장음표시 사용
331쪽
f. II 83. I 36. EM PYEMA. 3. In numeris hie eitatis de suppuratione . paraphrenitidem sequente , diactum fuit ; simulque tune notabatur , abscessum, in diaphragmate natum , posse rumpi abdomen versus; tuncque asciten purulentum producere; vel&versus thoracem, tuncque Empyema sequi. . 3. De his pariter, numeris citatis in textu, actum sulti simul conis
serantur illa, quae ad s. 933. de Mediastini ac Pericardii inflammatione&.suppuratione hanc secuta, habentur. Interim tamen notandum est, quod pus collectum in cavo Pericardii, vel inter Μediastini duplicaturam, proprie loquendo, non faciat Empyema, cum non haereat inter pulmonem & pleuram, quod in definitione Empyematis 3. t 83. requiritur. Praeterea per paracentesin, g. I y t. descriptam, pus ex his binis locis non educeretur. Ubi autem illud pus, rupto peri cardi vel mediastino, in cavum thoracis delabitur, tune Empyema producit. Praeterea notari meretur ipsius mediastini structura, de qua i o. 4.,& g. 913. , dictum fuit; simulque notatum, duplicatae pleurae lamellas, meis
diastinum constituentes, a se in v ieem recedere circa corpora vertebrarum
thoraeis, Se se relinquere speciem triangularis cavi, cujus postica pars est
Columna vertebrarum; in quo cavo ponitur membrana celluloli, perquam transeunt aspera arteria, oesophagus, ductus thoracicus &e.: si pus collectum
haereret intra hanc duplicaturam mediastini, proprio pondere delabens posisset quandoque miras vias sibi per substantiam cellulo tam sacere, & in longe
dissitis eorporis locis tumorem purulentum excitare. Ad g. 4 3. , ubi de Fiis stulis agebatur, memorabilem talem casum recensui, & postea aliquot simi. les in praxi vidi, qui fecerunt, ut dubitaverim, an non quandoque talα quid contingeret in morbis, quod &-336. 4. monui.
g. ii 86. Cognoscitur futurum r. ab inflammatione quinque partium ii 83. , nulla coctione, revulsone, crisi, medicamento, depurata, sed cum horrore vaso, febricula, noctu gravi, calore vago, gravitate loco doloris, dyspnoea, appetitu prostrato, siti majori, desinente. vid. 833. 892. 91 . .
Certum est , .hie magna attentione opus esse, ut Medicus tuto determi. nare possit, Empyema adesse, vel non: post mortem enim facta cadaveris sectio demonstrabit, an in Diagnosi erraverit; & praeterea turpe foret, si, facta thoracis paracentesi, nullum pus exiret. Sedulo ergo perpendenda est tota historia morbi praegressi, praecipue si quis ab initio non adfuerit tali aegro, sed tantum in consilium vocetur , dum deliberatur , an Empyema adiit, & quomodo educendum sit collectum pus. Empyema autem semper supponit vomicam purulentam praeexstitisse g. xi 8 in una vel pluribus ex quinque partibus modo recensitis; adeoque sedulo perquirendum est, an In morbi historia talia sinna occurrant, quae doeent . in his partibus inflammationem natam suisia; smulque nulla adsuisse indicia, talem inflam. mationem, vel benigna resolutione, vel evacuatione materiae morbosae ,
332쪽
aut metastasi, ad alias eorporis partes, curatam esse. Deinde examinan. dum, an secuta fuerint postea talia symptomata, quae notant inflammatum locum abire in suppurationem. Ultimo inquirendum est Omni cum cura ,
an & adsuerint signa apostematis jam facti. Cum autem de omnibus illis satis amplo sermone actum fuerit, ubi de
Peripneum ia, Pleuritiae, Paraphrenitide, in suppurationem abeuntibus, diiscebatur, nullo modo opus erit hoc loco illa omnia repetere. Signa enim
pulmonis suppurandi, & jam suppurati, descripta suerunt g. 833. 83 8 3. De Pleuritide suppurata dictum fuit f. 89 a. 893. 894. De simili malo,
Diaphragma , Μediastinum , aut & Pericardium , occupante , videantur illa, quae ad g. 9 o. yI1. 9 s. habentur.
