare qNidem nobiscum agi arbitratur si ea felicitas veὲ nni homini sorte contigerit: maiorem tamen mul loque Perfectiorem eamdem esse dicit , si eanniversae civitati uinvenerit. Quare Pt rationem haec doeendi eivilem seientiam appellat: CD tenditque, selicitatem gine ipsa actione effienon Posse: Deumque euneta regentem eiusque eomites scientias activam et politieam reapse philosophari. cum univer amnaturam Perpetuo firmam incolumemque eonservant. Tot igitur
ac tanta opera et conatus cum haec ars
27쪽
28쪽
discere volunt, atria quidem eius et Pinnas et loricas et lucos et prata mirantur : eamdem autem habere habitacula a ventis tuta , et fortunae impetu non movenda, haud aequo animo ferunt. VII. Sed enim divinus Imperator philosophiam ad nativum et publicum exercitium producere non diu cunctatus est. Is enim tamquam oblectamento antiqua arte Potitus, non solus ea frui voluit, sed in communem usum eamdem eduxit. Quod si quis Platonis dicendus est heres , non hoc nomen Speusippo aut Xenocrati tribuendum est, sed illi qui sententia sua eam artem corroboravit, quam ipsemet in primis ad opus pertraxit, quique Curavit , ut vis Politica et philosophia inter se conspirarent , neque separatim incedorent sapientia et potestas. Hoc enim Improvisum spectaculum ostendit Imperatoriis qui nunc vivunt hominibus , philosophiam nempe ius moderautem cum virtute maxima , sermonesque exerentem vivos et
29쪽
30쪽
31essicaces , quos interim et operibus exhibet.
Igitur posteri Theodosium qui philosophiam
ad communem vitam vocavit non secuseelebra hiant', quam Hadrianum, Marcum, et Antoninum maiores illius et populares et antesignanos: quorum is non fuit contentus hereditatem purptirae adire , sed et eorum Imaginibus longo postliminio Ici regiam revocatis, philosophiam sibi ut illi
Ulli. Hoc ambitioso studio gloriari non possent vel Cyrus Ρersa vel magnus Alexander : quorum postremus praeceptorem Aristotelem multis magnisque donis assectum et Stagirorum construct Ione honoratum; tamen ad tantae dignitati a fastigium non evexit : uti neque Arium Augustus, neque Panaetium Scipio , neque Thrasyllum Tiberius : sed eos