S. ii 87. Cognoscitur jam praesens. I. a tempore inceptae in- flainmationis xx. dierum sine purgatione. 1. a signis
vomicae in quinque partibus ii 81. disparentibus 3. a novo dolore, tussi, dyspnoea, salivatione oris, moxque disparentibus. 4. a tussi sicca, gravitate ad diaphragma, decubitu in unum latus, strepitu puris ad motus, sebre lenta, genis rubentibus, oculis cavis, digitis
in extremitate calidis, unguibus recurvis, abdominis tumore.
omnia illa fgna , quae recensentur para grapho praecedenti , tantum docent, VOmicam adesse talem , qua rupta, pus posset effundi in cavum thoracis, adeoque Empyema produci. Sequitur ergo , ut dicatur de illis signis, quae docent, pus inter pulmones & pleuram haerere. Potest enim vomica pericardii rumpi ita, ut in cavum pericardii labatur pus, tuncque non aderit Empyema , neque illud pus per Paracentesm , s. 3I9I. descriptam, potat educi. Cordis palpitatio perpetua, anxietas magna, locus ubi dolor inflammatorius in initio morbi suerat, signa dabunt talis mali, cujus curatio vix sperari potest. Pariter, uti antea monitum fuit, vomica mediastini possiet si e rumpi, ut pus delaberetur inter lecedentes a se mutuo mediastini lamellas ; adeoque nee tune haerebit in cavo pectoris, sed adtonse alia loca corporis venire poterit. Signa autem praesentis Empyematis sunt primo talia, quae comitantur vomicae purulentae rupturam: deinde habentur alia, quae docent pus inter ipulmones & Ileuram in thoracis cavo collectum haerere; quae omnia singulatim eontideranda sunt.1. Certum quidem est , quod , ubi inflammatio illarum partium, quae, a I 8 . recensentur, duravit per viginti dies, absque ulla expurgationi vel metastasi materiae morbosae, tune sere certi simus, suppurationem hic factam esse, praecipue si signa suppurationis simul adsuerint. Verum non
ideo certo scimus, vomicam purulentam iam ruptam eri , nam rupturae tempus admodum variat. Patuit hoe ex Hippoeratis testimonio, quod avi
duxi g. 894., ubi de Pleuriti de suppurata agebatur. Μonet enim , quasidam suppurationes rumpi, vigesimo die, quasdam quadragesimo, alias lex
333쪽
s. xi 87. EM PYEMA. 61 toelinior simul autem indieat, illis aegris citius rumpi vomicas , quibus do. Ior intensior fuit in principio morbi, uti & spirandi difficultas, eum tussi& sputatione , quae signa sunt celerioris suppurationis, & vomicae jam mulisto pure distentae, adeoque citius rumpendae. Pater ergo, quod , omnibus morbi symptomatibus in toto decursu rite expensis, celeriorem vel tardiorem rupturam vomicae possimus exsperure, sed simul evidens est , quod non possit exacte determinari dies, quo haec ruptura fiet et monuit enim Hippoerates, si molesta satis symptomata adsint, etiam ante vigesimum diem rupturam exspectari posse; quod dc Celsus b diserte monuit . dicens: Si prati,isu initio dolor tussis fuerit, o spirandi discultas , vomisa vel ante , ves eis , vigesimum diem reti et . Si serius sa ceperint, necesse es quidem
in Ueam, sed quo miuus cito adfuerint, eo tardius fomentur.
observavit Piso sol in pleuritieis, ante diem morbi decimum quartum de iunctis, quod totus thorax pure plenus esset; imo vidit pus in pector cujusdam sacerdotis, qui, sexagenario major, perierat nona pleuritidis die. Verum in hoc aegro neglecta suerae venae sectio in morbi initio, & s extotantum die suetat instituta; unde inflammatio, perperam curata , citius in
x. De signis vomicae dictum fuit 833. & 8ρ3., quae praecipue pendent a distractione partium vicinarum. & compreisone pulmonis in illo
loco, ubi iaceus purulentus haeret ; simulac autem, rupta vomica, pus diffunditur in cavum thoracis , tunc necessario illa omnia symptomata plurimum minuuntur ἔ imo quandoque penitus abolita videntur r quod optime notavit Hippocrates d , talem vomicam, in pulmone latentem, deleribens . Sie autem habet et At s per infusum pus minime edueatur , id ex piamone is thoracem erumpit ί 'seque ruptionem famιs videtur , quod pus ex angusta in ampliorem Iocum veneris P er Diritus , quem reis, mus , in pulmone sedem babeat . Sed , procedente tempore , pure pectus impletum, eusses m febres aliique dolores omnes magis ipsum vexant , mor sque
Cauendum ergo est Μedi eo , ne subito hoe levamine deceptus eredat morbum finitum esse, cum adhuc anceps periculum supersit: non quidem convenit. tristi Prognosi data, eripere aegro blandam illam sanationis spem, quam conceperat; ted oportet amicos monere, quod fallax illud levamensiti sie enim famae detrimentum cavebitur.3. Antea ad 894. notatum fuit, 'uod dolor minuatur, dum inflama matus locus in apostema purulentum abiit i hinc levantur aegri tales a d lore , cum pus factum est , sed manet dyspnoea & molesta tussis . Ubi vero talis abicessus pure collecto, & quotidie aucto, turget, tunc membranae , pus coercentes , magis magisque distrahuntur , augetur multum
dolor, & saepe minus periti Μedici doloris illud augmentum adlcribunt
334쪽
novae inflammationi, & debiles jam a longiori morbo aegros repetitis sanguinis missionibus quandoque exhauriunt. Si autem attendissent ad illa, quae in externis partibus corporis, simili modo assectis, apparent, intellexissent facile rationem novi doloris, qui percipitur, dum vomicae in. ternae ruptura instat. Dum enim valida phlegmone manum occupat, mois testus dolor adest, qui augetur, dum incipit iuppurari pars affecta ; mi. nuitur vero, dum pus factum jam est. Verum ubi a pure accumulato inia ei pit distendi cutis Sc magis dii trahi, sensimque quali lacerari, donec rupta cute pus exitum invenerit, tunc vehemens adest dolor, sed cessans ilico, si lanceola chirurgica pertundatur ablcessus jam maturus, vel emolis lientis imis eataplasmatibus macerata cutis sponte a distendente pure rupta fuerit. Idem etiam contingit in abscessu interno ; & hinc omnia illa symptomata disparent mox, postquam vomica rupta Empyema produxerit. Tune autem sequuntur nova mala, quae a pure, diaphragma deprimente, viscera thoracis alluente, macerante &c., producuntur; de quibus sequenti numero agendum est. 4. Tussis oritur tune a pure comprimente pulmonem, & impediente liberam ejus dilatationem per aerem inspiratum, unde vesicularum aerea. rum latera ad se mutuo affricantur: ubi autem mora idem illud pus acrius redditum fuit, tunc augetur haec irritatio tussiculosa. Sicca autemtullis est, quia de effiso pure in pectoris cavum nihil educi potest ; sted
tantum quid de muco, pulmonis vasa aerea obliniente, abraditur. Cum autem sponte sua eos interiorem partem cavi thoracis petat, hinc necessa. rio gravitas percipitur ad diaphrasma. Decubitus in dorso talibus aegris satis commodus est, quia diaphragma versus dorsum profundius descendit. ob eandem rationem situm ere. ctum in lecto amant, si multum puris in thorace collectum fuerit . quia tunc puris incumbentis pondere diaphragma versus abdomen descendit, sicque amplior redditur thoracis cavitas. Cum autem, si in latus sanum decubuerint aegri, puris pondus urgeat mediastinum versus alterum ea. .vum thoracis, hine dissicilius poterit explicari pulmo sanus; unde angustias magnas patiuntur aegri, & situm corporis mutare coguntur. Hoc signum Empyematis optime notavit Hippocrates fel, de hoc morbo agens rQuum Lugius tempus progressum fuerit, febris vebemens ae tussis prebendit, 'latus dolet, neque in fanam quidem partem decubitum ferre prues, sed in do.
Cum autem pus illud, nisi aliam viam invenerit, uti postea dicetur, per fectionem educi debeat, hinc Medicus certus esse debet, in quo th racis latere pus haereat: quandoque, dum aegri se cireum vertunt in te.cto, fluctuationem puris sentiunt , imo & strepitus moti puris ab adstantibus auditur. Ob hane rationem jussit H prater f , ut aegri, in firma
illa collocati, alter humeros teneat, Medicus vero aegrum concutiat,
335쪽
simul lateri aures prope admoveat. , ut strepitum puria in alterutro thoracis cavo collecti audiat. Simul tamen monet, quod, vel ob puris crassi item , vel ob magnam copiam , nullus audiatur quandoque strepitus , quamvis thorax pure plenus sit : Quib--H--huiueri, mulius fifrepitus, minus puris bastetit, quom iiii , quibus paucus strepitus , s discitius spiraut', metius colorati stierint . Quibus autem 'eytus quidem nullus D ,.-rum discustas spiramii sortii, o uitauer hvidi, L pleni sinit pure, σperniciose habent g . Genae autem rubent ,& melius colorati apparent illi, qui magnam copiam puris in pectore habent , quia dissicilius transit in his languis per pulmonem , adeoque , di minus facile per jugulares venas sanguis a capite redux evacuatur in eor dextrum ν. unde vasa sanguinea faciei magis distenta manent, uti alia occasione 3 7. , ubi de Angina agebatur, explicui . Febris a*tem lenta perpetuo comitari solet Empyema , ob tenuiorem partem puris retorptam , & sanguini mistam. Haec autem febris sensim nabitum corporis depascitur, unde summa inducitur macies. Cum autem ma gna eopia pinguUinis in orbitis oculorum adsit, ut molli quasi pulvinari buubus oeuli undique excipiatur, lubri tur, 3c servetur mobilis, inde, pinguedine hae consumta, redduntur oculi. eavi, id est bulbus -uli pr Mndiu in orbitam demersitur. Ob eandem caulam , consumta illa pinguedine', quae in apicibus digitorum organum tactus sustinet , ungues recurvi magis p minent. Simuι & calor satis acer in extronius digitis & in uolis manuum solet percipi. . dum perpetv febricula isnguinem Velocio movςt per vasa magis contram, atque ob top incas vμνnas iacumbenisa, exsuccaa m
gis & aridas redditas , plus compress3. t . . ., ἶ I, Abdomiqis. vlς Lumor iv nc xanlumi adest, quando mam rexis cinpia deprimit diaphragma. illaque Abdomen promisere facit, Cum autem tantum. in e sit Medico, ut certo nol- , im quo inor/cis latere pM haereat, omnia sign collesito de .varias artes adhibuir, ut firmam haberet magnosin. Ita obiexvaviit, illud latus pectoris, ubi pu copiolum haeret, δέ quod raro saepe strepitrum, Iluni Dei t. magis in um stere , quam latus opinsitum ιγέ quod postea recentiorum Criminorum observasis confirmatum fuit. ia autem. Sc masti caletat latus ininum, hine jussit, totum thoracem obvolvi linteo tenui , intincts terrae rubri.'e liquidae adm pdum Iritae & tenui , suasitquρ sectionem aut .ussionem is stitMndam illo in loco, ubi, citius exsiccatio appareo. Vel & nudum thoracem rubrica liquida illiniendum jussit. Me 'appareat locus, qui primo secatur; sed prudenter monuit, tune multos simin illinire debere ut. Gm l & i emel totus thoracis ambitus tegatur et caeteroquin sallere pinet, dum ille locus, qui primus illiniretur. citius reliquis exsecatexura. ---i Consideratis ergo omnibus. quae ad magnosin spemat, sequitur ut vudeamus, quaenam mala a pure, 'in thoracis cavo stabulante, sequi possint.
336쪽
6 4 EM PYEΜΑ. f. it 38. S. ii 88. FPF sectus hujus mali t. puris ex ulcere rupto. nec dein Ca s inato, vel repurgato, continua accumulatio. c. hu jus in loco clauso, calido, humido, perpetim agitato, exacerbatio,
putredo, foetor,attenuatio. 3. diaphragmatis elevandi impedimentum, pulmonumque extendendorum: unde anhelosa, dissicilis, er
Ela respiratio, metus suffocationis jacenti, decubitus in liberam partem impossibilis, tussis sicca perpetua, anxietas. 4. Pulmonis, Pleurae, Diaphragmatis, Pericardii, Cordis ipsius, maceratio, corrosio, in tabum fluidum consumtio, unde febricula hectica cum pulsu celeri, parvo, rubore genarum, siti perpetua, fame sublata, debilitate summa, animi defectibus. s. hinc omnium liquidorum ineptitudo ad nutritionem, circulationem, secretionem, excretionemque;
unde tabes, αἱ πια, fibrarum resolutio, liquidorum putredo, adeoque vel per comesum pulmonem rejectio, vel alvi fluor saniosus le
thalis, cum sudore nocturno post somnum, pumilis faciei, aduncis unguibus, flavedine pellucente, iacie Hippocratica .
r. Quandoque eontingit, talem vomicam paucas tantum uneias puris eontinere , unde , post rupturam iactam , levamen omnium symptomatum percipiunt aegri; de parva quantitas puris emisi non multum angustare potest pectoris cavum, unde certam sanitatem sperant aegri . Verum tale uleus apertum , perpetuo motum, pergit pus sundere, adeoque quotidie augetur
puris quantitas. Videantur illa, quae de hac re ad 6. 8 4. habentur. a. Ad l. -6. dictum fuit de degeneratione puris, Jum nimis diu elausus relinquitur abscessus, & de eessimis malis, quae hine sequuntur. Talis mutatio puris & hie fiet in famem aerem putridam rodentem, si diu maneat,ae quidem citior & pejor erit haee degeneratio in hoe loco , ob motum
perpetuum thoracis, caloremque vieini cordis. Praeterea majus inde diseriamen metuitur, dum eorrupta sanies viscera vitalitia alluit perpetuo.
3. Notum est ex Physiologi eis, quod ad inspirationem requiratur thoraeis dilatatio, ut aer libere in pulmonem ingredi possit. Illud thoracis latus, in quo puris magna copia haeret, dilatatum quidem est, &, uti paulo ante diis tum fuit, major amplitudo pectoris in uno latere designat locum, ubi Em. pyema est; verum, totum illud ovum licet amplius suerit, dum pure pleis. num est, impeditur expansio pulmonis tamen a pure undique ambiente . Praeterea, u exspiratio fiat, debet diaphrasma, in inspiratione depressum, elevari denuo sursum versus thoracemi sed dum plures puris collecti libraegravant diaphragma, sponte patet, illud longe dissicilius attolli posse; ademque erit dissicultas magna relei rationis, augenda simili proportione ac crescit copia puris. Hi ne iacile intelliguntur reliqua symptomata , quae in textu enumerantur, de quibus etiam antea dictum suit. . . Omnia loca , quae acris talis sanies alluit . erodi ae in putridum
squ men converti debere, dubitari nequit ; & observata in eadaveribus
337쪽
Empyemate defunctorum veritatem huius rei demonstraverunt. Si ipsae costae carie exedi potuerint a pure foetidissimo ; uti Celeberrimus miserus ci vidit , quod eadaver secantis digitos roserit; non miramur, cordi pulmones pariter in tabum fluidum consumi potuisse , uti ad 4o Lex Sebeaubii observatis constitit. Plura similia apud Bonetum κ in v
niti poterunt. Dum autem pars aeris dc putridi i choris, venis rei brpta, cum sanguine fluit, dum vitalia viscera irritantur perpetuo, & erodun . tur sensim , perpetua febris, hecti ea dicta , sequitur , totum corpus de-pa Icens, eum siti perpetua , & same deleta . ob putridum talem iamiatem circa vitalia viscera haerentem. Simul facile intelligitur, debilitatem summam, Sc animi deliquia, debere sequi, donee mors omnibus hia m lis finem imponat. s. Ut nutricio fiat, debent omnes humores nostri blandi esse , omnesque ad sanitatem requisitas dotes habere: verum hic a resorpto putrido ichore totus sanguis corrumpitur, vitalia loca, per quae omnis sanguis totius eo poris transire debet, alluuntur perpetuo tali putri Iagine: hine patet, omnes Iunctiones turbari debere, nee possibile esse, ut resistuantur perdita in cor pore per nutritionem ; dum interim hectica libris sensim totum habitum corporis depascitur. Cum autem pulmo perpetuo maceretur in acri 3c putrida tali sanie, eroditur, & quandoque pars contentae materiae in caVO th raeis rejicitur per sputa, sed absque levamine, licet aegri, qui hactenus tussiculam siccam passi fuerant . inde spem concipiant et iacile autem patet, tabefacto sic pulmone, nihil boni exspectandum esse. Praeterea, dum putredo augetur, attenuatur magis corruptum pus, venis resorbetur, & to.
tum sanguinem solvit, unde sudoribus nocturnis diffluunt, sicque exsicca. tur corpus vel putri4issima diarrhoea sequitur , corrupto toto sanguine . uae in suppuratis ultimam morbi catastrophen facere solet. Videantur Mia, quae de sudoribus nocturnis ad g. 8 s. ha tur. Μonuerat hoc I
pocrates sit dicens: cui crebro tentiiter exisono . . as susimis rigent , pernicio sum, ac sub finem empWma babere de Men κιών. aruosiue perluctatas. Dum autem in sudoribus illis nocturnis magna copia humorum versus vasa Culanea ruit, liquidissima parte per sudores expressa, erassor & acrior sanguis in vasis culaneis facile haeret; seque vel rubores faeit, vel circa solliculos eμtaneos obstructiones pariens pustulas exeitat. Ad.83 s. ex Prognosticis Hippocratis allegavi locum, ubi, inter alia signa latentis in corpore erillectionis purulentae, & illa habentur. Postquam enim recensuit febrim h cticam , sudores, tussim inanem , addit: Oculi eata furis. malasqua rub res
obsident. ungues quidem mutium adunci evadans, digiti autem incalescuut , maxime summi, er in pedibus tumores funt, eibis non anoMηι ρM cta Me per corpus nascuntur . Huc etiam spectare videntur binae Coaeae Praen tiones, quae separatis quidem numeris scribuntur, sed se mutuo proxime sequentibus, &. si uniuntur, persectum siensum exhibent. Ita autem legitur m et Rubores circa nasum aisi humescentis Agna sume doloribus circa bin' iciandria aut pulmonem suppuratis, malum. y a ' Cum ti Acta Phisie indica Tom. I. Observat. tra. ρος 394. sNὶ sepulcri Analom. Lib. II. sea. VI. Tom. I. pag. 666.8e seq. II Com. Praenot. N. Io. charteri Tom. VIII. Pag.8II. sma Didem. N. a16.117. pag. 86
338쪽
Cum autem sanguis per putridum mi asma reso tum pen; tus solvatur, a Llo jam morbo eo lor ruber perit, Sc l erum sanguinis flavescens per Hajora vasa fluit r unde per ungues pellucidos flavus color apparet . qui in sanis hominibus roseus este solet. Similis etiam color in tota superficie eorporis eon. spicatur, quod videtur & indicasse Aretaeus u , de hoc morbo agens, dum seribit: Quod se in lavum mutatis producitue, habitus bisicus redditus neque
enim ultra tu oseis natura Perseverat, quo uiam concoctio non si qualis anteae inde earo consumitur , color qualis belluae: χm v. q. Uerum optime videtve
monuisse Pethur, quod aliter hic locus legi debeat, inierpolita partiola . negativa, nempe tu neque significat colorem cutis deturpari, neque amplius esse talem, qualis in vivo & sano homine apparet. Ubi autem per sudores, alvi fluxum, atrophiam, totus habitus corporis vero marasmo consumitur, tunc magna mutatio in facie talis aegri apparet,& sibi ipsi dissimilis fili solet autem Facies Hippocratio dici ideo, quia ab Hippo me in P vos eis graphii cedescripta suit o . Postquam enim monue. rat, optimum signum esse in morbis, si facies aegrotantis sanorum iaciei si. milis sit, & inprimis sibi ipsi similis manserit aeger, damnat quam maxime faciem penitus mutatam a naturali sua conditione, illamque se describiti
Nasus acutiar, oculi concavi, tempora coliaua , aures frigidae s rentractae, sebi aurium μυres, m cutis eirca frontem dura , intenta, arida, calorque totius D. eisi pallidus au niger oe plumbeus. Talis autem vultus apparet, ubi omisnis pinguedo consumta est, & exhaustis liquidis vasa collapsa sunt; simul. que, eonsumto, aut oppressis pulmone, pauculum sanguinis , quod ab en. cephalo redit, invenis stagnare incipit, tune enim lividus ille & plumbeus faciei eolor apparet. Satis autem patet, mortem instare, dum in Empye malefacies illa Hippocratica adest: Unde & Hippocrates, alio in loco p
eadem mutati vultus signa recensens, vocavit faciei corruptionem , illamque lethalem esse monuit. Cieterum nullum eertum tempus determinari posset quo Empyema in mortem tendit monuit Hippocrates οῦ Cum nonnulli
brevi pereant, quidam etiam multum tempus yrabant. Disseri enim corpus a corapore, aetas ab aetate I O' sectio ab offectione, m anni tempesas ab anni remis 'sate, in qua aegrotaverint cra.
s. tr 89. Uratio hujus pro varietate causae statusque mali diversa plane est. I
Causae Empyematis sunt vomicae, in quinque locis I 83. enumerat Gnatae ; &, prout in diversis locis haeret pus, alia requiritur curatio. Si in pulmone si vomi ea, spes est, emolliente tepido Vlpore, saepe per os naresque attracto . se emolliri posse membranas pus coercentes, ut tussi vali ἀda, sponte, vel per artem, excitata, rumpantur, Sc pus exscreari possi t. si in pleura haeret vomica, mollissimis lavendum latus remediis , ut existrorsum trahatur pus, si fieri possit. Idem in aliis vomi eae speciebus obti.
339쪽
net. Verum etiam ratione status morbi diversa plane curatIo est institue n. da. Quamdiu enim vomica nondum rupta est, multa tentari quandoque possunt, ut caveatur puris in cavum thoracis delapsus: ubi autem pus jam collectum haeret in pectore, de eita illius eductione cogitandum est, si vi res aegri adhuc constent, & recens sit Empyemar ubi autem illa signa adis sunt, quae Ii 93. recensentur, tune sola cura palliativa locum habet.
S. iis o. 'IAM I. cognita vomica pulmonis, pleurae, dia phragmatis, mediastini, & peri cardii, quod cognoscitur ex signis propriis 8 34. 831. 893. 9io. , omni ope nitendum , ut id rumpatur quanto us, & determinetur ad exteri ra: quod fit igne, ferro, medicamentis, motu idoneo.
Quomodo cognosci possit talium vomicarum praesentia , ad paragraphos in textu citatas dictum suit; adeoque hie illa signa non repetentur. Omni artis molimine tune tentandum est, ut via concilietur puri versus exteriora: hoc autem optime fit, si in illo loco, ubi ex signis observatis colligitur latere vomicam, minuatur resistentia, perpetuis lamentis, aut cataplalmatibus mollissimis, applicatis. vel cucurbitis, Dequenter adhibitis, minuatur pressio atmosphaerae in illo loco; unde cutis & Οα di posus ibi tumere incipiet, δέ ppes erit, quod pus . in . Umica latens, pres sum perpetuo, dum aere inspirato Ad-M Mr pulmones , viam sibi quaeret versus exteriora. ubi minor resistentia sic conciliatur. Imo, ut ad 3. 8ys. dictum fuit, ubi de hae re astebatur , si scalpello , vel causti eis , integuis menta thoracis dividantur, ad pleuram sere usque, & diu aperta serve n. tur talia vulnera. contingit saepe, ut felici eventu vomica ibi rumpatur ,scque pus per exteriora sibi viam inveniat. Undc etiam , uti ibidem di iactum tu e , soliti fuerunt veteres Medici in tali casu pluribus locis urere thoracis exteriora, dum non constabat certo de loco vomicae latentis. Pr
bat hane rem Galenus sνὶ ex Platone Comico, qui post pleurit idem suppu. ratum juvenem sie describit: Postia vero Cue s. Evagorae Dius , e ple ritide fastus seelei prae macilentia γ pure vacatis id es pus non existiens γ amnis
AEnaeea gerens crura , tabis praenuncius, plurimis escharis corpus inusus M Euriphonta ore. : smul etiam tunc quaedam observationes practicae enarratae fuerunt , quae utilitatem hujus methodi confirmant. Certe V Ilisus Is J, dum satagit explicare. per quas vias lympha , in cerebri uentriculis colis Iecta, exire possit, notat, in Vivente corpore meatus esse posse, qui post mortem collapsi in cadaveribus non deteguntur, suamque sententiam fir mare eonatur, quod & pulmonis vomica laepe per latentes vias exire queat; se autem habet: Atiquoties novi, in vomica pulmonis . per membranas pleurae adnatas, humorem a γ' in fontaneilam, lateri inusam, derimatum fuisse, ade que, sputo cessanre, morbum, alias incurabilem visum, tali epicraseos via san
340쪽
male tractatam , materiei morbi in pulmonem iverat, & perieulo iam hujus visceris suppurationem secerat: peritus Μedicus tamentis . emplastris. cari ita plalmatibus, thoracis exteriora perpetuo foveri curavit, tali cum effectu, ut, postquam per aliquot dies haec facta suerant, inceperit cutis in utro que pectoris latere paulo infra mamillas rubescere, cum lcivi tumore , &vigesimo die in sinistro pectore . dii upta cute , maxima effluxerit puris copia; post triduum in dextro pectore idem contigit; unde statim magnum levamen aeger sensit, & postea integram ianitatem recuperavit. Per motum autem idoneum eorporis promovere maturi jam abscessus ruinturam, inprimis locum habet in vomica pulmonis, ut sic per sputa educatur pus; de quo videantur illa, quae ad g. 83 . dicta fuerunt.
S. Ity i. 1. IBI constat, jam factam disruptionem 3or. 836. N. 4. I. 894. 9io. γ , tum statim pus elapsum erit educendum α. per os, si natura hanc monstraverit viam. H. per urinas, si in ea apparent puris evacuati signa. γ. per Thoracis aperturam, factam ope instrumenti idonei in latere affecto, inter co- i
stam 1 & 6, vel 4 & ue, ab inferioribus numero ducto, pure lente , di Pu educto, & leni mulsa aliquando repurgato, ultimo hene consoliὸato δ. dando simul decocta Vulneraria, a
stergentia, putredini resistentia, satas magna copia.
Quibus sonis cognosci possit, vomicam ruptam esse, numeris hye cIta. iis dictum fuit. Ad g. 3oa descripta sunt illa signa , quae docent , sanguinem in thoracis cavum effusum esse ; eum autem pus effusum similiter diaphragma gravet, dc pulmonis liberam expans cinem ab aere inspirato imo pediat, hinc & illa signa hue reseruntur. Ad g. 834. 833. dictam sole de vomica pulmonis peripneumoniam veram sequente. Ad 3. 893. 894. de s. mili malo, post pleurit idem nato, dictum fuit. De vomicis autem dia φhragmatis, mediastini, perieardii, s. 9io. o 3. actum suit. Praeterea de empyematis fgnis eodem hoc Capitulo g. xi 87. suit tractatum. Generalis ergo indicatio haec est, ut educatur quantocyus illud pus, sive per
vias, quas natura monstrat, sive per alias, quas ars naturae succurrens facit , Quandoque eontingit, per os exscreari pus post vomicam ruptam e sed videtur hoc inprimis tune contingere . si abscessis in pulmone fuerit , &ata rumpatur, ut pus in vasa aerea pulmonis effandatur , sicque per asperam arteriam educi possit tussiendo . Si simul & semel ingens copia puris inundet vasa aerea, tunc subitae suffocationis metus est . Ubi vero per parvam aperturam vomica rupta pus effundit. tune absque periculo tussiem do educitur , & sanationis spes est; quod optime notavit Aretaeus u γ dicens: At s iam rupta si sismi J frangulatus diserimen impendet , s multum subitaneumque pus emanavιt. G pedetentim vero emittatur, certo prodest. Sic enim videtur vocabulum ατρηχέσι hie uerti debere. Quinam victus & quae remedia, Lune requirantur, dictum fuit g. 818. , ubi de hae re actum svir. Antu De caus. 6c sisn. morbor. diuturnor. Lib. I. Cap. IX. pag. 38.